Τον τελευταίο καιρό, μας έχουν ξετινάξει ψυχολογικά με τον φόβο τών επόμενων δόσεων…
Πότε της 3ης δόσης, άχ – βάχ ! θα την πάρουμε δεν θα την πάρουμε, άντε και την πήραμε και τώρα…σωθήκαμε ( ή, ζήτω πού καήκαμε) !
Πότε της 4ης δόσης, πού ναι μέν αλλά , πρέπει να σενιαριστούμε λιγάκι ακόμη περνώντας από το κρεββάτι του Προσκρούστη ώστε αφού μας ξαπλώση κάτω και μας πάρη τα μέτρα όπως ο κηδειάς τον κηδευόμενο πότε κόβοντας λίγα δάχτυλα και κανένα πόδι αν χρειαστεί, να βρεθούμε τελικά μέσα στα όρια των απαιτήσεων και να εισπράξουμε την δόση!
Τώρα, αν θυμάμαι καλά ( γιατί έχουμε χάσει και τον λογαριασμό), βρισκόμαστε στο «μεσοπρόθεσμο» όπως το λένε ( και τι εννοούνε άραγε το αγνοώ), κι΄ εκεί πού περιμέναμε την 5η δόση πλάκωσαν οί αγανακτισμένοι, οί φωνές, οί διαμαρτυρίες, τα πετροβολήματα, καθώς και αυγά της ημέρας, γιαούρτι ΠΡΩΤΟ και ΦΑΓΕ ( κι΄ άν θέλεις Πάγκαλε και Πεταλωτή «μη φάγε…»), και διάφορα άλλα ζαρζαβατικά της εποχής πού λόγω φθήνειας μπορούν να αγοραστούν εύκολα, φθηνά, και άνετα από τους πενομένους και να διαμοιρασθούν κατά το δοκούν και επί των ασυνέτων κεφαλών αυτών πού διευθύνουν ή συναινούν στην καταστροφή του τόπου…
