Συζητώντας με φίλους λίγες μέρες πρίν, κάποιος απ΄ αυτούς είπε μερικά βαθυστόχαστα λόγια, πού πολύ με προβλημάτισαν.
Προσπάθησα να συγκρατήσω κάποια απ΄ αυτά πού νομίζω ότι έχουν και κάποιο ενδιαφέρον…
«Εμείς οί Πατρινοί έχουμε σήμα κατατεθέν, trade mark πού λέμε, τον Ναό του Αγίου Ανδρέα πού σε λίγες μέρες οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε.
Εδώ λέω, «οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε…» γιατί θα υπάρξουν και κάποιοι, πού παρ΄ όλο ότι ζούνε σ΄ αυτή την Πολιτεία κι΄ έχουν το «trade mark» πού λέγαμε, και παρ΄ όλο πού το Κράτος τους δίνει και μια μέρα αργίας ( πληρωμένη μάλιστα, ή και πληρωμένο έξτρα εξαιρέσιμο για εργασία σε ημέρα αργίας αν πάνε και δουλέψουνε…), εν τούτοις αυτοί οί καλοί μας συμπολίτες δεν θα θελήσουν να σύρουν τα ποδαράκια τους ως την Εκκλησιά του Αγίου να αποτίσουν έστω τον ελάχιστο φόρο τιμής στον προστάτη και μάρτυρα αίματος Άγιο Ανδρέα πού μας έβγαλε από την παλιά ειδωλολατρεία, ανάβοντάς του συμβολικά ένα μικρό κεράκι.
Δεν λέμε να πάνε ν΄ ανάψουν καμιά λαμπαδούρα απ΄ αυτές πού ανάβουν μερικοί και τήν στήνουν καμαρωτά μέσα στο κέντρο στο μανουάλι, ρίχνοντας ματιές αυτοθαυμασμού γύρω τους για την…θεάρεστη αυτή πράξη τους, αλλά να βρέ αδελφέ, ένα τόσο δά μικρό κεράκι!
«Άραγε» , είπε ο φίλος, «αν ερχότανε σήμερα στην Πολιτεία μας ο Άγιος Ανδρέας, με «ετέρα έστω μορφή» αλλά με την ταπεινή παρουσία και αγιότητα «εκείνου», εμείς αν τον καταλαβαίναμε πώς θα τον υποδεχόμαστε;
Η πιό κάτω είδηση πού θα παραθέσουμε, υποθέτουμε ότι θά έδωσε σε πολλούς μεγάλο θυμό !
Διερωτώμαστε όμως γιατί αυτοί οί άνθρωποι προτίμησαν το Αστυνομικό Σώμα και δεν σκέφτηκαν να πάνε γραφιάδες σε κάποια Εταιρία, κομπιουτεράδες σε κάποιο γραφείο, χάκερς σε κάποιο σύστημα, τσαγκάρηδες με τίκι-τάκα στο καρφί και στο πέταλο - τακούνι, ή να παίζουν ακορντεόν σε παραθαλάσιες ταβέρνες;
Προφανώς σε όλα αυτά είπαν όχι, κι΄ έτσι προτίμησαν την Αστυνομία γιατί σκέφθηκαν ότι όλο και κάτι θα τσιμπολογάμε, και φυσικά θα τα οικονομάμε…
Κότες μόνον δεν κλέψανε, είτε γιατί δεν είχε η αποθήκη, είτε για να μη χαρακτηριστούνε και τιποτένιοι κλεφτοκοτάδες όπως κάτι Ιταλοί παλαιότερα επί Κατοχής αλλά και κάτι λαθρομετανάστες τελευταία πού έχουνε ρημάξει τον Νομό Ηλείας κλέβοντας μελίσια αλλά και αυγά από τα κοτέτσια…
Μπορεί η Τρόϊκα να μας έφερε τά πάνω κάτω εδώ στην χώρα μας, να μάς πολιόρκησε, να μας περιόρισε, να μας εξευτέλισε όπως θέλτε πάρτε το, αλλά αυτό πού διαβάσαμε σήμερα πολύ μας χαροποίησε οπότε δικαίως αναφωνούμε «Μπράβο Ευρώπη ! ».
Το μπράβο μας βέβαια, αφορά τον έλεγχο πού έβαλε σκοπό να ασκήσει ένα παρακλάδι της Τρόϊκας στα Δημόσια και Ιδιωτικά Νοσοκομεία της χώρας μας, μια και μάθανε φαίνεται και «οί απ΄ έξω…» αυτά πού πολλοί από εμάς τά έχουμε ζήσει στην πλάτη μας...
Πού μπαίνεις δηλαδή στο Νοσοκομείο σχετικά υγιής για μια εγχείρηση ρουτίνας από την οποία θάπρεπε να βγείς σε δυό μέρες κι΄ όμως, θές από απροσεξία γιατρών, θές από κακή αντισηψία, θές από το νοσηλευτικό προσωπικό, ή από κακή υγιεινή του περιβάλλοντος χώρου, σε κολλάνε μικρόβια και αντί για δυό μέρες σε κρατάνε 22...
Eκτός των περιπτώσεων βέβαια πού μπορεί να σε κρατήσουνε για πάντα, αρχής γενομένης από το Νεκροτομείο όπου θα σε παραλάβουνε κολλώντας σου κι΄ ένα τσιρότο στο μέτωπο με το όνομά σου και θα σε βάλουν σαν πακέτο στο συρτάρι του ψυγείου μέχρι να σε παραλάβουν οί συγγενείς…
Ήλθες για ένα σπάσιμο, για μια χολή, για μια σκωληκοειδίτιδα, και φεύγεις πεθαμένος !
Αυτά λοιπόν τα μικρόβια για τα οποία μάλιστα είχε συσταθεί ειδικό τμήμα παλαιότερα, προσπαθώντας να παρακολουθήσει την κατάσταση, πού όμως ποτέ δεν μπόρεσε να περιορίσει, ήτανε πάντα ένα μοιραίο μυστήριο !
Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα στον Δήμο της Πάτρας , μας δίνει ελπίδες ότι κάτι διαφορετικό από εδώ και πέρα θα δούμε, σε έργα και ημέρες Δημαρά, πέραν από τα ίδια και γνωστά πολιτικά πρόσωπα πού βλέπαμε τόσα τέρμινα με τις εναλλαγές Καράβολα – Φούρα…
Πρόσωπα θεωρούμενα ως «έμπειρα» και ως εκ τούτου αναντικατάστατα…
Έτσι λοιπόν το ευχόμαστε και διακαώς το ελπίζουμε για μια ουσιαστική αλλαγή!
Από την άλλη πλευρά τώρα, οί αντιλήψεις των πολιτών για τον Καλλικράτη πού είναι γέννημα και θρέμα των ανθρώπων του μνημονίου και ως εκ τούτου θα έπρεπε να τους δοθεί μια πρέπουσα «απάντηση» πολλαπλώς μας απογοήτευσαν.
Κι΄ αυτό, μια και ο κόσμος ψήφισε υπέρ του Καλλικράτη και του Μνημονίου, είτε ως ενεργός ψηφοφόρος, είτε ως απέχων δια της αποχής, μια και οί δύο τρόποι οφέλησαν το σύστημα !
Όποιος μπεί εδώ μέσα σιγά-σιγά καί με το δεξί, μή σπάσει κανένα πόδι από τίς "ευχές" τών άσπονδων φίλων του !
Τις μέρες αυτές, πού πολύ τρεχάλα παρατηρείται στους εκλογικούς συνδυασμούς και στα αντίστοιχα τμήματα, θα έπρεπε να δούμε όσα δεν καταφέραμε να δούμε τα τέσσερα χρόνια πού μας πέρασαν από την απερχόμενη πράσινη Δημαρχία.
Έτσι ήταν τουλάχιστον η παλιά η συνήθεια…
Θα έπρεπε λοιπόν να δούμε δρόμους να καθαρίζονται, πλατείες να ευπρεπίζονται, κάδοι να πλένονται, σκουπίδια και ποντικοί να εξαφανίζονται, λάμπες καμμένες να αλλάζονται, δένδρα να κλαδεύονται…
Κι΄ ακόμη, υποψήφιοι να μας κερνάνε καφέ, σάντουϊτς και πορτοκαλάδες, ρεβερέντζες και χαμόγελα λιακάδες !
Αυτά όλα τα βλέπαμε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση αλλά φέτος δεν τα είδαμε, τουλάχιστον στην έκταση πού είχαμε συνηθίσει.
Μια δημαρχιακή απραξία και βαρυεστημάρα έχει απλωθεί παντού, δείχνοντας μια ναυαγισμένη Πολιτεία χωρίς όραμα καί με μηδενικό ενδιαφέρον…
Έτσι θα παρακολουθούνται όσοι άνθρωποι πάρουν ταυτότητες με τσίπς, συνοδευόμενοι διά βίου με όλο το ιστορικό τους !
Τό θέμα λοιπόν δεν είναι τόσο απλό όσο εξωτερικά κάποιοι μάς τό δείχνουν, αλλά είναι τρομακτικό στήν πλήρη εφαρμογή του.
Εάν ένας δικτάτορας τύπου Χίτλερ είχε αυτά τα μέσα στήν διάθεσή του θα συνελάμβανε εκατοντάδες χιλιάδες μέσα σε μιά βραδυά καί τα κρεματόρια τού Άουσβιτς καί Μπιρκενάου θα λειτουργούσαν μέχρι σήμερα καίγοντας συνεχώς αντιφρονούντες.
Ένα νέο "ΟΧΙ" λοιπόν στό σύστημα, αλλά καί στούς πολιτικούς πού θέλουν τέτοιες "Κάρτες πολίτη" καί "Φοροκάρτες", είναι η μόνη απάντηση για την σωτηρία μας...
=========================
Η φετεινή επέτειος της 28ης Οκτωβρίου κύλησε ανάμεσα σ΄ έναν επεισοδιακό καιρό και στις συνηθισμένες στρατιωτικές και μαθητικές παρελάσεις.
Οί ιστορικές μνήμες πρέπει να εορτάζονται εάν θέλουμε να ζήσουμε σαν χώρα, τώρα μάλιστα πού η «πολύ-πολιτιστική» ( δύσκολη λέξη βρέ αδελφέ… ) εισαγωγή λαών και εθνών βρίσκεται στο αποκορύφωμά της στην φτωχή μας χώρα…
Διαβάζοντας χθές, κάποιες ιστορικές αναδρομές πού έκανε μία τοπική εφημερίδα για το κλίμα αγάπης και αλληλοβοήθειας πού υπήρχε τις μέρες εκείνες των πρώτων βομβαρδισμών στην Πάτρα και την ζωή των Πατρινών στα καταφύγια, δεν μπόρεσα παρά να μη κάνω και τις όποιες συγκρίσεις με την σημερινή ειρηνική εποχή μας όπου συνοπτικά μπορώ να πώ ότι, ο ένας «αδελφός» προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου «αδελφού».
Τόχει φαίνεται συνήθειο ο Έλληνας, να γίνεται σωστός άνθρωπος μόνο σε περιπτώσεις πείνας, διωγμών, και κινδύνων.
Τον υπόλοιπο χρόνο φαίνεται ότι περιπίπτει σε «χειμέρια νάρκη αρετής» κοιμώμενος πάνω στίς παρελθούσες δάφνες του…
Κάνοντας ζάπινγκ λοιπόν τις μέρες αυτές, έπεσα και σε μία τηλεοπτική συζήτηση πού πολύ με προβλημάτισε γιατί μού θύμισε εκείνο το «ΟΧΙ» του ΄40 πού στην αρχή αναφέραμε, άλλης όμως μορφής.
Και ναι μέν, εκείνη η άρνηση είχε ειπωθεί σ΄ έναν εξωτερικό εχθρό στην αρχή ( Ιταλία ) και σ΄ έναν δεύτερο έπειτα ( Γερμανία ), αλλά τώρα πλάκωσαν στην χώρα μας και κάποιοι άλλοι χειρότεροι εχθροί καταδυνάστευσης της ελευθερίας του ανθρώπου, πιο ύπουλοι από τούς τότε !
Γιατί εκείνοι μέν οί πολεμικοί εχθροί (και μετέπειτα κατακτητές) ως ερχόμενοι με όπλα και αεροπλάνα τούς βλέπαμε και τους καταλαβαίναμε, ενώ αυτοί οί νέοι εχθροί, έρχονται με ήπιο, χαμογελαστό, σπαραξικάρδιο και ύπουλο τρόπο συνεπικουρούμενοι μάλιστα και από πολιτικά πρόσωπα ως «αναγκαία λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας», και ο κόσμος ( ιδίως αυτός ο κόσμος πού διακατέχεται από πολιτικό μικρόβιο ) δεν τούς παίρνει εύκολα είδηση…
Κι΄ εκεί βρίσκεται η μεγάλη παγίδα !
Προχθές λοιπόν, ένας αστυνομικός πού είπε «Όχι» στην καταλήστευση της προσωπικής του ελευθερίας αρνούμενος να πάρει ταυτότητα με τσίπς οί ανώτεροί του τον καθαίρεσαν και τον απόταξαν, πετώντας στον δρόμο ένα άριστο αστυνομικό και οικογενειάρχη με 20 χρόνια υπηρεσίας και με πολλές εύφημες μνείες, ενώ ανάλογη μεταχείρηση εκδιώξεώς τους από το σώμα προετοιμάζεται και σε κάποιους άλλους αστυνομικούς στην Βόρειο Ελλάδα...
Και βέβαια η υπόθεση έχει πάρει τον δρόμο για το Συμβούλιο της Επικρατείας και τά Ευρωπαϊκά Δικαστήρια όπου για μια ακόμη φορά θα καταδικασθεί η χώρα μας μόνο και μόνο από τις υπερβάσεις εξουσίας Ανώτατων Αστυνομικών πού προέβησαν στην απόταξη, ( προφανώς για να φοβηθούν και οί άλλοι ), παραβλέποντας ως μη ώφειλαν, δύο καίρια πράγματα:
1ον) Ότι η ελευθερία συνείδησης, και μάλιστα Θρησκευτικής , είναι απαραβίαστη,
Και,
2ον) Ότι στην σύμβαση εργασίας τους με την Ελληνική Αστυνομία, ουδεμία αναφορά επιβολής παρόμοιου εξαναγκασμού προϋπήρχε!
Το παραπάνω Video νομίζουμε ότι είναι αποκαλυπτικό και αξίζει να το δούμε !
Για δεκάδες χρόνια τώρα, εμείς οί παλαιοί Πατρινοί, βλέπαμε ( και βλέπουμε) εκείνες τις παλιές παρατημένες αμαξοστοιχίες να σκουριάζουν και να σαπίζουν στα δύο αμαξοστάσια της άθλιας σε εμφάνιση, αλλά πρώην ευγενούς Πολιτείας μας…
Παλαιά τραίνα, φορτηγά, εμπορικά, επιβατικά, πού κάποτε έτρεχαν σφυρίζοντας πάνω στις ράγες της πόλεως με τα έμβολα να ανεβοκατεβαίνουν ταχύτατα γεμάτα ζωή και κίνηση και να μπαίνουν φουριόζικα στον Σταθμό της Τριών Συμμάχων, σήμερα δυστυχώς, βρίσκονται πεταμένα εκεί πέρα, νεκρά και άψυχα από ζωή, από ατμό, καί από κίνηση, ίδια ξεπεσμένα σιδερένια κουφάρια όπως συμβαίνει μέ κάθε άνθρωπο πού χάνει την ψυχή του…
Σήμερα, βλέπεις μόνο φοβισμένους ανθρώπους να ξετρυπώνουν από μέσα τους, Ασιάτες και Αφρικανοί μετανάστες απ΄ όλες τις φυλές και τα έθνη της γής, ίδια αφημένα ναυάγια πού ξέπεσαν στην πατρίδα μας, ίδιοι αρουραίοι της γής πού έχουν φωλιάσει μέσα τους περιμένοντας το περίφημο…καράβι πού θα τους πάρει για την Ιταλία και Γερμανία τους…
Από μικρό κι΄ από "τρελλό" μαθαίνεις τήν αλήθεια...
Είναι γεγονός ότι η γλώσσα του Νεοέλληνα τα τελευταία 35 χρόνια ( και ελπίζω μέσα σ΄ αυτά να πιάνω και τον μακαρίτη τον Ράλλη, Υπουργό τότε Παιδείας και Θρησκευμάτων ), έχει υποστεί την μεγαλύτερη κακοποίηση όλων των περασμένων εποχών…
Όποια Κυβέρνηση κι΄ αν ανέβαινε ( κι΄ όποια κι΄ αν ανεβεί ), κακή συνήθεια τόχει, να κάνει πειράματα με την Παιδεία.
Αποτέλεσμα αυτών των πειραμάτων, των φανφαρονισμών, και των διαβουλεύσεων «για το καλό της Παιδείας», είναι αυτή η α-παιδεία πού σήμερα βιώνουμε πού ούτε σε Τριτοκοσμικές χώρες δεν υπάρχει…
Ο νέος τίτλος « και διά βίου μάθησης » πού έχει κοτσάρει η Άννα δίπλα στο παλαιό Υπουργείο Παιδείας, για να δείξει ντέ και καλά ότι από «εμένα και πέρα τώρα όλα αλλάζουν» και ότι «από εμένα και πέρα θα μετράμε τώρα τον χρόνο και τις εποχές…», δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας κρεμασμένος γκαζοντενεκές στην ουρά μιάς ψόφιας γάτας πού την αμόλυσαν να κάνει κρότο και θόρυβο ότι ντέ και καλά θα έχουμε τώρα σπουδαίο έργο…
Αφορμή για όσα γραφτούν σήμερα υπήρξε ένα γράμμα, πού μετά το πρώτο εισαγωγικό σχόλιο θα παραθέσουμε. Και έχει σχέση μ΄ αυτόν τον ξεπεσμό πού βλέπουμε και πού απαθείς αφήνουμε να φυτρώνει γύρω μας…
Η κατάσταση της εγκληματικότητας από μετανάστες, λαθρομετανάστες και ξεμετανάστες, ψευτο-οικονομικούς, λαθρόβιους, λαθρέμπορους, μαφιόζους, και πάει λέγοντας, έχει φθάσει πιά στο απροχώρητο…
Έχουν βρεί Κυβερνήτες και Κυβερνήσεις, πράσινους τωρινούς και μπλέ χθεσινούς ( κόκκινους ακόμη δεν είδαμε…), πού έχουνε δώσει εντολές, προφανώς, «μη μού τους κύκλους τάραττε…», και έχουμε μείνει στην διάθεση σκοτωμού του κάθε Αφγανού, Αφρικανού, Σομαλού, Μαροκινού, και κάθε διαβολεμένου νού !
