Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1821 καί Νέα Ελλάδα.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 1821 καί Νέα Ελλάδα.... Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

25η Μαρτίου ! Ο Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου καί η ανάγκη επαναευαγγελισμού τής χώρας...


HTML clipboard

Η Παναγία τής Τήνου !







Η εύρεση τής θαυματουργής εικόνας μετά από ένα όραμα, καί η υπόδειξη τού μέρους πού ήταν θαμμένη στήν γή, υπήρξε το πρώτο μήνυμα τού ουρανού ότι η απελευθέρωση τής Ελλάδος πλησίαζε...


Οί άνθρωποι πού μάς απελευθέρωσαν ! Δυό αντιπροσωπευτικοί τύποι.












Θοδωρής Κολοκοτρώνης !

Ένας απεσταλμένος άνθρωπος τού Θεού μέ πίστη καί μαχητικότητα όπως οί αρχαίοι Κριτές τής Παλαιάς Διαθήκης! Κατάφερε να συνενώσει τούς ασύντακτους Έλληνες καί να τούς μονιάσει από τίς διχόνοιες πού παρά λίγο να διαλύσουν τήν Επανάσταση πού μόλις άρχιζε...



Ιωάννης Καποδίστριας, o πρώτος Κυβερνήτης μετά τήν επανάσταση τού 1821 !






Τό πολιτικό σκέλος τής πρώτης Ελληνικής Κυβέρνησης. Πρώην Υπουργός Εξωτερικών τής Ρωσίας καί βαθύς γνώστης τών τότε Ευρωπαϊκών δεδομένων.

Διέθεσε όλη του τήν περιουσία γιά τό Έθνος, αρνούμενος να πάρει τον ελάχιστο μισθό Πρωθυπουργού από την φτωχή πατρίδα του...

Άνθρωπος με μεγάλη πίστη στόν Θεό πού πήγαινε χαράματα κάθε Κυριακή, Πρωθυπουργός αυτός, καί έψελνε στόν Άγιο Σπυρίδωνα τού Ναυπλίου!

Βρέστε μου σήμερα έναν τέτοιο πολιτικό, όχι πρωθυπουργό, όχι Υπουργό, όχι Γενικό Γραμματέα Υπουργείου, όχι Στρατηγό, αλλά ούτε κάν εναν απλό βουλευτή με τίς αρετές τού αδικοχαμένου Ιωάννη...


Η δολοφονία τού Κυβερνήτη.


Δολοφονήθηκε άνανδρα έξω από τήν πόρτα τής Εκκλησίας...


Όλοι αυτοί...

Εάν ήξεραν τότε, το πώς θά καταντούσε η Ελλάδα σήμερα μετά από μόλις 180 χρόνια, σίγουρα δεν θά έβαζαν το κεφάλι τους στόν ντορβά γιά τήν δική μας χάρη...

Πολλές φορές αναρρωτήθηκα σέ τί επιτέλους μοιάζουμε εμείς οί νεώτεροι, καί τής Ελλάδος αυτόχθονες κάτοικοι, μέ όλους αυτούς πού έζησαν πάνω σ΄ αυτό τό φλούδι τής γής τών πατέρων μας, πρίν 180 καί βάλε χρόνια...

Πολλές φορές επίσης συλλογίστηκα, καί μερικές φορές αλήθεια ξεθάρρεψα, μέ σκέψεις ηρωϊκές καί νικηφόρες, ότι ναί μέν, μπορεί καί καλά να μή είμαστε όμοιοι μ΄ εκείνους τούς οπλαρχηγούς καί τούς καπεταναίους τού ΄21, αλλά ότι πάντως μιά καί είμαστε από τήν φύτρα "εκείνων", δέν μπορεί, σε ώρα ανάγκης θα δείξουμε κι΄ εμείς τήν αντρεία μας καί την κρυμμένη παλληκαριά μας...

Ένα άρθρο όμως πού έπεσε πρό καιρού στά χέρια μου, καί πού τό είχα αφήσει σκονισμένο καί απόμακρο σ΄ ένα σαρακοφαγωμένο μπαούλο τής παλιάς εποχής καί τής κατασταλαγμένης σκέψης, θεώρησα σκόπιμο να το βγάλω, νά τό γυαλίσω, καί να τό προβάλλω, μιά καί είναι διαχρονικό καί γιά όλες τίς εποχές αναγκαίο...

Αναγκαίο γιά προβληματισμό, καί γιά εσωτερικής περίσκεψης έλεγχο...


Ο " ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΛΗΝΑΣ"


Σ΄ έναν διαγωνισμό που έγινε στην Ουάσινγκτον για τον καταλληλότερο χαρακτηρισμό ενός λαού, κι΄ εκείνου που θα παρουσιάσει καλύτερα την ψυχολογία του, έλαβαν μέρος περίπου 1.000.000 άτομα.

Δεκαπενταμελής επιτροπή από επιστήμονες επέλεξε τότε ομόφωνα και βράβευσε τον δικαστή Ν. Κέλλυ για τον επιτυχημένο χαρακτηρισμό του Έλληνα.

«Ενώπιον του Δικαστηρίου της Αδέκαστης Ιστορίας, γράφει ο δικαστής, ο Ελληνας αποκαλύφθηκε πάντοτε κατώτερος των περιστάσεων, αν και από διανοητικής απόψεως, κατείχε πάντοτε τα πρωτεία.

Ο Έλληνας είναι ευφυέστατος αλλά και εγωιστής, δραστήριος αλλά και αμέθοδος, φιλότιμος αλλά γεμάτος προλήψεις, θερμόαιμος, ανυπόμονος αλλά και πολεμιστής.

Έκτισε τον Παρθενώνα και αφού μέθυσε από την αίγλη του, τον άφησε αργότερα να γίνει στόχος κάθε φιλονοικίας καί έριδος, ανέδειξε τον Σωκράτη για να τον δηλητηριάσει μετά, θαύμασε τον Θεμιστοκλή για να τον εξορίσει, υπηρέτησε τον Αριστοτέλη για να τον καταδιώξει, γέννησε τον Βενιζέλο για να τον δολοφονήσει.

Έκτισε το Βυζάντιο για να το πάρουν οί Τούρκοι, έφερε το 1821 καί με την διχόνοια παρά λίγο να το χάσει, δημιούργησε το 1909 για να το λησμονήσει...

Τριπλασίασε την Ελλάδα και παραλίγο μετέπειτα, στά 1922 να τη θάψει...

Τήν μιά στιγμή κόπτεται για την αλήθεια, και την άλλη μισεί αυτόν που θέλει τήν αλήθεια καί αρνιέται να υπηρετήσει το ψέμα.

Παράξενο πλάσμα ο Έλληνας, ατίθασο, περίεργο, καί εγωπαθές, κινούμενο μεταξύ σοφίας καί ανοησίας...

Θαυμάστε τον αν θέλετε, αλλά καί λυπηθείτε τον...

Καί προσπαθείστε, αν είναι κατορθωτό καί μπορείτε, κάποτε επιτέλους να τον ταξινομήστε...»