Πετροβολούμε αυτές τις μέρες. Έχουμε σηκώσει όλοι μια πέτρα από κάτω, και την ρίχνουμε χωρίς έλεος, και λογική και όποιον πάρει ο Χάρος!
Πετροβολούμε τον αστυνομικό..
Πετροβολούμε τους κουκουλοφόρους…
Πετροβολούμε τους κακομαθημένους αναρχικούς…
Πετροβολούμε τον Κούγια…
Πετροβολούμε τους δημοσιογράφους…
Πετροβολούμε τους καταστηματάρχες ( αυτούς κυριολεκτικά και μεταφορικά…)
Πετροβολούμε τους παπάδες…
Πετροβολούμε τους επιχειρηματίες…
Πετροβολούμε τον πρωθυπουργό…
Έ, τώρα άς πετροβολήσουμε και τον Καντάφι…
Μόνο τον εαυτό μας δεν πετροβολούμε, ίσως γιατί τον θεωρούμε… άγιο!
Άραγε όμως, πόσοι από μας που σηκώνουμε την πέτρα για να ρίξουμε--μαζί και το ανάθεμα--κάναμε αυτοκριτική και βρήκαμε ότι εμείς είμαστε εντάξει ;
Μας έστειλε προχθές ένα μήνυμα, φίλος από την Γερμανία, και αφού μας απαρίθμησε τις «αρετές» της κατευθυνόμενης, ως επί το πλείστον Ελληνικής δημοσιογραφίας, δήλωσε αγανακτισμένος με τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης ( όπως χαρακτηριστικά μας είπε ) πού πήγαν όλα τους με το μέρος των ανταρτών στην Λιβύη ( επειδή «αυτό τραβάει τώρα η μόδα» και γίνεται γραφικός όποιος έχει αντίθετη άποψη).
Kαι πού σε μια μόνο νύκτα, περίπου, άλλαξαν όλοι στρατόπεδο και από υμνητές του Καντάφι τώρα τον ανεβοκατεβάζουν δικτάτορα και εχθρό του λαού του, πού βομβαρδίζει τους αντάρτες πού έκαναν Επανάσταση !
Μιά αρχαία απεικόνιση τής Κρίσης τού Θεού, ώς αποτέλεσμα τής διαγωγής τού ανθρώπου στήν γή.
Η μέν μικρή πόρτα μέ τό στενό καί ανηφορικό δρομάκι δεξιά οδηγεί στόν Θεό, η δέ ευρεία Πύλη τού γλεντιού καί τών διασκεδάσεων οδηγεί στήν Κόλαση, στό βάθος αριστερά πού βλέπουμε! Ότι θέλουμε διαλέγουμε...
Από πολλά χρόνια τώρα, πάντοτε η σκέψη μου στεκότανε σ΄ αυτή την πολιτιστική αλλά κυρίως θρησκευτική παράβαση πού εδώ και κάποιες δεκαετίες εμείς οι ΝεοΈλληνες κάνουμε !
Αν ανοίξουμε λοιπόν τα ημερολόγιά μας θα δούμε ότι η προηγούμενη Κυριακή πού μας πέρασε ( 27 Φεβρ), αναφέρεται ως ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ.
Δηλαδή, με απλά Ελληνικά από την Κυριακή αυτή, οί λεγόμενοι Χριστιανοί πρέπει νά «Απο-κρεύουν», και νά μή τρώνε κρέας!
Λέω «με απλά Ελληνικά», πού όλοι μας μέχρι σήμερα μιλάμε και καταλαβαινόμαστε, γιατί δεν ξέρω τι θα μας ξεφαντώσει αύριο, με τους Ισλαμαμπάντ πού μπλέξαμε, καί δεν εγγυώμαι ότι θα μιλάμε και αύριο Ελληνικά σ΄αυτή την τρελλοχώρα όπως την κα-
Σ΄ αυτή την πένθιμη καί θλιβερή ιστορία, υπάρχουν φυσικοί αυτουργοί αλλά και ηθικοί συνένοχοι .
Με τους πρώτους να τραβούν την σκανδάλη (όπως σαν παλιοτόμαρα ήξεραν και από άλλες φορές…), και με τους δεύτερους να ευθύνονται πού δεν υπολόγισαν ίσως την απροσδόκητη συμπεριφορά των δολοφόνων και την παγίδευση των αστυνομικών για την εν ψυχρώ εκτέλεσή τους και πού τους άφησαν μόνους επιχειρησιακά καί χωρίς βοήθεια…
Γιατί οί κακοποιοί δεν είχαν ασφαλώς σκοπό μόνο να τους σταματήσουν...
Αν είχαν, θα τους έριχναν στα πόδια. Τους έριξαν στο κεφάλι, χαριστικές στην ουσία βολές για «μια κι΄ έξω».
Αυτό το συμβάν άς είναι το ξεχείλισμα του πικρού ποτηριού εγκληματικής θλίψης πού εδώ και κάποια χρόνια γεύεται ο Ελληνικός λαός, στις πόλεις και στην ύπαιθρο…
Οδήγηση σε δρόμο τής Αθήνας, με διπλανά εκατέρωθεν ρεύματα κυκλοφορίας...
Μού έλεγε πρό ημερών ο φίλος μου ο Γιάννης, περαστικός και πάλι από τους δρόμους της Πάτρας, για κάποια συναισθήματα πού δοκιμάζει όταν κυκλοφορεί στους ενθάδε δρόμους της πάλαι ποτέ συμπαθέστατης Πολιτείας μας. Τά γράφω σε ελεύθερη απόδοση!
«…Έχω γυρίσει πολλές πολιτείες, μικρές και μεγάλες, πλούσιες και συμφοριασμένες, πλουμιστά φωτισμένες και φοβερά σκοτεινές, αλλά αυτό το κακό πού εσείς οί Πατρινοί έχετε βαλθεί να κάνετε στην κυκλοφορία σας, το βλέπω να ξεχωρίζει για τον τρόπο πού γίνεται και για την παιδεία οδήγησης πού δείχνει να έχετε ! Και εάν κάνω λάθος, παρακαλώ διόρθωσέ με», μού είπε.
Πάντοτε, στις μέρες αυτές πού « ανοίγει» το λεγόμενο Τριώδιο, βρίσκεται ανάμεσά τους και μια Κυριακή, η αυριανή, πού λέγεται Κυριακή του Ασώτου!
Δεν σας κρύβω λοιπόν, ότι πάντοτε συμπαθούσα την μέρα αυτή, και τότε πού ήμουνα μακριά από τον Θεό και τώρα πού κάπως πλησίασα, γιατί από μόνη της, καί μέσα στα λόγια του αυριανού Ευαγγελίου, περιέχεται και μία ελπίδα…
Είναι η ελπίδα της αναμονής από τον Θεό - Πατέρα, πού πάντοτε μας περιμένει να επιστρέψουμε, με ότι αυτό επιγείως και μεταθανατίως συνεπάγεται…
Μας περιμένει, στεκόμενος "μέσα στήν μέση τού δρόμου" από τον οποίον φύγαμε, πάντοτε προσδοκώντας ν΄ αλλάξουμε ζωή, έστω και στο 12 παρά πέντε της διαδρομής μας, ώστε να σωθούμε...
( Μετάφραση από τα Ρωσικά: Ευγενία Τελιζένκο ).
Αρκεί, αυτή η τελευταία του φωτογραφία της ειλικρινούς αλλαγής της ζωής μας να διατηρηθεί μέχρι και την έξοδό μας και το φευγιό μας απ΄ αυτό τον κόσμο, και να μη την μουτζουρώσουμε πάλι, με διάφορα παλαιά και νέα παραστρατήματα…
Θοδωρής Κολοκοτρώνης. Τόν βάλανε κι΄ αυτόν στό στόχαστρο ...
Δεν μας έφταναν λοιπόν τα όσα καθημερινά βλέπουμε, τραβάμε, και υποφέρουμε...
Δεν μας έφταναν οί περικοπές και τα ψαλιδίσματα στους μισθούς, στις συντάξεις, στα δώρα, στα φάρμακα, στους γιατρούς, στην εργασία, στην υγεία, στην Παιδεία, στην συντήρηση δρόμων και πάει λέγοντας, τώρα μας προέκυψαν και τα υπόλοιπα…
Θα λέγαμε λοιπόν ότι, σαν κάποιοι να τόβαλαν τάμα και στόχο να αγανακτήσουν, να ξεσηκώσουν, καί να διαιρέσουν τον λαό να κάνει επανάσταση…
Και δεν μιλάμε βέβαια γι΄ αυτή την ψευτοεπανάσταση του δίφραγκου των διοδίων «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω…» πού την ξεφούσκωσε η κυβέρνηση ως πού να πείς κύμινο, φτιάχνοντας νόμο για πρόστιμα και πινακίδες, αλλά για εκείνη την ομαδική διαμαρτυρία πού θάπρεπε να γίνει κι΄ όμως δεν είδαμε για τα μεγάλα και φλέγοντα θέματα πού τώρα τσουρουφλίζουν τους πολίτες...
Μήπως, "οί Γερμανοί ξανάρχονται" μέ άλλο προσωπείο καί άλλο πρόσωπο;
Η προσπάθεια καθιέρωσης ελέγχου των πολιτών μέσα από την λεγόμενη σήμερα «κάρτα τού πολίτη», υπήρξε ανέκαθεν το όνειρο κάθε δικτατορικού καθεστώτος για την εύκολη και ανεμπόδιστη κυριαρχία του…
Το αν έχουμε σήμερα κατ΄ επίφαση μία Αστική Δημοκρατία ο τίτλος πιά κανέναν δεν ασφαλίζει, εάν με Νόμους και πράξεις αλλάζουμε σιγά σιγά το αστικό πρόσωπό της καταλήγοντάς το τελικά, σε μία Αστική εψηφισμένη Δικτατορία…
Η κάρτα του πολίτη, όπως εκ των πραγμάτων φαίνεται, θα είναι το πρώτο στάδιο εφαρμογής της λεγόμενης Παγκοσμιοποίησης για την οποία πολλοί φωνάζουν ως δεδηλωμένοι εχθροί της, αλλά δυστυχώς οί περισσότεροι την αποδέχονται μη προτάσσοντας την άρνησή τους…
Ο αρχαίος ποιητής Ησίοδος στο περίφημο έργο του «Έργα και ημέραι» σημειώνει :
«Θα έρθει καιρός που Nομοθέτης θα είναι η βία και η δύναμη. Οι κακοποιοί θα είναι σεβαστοί από όλους. Ο όρκος δεν θα δεσμεύει κανέναν, και οι άξιοι δεν θα βρίσκουν πουθενά καταφύγιο …».
Οί μέρες πού ζούμε είναι «πονηρές» αλλά και υπέρ το δέον «Αποκαλυπτικές» !
Πονηρές, γιατί εχάθηκε η εμπιστοσύνη και η απλότητα των ανθρώπων στις μεταξύ τους σχέσεις και ουδείς σχεδόν εμπιστεύεται ουδένα, και «Αποκαλυπτικές» γιατί μεγάλες προφητείες της Αποκάλυψης του Θεού στους ανθρώπους για τα μέλλοντα να συμβούν, βλέπουμε να παίρνουνε σάρκα και οστά στην εποχή μας…
Μιά γυναίκα ταξιτζού πού τώρα έγινε μοναχή, αφηγείται διάφορα κοινωνικά συμβάντα πού συνάντησε στα δρομολόγιά της...
Τά τελευταία χρόνια στην πόλη μας αλλά και στην χώρα μας γενικότερα, θές η εκτέλεση έργων στο κέντρο, θές η ασφαλτόστρωση ή το αυθαίρετο κλείσιμο δρόμων «να φορτώσω, να ξεφορτώσω, να μετακομίσω, να βάλω πετρέλαιο θέρμανσης, να ρίξω μπετά…»κλπ,
Ή το παράνομο παρκάρισμα, διπλό και τριπλό μερικές φορές, ή ακόμα και το παρκάρισμα στις γωνίες ( άλλο αυτό), έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα αναρχίας μέσα στό οποίο βράζουμε όλοι και ο καθένας κυτάζει πώς θα βολευτεί ο ίδιος χωρίς να ενδιαφέρεται για το πώς θα κυκλοφορήσει και ο διπλανός του…
Μεγάλο ποσοστό παρανομιών έχουν δύο κλάδοι εργαζομένων με πρώτους τους ντελιβεράδες πού μπορεί να τους δείς σαν φάντασμα νυκτερινό ξαφνικά μπροστά σου, ακόμη και αντίθετα σε μονόδρομο, και πού όταν τους πάνε στα δικαστήρια συνήθως, όπως έχω ακούσει δηλαδή, κάποιοι δικαστές τους αθωώνουν :
«έ… τώρα, το φτωχό, το καημένο το παιδί πού έτρεχε να πάει παντού φαγητό, τι να το κάνουμε τώρα, άντε στο καλό κι΄ άλλη φορά να μη το ξανακάνεις…».
Αθώος ο κατηγορούμενος ( κι΄ αν όχι αθώος με την πρώτη αλλά στο Εφετείο σίγουρα κι΄ άς προκάλεσε και δυστύχημα ) κι΄ άλλη φορά ντελιβοριά μου κοίταξε να πηγαίνεις ζεστές τις πίτσες σε ανθρώπους της δικαιοσύνης για να σού φέρνονται μετά κι΄ εσένα ζεστά, και να γλιτώνεις από τα παραπέρα…
Η δεύτερη κατηγορία πού προκαλεί αναστάτωση προέρχεται πάλι από επαγγελματίες ( όχι όλους φυσικά ), και είναι οί συμπαθείς κατά τα άλλα ταξιτζήδες μας…
Τά τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα νοσηρό φαινόμενο, πού δυστυχώς φαίνεται να έχει απλωθεί σ΄ ολη σχεδόν την πολιτεία μας.
Ο ελάχιστος τόπος πού μπορούσε μέχρι πρότινος να περπατήσει αμέριμνα ένας άνθρωπος και να φθάσει ακηλίδωτος στο σπίτι του έχει κατακτηθεί και καταπατηθεί βιαίως από διάφορα ζωντανά, κυρίως σκυλιά ( γιατί οί γάτες και τα… κουνάβια δύσκολα κουμαντάρονται ), πού τά φιλόζωα αφεντικά τους τα βγάζουν δυό και τρείς φορές την ημέρα βόλτα…
Αυτή λοιπόν η ημερήσια συνταγή «βόλτα του σκύλου», έχει καταντήσει πληγή για όλους τους υπόλοιπους!
Το τι σημαίνει πρακτικά «βόλτα του σκύλου», φαίνεται από μία ενδεικτική επιστολή με email πού πρό ημερών πήραμε από μία κυρία. ( Διορθώνουμε μόνο ελάχιστα την ορθογραφία) :
«Εδώ μέσα» κλώσησαν "κάποιοι...", το αυγό του φιδιού, και από «εδώ μέσα» χάθηκαν 340 δίς ευρώ πού τώρα καλείται ο λαός, κι΄ όχι αυτοί, να πληρώσει !
Έγιναν άφαντα, μέσα από κάθε παράνομη κομπίνα, μισθοδοσία, ή κακό προγραμματισμό και συναλλαγή, κι΄ έρριξαν το βάρος αυτής της κλοπής στις πλάτες φτωχών και μισθοσυντήρητων υπαλλήλων , ανέργων, και συνταξιούχων, αγροτών, και φτωχών πολυτέκνων, πού τους άρπαξαν φρέσκο, άμεσο, και ζεστο χρήμα μέσα από τους τρέχοντας μισθούς τους…
Πού τους «κάλεσαν» να πληρώσουν για κάτι πού αυτοί δεν έφταιγαν, πού τους στέρησαν το φαϊ, τα ρούχα, και τα φροντιστήρια των παιδιών τους με περικοπές πού απέφεραν κέρδος μόνο 1,6 δίς, ποσό ασήμαντο μπροστά στις εκατοντάδες δίς πού απαιτούνται, φέρνοντας μόνο την αγανάκτηση και το ανάθεμα του λαού επάνω τους…
Έχει φάει κόσμο καί κοσμάκη αυτός ο παλιοκάβουρας...
H λεγόμενη «επάρατος νόσος» πού συνήθως την ξορκίζουμε φτύνοντας μέσα στο σακάκι μας ( μωρέ άμα έλθει έρχεται, και σιγά μη φύγει με κάτι τέτοια ειδωλολατρικά φτυσίματα…) , είναι αλήθεια ότι έχει φάει μέχρι σήμερα πάρα πολύ κόσμο και κοσμάκη…
Βλέπεις λοιπόν σήμερα υγιείς ανθρώπους, δραστήριους, ενεργητικούς, κοινωνικούς, όλο χάρη και ζωή πού λέμε, τους χάνεις για λίγο διάστημα λόγω φύσεως εργασίας και μετά δεν τους ξαναβλέπεις πιά !
Ρωτάς, και μαθαίνεις…
---Ποιός; Ο Γιάννης; Πάει αυτός πέθανε !
---Τι λέτε ρέ παιδιά; Πότε πέθανε; Αυτός ο γεμάτος ζωή άνθρωπος είναι τώρα στον τάφο και τον τρώνε τα σκουλήκια;»
---Άστα φίλε, μη ρωτάς! Πήγε για κάτι μικροβιολογικές εξετάσεις κι΄ έναν υπέρηχο, κάτι του βρήκανε εκεί, τον στείλανε για μαγνητική και τον βρήκανε γεμάτο καρκινώματα. Σε 4 μέρες πέθανε! Άστα φίλε, ακόμη δεν μπορούμε να συνέλθουμε από το σόκ πού πάθαμε…
Πολλές ευρεσιτεχνίες θεραπευτικές και εφευρέσεις τσαρλατάνων εμφανίστηκαν στις ανθρώπινες κοινωνίες τα τελευταία 20 – 30 χρόνια υποσχόμενες οί περισσότερες ότι, «να εδώ έχουμε την λύση…», αλλά δυστυχώς όλες διαψεύστηκαν !
Ουδείς γνωρίζει τά χημικά στοιχεία πού βρίσκονται μέσα στίς ουρές τών δρακόντων...
Από πολύ καιρό τώρα είχαμε πληροφορίες ότι γίνονται και στην Ελλάδα χημικοί ψεκασμοί αγνώστων αεροσκαφών πού τα ίχνη των αερίων τους παραμένουν στο διάστημα για πάρα πολλές ώρες, εν αντιθέσει μ΄ εκείνα των πολεμικών συνήθως αεροπλάνων πού αμέσως μετά χάνονται και διαλύονται…Τι λένε όμως αυτοί πού ασχολούνται με το θέμα;
1ον) Πρόκειται για Μετεωρολογικά πειράματα, λένε κάποιοι…
2ον) Πρόκειται για χημικό ψέκασμα πού έχει κάποιους άλλους «πονηρούς σκοπούς» πού όμως τώρα τους κρύβουν, λένε άλλοι… (Υπερβολές, θα πούνε κάποιοι!
Αλλά με τέτοιες πονηρίες και διαολιές πού βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνουν, και μάλιστα και από θεσμοθετημένους επίσημους, τι να πούμε τώρα, ίσως νάχουν και δίκιο!
Ποιός να πιστέψει όμως, ποιόν, σήμερα μάλιστα πού έχει χαθεί η εμπιστοσύνη, μια και ο καθένας πάει να περάσει το δικό του όπως – όπως, και με χίλια δυό ψέμματα… )
Δεν είδαμε τι έγινε πρό ημερών στην Αμερική; Σε ποιούς πολιτικούς τώρα να έχεις εμπιστοσύνη;
Ψήφισαν νόμους λοιπόν πού απαγορεύουν στον κήπο σου να φυτεύεις λαχανικά, ντομάτες, πιπεριές, άντε νάχεις και μια κότα να τρώς ένα αυγό.
Ούτε να μαζεύεις σε βαρέλια καί δεξαμενές νερό της βροχής, γιατί υποχρεωτικά πρέπει να το αγοράζεις από το Κράτος!!!
Ποινικά αδικήματα έγιναν και γίνονται τώρα όλα αυτά, επαληθεύοντας σχεδόν κατά γράμμα μία προφητεία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού πού είναι γραμμένη γύρω στα 1770μχ και λέει: «Θά βάλουν φόρο στίς κότες καί στά παράθυρα !!!»
Βάζουν προφανώς υπό έλεγχο την Παγκόσμια Διαχείριση σπόρων και νερού ώστε μαζί με την απόσυρση του χρήματος και κυκλοφορίας μόνο πλαστικού χρήματος επί εποχής Μεγάλου Αδελφού, τουτέστιν Αντιχρίστου ( 666 ), να ελέγχουν τα πάντα.
Οπότε, ή τον προσκυνάς ( και χάνεις την αιώνια ψυχή σου, μια και αλλάζεις αφεντικό και πάς με τον διάβολο…), ή πεθαίνεις από πείνα !
3ον) Πρόκειται για Παγκόσμιο πρόγραμμα αλλοίωσης της σκέψης των ανθρώπων ώστε να μη αντιστέκεται η συνείδησή μας σ΄ αυτά πού θέλουν να περάσουν αυτοί…,( μας σφυρίζουν κάποιοι ενδιάμεσοι…)
Διάφορες εκδοχές λοιπόν κυκλοφορούν και ο καθένας από τους απασχολούμενους με το θέμα αυτό, έχει και μία δική του άποψη.
Τό κανονικό ρεύμα τού Ιορδάνη είναι μέ ροή πρός τα δεξιά, στόν κατήφορο...Εδώ το βλέπουμε να στρέφεται πρός τα οπίσω καί να πηγαίνει αριστερά, πρός τα βουνά, στόν ανήφορο !!!
Είναι ή δεν είναι θαύμα, καί μάλιστα "τώ καιρώ ετούτω" ( κι΄ όχι "τώ καιρώ εκείνω" πού λένε κάποιοι άπιστοι! ).
Τί σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι ο Χριστός είναι ολοζώντανος Θεός, ότι ακούσει τίς ευχές καί τίς προσευχές τών ανθρώπων καί δίνει το θαύμα αυτό για ενίσχυση τών πιστών ( ότι βρίσκονται μέσα στήν Αληθινή Θρησκεία ), αλλά καί για κατίσχυση τών απίστων πού κοροϊδεύουν , ώς ανόητοι, τα πάντα...
Αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες.
Οί ημέρες των εορτών, πού μας δώσανε κάποια πρόσκαιρη έστω χαρά στην ψυχή μας αλλά και κάποια ανάπαυλα στην καθημερινότητα του βίου μας βρίσκονται πιά στο τέλος τους...
Και αρκετές φορές αναρωτήθηκα σε τι πνευματική μαυρίλα βρίσκονται κάποιοι άνθρωποι πού για διάφορους λόγους απιστίας, ιδεολογίας, αδιαφορίας, κλπ. βλέπουνε αυτές τις εορτές ( επειδή είναι θρησκευτικές ) ως χάσιμο χρόνου και εργασίας.
Κι΄ ακόμη, τι θα γινόμαστε σαν κοινωνία αποτελούμενη από πνευματικά όντα (πού αναγνωρίζουμε και δεν απορρίπτουμε a priori αυτή μας την κατάσταση), εάν δεν υπήρχαν κι΄ αυτές οί εορτάσιμες αναλαμπές του έτους να μας δώσουν κάποια εσωτερική χαρά και να «φορτώσουμε» πάλι τις μπαταρίες μας για τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μας...
Μας απομένει τώρα μόνο η εορτή των Θεοφανείων και του Αγιάννη του Πρόδρομου, του μεγαλύτερου εκ των προφητών σύμφωνα και με τα λόγια του ίδιου του Χριστού. Έτσι λοιπόν διαλέξαμε 2 video και ένα κείμενο πού έχει κάτι να μας πεί και να μας διδάξει…
Tο πρώτο μάλιστα video είναι τραβηγμένο από την εορτή των Θεοφανείων στους Αγίους Τόπους στον Ιορδάνη ποταμό όπου ως γνωστόν κάθε χρόνο, γίνεται ένα πολύ μεγάλο θαύμα την ώρα του Αγιασμού των υδάτων πού δείχνει την μοναδική αλήθεια της Ορθόδοξης Χριστιανικής Θρησκείας, πού αποδεικνύει ωσαύτως ότι είναι από τον Αληθινό Θεό και όχι από οποιονδήποτε ψεύτη αρχηγό θρησκεύματος πού οδηγεί τους πιστούς του στην αιώνια απώλεια…
Ο νέος Δήμαρχος μέ όλο το επιτελείο του, όταν γύριζε πόρτα - πόρτα στούς δρόμους τής Πάτρας σέ ημέρες προεκλογικής ευφορίας...
Θά κρατήσει άραγε τίς υποσχέσεις του, ή θα καμφθεί καί θα συμβιβασθεί από το πλήθος τών προβλημάτων πού τού άφησαν οί προηγούμενοι;
Πάρα πολύ καιρό τώρα οί δυό μας φίλοι, ο Φασουλής και ο Περικλέτος, είχαν χαθεί από το προσκήνιο. Δουλεύανε βέβαια μυστικά στο παρασκήνιο δίνοντάς μας ιδέες για κάποια άλλα θέματα…
Τώρα λοιπόν, με την ανάληψη της Νέας Δημαρχίας από τον κ. Δημαρά θεωρήσαμε σκόπιμο να τους καλέσουμε πάλι, μήπως και μας πούνε καμία σοφή κουβέντα Πρωτοχρονιάτικα…
Φασουλής και Περικλέτος, κι΄ ο καθένας νέτος σκέτος…
συζήτηση αρχίζουνε καί δευτερολογίες,
πάνω σε θέματα καυτά καί όχι αηδίες...
Φασουλής: Καλήν ημέρα Δήμαρχε, στο νέο σου το σπίτι,
μ΄ όλο το επιτελείο σου, κι΄ έχω χαρά μεγίστη !
φρονώ ότι τελείωσαν, όλες οί μουχλαμάρες,
πού είχαμε μέ τους παλιούς, κι΄ άς φάνε κουκουνάρες…
Φύγαμε από τα Χριστούγεννα, πήραμε ευχές και ευλογίες Θεού μέσα από την Εκκλησία Του, ακούσαμε κάλαντα, ανταλλάξαμε επισκέψεις, χειραψίες, ρεβερέντζες, και τώρα βάλαμε πλώρη για Πρωτοχρονιά με ότι αυτό συνηθίζεται και συνεπάγεται…
Επειδή όμως την Πρωτοχρονιά γίνονται και πολλά παιχνίδια πονηρά με την τράπουλα, σκεφθήκαμε να ανοίξουμε ένα σχετικό με όλα αυτά βιβλίο, και όποιος θέλει βρέ αδελφέ, άς το διαβάσει !
Είτε παίξει, είτε δεν παίξει. Κερδισμένος θα βγεί, χαμένος όχι !
Τις μέρες αυτές των Χριστουγέννων πού έρχονται, σκεφθήκαμε ότι καλό είναι να φύγουμε μακρυά απ΄ όλα τα κακά και άσχημα νέα πού καθημερινά σχεδόν μας περιτριγυρίζουν, μάς τριβελίζουν, και μας ταράζουν…
Είτε κοινωνικά, είτε οικονομικά, είτε πολιτικά !
Θα βάλουμε λοιπόν για λίγο σε καραντίνα και φρένο τα άσχημα νέα, για να μη μας ταράζουν μ΄εκείνο το καθημερινό του ενός προς τον άλλο :
« ρέ, είδες τι έγινε εκεί;…», «τάμαθες τι έγινε αλλού;…», «άκουσες τι είπε ο τάδε…» και τράβα κορδόνι αναταραχής, έξαψης, και αγανάκτησης…
Φθοράς δηλαδή μη βλεπομένης αλλά υπάρχουσας, πού μαζεύεται σιγά - σιγά στην ψυχή μας και μετά πάει και στο σώμα μας και τρέχουμε κατόπιν στους γιατρούς να μας κάνουν θεραπεία από τους «θησαυρούς» της κακιάς ώρας πού μ΄ αυτά και μ΄ αυτά μαζέψαμε…
Βρήκαμε λοιπόν ένα επίκαιρο κείμενο, και μ΄ αυτό θά περάσουμε τά φετινά Χριστούγεννα…
Αυτά πού συνέβησαν στο κέντρο της Πάτρας και ειδικά στην περιοχή Αγίου Διονυσίου, ήταν από τα άγραφα μέν, αλλά και από τα αναμενόμενα…
Γιατί όσο η Κυβέρνηση δεν παίρνει μέτρα, καί όσο δεν τούς δίνει ελεύθερο ραπόρτο να φύγουνε από εδώ πέρα καί να πάνε στήν Γερμανία, στήν Αυστραλία, ή στό Διάστημα, θα δούμε ασφαλώς και άλλα χειρότερα !
Δεν φταίει ούτε η Αστυνομία, ούτε το Λιμενικό πού δεν επιβάλλει ολοσχερώς την τάξη.
Τι να σού κάνει η Αστυνομία όταν οί πολιτικές διαταγές πού πηγάζουν από το Υπουργείο «Αδυναμίας Προστασίας του πολίτη» είναι απαγορευτικές και δεσμευτικές ως προς τους μετανάστες.
Να σού επιτίθεται ο Αφγανός, ο Σομαλός, τό κάθε ζαγάρι και ο κάθε Μαρόκος με πέτρες, με ξύλα, με μαχαίρια και τσεκούρια ( όπως ξέρανε από το χωριό τους καί από τίς εγκληματικές συμορίες τους ώς επί το πλείστον...), και να σού έχει δώσει εντολή η Κυβέρνηση να τον απωθείς μόνο με τα γάντια σου και το μαντήλι σου.
Μαλακά, ήσυχα, με το μπαρδόν και το σινιόν μη τον γδάρουν τα νύχια σου ( και εν τω μεταξύ αυτός να σού δίνει ξυλιές και γροθιές… )
Εσύ πρόσεξε, θα του μιλάς με ευγένεια, με τάκτ, «μά κύριε μετανάστα, σας παρακαλώ, κάντε λίγο παραπέρα, μη με κτυπάτε άλλο, μη με κλωτσάτε, λυπηθείτε με…»
Με κάτι τέτοιες και τέτοιες όμως ευγένειες πού θέλουν να επιβάλλουν οί πολιτικοί μας και να ευνουχίσουν τα Σώματα Ασφαλείας, δείχνουν ότι :
1) ή ότι δεν ξέρουν ποιά είναι η πραγματικότητα και η αποστολή των Σωμάτων Ασφαλείας πού ανέλαβαν νά διοικήσουν, ή,
2) «κάτι άλλο…» έχουν μέσα στο μυαλό τους, και ο καιρός θα δείξει «Τι;»
Σύστημα RFID . Όσοι θα έχουν κάρτες επάνω τους θα έχουν δίπλα τους ένα ψηφιακό νούμερο ζόμπυ πού θα ενημερώνει τούς ελεγκτές για όλη την ζωή σου ! Ποιός είσαι, από πού έρχεσαι , πού πηγαίνεις, καί άλλα φανερά καί απόκρυφα...
Πολύ φοβόμαστε, ότι κάποιοι επίσημοι άνθρωποι της Κυβέρνησης του Giorgou, δεν έχουν καταλάβει ότι ασυναισθήτως δείχνουν σαν να τροχάνε τήν χατζάρα τους ερχόμενοι σε σύγκρουση με τον λαό…
Και ότι ως έχοντες μία ισχνή πλειοψηφία, θα έπρεπε να υπολογίζουν περισσότερο τις αντιρρήσεις των πολιτών και μάλιστα σε θέματα πού άπτονται της αρχαίας και νέας δημοκρατίας μας ( ; )
Γιατί, καλά βρέ αδελφέ, με τις διάφορες συμπονετικές και συμπάσχουσες δικαιολογίες σας, μία κλαψομουρμουρίζοντας και μία απειλώντας ( εκλογές και χάος) μπήκατε σαν ταύροι σε υαλοπωλείο καταργώντας σχεδόν τα πάντα…
Αλλά τώρα, σαν κερασάκι πάνω στην δηλητηριώδη τούρτα πού μας προσφέρατε θέλετε κι΄ από πάνω, τώρα μάλιστα καί αυτή την χρονική στιγμή πού όλοι είναι αγανακτισμένοι, θέλετε να μας βάλετε στο τσουβάλι και να μας φακκελώσετε ολοσούμπιττους;
Θά βρεί άραγε ανταπόκριση, ή οί λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι θα κρυφτούν πάλι στα καβούκια τους ;
Αυτά πού βλέπουμε σήμερα να γίνονται στην χώρα πού οί πατεράδες και οί παπούδες μας ανέκαθεν κατοικούσαν, είναι γεγονότα πρωτοφανή και δυσκολοερμήνευτα…
Ο Έλληνας πολίτης πού ανέκαθεν υπήρξε μαχητικός, είτε σε πολέμους είτε σε συνδικαλιστικές και εργασιακές μάχες, σήμερα βρίσκεται ενεργειακά στο «σχεδόν μηδέν» για να μη πούμε στην πλήρη παραίτηση…
Και όπως μας έλεγε ένας φίλος αγανακτισμένα:
« Απορώ και εξίσταμαι !
Ο μισθός μας καταποντίστηκε, η σύνταξή μας περιορίστηκε, δώρα και επιδόματα αδείας πού τα έχουμε ήδη πληρώσει με κρατήσεις για πολλά χρόνια, σήμερα δεν τα παίρνουμε, η ανεργία καλπάζει και η φτώχια συνεχώς μεγαλώνει.
Έν τούτοις η πολιτική κάστα πού τα τελευταία 20-30 χρόνια κυβερνάει την χώρα και δημιούργησε όλο αυτό το κλίμα είς βάρος του λαού παραμένει ανέγγιχτη χωρίς κανένας τους να δεί την περιουσία του να κατάσχεται και ο ίδιος να οδηγείται στην φυλακή…
Συνεπώς: οί κλαψομουρμούρες «ότι αναγνωρίζουμε την δυσκολία του λαού, αλλά τι να κάνουμε…» και άλλα τινά πού μας λέει o Giorgos, ή το άλλο αμίμητο « ότι μαζί τά φάγαμε…» δεν αρκούν, μια και «αυτοί τα φάγανε…» και όχι οί απλοί και φτωχοί πολίτες πού τώρα τους γδέρνετε και τους εξευτελίζετε με την έσχατη πενία!
Συζητώντας με φίλους λίγες μέρες πρίν, κάποιος απ΄ αυτούς είπε μερικά βαθυστόχαστα λόγια, πού πολύ με προβλημάτισαν.
Προσπάθησα να συγκρατήσω κάποια απ΄ αυτά πού νομίζω ότι έχουν και κάποιο ενδιαφέρον…
«Εμείς οί Πατρινοί έχουμε σήμα κατατεθέν, trade mark πού λέμε, τον Ναό του Αγίου Ανδρέα πού σε λίγες μέρες οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε.
Εδώ λέω, «οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε…» γιατί θα υπάρξουν και κάποιοι, πού παρ΄ όλο ότι ζούνε σ΄ αυτή την Πολιτεία κι΄ έχουν το «trade mark» πού λέγαμε, και παρ΄ όλο πού το Κράτος τους δίνει και μια μέρα αργίας ( πληρωμένη μάλιστα, ή και πληρωμένο έξτρα εξαιρέσιμο για εργασία σε ημέρα αργίας αν πάνε και δουλέψουνε…), εν τούτοις αυτοί οί καλοί μας συμπολίτες δεν θα θελήσουν να σύρουν τα ποδαράκια τους ως την Εκκλησιά του Αγίου να αποτίσουν έστω τον ελάχιστο φόρο τιμής στον προστάτη και μάρτυρα αίματος Άγιο Ανδρέα πού μας έβγαλε από την παλιά ειδωλολατρεία, ανάβοντάς του συμβολικά ένα μικρό κεράκι.
Δεν λέμε να πάνε ν΄ ανάψουν καμιά λαμπαδούρα απ΄ αυτές πού ανάβουν μερικοί και τήν στήνουν καμαρωτά μέσα στο κέντρο στο μανουάλι, ρίχνοντας ματιές αυτοθαυμασμού γύρω τους για την…θεάρεστη αυτή πράξη τους, αλλά να βρέ αδελφέ, ένα τόσο δά μικρό κεράκι!
«Άραγε» , είπε ο φίλος, «αν ερχότανε σήμερα στην Πολιτεία μας ο Άγιος Ανδρέας, με «ετέρα έστω μορφή» αλλά με την ταπεινή παρουσία και αγιότητα «εκείνου», εμείς αν τον καταλαβαίναμε πώς θα τον υποδεχόμαστε;
Η πιό κάτω είδηση πού θα παραθέσουμε, υποθέτουμε ότι θά έδωσε σε πολλούς μεγάλο θυμό !
Διερωτώμαστε όμως γιατί αυτοί οί άνθρωποι προτίμησαν το Αστυνομικό Σώμα και δεν σκέφτηκαν να πάνε γραφιάδες σε κάποια Εταιρία, κομπιουτεράδες σε κάποιο γραφείο, χάκερς σε κάποιο σύστημα, τσαγκάρηδες με τίκι-τάκα στο καρφί και στο πέταλο - τακούνι, ή να παίζουν ακορντεόν σε παραθαλάσιες ταβέρνες;
Προφανώς σε όλα αυτά είπαν όχι, κι΄ έτσι προτίμησαν την Αστυνομία γιατί σκέφθηκαν ότι όλο και κάτι θα τσιμπολογάμε, και φυσικά θα τα οικονομάμε…
Κότες μόνον δεν κλέψανε, είτε γιατί δεν είχε η αποθήκη, είτε για να μη χαρακτηριστούνε και τιποτένιοι κλεφτοκοτάδες όπως κάτι Ιταλοί παλαιότερα επί Κατοχής αλλά και κάτι λαθρομετανάστες τελευταία πού έχουνε ρημάξει τον Νομό Ηλείας κλέβοντας μελίσια αλλά και αυγά από τα κοτέτσια…
Μπορεί η Τρόϊκα να μας έφερε τά πάνω κάτω εδώ στην χώρα μας, να μάς πολιόρκησε, να μας περιόρισε, να μας εξευτέλισε όπως θέλτε πάρτε το, αλλά αυτό πού διαβάσαμε σήμερα πολύ μας χαροποίησε οπότε δικαίως αναφωνούμε «Μπράβο Ευρώπη ! ».
Το μπράβο μας βέβαια, αφορά τον έλεγχο πού έβαλε σκοπό να ασκήσει ένα παρακλάδι της Τρόϊκας στα Δημόσια και Ιδιωτικά Νοσοκομεία της χώρας μας, μια και μάθανε φαίνεται και «οί απ΄ έξω…» αυτά πού πολλοί από εμάς τά έχουμε ζήσει στην πλάτη μας...
Πού μπαίνεις δηλαδή στο Νοσοκομείο σχετικά υγιής για μια εγχείρηση ρουτίνας από την οποία θάπρεπε να βγείς σε δυό μέρες κι΄ όμως, θές από απροσεξία γιατρών, θές από κακή αντισηψία, θές από το νοσηλευτικό προσωπικό, ή από κακή υγιεινή του περιβάλλοντος χώρου, σε κολλάνε μικρόβια και αντί για δυό μέρες σε κρατάνε 22...
Eκτός των περιπτώσεων βέβαια πού μπορεί να σε κρατήσουνε για πάντα, αρχής γενομένης από το Νεκροτομείο όπου θα σε παραλάβουνε κολλώντας σου κι΄ ένα τσιρότο στο μέτωπο με το όνομά σου και θα σε βάλουν σαν πακέτο στο συρτάρι του ψυγείου μέχρι να σε παραλάβουν οί συγγενείς…
Ήλθες για ένα σπάσιμο, για μια χολή, για μια σκωληκοειδίτιδα, και φεύγεις πεθαμένος !
Αυτά λοιπόν τα μικρόβια για τα οποία μάλιστα είχε συσταθεί ειδικό τμήμα παλαιότερα, προσπαθώντας να παρακολουθήσει την κατάσταση, πού όμως ποτέ δεν μπόρεσε να περιορίσει, ήτανε πάντα ένα μοιραίο μυστήριο !
Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα στον Δήμο της Πάτρας , μας δίνει ελπίδες ότι κάτι διαφορετικό από εδώ και πέρα θα δούμε, σε έργα και ημέρες Δημαρά, πέραν από τα ίδια και γνωστά πολιτικά πρόσωπα πού βλέπαμε τόσα τέρμινα με τις εναλλαγές Καράβολα – Φούρα…
Πρόσωπα θεωρούμενα ως «έμπειρα» και ως εκ τούτου αναντικατάστατα…
Έτσι λοιπόν το ευχόμαστε και διακαώς το ελπίζουμε για μια ουσιαστική αλλαγή!
Από την άλλη πλευρά τώρα, οί αντιλήψεις των πολιτών για τον Καλλικράτη πού είναι γέννημα και θρέμα των ανθρώπων του μνημονίου και ως εκ τούτου θα έπρεπε να τους δοθεί μια πρέπουσα «απάντηση» πολλαπλώς μας απογοήτευσαν.
Κι΄ αυτό, μια και ο κόσμος ψήφισε υπέρ του Καλλικράτη και του Μνημονίου, είτε ως ενεργός ψηφοφόρος, είτε ως απέχων δια της αποχής, μια και οί δύο τρόποι οφέλησαν το σύστημα !
Όποιος μπεί εδώ μέσα σιγά-σιγά καί με το δεξί, μή σπάσει κανένα πόδι από τίς "ευχές" τών άσπονδων φίλων του !
Τις μέρες αυτές, πού πολύ τρεχάλα παρατηρείται στους εκλογικούς συνδυασμούς και στα αντίστοιχα τμήματα, θα έπρεπε να δούμε όσα δεν καταφέραμε να δούμε τα τέσσερα χρόνια πού μας πέρασαν από την απερχόμενη πράσινη Δημαρχία.
Έτσι ήταν τουλάχιστον η παλιά η συνήθεια…
Θα έπρεπε λοιπόν να δούμε δρόμους να καθαρίζονται, πλατείες να ευπρεπίζονται, κάδοι να πλένονται, σκουπίδια και ποντικοί να εξαφανίζονται, λάμπες καμμένες να αλλάζονται, δένδρα να κλαδεύονται…
Κι΄ ακόμη, υποψήφιοι να μας κερνάνε καφέ, σάντουϊτς και πορτοκαλάδες, ρεβερέντζες και χαμόγελα λιακάδες !
Αυτά όλα τα βλέπαμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αλλά φέτος δεν τα είδαμε, τουλάχιστον στην έκταση πού είχαμε συνηθίσει.
Μια δημαρχιακή απραξία και βαρυεστημάρα έχει απλωθεί παντού, δείχνοντας μια ναυαγισμένη Πολιτεία χωρίς όραμα καί με μηδενικό ενδιαφέρον…
Έτσι θα παρακολουθούνται όσοι άνθρωποι πάρουν ταυτότητες με τσίπς, συνοδευόμενοι διά βίου με όλο το ιστορικό τους !
Τό θέμα λοιπόν δεν είναι τόσο απλό όσο εξωτερικά κάποιοι μάς τό δείχνουν, αλλά είναι τρομακτικό στήν πλήρη εφαρμογή του.
Εάν ένας δικτάτορας τύπου Χίτλερ είχε αυτά τα μέσα στήν διάθεσή του θα συνελάμβανε εκατοντάδες χιλιάδες μέσα σε μιά βραδυά καί τα κρεματόρια τού Άουσβιτς καί Μπιρκενάου θα λειτουργούσαν μέχρι σήμερα καίγοντας συνεχώς αντιφρονούντες.
Ένα νέο "ΟΧΙ" λοιπόν στό σύστημα, αλλά καί στούς πολιτικούς πού θέλουν τέτοιες "Κάρτες πολίτη" καί "Φοροκάρτες", είναι η μόνη απάντηση για την σωτηρία μας...
=========================
Η φετεινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου κύλησε ανάμεσα σ΄ έναν επεισοδιακό καιρό και στις συνηθισμένες στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις.
Οί ιστορικές μνήμες πρέπει να εορτάζονται εάν θέλουμε να ζήσουμε σαν χώρα, τώρα μάλιστα πού η «πολύ-πολιτιστική» ( δύσκολη λέξη βρέ αδελφέ… ) εισαγωγή λαών και εθνών βρίσκεται στο αποκορύφωμά της στην φτωχή μας χώρα…
Διαβάζοντας χθές, κάποιες ιστορικές αναδρομές πού έκανε μία τοπική εφημερίδα για το κλίμα αγάπης και αλληλοβοήθειας πού υπήρχε τις μέρες εκείνες των πρώτων βομβαρδισμών στην Πάτρα και την ζωή των Πατρινών στα καταφύγια, δεν μπόρεσα παρά να μη κάνω και τις όποιες συγκρίσεις με την σημερινή ειρηνική εποχή μας όπου συνοπτικά μπορώ να πώ ότι, ο ένας «αδελφός» προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου «αδελφού».
Τόχει φαίνεται συνήθειο ο Έλληνας, να γίνεται σωστός άνθρωπος μόνο σε περιπτώσεις πείνας, διωγμών, και κινδύνων.
Τον υπόλοιπο χρόνο φαίνεται ότι περιπίπτει σε «χειμέρια νάρκη αρετής» κοιμώμενος πάνω στίς παρελθούσες δάφνες του…
Κάνοντας ζάπινγκ λοιπόν τις μέρες αυτές, έπεσα και σε μία τηλεοπτική συζήτηση πού πολύ με προβλημάτισε γιατί μού θύμισε εκείνο το «ΟΧΙ» του ΄40 πού στην αρχή αναφέραμε, άλλης όμως μορφής.
Και ναι μέν, εκείνη η άρνηση είχε ειπωθεί σ΄ έναν εξωτερικό εχθρό στην αρχή ( Ιταλία ) και σ΄ έναν δεύτερο έπειτα ( Γερμανία ), αλλά τώρα πλάκωσαν στην χώρα μας και κάποιοι άλλοι χειρότεροι εχθροί καταδυνάστευσης της ελευθερίας του ανθρώπου, πιο ύπουλοι από τούς τότε !
Γιατί εκείνοι μέν οί πολεμικοί εχθροί (και μετέπειτα κατακτητές) ως ερχόμενοι με όπλα και αεροπλάνα τούς βλέπαμε και τους καταλαβαίναμε, ενώ αυτοί οί νέοι εχθροί, έρχονται με ήπιο, χαμογελαστό, σπαραξικάρδιο και ύπουλο τρόπο συνεπικουρούμενοι μάλιστα και από πολιτικά πρόσωπα ως «αναγκαία λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας», και ο κόσμος ( ιδίως αυτός ο κόσμος πού διακατέχεται από πολιτικό μικρόβιο ) δεν τούς παίρνει εύκολα είδηση…
Κι΄ εκεί βρίσκεται η μεγάλη παγίδα !
Προχθές λοιπόν, ένας αστυνομικός πού είπε «Όχι» στην καταλήστευση της προσωπικής του ελευθερίας αρνούμενος να πάρει ταυτότητα με τσίπς οί ανώτεροί του τον καθαίρεσαν και τον απόταξαν, πετώντας στον δρόμο ένα άριστο αστυνομικό και οικογενειάρχη με 20 χρόνια υπηρεσίας και με πολλές εύφημες μνείες, ενώ ανάλογη μεταχείρηση εκδιώξεώς τους από το σώμα προετοιμάζεται και σε κάποιους άλλους αστυνομικούς στην Βόρειο Ελλάδα...
Και βέβαια η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο για το Συμβούλιο της Επικρατείας και τά Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όπου για μια ακόμη φορά θα καταδικασθεί η χώρα μας μόνο και μόνο από τις υπερβάσεις εξουσίας Ανώτατων Αστυνομικών πού προέβησαν στην απόταξη, ( προφανώς για να φοβηθούν και οί άλλοι ), παραβλέποντας ως μη ώφειλαν, δύο καίρια πράγματα:
1ον) Ότι η ελευθερία συνείδησης, και μάλιστα Θρησκευτικής , είναι απαραβίαστη,
Και,
2ον) Ότι στην σύμβαση εργασίας τους με την Ελληνική Αστυνομία, ουδεμία αναφορά επιβολής παρόμοιου εξαναγκασμού προϋπήρχε!
Το παραπάνω Video νομίζουμε ότι είναι αποκαλυπτικό και αξίζει να το δούμε !
Για δεκάδες χρόνια τώρα, εμείς οί παλαιοί Πατρινοί, βλέπαμε ( και βλέπουμε) εκείνες τις παλιές παρατημένες αμαξοστοιχίες να σκουριάζουν και να σαπίζουν στα δύο αμαξοστάσια της άθλιας σε εμφάνιση, αλλά πρώην ευγενούς Πολιτείας μας…
Παλαιά τραίνα, φορτηγά, εμπορικά, επιβατικά, πού κάποτε έτρεχαν σφυρίζοντας πάνω στις ράγες της πόλεως με τα έμβολα να ανεβοκατεβαίνουν ταχύτατα γεμάτα ζωή και κίνηση και να μπαίνουν φουριόζικα στον Σταθμό της Τριών Συμμάχων, σήμερα δυστυχώς, βρίσκονται πεταμένα εκεί πέρα, νεκρά και άψυχα από ζωή, από ατμό, καί από κίνηση, ίδια ξεπεσμένα σιδερένια κουφάρια όπως συμβαίνει μέ κάθε άνθρωπο πού χάνει την ψυχή του…
Σήμερα, βλέπεις μόνο φοβισμένους ανθρώπους να ξετρυπώνουν από μέσα τους, Ασιάτες και Αφρικανοί μετανάστες απ΄ όλες τις φυλές και τα έθνη της γής, ίδια αφημένα ναυάγια πού ξέπεσαν στην πατρίδα μας, ίδιοι αρουραίοι της γής πού έχουν φωλιάσει μέσα τους περιμένοντας το περίφημο…καράβι πού θα τους πάρει για την Ιταλία και Γερμανία τους…
Από μικρό κι΄ από "τρελλό" μαθαίνεις τήν αλήθεια...
Είναι γεγονός ότι η γλώσσα του Νεοέλληνα τα τελευταία 35 χρόνια ( και ελπίζω μέσα σ΄ αυτά να πιάνω και τον μακαρίτη τον Ράλλη, Υπουργό τότε Παιδείας και Θρησκευμάτων ), έχει υποστεί την μεγαλύτερη κακοποίηση όλων των περασμένων εποχών…
Όποια Κυβέρνηση κι΄ αν ανέβαινε ( κι΄ όποια κι΄ αν ανεβεί ), κακή συνήθεια τόχει, να κάνει πειράματα με την Παιδεία.
Αποτέλεσμα αυτών των πειραμάτων, των φανφαρονισμών, και των διαβουλεύσεων «για το καλό της Παιδείας», είναι αυτή η α-παιδεία πού σήμερα βιώνουμε πού ούτε σε Τριτοκοσμικές χώρες δεν υπάρχει…
Ο νέος τίτλος « και διά βίου μάθησης » πού έχει κοτσάρει η Άννα δίπλα στο παλαιό Υπουργείο Παιδείας, για να δείξει ντέ και καλά ότι από «εμένα και πέρα τώρα όλα αλλάζουν» και ότι «από εμένα και πέρα θα μετράμε τώρα τον χρόνο και τις εποχές…», δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας κρεμασμένος γκαζοντενεκές στην ουρά μιάς ψόφιας γάτας πού την αμόλυσαν να κάνει κρότο και θόρυβο ότι ντέ και καλά θα έχουμε τώρα σπουδαίο έργο…
Αφορμή για όσα γραφτούν σήμερα υπήρξε ένα γράμμα, πού μετά το πρώτο εισαγωγικό σχόλιο θα παραθέσουμε. Και έχει σχέση μ΄ αυτόν τον ξεπεσμό πού βλέπουμε και πού απαθείς αφήνουμε να φυτρώνει γύρω μας…
Η κατάσταση της εγκληματικότητας από μετανάστες, λαθρομετανάστες και ξεμετανάστες, ψευτο-οικονομικούς, λαθρόβιους, λαθρέμπορους, μαφιόζους, και πάει λέγοντας, έχει φθάσει πιά στο απροχώρητο…
Έχουν βρεί Κυβερνήτες και Κυβερνήσεις, πράσινους τωρινούς και μπλέ χθεσινούς ( κόκκινους ακόμη δεν είδαμε…), πού έχουνε δώσει εντολές, προφανώς, «μη μού τους κύκλους τάραττε…», και έχουμε μείνει στην διάθεση σκοτωμού του κάθε Αφγανού, Αφρικανού, Σομαλού, Μαροκινού, και κάθε διαβολεμένου νού !
Όπου κι΄ αν στρέψουμε σήμερα το βλέμμα μας και την ακοή μας, στον Τύπο, στην Τηλεόραση, στις ιδιωτικές και μη συζητήσεις, στά λεωφορεία και στα ταξί, κυρίαρχο θέμα είναι οί ανακαλυφθείσες σπατάλες…
Σπατάλες πρωτοφανείς για τα εγκληματικά και πολιτικά χρονικά της φτωχής χώρας μας πού βούλιαξαν την οικονομία μας, όπως πολύ σωστά μας είπε και το σοφό εκείνο paidi, της Eλλάδος paidi, o Giorgos !
Τον οποίον Giorgo ανακαλύψαμε μόλις με τις τελευταίες εκλογές και τον βάλαμε κορόνα της κεφαλής μας έστω και εάν Πολιτειακώς απαγορεύονται οί Κορώνες, και μάλιστα οί Βασιλικές...
Τι σού φταίει βρέ, αυτό το ψυχουλάκι να εισπνέει τους καπνούς του τσιγάρου σου πού έχεις την αναίδεια να βγάζεις μέσα σ΄ ένα χώρο αυτοκινήτου 2 Χ 1 του μέτρου;
Και δεν αποκλείεται, καθόλου παράξενο, να είσαι κι΄ εσύ από τους τύπους πού ξεσηκώνονται και διαμαρτύρονται για τις κεραίες τηλεφωνίας, για τα βιομηχανικά απόβλητα στα ποτάμια ή και απέναντι στον Αστακό, για τις ακτινοβολίες από την ΔΕΗ, για την θαλάσια ρύπανση, και πάει λέγοντας…
Αυτή την ρύπανση δίπλα στο παιδί σου στην γυναίκα σου, στον εαυτό σου, μέσα σ΄ ένα τέτοιο κλειστό χώρο δεν την βλέπεις;
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί την ευχαρίστηση και την φαρμακίλα του καπνού του άλλου, να είμαι υποχρεωμένος να την δέχομαι εγώ στα μούτρα μου, στο γραφείο, στο εστιατόριο, στην καφετέρια, στο αυτοκίνητο, στον κλειστό χώρο της δουλειάς μου και αλλού …
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω αυτή την καταπάτηση των δικαιωμάτων μου για ελεύθερο και καθαρό αέρα, και μάλιστα σε χώρους στενού συνωστισμού εκεί πού ο αέρας είναι αγαθό πολύτιμο…
Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω από πού πηγάζουν τέτοια δικαιώματα κυριαρχίας επί του άλλου, και ακόμη οί εχθρικές αντεγκλήσεις και ύβρεις λαϊκού επιπέδου εάν τυχόν και αποφασίσης να διαμαρτυρηθής…
Η δημιουργία νέων ιστοσελίδων πού «κάτι έχουν να μας πούν» σάν κοινωνία, και δεν είναι απλώς για προσωπικό εντυπωσιασμό, είναι πάντα μία ευχάριστη νότα στις καθημερινές διαδικτυακές αναζητήσεις μας.
Μια τέτοια ιστοσελίδα λοιπόν, μας πληροφόρησαν ότι τελευταία βγήκε στον αέρα, την είδαμε, και την συστήνουμε, ευχόμενοι καλές και καλύτερες παρουσιάσεις γενικών και τοπικών θεμάτων πού ενδιαφέρουν όλους μας…
