Ισραήλ - 2008. Ο τάφος τής Θεοτόκου στό υπόγειο σπήλαιο τού χωρίου Γεθσημανή...
Μας αξίωσε ο Καλός Θεός, να φθάσουμε κι΄ εφέτος στις μέρες της Αυγουστιάτικης μεγάλης εορτής, της Κοίμησης της Θεοτόκου…
Η Μονή του Γηροκομείου, το Γεροκομειό όπως το λέμε οί περισσότεροι, θα συγκεντρώσει και πάλι τις μέρες αυτές χιλιάδες λαού, πού είτε ανυπόδητοι, ξυπόλητοι, και με τα πόδια, είτε γονατιστοί και μπουσουλώντας (κυρίως οί γυναίκες σαν πιο θεοσεβείς) , αλλά είτε και εποχούμενοι, θα προσέλθουμε να εναποθέσουμε στην Άγια εικόνα Της, δηλαδή στο εικονιζόμενο Θεομητερικό Πρόσωπό Της, τις όποιες ευχαριστίες μας…
Ευχαριστίες για κάποιο καλό πού είδαμε, για αιτήματα παλιά πού μείνανε αναπάντητα , αλλά και για νέα πού οί περιστάσεις του βίου ανέδειξαν…
Ευχαριστίες ναί, αλλά και κάποια παράπονά μας…
Για ιστορικούς , θρησκευτικούς, αλλά και… στατιστικούς λόγους, θα αναφερθούμε τώρα σε κάποιες σκόρπιες φράσεις πού κατά καιρούς πήρανε τ΄ αυτιά μας περιμένοντας κι΄ εμείς για προσκύνημα.
Αξίζει να τούς αναφέρουμε, σε ελεύθερη κάπως μετάφραση…
1) « Παναγία μου, σε παρακαλώ κάνε με καλά γιατί σε αρκετούς γιατρούς πήγα, φάρμακα πολλά μού δώσανε, αλλά δυστυχώς ο πόνος παραμένει πόνος και μάλιστα ώρες-ώρες μού έρχεται να λιποθυμήσω…»
2) «Βοήθησε Παναγία μου τον πατέρα μου πού μεθαύριο μπαίνει στο χειρουργείο, και φώτισε τούς γιατρούς στην εγχείρηση μη κάνουνε καμιά στραβωμάρα και μού τον πεθάνουνε, όπως τον θείο μου πέρυσι… κι΄ εγώ μία λαμπάδα θα σού φέρω η ανάξια…»
3) « Σ΄ ευχαριστώ Παναγία μου πού έκανες καλά τό παιδί μου πού το είχανε οί γιατροί ξεγραμμένο ! Σούφερα και την λαμπάδα πού έταξα…»
4) « Πάντρεψε Παναγία μου την Ελενίτσα μου μ΄ ένα καλό και ευλογημένο παιδί πού εσύ θα του βάλεις σκέψεις και θα μού στείλεις…Κι΄ αν δεν προλαβαίνεις εσύ Παναγία μου, γιατί σε καλούν από διάφορα μέρη του κόσμου, το καταλαβαίνω, στείλε μου σε παρακαλώ μ΄ έναν άγγελο, βοήθεια στο πρόβλημά μου…»
( αυτό ήταν, και το πιό πνευματικό απ΄ όσα έχουμε ακούσει…)
5) «Βοήθησε Μεγαλόχαρη τον Κωστάκη μου να περάσει στο ΑΣΕΠ για δάσκαλος…»
Άλλα τώρα αιτήματα, πού δείχνουν και την ενυπάρχουσα πνευματική σύγχυση περί θρησκείας και αμαρτίας, πού έχει αρκετός κόσμος σήμερα:
6) « Ήλθα και πέρσι Παναγία μου, αλλά απάντηση δεν πήρα. Γιατί με ξέχασες Παναγία μου; Εγώ όμως το κεράκι πού σού έταξα στο έφερα…»
7) « Φώτισε Παναγία μου τον Γιάννη να χωρίσει την γυναίκα του και επιτέλους να με παντρευτεί, γιατί αρκετά πιά κράτησε αυτός ο δεσμός, κι΄ εγώ θα σού φέρω μια λαμπάδα ίσαμε το μπόϊ μου…»
( Αυτό κι΄ αν ήτανε! Αυτή πού τά ψιθύριζε, ( φορούσε μάλιστα και βέρα παντρεμμένη ήταν κι΄ η ίδια; Ανύπαντρη ήταν, με εικονική βέρα υπόσχεσης από τον Γιάννο; δεν μπόρεσα να καταλάβω…) ζητούσε να βοηθήσει η Παναγία στην μοιχεία πού έκανε με τον Γιάννη…
Κατάσταση δηλαδή απίστευτη!
8) «Παναγία μου, όπως καίγεται αυτό το κερί, να καούν και οί εχθροί μου, και να μη σώσουν να ξημερώσουν…» ( άλλη απίστευτη πράγματι «ευχοκατάρα» πού δείχνει όμως και την θρησκευτική σύγχυση πού υπάρχει σε ορισμένα, θρησκόληπτα ( και όχι θρησκευόμενα ) πρόσωπα, επάνω σε βασικά θέματα της Ορθόδοξης πίστης, όπως είναι η αγάπη και η συγχωρητικότητα…
Λέμε «θρησκόληπτα» πρόσωπα γιατί ανακατεύουν θρησκεία με κατάρες, με αναθέματα, με δοξασίες και μοιρολατρίες, ακόμη και με μαγείες. Αυτοί λέγονται «θρησκόληπτοι!
Αλλά ο πολύς κόσμος δεν ξέρει τις διαφορές και όταν βλέπει έναν σωστό χριστιανό θρησκευόμενο, τον ονομάζει «θρησκόληπτο». Λάθος μέγα πού δείχνει παντελή άγνοια των εννοιών για τα οποία εκφέρει γνώμη.
Άλλο λοιπόν οί «θρησκευόμενοι», και άλλο οί «θρησκόληπτοι», γιατί είναι δυό πράγματα εντελώς αντίθετα !
Δυστυχώς, αυτά και πολλά άλλα ακούγονται (ψιθυριστά συνήθως αλλά πάντως ακούγονται…), σε κάποια, ελάχιστα βέβαια, χριστιανικά «τάματα», ταξίματα, και παρακάλια, πού δείχνουν όμως ότι κάποιοι και κάποιες έχουνε βαθειά μεσάνυκτα σ΄ αυτό πού λένε ότι πιστεύουνε!
Ισραήλ - 2008. Μιά δεύτερη φωτογραφία από τόν τάφο τής Παναγίας μας στό υπόγειο σπήλαιο τού χωρίου Γεθσημανή...
ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ…
Η Ιερά Μονή Γηροκομείου είναι μία από τις αρχαιότερες Μονές της Ελλάδος. Ιδρύθηκε γύρω στον 10ο αιώνα , τότε δηλαδή που εμφανίστηκε ο Μοναχισμός στην κυρίως Ελλάδα.
Η ονομασία της οφείλεται στο ότι, στο χώρο που ιδρύθηκε η Μονή, προϋπήρχε γηροκομείο που διέθετε και Ναό, ή κατ' άλλους στο ότι, όταν οι Μοναχοί ίδρυσαν το Μοναστήρι έκτισαν ταυτόχρονα και συντηρούσαν Γηροκομείο, πράγμα άλλωστε όχι άγνωστο για τα Μοναστήρια της Βυζαντινής εποχής.
Μία όμως παλιά παράδοση, που δέχεται και ο ιστορικός Θωμόπουλος, συνδέει την ίδρυση και το όνομα της Μονής με τον Άγιο Αρτέμιο, τη μεταφορά του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ανδρέου στην Κωνσταντινούπολη και το υδραγωγείο της πόλεως.
Στον τόπο που είναι κτισμένη η Ι. Μονή κατά την προχριστιανική εποχή υπήρχε ειδωλολατρικός ναός πιθανόν της θεάς Αρτέμιδος.
Στον τοίχο της βόρειας πτέρυγος της Μονής (έξω από τα κελλιά των μοναχών) υπάρχει εντοιχισμένο τμήμα από κιονόκρανο ιωνικού ρυθμού του προχριστιανικού ναού.
Το 1204, έτος κατά το οποίο καταλήφθηκε η Πάτρα από τους Φράγκους, βρισκόταν σε μεγάλη ακμή, γι' αυτό και τα διάφορα ιεροπολεμικά τάγματα της Δύσεως διαπληκτίσθηκαν για την κατάληψή της.
Οι Πατέρες της Ι. Μονής εξηναγκάσθησαν υπό των κατακτητών Φράγκων να επιλέξουν μεταξύ της υπακοής στον Πάπα της Ρώμης και της εξορίας.
Προτίμησαν αξιεπαίνως το δεύτερο.
Η Μονή υπήρξε για ένα χρονικό διάστημα και Βασιλική. Υπήγετο στον Βασιλέα Δεσπότη του Δεσποτάτου του Μυστρά Παλαιολόγον.
Η Μονή πυρπολήθηκε από τους Τουρκαλβανούς την Μ. Παρασκευή του 1770 (13 Απριλίου) κατά τα Ορλωφικά και την Κυριακή των Βαΐων του 1821 (3 Απριλίου). Στην περίοδο της Εθνεγερσίας έγινε θέατρο πολλών μαχών.
Κρίσιμη για την έκβαση του Αγώνα του '21 ήταν η μάχη που κερδήθηκε στην περιοχή της Μονής, την 9η Μαρτίου 1822, από τον Θ. Κολοκοτρώνη, που δίκαια αποδόθηκε σε θαύμα της Παναγίας της Γηροκομήτισσας.
Η Μονή υπήρξε για πολύ καιρό Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή.
Το 1943 οι Μοναχοί εκδιώχθηκαν από τη Μονή και έφυγαν εξόριστοι για ένα χρόνο στο Παλιομονάστηρο, (Μονή Μπάλα) όπου μετέφεραν με συγκίνηση την Ιερά Εικόνα της Γηροκομήτισσας και τα Ιερά Λείψανα των Αγίων.
2009 - Παναγία η Γηροκομίτισσα !
Παραμονή εορτής τό απόγευμα, κατά την έξοδο τής Εικόνας καί την τοποθέτησή της γιά προσκύνημα...
Στο Ναό φυλάσσεται ο πάνσεπτος θησαυρός της Μονής, η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Γηροκομητίσης, σε επιβλητικό μαρμάρινο θρόνο, καθώς και η αξιόλογης τέχνης εικόνα της Παναγίας, που φέρει την επιγραφή "Μήτηρ Θεού, η Αληθινή" (η μόνη διασωζομένη εικόνα με την ονομασία αυτή), η οποία είναι έργο του 14ου αιώνα, καθαρίσθηκε δε και συντηρήθηκε επιμελώς από το Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών το 1988-1989.
Η Ι. Μονή από τη φθορά του χρόνου και κυρίως λόγω του καταστρεπτικού σεισμού του έτους 1993 υπέστη μεγάλες ζημιές. Ανακαινίστηκε κατά τα έτη 1995 - 1999.
Η Ιερά Μονή Γηροκομείου πανηγυρίζει το Δεκαπενταύγουστο, δευτερευόντως δε την Τρίτη του Πάσχα και την 23ην Αυγούστου.
http://www.i-m-patron.gr/mones/girokomeiou/girokomeiou.html
++++++++++++++++++++++++
Η Παναγία των θρύλων και των παραδόσεων...
Το όνομα της " Παρθένου Μαρίας", το ιερότερο ίσως πρόσωπο της Ορθοδοξίας, συνοδεύεται από ένα μεγάλο αριθμό προσωνυμιών που της έχουν δοθεί, λόγω των ιδιοτήτων της, του χρόνου που γιορτάζει, της θέσης που βρέθηκε η εικόνα της, και της τοποθεσίας που βρίσκεται η εκκλησία της.
Μέσα στους βράχους, δίπλα στη θάλασσα υπάρχει η Παναγία η Καβουριανή, στη Λέρο.
Λόγω τη τοποθεσίας που βρέθηκε η εικόνα της, ή όπου υπάρχει ο ναός της, της δίδονται επίθετα όπως, Παναγία η Σουμελά (στο όρος Μελά), Παναγία η Μελικαρού (στη Σκύρο), Παναγία η Φοδελιώτισσα (στο Φόδελε Ηρακλείου), Παναγία η Θαλασσινή, (στην Ανδρο, σε βράχο μέσα στη θάλασσα), Παναγία η Ανέμη, (στη Σαμοθράκη, επειδή φυσά δυνατός άνεμος στο ξωκλήσι της)…
Στα Δωδεκάνησα πιο γνωστή είναι η Παναγία η Καβουριανή, στη Λέρο. Βρίσκεται κοντά στον οικισμό Ξηρόκαμπος.
Το γραφικό εκκλησάκι ονομάζεται και της Καβουράδαινας, διότι στη θέση που είναι, κατά την παράδοση, ένας ψαράς που έψαχνε για καβούρια βρήκε μέσα σε σχισμή την εικόνα της Παναγίας. Επίσης, στη Λέρο μέσα στο Κάστρο βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγιάς Κυράς.
Για τη μοναδικότητά της ξεχωρίζει η Παναγία του Χάρου στους Λειψούς. Είναι η μοναδική εικόνα της Παναγίας που δεν κρατά το Θείο Βρέφος, αλλά τον Εσταυρωμένο Χριστό. Όσο και αν ακούγεται παράξενο το όνομά της, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, ευλογεί το πεντάμορφο νησί. Η Παναγία του Χάρου πήρε το όνομά της, από το γεγονός ότι ο νεκρός Χριστός στον σταυρό του μαρτυρίου και ο Χάρος σχετίζονται μεταξύ τους εννοιολογικά.
Το μοναστήρι της Παναγίας βρίσκεται ένα χιλιόμετρο έξω από το βασικό οικισμό των Λειψών. Τόσο το εξωμονάστηρο, όσο και η εικόνα χρονολογούνται από το 1600 μ.Χ., όταν έφτασαν στο νησί δύο μοναχοί από την Πάτμο.
Η Παναγία του Χάρου γιορτάζει στις 23 Αυγούστου (εννιάμερα της Παναγίας) και στους Λειψούς στήνεται μεγάλο πανηγύρι. Από το 1943 μέχρι σήμερα τη θαυματουργή εικόνα κοσμούν τα περιώνυμα "κρινάκια της Παναγίας". Τα λουλούδια τοποθετούνται στην εικόνα την Άνοιξη, στη συνέχεια ξεραίνονται και στη γιορτή της, κατακαλόκαιρο, ανθίζουν βγάζοντας μοσχομυριστά μπουμπούκια!
Στη Νίσυρο μέσα στο κάστρο των Ιπποτών αναγέρθηκε η Παναγία η Σπηλιανή.
Το όνομα έλαβε εξαιτίας του φυσικού χώρου του σπηλαίου στο οποίο βρίσκεται από το 1600 μ.Χ. Η Μονή επί τουρκοκρατίας κυκλοφόρησε χάρτινα νομίσματα με ελληνικά γράμματα για τις συναλλαγές των κατοίκων. Ναυτικοί, κάτοικοι του νησιού, προσκυνητές έχουν κάτι να διηγηθούν για τη βοήθεια που έλαβαν από τη Μεγαλόχαρη.
Ένα παλιό έθιμο που διατηρείται είναι το «τάξιμο» στην Παναγία. Γυναίκες, οι λεγόμενες «Νιαμερίτισσες», από τη Νίσυρο κι αλλού, πηγαίνουν στο Μοναστήρι, 6 Αυγούστου (Μεταμόρφωση του Σωτήρος) ντύνονται στα μαύρα, τρώνε άλαδα φαγητά και κάνουν ημερησίως 300 μετάνοιες.
Επιστρέφουν στα σπίτια τους ανήμερα της Παναγίας, 15 Αυγούστου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου