Όποιος μπεί εδώ μέσα σιγά-σιγά καί με το δεξί, μή σπάσει κανένα πόδι από τίς "ευχές" τών άσπονδων φίλων του !
Τις μέρες αυτές, πού πολύ τρεχάλα παρατηρείται στους εκλογικούς συνδυασμούς και στα αντίστοιχα τμήματα, θα έπρεπε να δούμε όσα δεν καταφέραμε να δούμε τα τέσσερα χρόνια πού μας πέρασαν από την απερχόμενη πράσινη Δημαρχία.
Έτσι ήταν τουλάχιστον η παλιά η συνήθεια…
Θα έπρεπε λοιπόν να δούμε δρόμους να καθαρίζονται, πλατείες να ευπρεπίζονται, κάδοι να πλένονται, σκουπίδια και ποντικοί να εξαφανίζονται, λάμπες καμμένες να αλλάζονται, δένδρα να κλαδεύονται…
Κι΄ ακόμη, υποψήφιοι να μας κερνάνε καφέ, σάντουϊτς και πορτοκαλάδες, ρεβερέντζες και χαμόγελα λιακάδες !
Αυτά όλα τα βλέπαμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αλλά φέτος δεν τα είδαμε, τουλάχιστον στην έκταση πού είχαμε συνηθίσει.
Μια δημαρχιακή απραξία και βαρυεστημάρα έχει απλωθεί παντού, δείχνοντας μια ναυαγισμένη Πολιτεία χωρίς όραμα καί με μηδενικό ενδιαφέρον…
++++++++++++++++++++++++
Μόνο το ότι θα ξεκινήσουν πάλι τα έργα της Μικρής Περιμετρικής ακούσαμε, και ότι γρήγορα θα τελειώσουν.
Το θυμήθηκαν κι΄ αυτό, 3 μόνο μέρες πρίν τις εκλογές !
Αλλά επειδή το έργο αυτό έχει ξαναπαιχθεί και από τον ένα χρόνο πού ήτανε το φθάσαμε στα 3-4 , γι΄ αυτό άς έχουμε και μικρό καλάθι αν και τα κεράσια μας λένε ότι εφέτος θάναι πολλά…
Αφορμή, ασφαλώς το μνημόνιο και οί περικοπές μισθών και συντάξεων πού μας έχουν τσακίσει…
Παρά ταύτα βλέπουμε στην τηλεόραση «παλιά κρασιά σε νέα βαρέλια» !
Παλιούς δημοτικούς σύμβουλους δηλαδή, ακριβοθώρητους και απλησίαστους στην εποχή της εξουσίας τους με αποτυχημένο κατά μεγάλο ποσοστό έργο αλλά πού όμως λόγω της κομματικής ταυτότητας απορροφήθησαν και φώλιασαν στό καινούργιο Δημαρχιακό βαρέλι.
ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ !
Μετά από τόσες δημαρχιακές θητείες και ο καινούργιος υποψήφιος Δήμαρχος αντί να δοκιμάσει νέους ανθρώπους και νέες συνταγές, βρήκε αρκετούς έτοιμους και τους έβαλε κι΄αυτούς στο Χρυσό Βαρέλι πού λέγαμε με αποτέλεσμα να κινδυνεύουμε να ξαναδούμε τις φάτσες τους και να κατέχουν πιθανώς και τα ίδια παρελθόντα και παρόμοια πόστα, ως μοναδικούς και αναντικατάστατους !
Νάναι καλά βέβαια οί άνθρωποι, αλλά όλα έχουν μια φθορά και όλοι πρέπει να έχουν μέτρο και ηλικία παραμονής και μάλιστα αυτό να το καταλαβαίνουμε από μόνοι μας και διακριτικά να αποσύρονται…
Κι΄ έτσι πολύ φοβόμαστε ότι «με τέτοια και με άλλα», θα είμαστε πάλι σαν να μη άλλαξε τίποτα σ΄αυτή την Πολιτεία!
Μά καλά, αναρωτιόμαστε τώρα, δεν υπήρχαν άλλοι νεώτεροι άνθρωποι; Όλη η σοφία μόνο σ΄ αυτους είναι αποθηκευμένη;
Και αφού το έργο τους υπήρξε σχεδόν μηδενικό με τον Φούρα να μη τολμάει να τους τραβήξει το αυτί, τώρα αν υποθέσουμε πώς θα μας ξαναφυτρώσει πράσινο χορτάρι, θα τους δοθούν και πάλι υπεύθυνα πόστα;
Να μας πούν τώρα τί;
«Ότι θα κάνουμε και θα ράνουμε…» και άλλα παραμύθια πού δεν κάνανε οχτώ και δεκαοχτώ χρόνια νωρίτερα;
Από την άλλη πλευρά τώρα, ο δεύτερος εκλογικός σχηματισμός προέρχεται από ετερο-θαλείς αποσκιρτήσαντες από το πράσινο πεδίο γκαζόν, ο οποίος κι΄ έχει μία πολυχρωμία πού κάπου σε τρομάζει ως προς την συνοχή και την συσπείρωση…
Η παλιά δοκιμασμένη συνταγή «χωρίζουμε τα τσανάκια μας» τώρα, ώστε να απορροφήσουμε τους διαφωνούντες και όταν μετά τις εκλογές προκύψει θέμα αφεντικού τότε ενωνόμαστε πάλι, ώστε οι «προοδευτικές» ( ; ) δυνάμεις να βγούν κυρίαρχες, ίσως την δούμε και τώρα να μαγειρεύεται παρά τις όποιες εκφραστικές προεκλογικές κονταρομαχίες …
Ο τρίτος πυλώνας για υποψήφιος Δήμαρχος, μας φαίνεται ισχνός και έτοιμος να πέσει, λόγω χαμηλής αγωγιμότητας στα μέταλα και στην δημοτικότητα απέναντι των πολιτών, ακόμη και των τοποθετημένων πολιτικά στον ίδιο χώρο…
Υπάρχουν βέβαια και άλλοι συνδυασμοί, εμείς απλώς σχολιάσαμε τους κυριώτερους, ευχόμενοι όμως σε όλους ανεξαιρέτως καλή επιτυχία !
Και ελπίζοντας ταυτόχρονα, ότι ο λαός θα δώσει κι΄ ένα μάθημα στους εμπνευστές τού μνημονίου, μια και θα είναι η ελάχιστη πολιτική αντίδραση πού μπορεί κάθε εργαζόμενος, κάθε άνεργος, κάθε συνταξιούχος, και κάθε αδύναμος να κάνει…
Υπάρχουν βέβαια και οί « Νέοι Μικροί Πρωθυπουργοί » ( όπως μας λέει και το paindi, o Giorgos ), και είναι οί Περιφερειάρχες του Καλλικράτη.
Προβλέπεται όμως τέτοιο μπέρδεμα στην ψηφοφορία, πού δέν θα έχει υπάρξει ιστορικό προηγούμενο, ώστε ουδείς να γνωρίζει ποιόν ψηφίζει από τους πολυπληθείς μνηστήρες, πέραν βεβαίως των επικεφαλής των συνδυασμών…
Άς δούμε όμως τι έκανε ένας υποψήφιος Δήμαρχος .
Μήπως κάτι ανάλογο θα έπρεπε να γίνει κι΄ εδώ, τηρουμένων των αναλογιών Παράδοσης και Ιστορίας;
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Δήμαρχος…
==========================================================
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια πολύ άσχημη πόλη. Βία, εγκλήματα, κυκλοφοριακό, ατυχήματα, ναρκωτικά, βρωμιά και γκρίζοι δυστυχισμένοι πολίτες.
Και δεν ήταν καμιά μικρή πόλη, είχε έξι εκατομμύρια κατοίκους που είχαν παραδοθεί εντελώς στην μαυρίλα και δεν έλπιζαν σε τίποτε. Αντίθετα αντιμετώπιζαν αλλήλους εχθρικά και με περισσή βία.
Ένα πρωί, ο διευθυντής του Πανεπιστημίου της πόλης που ήταν μαθηματικός και φιλόσοφος, εκεί που πήγαινε στη δουλειά του και βλέποντας την κατάντια της πόλης του, πήρε μια πολύ παράταιρη απόφαση.
Δήλωσε την παραίτησή του στο Πανεπιστήμιο, αιτιολογώντας πως ήθελε να διευρύνει την διδασκαλία του και στα έξι εκατομμύρια κατοίκους.
Στους μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, ο καθηγητής αυτός ήταν γνωστός για τους εκκεντρικούς τρόπους διδασκαλίας του.
Για παράδειγμα, μια φορά που επικρατούσε χάβρα στο μάθημα, κατάφερε να επαναφέρει την τάξη βγάζοντας τα ρούχα του.
Εφεύρισκε αστείους και εντελώς ανορθόδοξους τρόπους για να πετυχαίνει τον εκάστοτε εκπαιδευτικό στόχο του και περιέργως, πάντα τα κατάφερνε. Ήταν από τους πρωτοπόρους μιας εναλλακτικής παιδαγωγικής...
Για την προεκλογική του καμπάνια λοιπόν, φόρεσε μια ιδιόρρυθμη στολή, αυτοχρίστηκε 'υπερπολίτης' και ξεχύθηκε στους δρόμους βάζοντας ταυτόχρονα υποψηφιότητα για δήμαρχος.
Προτίμησε να τραβήξει την προσοχή του κόσμου με αυτόν τον σκαμπρόζικο τρόπο και αρκετοί τον αντιμετώπισαν ως γραφικό στην αρχή...
Ωστόσο απογοητευμένοι από τους δημάρχους-μαφιόζους και τους επιτήδειους που είχαν μέχρι τότε, και επειδή όπως έλεγαν είχε αρκετά ειλικρινές πρόσωπο, τον ψήφισαν.
Ο καινούργιος δήμαρχος όμως δεν είχε καμία σχέση με τους προηγούμενους.
Η πρώτη του κίνηση ήταν να προσλάβει 20 γελωτοποιούς και να τους σκορπίσει στους δρόμους της πόλης.
Η δουλειά τους ήταν να χλευάζουν όσους παραβίαζαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας..
Οι πολίτες όμως, άρχισαν παραδόξως να συμμορφώνονται γιατί αποδείχτηκε πως τους πείραζε πολύ περισσότερο η δημόσια χλεύη, παρά τα πρόστιμα.
Αμέσως μετά, βγήκε σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έκανε ντους ολόγυμνος, κλείνοντας ταυτόχρονα την παροχή νερού ενώ σαπουνιζόταν, για να δείξει στους πολίτες πώς μπορούν να εξοικονομούν νερό.
Και η κατανάλωση νερού αμέσως έπεσε.
Όρισε Ημέρα Γυναίκας όπου οι άντρες θα φρόντιζαν τα παιδιά και οι γυναίκες θα έβγαιναν βόλτα στην πόλη.
Αυτό, ήταν ανήκουστο γιατί η συγκεκριμένη πόλη ήταν πολύ επικίνδυνο μέρος τα βράδια, ενώ οι γυναίκες δεν έβγαιναν βόλτες σχεδόν ποτέ ως τότε κι΄ έτσι 700.000 γυναίκες γέμισαν τους δρόμους πανηγυρίζοντας ενώ ακόμη και o αρχηγός της αστυνομίας ήταν γυναίκα εκείνο το βράδυ.
Το καλύτερο;
Μοίρασε στους πολίτες ταμπέλες με thumbs up και thumbs down για να επιδοκιμάζουν ή να αποδοκιμάζουν δημόσια τις πράξεις των συμπολιτών τους. Πράγμα φυσικά που δεν έχασαν την ευκαιρία να το εμπεδώσουν δεόντως αλλά όλως περιέργως, ειρηνικά.
Αυτή η καινούρια μορφή αλληλο-αποδοκιμασίας ήταν τελικά ότι έπρεπε…
Σκαρφιζόταν αστείες ή περίεργες καμπάνιες για κάθε τί που ήθελε να πετύχει, όπως όταν ζήτησε να του τηλεφωνήσει (στο προσωπικό του γραφείο μάλιστα) όποιος πολίτης συναντούσε έστω κι έναν υποδειγματικό ταξιτζή.
Σύντομα, 150 τηλεφωνήματα συντέλεσαν στο να δημιουργηθεί ομάδα ταξιτζήδων που ο δήμαρχος ονόμασε « Ιππότες της Ζέβρας » και είχαν την προσωπική του υποστήριξη.
Ίδρυσε επίσης ταμείο εθελοντικών φόρων για όσους ήθελαν να δώσουν επιπλέον χρήματα (!) στο δημοτικό ταμείο. Φυσικά το εθελοντικό αυτό ταμείο γέμισε με χρήματα.
Προσπαθώντας να δείξει πόσο σημαντική είναι η ανθρώπινη ζωή, ζωγράφισε αστέρια σε κάθε σημείο θανάτου από τροχαίο στην πόλη, πράγμα εξαιρετικά έξυπνο γιατί το αποτέλεσμα ήταν παράξενο, αφού όλοι αυτοί οι αδικοχαμένοι συμπολίτες γίνονταν ξαφνικά οι αστέρες της πόλης.
Έκανε και διάφορα άλλα...
Πχ έβαζε στις δημόσιες τουαλέτες (που στην πόλη εκείνη μια φορά κι έναν καιρό ήταν πολλές) μια έντονη μαύρη τελεία στο κέντρο, κι έτσι οι χρήστες άθελά τους σημάδευαν σωστά και ως αποτέλεσμα ήταν πιο καθαρές από κάθε άλλη φορά... Ευνοείται ότι πολλαπλασίασε τις δημόσιες τουαλέτες που θεώρησε βασικό συστατικό της πόλης του.
Σαν αποτέλεσμα η πόλη ξαφνικά ήταν περισσότερο καθαρή...
Όχι, δεν είναι παραμύθι.
Πρόκειται για τον Κολομβιανό Antanas Mockus, τον δήμαρχο της Μπογκοτά το 1993. Μετά το πέρας της θητείας του, ο παράξενος αυτός δήμαρχος, ξεκίνησε διαλέξεις αναλύοντας τα συμπεράσματά του από το κοινωνικό του πείραμα.
Ένα από τα συμπεράσματά του είναι πως η γνώση δίνει δύναμη αρκεί να καταφέρεις να τη μεταδώσεις μέσω της τέχνης, του χιούμορ και της δημιουργικότητας. Μόνο έτσι οι άνθρωποι αποδέχονται τις αλλαγές.
Καθώς πλησιάζουν εκλογές Δημοτικές-Περιφερειακές καλό είναι οι πολίτες να έχουν υπόψη τους τo "παραμύθι της Μπογκοτά" όπως δημοσιεύτηκε στα αρχεία της εφημερίδας του Χάρβαρντ.
Το Χαμομηλάκι
http://hamomilaki.blogspot.com/2010/10/once-upon-time-there-was-mayor.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου