Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε μία αγωνίστρια που εδώ και αρκετούς μήνες αντιστέκεται στη δικτατορία που έχει επιβάλει ο Μητσοτάκης και η Νέα Τάξη Πραγμάτων με προσωπικό και οικονομικό κόστος.
Συνεχίζει τον δίκαιο αγώνα μαζί με άλλους συναδέλφους της που πετάχτηκαν σαν λεπροί από μία κυβέρνηση που από τη μία λέει ότι νοιάζεται για την υγεία και από την άλλη αφήνει ανθρώπους να ζουν στην ανέχεια κάνοντας απεργία πείνας και λιποθυμώντας αρκετές φορές από την ασιτία.
Έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε την Καρδιτσιώτισα Ζωή Βαϊοπούλου όπου θα κάνουμε μία όμορφη κουβέντα και θα μας καταθέσει στις παρακάτω γραμμές την ψυχή της.
Κ: Ζωή σε καλωσορίζουμε αφού πρώτα σου δώσουμε συγχαρητήρια για τον αγώνα που έκανες εσύ αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά.
Σαν πρώτη ερώτηση θα θέλαμε να μας πεις πόσο δύσκολο ήταν για σένα μία απεργία πείνας που κράτησε τόσες μέρες και πώς τα κατάφερες να μην λυγίσεις παρά τις αντιξοότητες που υπήρχαν.
---- Κατ΄αρχάς να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση.Αυτός ο αγώνας αξίζει να προβληθεί αφού αφορά όλη την κοινωνία.Η υποχρεωτικότητα ήρθε για να μείνει και ο νόμος που την έφερε,στόχος μας είναι να καταργηθεί.
Μετά από ένα μήνα συνεχούς παρουσίας έξω από το Υπουργείο Υγείας με χιόνι,κρύο, αέρα και βροχή,οι υπεύθυνοι του Υπουργείου μπαινόβγαιναν σαν να είμαστε αόρατοι εκφράζοντας κατά καιρούς τη δυσαρέσκειά τους για τη φασαρία που κάναμε με τα συνθήματα μας.
Εκείνη τη χρονική περίοδο τέθηκε στις μορφές του αγώνα και η απεργία
πείνας.Ως υγειονομικοί,δεν θα μπορούσαμε να στραφούμε κατά της υγείας
κανενός παρά μόνο του εαυτού μας.Εν γνώσει μας και παίρνοντας την
ευθύνη,κάποιοι από μας,το τολμήσαμε.Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύαμε
ότι θα κρατήσει τόσο...
Κ: Πόσο δύσκολο ήταν να μείνεις τόσες μέρες χωρίς φαγητό και στην ουσία να κοιμάστε έξω από το Υπουργείο Υγείας σε μία πρόχειρη κατασκευή με νάιλον...
