Σάββατο 29 Φεβρουαρίου 2020

Νηστεύουν άραγε οι Χριστιανοί τις μέρες της Μεγάλης Σαρακοστής ;




« Έξω ! »



« Καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἀδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς…»

( Και  έβγαλε έξω τον Αδάμ και τον έφερε να κατοικήση απέναντι από τον Παράδεισον της χαράς και της τέρψεως. Διέταξε δε τα Χερουβείμ και την φλογίνην ρομφαίαν, την συστρεφομένην, να φυλάσσουν την οδόν, η οποία οδηγούσε προς το δένδρον της ζωής...) --- Γένεσις . 3,24).


Καί δυστυχώς, τήν Κυριακή τής Τυρινής πού η Ορθόδοξη Εκκλησία μας ενθυμείται τήν ημέρα τής Έξωσης τών Πρωτοπλάστων αντί να κλαίμε πού χάσαμε τον Παράδεισο εμείς γλεντάμε και τραγουδάμε μαζί με τα Καρναβάλια μας!

Μήπως έπρεπε να έλθει η οργή τού Θεού με τον κορόναϊό για να μαζευτούμε ; Θά μετανοήσουμε και θα μαζευτούμε όμως, ή να περιμένουμε κάτι άλλο χειρότερο από αυτό πού σιγά σιγά βλέπουμε καθημερινά να εξαπλώνεται ;
Η νηστεία, αγαπητοί μου, δεν είναι μια χθεσινή διάταξη της Εκκλησίας. Δεν είναι, όπως λένε οι άπιστοι, εφεύρεση των παπάδων. Όχι. Είναι νόμος αρχαίος, που αρχίζει με την πρώτη εμφάνιση του ανθρώπου. Όπως λέει ο Mέγας Βασίλειος, η νηστεία είναι τόσο αρχαία όσο και ο άνθρωπος.

Όποιος αμφιβάλλει, ας ανοίξει την Αγία Γραφή θα τη βρει εκεί στο πρώτο βιβλίο, στη Γένεση. Εκεί λέει, ότι ο Θεός δημιούργησε το πρώτο ζεύγος άνδρα και γυναίκα , τον Αδάμ και την Εύα, τους έβαλε στον Παράδεισο, και τους είπε· Έχετε δικαίωμα να τρώτε απ’ όλος τους καρπούς, αλλ’ από τον καρπό ενός δέντρου δεν θα φάτε (βλ. Γέν. 2,16-17). 
Tα λόγια αυτά σημαίνουν, ότι ο Δημιουργός μέσα στον Παράδεισο έθεσε τον πρώτο νόμο της νηστείας. Όρισε δε και ποινή εάν τον παραβούν· «θανάτω αποθανείσθε», θα πεθάνετε δηλαδή (έ.α.).
Αλλά, θα πει κανείς·

Ναι, αλλά η νηστεία είναι εντολή της Παλαιάς Διαθήκης, δεν είναι της Kαινής Διαθήκης.

Εδώ λάθος μέγα ! Διότι είναι εντολή και της Παλαιάς αλλά και της Kαινής Διαθήκης...

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

Ένας καρνάβαλος εξομολογείται: « Η Πάτρα βρίσκεται στα χέρια μου κι΄ ότι θέλω εγώ την κάνω…»






Τις μέρες αυτές, πού ένα μέρος τού λαού μας φαίνεται να ξεδίνει διώχνοντας για λίγο στενοχώριες, αναφραγκιές, χαράτσια και φουρτούνες, σκεφτόμασταν από καιρό με ποιό τρόπο και αν ήταν δυνατόν να παίρναμε μια συνέντευξη από τον «βασιλέα» της Πάτρας Καρνάβαλο !

Γιατί μπορεί ο κοσμάκης να έχει πρόβλημα επιβίωσης αλλά από την άλλη πλευρά εμείς οί Πατρινοί δεν ξεχνάμε και την πατρογονική μας συνήθεια  τις μέρες αυτές βγαίνοντας στους δρόμους τραγουδώντας και χορεύοντας στον ρυθμό του τάνγκο…

Τον Δήμαρχο μόνο δεν βλέπουμε να πρωτοστατεί όπως κάτι άλλοι παλαιότεροι πού τρέχανε σαν τις σουσουράδες σε χορούς και πανηγύρια, αλλά τούτος εδώ ο κόκκινος Πελετίδης έχει δικό του ιστορικό ως ΚΚΕ του «πονεμένου, εργατικού, αλλά άφραγκου λαού» και ως εκ τούτου κάνει κράτει μη παρεξηγηθεί κι΄ όλας ως μπουρζουάς της κεφαλαιοκρατίας !

Αυτά σκεπτόμουν και διαλογιζόμουν μαζί με το μικρό μου επιτελείο βλέποντας τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου γεμάτο κόσμο και πατείς με πατώσε, να κινδυνεύει να πάθει ρήγμα απ΄ όλες τις φυλές και τα φύλα της γής…

Μικρά παιδιά ντυμένα με πολύχρωμες στολές, κίτρινα, πράσινα, κόκκινα, καπέλα περίεργα, παιχνίδια, μπαλόνια, ροκάνες ποδήλατα, μαμάδες, καρότσια και άλλα τινά όλα μαζί ανακατωμένα συνέθεταν τον πίνακα της νέας Πάτρας και γιατί όχι και της νέας Ελλάδας πού δεν την σκιάζει τίποτα, ακόμη και αν η κοιλιά της παίζει ταμπούρλο από την πείνα και την ανέχεια…

Το σύνθημα «γλεντάτε γιατί πεθαίνουμε» φαίνεται να κυριαρχεί και στην πόλη μας, μη ψάχνοντας γιά ουδεμία άλλη διέξοδο πού θα μπορούσε να ελαφρύνει την θέση μας, να μας δώσει κάποια ελπίδα Ανάπτυξης ίσως και να μας σώσει…




Κι΄ εκεί πού σκεπτόμαστε με το επιτελείο μας όλα αυτά ανταλλάσσοντας απόψεις, πετάχτηκε ένας μικρός της παρέας, φαντασμένος, ονειροπαρμένος, αλαφροϊσκιωτος, ίσως και Σαββατογεννημένος…, και μας είπε το εξής αμίμητο : 



--« Καλά όλα αυτά εδώ πού λέμε τώρα, αλλά δεν το κρύβω θάθελα να μπορούσα να πάρω και μια συνέντευξη από τον ίδιο τον Καρνάβαλο πού θα μας μιλούσε για την Πάτρα…».

--Και τι θα σούλεγε βρέ, το άψυχο ξόανο του «βασιλιά»;



-- Το ίδιο δεν θα μούλεγε τίποτα, αυτό το ξέρω. .Ξύλα, μπογιές, και χαρτιά δεν μιλάνε, αλλά…

--Τι αλλά και τραλαλά, ποιός λοιπόν άλλος θα σού μιλούσε;

--Θάθελα να μού μιλούσε «εκείνος» πού κρύβεται μέσα στο ξόανο…

--Και ποιός είναι αυτός βρέ φαντασμένο;
--Αυτό άστο σ΄ εμένα, εγώ θα φέρω την συνέντευξη με τον βασιλιά Καρνάβαλο και μετά τα λέμε…» μούπε το κούτσικο, κι΄ έφυγε τρεχάτο για να γλιτώσει το ξύλο….

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2020

Υπάρχουν "άσωτοι" σήμερα ;



VIDEOs
Μήπως είμαστε τσάμπα μάγκες Χριστιανοί;






«Και εγένετο λιμὸς ἰσχυρὸς κατὰ τὴν χώραν ἐκείνην, καὶ αὐτὸς ἤρξατο ὑστερεῖσθαι...» (Λουκ. 15,14)



Τό βλέμμα του πονεμένο, καί η ψυχή του συντετριμμένη από τήν μετάνοια αλλά καί από την πείνα, πού σάν οργή τού Θεού ενέσκηψε επάνω του...