Για μιά γενική Χριστιανική επιστράτευση! «Ὅστις θέλει ὀ­πίσω μου ἀκολουθεῖν…».

 

Αγαπητοί αδελφοί. Κάτι πολὺ περίεργο διαβάσαμε σήμερα στὸ Κυριακάτικο  Εὐαγγέλιο ( Μάρκ. 8,34 – 9,1). Θὰ προσπαθήσω μὲ ἁπλᾶ λόγια νὰ σᾶς δώσω νὰ τὸ καταλάβετε...

 
Λέει λοιπόν ὅτι ὅσοι ἔχουν βαπτισθῆ εἰς τὸ ὄνομα τῆς Αγίας Τριάδος, εἶνε δηλαδὴ Χριστιανοί, ὅλοι αὐ­τοὶ εἶνε στρατιῶτες. Στρατιῶτες όμως ὄχι σὰν αὐτοὺς ποὺ βλέπουμε στὶς παρελάσεις. Διαφέρει ὁ στρα­τιώτης τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες τῶν ἐπιγείων Κρατῶν.
 

Στὴ στρατιὰ τοῦ Κυρίου μας προσκαλούμεθα ὅλοι νὰ καταταγοῦμε, ἀπὸ τὸ μικρὸ παιδάκι μέχρι τὸν ἀσπρομάλλη γέροντα. Κάνει σήμερα μ᾿ ἄλ­λα λόγια ὁ Χριστός μας γενικὴ ἐπιστράτευσι.  

Μᾶς καλεῖ λοιπόν ὅλους, ἄντρες καὶ γυναῖκες, μαύρους καὶ ἄσπρους, κόκκινους καὶ κίτρινους, νὰ γίνου­με στρατιῶτες του καὶ νὰ ὑποταχθοῦμε στὸ βασίλειό του. Μὲ μόνη τὴ διαφορά, ὅτι ἡ ἐπιστράτευσις αὐτὴ δὲν εἶνε ὑποχρεωτική.
Μποροῦσε ὁ Χριστὸς καὶ εἶχε δικαίωμα νὰ μᾶς πάρει ἀπὸ τὸ αὐτὶ καὶ νὰ μᾶς βάλει βιαίως στὴν Ἐκκλησία. Δὲν τὸ κάνει όμως αὐτό· σέβεται τὴν ἐλευθερία μας. Μᾶς ἀφήνει νὰ διαλέξουμε· ἢ νὰ πᾶμε μαζί του ἢ νὰ πᾶμε μὲ τὸν διάβολο.

Βάζει μπροστά μας τὸ νερὸ καὶ τὴ φωτιὰ καὶ μᾶς λέει· Διαλέξτε· ἂν θέλετε, βάλτε τὸ χέρι σας στὸ νε­ρὸ καὶ θὰ δροσιστῆτε, ἂν θέλετε βάλτε το στὴ φω­τιὰ καὶ θὰ καῆτε. Εἶστε ἐλεύθεροι. Γι᾿ αὐτὸ ἔτσι ἀρχίζει τὸ εὐαγγέλιο· «Ὅστις θέλει ὀ­πίσω μου ἀκολουθεῖν…», ὅποιος θέλει. Δὲν ἀναγκάζει κανέναν ἀπολύτως ὁ Χριστός.
Στρατιῶτες λοιπὸν εἴμαστε. Ἀρχηγός μας εἶ­νε ὁ Χριστός. Σάλπιγγά του εἶνε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο. Καὶ μᾶς καλεῖ σ᾿ ἕνα πόλεμο ἱερὸ καὶ ἅγιο. Νὰ πολεμήσουμε τοὺς ἐχθρούς μας. 

Ποιοί όμως εἶνε οἱ ἐχθροί μας;

++++++++++++++++++++++