Το έμφραγμα του Καρνάβαλου στην Πάτρα, και η αδιαφορία των υπευθύνων σε περίπτωση έκτακτου συμβάντος…

Ένα έκτακτο συμβάν μπορεί να φέρει σε όλο αυτό το πλήθος τα πάνω κάτω!

Καί ποιός μπορεί να υπογράψει ότι ποτέ δεν πρόκειται να συμβεί αυτό;

Άς πάρουμε λοιπόν τά μέτρα μας...
Τις μέρες αυτές, πού το Καρναβάλι έδινε κι΄ έπαιρνε με αποκορύφωμα εκείνο το ξεσάλωμα της Κυριακής, όπου τουλάχιστον 30.000 μπούλες πλημμύριζαν  τους δρόμους της Πάτρας, καθόμουνα σκεφτικός  πίνοντας τον πικρό καφέ μου ( μού έλεγε φίλος της παλιάς φρουράς ) και αναλογιζόμενος, ότι θά αρκούσε μία μόνο «ατυχή» παράμετρο γιά να εξελιχθεί, μή γένοιτο, σέ μιά μεγάλη τραγωδία...
Κι΄ αυτό λόγω της κυκλοφοριακής ιδιαιτερότητας πού έχει αυτή η Πολιτεία…
Έχουν ξεχάσει φαίνεται οί «αρμόδιοι», ότι τις ώρες αυτές πού όλοι οι δρόμοι της Πάτρας έχουν κλειστεί και αποκλειστεί, ότι θα αρκούσε μόνο ένα «τυχαίο» συμβάν γιά να εξελιχθεί σ΄ ένα μεγάλο κακό απ΄ αυτά πού μια φορά έρχονται και μετά τα θυμόμαστε για πάντα…
Εκτός εάν κάτι τέτοια συμβάντα, τά έχουν ως αισιόδοξοι διαγράψει από το λεξιλόγιό τους ως ανύπαρκτα να συμβούν, όπως και εκείνος ο καπετάνιος του Τιτανικού πού έλεγε και υπόγραφε αλαζονικά ότι «ούτε ο Θεός δεν μπορεί να το βυθίσει»!
Υπερφίαλος λόγος !  Κι΄ όμως βυθίστηκε…
Αυτή λοιπόν την «ατυχή παράμετρο» μιάς εξίσου «ατυχούς στιγμής» οί αρμόδιοι φαίνεται να την ξεχνούν!
Και είτε αυτός ο αρμόδιος ( συνέχισε ο φίλος ), είναι ο ευγενής κατά τά άλλα κύριος Δήμαρχος, είτε είναι ο εξ΄ ίσου ευγενής Αστυνομικός ή Πυροσβεστικός Διευθυντής, είτε κάποιος Ανώτατος Δικαστικός, είτε η Περιφέρεια και η Πολιτική Προστασία…
Αλήθεια, από πού μπορεί να πηγάζει μιά τέτοια αισιοδοξία καί μία προεξόφληση ότι όλα θα κυλήσουν καλά;

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Πάτρα – Κεφαλονιά : Μας ζώσανε οί σεισμοί κι΄ εμείς χορεύουμε…

Χειμωνιάτικα, μέσα στήν βροχή, στό κρύο, στήν υγρασία.Νά έχεις καί μικρά παιδιά, χωρίς μιά τουαλέτα, χωρίς θέρμανση, χωρίς μιά βρύση γιά πλύσιμο...Καί όλα αυτά έτσι ξαφνικά, μέσα σε μισή ώρα ήλθαν τα πάνω κάτω καί βρέθηκαν όλοι αυτοί στούς πέντε δρόμους καί στά έξω χωράφια ! Τί μικρός λοιπόν πού είναι ο άνθρωπος...

Συνήθως, τέτοιες εικόνες με αντίσκηνα στήν καρδιά τού χειμώνα, τά ΜΜΕ αποφεύγουν να τίς δείχνουν, κρύβοντας έτσι τήν ζοφερή αλήθεια !
Πιθανόν, γιά να μή στενοχωρήσουν κάποιους πολιτικούς φίλους τους, γλιτώνοντάς τους έτσι από την πίεση τού κόσμου καί τής πραγματικότητας...

-------------------
Όμως...

Αυτοί οί επαναλαμβανόμενοι «σεισμοί της Κεφαλονιάς», πού όλο λέμε «να, τώρα σταμάτησαν…», και πού εν τούτοις «αύριο ξαναρχίζουν…» μας έχουν πολύ προβληματίσει…

Γιατί δεν είναι απλοί μετασεισμοί όλο και παρακάτω ρίχτερ, αλλά είναι κάτι δυνατές σκουντιές πού κανείς δεν ξέρει σε πόσο ύψος θα φθάσουν, και από ποίο βάθος έρχονται…

Μ΄αυτές λοιπόν τις σκέψεις δεν το κρύβουμε πολύ ανησυχούμε. Είναι άραγε μόνο αυτό; Θα έλθει τίποτα άλλο; Ποιός ξέρει ;

Ένα κείμενο πού έπεσε τελευταία στα χέρια μας από έναν δόκιμο χρονογράφο, δημοσιογράφο, λογοτέχνη, κλπ τον κ. Σταύρο Ιντζεγιάννη γνωστό πρόσωπο και πρώην καταστηματάρχη στην πάλαι ποτέ ευγενή  Πολιτεία μας ( «καφέδες Σταύρος» ), με έβαλε και σε κάποιες άλλες «υποψίες» και περί Θεού σκέψεις ότι το «σεισμικό νόμισμα» έχει σχεδόν πάντα δύο όψεις…

Άς δούμε λοιπόν το ενδιαφέρον κείμενό του:

«…Σεισμοί, λοιμοί, λιμοί, και καταποντισμοί. Ο κόσμος 

γύρω μας δοκιμάζεται. Αμερική. Γαλλία. Αγγλία, Ιταλί­α.  

Σλοβενία παντού πλημμύρες, καταιγίδες, χιονοθύ­ελλες.  

Ο κόσμος στο έλεος του καιρού. Χαμός και δίπλα μας η  

Κεφαλονιά να μετράει πληγές από τους σεισμούς οι  

οποίοι μετά από 60 χρόνια ξαναγκρεμίζουν το νησί.

-Ήρθε η συντέλεια του κόσμου, σταυροκοπιέται ή κυρα  

Σταματίνα. Και την Ιδια ώρα η Πάτρα «μη μου χαλάς τα 

γούστα μου και πάρε μου τα ούλα» καρναβάλι. Εκτός πια  
και αν όλη  αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει ότι είμαστε  

για τα  πανηγύρια.

Μασκαρά­δες όνομα και πράμα !...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Ένα βραβείο για τον παλιό ταχυδρόμο του χωριού μου !

Από σπίτι σε σπίτι, από στάνη σέ στάνη μέσα στό κρύο καί στά χιόνια για να μοιράσει τήν αλληλογραφία, να δώσει τήν επιταγή, νά μεταφέρει ένα καλό ή κι΄ ένα άσχημο νέο...

ΕΛΤΑ, αυτούς τούς παλιούς ήρωες τής υπαίθρου, γιατί τούς ξέχασες ;

Πότε θα τούς βραβεύσεις, όταν πεθάνουν ;

        --------------------------

Τά παλιά καλά χρόνια, τότε πού η επικοινωνία μεταξύ πόλεων καί χωριών ήτανε πολύ δύσκολη και τον χειμώνα με τις κακοκαιρίες σχεδόν αδύνατη, σπουδαίο ρόλο έπαιξαν οί αγροτικοί ταχυδρόμοι…

Όπως και σήμερα άλλωστε, αλλά πιο εκσυχρονισμένοι τώρα, πάνω σε μηχανάκια, μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα !
Αλλά και σε κάποια, ορεινά κυρίως χωριά, ακόμη και σήμερα το γράμμα, η σύνταξη και το χαμπέρι πάει και με μουλάρια, και με γαϊδούρια ίσως και άλογα…

Το τι δυσκολίες έχουνε συναντήσει αυτοί οί άνθρωποι είναι κάτι το απερίγραπτο και το αξιοθαύμαστο, πράγμα πού εμείς οί βολεμένοι στα Αστικά κέντρα σήμερα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε !
Και πού δεν αντισταθμίζεται και δεν ξεπληρώνεται με τις τρείς κι΄ εξήντα ( 3,60 ) του μισθολογίου, ούτε και με τόν οποιοδήποτε φανταχτερό τίτλο «Δημοσίου υπαλλήλου» πού είχανε.

Σιγά τα λάχανα του μισθού και του τίτλου τώρα, όταν ένας άνθρωπος, καί μάλιστα καί κάποιας ηλικίας,  ξεποδαριασμένος, βρεγμένος και παγωμένος τον χειμώνα σαν να πολεμάει στα χιόνια της Πίνδου το ΄40, ζεσταμένος στο λιοπύρι  και ταβανιασμένος από τον ήλιο το καλοκαίρι, και κάποιες φορές και κυνηγημένος από αγριόσκυλα Γκέκηδες και Ποιμενικούς από στάνες και μαντριά πού ζητάγανε να τον κατασπαράξουν, μπορεί τώρα να θεωρηθεί ότι «πληρώνετε καλά κι΄ ότι δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο» !

Κούφια λόγια υψηλά ισταμένων πού ποτέ τους δεν οδοιπόρησαν στην άγρια ύπαιθρο, αλλά πού έμαθαν γι΄ αυτήν την ύπαιθρο όταν κάνανε ρομαντικές διαδρομές σε κάποιο παραθεριστικό κέντρο το καλοκαίρι…

Αλλά η ύπαιθρος του αγροτικού διανομέα δεν ήταν τέτοια !

Θυμάμαι τον παλιό ταχυδρόμο με την τσάντα του και την καραμούζα του σε κάποια χωριά πού πέρασα στην ζωή μου, καθώς  και την αγωνία με την οποία περίμεναν οί χωρικοί να τους πεί αν έχουν ή δεν έχουν γράμμα !

Γράμμα από τον Καναδά, γράμμα από την Αμερική, γράμμα από την Γαλλία και την Αφρική, άντε και από την Λεγεώνα των Ξένων τότε πού δεχότανε ακόμη ξένους και μάλιστα και πολλούς Έλληνες …

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

«Μύλοι Αγίου Γεωργίου» ! Το Νέο Υπεραστικό ΚΤΕΛ της Πάτρας…

Μύλοι Αγίου Γεωργίου ! 

Παλιά εποχή, ξεφορτώνοντας τά αλεύρια...

Όταν εδώ και πολλά χρόνια συνδέθηκε για πρώτη φορά με Υπεραστικά λεωφορεία η Πάτρα με την Αθήνα  μέσω εκείνου  του  θρυλικού  «Πρακτορείου  Γκιόκα» της  Αγίου Ανδρέου, θυμάμαι τους εκατοντάδες επιβάτες μέσα σε ζέστες, σε ξεροβόρια, σε βροχές, και παγωνιές να στέκονται όρθιοι σάν την καλαμιά στόν κάμπο περιμένοντας το λεωφορείο για Αθήνα, γιά νά πάει ο καθένας στις όποιες δουλειές του…

Αργότερα τα πράγματα  κάπως συμμαζεύτηκαν όταν  φτιάχθηκε στην Όθωνος Αμαλίας το υποτυπώδες για τις ανάγκες  μεταφοράς επιβατών σημερινό  Πρακτορείο, πού εν τούτοις κι΄ αυτό μετά από κάποια χρόνια κρίθηκε ανεπαρκέστατο για την αυξανόμενη κίνηση χιλιάδων επιβατών τον χρόνο…

Αλλά επειδή στην ευγενή κατά τά άλλα Πολιτεία μας, συνήθεια το έχουμε εμείς οί Πατρινοί, και μαλιστα οί πολιτικοποιημένοι Πατρινοί ( άλλη ράτσα αυτοί ), να τρωγόμαστε μεταξύ μας και ό ένας να μη θέλει να αναγνωριστεί το όποιο καλό έργο του άλλου, γι΄ αυτό πέρασαν 10  ολόκληρα χρόνια τώρα  με αυτή την φαγωμάρα είς βάρος της εξυπηρέτησης των πολιτών, των μεταφορών, και της Πολιτείας  μας γενικότερα…

Έπρεπε λοιπόν κάτι να γίνει…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Τσιγκούνηδες Δήμαρχοι των 50 τ.μ. για Δημοτικούς λαχανόκηπους. Όσο ένα παρτέρι, ή ένας τάφος !

Μήπως είναι "μνήματα" γιά καλλιέργεια ;

Μόνο 50 τετραγωνικά ! 

Τώρα μάλιστα, σωθήκανε όλοι οί άποροι τής Πάτρας !
 

Η είδηση πού διαβάσαμε τις μέρες αυτές, για μια «συγκαταβατική παραχώρηση» Δημοτικών λαχανόκηπων στους φτωχούς και άπορους της Πάτρας δεν απετέλεσε ασφαλώς έκπληξη.

Γιατί πολύ καιρό τώρα είχαν προηγηθεί τόσες και τόσες άλλες πολιτείες και μάλιστα με πολύ καλύτερες  παροχές στους συμπολίτες τους !

Ήταν λοιπόν κάτι πού από καιρό θα έπρεπε να έχει γίνει κι΄ εδώ !

Και μάλιστα όχι μόνο για τους πένητες, τής εδώ Πολιτείας μας, αλλά θα έπρεπε να επεκταθεί και για κάποιους άλλους συμπολίτες πού θα ήθελαν να ασχοληθούν για χόμπυ με γεωργικές καλλιέργειες.

Καί  να χαλαρώσουμε  έτσι ψυχικά τα τεταμένα νεύρα μας, πού από την μια τα χαράτσια και από την άλλη η ανεργία τα έχουν τόσο παρατεντώσει ώστε να μοιάζουν κάποιοι σαν λεοντάρια μέσα στα κλουβιά – διαμερίσματά τους έτοιμα να βγούνε και να κατασπαράξουνε όποιον βρούνε μπροστά τους…  

Από βουλευτή μέχρι Δήμαρχο !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

« Από τούς 300 του Λεωνίδα, μόνο 150 χρειαζόμαστε ». Η επιστολή ενός σοφού Δικαστή…

300 μείον 150


=150 !

Μήπως τόσους


"Σπαρτιάτες"


χρειαζόμαστε ;






Παρακολουθώντας
την επικαιρότητα, σ΄ αυτούς τούς ανήσυχους και ταραγμένους καιρούς μας βλέπουμε να εμφανίζονται και κάποια  κείμενα πού κάτι περισσότερο έχουν να πούνε στους συμπολίτες μας πέραν από τις συνηθισμένες κοινοτυπίες της καθημερινότητας.

Έτσι λοιπόν,  διαβάσαμε  μία ανοικτή επιστολή ενός Δικαστή, Προέδρου Εφετών μάλιστα, πού με τα όσα λέει βάζει το χέρι του επί των τύπων των ήλων στο « δραματικό θεατρικό έργο» πού για 3 χρόνια τώρα «παίζεται» χωρίς ελπίδα στην χώρα μας και πάνω στις πλάτες μας.
Εμείς δεν ασχολούμαστε με την πολιτική, και ούτε (ευτυχώς θέλουμε να πιστεύουμε ), έχουμε παρόμοιας ειδικότητας  πολιτικό μικρόβιο.
Αλλά πιστεύοντας ότι μετά τις σαρωτικές αλλαγές οί οποίες μπήκαν σε τροχιά στην δημοσιονομική πολιτική  της χώρας μας αλλά και στην ριζική αναδιάρθρωση και κατάργηση εκατοντάδων υπηρεσιών προς περιορισμό μιάς σπάταλης πράγματι και ασύδοτης Κρατικής μηχανής πού τόσα χρόνια είχαμε, ότι ήλθε η ώρα πού πρέπει να αγγίξουμε κι΄ ένα άλλο άβατο για το οποίο ελάχιστοι σήμερα μιλούν…


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Τά Φώτα στην Μικρά Ασία…

Η γιορτή τών Φώτων στήν λησμονημένη Ιωνία μας...



Οί μέρες των εορτών αύριο μεθαύριο τελειώνουνε, πήραμε κάποια νότα χαράς έστω και με άδειες τσέπες αρκετοί από εμάς, μας περιμένει  τώρα στυγνό το αύριο, αλλά και πάλι να μάθουμε να μη απελπιζόμαστε γιατί κάθε μέρα πού περνάει φέρνει πάνω της και μια αλλαγή, και άς ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει στο τέλος, κάποια νέα κατάσταση θα ξεφυτρώσει…

Άντε παιδιά, δεν θα μας αφήσει στο τέλος ο Θεός , και άς έχουμε κουράγιο ελπίζοντας σε μια νέα Ανατολή τόσο για εμάς, όσο και για τα νέα παιδιά μας ελπίδα του αύριο, αλλά και για την Πατρίδα, για όλους μας…
Μέρες των Θεοφανείων έρχονται, ανοίγουν οί ουρανοί το βράδυ της παραμονής λέγανε οί παλιοί, σοφοί οί παλιοί με τις αγνές παραδόσεις τους πού τις ποδοπατήσαμε εμείς οί νεότεροι έξυπνοι και φθάσαμε εδώ πού φθάσαμε, αν όχι στον πάτο του πηγαδιού αλλά λίγο πιο πάνω από τις πηγές του…
Θα παραθέσουμε τώρα μια περιγραφή των Θεοφανείων στην Μικρά Ασία  από τον γνωστό συγγραφέα αείμνηστο Φώτη Κόντογλου, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών στο γνωστό έργο του «Τά Φώτα στο Αιβαλί» για να θυμηθούμε και λίγο τις λησμονημένες ( αλλά όχι χαμένες) πατρίδες…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Ο θάνατος, του Γιάννη Αγιάννη ( Σαϊνη ) της Πάτρας…

Ανυπόδητος ακόμη καί στήν κηδεία του !


Τις μέρες αυτές, πού η βαρυχειμωνιά κτυπάει τις καρδιές και τις πόρτες μας, και άλλους μας βρίσκει σε ζεστά διαμερίσματα, άλλους σε παγωμένα σπίτια, κι΄ άλλους στα χαλάσματα, στα παγκάκια, και μερικούς κάτω από τα δένδρα ( γιατί υπάρχουν κι΄ αυτοί...), ένας παλιός Πατρινός «Σαϊνης ονόματι» πέθανε, προφανώς από τήν παγωνιά μέσα στο γκρεμισμένο του σπίτι…
 



Το μάθαμε αργά για να πάμε κι΄ εμείς στην κηδεία του…

Αλλά παρ΄ όλα αυτά, η εντύπωση πού αποκομίσαμε μόνο και μόνο από τους δεκάδες Πατρινούς πού μάθαμε ότι παραβρέθηκαν στην κηδεία αυτού του άσημου και παραπεταμένου ανθρώπου, δείχνει πώς υπάρχουν ακόμη αρκετοί φιλάνθρωποι σ΄ αυτή την πολιτεία μας πού έχουν πόνο ψυχής και ανθρώπινα αισθήματα αλληλεγγύης ακόμη και για τους τελευταίους της γής… 
Πού παρευρέθηκαν στόν ανυπόδητο τής πολιτείας μας, καί σ΄ εναν άνθρωπο πού δεν είχε πολιτικές περγαμηνές, αριστοκρατικές ρίζες, ευγενή καταγωγή, ή και επαγγελματική καταξίωση...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

«Στις φλόγες των Χριστουγέννων»! Επίκαιρες μνήμες από ένα πραγματικό περιστατικό…

"Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός"





Βρισκόμαστε σε μέρες Χριστουγέννων αγαπητοί φίλοι, ο κόσμος γύρω μας έχει παγώσει μέσα στην βαρυχειμωνιά πού διανύουμε, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση αρκετοί από εμάς...

Η χαριστική βολή μάς δόθηκε χθές, από τους 153  εκ των 300 Σπαρτιατών με τους πλειστηριασμούς, μέσα στην κατ΄ ευφημισμό Ελληνική Βουλή μας πού υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει μία ανθρώπινη Κοινωνία…

Αλλά παρά ταύτα, οί μέρες των Χριστουγέννων άς γίνουν για όλους μας μέρες προσευχής και ελπίδας μήπως καί μας λυπηθεί ο καλός Θεός ( όχι η Τρόϊκα ούτε οί πολιτικοί )  και αναδείξει νέους ανθρώπους ικανούς να κυβερνήσουν ανθρώπινα κι΄ όχι απάνθρωπα αυτόν τον ευλογημένο και ταλαιπωρημένο τόπο...

Αλλά αδελφοί μου, τολμώ να ειπώ, μη κρυβόμαστε πιά, μιά και σ΄ αυτόν τον κατήφορο φταίξαμε όλοι.
Κι΄ αν όχι όλοι, τουλάχιστον φταίξαμε καί φταίμε αρκετοί !  

Δεν φταίξανε μόνο οί πολιτικοί με τα λάθη, ή και τις μίζες πού πήρανε. Φταίξαμε κι΄ εμείς οί πολίτες !

Μη το αρνούμεθα αυτό, μέρες Θεού πού είναι. Φταίξαμε αδελφοί και φταίμε ακόμη !

Από τον απλό μαγαζάτορα πού δεν έκοβε αλλά ούτε και κόβει απόδειξη στα είδη πού πουλάει τσεπώνοντας το ΦΠΑ πού του δίνουμε κλέβοντας κι΄εμάς αλλά ταυτόγχρονα και την Εφορία, μέχρι τις ψεύτικες συντάξεις πού ακόμη βλέπουμε κάποιοι να παίρνουνε…

Πού ανασταίναμε νεκρούς και παίρναμε τον μισθό τους, πού βγαίναμε τυφλοί και βλέπαμε οικονομικά το φώς μας, πού παίρναμε συντάξεις ΟΓΑ καί ζούσαμε πάντοτε στήν πόλη, πού δηλώναμε 100 πρόβατα και είχαμε 10, πού παίρναμε επιδοτήσεις για 200 ελιές και είχαμε 30.

Πού με πλαστά πτυχία ρίχναμε τους συμπολίτες μας και πιάναμε θέσεις πού δεν τις δικαιούμαστε, πού παίρναμε πτυχίο Πανεπιστημιακό μόλις και μετά βίας το  5,  και εν τούτοις βγάζαμε μεταπτυχιακό με 10 !

Τώρα όμως, μέρες Χριστουγέννων πού περνάμε, ζητείται ΕΛΠΙΣ, ζητείται ΕΛΠΙΔΑ !

Και γι΄ αυτήν, την «κυρία Ελπίδα» θα μιλήσουμε παρακάτω…

Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο  βρήκαμε ένα επίκαιρο αλλά και πραγματικό περιστατικό πού έχει «κάτι να μας πεί» για τις μέρες πού έρχονται…

«Ήτανε παραμονή Χριστουγέννων» μού έλεγε μια κυρία, «και ήμουνα επτά χρονών περίπου όταν συνέβη εκείνο το συνταρακτικό γεγονός…»

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Παναγία Μαλεβή, καλώς ήλθες στην πόλη μας !

Τό τεράστιο Μοναστηριακό συγκρότημα τής Παναγίας Μαλεβή έξω από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας.

Χιλιάδες πιστών έρχονται εκεί κάθε χρόνο, απ΄ όλα τα σημεία τής γής !

--------------------------------
Η προσπάθεια του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου να φέρει για πρώτη φορά στην Πάτρα την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μαλεβή από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας είναι πράγματι ξεχωριστή και μας γεμίζει συγκίνηση !

Κι΄ αυτό, γιατί πέραν των άλλων για τα οποία θα μιλήσουμε παρακάτω, η εικόνα αυτή ανυπολογίστου πνευματικής και υλικής αξίας στην μακρόχρονη ιστορία της δεν έχει βγεί ποτέ από το Μοναστήρι της Μαλεβή πλήν μιάς φοράς τελευταία πού την πήγαν στην Κύπρο.

Τώρα, στις 5 η ώρα το απόγευμα της Κυριακής, μπροστά στον Ναό του Αγίου Ανδρέα  την περιμένουμε και στην Πάτρα !

Η θαυματουργή εικόνα, έργο τού Ευαγγελιστού Λουκά, μία από τίς εβδομήκοντα.




 

Η ξεχωριστή «χάρις» της Παναγίας μας πού παραμένει μέσα σ΄ αυτή την εικόνα, καθώς  και ο μυστηριώδης τρόπος με τον οποίο βγαίνει το Άγιο Μύρο τρυπώντας κυριολεκτικά το τζάμι, καί πού ωστόσο ουδεμία ρωγμή έχει και παραμένει άθραυστο και ανέπαφο, είναι κάτι το συγκλονιστικό…

 

Πάνω από 200 κασέτες έχουν κυκλοφορήσει με προσωπικές συνεντεύξεις, ονόματα, καί διευθύνσεις θεραπευθέντων από την Παναγία τήν Μαλεβή. Εδώ, ένα μικρό βίντεο με μερικά από τα εκατοντάδες θαύματα τής Παναγίας μας...

---------------------------------------

Όσοι λοιπόν έχουν τύχει την ώρα πού βγάζει Άγιο Μύρο ( γιατί δεν βγάζει πάντοτε όπως παλιά πού έτρεχε κάτω στο δάπεδο και το μάζευαν από εκεί… ) μόνον αυτοί μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς εννοούμε και πόσο ιερό μυστήριο κρύβεται πίσω από την εικόνα αυτή…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Ελληνικά Πανεπιστήμια . Ανανεώστε τα, ή κλείστε τα, μέσος όρος δεν υπάρχει !

 


Πού είναι τα Ελληνικά Πανεπιστήμια;







 

Ο δημιουργικός  κύκλος των Ελληνικών Πανεπιστημίων, φαίνεται πιά, ότι βαδίζει μοιραία προς το τέλος του.
Η παλιά καλή «παραγωγή», πού είχε ένα πρόσωπο προς τά άλλα Διεθνή Ιδρύματα, έχει πάρει πιά την άγουσα υποβάθμισή της προς τά κάτω, και οί αιτίες φαίνεται να είναι πολλές…

Βρώμα καί δυσωδία!
Είναι αυτό είσοδος  Πανεπιστημίου; Έχει αυτό καμμιά σχέση μέ τα ξένα πεντακάθαρα Ιδρύματα;



Συνελήφθηκε ποτέ κανένας υπαίτιος, ή όλους τούς αφήνουμε ασύδοτους γιατί "εμείς εδώ έχουμε δημοκρατία;"

Έτσι λοιπόν...

Από την μια πλευρά οί πολιτικές αντιπαραθέσεις των φοιτητών, οί καταλήψεις, οί διαδηλώσεις, οί ομηρίες και τά ξυλοκοπήματα καθηγητών και σπουδαστών μεταξύ τους, οί λερωμένοι χώροι των αιθουσών πού οί  ίδιοι οί φοιτητές βρωμίζουν αλλά και η ελεύθερη πρόσβαση οποιουδήποτε μη φοιτητού στους χώρους των Πανεπιστημίων…

Ακόμη, οί κλοπές υπολογιστών, συσκευών, και επιστημονικών εργαλείων πολλές φορές ανυποπολογίστου αξίας, αλλά καί η αδιαφορία των περισσότερων φοιτητών όχι μόνο για μάθημα αλλά και για να προστατέψουν, να διατηρήσουν με καλαισθησία τους χώρους  της κρατικής περιουσίας, αλλά και η ως επί το πλείστον ελεύθερη ζωή τους στις πολιτείες ώστε να καταλήγουν πολλοί απ΄αυτούς τρώγοντας και πίνοντας τά χρήματα των γονιών τους, είναι η μία εικόνα του ιδίου νομίσματος…

Και όπως μας έλεγε κάποιος φίλος πού κάτι ήξερε περισσότερο, έστω καί με κάποια δόση υπερβολής στα λεγόμενά του, αλλά «αηδιασμένος» όπως τόνιζε, «από την κατάληψη της Πάτρας από κάποιους φοιτητές πού δεν ήλθαν εδώ για σπουδές αλλά για να περνάνε καλά τον καιρό τους στις καφετέριες και στις γκόμενες, και να ρυπαίνουν παντοειδώς και ασχημόνως την παλιά μας Πάτρα, φέρνοντας κέρδη μόνο σε κάποια μαγαζιά και σε όσους νοικιάζουν σπίτια…»

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Ένα «μήνυμα» του Αγίου Ανδρέα για την Ελληνική οικογένεια…

Άγιος Ανδρέας !

Ο προστάτης μας, αλλά καί ο πρωτοστάτης μας στίς Παρακλήσεις του απέναντι τού Χριστού γιά να μή μάς καταστρέψει ένεκα τών πολλών "καλών πράξεων" πού καθημερινά σ΄ αυτή τήν Πολιτεία κάνουμε...


=============

«....Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι 30 Νοεμβρίου και α­πὸ αὔριο ἀρχίζει ὁ χειμώνας (Δεκέμβριος-Ἰανουάριος-Φεβρουάριος).
Εορτάζει  ἕνας κορυφαῖος Άγι­ος και αυτός είναι ὁ Απόστολος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος.

Ἑορτάζουν σήμερα πολλοί.
Ἑορτάζουν ἄν­­τρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα.

Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολύδακρυς Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας.

Ποιός όμως ἦταν ὁ Άγιος Ἀνδρέας;

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Ένας Όσιος πέρασε από την Πόλη μας… ( Φιλοθεϊτης μοναχός Πανάρετος Μακρυγιάννης)

Κάποιες φορές, μέσω διαφόρων περιστάσεων, στέλνει ο καλός Θεός κάποιους ξεχωριστούς ανθρώπους στην κοινωνία μας και στην ζωή μας…

Τις πιο πολλές φορές όμως περνούν απαρατήρητοι, αφού βέβαια έχουν αφήσει την όποια σφραγίδα βοηθείας τους σ΄ εμάς, είτε με τά λόγια τους είτε καί με τά έργα τους...

Μια σφραγίδα και μια σπορά, πού μετά από χρόνια φυτρώνει, καί τότε την καταλαβαίνουμε και αναλόγως τών δυσκολιών τής ζωής μας είτε την αποδεχώμεθα είτε τήν απορρίπτουμε....

Ένας απ΄ τους ξεχωριστούς αυτούς ανθρώπους εδώ στήν πολιτεία μας, υπήρξε και ο δάσκαλος της μουσικής και βυζαντινής τέχνης ο μετέπειτα μοναχός της Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, Πανάρετος Μακρυγιάννης…

Γι΄ αυτό ακριβώς, καί πρός τιμή καί αναγνώριση τής προσφοράς αυτού τού ταπεινού εργάτη του Ευαγγελίου η Ιερά Μητρόπολις Πατρών και ο τοπικός Σύλλογος Ιεροψαλτών  με την συμπλήρωση 20 περίπου χρόνων από την κοίμησή του, διοργάνωσαν  μία εκδήλωση μνήμης για τον μοναχό Πανάρετο στις 17 Νοεμβρίου το απόγευμα στην Διακίδειο Σχολή Λαού, παρουσία του Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου και με κεντρικό ομιλητή τόν πατέρα Εφραίμ, Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέου στο Άγιο Όρος.

Η παρουσία εκατοντάδων συμπολιτών πού δεν χωρούσαν στην αίθουσα της Διακιδείου κι΄ έφθαναν μέχρι τις πόρτες και έξω στά πεζοδρόμια, ήταν άκρως συγκινητική. 

Θα λέγαμε πώς μόνο ο αείμνηστος λαϊκός θεολόγος Δημήτριος Παναγόπουλος μπορούσε και γέμιζε τόσο ασφυκτικά την αίθουσα της Διακιδείου και τον έξω δρόμο…

Ποιό ήταν όμως, το τιμώμενο πρόσωπο ;

Αυτά πού σήμερα θα καταθέσω είναι βέβαια ελάχιστα για ένα τόσο σπουδαίο πνευματικό πρόσωπο πού πέρασε από την Πολιτεία μας. 

Σε ένδειξη αγαθής μνήμης όμως για το πρόσωπό του θα το επιχειρήσω, ζητώντας συγγνώμη και για όσα δεν πώ πού ασφαλώς είναι και τα περισσότερα…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

" Άντε ρέ λούστρο..."

Κάπως έτσι ήσαν παλαιότερα, στό επάνω μέρος τής πλατείας Γεωργίου οί λούστροι τής Πάτρας,σε αναμονή  τού πελάτη...

Ανάμεσα στά παλιά παραδοσιακά επαγγέλματα υπήρχε καί ένα με ελάχιστη ειδίκευση. 
Ήταν το επάγγελμα τού λούστρου, ώς έσχατο τών επαγγελμάτων ! 

Ένα επάγγελμα όμως πού έζησε οικογένειες καί έβγαλε άριστα παιδιά μέσα στήν κοινωνία, καί πού σήμερα βρίσκεται στίς δόξες του καί μάλιστα στήν Wall  Street τής Αμέρικα όπως θα δούμε παρακάτω...


 

Ανοίγοντας κάποιες φορές εκείνο το παλιό μπαούλο μου, πατρογονική κληρονομιά της συχωρεμένης μάνας για το οποίο και άλλες φορές έχω μιλήσει,  και ξεσκονίζοντας κιτρινισμένες από τον χρόνο σημειώσεις, ημερολόγια, γραφές ανορθόγραφες και ακαταλαβίστικες καταχωρημένες όλες σε παλαιά κιτάπια της χθεσινής Πάτρας καί δικής μου Πολιτείας,  πολλές φορές αναρωτήθηκα :

«Άραγε, υπάρχουν σήμερα και βρίσκονται εν ζωή με άλλη μορφή ίσως, παλιά και τιμημένα επαγγέλματα πού εδώ και κάποιες δεκαετίες έδιναν ζωή στις πόλεις και στα χωριά μας ;»

Ερεύνησα λοιπόν και είδα ότι εβδομήντα πέντε ( 75 ) περίπου επαγγέλματα καταργήθηκαν από την καθημερινή ζωή μας, και εξαφανίστηκαν,  χάθηκαν, «εξαερώθηκαν» θα ταίριαζε καλύτερα…  

Επαγγέλματα και επαγγελματίες, τεχνίτες γυρολόγοι, περιφερόμενοι μεταπράτες και επιτήδειοι φαρμακοτρίφτες αλλοτινών εποχών πού μερικοί από αυτούς δίνανε με την παρουσία τους μία άλλη όψη ζωής και εργασίας όχι μόνο στήν Πάτρα μας αλλά και στις περισσότερες πολιτείες και χωριά, γίνανε σήμερα μεταλλαγμένοι και οί περισσότεροι παντελώς άφαντοι.

Σέ τί ακριβώς μεταλλάχθηκαν το βλέπουμε παρακάτω…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Τώρα μάλιστα ! Μιά πολυτεκνική Οργάνωση πρωτοστατεί στην κατάργηση της Κυριακής αργίας ;

Έμποροι τής Πάτρας : "Όχι τίς Κυριακές..."

Υπεύθυνοι Πολυτέκνων Πατρών:

" Ναί τίς Κυριακές, μέ ώραία μούσμουλα..."

Αυτό πού λέει ο λαός πώς «άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς…» ήτανε φαίνεται γραφτό να το δούμε και στις μέρες μας και μάλιστα στην τοπική μας κοινωνία…
Καί μάλιστα από ανθρώπους πού εκ παραδόσεως εμφορούνται, ή τουλάχιστον πρέπει να εμφορούνται από κάποιες Χριστιανικές αρχές και Παραδόσεις…

Και ενώ πρίν λίγες μέρες είδαμε τον Εμπορικό σύλλογο Πατρών να επισκέπτεται τον Μητροπολίτη μας κ. Χρυσόστομο ζητώντας και την δική του συμπαράσταση να μη ανοίγουν τα μαγαζιά τίς Κυριακές, δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της πρώτης είδησης να σου και οί  υπεύθυνοι των Πολυτέκνων της Πάτρας με την δική τους απόφαση !

Βγάλανε ανακοίνωση λοιπόν διοργάνωσης λαϊκής αγοράς «πού θα πουλιώνται φθηνά μούσμουλα , μανταρίνια, και πορτοκάλια…», τρέξε κόσμε να προλάβεις...

Και μάλιστα από τις 7 το πρωϊ κάθε Κυριακής  και πρίν ακόμα δηλαδή χτυπήσουν οί καμπάνες της Εκκλησίας ! Ούτε στήν Τουρκία να είμαστε...

Να προλάβουνε δηλαδή πρωϊ πρωϊ «το κέρδος της Κυριακής», ξεχνώντας εκείνα τα λόγια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού γι΄ αυτό το «καταραμένο κέρδος» όπως το ονομάζει ο Άγιος…

«…Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν.

Και ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει.
Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν.
Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου ; Την φυλάγετε την Κυριακήν ; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε...»

Και όπως μας έλεγε ένας γραμματιζούμενος πολύτεκνος…

«Στον ύπνο σου βρέ Πρόεδρε τα έβλεπες όλα αυτά τα «προοδευτικά», και βιάστηκες να τα υλοποιήσεις καταργώντας κι΄ εσύ την Αργία της Κυριακής;

Πού είναι ο Χριστιανισμός σας βρέ;

Και όπως βλέπω σε μια φωτογραφία σας έχετε και δυό παπάδες μαζί σας.
Μίλησε άραγε κανένας να υπερασπιστεί την αργία της Κυριακής, ή «από δώθε πάνε και οί άλλοι, και άς πάμε κι΄ εμείς μαζί τους…;»

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Μια σημαδιακή ημερομηνία! Γιατί στις 28 Οκτωβρίου οί Γερμανοί ( εισβολείς ) έρχονται πάλι στην Αθήνα;

Επί τέλους !

Θεσσαλονίκη

Τα άρματα μάχης και τα αεροσκάφη επιδείξεων τύπου F16 θα επιστρέψουν στην στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη...

Κοιτάζοντας το ρολόϊ τους, γιά την ώρα τής Ελληνικής εκτέλεσης μιάς νέας 28ης Οκτωβρίου...



Έχουν περάσει αρκετά χρόνια πιά, από εκείνο το τελευταίο αιματοκύλισμα της χώρας μας…

Μιά από ξένους εισβολείς και μια από ανάδελφους Έλληνες…

Και την μέν πρώτη «παρουσία» ξένων  εισβολέων στα χώματά μας πάντοτε την θυμόμαστε και ανάλογα την τιμούμε μετά βαϊων, κλάδων, και Εθνικών παρελάσεων…

Για την δεύτερη όμως φρονίμως σιωπούμε και πολύ καλά κάνουμε, δίνοντας έτσι λήθη στην λήθη για όσα «αδελφικώς δυσάρεστα» εκείνα τα χρόνια συνέβησαν…

Και άς είμαστε ειλικρινείς ! 

Καί από τους μέν, και από τους δε, συνεργία πάντοτε τών ξένων "φίλων μας"...

Τα τελευταία όμως τρία χρόνια, αφ΄ ότου η χώρα μας ετσιθελικά και ετσιδουλικά  παραδόθηκε από γνωστούς και μη εξαιρετέους στα ξένα κέντρα, «για να μας σώσουν…» ( όπως ακούμε κλαυθμηρίζοντας κάποιοι να λένε…), αισθανόμαστε επάνω μας οί περισσότεροι ένα βαρύ συναίσθημα να μάς πιέζει…

Και γίνεται το συναίσθημα αυτό ακόμη πιο οδυνηρό, όταν μαθαίνουμε ότι η επίσκεψη της Γερμανικής Τριμερούς στην Ελλάδα  θα γίνει ανήμερα της  28ης  Οκτωβρίου !

Νομίζουμε, και διορθώστε μας αν κάνουμε λάθος, ότι αυτή ακριβώς η ημερομηνία πού εσκεμμένως φαίνεται να διάλεξαν οί Γερμανοί δανειστές, είναι μια μεγάλη Εθνική βλασφημία και ένας επιπλέον εξευτελισμός της Ελληνικής πατρίδας μας !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Ελληνική παιδεία ! Μπουμπούκια μαθητές πού αύριο ίσως διοικήσουν την χώρα μας…

Τούβλα: εργοστάσιο παραγωγής Ελληνικής παιδείας...









Πάνε τώρα κάποια χρόνια πού παρακολουθώ με ενδιαφέρον γραπτά μαθητών πού κάποιες φορές φθάνουν σε περιοδικά και εφημερίδες…

Έτσι λοιπόν συζητώντας με κάποιον παλιό καθηγητή ( όπως τόχω συνήθειο στο καφενείο πού πάω, για να μαθαίνω νέα και μετά να τά διαβάζετε κι΄ εσείς καί να μορφώνεστε… ) μού είπε πάνω κάτω τα εξής:

«Τά περισσότερα απ΄ αυτά τά παιδιά πού υποτίθεται πάνε σχολείο για να μάθουν γράμματα δείχνουν το μέγεθος της εκπαιδευτικής αμορφωσιάς τους και από τους τρόπους τους.
Δεν ξέρω αν φταίνε γι΄ αυτό οί καθηγητές, ή οί κακές καταβολάδες από τά σπίτια  τους μια και πολύ λίγοι απ΄ αυτούς τους καθηγητές προσέχουν να δίνουν και «παιδεία»  στούς μαθητές  τους.


Τους δίνουν μάθηση, όχι όμως και παιδεία !
 

Όταν ο καθηγητής αποκαλεί τον μαθητή μ@λ@κ@ καταλαβαίνουμε τώρα σε τι επίπεδο βρίσκεται ο καθηγητής αυτός και τι σωστό μπορεί να μεταδώσει στα παιδιά…   

Αν τώρα κρίνω απ΄ ότι εξωτερικά βλέπω, το μόνο πού δεν μαθαίνουν τα παιδιά αυτά είναι η πολιτισμένη συμπεριφορά, το εσωτερικό ήθος, η ευγένεια, και βεβαίως τα σωστά γράμματα.

Υπάρχουν βέβαια και οί εξαιρέσεις πού όμως είναι ελάχιστες…

Στις εξαιρέσεις συνήθως ανήκουν  παιδιά ταλαιπωρημένων οικογενειών πού θέλουν να βγούν πάση θυσία από την ανέχεια και βάζουνε στόχους στην ζωή τους,  ή παιδιά εκπαιδευτικών και πραγματικά καλλιεργημένων ανθρώπων πού έχουν την υποστήριξη των γονιών τους, και κυρίως γονιών μέ διδασκαλική εμπειρία.
Όλα αυτά βέβαια χωρίς να αποκλείουμε και κάτι άλλο…

Τά περισσότερα απ΄ αυτά τα παιδιά θα πάνε μετά να σπουδάσουν στα Πανεπιστήμια.

Τώρα το τι είδος «σπουδές» θα κάνουνε αυτό είναι μία άλλη ιστορία πού συνήθως οί γονείς τους αγνοούνε, νομίζοντας ότι το παιδί τους σπουδάζει…
Κούνια πού τούς κούναγε όμως...

Δεν γενικεύουμε βέβαια, αλλά συνήθως εκεί στον ξένο τόπο πού θα πάνε και πού κανείς δεν τους ξέρει, κάνουνε πρώτα πρώτα δυό πράγματα.

Το πρώτο πού κάνουνε είναι να γραφτούνε στο γνωστό «κόμμα» μέσω προσέγγισης ινστρουχτόρων ( άς τους πούμε έτσι ).
Και το δεύτερο είναι…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Ανοίξτε τά περίπτερα ( ή φέρτε μπουλντόζες και γκρεμίστε τα…)

Όπως θυμάμαι, εκείνο τό περίπτερο τής γειτονιάς μου...





Η κρίση πού μαστίζει σήμερα τους περισσότερους συμπολίτες μας δεν άφησε ανέγγιχτο και το εμπόριο σε ψιλικατζίδικα και περίπτερα.
Κι΄ αν κάποιοι ίσως θεωρούν τα μαγαζάκια αυτά ως ένα είδος ασήμαντης προσφοράς στο κοινό, καθώς και ασήμαντου εμπορίου πού δεν θα πείραζε κι΄ αν έλλειπαν το λάθος τους είναι μεγάλο ίσα πού και το σκέφτονται…

Θυμάμαι παλαιότερα πού σε κάθε σχεδόν γωνία υπήρχε κι΄ ένα περίπτερο, χώρια τα ενδιάμεσα ψιλικατζίδικα της κυρά Τούλας, του κύρ Μήτσου, και των άλλων....Τό περίπτερο ήταν το μαγαζί παντός καιρού και πάσης ώρας.
Ανοιχτό, από το πρωϊ μέχρι το βράδυ για την εξυπηρέτηση του κόσμου, του περαστικού, του γείτονα…

Κατάστημα πού έδινε ζωή, στον κάθε τόπο πού φύτρωνε !

Και πάντα με είδη πρώτης, δεύτερης, και τελευταίας ανάγκης.
Από εφημερίδες, περιοδικά, τσιγάρα, τυρόπιτες, μέχρι μπέϊμπιλίνο και βελόνες…
Με τηλέφωνο «για το κοινό», με ψυγείο για τά παγωτά μας, νερά, αναψυκτικά, μέχρι ασπιρίνες στις 11  η ώρα την νύχτα, όταν τα άλλα εμπόρια έχουν κατεβάσει τα ρολλά κι΄ έχουνε πάει από ώρα για ύπνο…

Εκτελούσαν και εκτελούν πλέον των άλλων ένα κοινωνικό έργο.
Και το εκτελούν ακόμα όσα δυστυχώς κατόρθωσαν μέσα στην κρίση και τον πυρετό να επιζήσουν…

Βρήκαμε τελευταία ένα άρθρο-πρόταση σε μία τοπική μας εφημερίδα.

Και θα λέγαμε ότι για πολλά μιλάει αλλά δεν κάνει καμμία αναφορά για την …ταμπακέρα.

Κι΄ εδώ «ταμπακέρα» είναι ο περιπτεράς ως άνθρωπος !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com