Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Ελληνική παιδεία ! Μπουμπούκια μαθητές πού αύριο ίσως διοικήσουν την χώρα μας…










Τούβλα: εργοστάσιο παραγωγής Ελληνικής παιδείας...









Πάνε τώρα κάποια χρόνια πού παρακολουθώ με ενδιαφέρον γραπτά μαθητών πού κάποιες φορές φθάνουν σε περιοδικά και εφημερίδες…

Έτσι λοιπόν συζητώντας με κάποιον παλιό καθηγητή ( όπως τόχω συνήθειο στο καφενείο πού πάω, για να μαθαίνω νέα και μετά να τά διαβάζετε κι΄ εσείς καί να μορφώνεστε… ) μού είπε πάνω κάτω τα εξής:

«Τά περισσότερα απ΄ αυτά τά παιδιά πού υποτίθεται πάνε σχολείο για να μάθουν γράμματα δείχνουν το μέγεθος της εκπαιδευτικής αμορφωσιάς τους και από τους τρόπους τους.
Δεν ξέρω αν φταίνε γι΄ αυτό οί καθηγητές, ή οί κακές καταβολάδες από τά σπίτια  τους μια και πολύ λίγοι απ΄ αυτούς τους καθηγητές προσέχουν να δίνουν και «παιδεία»  στούς μαθητές  τους.


Τους δίνουν μάθηση, όχι όμως και παιδεία !
 
Όταν ο καθηγητής αποκαλεί τον μαθητή μ@λ@κ@ καταλαβαίνουμε τώρα σε τι επίπεδο βρίσκεται ο καθηγητής αυτός και τι σωστό μπορεί να μεταδώσει στα παιδιά…   

Αν τώρα κρίνω απ΄ ότι εξωτερικά βλέπω, το μόνο πού δεν μαθαίνουν τα παιδιά αυτά είναι η πολιτισμένη συμπεριφορά, το εσωτερικό ήθος, η ευγένεια, και βεβαίως τα σωστά γράμματα.

Υπάρχουν βέβαια και οί εξαιρέσεις πού όμως είναι ελάχιστες…

Στις εξαιρέσεις συνήθως ανήκουν  παιδιά ταλαιπωρημένων οικογενειών πού θέλουν να βγούν πάση θυσία από την ανέχεια και βάζουνε στόχους στην ζωή τους,  ή παιδιά εκπαιδευτικών και πραγματικά καλλιεργημένων ανθρώπων πού έχουν την υποστήριξη των γονιών τους, και κυρίως γονιών μέ διδασκαλική εμπειρία.
Όλα αυτά βέβαια χωρίς να αποκλείουμε και κάτι άλλο…

Τά περισσότερα απ΄ αυτά τα παιδιά θα πάνε μετά να σπουδάσουν στα Πανεπιστήμια.

Τώρα το τι είδος «σπουδές» θα κάνουνε αυτό είναι μία άλλη ιστορία πού συνήθως οί γονείς τους αγνοούνε, νομίζοντας ότι το παιδί τους σπουδάζει…
Κούνια πού τούς κούναγε όμως...


Δεν γενικεύουμε βέβαια, αλλά συνήθως εκεί στον ξένο τόπο πού θα πάνε και πού κανείς δεν τους ξέρει, κάνουνε πρώτα πρώτα δυό πράγματα.

Το πρώτο πού κάνουνε είναι να γραφτούνε στο γνωστό «κόμμα» μέσω προσέγγισης ινστρουχτόρων ( άς τους πούμε έτσι ).
Και το δεύτερο είναι…





Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Ανοίξτε τά περίπτερα ( ή φέρτε μπουλντόζες και γκρεμίστε τα…)






Όπως θυμάμαι, εκείνο τό περίπτερο τής γειτονιάς μου...





Η κρίση πού μαστίζει σήμερα τους περισσότερους συμπολίτες μας δεν άφησε ανέγγιχτο και το εμπόριο σε ψιλικατζίδικα και περίπτερα.
Κι΄ αν κάποιοι ίσως θεωρούν τα μαγαζάκια αυτά ως ένα είδος ασήμαντης προσφοράς στο κοινό, καθώς και ασήμαντου εμπορίου πού δεν θα πείραζε κι΄ αν έλλειπαν το λάθος τους είναι μεγάλο ίσα πού και το σκέφτονται…

Θυμάμαι παλαιότερα πού σε κάθε σχεδόν γωνία υπήρχε κι΄ ένα περίπτερο, χώρια τα ενδιάμεσα ψιλικατζίδικα της κυρά Τούλας, του κύρ Μήτσου, και των άλλων....Τό περίπτερο ήταν το μαγαζί παντός καιρού και πάσης ώρας.
Ανοιχτό, από το πρωϊ μέχρι το βράδυ για την εξυπηρέτηση του κόσμου, του περαστικού, του γείτονα…

Κατάστημα πού έδινε ζωή, στον κάθε τόπο πού φύτρωνε !

Και πάντα με είδη πρώτης, δεύτερης, και τελευταίας ανάγκης.
Από εφημερίδες, περιοδικά, τσιγάρα, τυρόπιτες, μέχρι μπέϊμπιλίνο και βελόνες…
Με τηλέφωνο «για το κοινό», με ψυγείο για τά παγωτά μας, νερά, αναψυκτικά, μέχρι ασπιρίνες στις 11  η ώρα την νύχτα, όταν τα άλλα εμπόρια έχουν κατεβάσει τα ρολλά κι΄ έχουνε πάει από ώρα για ύπνο…

Εκτελούσαν και εκτελούν πλέον των άλλων ένα κοινωνικό έργο.
Και το εκτελούν ακόμα όσα δυστυχώς κατόρθωσαν μέσα στην κρίση και τον πυρετό να επιζήσουν…

Βρήκαμε τελευταία ένα άρθρο-πρόταση σε μία τοπική μας εφημερίδα.

Και θα λέγαμε ότι για πολλά μιλάει αλλά δεν κάνει καμμία αναφορά για την …ταμπακέρα.

Κι΄ εδώ «ταμπακέρα» είναι ο περιπτεράς ως άνθρωπος !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com


Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

« Aγόρασα σχοινί, μάνα φεύγω, να μού προσέχεις την γάτα…»






"Καί απελθών απήγξατο..."
( Ιούδας)





Αυτό πού συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας είναι πιά από τα άγραφα…
Αυτός ο κύκλος αυτοτιμωρίας των πολιτών, αυτό το ειδεχθές και συνεχές έγκλημα του ανθρώπινου προσώπου προς τον εαυτό του πρέπει να κλείσει και να τελειώσει το γρηγορώτερο…
Η αυτοκτονο-λαγνεία των εφημερίδων και των Μέσων Ενημέρωσης πού προβάλλουν συνεχώς τρόπους αυτοκτονίας δυστυχισμένων ανθρώπων για να ανεβάσουν την κυκλοφορία τους δήθεν για ενημέρωση, πρέπει να αποτελέσει θέμα ερεύνης των Δικαστικών αρχών προς μια νέα νομοθεσία όπου θα απαγορεύεται αυστηρώς και διά «ροπάλου» η διαφήμιση τρόπων αυτοκτονίας με διασπορά συναφών ειδήσεων…

Θυμόμαστε παλαιότερα, πού και πού εβλεπες είδηση για κάποια αυτοκτονία. Σήμερα οί άνθρωποι έχουν πάει στην άλλη άκρη και με το παραμικρό τερματίζουν την ζωή τους για ασήμαντη αφορμή και γελοίους λόγους…


Διαβάζαμε βιβλία βαρυποινιτών πού πέρναγαν τα χρόνια της ζωής τους στις φυλακές μέσα σε σκοτεινά μπουντρούμια και πού όμως ζούσαν πάντα με την ελπίδα μήπως κάποτε βγούνε έξω όπως και κάποιες φορές με μία πολιτειακή αλλαγή, με μία χάρι συνέβαινε…

Άνθρωποι καταδικασμένοι σε δυό και τρείς φορές ισόβια δεν αυτοκτονούσαν!

Αλλά καθόσαντε εκεί στο κελί τους ψάχνοντας να βρούνε κάποια «εργασία», κάποιο θέμα, για να απασχολούνται, για να περνάνε την ώρα τους…




Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη και η σύγχρονη Δικαστική αντίληψη…





 "Δικαιοσύνη μάθετε οί ενοικούντες επί τής γής..."

(Αγία Γραφή)








Σε  τοπική εφημερίδα της Δευτέρας διαβάσαμε την διαμαρτυρία ενός ανθρώπου για την σύγχρονη Ελληνική Νομοθεσία και την ωσαύτως σύγχρονη Δικαστική, περί ενοχής, αντίληψη…

Είχε ένα σπίτι ο άνθρωπος κάπου εκεί στο Σούλι της Πάτρας.


Μπούκαραν όμως μέσα  κάποιοι  αλλοδαποί,  απ΄ αυτούς πού ο αφελής λαός τους λέει «οικονομικούς μετανάστες» ( μια και μας …κλέβουν τις οικονομίες ), πού αφού έκαναν άνω κάτω το σπίτι και δεν βρήκαν λεφτά και χρυσαφικά στο τέλος απεχώρησαν… 


Φεύγοντας όμως κατά κακή τους τύχη συνελήφθηκαν οί άνθρωποι από την Αστυνομία.

Και οπωσδήποτε εκεί στην Ασφάλεια κάποια τυρόπιτα θα τους κέρασαν και κάποιο καφεδάκι θα ήπιαν πρίν τους οδηγήσουν στο Δικαστήριο λόγω Αυτόφωρου…


Γιατί, πώς να το κάνουμε τώρα, το να διαρρήξεις ένα σπίτι είναι και βαριά εργασία…

Θέλει κόπο, θέλει έμπνευση, από εδώ ν΄ αρχίσω ή από εκεί, και τέλος πάντων θέλει και χειρωνακτική εργασία…


Θα του σπάσανε λοιπόν κάποια πόρτα, κάποιο παράθυρο θα του ξεπανταλώσανε όπως περίπου κάνανε κάποιοι Αλβανοί στην Ήπειρο πού κατέστρεφαν παραδοσιακές πόρτες των 5.000 ευρώ για να βρούνε και ν΄ αρπάξουνε από μέσα δυό τρία κουτάλια και ένα πηρούνι !

Βάνδαλοι δηλαδή, απολίτιστοι, και πρωτόγονοι με τα όλα τους ! 

Ούτε μιά καθώς πρέπει διάρρηξη δεν ξέρανε να κάνουν...



Εδώ  λοιπόν τους συνέλαβαν, καί τους κέρασαν ( ;) .

Αλλά  πηγαίνοντας προς τά Δικαστήρια βγήκε εκείνη η αρχαία Θέμις  μίλησε στα αυτιά των ανθρώπων της, και εκείνοι  πανηγυρικά τους αθώωσαν !


Φανταζόμαστε  ότι και ίδιοι οι κατηγορούμενοι δεν θα το πίστευαν...

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

«Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει Σου…» ( 14 Σεπτεμβρίου )





Η  Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία μεγάλη γιορτή και μάλιστα με αυστηρή νηστεία παρόμοια μ΄ εκείνη της Μεγάλης Παρασκευής...


Γίνεται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου σε ανάμνηση της ευρέσεως από την Αγία Ελένη και μετέπειτα Υψώσεως  του Τιμίου Σταυρού του Χριστού στα Ιεροσόλυμα στα  335 μχ.
, καθώς και της επιστροφής του από τους Πέρσες και της δευτέρας Υψώσεώς του στην Κωνσταντινούπολη ώστε να τον δεί όλος ο λαός, από τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο  στα 626 μχ,
+++++++++++++++++++++++  



Εδώ, από μια περίεργη εμφάνιση του Σταυρού στόν ουρανό της Ρωσίας…

+++++++++++++++++++++++++++++
Το λεγόμενο «Τίμιο Ξύλο» πού σήμερα ελάχιστες Εκκλησίες, μοναχοί, ιερείς, αλλά και λαϊκοί κατέχουν
είναι θαυματουργό καί η γνησιότητά του φαίνεται από μία μυστηριώδη ιδιότητα πού έχει να μη βυθίζεται στο νερό !

Είναι γνωστό σε όλους ότι το ξύλο πάντα επιπλέει.
 

Το Τίμιο Ξύλο όμως δεν επιπλέει, πάει αντίθετα με τους Φυσικούς Νόμους ώστε ακόμη και μια μικρή σκλήθρα να ρίξεις σ΄ ένα ποτήρι , αυτή φεύγει και πάει σαν βολίδα στον πάτο του ποτηριού!
Κάθε άνθρωπος βέβαια πού φοράει Σταυρό όχι για διακόσμηση αλλά πού τον τιμά και τον πιστεύει, αυτός καί μόνο έχει την χάρη του και  την διαρκή προστασία του…
Αυτή ακριβώς η θαυματουργική δύναμη του Σταυρού επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά  μέσα από την παρακάτω τραγική ιστορία πού συνέβηκε επί Γερμανικής κατοχής μέσα στα φοβερά κρατητήρια βασανισμών της οδού Μέρλιν στην Αθήνα, τον χειμώνα του 1943…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

«Αρρωστόχαρτα» και πλαστά πτυχία στήν κατάληψη πολλών Οργανικών θέσεων στην Εκπαίδευση ! Ρακιντζή ξεκαθάρισε...




Ο κύριος Γιάννης καί πάλι αποκαλύπτει... 

 










Τις μέρες αυτές πού η ψυχή του κάθε καθηγητή και της κάθε καθηγήτριας φτερουγίζει «έμπα μέσα – έβγα έξω»  μη ξέροντας πού τελικά θα καταλήξει, θα έπρεπε να ειπωθούν μερικά πράγματα βγαλμένα από τα άδυτα της Μέσης κυρίως Εκπαίδευσης και για το πώς φθάσανε τα πράγματα εδώ πού φθάσανε σήμερα…
Αναζητήσαμε λοιπόν «περισσότερα φώτα» και τα βρήκαμε στο πρόσωπο ενός παλαιού, συνταξιούχου τώρα καθηγητή, πού ήξερε πρόσωπα και πράγματα γιατί για κάποιο φεγγάρι ήταν και συνδικαλιστής, και άς τον πούμε «κύριο Γιάννη». 
Είχαμε και παλαιότερα συζητήσει μαζί του, το 2011, σ΄ εκείνο το «προφητικό» θα λέγαμε άρθρο μας για την σημερινή πραγματικότητα:

«Τσίτες και μαϊμούδες ! Αναμνήσεις ενός εκπαιδευτικού από τις κομπίνες πού συνάντησε στην καριέρα του…»

Ακούστε τι μας είπε τώρα:

« Κοιτάξτε να δείτε. Από χρόνια τώρα τά Πανεπιστήμια είχανε καταντήσει βιομηχανία παραγωγής νέων επιστημόνων βγάζοντας φουρνιές φουρνιές κατά χιλιάδες περισσότερους απ΄ αυτούς πού τα Σχολεία και η κοινωνία είχανε ανάγκη…


Πανεπιστήμιο Πατρών. 
Μιά ακόμη βαρειά βιομηχανία ανέργων...





Αυτό οί Πανεπιστημιακοί το ξέρανε, το ίδιο και η κάθε Κυβέρνηση. Μόνο κάποιος τυφλός δεν θα έβλεπε ότι το καράβι πήγαινε να πέσει σε ξέρα…
Όλοι όμως, γονείς καί παιδιά θέλανε να γίνουνε μηχανικοί, όλοι να γίνουνε γιατροί, όλοι να γίνουνε καθηγητές, γυμναστές, πληροφορικάριοι, όλοι να γίνουν «κάτι» !
Κατέβηκαν από τα χωριά όχι όσοι άξιζαν όπως παλαιότερα αλλά και η κουτσή Μαρία…
Το θέμα το σιγοντάριζαν και οί πολιτικοί πού φοβόσαντε το πολιτικό κόστος για να βγούνε μπροστά και να πούνε 

ΣΤΟΠ, ΩΣ  ΕΔΩ, ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ, ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΑΛΛΟΙ, ΤΙ  ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Κανείς δεν τούς τόλεγε!




Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013

Μοσχαράκι ήλθε μόνο του από 15Km μακριά και περίμενε στην πόρτα της Παναγίας Ελεούσας … Ξυπνήστε άπιστοι !



Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας...
Έξω από τήν πύλη αυτή περίμενε υπομονετικά τό μοσχαράκι...


 




Τις παλαιότερες εποχές, τότε πού οί άνθρωποι είχανε μεγαλύτερη
πίστη στον Θεό, ακούγαμε αλλά και βλέπαμε, ειδικά σε μεγάλες γιορτές Αγίων, θαυμαστά και περίεργα πράγματα…

Αρκετά τέτοια περιστατικά συναντούσαμε εδώ στην περιοχή μας καί στο προσκύνημα του Αγίου Νικολάου Σπάτα Ηλείας όπου έβλεπες διάφορα «ταμένα» στον Άγιο ζώα, αρνιά, κατσίκια, μοσχαράκια, κριάρια, κλπ να ανεβαίνουν χωρίς αλυσίδα τα σκαλοπάτια της Εκκλησίας καί να πηγαίνουν  μετά και να στέκονται μπροστά στην εκόνα του Αγίου Νικολάου πού ήταν έξω, σαν να του λέγανε «Να΄μαι, ήρθα ».

Μερικά μάλιστα σηκώνανε τα δύο μπροστινά ποδαράκια τους και τα ακουμπούσανε στο τσιμεντένιο βάθρο πού είναι και σήμερα η εικόνα!

Από αυτά και μόνο τα περιστατικά θα έπρεπε να έχουν πιστέψει και οί πέτρες, «και οί λίθοι κεκράξονται» πού λέει κάπου ο Χριστός, αλλά δυστυχώς σαν πάρει ο άνθρωπος την κατηφόρα της απιστίας μετά δύσκολα συμαζεύεται η ψυχή και γίνεται η παραμονή μας σ΄ αυτήν την ζωή «ήλθα, είδα, και στην Κόλαση απήλθα…».

Σε κανέναν βέβαια να μη συμβεί αυτό, αλλά ο κίνδυνος να φύγουμε ξαφνικά και απροετοίμαστοι απ΄ αυτή την ζωή είναι μεγάλος !

Πόσοι φίλοι και φίλες μας, νέοι άνθρωποι μάλιστα πού είμαστε μαζί ως χθές και τα πίναμε, δεν φύγανε ξαφνικά για την «άλλη ζωή» μέσα από ένα ξαφνικό τροχαίο; 

Έφυγαν ναί, αλλά απέναντι του Θεού, πνευματικά, ήσαν έτοιμοι για το, τι «εκεί» θα συναντήσουν;

Τις μέρες λοιπόν αυτές, και καθώς πλησιάζει η μεγάλη εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου θέλησε η Παναγιά μας ν΄ ανοίξει μυστικά τούς ουρανούς και να προσφέρει ένα ακόμη περίεργο θαύμα εδώ στην περιοχή μας…




Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

ΣΠΑΠ – ΣΕΚ -- ΟΣΕ -- ΕΡΓΟΣΕ ! Πωλείται λάδι καλό…





ΕΡΓΟΣΕ,
πενία τέχνας κατεργάζεται...





Το νέο πού κυκλοφόρησε τελευταία είχε οπωσδήποτε την χάρη του…
Μπορεί οί Ελληνικοί σιδηρόδρομοι να πέσανε έξω, να δουλεύουν υποτονικά, να καταργούνε γραμμές, και αντί των εμπορικών τραίνων να βλέπουμε τώρα μόνο Προαστιακούς, αλλά το επιχειρηματικό δαιμόνιο των ιθυνόντων δεν θα άφηνε και τώρα να πέσει…ελιά κάτω πού να μη αποζημιωθεί.

 Αρκετά φάγανε – χάψανε εκείνοι οί ανεκδιήγητοι διευθυντάδες και υπάλληλοι πού «πούλαγαν μεταφορές Αθήνα – Θεσσαλονίκη και βάζανε τα κέρδη στην τσέπη τους. 
Τώρα ο νέος διάδοχος πού λέγεται  ΕΡΓΟΣΕ αλλάζει, άλλαξε, κι΄ ακούστε τι σκαρφίστηκε να κάνει…



Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Το στυγνό πρόσωπο ενός Κράτους προστίμων…



Αυτό το παιδάκι το φέρανε οί γονείς του στό δάσος να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα...
 

Τώρα κινδυνεύει να βρεθεί σε κανένα κρατητήριο πρός δόξα του Νομοθέτη τών ξενοδόχων...
 

===============
 
Τά πράγματα φαίνεται ότι όσο πάνε και στενεύουν. Κι΄ όπως λένε κάποιοι συμπολίτες πού ξέρουν περισσότερο από δημοκρατία, όσο πάνε και «δικτατορεύουν…».

Τις μέρες αυτές διάβασα μία είδηση πού παλαιότερα ίσως να με ενθουσίαζε,  αλλά πού τώρα μ΄ αυτή την οικονομική κρίση πού οί περισσότεροί μας περνάμε, με στενοχώρησε.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν μεσαίας οικονομικής τάξης, ή και απλώς φτωχοί πού μέχρι τώρα πέρνανε μια σκηνή των 30 άντε και 50 ευρώ «με όλα τα κομφόρ» και πηγαίνανε σε ένα δασάκι να βγάλουνε κάποιες  μέρες του καλοκαιριού από το κουτί της πολυκατοικίας τους πού έβραζε και να πάρουνε τον αέρα τους, τώρα με τον νέο νόμο κινδυνεύουν να συλληφθούν και να πληρώσουν πρόστιμο!

Και εάν δεν έχουν, να τους πάνε για διακοπές στά κρατητήρια του Αυτόφωρου !

Με αφορμή λοιπόν την νέα αυτή νομοθεσία έκατσα και έψαξα το θέμα των αδιαλείπτων προστίμων πού με την εμφάνιση της Τριμερούς επιτροπής διοίκησης της χώρας μας έχει μπεί τελευταία σε έξαρση…

Η παρούσα Κυβέρνηση και με το νομοθέτημα αυτό,πλέον των όσων άλλων έχει κάνει υπό το πρόσχημα της «σωτηρίας» μας, απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο αγαπάει τον φτωχό λαό, τους αναξιοπαθούντας, και τους «μη έχοντας πού την κεφαλήν κλίναι…». 
Θέλοντας τώρα να βοηθήσει τους ξενοδόχους και να δημιουργήσει «ανάπτυξη» έβαλε μπροστά την παλιά νομοθεσία περί ελεύθερου κάμπινγκ αυξάνοντας κατακόρυφα τα πρόστιμα…

Το νέο συμβόλαιο της κυβέρνησης με τον λαό βρίσκεται στο απόκρυφο κεφάλαιο «ΠΡΟΣΤΙΜΑ» για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω...