Ο Άγιος Ανδρέας καί ο νέος Άγιος τών ημερών μας Γερβάσιος τών Πατρών.Τήν ευλογία καί βοήθειά τους να έχουμε !
=========================
Αυτές τις δραματικές αλλά και πονηρές μέρες πού σαν πολίτες
αυτής της χώρας σήμερα ζούμε, και πού δεν ξέρουμε αύριο το τι νεώτερο θα μας ξημερώσει,
καλό είναι πλέον των άλλων, νά έχουμε το μυαλό μας πρώτα λίγο-πολύ και στον Θεό,
αλλά και στους Αγίους της Εκκλησίας μας, και δεν θα χάσουμε !
Ο λόγος ενός μεγάλου κοσμικού και όχι βαθειά θρησκευόμενου
επιστήμονα, πού είπε ότι «ποτέ δεν γνώρισα στην ζωή
μου άνθρωπο πού να ζημιώθηκε και να έχασε επειδή ακολούθησε συνειδητά τον δρόμο
του Θεού και της Θρησκείας…» ίσως σήμερα στην εποχή μας να κουδουνίζει κάπως χλευαστικά
και παράταιρα στ΄ αυτιά μας, αλλά πού όμως δεν παύει, γι΄ αυτούς πού ξέρουν σε
βάθος τα πράγματα, να εμπεριέχει καί μία μεγάλη αλήθεια…
Εμείς εδώ σαν Πατρινοί, έχουμε το επιπλέον και ξεχωριστό
προνόμιο να έχει θανατωθεί στην Πόλη μας ένας από τους 12 μαθητές του Θεανθρώπου
Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και Σωτήρος του Κόσμου, πράγμα πού σε καμμία άλλη
πόλη της Ελλάδας δεν συμβαίνει !
Ο Νέος Ναός τού Αγίου Ανδρέα σε ψηφιακή απεικόνιση...
Αλλά δυστυχώς όμως και παρ΄ όλα αυτά, παρ΄ όλη την υπάρχουσα εξωτερική ευσέβειά μας στο πρόσωπο του Αγίου Ανδρέα, παρ΄όλη την τιμητική προσκύνησή του, τις λαμπρές γιορτές, τις ευσεβείς γενικευμένες παραινέσεις του Μητροπολίτου μας :
« Αγαπητοί ευσεβέστατοι και φιλόθεοι ( ;;;; ) Πατρινοί ». Αλλά, παρ΄όλα ταύτα καί παρ΄όλες τις λιτανείες
συνοδεία πολλών λαμπροφορεμένων Δεσποτάδων και τά φωταγωγημένα εορταστικά
πανηγύρια μας, αρκετές φορές συλλαμβανόμαστε ένοχοι, παράταιροι, και προδότες
θα λέγαμε αυτής της μεγάλης τιμής προς έναν μάρτυρα Απόστολο της πάλαι ποτέ
ευγενούς Πολιτείας μας…
Μόνο τα επερχόμενα σε λίγο Καρναβάλια να αναφέρουμε,
την «άκρα του τάφου» Εκκλησιαστική αντίδραση καί σιωπή να δούμε ( πού ισοδυναμεί με αποδοχή του κακού
( ; ) ), και τα όσα «μέσω
τούτων, και διά τούτων…» οικτρά επακόλουθα συμβαίνουν, αρκούν για να τινάξουν στον
αέρα την « Πατρινή πνευματικότητα, την ευσέβεια και την φιλοθεϊα μας…» και άς μη
γελιόμαστε τώρα δά, παίρνοντας κατά γράμμα κάποιες διαπιστώσεις παλαιών πνευματικών
ανθρώπων, αλλά και Μητροπολιτικών παραινέσεων ότι «η Πάτρα μας είναι
μία πολύ πνευματική πολιτεία» ( ; μπρρρ...).
«Κούνια πού μας κούναγε…» και ωραία θα ήταν «να είμαστε»
όπως λένε, αλλά δυστυχώς άν καί φαινόμαστε, στην πράξη όμως « δεν είμαστε » !
++++++++++++++++++
