Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δήμος καί Ύπνος…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δήμος καί Ύπνος…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Πρωτοφανές! Τα παράπονά μας στον δήμαρχο με... e-mail ! ( συγκρατείστε την χαρά σας όμως, αυτό μόνο στην Αμερική… )







Κόκκινη κάρτα γιά τήν ανύπαρκτη ηλεκτρονική εξυπηρέτηση μέσω Ιντερνέτ στόν Δήμο Πάτρας !

Ταχύτης - Speed = Μηδέν





Μεγάλη χαρά νοιώσαμε, και δεν το κρύβουμε, σαν διαβάσαμε μόνο την επικεφαλίδα της παρακάτω είδησης.

Έ, τώρα είπαμε, πού θα μας πάνε αυτοί οί καρεκλοκένταυροι, αφού θα τους δίνουμε ονομαστικά , τοπογραφικά, και με φωτογραφίες το πρόβλημα και μάλιστα «επί αποδείξει», τι θα κάνουνε θα τρέχουνε να το φτιάξουνε φοβούμενοι είτε την δημοσιότητα, είτε την κατσάδα του εκάστοτε δήμαρχου, και του εδώ Φούρα…


Σαν πήγαμε όμως παρακάτω απογοητευτήκαμε, μια και το καλό αυτό γλυκό, δεν ήτανε για τα δόντια μας, αλλά θα τότρωγαν κάποιοι άλλοι στην πέρα του Ατλαντικού Mega χώρα!

+++++++++++++++++

Αν κρίνουμε όμως και από τα εδώ πεπραγμένα του νέου δημαρχιακού site portal του Δήμου Πάτρας
http://www.e-patras.gr/portal/web/common/home


πού πολλάκις μας το διαφήμισαν ότι μπορούμε ηλεκτρονικά να δώσουμε πρόβλημα, ή βλάβη και να την φτιάξουνε, στο τέλος αποδείχτηκε τζίφος, μια και ουδείς φαίνεται να ασχολείται με την εκτέλεση των παραπόνων αυτών.









Ύπνε, πού παίρνεις τά παιδιά...









Μόνο τά παίρνουνε φαίνεται, τά αρχειοθετούνε, σού λένε λόγια παρηγοριάς όπως πχ. σε συγκεκριμμένη καταγγελία με


7.12.09 Κατάθεση,

30.12.09 Πρωτοκόλληση,


( ΕΚΑΝΕ 23 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ !

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ !

ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΝΑΣ ΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΛΘΟΥΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 40 ΜΕΡΕΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ!

ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ…)

….αλλά και μέχρι σήμερα, 2 Φεβρουαρίου 2010
Ενέργειες ΜΗΔΕΝ.

Και η καταγγελία πού δόθηκε αφορούσε εκείνα τά 20 παλιά μηχανάκια της Αράτου και Κορίνθου πού πιάνουνε χρόνια ολόκληρα τώρα χώρο πάρκινγκ ,μια και κάποιο συνεργείο απέναντι πάει και τα απιθώνει, και δυστυχώς και μετά την επίσημη καταγγελία τα βλέπουμε ακόμη εκεί !!!

Με τέτοια και τέτοια όμως, ηλεκτρονική διακυβέρνηση και εξυπηρέτηση πολιτών δεν γίνεται, αλλά μόνο ντόρος και τίποτα περισσότερο…

Άντε λοιπόν άνθρωποί μου, αρμόδιοι και μη, μή κοκορεύεστε ότι ασχοληθήκατε με την ηλεκτρονική εξυπηρέτηση του πολίτη, ασχοληθείτε καλύτερα μόνο με το καρναβάλι πού πολύ σας ταιριάζει, και αφήστε τα υπόλοιπα…

Άς δούμε όμως πώς λειτουργεί το Αμερικανικό σύστημα, και βλέποντάς το, ίσως παρηγορηθούμε…

============================

Σύστημα πληροφοριών μέσω κινητών, από και προς τους πολίτες, εφαρμόζεται σε Αμερικανικές πολιτείες...

Τι θα κάνατε αν οδηγώντας νιώθατε να τραντάζεστε από μια μεγάλη λακκούβα στο οδόστρωμα;

Πιθανότατα τίποτε, άλλωστε όταν θα φτάσετε στον προορισμό σας μάλλον δεν θα μπείτε στον κόπο να πάρετε τηλέφωνο ή να στείλετε κάποιο e-mail στον δήμο ή στο αρμόδιο υπουργείο.

Κι όμως, η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει κι άλλες εναλλακτικές λύσεις.

Οπως για παράδειγμα συμβαίνει στην Ουάσιγκτον, όπου οι δημοτικές αρχές χρησιμοποιούν ένα ηλεκτρονικό σύστημα υποβολής παραπόνων, ώστε κάθε πολίτης να μπορεί να αναφέρει σε πραγματικό χρόνο κάθε είδους κακοτεχνία βρίσκει μπροστά του.


Αρκεί να έχει ένα «έξυπνο τηλέφωνο» με δέκτη GPS και σύνδεση στο Ιντερνετ, στο οποίο θα εγκαταστήσει την εφαρμογή DC311 που θα βρει στο site του δήμου.

Τότε φωτογραφίζοντας τη λακκούβα και γράφοντας ένα σχετικό σχόλιο, το πρόγραμμα θα αναλάβει να στείλει το σχετικό υλικό στον server της τεχνικής υπηρεσίας, επισυνάπτοντας μάλιστα αυτόματα και τις γεωγραφικές συντεταγμένες του σημείου.

Και για να διασφαλιστεί πως καμία καταγγελία δεν θα… παραπέσει, οποιοσδήποτε χρήστης του προγράμματος μπορεί να δει σε ένα χάρτη όλες τις αναφορές -μαζί με τις απαντήσεις των υπευθύνων- που έχουν καταθέσει άλλοι κάτοικοι σε μια συγκεκριμένη γειτονιά.


Το τέλος της απάθειας...

( εδώ να δείτε τί απάθεια έχουμε...)


Οπως είναι φυσικό, με τη συγκεκριμένη εφαρμογή οι δημότες μπορούν επίσης να αναφέρουν εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, δέντρα που έχουν ξεραθεί ή σπασμένα παρκόμετρα.


Λόγος που κάνει τον δήμο της πόλης να υποστηρίζει πως, παράλληλα με τη χρήση των κοινωνικών δικτύων, προγράμματα σαν το DC311 θα οδηγήσουν στην εποχή της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης 2.0», με ακόμη περισσότερα κοινωνικά οφέλη, αλλά και την πιο ενεργό συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.

«Αυτά τα μικρά προγράμματα μπορεί να σημαίνουν το τέλος της παθητικής σχέσης των δημοτών με τις τοπικές αρχές», δήλωνε πριν από λίγο καιρό στο CNN ο επικεφαλής της Sunlight Labs, μίας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης η οποία προσπαθεί να διαδώσει την ιδέα.

«Ετσι κι αλλιώς, αποτελούν κίνητρο για όλους μας ώστε να γίνουμε πιο υπεύθυνοι».

Κατ’ αρχάς επειδή τέτοιες εφαρμογές για κινητά τηλέφωνα δίνουν την ευκαιρία βελτίωσης των υπηρεσιών που παρέχονται στους δημότες, αναδεικνύοντας προβλήματα που αλλιώς ίσως και να μην γίνονταν γνωστά - ένας κάτοικος, εξάλλου, σίγουρα ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο αν λειτουργούν όλα τα φώτα στη γειτονιά του.


Παράλληλα, επειδή επιτρέπουν σε κάθε πόλη να ευαισθητοποιήσει με πιο χειροπιαστό τρόπο τους δημότες της, απλοποιώντας την καθημερινότητά τους.


Ετσι, για παράδειγμα, αν το Σαν Φρανσίσκο ελπίζει να αυξήσει το ποσοστό ανακύκλωσης στο 75% μέσα στο 2010, ένας λόγος είναι το Eco Finder, μία εφαρμογή που χρησιμοποιεί τη γεωγραφική θέση του χρήστη για να του υποδείξει πού βρίσκονται οι πλησιέστεροι κάδοι για ανακυκλώσιμα υλικά αλλά και παλιές ηλεκτρονικές συσκευές.

Ακόμη περισσότερο, η πόλη της Καλιφόρνιας φιλοδοξεί επίσης να διαδώσει τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς, ποντάροντας σε μεγάλο βαθμό στο Routesy - την application η οποία εντοπίζει τη στάση που βρίσκεται ο χρήστης και τον ενημερώνει για τον χρόνο που απομένει μέχρι να φτάσει εκεί το λεωφορείο.


Και τα νούμερα δείχνουν να δικαιώνουν αυτή τη λογική αφού, μέσα σε μόλις δύο εβδομάδες, περισσότεροι από 3.500 κάτοικοι του Σαν Φρανσίσκο είχαν εγκαταστήσει το Eco Finder στο smartphone τους.


Γι’ αυτό και πολλαπλασιάζονται οι αμερικανικοί δήμοι που προσφέρουν μέσα από τα site τους ανάλογες χρηστικές applications: το παράδειγμα της Ουάσιγκτον και του Σαν Φρανσίσκο, που θεωρούνται πρωτεργάτες στην κίνηση για την «ηλεκτρονική διακυβέρνηση 2.0», γρήγορα μιμήθηκαν η Philade-lphia, το Λος Αντζελες και η Νέα Υόρκη.


Οπως επίσης πολλαπλασιάζεται και η ποικιλία των προγραμμάτων στη Νέα Υόρκη, για παράδειγμα, το Bookzee βρίσκει ποια κοντινότερη δημόσια βιβλιοθήκη περιέχει τον τίτλο που ψάχνει ο χρήστης.

Και, για όποιον σκέφτεται να μετακομίσει, το Dataturf αναλαμβάνει να προσφέρει πληροφορίες για κάθε γειτονιά, παραθέτοντας τα πάρκα, τα γυμναστήρια ή τα σούπερ μάρκετ που βρίσκονται στην περιοχή.

Ιδιώτες προγραμματιστές...


Πώς εξασφαλίζεται όμως αυτή η ποικιλία;

Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, από το γεγονός ότι οι περισσότερες applications δεν δημιουργούνται από κάποιον δημόσιο φορέα αλλά από ιδιώτες: το μόνο που κάνουν οι υπηρεσίες του δήμου είναι να «ανεβάσουν» στο Διαδίκτυο τα στατιστικά στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους, συγκεντρώνοντάς τα σε ανοικτές βάσεις δεδομένων, ώστε να αξιοποιηθούν από ανάλογα προγράμματα.

Ιδιώτες οι οποίοι, όπως έχει αποδειχθεί, μπορούν να αξιοποιήσουν ακόμη και φαινομενικά ανούσια στατιστικά στοιχεία -όπως τον κατάλογο των δημοτικών βιβλιοθηκών ή τις γεωγραφικές θέσεις των σχολικών κτιρίων- για να δημιουργήσουν χρήσιμες εφαρμογές.


Κάποιοι προγραμματιστές επειδή ελπίζουν στα έσοδα που θα αποκομίσουν από τον μεγάλο αριθμό των χρηστών, οι οποίοι θα αγοράσουν το πρόγραμμά τους - αν και το Routesy κοστίζει μόλις 3,99 δολάρια, για παράδειγμα, απευθύνεται σε χιλιάδες κατοίκους που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς.


Χωρίς ωστόσο να λείπουν και οι περιπτώσεις όπου οι applications προσφέρονται δωρεάν, επειδή «θέλαμε να βοηθήσουμε την πόλη μας στη διαχείριση των ηλεκτρονικών της αποβλήτων», όπως δήλωσε ο ιδρυτής της εταιρείας που βρίσκεται πίσω από το Eco Finder.


http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_23/01/2010_387956

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Μές΄ στην Πόλη θέλω να περπατώ, λύκε, λύκε, είσαι εδώ;



Θοδωρής Άννινος, δήμαρχος Πάτρας 1975 – 1986 !








Σ΄ ευχαριστούμε παλιέ μας Δήμαρχε για όσα πρόσφερες σε τούτη την Πολιτεία. Πάντα θα σε θυμόμαστε, και μάλιστα όταν διαβάζουμε στα μάρμαρα και στις Δημόσιες Κρήνες το σταμπαρισμένο εκεί όνομά σου, ( όπως προχθές πού κάπου «σε είδαμε»…)


Μετά από εσένα Θοδωρή, μας ακολούθησε ένα μαύρο και βρώμικο σύνεφο πού προσπαθούν οί απόγονοί σου ματαίως να ξορκίσουν και να διώξουν…


Κι΄ αυτό, χωρίς διάθεση πολιτικής στηλίτευσης ουδενός, αλλά «βλέποντας και κλαίγοντας» για τα χάλια αυτής, της πάλαι ποτέ αρχοντικής Πολιτείας...



Τά λέμε όλα αυτά, γιατί από πολλά χρόνια τώρα αρκετοί φιλήσυχοι συμπολίτες έχουμε επισημάνει ότι όλα τά Δημαρχιακά σχήματα τής «μετά τον Θόδωρο Άννινο εποχής» αποδείχθηκαν ανεπαρκή για να αντιμετωπίσουν τά μεγάλα και κρίσιμα προβλήματα πού απασχολούν αυτή την Πολιτεία…



Ο Θόδωρος Άννινος, παρ΄ όλο πού είχε βγεί Δήμαρχος από σπόντα μέσω Σερίφη, υπήρξε και ο τελευταίος των μεγάλων και δημιουργικών Δημάρχων της σειράς Δημητρίου Βότση, Γεώργιου Ρούφου, και Νίκου «Βέτσου –Δράσης», συγκεντρώνοντας ευρεία λαϊκή αποδοχή και αγγίζοντας το πρωτοφανές εκλογικό αποτέλεσμα τότε, τού 71% !







Ο Νίκος Βέτσος μέ τό προεκλογικό σχήμα "Βέτσος Δράση", υπήρξε μία δραστήρια μορφή χωρίς όμως πολιτικούς ισάξιους απογόνους...









Όλοι οί άλλοι πού ακολούθησαν, υπήρξαν απλώς…Rexones, φρού-φρού και αρώματα, κι΄ έτσι θές από συμβούλους, θές από εμμονή στο μητρικό τους κόμμα ίνα μη το στενοχωρήσουν ζητώντας και απαιτώντας, θές από την μαμή και θές από την λεχώνα ( πού λέει και ο λαός), κατάντησαν την πολιτεία μας ένα ασύλληπτο έκτρωμα, αυτό ακριβώς πού βλέπουμε σήμερα…


Ένα έκτρωμα μέσα στο οποίο αναγκαστικά ζούμε, και πού όμοιό του δεν πρέπει να υπάρχει σ΄ ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια.


Και το αστείο είναι ότι μέσα από τα μυωπικά γυαλιά τους δεν το βλέπουν, αλλ΄ ότι και καμαρώνουν γι΄ αυτό!


Σήμερα όμως δεν θα πολυλογήσω άλλο και δεν θα σφυρίξω αλλότρια αντιδημαρχιακά τραγούδια επί διαφόρων θεμάτων και καταστάσεων καθημερινής αδιαφορίας πού τα ζούμε ως ιθαγενείς του τόπου τούτου…


Σήμερα θα μιλήσω μόνο, για την έλλειψη Οικολογικής παιδείας και ψυχαγωγίας πού υπάρχει στην σημερινή Δημοτική αρχή, και πού ο πολίτης το ζεί καθημερινά και υποφέρει…


Γιατί, ψυχαγωγία δεν είναι μόνο ο Καρνάβαλος, τα «τούμπου – τούμπου ζά», και «του Κίτσου η μαμμά..», οί Καραγκιόζηδες, και τα καραγκιοζιλίκια…


Ψυχαγωγία δεν είναι μόνο τα φεστιβάλ πού σήμερα στήνουνε τα σκηνικά τους και κοπανάνε τις καραμούζες τους, παίρνουνε τα λεφτά τους, και αύριο όλα αυτά γίνονται καπνός και χάνονται, σαν «μια ανάμνηση παλιά…»


Προσφορά αληθινής ψυχαγωγίας στον σημερινό καταδυναστευόμενο από θορύβους, από στρές, από άγχος και βάσανα πολίτη, είναι και το φτιάξιμο ενός δρόμου, μιάς λεωφόρου, ήσυχης και δενδροφυτευμένης εκατέρωθεν, όπως υπάρχουν στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί κάθε πολίτης, κάθε οικογένεια, κάθε συνταξιούχος, τον ήσυχο πρωϊνό ή απογευματινό περίπατό του, και να ηρεμήσει η ψυχή του…


Να ψυχαγωγηθεί δηλαδή αληθινά και ατόφια !


Γιατί, ψυχής – αγωγή, δεν είναι μόνο τά όσα, ανωφελή συνήθως, δρώμενα βλέπουμε…


Άς μη μένουμε λοιπόν σ΄ αυτό τον εύκολο τρόπο ψευτοψυχαγωγίας του χαβαλέ, πού αύριο φεύγει και χάνεται, στο «φάε λαουτζίκο καρνάβαλο», φάε πολιτιστικές και φεστιβάλ, χόρεψε και τραγούδησε σαν τον τζίτζικα πρίν έλθει ο χειμώνας…


Γιατί μπορεί να είναι κι΄ αυτά καλά, δεν λέμε, αλλά δεν αρκούν γιατί δεν είναι μόνιμα, δεν είναι καθημερινά, γιατί σκορπίζονται λεφτά στον αέρα, ενώ υπάρχουν αλλού τραγικές ανάγκες για μπάλωμα όπως το κυκλοφοριακό, η καθαριότητα, οί δρόμοι πού έχουν γεμίσει σαμάρια, οί γούβες, διάφορα μικρά και μεγάλα δημοτικά έργα ανάπλασης συνοικιών, κλπ


Υπάρχει όμως και κάτι άλλο…


Υπάρχει ο κίνδυνος αυτές οί ψυχαγωγίες του χαβαλέ, να εξελιχθούν σε μία πολιτιστική συνήθεια χαμηλής ποιότητας και παιδείας, με αποτέλεσμα την μετέπειτα εύκολη χειραγώγηση του λαού για το τελικό μάντρωμά του στην «φάρμα των ζώων» πού η Παγκοσμιοποίηση πυρετωδώς ετοιμάζει…






Τό παρακάτω Link μάς μιλάει γιά τήν φάρμα τών ζώων...


http://www.themeatrix.com/intl/greek/themeatrix_greek.swf



ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΓΡΑΨΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ;

Αφορμή για όλα τα παραπάνω υπήρξε κι΄ ένα γράμμα πού δημοσιεύτηκε σε γνωστή εφημερίδα. Το παραθέτουμε αυτούσιο…


«Είχα ακούσει στην τηλεόραση ότι «πλέον μπορείτε όπως παλιά να κάνετε την βόλτα σας περπατώντας στους δρόμους της πόλης μας, μετά την απελευθέρωση της από τους λαθρομετανάστες».

Αυτό έκανα το Σάββατο 18 Ιουλίου και ώρα 19:45 ξεκινώντας από το σπίτι μου που βρίσκεται στην περιοχή των Υψηλών Αλωνιών.


Σκέφθηκα να πάρω έναν εύκολο δρόμο με κατωφέρεια και λόγω ηλικίας θα ήταν καλύτερα να κατεβώ την οδό Παπαφλέσσα και να πάω στο πάρκο του Ο.Λ.ΠΑ. στον Φάρο.

Από την αρχή της διαδρομής άρχισα να σκέφτομαι να διακόψω την βόλτα μου αφού στο άγαλμα του Παπαφλέσσα που βρίσκεται στην πλατεία, μία ομάδα αθίγγανων είχε ανοίξει τους κρουνούς του δήμου και χρησιμοποιούσαν τα νερά που έβγαιναν με πίεση για ατομικές τους ανάγκες. Προχωρώντας προς την θάλασσα και φθάνοντας στα όρια του δημοτικού Ρarking και πάρκου Ο.Λ.ΠΑ., άλλη ομάδα αθίγγανων είχε κατασκηνώσει .και ξαπλώσει στο γρασίδι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για ζημιές στον χώρο.

Προχωρώντας δεξιά προς τον φάρο, βλέπω μία αγέλη σκύλων που έτρεχαν στο γρασίδι και στους γύρω διαδρόμους.

Ένας κύριος απευθύνεται σε κάποια κυρία μικρής ηλικίας και της είπε ότι είναι επικίνδυνο κυρία μου να αφήνετε ελεύθερα τα σκυλιά γιατί μπορεί κάποιο να δαγκώσει ένα παιδάκι ή έναν ηλικιωμένο. Η απάντηση που έλαβε ήταν η εξής: «Κυρία να πεις τη γυναίκα σου!».




Η έλλειψη πράσινων λεωφόρων μέ δένδρα εκατέρωθεν πού θα ξεκουράζουν τόν δημότη, νομίζουμε ότι υπήρξε η μεγαλύτερη παράλειψη τών Δημοτικών αρχόντων σε μιά εποχή στρές, καυσαερίων, καί θορύβων...



Συνεχίζω το περπάτημα μου και βλέπω. μια ομάδα από 15-20 αλλοδαπούς (μελαψούς) να κάθονται επάνω στα παγκάκια αλλά όχι στο κάθισμα του πάγκου αλλά στην πλάτη, με αποτέλεσμα τα πόδια τους να πατάνε στο μέρος που ο επόμενος θα καθίσει...


Συνεχίζω να περπατάω και φτάνω στην παιδική χαρά. Τα πάντα κατεστραμμένα καί επικίνδυνα για τα παιδιά. Φθάνοντας στον φάρο που πριν λίγο καιρό μπορούσες να απολαύσεις λίγο ηλιοβασίλεμα πίνοντας το ποτό σου, τώρα είναι κατειλημμένος από μετανάστες με όλες τις συνέπειες της εμφάνισης του χώρου, απλωμένα ρούχα, στρώματα, καφάσια...

Είπα λοιπόν να πάρω τον δρόμο της επιστροφής και αρχίζω να ανεβαίνω την Τριών Ναυάρχων προς τα Ψηλαλώνια. Στην αρχή της Αγίου Ανδρέου, άλλη ομάδα αθίγγανων έκανε τα ίδια με τους προηγούμενους.

Ανεβαίνοντας η κατάσταση κάπως βελτιωνόταν αλλά συναντούσες στο εξής σχεδόν τα περισσότερα καταστήματα - ψησταριές - μπαρ - καφετέριες, να έχουν παραβιάσει τα όρια τοποθέτησης τραπεζοκαθισμάτων στον πεζόδρομο.

Εγώ ήμουν περιπατητής και είχα ευελιξία, αλλά πώς μπορεί μία κυρία να πάει το παιδί της βόλτα με το καρότσι ή κάποιο παιδάκι να κάνει ποδήλατο ή να παίξει χωρίς να γίνει κάποιο ατύχημα;

Στους γύρω από την Τριών Ναυάρχων δρόμους έχουν τοποθετηθεί κολονάκια εκ των οποίων περισσότερα από τα μισά λείπουν και τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα βρίσκονται στο μεγαλείο τους.


Φθάνοντας στα σκαλιά της Τριών Ναυάρχων, επειδή είχα πάρει καθαρό αέρα από την βόλτα μου, συνάντησα και το ουρητήριο που είναι στο πρώτο πλατύσκαλο. Θα με ρωτήσετε αν θα τον ξανακάνω τον περίπατο.

Όχι! Όχι! Όχι!

Γεια σας κύριε Δήμαρχε(!), γειά σας κύριε Διευθύνοντα Σύμβουλε του Ο.Λ.ΠΑ., κύριε Αντιδήμαρχε Εικόνας Πόλης!

Γεια σας, και σε όλους τους άλλους!

Με εκτίμηση Μιχαήλ Βισίλιας

Δευτέρα 27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009