Κώστας Παπαθεοφίλου, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί και … “γητευτής” των αδέσποτων.
Περαστικός από το Νοσοκομείο του Ρίου για μια επίσκεψη , μας έλεγε φίλος δάσκαλος, παρκάρισα βράδυ το αυτοκίνητό μου στο πάρκινγκ κάτω από την Νεφρολογική κλινική απέναντι από την Εκκλησία, για να πάω προς την κεντρική πόρτα του Νοσοκομείου.Άμ δε…
Και να ήθελα να βαδίσω προς τα εκεί δεν μπορούσα γιατί μία αγέλη 6 – 7 μεγαλόσωμων σκύλων βολτάριζαν στο δρομάκι με άγνωστες διαθέσεις…
Τι έπρεπε να κάνω τώρα; Να πάω προς το Νοσοκομείο; Να περάσω δήθεν αδιάφορος ανάμεσα στα σκυλιά; Να πάω γύρω-γύρω;
Να πάρω την γκλίτσα πού έχω στο πόρτ μπαγκάζ για κάθε ενδεχόμενο και «μέριασε βράχε να διαβώ…» πού λέει και το δημώδες τραγούδι, ή να καλέσω την Αστυνομία να έλθει να με προστατεύσει ;
Πέστε μου , είπε ο δάσκαλος, εσείς τι θα κάνατε;
Εδώ τι να σού πούμε δάσκαλε, όταν ένας πρώην Διοικητής του Νοσοκομείου, Πισιμίσης λεγόμενος αν έχεις ακουστά, δεν μπόρεσε να βάλει τάξη στα αδέσποτα γιατί όλοι τον σαμποτάρανε ( ζωόφιλοι γάρ οι άνθρωποι μέχρι πού να τους δαγκώσει αυτούς ή τα παιδιά τους κανένα αδέσποτο και εξατμιστεί έτσι η ζωοφιλία τους… ) τι να σού πούμε τώρα εμείς δασκαλάκο μου;
Άσε να σε δαγκώσουν πρώτα κι΄εσένα, ώστε νάχεις και χαρτί ιατροδικαστή ( αν ζήσεις ), για να το πάς μετά ως αποδεικτικό στοιχείο και τεκμήριο στον Δήμαρχο, στον Εισαγγελέα, στον νέο διοικητή του Νοσοκομείου, στόν αρχηγό της Πυροσβεστικής, στόν Κατσιφάρα, και όπου τέλος πάντων θα μπορέσεις να βρείς το δίκιο σου, ή τουλάχιστον να ακούσουν τον πόνο σου κουνώντας συγκαταβατικά το κεφάλι τους…
