Μόνο 50 τετραγωνικά !
Τώρα μάλιστα, σωθήκανε όλοι οί άποροι τής Πάτρας !
Η είδηση πού διαβάσαμε τις μέρες αυτές, για μια «συγκαταβατική παραχώρηση» Δημοτικών λαχανόκηπων στους φτωχούς και άπορους της Πάτρας δεν απετέλεσε ασφαλώς έκπληξη.
Γιατί πολύ καιρό τώρα είχαν προηγηθεί τόσες και τόσες άλλες πολιτείες και μάλιστα με πολύ καλύτερες παροχές στους συμπολίτες τους !
Ήταν λοιπόν κάτι πού από καιρό θα έπρεπε να έχει γίνει κι΄ εδώ !
Και μάλιστα όχι μόνο για τους πένητες, τής εδώ Πολιτείας μας, αλλά θα έπρεπε να επεκταθεί και για κάποιους άλλους συμπολίτες πού θα ήθελαν να ασχοληθούν για χόμπυ με γεωργικές καλλιέργειες.
Καί να χαλαρώσουμε έτσι ψυχικά τα τεταμένα νεύρα μας, πού από την μια τα χαράτσια και από την άλλη η ανεργία τα έχουν τόσο παρατεντώσει ώστε να μοιάζουν κάποιοι σαν λεοντάρια μέσα στα κλουβιά – διαμερίσματά τους έτοιμα να βγούνε και να κατασπαράξουνε όποιον βρούνε μπροστά τους…
Από βουλευτή μέχρι Δήμαρχο !
Και μάλιστα όχι μόνο για τους πένητες, τής εδώ Πολιτείας μας, αλλά θα έπρεπε να επεκταθεί και για κάποιους άλλους συμπολίτες πού θα ήθελαν να ασχοληθούν για χόμπυ με γεωργικές καλλιέργειες.
Καί να χαλαρώσουμε έτσι ψυχικά τα τεταμένα νεύρα μας, πού από την μια τα χαράτσια και από την άλλη η ανεργία τα έχουν τόσο παρατεντώσει ώστε να μοιάζουν κάποιοι σαν λεοντάρια μέσα στα κλουβιά – διαμερίσματά τους έτοιμα να βγούνε και να κατασπαράξουνε όποιον βρούνε μπροστά τους…
Από βουλευτή μέχρι Δήμαρχο !
Πηγή: http://patrablog.blogspot.com
Όμως η τσιγκούνικη παροχή μόνο για 50 τετραγωνικά μέτρα γής σε κάθε δικαιούχο «και μόνο γιά απόρους», είναι
ένα δώρο άδωρο, μίζερο, και άσπλαχνο όταν σε άλλες περιοχές της χώρας αλλά και
στήν Ευρώπη γενικότερα τά μέτρα είναι όχι μόνο διπλάσια, αλλά και δίνεται
ταυτόγχρονα πρόσβαση και σε άλλα άτομα, ως αστικούς καλλιεργητές !
Εδώ, σέ κάποια άλλη επαρχιακή πόλη.
Λές καί κάνουνε χωροθέτηση τάφων !
Εδώ, σέ κάποια άλλη επαρχιακή πόλη.
Λές καί κάνουνε χωροθέτηση τάφων !
Έτσι στην Αλεξανδρούπολη δίνονται 100 μέτρα, στην Θεσσαλονίκη 100, στην Τρίπολη 75 με 100, στον Δήμο Θέρμης 80τμ, και μόνο στα Χανιά μιλάμε για 50 και στο Μαρούσι της Αθήνας για 25, αλλά εκεί είναι πανάκριβη περιοχή και άς πούμε ότι το δίνουν για να πούν ότι κι΄ αυτοί συμμερίζονται τους φτωχούς και ότι κάτι έδωσαν.
Μαρούσι είναι αυτό !
Ποιοί λοιπόν αποφάσισαν να δώσουν για καλλιέργεια τόσα λίγα τετραγωνικά μέτρα εδώ στην Πάτρα, ίσαμε περίπου μ΄ έναν «διπλό τάφο», ένα παρτέρι σαν κουκλόσπιτο πού θα μπερδεύονται τα πόδια σου να πάς να σκάψεις και να ποτίσεις καί όπου ο ένας καλλιεργητής θα τσαλαπατάει το «χωράφι» του άλλου ακριβώς δίπλα του, χωρίς να σκεφθούνε βαθύτερα το τι επιτέλους μέσα σ΄ αυτά τά 50 μέτρα μπορεί να φυτέψει ένας άνθρωπος;
Μνήμα δίνεται, ή χωράφι ;
Και τι ψυχική χαλάρωση μπορεί να βρεί εκεί μέσα ένας άνθρωπος, σ΄ έναν τόσο μικρό χώρο πού ούτε μια καρέκλα δεν θα μπορείς να βάλεις να καθήσεις λίγο το καλοκαίρι και να ξεκουραστείς βλέποντας πράσινο δίπλα σου;
Αλλά, πού θα κάθεσαι σαν το πελαργό με το ένα πόδι στον αέρα μη τυχόν παραπατήσει καί πέσει το άλλο ποδάρι σου στο άλλο «κτήμα» και καταστρέψεις τά διπλανά….μπρόκολα !
Δήμαρχε, μήπως και δεν έχει ο Δήμος χωράφια ελεύθερα να πάει να τα οργώσει ένα τρακτέρ να δώστε λίγη άνεση στους συμπολίτες σας ;
Τι τσιγκουνιές είναι αυτές κάνοντάς μας να αισθανόμαστε σαν τους Κινέζους παραγωγής ;
Αλλά, είναι και κάτι ακόμη…
Υπάρχουν μεγάλες Δημοτικές εκτάσεις ανεκμετάλευτες ! Τι θα στοίχιζε λοιπόν στην
Δημοτική αρχή μία ευρύτερη παραχώρηση ακόμη και σε μη άπορα άτομα πού θα
πλήρωναν έστω συμβολικά μία μικρή ενοικίαση χώρου για καλλιέργεια;
Θα είχε έτσι και ένα καθαρό κέρδος ο Δήμος !
Για σκεφθείτε το λίγο κι΄ αυτό…
Έτσι λοιπόν, μια και το μέτρο δεν αφορά μόνο το κέρδος των καρπών, αλλά
και το κέρδος της αποβολής του άγχους από τα στρές της καθημερινότητας πού την σημερινή
εποχή ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους πού ζητούν κάπου μια διέξοδο, γι΄ αυτό και
πολλές είναι οί αιτήσεις για απόκτηση δημοτικού λαχανόκηπου πού έχουν υποβληθεί
σε άλλες πόλεις.
Τόσο από καθηγητές Πανεπιστημίων, εκπαιδευτικούς, μηχανικούς, ανθρώπους
τέλος πάντων πού δεν μπόρεσαν να έχουν κοντά στην πόλη ένα κτήμα δικό τους πού
θα μπορούσαν να πεταχτούν και να ξεδώσουν λίγο, αλλά πού θέλουν να έχουν και κάποια
γνήσια βιολογικά κηπευτικά αλλά και μια ασχολία γεωργική πού τους αρέσει!
Θέλουν να σκάψουν, να φυτέψουν, να ποτίσουν, να δούνε τέλος πάντων και να χαρούνε έναν καρπό από παραγωγή τους!
Θέλουν να σκάψουν, να φυτέψουν, να ποτίσουν, να δούνε τέλος πάντων και να χαρούνε έναν καρπό από παραγωγή τους!
Γιατί και σε όλους αυτούς να μη δίνεται μία ευκαιρία ψυχικής καλυτέρευσης της ζωής τους, έστω και πληρώνοντας ένα μικρό συμβολικό ενοίκιο;
Ποιάς «παραγωγής» Δήμαρχε;
Θα πάρεις δηλαδή 5 ντομάτες και 5 μελιτζάνες από τους καλλιεργητές του ενός παρτεριού των 50τμ για
να δώσεις στους άλλους φτωχούς ή ρομά πού θα περιμένουν στην σειρά, ώστε να
εξισωθούν οί τάξεις και να γίνουν και οί δυό φτωχοί ;
Τι αλχημεία είναι αυτή;
Όπως εκείνη η λεγόμενη «Εισφορά αλληλεγγύης» πού κρατάνε κάπου 100 ευρώ τον μήνα από κάποιους, και κανείς δεν γνωρίζει πού πάνε και σε ποιούς αυτά τα λεφτά!
Μόνο πρό καιρού διαβάσαμε ότι είχαν μαζευτεί 600 εκατομμύρια ευρώ στον ΟΑΕΔ απ΄ αυτή την περίπτωση και παρέμεναν ακόμη αδιάθετα…. για τους φτωχούς!!!
Αθάνατε Μάρξ και Λένιν, πού σε θυμηθήκανε τώρα κάποιοι…
Τι να βγάλεις όμως από ένα χώρο 50 τμ όσο δηλαδή είναι το δάπεδο μιάς γκαρσονιέρας;
Να φυτέψεις 10 ντοματιές, 10 μελιτζανιές, άντε και 10 πιπεριές, και μάλιστα όλα αυτά βιολογικά και χωρίς λίπασμα, γιατί αυτό απαγορεύεται!
Οπότε τι θα βγάλεις, καί τι θα δώσεις;
Μη μας κοροϊδεύετε λοιπόν βρέ παιδιά;
Τι άστοχες ενέργειες και εκτιμήσεις «παροχής για λαχανόκηπο» είναι αυτές για τους συμπολίτες σας;
Κι΄ αν ακόμη άλλες πολιτείες έχουνε τά 50 μέτρα τι θα σας κόστιζε εσάς εδώ, σε μια Πάτρα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και της ΦΤΩΧΕΙΑΣ μεγαλύτερης απ΄ όλη την Ελλάδα, να τα κάνετε 80 και 100 μέτρα;
Τι άστοχες ενέργειες και εκτιμήσεις «παροχής για λαχανόκηπο» είναι αυτές για τους συμπολίτες σας;
Κι΄ αν ακόμη άλλες πολιτείες έχουνε τά 50 μέτρα τι θα σας κόστιζε εσάς εδώ, σε μια Πάτρα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και της ΦΤΩΧΕΙΑΣ μεγαλύτερης απ΄ όλη την Ελλάδα, να τα κάνετε 80 και 100 μέτρα;
Τι θα σας κόστιζε;
Μήπως δεν έχετε ανεκμετάλευτα χωράφια ώστε να δώσετε λίγη χαρά και άνεση στους Πατρινούς;
Κάντε επιτέλους κάτι το σωστό, κάτι το πιασούμενο και αποδοτικό, κι΄ όχι κάτι «για τα μάτια του κόσμου και μόνο».
Βαρεθήκαμε πιά, μιά ζωή τώρα, από κάτι τέτοια τερτίπια καί προεκλογικές φιγούρες…
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ:
Τα παιδία παίζει | 26/03/2012 16:09
"...Όποιος πιστεύει ότι μποστανάκια των 50 τετραγωνικών μέτρων μπορούν να
παρέχουν προϊόντα σε τέτοια ποσότητα που θα βοηθήσει έναν φτωχό να καλυτερέψει
την ζωή του, μάλλον δεν είχε ποτέ του, κανένα βίωμα, από αγροτικές περιοχές και
καλλιέργειες. Ελάχιστα κιλά ντομάτας και ελάχιστων άλλων λαχανικών μπορούν να
παραχθούν, και φυσικά με χρήση λιπάσματος και μεγάλης ποσότητας νερού.
Ευχάριστη ως ιδέα, μόνο όμως για ψυχαγωγία.
Γνωρίζοντας το θέμα ...
================
Πολύ καλό | 22/03/2012 15:29
"...Μακάρι να βρει μιμητές. Θα έλεγα δε να διατεθούν πολύ μεγαλύτερες
εκτάσεις εντός σχεδίου πόλεως. Σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει το σύστημα
και λειτουργεί. Υποθέτω πως ευχάριστα θα μοιράζονταν η εκεί ΤΑ την πείρα της με
την ελληνική ΤΑ. Νάστε καλά".
Άς δούμε όμως τι κάνανε, για το ίδιο θέμα, κάποιοι εκεί πάνω στην Θεσσαλονίκη…
================================
Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης προσέφερε 400 τεμάχια γής για καλλιέργεια πέρυσι
Με κλήρωση, οι τυχεροί
Με κλήρωση, οι τυχεροί
Της Τανιας Γεωργιοπουλου
"...Καθόταν στην άκρη του κήπου και παρακολουθούσε τα πάντα. Καμιά φορά σήκωνε τη μαγκούρα για να τονίσει την παρουσία της. Σαν να έλεγε είμαι κι εγώ εδώ, αλλά τα πόδια μου δεν με βαστούν να βοηθήσω.
Από τότε που η εγγονή της «κέρδισε» αυτό τον κήπο, αυτά τα 100 τ.μ. γης όπου φύτεψε ντομάτες και φασολάκια, η γιαγιά ξαναβρήκε το κέφι της.
Σχεδόν κάθε ημέρα χρειάζονται περιποίηση τα άτιμα, αλλά χαλάλι, αξίζει ο κόπος, φάγαμε φρούτα της προκοπής, λέει και ξαναλέει γελώντας.
Οι περιαστικοί κήποι για τους πολίτες που από πέρυσι έχει οργανώσει το ΑΠΘ για την καλλιέργεια χειμερινών και καλοκαιρινών φρούτων και λαχανικών αποδείχθηκαν εξαιρετικά δημοφιλής απασχόληση ακόμα και για εκείνους που νόμιζαν ότι τα λαχανικά «φυτρώνουν» στα καλάθια των καταστημάτων.
Πέρυσι, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα, προσφέρθηκαν 400 λαχανόκηποι για καλλιέργεια - κομμάτια γης 100 τ.μ. το καθένα οριοθετημένο και με παροχή νερού- εντός του Αγροκτήματος του Πανεπιστημίου, που διεκδικήθηκαν από 4.768 πολίτες (τόσες ήταν οι αιτήσεις που κατατέθηκαν).
Οι τυχεροί επιλέχθηκαν με κλήρωση «γιατί αυτός ήταν ο μόνος
τρόπος να εξασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας», όπως τονίζει ο κ. Γιάννης
Τσουγκράκης, υπεύθυνος του Γραφείου Περιβάλλοντος του ΑΠΘ.
Μόνο το 13% άνεργοι
Οι αιτούντες, όπως φαίνεται, διάλεξαν να παράγουν τα δικά τους λαχανικά
και φρούτα για λόγους υγείας και ψυχοθεραπείας και όχι οικονομικούς, όπως ίσως
θα υπέθετε κάποιος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε το τμήμα Κοινωνιολογίας
του Πανεπιστημίου, οι περισσότεροι που κατέθεσαν αίτηση για να αποκτήσουν τον
δικό τους λαχανόκηπο δεν είναι άνεργοι, αλλά μάλλον σκληρά εργαζόμενοι.
Για την ακρίβεια, άνεργοι ήταν μόνο το 13% και το 16% συνταξιούχοι.
Το 51% των φερέλπιδων καλλιεργητών είχε πτυχίο ανώτατης σχολής, το 11% πτυχίο ΤΕΙ και το 28% ήταν απόφοιτοι Λυκείου.
Ο βασικότερος λόγος για να καταθέσουν αίτηση ήταν η παραγωγή υγιεινών προϊόντων (44%) και ακολουθούν σε ποσοστό 28% λόγοι ψυχοθεραπείας. Μόνο το 3% δήλωσε ότι χρειάζεται τον λαχανόκηπο του Πανεπιστημίου για οικονομικούς λόγους.
«Το κόστος για κάθε κήπο είναι 120 ευρώ τον χρόνο, χρήματα που επενδύονται στις υποδομές των λαχανόκηπων. Αν σκεφτείς ότι δύο επισκέψεις στον ψυχίατρο κοστίζουν περίπου τόσο, νομίζω ότι οι λαχανόκηποι συμφέρουν» λέει χαριτολογώντας ο δρ Αναστάσιος Λιθουργίδης, διευθυντής του Αγροκτήματος ή του Ταμείου Διοικήσεως και Διαχειρίσεως του Αγροκτήματος «αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί».
«Το Αγρόκτημα για τους φοιτητές της γεωπονικής είναι ό,τι οι κλινικές για τους νέους γιατρούς, το μέρος όπου κάνουν την πρακτική τους» εξηγεί, προσθέτοντας ότι το Αγρόκτημα (έκταση 1.800 στρεμμάτων που ανήκει στο ΑΠΘ) παράγει σιτηρά, γάλα, κρέας και διαθέτει φωτοβολταϊκά για να μπορεί να αυτοσυντηρείται.
Για την ακρίβεια, άνεργοι ήταν μόνο το 13% και το 16% συνταξιούχοι.
Το 51% των φερέλπιδων καλλιεργητών είχε πτυχίο ανώτατης σχολής, το 11% πτυχίο ΤΕΙ και το 28% ήταν απόφοιτοι Λυκείου.
Ο βασικότερος λόγος για να καταθέσουν αίτηση ήταν η παραγωγή υγιεινών προϊόντων (44%) και ακολουθούν σε ποσοστό 28% λόγοι ψυχοθεραπείας. Μόνο το 3% δήλωσε ότι χρειάζεται τον λαχανόκηπο του Πανεπιστημίου για οικονομικούς λόγους.
«Το κόστος για κάθε κήπο είναι 120 ευρώ τον χρόνο, χρήματα που επενδύονται στις υποδομές των λαχανόκηπων. Αν σκεφτείς ότι δύο επισκέψεις στον ψυχίατρο κοστίζουν περίπου τόσο, νομίζω ότι οι λαχανόκηποι συμφέρουν» λέει χαριτολογώντας ο δρ Αναστάσιος Λιθουργίδης, διευθυντής του Αγροκτήματος ή του Ταμείου Διοικήσεως και Διαχειρίσεως του Αγροκτήματος «αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί».
«Το Αγρόκτημα για τους φοιτητές της γεωπονικής είναι ό,τι οι κλινικές για τους νέους γιατρούς, το μέρος όπου κάνουν την πρακτική τους» εξηγεί, προσθέτοντας ότι το Αγρόκτημα (έκταση 1.800 στρεμμάτων που ανήκει στο ΑΠΘ) παράγει σιτηρά, γάλα, κρέας και διαθέτει φωτοβολταϊκά για να μπορεί να αυτοσυντηρείται.
Μελιτζάνες, ντομάτες, πιπεριές όλων των ειδών εκτός από καυτερές, φασολάκια και καλαμπόκια ήταν η περυσινή παραγωγή του κ. Γιώργου Χανιώτη, αξιωματικού του στρατού και ενός εκ των 400 περυσινών καλλιεργητών.
Ηξερε να καλλιεργεί από το χωριό του, αλλά παραδέχεται ότι από τους φοιτητές της γεωπονικής σχολής που κάνουν την πρακτική τους στο Αγρόκτημα έμαθε πολλά κόλπα.
«Να φυτεύεις τον κήπο σαν σκάλα, πρώτα τα χαμηλά φυτά και ύστερα τα ψηλότερα, ξεκινώντας από την ανατολή και καταλήγοντας στη δύση για να εξασφαλίσεις ήλιο για όλα.
Το φυτό ζει για να κάνει απογόνους, αν δεν μαζεύεις συνέχεια την παραγωγή θεωρεί ότι τα κατάφερε και δεν βγάζει άλλους καρπούς».
Οσο για τη φροντίδα, ο κ. Χανιώτης λέει ότι στην αρχή τα μικρά φυτά «είναι σαν τα μωρά, χρειάζονται συνέχεια φροντίδα. Μετά αρκούν δύο φορές την εβδομάδα». Λιπάσματα και φυτά οι αστοί - καλλιεργητές μπορούν να προμηθευτούν από το ΑΠΘ. Φυσικά, η καλλιέργεια γίνεται βιολογικά και η άρδευση με σταγόνες.
Νέες αιτήσεις γιά "θεραπεία ψυχής..."
Εκατόν πενήντα ακόμα κήποι πρόκειται να δοθούν στους Θεσσαλονικείς τις επόμενες ημέρες μέσω της ίδιας διαδικασίας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_20/04/2013_518030
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου