
Σήμερα λοιπόν, κάπου κρεμάμε την Ελληνική σημαία σαν μια ελάχιστη
ένδειξη τιμής γι΄ αυτούς πού έπεσαν στις μάχες του πολέμου, αλλά και σαν μία διακήρυξη της Εθνικής μας υπόστασης,
ότι ζούμε,ότι υπάρχουμε, ότι είμαστε ακόμη Έλληνες, καί ότι αυτό είναι το
μάχιμο Εθνικό μας σημείο !
----------------------------------------------------------------------------------------------------

Και κάθε φορά όσοι πάμε βλέπουμε να παραμένει το εσωτερικό του Ναού ίδιο παραμελημένο ερείπιο, όπως ακριβώς και πέρυσι το είχαμε αφήσει…
Γιατί όμως τόση εγκατάλειψη ώστε να βρισκόμαστε κάθε χρόνο στο ίδιο σημείο; Βέβαια τα λεφτά πού θα χρειαστούν για την εσωτερική ανακαίνισή του ασφαλώς θα είναι πολλά.
Αλλά, αν αναλογισθούμε ότι και πολλές άλλες Εκκλησίες στην Αχαϊα επλήγησαν αλλά σήμερα είναι σε γενικές γραμμές επιδιορθωμένες, η εντύπωση για τον Άγιο Δημήτριο παραμένει…

Τά άσπρα σημάδια πάνω στον τρούλο και στούς τοίχους δείχνουν ένα μικρό εύρος επισκευών πού θα μπορούσε τόσα χρόνια να γίνει ώστε να μη εμφανίζεται σήμερα, 9 χρόνια μετά, σαν βομβαρδισμένο τοπίο...
------------------
Το 2008 κάπου 70 με 80 Εκκλησίες της Πάτρας και της Δυτικής Αχαϊας γενικότερα υπέστησαν μεγάλες ζημιές από εκείνον τον φοβερό σεισμό της Κυριακής, της 2ας Ιουνίου.
Θα έλεγε κανείς ότι μας δοκίμαζε ο Θεός λέγοντάς μας μ΄ αυτόν τον περίεργο καταστροφικό λόγο Του:
« Δεν σάς χρειάζονται οι Εκκλησίες εφόσον τις περιφρονείτε και δεν πατάτε σ΄ αυτές ; »
Πέρασαν από τότε 9 περίπου χρόνια και οί περισσότερες Εκκλησίες όπως είπαμε φτιάχτηκαν. Πλήν μιάς, κεντρικής μάλιστα, του Αγίου Δημητρίου στην Άνω πόλη πού δυστυχώς παραμένει εσωτερικά σαν ερείπιο, με μπαλώματα από σοβάδες πάνω στις εικόνες ψηλά και γύρω γύρω στους τοίχους με ένα τέμπλο ξεπλυμένο και ξεθωριασμένο σε άθλια κατάσταση, πού δείχνει από μακριά όχι μόνο τα σημάδια του σεισμού αλλά και σημάδια της ανθρώπινης εγκατάλειψης και αδιαφορίας….