Τούς ζυγούς λύσατε – το κυκλοφοριακό λύθηκε –το καλό να λέγεται !

Συγχαρητήρια Δήμαρχέ μου, σ΄ εσένα και στους συνεργάτες σου, σε ασπάζομαι σταυρωτά, επιτέλους, ααανασάναμε, πάντα τέτοια, και μακάρι έτσι, ώσπου να πεθάνουμε ( από άλλη αιτία εννοείται, κι΄ όχι από τά προβλήματα της δικής μας πολιτείας…)

Τά τελευταία μέτρα στην κυκλοφορία πεζών και οχημάτων είναι αλήθεια ότι πολύ, και πολλούς χαροποίησαν. Κι΄ αυτό, γιατί τόσα χρόνια φωνάζαμε όλοι, και φώς στον μακρύ διάδρομο δεν βλέπαμε…

Περίμενα κι΄ εγώ είναι αλήθεια, λίγο καιρό, ώσπου να καταλαγιάσουν τά μέτρα, να πέσει η σκόνη, να κάτσει το «κουρνιαχτό» ( πού έλεγε κάποτε και ο μακαρίτης ο σύντροφος Φλωράκης πού πρόλαβε και πήγε και στο Άγιο Όρος πρίν πεθάνει – αιωνία του η μνήμη τώρα…), έν τέλει να πέσουν λίγο οί αντιδράσεις και να μιλήσουμε για όσα θετικά έγιναν ή, να διαμαρτυρηθούμε, και πολύ σωστά, για όσα δεν έγιναν…

ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ :

Ανασάναμε στο κέντρο είναι αλήθεια, αλλά πέσαμε σε αναπνευστικό έξω από το κέντρο, μια και η παρανομία, το διπλοπαρκάρισμα, και το ανέβασμα στα πεζοδρόμια φθάνει τώρα μέχρι την Ιεροθέου δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στις εκεί γειτονιές.

Χάσανε οί άνθρωποι τον ύπνο τους ψάχνοντας να βρούνε χώρο και οί ίδιοι, χάσανε την ήσυχη και ωραία γειτονιά τους διαπληκτιζόμενοι με τον κάθε εισβολέα πού ήλθε σαν στρατός κατοχής μέσα στα λημέρια τους.

Μ΄ αυτό το «κακό», τι θα γίνει τώρα Δήμαρχέ μου;

ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:

και ασφαλώς πρόκειται για το σύστημα αλλά και το ωράριο φορτοεκφόρτωσης, τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων αυτών «γιατί 9 η ώρα ανοίγουν τά μαγαζιά και 10 η ώρα εσείς θέλετε να σταματήσουμε; » καταστάσεις ασυμβίβαστες από πρώτη ματιά, αλλά κάποιες απορίες παραμένουν…

Και πρώτα απ΄ όλα κύριοι μαγαζάτορες, ανοίξτε στις 8 να κάνετε τις παραλαβές σας, κι΄ άς έλθουν και οί πελάτες στις 9, την ώρα δηλαδή πού θα πίνετε τον δεύτερο καφέ σας.

Μη τα θέλετε όμως όλα δικά σας, όπως παλιότερα πού φωνάζατε «για παρεμπόδιση πελατείας» και για «να μη γράφει ο τροχονόμος τους πελάτες σας», αλλά την ίδια ώρα φέρνατε εσείς οί έμποροι, ως επί το πλείστον, τά αμάξια σας από το πρωϊ ως το βράδυ και τά δένατε σαν τούς παλιούς γαϊδάρους έξω από την πόρτα του μαγαζιού σας.

Ευνόητο ήταν μετά, το κάθε επακόλουθο…

Αλλά υπάρχει και ένα δεύτερο θέμα.

Βλέπουμε λοιπόν να δίνουν άδειες σε καταστήματα πού θα έπρεπε να έχουν ιδιωτικά πάρκινγκ πελατών με την κίνηση πού έχουν, ή, σε Πρακτορεία Μεταφορών μέσα σε κεντρικούς δρόμους, πράγμα πού ασφαλώς και επ΄ ουδενί δεν πρέπει να επιτρέπεται…

ΖΗΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ:

Πού επιτέλους, Δήμαρχέ μου, θα παρκάρουν τά δίκυκλα;

Μιλάτε για κατάργηση των αυτοκινήτων στο ιστορικό (ή όπως θέλετε αλλιώς) κέντρο, για μεγαλύτερη χρήση των λεωφορείων, και για πιο μεγαλύτερη χρήση τού «τράμ 2 », και των δικύκλων.

Ως εδώ καλά, το «τράμ 2 » το ξέρω κι΄ εγώ μιά και είναι αρχαία υπόθεση δηλαδή ποδαρόδρομος με τά δύο πόδια ( εκτός εάν είσαι 40ποδαρούσα κι΄ έχεις 40 πόδια ), αλλά εκείνο με την παρότρυνση γιά χρήση δικύκλων, δεν μού φαίνεται και τόσο μπάνικο…

Πού να παρκάρουμε Αντιδήμαρχέ μου, όταν οί θέσεις δικύκλων είναι μετρημένες στα δάκτυλα, όταν μας απαγορεύεις ενδιαμέσως των σταθμευμένων αυτοκινήτων καθώς κι΄ επάνω στα πεζοδρόμια, κι΄ όταν κι΄ εκείνες οί θέσεις πού κερδίζαμε στο ωράριο λήξης της φορτοεκφόρτωσης, μάς το μάζεψες κατά μισή ώρα για να το απλώσεις και να το δώσεις μετά στα φορτηγά πού φωνάζανε…

Και τώρα τι θα κάνουμε;

Θα γράφει δηλαδή η απαγορευτική πινακίδα « ως τις 10 » και θα εννοείται κρυφά «10 και μισή »; Και θα μας γράφουν μετά οί αστυνόμοι σου, ενώ η πινακίδα θα λέει ότι είμαστε νόμιμοι;

Σαν περίεργα μού φαίνονται όλα αυτά Αντιδήμαρχέ μου, εκτός κι΄ αν διορθωθούν οί δεκάδες πινακίδες, πράγμα πού θάλεγα να μη γίνει γιατί πού το ξέρεις, αύριο- μεθαύριο μπορεί πάλι να επαναστατήσουν οί φορτηγατζήδες και να το κάνουν 11 ή και 12 όπως παλιά, κι΄ άντε τά δίκυκλά μετά νά πάνε ν΄ αράζουν στο Μεσολόγγι τώρα πού έχουμε και την γέφυρα και μας βολεύει και η επάνω ρούγα…

Όμως, για να μη γίνουμε καταγέλαστοι δώστε περισσότερες μόνιμες και πραγματικές θέσεις για δίκυκλα κι΄ αφήστε τά πάρκινγκ δικύκλων εικονικής πραγματικότητας, πού είναι στην ουσία όνειρα άπιαστα…

ΖΗΤΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟΝ :

Ανάμεσα στα άλλα νέα μέτρα κυκλοφορίας, αφέθηκαν και οί άξονες ταχείας κυκλοφορίας στην παλαιά τύχη τους, δηλαδή στο τίποτα !

Το παρκάρισμα στην Κορίνθου πρέπει να απαγορευτεί.

Δεν νοείται οποιαδήποτε μανούβρα παρκαρίσματος σε λεωφόρο ταχείας, υποτίθεται, κυκλοφορίας, δεν νοούνται εμπόδια πάνω στην ώρα πού εσύ κατευθύνεσαι σε ανοικτό υποτίθεται δρόμο και ό άλλος να κάνει « έ, για μόλα – έ, για λέσα…» με κίνδυνο να συγκρουσθούνε σαν κριάρια μέσα στο ίσωμα τά αυτοκίνητα…

Αυτό, χωροταξικά και…τροχονομικά, είναι επιεικώς απαράδεκτο !

ΖΗΤΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ :

Το είπαμε και παλιότερα, το γράψανε και οί εφημερίδες, αλλά φαίνεται κανενός το αυτί δεν ιδρώνει από πραγματική δικαιοσύνη στην παραμελημένη αυτή πολιτεία.

Όλοι θέλουμε την δική μας εξυπηρέτηση να γίνεται σωστά, όλοι θέλουμε να κάνουμε τις μικροπαραβάσεις μας, αλλά είναι μερικά εξόφθαλμα πράγματα πού πρέπει να κυνηγηθούν γιατί έχουν πάρει πιά, μεγάλες διαστάσεις…

Μιλάω για τις πινακίδες « GARAZ –NO PARKING – STOP » και άλλα παρόμοια, πού έχει κολλήσει από μία ο καθ΄ ένας έξω από το σπίτι του ή έξω από το γκαράζ της πολυκατοικίας του, και χωρίς να έχει άδεια παίρνει μετά και το θράσος να καλεί την Τροχαία ή την Αστυνομία να γράψει «εκείνον τον θρασύ» πού τόλμησε να παρκάρει μπροστά στην παράνομη πινακίδα του…

Κι΄ έρχεται μετά κάποιος αστυνομικός, κι΄ αντί να ζητήσει απ΄ αυτόν πού τον κάλεσε να του δείξει τήν άδεια της υπ΄ όψι πινακίδας απαγόρευσης, αυτός προχωράει καί γράφει τον αθώο αντί να τραβήξει μία μήνυση στον ένοχο πού έβαλε πινακίδα χωρίς άδεια!!!

Τροχαία – Αστυνομία – Δημαρχία !!!!

κάνετε επιτέλους συστηματικό έλεγχο καταγραφής των πινακίδων αυτών, και όσοι είναι παράνομοι ρίξτε τους κι΄ ένα σοβαρό πρόστιμο να τους θυμίζει για πάντα την μπαγαποντιά πού κάνανε σέ βάρος των συμπολιτών τους, μερικοί για χρόνια ολόκληρα…

Κι΄ ακόμη, προχωρήσετε ένα βήμα περισσότερο μαζί με την Πολεοδομία, γιατί είναι αδιανόητο μία πυλωτή πολυκατοικίας να έχει 4 και 5 εξόδους, ή, μία μεγάλη πιάνοντας χώρο για 10 αυτοκίνητα…

Με μία είσοδο και μία έξοδο και σωστή εσωτερική διαρρύθμιση όλα γίνονται, μια και ο θεσμός των πυλωτών δεν έγινε για να πιάνουνε τόσους χώρους έξω στους δρόμους, όσων ακριβώς αυτοκινήτων είναι και μέσα στην κάθε πυλωτή…

ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΤΟΝ :

Εδώ, ένα μεγάλο TR ικανό να χωρέσει 300 Κούρδους και 200 Αφγανούς, άντε και κανένα Πακιστανό να μη τον κλαίει η μάννα του…

Εδώ, αγαπητέ Δήμαρχέ μου, επίτρεψέ μου να σε ασπασθώ σταυρωτά και να σού δώσω συγχαρητήρια για την στάση σου απέναντι του Κουρδο-Αφγανικού συνασπισμού πού βασανίζει αυτή την πολιτεία, καθώς και για την προσωπική διαμαρτυρία σου στις Βρυξέλλες, όπως τουλάχιστον έμαθα …

Κι΄ όχι μόνο σ΄ εσένα, αλλά και στον Μιχάλη τον Μπεκίρη, και στον Δημήτρη τον Κατσικόπουλο, και στο Super B με τις εκπομπές του γι΄ αυτό το θέμα, αλλά και στον Πρόεδρο κ. Κάκκο των Διεθνών Μεταφορών πού τόσο παραστατικά μας εξηγεί κάθε φορά τών φορτηγατζήδων τά δεινοπαθήματα…

Κάποιοι άσχετοι προφανώς πού θέλουν να πουλήσουν μόστρα ότι ενδιαφέρονται για όλους και για όλα, φέρνουν το θέμα πάλι για δημιουργία καταυλισμού προσφύγων θέλοντας να κάνουν την Πάτρα νέο Λαύριο.

Και ωραία λοιπόν, τους φτιάξαμε ευπρεπή καταυλισμό, άντε μπήκαν και καθίσανε.

Άσε δηλαδή πού αυτοί δεν θα κάθονται εκεί, αλλά θα σουλατσάρουν πάλι στο λιμάνι τρομοκρατώντας τους πολίτες, τις γυναίκες μας και τά παιδιά μας έχοντας κάνει κακόφημη Τρούμπα την παραλιακή Λεωφόρο με ότι αυτό συνεπάγεται για τους κατοίκους της πολιτείας μας…

Φτιάχτηκε λοιπόν καταυλισμός !

Γιά να κάνουν τί, εκεί μέσα ;

Αφού, από το λιμάνι δεν θα τους επιτρέπεται να φύγουν, αφού δεν θέλουν να εργαστούν, τι θα κάνουν λοιπόν στον καταυλισμό;

Μήπως θα πουλάνε ναρκωτικά από αυτά πού πήρανε μαζί τους ( οί περισσότεροι ) όταν έφυγαν από τις χώρες τους, και «πουλώντας τα προχωράνε…», βγάζοντας και τά έξοδα πού δώσανε στους δουλέμπορους όπως έγραψε σχετικά και κάποια εφημερίδα;

Αλλά, εάν πείς στους «υποστηρικτές»,

«καλοί μου άνθρωποι, αφού αγαπάτε τόσο πολύ τούς Κούρδους, τους Αφγανούς, και όλους τους Ασιάτες, και τους συμπονάτε, γιατί δεν παίρνετε μερικούς απ΄ αυτούς στο σπίτι σας να τους ταϊζετε και να τους φροντίζετε, να τους βάλετε και μέσα στην οικογένειά σας, στην γυναίκα σας και στα παιδιά σας ; » τότε η εξανίστανται, ή, «ποιούν την νήσσα…» ( κοινώς λεγόμενο, κάνουν την πάπια γιατί η συμπόνιά τους δεν είναι αληθινή).

Το θεωρούν εύκολο πράγμα δηλαδή, να φορτώνουν στους άλλους αυτό ακριβώς πού θέλουν ν΄ αποφύγουν αυτοί, πουλώντας μόνο λόγια αέρος για τους αφελείς…

Ένα ακόμη σαπιοκάραβο πού πλησιάζει για «προσγείωση» σ΄ Ελληνικό έδαφος, φορτώνοντάς στην χώρα μας και στο σύστημα Πρόνοιας, Υγείας, και Αστυνόμευσης, άλλα 500 προβλήματα όσοι δηλαδή και οί «επιβάτες» του. Οί δουλέμποροι εξαιρούνται γιατί φεύγουν για να ετοιμάσουν νέες φουρνιές…

Ήδη, όμως το θέμα γίνεται επικίνδυνο με το Κουρδικό στην Τουρκία έτοιμο για μπάμ, χιλιάδες Κούρδοι ετοιμάζονται να λακίσουν προς τά κάτω μη τους βρεί κανένα αδέσποτο ή και συστημένο βόλι, και ή πρώτη πού θα πληρώσει αυτή την μανούβρα, θα είναι πάλι η Πάτρα μας, η ξεχασμένη πολιτεία μας…

Ήτανε ξεχασμένη, τώρα πολύ φοβάμαι εάν δεν εξεγερθούμε κι΄ εμείς, θα γίνει και δυστυχισμένη !

ΖΗΤΗΜΑ ΕΒΔΟΜΟΝ : ( και το λουρί της μάνας…)

Τ΄ ακούσαμε σήμερα κι΄ αυτό, και μακάρι να το δούμε να γίνεται πράξη, να το θερμοχειροκροτήσουμε…

Υπηρεσία Αμέσου Δράσεως λοιπόν θα φτιάξει από τον Ιανουάριο 2008 η Δημοτική Αρχή, και βεβαίως δεν θα έχει σχέση με Τάξη και Ασφάλεια αλλά με όλα εκείνα πού ενοχλούν τον πολίτη και πού μπορούν άμεσα, μ΄ ένα τηλεφώνημα, να διορθωθούν, αρκεί η τηλεφωνήτρια να μη γαυγίζει όταν την «ενοχλούν» την ώρα πού βάφει τά νύχια της ή τρώει την τυρόπιτά της…

Μία γούβα λοιπόν, ένας σπασμένος σωλήνας νερού, μία καμένη λάμπα στην κολώνα, ίσως κι΄ ένας ποντικός ή ένας γάτος στα κεραμίδια, ένας σκύλος νηστικός ή καμιά μαϊμού πού ξέφυγε από τον μπόγια, θα είναι μερικά από τά θέματα πού θ΄ απασχολήσουνε την …Δύναμη Νατοϊκής - Δημαρχιακής Επέμβασης από τόν επόμενο χρόνο…

Μακάρι βέβαια να τά δούμε όλα αυτά (αν και απίστευτα ), αλλά έτσι και γίνουν, έτσι και τά δούμε στην πραγματικότητα, θα στείλουμε κι΄ ένα κουτί γλυκά για τά «χρόνια πολλά», γιά να γλυκάνουμε και όσους τυχόν πικράναμε και δυσαρεστήσαμε μ΄ αυτές τις διαμαρτυρίες μας…

Οί 300 ημέρες της Προεδρευομένης Δημαρχίας του κ. Δημάρχου, καί οί πόντικες πού εξακολουθούν ασυστόλως να περιφέρονται ...

Σύγχρονο απορριμματοφόρο πού θά μπορούσε καί η πολιτεία μας νά αποκτήση, μέ τήν νέα, μεγάλη παραγγελία πού ετοιμάζεται...

Κι΄ ενώ οί εκλογές πέρασαν, και ο καθείς υποψήφιος πήρε ( ή δεν πήρε) εκείνο πού του άξιζε, μας έμειναν αμανάτι για να βλέπουμε αφίσες εναέριες τύπου κουρελαρίας, διαφημίσεις πολιτικών οραματιζομένων πολλά, και μνήμες αγαθές θαυμαστών υποσχέσεων…

Δεν θα επικεντρώσω όμως το σχόλιο αυτό μόνο στην ρύπανση της αφίσας, πού ήταν παροδική, μιά και ο κύριος όγκος της μαζεύτηκε…

Θα μιλήσω όμως για τις 300 περίπου άκαρπες μέρες της τωρινής Δημαρχίας πού πέρασαν, χωρίς κανένα σπουδαίο έργο να ιδούμε, για την απελπιστική κατάσταση στην οποία καθημερινώς βουλιάζουμε σε καθαριότητα και κυκλοφοριακό, πλήν των άλλων από τά οποία υποφέρουμε, αλλά πού μπορούμε έστω και να τά ανεχθούμε…

Υπήρξε βέβαια η ανακαίνιση της πλάζ, για την οποία και παλαιότερα κύριοι Δημαρχιακοί σας δώσαμε συγχαρητήρια, καθώς και η τελευταία μεγάλη γιορτή της σαρδέλας και όσων άλλων ψαριών κυκλοφορούνε στον Πατραϊκό και ανοιχτά της πλάζ, πού περνώντας, ενώ εμείς τά ψήναμε τά υπόλοιπα μας χαιρετούσαν…

Από τά δημόσια έργα τώρα, ή μικρή Περιμετρική έχει κολλήσει και πιθανόν έχει ναυαγήσει κάπου ανοιχτά του Κάστρου, και από τότε πού έφυγε καί ο Καββαδάς χάθηκαν τά ίχνη της !

Αν φτιάχνεται αθόρυβα, θα το μάθουμε όταν πεθάνουμε…

Η διάνοιξη της οδού Κανακάρη έχει μείνει στά "θά" καί στά "μπά", αλλά καί η Αγίου Γεωργίου δεν μπορεί να θεωρηθεί έργο της δυναστείας σας γιατί από παρελθόντων ετών διανοιγόταν και δεν διανοιγόταν, και φθάσαμε έτσι λίγο – λίγο σ΄ εσάς, πού με δυό τοιχία αντιστήριξης, ένα πεζοδρόμιο, λίγες διαγραμμίσεις, και μια κορδέλα, μπήκε στην κυκλοφορία και ανασάναμε…

Μάθαμε ακόμη ότι από 1^η Οκτωβρίου μπαίνουνε τά παρκόμετρα μπροστά, ότι δόθηκαν 682 άδειες ελευθέρας σε μονίμους κατοίκους ( και ελπίζουμε να μη είναι καταστηματάρχες γιατί τότε οί υπόλοιποι την βάψαμε ), και όλα αυτά από 1550 περίπου θέσεις προς διανομή.

Δηλαδή Δήμαρχέ μου, με 862 υπόλοιπες θέσεις για 2ωρο παρκάρισμα υπάρχει ελπίδα να λυθεί το γενικό πρόβλημα;

Πολύ αμφιβάλλω , αλλά προσωρινά άς το υποθέσουμε !

Τώρα, άς έλθουμε και στην καθαριότητα, και κυρίως στους ποντικούς πού βλέπουμε να πλασάρονται τελευταίως κολλητοί στην άσφαλτο, σαν χαλκομανίες, και πού αηδιάζουν τους πολίτες, αλλά ουδείς συγκινείται, γιατί φαίνεται θεωρείται κατάσταση δεδομένη...

Διάβασα λοιπόν ότι ο Δήμος Μόβρης στην προσπάθειά του να νικήσει τήν «συμμορία των ποντικών », πού έχει καταφάει μύτες, χείλη, και πρόσωπα ρομά μαθητών του σχολείου τών Σαγεϊκων, και αφού απέτυχε από τις μυοκτονίες πού στοιχίζουν περίπου 5000 ευρώ η παρτίδα, σκέφτηκε να αμολήσει γάτες…

Μιλάμε βέβαια, για πολλές και αμέτρητες ίσως γάτες, οί οποίες όπως γνωρίζουμε από την ζωολογία κυνηγούν τους κακούς ποντικούς και πέραν του συνηθισμένου ωραρίου, θεωρώντας τους δεδηλωμένους εχθρούς τους, αν και το τελευταίο δεν μπορώ να το καταλάβω, και αν το γνωρίζετε μού το γράφετε…

( ΘΕΜΑ ΠΡΩΤΟ : Γιατί οί γάτες κυνηγούν τά ποντίκια; )

Θά μπορούσε νά είναι ο δραστήριος πράγματι Δήμαρχος Μόβρης, αλλά δέν είναι, έστω καί άν φυσιογνωμικά μοιάζουνε.

Όμως, μόνο μία οργανωμένη ομάδα από τέτοια θηρία - γάτες θά μπορούσε ασφαλώς νά θέσει τέρμα στήν κυριαρχία τών τρωκτικών, εφ΄ όσον βέβαια καί οί ρομά φέρουν μερικές από τό σπίτι τους...

Τώρα, το πού θα βρεί τόσες γάτες, το αν θα κάνει εισαγωγή από την Βενεζουέλα, ή αν θα τις φέρει κάθε μαθητής ρομά κάτω από την μασχάλη του, ή μέσα σε σακούλα στά γραφεία τής Δημαρχίας, αυτό δεν το γνωρίζω αλλά προσεχώς θα το μάθουμε…

Νομίζω λοιπόν αγαπητέ κ. Δήμαρχε, και κ. Αντιδήμαρχε της καθαριότητας, ότι αυτή η σοφή σκέψη του συναδέλφου σας της Μόβρης πρέπει σοβαρά να απασχολήσει κι΄ εσάς…

Γιατί ξέρετε, οί σπουδαίες αυτές γάτες δεν στοιχίζουν και τίποτα, δεν έχουν ΙΚΑ, βαρέα και ανθυγιεινά, δεν έχουν συνδικαλισμούς, πολιτικές σκοπιμότητες και αντιπαραθέσεις στον χώρο εργασίας, « δικός μου» και «δικός σου» για να κάνουνε στραβά μάτια στην εκτέλεση στραβών καθηκόντων, και έν πάση περιπτώσει αν εξαιρέσης την γατική τους ιδιότητα εκτελούν σωστά το έργο τους, και μάλιστα χωρίς παρόμοια προβλήματα πού όπως έμαθα απασχολούν τό εσωτερικό τής υπηρεσίας Καθαριότητας …

Μόνο στα απορριμματοφόρα δεν μπορούν να ανεβούν και να οδηγήσουν οί γάτοι, ( και είναι λογικό βέβαια ), αλλά πού ξέρεις, εάν εκπαιδευτούν σωστά μπορεί να είναι γραφτό να το δούμε κι΄ αυτό και να το θαυμάσουμε…

Αλλά ώς τότε, θά περιμένουμε στό ακουστικό μας...

Πάτρα, η πολιτεία τού τσιμέντου με το λιγότερο πράσινο, απ΄ όλες τις ομοειδείς πολιτείες ! Η επόμενη γενιά να ετοιμάζεται νά παραλάβει Σαχάρα…

Παλαιά φωτογραφία τής πλατείας Γεωργίου μέ μεγάλες δεντροστοιχίες εκατέρωθεν. Σήμερα, αντί γιά δέντρα φυτέψαμε πλακάκια...

Διαβάζοντας παλαιότερες περιγραφές τής Πάτρας, της εποχής του ΄60 και νωρίτερα, συναντάς μιά διαφορετική, αληθινά πράσινη πολιτεία.

Και στέκεσαι απορημένος τώρα, και με το δίκιο σου πώς , μέσα σέ τόσα λίγα χρόνια πού πέρασαν, εμείς οί Πατρινοί, κάναμε τόσα πολλά, στραβά καί ανάποδα, καί κατορθώσαμε νά καταστρέψουμε εκείνη την δροσερή φωτογραφία της…

Πολλοί ρίχνουν τά βάρη στην άναρχη οικοδόμηση, στόν χαλαρό Πολεοδομικό σχεδιασμό, αλλά και στούς επιτήδειους εργολάβους πού έκτισαν ακόμη και πάνω στα Πατρινά «Τουρκοβούνια», και πού δεν άφησαν ύψωμα, λόφο, και αετοφωλιά να μη την οικοδομήσουν…

Παράδειγμα προς αποφυγή εκείνο της Αρόης, το θέρετρο αυτό με το υπέροχο κλίμα πού αφού το τρύπησαν απ΄ όλες τις μεριές, βάλθηκαν καί τό φύτεψαν πολυκατοικίες !

Κι΄ από ένα τόπο παραθερισμού πού ήτανε, το κάνανε τώρα ένα γυφτο-ολέ πού να το βλέπεις σήμερα τρομάζεις, και θέλεις να φύγεις μακριά, μη πέσει με κανένα σεισμό και σε πλακώσει…

Κι΄ αφού τής άλλαξαν τά φώτα της Αρόης από το πολύ τσιμέντο, τώρα μετατράπηκε και το κλίμα της περιοχής σε βραστό καζάνι !

Τά χειρότερα βέβαια θα έλθουν αργότερα…,

Αλλ΄ όμως και οί αρμόδιοι άρχοντες των όσων Δημαρχιακών τετραετιών πέρασαν, παρέβλεψαν τά αυτονόητα, κι΄ αρκέστηκαν στην όποια πρασινάδα και στο γκαζόν τού κήπου τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει η κατάξερη πολιτεία αλλά μόνο οί καταπράσινοι και ώριμοι ψήφοι της…

Κι΄ έτσι, λογικό ήταν, λίγο ό ένας και λίγο ο άλλος κυνήγησαν όλοι μαζί και με τον τρόπο τους ο καθένας, κάθε δεντράκι, κάθε πλατεία, και κάθε πράσινο, πλήν του πρασίνου κόμματος πού έχει βαθιές ρίζες στην πολιτεία αυτή, και πού πολλοί από εμάς το ποτίζουν και το περιποιούνται κατάλληλα…

Μόνο καρπούς ανάλογους δεν πήραμε ακόμη, παρ΄ όλους τούς 3 ή 5 ( αν θυμάμαι καλά ) πρωθυπουργούς πού βγάλαμε, τούς αρκετούς Υπουργούς, και κάποιον Πρόεδρο τελευταία…

Και βέβαια, καλή η ποδηλατάδα αγαπητέ μας κύριε, τέως Πρόεδρε, καλή και ή «τού ποδηλάτου άσκηση », αλλά χρόνια τώρα περνώντας λίγο πιο πέρα από την βίλα σου στο Ακταίο, βλέπουμε εκείνο τον δρόμο με την γκρεμισμένη άσφαλτο πού παραμένει έτσι με κίνδυνο να τσουλήσουν άνθρωποι και αυτοκίνητα μέσα και να πνιγούνε, και λέμε μέσα μας, και συγνώμη για την απρέπειά μας στο σεβαστό κατά τά άλλα πρόσωπό σας:

« Μά καλά σεβαστέ κύριε Πρόεδρε, γιατί δεν μπόρεσες να κάνεις κι΄ εσύ κάτι για τον τόπο καταγωγής σου όπως τόσοι και τόσοι άλλοι Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί έκαναν, στον τόπο πού γεννήθηκαν;

Τι σε εμπόδισε άραγε;

Μήπως αυτή η υπερβολική σου δικαιοσύνη κατάντησε τελικά φραγμός και αδικία για την πολιτεία πού γεννήθηκες;

Κι΄ αν υποθέσουμε πώς «ναι», μά καλά τότε, ούτε κι΄ αυτό τον δρόμο μπροστά στο «Ολύμπικο» δεν σκέφθηκες, δεν ενδιαφέρθηκες έστω να συμμαζέψεις, ένα τηλεφώνημα και μια συζήτηση με τον αρμόδιο Δήμαρχο άραγε δεν έκανες;

Και είναι μόλις 100 μέτρα από το σπίτι σου στην παραλία του Ακταίου, πού τον βλέπεις και τον έβλεπες περνώντας με το ποδήλατό σου τόσα χρόνια να παραμένει εκεί, ερείπιο ριγμένο στην θάλασσα, και πού υπάρχει ακόμη έτσι μέχρι σήμερα, για να θυμίζει ακόμη και των ισχυρών ανθρώπων την εγκατάλειψη σε ημέρες εξουσίας…

Μά ούτε ένα πεζοδρόμιο κύριε Πρόεδρε;

Άς είναι όμως, κι΄ άς επανέλθουμε στο θέμα μας…

Ένας άλλος Πρόεδρος, τήν ώρα πού αθλείται μέ ποδήλατο, προετοιμαζόμενος ασφαλώς γιά τήν Πρωθυπουργία...

Εν τω μεταξύ, δυό μέρες πρίν τής καθόδου του στήν Πάτρα, συνεργεία τού Δήμου καθάριζαν, κλάδευαν, καί πότιζαν τίς πρασινάδες στίς διαχωριστικές νησίδες τής Νέας Εθνικής, κοντά στά Μποζαϊτικα, πού ήσαν εγκαταλελειμένες γιά χρόνια ολόκληρα ! Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε, σού ευχόμαστε καλή επιτυχία καί ευχαριστούμε πού διέσωσες τό πράσινο στίς νησίδες, έστω κι΄ έτσι. Καί πάλι τά σέβη μας κύριοι "αρμόδιοι..."

Έκτισαν λοιπόν μεθοδικά αυτή την τσιμεντούπολη, πού πιάνει 10 ολόκληρους βαθμούς ζέστης παραπάνω στο κέντρο, με μια πλατεία Όλγας για ίσκιο, δροσιά, και ανάπαυση, κι΄ αυτό, όταν βρεθεί ελεύθερη από τους παροικούντες Αφγανούς και υπόλοιπους λαθρομετανάστες πού παίζουν εκεί κλωτσοπατινάδα «περιμένοντας το πλοίο γιά τήν Ιταλία…»

Κι΄ ακόμη, μέ μια πλατεία Γεωργίου ξυρισμένη σύρριζα από δέντρα, με πολύ μάρμαρο, υπερβολική ζέστη, και στην ουσία από πράσινο πεθαμένη!

Κύριοι Αντιδήμαρχοι, λέτε ότι φυτέψατε δέντρα, και δέντρα μέ ίσκιο στην Πλατεία Γεωργίου τόσα χρόνια δεν βλέπουμε ! Βλέπουμε μόνο καφετέριες, βλέπουμε απλωμένα τραπεζοκαθίσματα, και τά συντριβάνια βέβαια φυτευτά στα δάπεδο για να γλιστράμε από την ανεξέλεγκτη διάχυση των νερών και να σπάμε κάπου – κάπου και κανένα πόδι, καί νά δουλεύουν έτσι καί κάποιοι ορθοπεδικοί καί νά γίνεται τζίρος στήν πόλη τής άνεργης Ιατρικής επιστήμης…

Τά Ψηλά Αλώνια πού με την σχεδιαζομένη ανάπλαση μπορεί νά τά δούμε νά γίνονται καί "χαμηλά - κοντά Αλώνια..."

Έχουμε όμως κι΄ άλλη εστία «ενεργού πρασίνου» και είναι βέβαια τά Ψηλά Αλώνια και ελπίζουμε με τά νέα μέτρα ανάπλασης μη τά κοντύνουνε κι΄ αυτά και τά κάνουνε «χαμηλά και κοντά Αλώνια» και μας πάρουν στο τέλος οί μαγαζάτορες με τις πέτρες, γιατί αυτοί κύριε Δήμαρχέ μου δεν είναι όπως οί άλλοι τής πλατείας Γεωργίου πού μουγκάθηκαν και δεν ξεσηκώθηκαν με το εξάμβλωμα τών γυαλιστερών μαρμάρων πού φτιάξατε, λές και θα κάνανε σκί εκεί οί Πατρινοί, ή τσουλήθρες στα συντριβάνια για ψυχαγωγία…

Αυτοί όμως εκεί, στα Ψηλά Αλώνια Δήμαρχέ μου, πρόσεξέ τους γιατί ασφαλώς δεν αστειεύονται…

Αυτό στο υπογράφω !

Οί πράσινοι πνεύμονες νομίζω τώρα ότι τελειώνουν με τά όσα ανέφερα για τά Ψηλά Αλώνια, κι΄ αν ανεβούμε λίγο πιο πάνω έχουμε και το Δασύλλιο βέβαια, πού το έχει φάει η βαμβακίαση και οί κάμπιες, γιατί κανένας δεν φρόντισε για ράντισμα, για ξεκαθάρισμα των παλιών δένδρων, και για ένα σουλούπωμα αυτού του περιβαλλοντικού μπάχαλου…

Όταν πιάσει καμιά φωτιά και καούν οί κάμπιες ( πιθανόν και σπίτια ), τότε θα δούμε κάτι κροκόδειλους να κλαίνε στήν αγορά, νά δίνουνε παραστάσεις συμπόνοιας, και να απαριθμούνε τά κακά της Πυροσβεστικής πού δεν πρόφθασε «το κακό» και το «μοιραίο», και τά καλά του δάσους πού χάσαμε και πού όμως, ποτέ μας δεν προσέξαμε…

Έχουμε ακόμη μια λεωφόρο πρασίνου και είναι βέβαια « η Τριών Ναυάρχων», πού αν ζούσανε θα μας μουτζώνανε και οί τρείς μαζί Ναύαρχοι ( και συγγνώμη για την έκφραση και τον λαϊκισμό), έτσι όπως την καταντήσαμε κι΄ αυτή, αλλά και το όνομά τους το περίφημο !

«Λεωφόρος με τις νερατζιές» θα ταίριαζε καλλίτερα, με τά νεράτζια να σώζουν την κατάσταση μιά καί έκ φύσεως δέν τρώγονται, και με τά σκυλιά να αφοδεύουν στα γύρω-- γύρω δέντρα, ελλείψει προφανώς υπευθύνων φυλάκων της Δημαρχίας…

Και μεταξύ αυτών να παίζουν και μικρά παιδάκια, ότι πείς δηλαδή για μια ξεγυρισμένη ηπατίτιδα, καί με ότι αυτό ιατρικώς ( και ξεπαστρευτικώς ) συνεπάγεται…

Τέσσαρες δηλαδή σοβαρές «πρασινάδες» για την Πάτρα, άντε να βάλουμε 25 στρέμματα πράσινο συνολικά μαζί με το ξεχασμένο Βλατερό, και το καρρέ σύν +1 συμπληρώθηκε !

Αν αυτά θεωρούνται αρκετά για μια Πολιτιστική ( υποτίθεται ) Πρωτεύουσα, τότε μακριά νυχτωθήκαμε…

Γιατί αυτές οί υποτυπώδεις πλατείες – φαντάσματα πού υπάρχουν σήμερα, αυτά τά κομμένα από τους περιοίκους και από το έδαφος δέντρα ( πού φυτεύτηκαν από ανίδεους εργάτες πάνω στην μέση των πεζοδρομίων και τώρα εμποδίζουν την κίνηση ), αυτά τά ξεραμένα και απότιστα δεντράκια πού φυτεύτηκαν κάποτε για εγκαίνια και μετά ξεχάστηκαν, και κάποια άλλα, τά περισσότερα ίσως, πού βλέπουμε μόνο τους άδειους λάκκους τους σάν μνημούρια πού βγήκαν οί νεκροί τους καί έφυγαν, αυτά όλα, ούτε μας τιμούν σάν πολιτεία ούτε και μας προσφέρουν αισθητική ψυχαγωγία…

Θα έπρεπε από τότε να είχαν φυτέψει δένδρα στους δρόμους όπως συνέβη με την Κωνσταντινουπόλεως, την Έλληνος Στρατιώτη, και κάποιες ελάχιστες άλλες αρτηρίες πού τίς βλέπουμε σήμερα καί χαιρόμαστε…

Φταίμε όμως κι΄ εμείς οί πολίτες και συμπολίτες γι΄ αυτή την αθλία κατάσταση, έχουμε ασφαλώς καί μεγάλο μερίδιο ευθύνης, πού δεν αγαπήσαμε το πράσινο, πού δεν υποστυλώσαμε και δεν ποτίσαμε ακόμη ούτε το δεντράκι της πόρτας μας, γιατί ίσως δεν διαπαιδαγωγηθήκαμε από τους αρμόδιους όσο και όπως έπρεπε…

Όμως, αγαπητοί «Αρμόδιοι», αυτά δεν είναι αρκετά !

Κι΄ εκείνο πού απομένει τώρα για μια σύγχρονη, και υποφερτή πολιτεία, είναι να προχωρήσετε σε άμεσα μέτρα δημιουργίας πρασίνου.

Χωρίς χάσιμο χρόνου, καθυστερήσεις, κλωθογυρίσματα, «τού χρόνου, και θα δούμε…»

Κύριε Δήμαρχε, καί ικανός είσαι καί δραστήριος ( όταν θές βέβαια ), ιδού λοιπόν πεδίο πράσινο ανοίγεται μπροστά σου, πού μαζί μέ τήν πολιτική πρασινάδα σου μπορείς νά φέρεις τά πάνω - κάτω, όπως τό απέδειξες άλλωστε μέ τήν ανανέωση τής πλάζ καί μπράβο σου !

Μέτρα δημιουργίας «πνευμόνων πρασίνου» χρειαζόμαστε άμεσα, ακόμη και στο κέντρο, απαλλοτριώνοντας ικανές εκτάσεις, κυρίως του Δημοσίου, πρίν μας ζώσουν τά φίδια και τά κλουβιά τσιμέντου και είναι αργά πιά να πάρουμε μέτρα, όπως δυστυχώς βλέπουμε να συμβαίνει στις μέρες μας…

Πρίν δηλαδή η επόμενη γενιά μάς αναθεματίζει, για ότι κακό τής αφήνουμε κληρονομιά σήμερα…

Απηρχαιωμένος ο τρόπος κατάσβεσης πυρκαγιών για τον 21ο αιώνα ! Ασύμμετρες απειλές: Κυβερνητική κινδυνολογία ή, μπροστά σ΄ένα τέλειο έγκλημα;

Αγαπητή μου κυρία ( Κυβέρνηση ).

Γνωρίζω καλά, ότι αυτό δέν το περίμενες…

Πιάστηκες προφανώς στον ύπνο, είτε από αφελή σκέψη, είτε και από ανίδεους συμβούλους πού ασφαλώς θα διαθέτεις αρκετούς, όπως όλες οί κυβερνήσεις άλλωστε πού πέρασαν απ΄ αυτή την ταλαίπωρη χώρα..

Και χωρίς να το έχεις υποπτευθεί κάν, μπήκες κι΄ εσύ στην σπηλιά, με το φίδι των εκλογών μέσα, και δεν ξέρω τώρα εάν ζήσεις και εάν επιζήσεις και δεν σε φάει αυτή η υπόθεση, και πάς σούμπιτη εκεί πού όλα πήγαιναν πρίμα βέρα...

Υπάρχουν όμως και κάτι μικροπράγματα πού θα έπρεπε να σε έχουν αλαφιάσει ( πού λέει ο λαός), και πού θα έπρεπε ( λογικό είναι νομίζω ), να σε έχουν κάνει να πάρεις από πέρυσι τά πυροσβεστικά μέτρα σου…

Ακούς και ακούμε καλή μου κυρία ( Κυβέρνηση ), ότι το κλίμα αλλάζει, ότι οί υψηλές θερμοκρασίες θα είναι πιά στο καθημερινό καλοκαιρινό διαιτολόγιό μας ( προς το παρόν ), ότι οί πάγοι λιώνουν στους πόλους, και ότι τέλος πάντων αυτά πού μέχρι τώρα ξέραμε, μας ξεράνανε όλους και θα μας πάνε για πεθαμό, εάν δεν αλλάξουμε μυαλά και εάν δεν πάρουμε και τά μέτρα μας…

Τά είπε άλλωστε επισήμως κι΄ εκείνος ο πράσινος Γκόρ όταν ήλθε στην Αθήνα, και από επισήμους μάλιστα καταχειροκροτήθηκε και άς μη πούμε τώρα από ποιόν και από ποιούς, γιατί δεν είναι τώρα αυτή η κουβέντα μας…

Κατ΄ αρχάς άς κάνουμε μία μικρή αναδρομή σε κάποιες παλιές υπηρεσίες Αστυνομικού αλλά και Πυροσβεστικού ενδιαφέροντος πού θα μπορούσαν να επηρεάσουν κάπως τά πράγματα, και πού σήμερα δεν υφίστανται, και πού η έλλειψή τους έγινε φανερότερη τώρα…

1) Είχαμε λοιπόν παλιά την λεγόμενη Ελληνική Βασιλική Χωροφυλακή ( ΕΒΧ) για όσους παλαιούς το θυμούνται.

Τώρα, το « Βασιλική» ήτανε βέβαια και περιττό μια και δεν ήταν ιδιοκτησία του τότε βασιλιά, αλλά πού να βρούμε άκρη μ΄ αυτά. Το γράφουμε έτσι για την ιστορία της εποχής και για να διδάσκονται οί νεώτεροι…

Είχαμε μια Υπηρεσία ημιστρατιωτική λοιπόν και ικανή για επίβλεψη και καταδίωξη στην ύπαιθρο.

Αποτέλεσμα : ληστείες μηδέν ( σχετικά ).

Ήλθαν όμως κάποιοι φωστήρες νεωτεριστές μετά, και θέλοντας να παρουσιάσουν έργο κάθισαν και ενοποίησαν την Χωροφυλακή με την Αστυνομία, την αχρήστευσαν, και περιμένουν τώρα από τους Αστυνομικούς με το κουστούμι και το σκαρπίνι να τρέχουν σαν τά ζαγάρια στα δάση…

Άμ…δεν σφάξανε !

2) Μετά περάσαμε στην κατάργηση των σταθμών Χωροφυλακής στα χωριά πού, έστω ο λεγόμενος τεμπέλης Χωροφύλακας, κάτι πρόσφερε στην αστυνόμευση, κάτι έπαιρνε το μάτι του, κάτι άκουγε τ΄ αυτί του …

« έλα εδώ Λευτεράκη μου, μήπως άκουσες εσύ τίποτα για κείνο τον γείτονά σου τον Θανάση, τον περίεργο ντέ, πού γυρίζει όλη την μέρα με την καραμπίνα στο χέρι, και πάει λέει για κυνήγι.. πάει – ή δεν πάει; τί ακούς εσύ Λευτεράκη μου;…».

Στην συνέχεια κάναμε και τά πολυδύναμα τμήματα στα μεγάλα κεφαλοχώρια, και περιμένουμε τώρα μ΄ ένα περιπολικό και 3 αστυφύλακες ( εκ των οποίων ο ένας προϊστάμενος και ο άλλος ασθενής, ή με ρεπό… ) να αστυνομεύουμε 10 χωριά σε μια εποχή πού διαρρήκτες και εγκληματίες σπάνε κεφάλια στους ανήμπορους γέροντες και γριούλες του τόπου μας και τους κλέβουνε την σύνταξη ώσπου ν΄ ανοιγοκλείσει το μάτι σου…

3) Είχαμε μετά τήν Αγροφυλακή πού στριφογύριζε στά χωράφια κι΄ έσπερνε έστω κάποιο φόβο μιά καί όπως μάθαμε στό σχολείο "ο φόβος φυλάει τά έρημα..." . Τής δώσανε μιά κλωτσιά κι΄ αυτής πάει καταργήθηκε, άλλο εάν τήν νεκρανέστησαν τώρα περιμένοντας, στήν μετά εμπρησμών εποχή, νά δούμε κι΄ αποτελέσματα...

4) Είχαμε μετά την Δασοφυλακή από ανθρώπους πού αγαπούσανε το δάσος, πού το φυλάγανε από λαθροθήρες, κλεφτοκοτάδες, κλπ καί πού έν πάση περιπτώσει το είχανε σαν σπίτι τους ολημερίς και ολονυκτίς, έ, και στραβάδια να ήσαντε κάτι θα βλέπανε, κάτι θα ειδοποιούσανε…

Πάνε κι΄ αυτοί, καταργήθηκαν, και τά φόρτωσαν όλα στην Πυροσβεστική, πού είναι κατάλληλη και εκπαιδευμένη να σβήνει φωτιές στά κτίρια καί όχι στά δάση !

Θέλει τώρα και πολύ ρώτημα καλή μου κυρία, εάν πράγματι έχουμε «αξιόμαχες δυνάμεις πυρόσβεσης », όταν χρησιμοποιείς ανθρώπους πού δεν κάνουνε για εκεί πού πρέπει, κινδυνεύοντας να καούν και από μόνοι τους όπως και πρόσφατα συνέβη;

Ερχόμαστε τώρα και στον τρόπο ανίχνευσης και πυρόσβεσης.

Το Αμερικανικό πρότυπο ανίχνευσης της φωτιάς πού λειτουργεί μέσω δορυφόρου σε 24ωρη εποπτεία και πού στέλνει εικόνες live της διαδρομής της φωτιάς, της έντασης των ανέμων, κλπ και πού το παρακολουθούν από την Αμεση Δράση της Πυροσβεστικής των ΗΠΑ για επέμβαση πρίν πάρει διαστάσεις η φωτιά οπότε…χαιρετίσματα, εμπεριέχει νομίζω μια σοβαρή σκέψη.

Στην δική μας πυρόσβεση τώρα, αυτά τά κουτσουλίσματα 5 τόνων νερού πού κάνει το πυροσβεστικό και φεύγει, πηγαίνοντας πάλι για γέμισμα είναι νομίζω αστεία πράγματα, για γέλια και γιά κλάματα…

Γιατί ώσπου να πάει και να ξαναγυρίσει, η φωτιά έχει πάει στα ύψη και μετά χάνεται και δεν πιάνεται.

Πρέπει λοιπόν να πέφτουν πάνω στην φωτιά σαν ακρίδες το ένα πίσω από το άλλο τουλάχιστον 5 Καναντέρ, ( μια και δεν έχουμε ένα Ρώσικο ), και να ξεμπερδεύουν μιά και καλή κι΄ όχι να κάνουνε άσκοπες βόλτες…

Θα έλεγα ακόμη και κάτι:

Αυτός ο αρχαίος τρόπος κατάσβεσης με νερό, και σήμερα με βυτιοφόρα, υδροφόρες, ντεπόζιτα και αεροπλάνα, είναι λιγάκι απηρχαιωμένος.

Εάν υπήρχε μία δυνατότητα να ρίχνονται βολίδες με κανονάκια από μακριά στις περιοχές αυτές με ακίνδυνα χημικά άνθρακα ή ατομικές χειροβομβίδες άνθρακα πού λόγω έλλειψης οξυγόνου θα έσβηναν πάραυτα οί φωτιές, θα ήταν και μία ακίνδυνη λύση, και κυρίως μία εκ του μακρόθεν λύση…

Είπανε πώς θα δηλητηριαζότανε η ατμόσφαιρα και το έδαφος, και είναι βέβαια μία σοβαρή σκέψη.

Αλλά, εάν δούμε το μέγεθος κάθε μεγάλης και ανεξέλεγκτης καταστροφής, κι΄ αυτό το σάρωμα και την επέλαση της φωτιάς πού κατέστρεφε τά πάντα στην πορεία της, νομίζω ότι θα ήταν μία αναγκαία και για ειδικές περιπτώσεις λύση…

Θα κάνω όμως και μερικές σκέψεις για κάποιες Υπηρεσίες πού απεδείχθησαν ηρωϊκές μέν, αλλά και για κάποιες άλλες πού απεδείχθησαν ανεπαρκείς με ότι αυτό για το κύρος τους συνεπάγεται…

Πολλοί καταφέρθηκαν κατά της Πυροσβεστικής !

Αλλά ξεχνούν ότι κι΄ αυτοί είναι άνθρωποι, και ότι δεν μπορούν οί ίδιοι άνθρωποι χωρίς ξεκούραση και αλλαγή βάρδιας να στέκονται πέντε 24ωρα σαν σίδερα και μάρμαρα πολεμώντας όρθιοι τις φλόγες.

Και ποιος τώρα, απ΄ όλους εμάς πού πετάει πέτρες στην Πυροσβεστική θα μπορούσε άϋπνος , καπνισμένος, ζαλισμένος, καταπονημένος από την εξάντληση, το τρέξιμο, το λαχάνιασμα , και τις αναθυμιάσεις, ποιος θα μπορούσε να γίνει άγγελος – φύλακας για 200 χωριά πού σήκωναν τά τηλέφωνά τους και ζητούσαν από την Πυροσβεστική βοήθεια;

Πεντακόσια ( 500 ) Καναντέρ να είχαμε για όλη την Ελλάδα, και πάλι δεν θα έφθαναν να σβήσουν αυτές τις πελώριες φωτιές της κολάσεως πού περικύκλωναν ανθρώπους, ζώα, δάση, καλλιέργειες, εγκαταστάσεις…

Αγαπητή μου κυρία ( Κυβέρνηση ), σεβαστοί μου κύριοι αρμόδιοι ( και αναρμόδιοι πού όμως το παίζετε παντογνώστες ), Περιφερειάρχες, Νομάρχες, Δήμαρχοι, και Κοινοτάρχες, επίσης,

Αγαπητή μου κυρία «Πολιτική Προστασία», πού όταν ακούμε το όνομά σου μας δίνεις μία αίσθηση δυνατής προστασίας και ασφάλειας του πολίτη αλλά στην πράξη μας απογοητεύεις, ( αν καί εδώ πού τά λέμε ποτέ δεν κατάλαβα τελικά ποιος είναι ο ενεργός ρόλος σου σε τέτοιες Θεομηνίες πίσω από τον πραγματικά βαρύγδουπο τίτλο σου : «Πολιτική Προστασία»…, δηλαδή τρέμε κόσμε και κοιμήσου ήσυχος ( ;).

Και τέλος, ερχόμαστε και στις « Απόκρυφες Υπηρεσίες και προστασίες Security»…

Αγαπητή μου κυρία ΕΥΠ - ΚΥΠ – Εσωτερική – Εξωτερική ασφάλεια και άλλες παρόμοιες υπηρεσίες…

Εάν υποθέσουμε ότι δεν υπήρξαν «ασύμμετρες απειλές», ( όπως ο κ. Πολύδωρας αλλά και άλλοι πιθανολογούνε ), καλώς σιωπήσατε !

Εάν όμως υπήρχε πράγματι συνομωσία αλλά εσείς δεν το μυριστήκατε έχετε ασφαλώς τις μεγάλες ευθύνες σας όχι μόνο απέναντι της Κυβέρνησης αλλά και απέναντι των ανθρώπων πού κάηκαν όπως η μάννα με τά 4 παιδάκια της αλλά και άλλοι πολλοί, όπως γενικά οί 63 συνολικά νεκροί, χώρια το σόκ και οί κατεστραμμένες περιουσίες, αλλά και η πείνα πού θα πέσει για πολλά χρόνια στα μέρη εκείνα.

Όμως η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού, και ένα γύρω στο 88% , πιστεύει ακράδαντα ότι οι πυρκαγιές αυτές υπήρξαν αποτέλεσμα οργανωμένου εμπρησμού. Αυτό αποκάλυψε σφυγμομέτρηση της εταιρίας MRB, από το τηλεοπτικό σταθμό Alpha, την περασμένη Τρίτη το βράδυ.

Και το σύνολο των πυρόπληκτων που παρουσιάζονταν στα κανάλια, το δραματικό εκείνο τριήμερο της σαρωτικής φωτιάς, όλοι τους, μα όλοι τους καί σε όλα τα κανάλια, κατήγγελλαν ότι οι φωτιές που είχαν κάψει τα χωριά τους και τους ανθρώπους τους, ήταν αποτέλεσμα ενός σχεδιασμένου εμπρησμού.

Ύστερα, την Κυριακή το βράδυ, γυρίστηκαν τά ρολόγια της ενημέρωσης αλλιώς, παίρνοντας πολιτικό χρώμα καί μιλώντας πιά για « κυβερνητική κινδυνολογία». Και τότε «γύρισαν» τα κανάλια, κι όποιος τολμούσε να πιθανολογήσει «οργανωμένο σχέδιο» παρουσιαζόταν ως περίπου καί σχεδόν «ηλίθιος»!

Κατά τα άλλα, όντως, δεν γνωρίζουμε αν ήταν «οργανωμένο σχέδιο».

Εκ των πραγμάτων όμως, γνωρίζουμε τρία πράγματα:

-- Πρώτον, ότι αυτή τη φορά οι πυρκαγιές ξέσπαγαν κατά δεκάδες τις βραδινές ώρες, σε απρόσιτες ορεινές περιοχές, όπου επικρατούσαν χαμηλές θερμοκρασίες, άρα ΔΕΝ οφείλονταν σε «κλιματολογικά» αίτια (αυτό-ανάφλεξη πεύκων ή χωματερών).

-- Δεύτερον, ότι κατά κανόνα δεν καίγονταν «φιλέτα γης», αλλά απρόσιτες περιοχές. Ποιος οικοπεδοφάγος ενδιαφέρεται για τις «αετοράχες» της Γορτυνίας, για την ορεινή Ηλία ή για τις απόκρημνες πλαγιές της νότιας Εύβοιας;

-- Τρίτον, ότι ξέσπαγαν συνεχώς απ΄ όλα τα σημεία του ορίζοντος, και μάλιστα βραδινές ώρες, ώστε να διασπούν τις δυνάμεις τις πυροσβεστικής και να χαθεί κάθε έλεγχος.

Αυτό, αν συμβεί δύο-τρεις φορές, μπορεί να είναι και σύμπτωση.

Όταν όμως συμβεί εκατοντάδες φορές μέσα σε τέσσερις μόλις μέρες, σε εκατοντάδες σημεία, μόνο ηλίθιος μπορεί να πιστεύει ότι αυτό το παιχνίδι ήταν «σύμπτωση».

Το τι ακριβώς ήταν, θα το δείξει το μέλλον.

Αλλά, τά όσα τραγικά τελευταίως παρακολουθήσαμε καί παρακολουθούμε δείχνουν ότι ή αλλαγή τού αιώνος δέν πρόκειται νά μάς φέρει καλύτερες μέρες…

Βαδίζουμε προς τά χειρότερα και δεν χρειάζεται ίσως ιδιαίτερη ευφυϊα να το καταλάβουμε…

Ποιοί «κυβερνούν» σήμερα το λιμάνι της Πάτρας; Ο διορισμός Κούρδου ως Κεντρικού Λιμενάρχη της Πάτρας και άλλες πιθανές και απίθανες σκέψεις…

Κούρδος αντάρτης ( καί γιατί όχι καί λιμενάρχης... )





Αγαπητοί κύριοι «αρμόδιοι».

Αυτή ή περίεργη ανοχή στάθμευσης προσώπων «χωρίς ταυτότητα» και είς βάρος της πολιτείας μας, πρέπει κάποτε να σταματήσει…

Αυτό το καθημερινό κυνηγητό Λιμενικών και Αστυνομικών για να αποτρέψουν την είσοδο στους λαθρομετανάστες, έχει καταντήσει βραχνάς για όλους μας, και για τις υπηρεσίες του λιμένα άκρως επικίνδυνο…

Πρέπει κάποτε επιτέλους το Υπουργείο Εξωτερικών και ή κάθε Κυβέρνηση γενικότερα, να κλείσουν την πληγή πού ανοίχτηκε σε βάρος της πολιτείας μας, και πού ή σημερινή Κυβέρνηση επίσης και χειρότερα, την συνεχίζει…

Ν΄ ανοίξουν τά χαρτιά τους οί «αρμόδιοι» , και να μας δώσουν χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των περιέργων αυτών ανθρώπων, και των κυκλωμάτων τους, πού δρούνε καταλυτικά και τρομοκρατικά σε βάρος της δικής μας πολιτείας…

Τόσα χρόνια ακούμε λόγια και αοριστίες, αλλά κανείς δεν μίλησε υπεύθυνα για το πότε θα φύγει από εδώ αυτή η συμφορά της Ασίας, πού τους βάπτισαν επιτήδεια «οικονομικούς μετανάστες» για να τους φορτώσουν έντεχνα πάνω στην πολιτεία μας καί να μη μιλάμε…

Το πόσο «οικονομικοί μετανάστες» είναι, φαίνεται από τον ρέμπελο τρόπο ζωής τους και από την παντελή αδιαφορία τους για εργασία, από τον τρόπο πού γυρίζουν με μια σακούλα όλη την ημέρα καραδοκώντας στο λιμάνι, και από τά αλληλομαχαιρώματα και τις συμμορίες πού έχουν φτιάξει…

Φαίνεται ακόμη, από τά δεκάδες αυτοκίνητα πού έχουν καταστρέψει για να κλέψουν, τις απειλές και τά κυνηγητά με λιμενικούς, αστυνομικούς, και δημοσιογράφους, και τέλος από τά σκουπίδια και τις ακαθαρσίες πού γεμίζουν όπου καθίσουν ( μέ πρόσθετο οικτρό παράδειγμα τό πρώην ξενοδοχείο Μωρέας πού τό έχουν καί ορμητήριο γιά τίς διαρρήξεις τους), χώρια οί άλλες βρώμικες «παροχές υπηρεσιών» πού κάποιοι απ΄ αυτούς παρέχουν, όπως επανειλημμένα έχει καταγγελθεί από επώνυμα πρόσωπα στον Πατραϊκό τύπο !

Σε οποιαδήποτε πολιτισμένη χώρα πού σέβεται τον εαυτό της και τους κατοίκους της δεν μπορείς να σταθείς και να κυκλοφορήσεις, χωρίς χαρτιά και ταυτότητα.

Μέσα σ΄ ένα 24ωρο θα σ΄ έχουν τσουβαλιάσει και θά σ΄ έχουν εξαποστείλει, ή στην φυλακή ή στην χώρα σου…

Εδώ, όχι μόνο τους αφήνουμε νά καταστρέφουν ελεύθερα τις περιουσίες μας, φτιάχνοντας κράτος « μέσα στό κράτος », αλλά έχουν στην παραλιακή οργανωμένη ισχύ και δύναμη παριστάνοντας τους μπόσηδες πού κανονίζουν ποιός δικαιούται να φύγει για Ιταλία και ποιος όχι…

Μπορεί οί εκάστοτε πολιτικοί τού ΥΠΕΞ να τους ανέχονται, προσδοκώντας πολιτικές προσεγγίσεις στην Εγγύς Ανατολή με την διαφαινόμενη δημιουργία Κουρδικού Κράτους και εξασφάλιση πετρελαίου και φιλικών σχέσεων στα νώτα της Τουρκίας, αλλά αυτός δεν είναι και λόγος μία ολόκληρη κοινωνία να πληρώνει την αόριστη μελλοντολογία τους…

Γιατί, πολλοί σήμερα μπορεί να θέλουν να διαλύσουν την Τουρκία με εύσχημο τρόπο και να της κόψουν τον αέρα της Μεσανατολικής Υπερδύναμης σε βάρος του Ισραήλ, αλλά τά παιχνίδια αυτά έχουν πάντα ανοικτό ορίζοντα με άγνωστο βάθος χρόνου…

Όποιος λοιπόν τούς θέλει, να τους πάρει στο σπίτι του, αλλά να μη τους φορτώνει και στους άλλους…

Αλλά, εάν επιμένετε στην άποψή σας, διορίστε επιτέλους Κούρδο Κεντρικό Λιμενάρχη να ισορροπήσει τά πράγματα μήπως καί γλιτώσουμε όλοι εμείς απ΄ αυτά τά φαινόμενα !

Μετά βαθυτάτου σεβασμού ( απ΄ όσο δηλαδή μάς έχει απομείνει ), προς την υψηλή Εξουσία σας.

Οί ιθαγενείς της περιοχής σας

=============================================

( Και ολίγα περί Κούρδων πού μαζί με τους Τσέτες του Κεμάλ κατέσφαξαν στην οπισθοχώρηση τους Ελληνικούς πληθυσμούς των αμάχων στην Μικρά Ασία. Σήμερα, τους απογόνους αυτών, εμείς δημοκρατικά τούς προστατεύουμε για να μας ξαναβγάλουνε τά μάτια στην πρώτη ευκαιρία…)

Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας


Το Ελληνικό κόστος της μεγάλης Καταστροφής του 1922 πρέπει να πλησιάζει το 1.000.000 άτομα. Οι συνέπειες όμως δεν έχουν ακόμα εξαλειφθεί, ούτε και καταγραφεί στην ολότητά τους.

Μια μαρτυρία

«Ο Κεμάλ γιόρτασε το θρίαμβό του με τη μεταβολή της Σμύρνης σε στάχτες και την τεράστια σφαγή του εκεί χριστιανικού πληθυσμού», γράφει στα απομνημονεύματά του ο Ουΐνστων Τσώρτσιλ.

Όμως, περισσότερο από τις ανταποκρίσεις και τις ψυχρές επισημάνσεις των διπλωματών, το τρομερό τοπίο εκείνων των ημερών αποκαλύπτεται μέσα από τις μαρτυρίες όσων το έζησαν.

Η συλλογή και η έκδοση των αυθεντικών μαρτυριών έγινε από το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών. Μαρτυρίες συγκλονιστικές, που πιστοποιούν την ύπαρξη του Μικρασιατικού Ολοκαυτώματος.

Τυχαία επιλέξαμε και δημοσιεύουμε τις αναμνήσεις της Ελένης Καραντώνη από το Μπουνάρμπασι, 11km ΒΑ της Σμύρνης. Το Μπουνάρμπασι είχε 1000 κατοίκους, από τους οποίους οι 800 ήταν Έλληνες:

(Κούρδοι και Τσέτες πρωτομάστορες της σφαγής των Ελλήνων…)

«...Άρχισε ο στρατός μας να φεύγει. Χτυπούσαν τις πόρτες μας και ζητούσαν ρούχα για να βγάλουν το χακί από πάνω τους. Πόσους δεν ντύσαμε! Οι μεγάλοι οι δικοί μας ξεκουμπίστηκαν και φύγανε κι άφησαν τον κόσμο στο έλεος του Θεού. Έφταναν οι στρατιώτες ξυπόλυτοι, γυμνοί, κουρελιασμένοι, πρησμένοι, νηστικοί...

Οι Τούρκοι κατέβαιναν και έσφαζαν τους Έλληνες. Παντού φωτιά και μαχαίρι άκουες και έβλεπες. Από τους κατοίκους του Μπουνάρμπασι έμειναν καμιά δεκαριά οικογένειες... Μερικοί κατάφεραν να φύγουν, σέρνοντας με την κοιλιά προς το Σικλάρι και από κει στη Σμύρνη.

Τους άλλους όλους τους ατιμάσανε, τους σφάξανε, τους κρεμάσανε, τους κάψανε. Κι εκείνους που κατάφεραν από το Σικλάρι να φτάσουν στη Σμύρνη, όταν ήρθε ο Κεμάλ, τους έπιασε και τους έσφαξε.

Εμείς βρισκόμασταν στη Σμύρνη. Πλημμύρα οι μαχαλάδες στο αίμα. Βάλανε φωτιά οι Τούρκοι, μια ώρα μακριά. «Μη φοβάστε είναι μακριά», μας είπε ο νοικοκύρης του σπιτιού που μέναμε. Σ´ ένα τέταρτο η φωτιά είχε έρθει σε μας. Ρίχνανε βενζίνη και προχωρούσε.

Βγήκαμε στο δρόμο. Φωτιά από τη μια, θάλασσα από την άλλη.

Και οι Τσέτες – Κούρδοι βρίσκονταν στη μέση, και έσφαζαν και σκότωναν…

Τη νύχτα Τσέτες και Κούρδοι έκαναν επίθεση ν´ αρπάξουν, να σφάξουν, ν´ ατιμάσουν.

«Βοήθεια! Βοήθεια!», φώναζε ο κόσμος. Τα εγγλέζικα πλοία ήταν απέναντι. Έριχναν τους προβολείς. Σταματούσαν για λίγο. Τη νύχτα θέλαμε να πάμε προς νερού μας. Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα, σ΄ ένα μεγάλο ανοιχτό λάκκο.

Γύρω-γύρω, στα χείλη της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Έπαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρη της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω-γύρω...

Ήταν φοβερό!

Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί, σ´ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου. Τον αδελφό μου τον έσφαξαν στο χωριό.

Έβγαλαν, μετά, ιταλικά και ελληνικά πλοία και μας πήραν. Πόσους; Ούτε ένα 20% δεν επήραν.

Τέτοια φοβερή σφαγή και καταστροφή δεν είδαν πάλι τα μάτια μου!».


Καθημερινή της Κυριακής, 18 Φεβρουαρίου 2001
( Βλάσης Αγτζίδης, διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας )

Ελλάς φλεγομένη υπό αγνώστων εμπρηστών, πιθανότατα γκαζάκηδων και πρώην «κουκουλοφόρων με τις μολότωφ», πού βγήκαν με τις μηχανές τους γιά περιοδεία..

Φωτιές, φωτιές, φωτιές...

Ουδείς φταίει, καί όποιος συλαμβάνεται "αθώος ο κατηγορούμενος..."

Τρομάρα μας λοιπόν, καί φωτιά στά μπατζάκια μας...,

Αγαπητή μου κυρία Κυβέρνηση.

Οί τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές πού βλέπουμε καθημερινά να ξεφαντώνουν, ασφαλώς και δεν είναι τυχαίες.

Και εάν δεν αναλυθούν στην σωστή βάση τους από ποιούς και πώς μπορεί να ξεκινάνε, πολύ φοβάμαι ότι θα γνωρίσουν μεγάλη άνθηση στις μέρες μας ( και στις «μέρες σας» ), αλλά και στα χρόνια πού έρχονται…

Οί καταστροφές σ΄ όλη την χώρα αλλά και στην Αιγιάλεια ειδικότερα με τήν ερήμωση τόσων χωριών μέσα στις στάχτες και στα αποκαϊδια, με τους κατοίκους τους γεμάτους απόγνωση όχι μόνο γι΄ αυτά πού χάσανε αλλά και γιά την άμεση επιβίωσή τους, είναι από τά μεγάλα θέματα της τοπικής κοινωνίας πού δεν μπορούν να περνούν απαρατήρητα επειδή «την πλήρωσαν άλλοι κι΄ εμείς την γλιτώσαμε…»

Αγαπητή μου κυρία (Κυβέρνηση), πάρε άμεσα μέτρα μ΄ ένα, κατ΄ αρχάς, «ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους εμπρηστές…»

Είτε τους εκ προθέσεως, είτε τους εξ΄ αμελείας ! Τις ίδιες καταστροφές όλοι τους κάνουνε…

Αρκετά τόσα χρόνια τους χαϊδέψατε όλοι σας ( οί πρίν και μετά Κυβερνώντες), με ολιγόμηνες φυλακίσεις, με αναστολές, και με τήν χαρακτηριστική δικαστική κατάληξη:

«…καί μετά την ανάκρισή του, αφέθηκε ελεύθερος…»

Δεν μπορούμε λοιπόν ν΄ ανάβουμε φωτιά δίπλα στην ξεραϊλα του χωραφιού μας, στο μπάρμπεκιου του κήπου μας, στην σχάρα της εξοχής μας για να ψήσουμε μπριζόλα ή κοτόπουλο ή ότι άλλο μας γαργαλάει την κοιλιά, και να καίμε ένα – δυό χωριά στην καθισιά μας, σαν πρώτη δόση !

Και μετά, εάν μας πιάσουνε, να λέμε « με συγχωρείτε μού ξέφυγε, εγώ δεν είχα πρόθεση…»

Δεν μπορούμε να πετάμε το τσιγάρο από το αυτοκίνητο είτε καλοκαίρι είναι είτε χειμώνας, και μετά να κινητοποιούνται αεροπλάνα, πυροσβεστικές, αστυνομίες, και ελικόπτερα, για την δική μας κακή συνήθεια, ψευτομαγκιά και ενδεχομένως μπλαζέ φιγούρα πού χρήζει άμεσης ψυχανάλυσης…

Δεν μπορούμε ν΄ αφήνουμε τόσο κόσμο άστεγο, με οικογένειες και παιδιά στον δρόμο, πού αύριο θα κοιμηθούνε πάνω στις στάχτες, κι΄ εμείς να αδιαφορούμε γελώντας ίσως « με το κατάντημά τους…»

Κι΄ ακόμη, να σταματήσει αυτό το αναμάσημα τής καραμέλας πού για τόσα χρόνια ακούμε για τους λεγόμενους «καταπατητές, οικοπεδοφάγους, και κτηνοτρόφους πού βάζουνε τις φωτιές» όπως μας κοπανάγανε για χρόνια τά δελτία ειδήσεων, ενώ οί πραγματικοί εμπρηστές γελάγανε με την αφέλειά μας.

Γιατί μπορεί να συμμετέχουν κι΄ αυτοί στην όλη καταστροφή, δεν το αρνούμαι, αλλά εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι πρόκειται για μια ελάχιστη μειοψηφία…

Όμως, γι΄ αυτές ειδικά τις φωτιές των τελευταίων χρόνων, υπάρχει και μιά άλλη εκδοχή πού ακούστηκε κι΄ αυτή, και μάλλον είναι και η πιθανότερη!

Μήπως λοιπόν βρισκόμαστε στο έλεος κάποιων οργανωμένων γκαζάκηδων καί «κουκουλοφόρων με τά μολότωφ» πού κατά καιρούς κάψανε την Αθήνα ;

Μήπως με συνεννοήσεις μέσω κινητών αφήσανε τις κρυψώνες τους και το άσυλο των Πανεπιστημίων ( «κλειστά λόγω διακοπών» ), και βγήκανε παγανιά με τις μηχανές τους βάζοντας φωτιές στα πιο απίθανα μέρη, και μετά «ως έχουν υποχρέωση», ασφαλώς και βεβαίως εξαφανίστηκαν;

Γι΄ αυτό κύριε Πολύδωρά μου, ψάξε στις γνωστές «φωλιές» του Πανεπιστημιακού ασύλου όπου κρύβονται οί αναρχικοί και σημείωσε όσους έλειπαν αυτές τις μέρες και πιστεύω, ότι, ή λαγό θα βγάλεις ή…σκαντζόχοιρο!

( Μέ όλη μου τήν αγάπη σού εύχομαι ασφαλώς για το πρώτο... ).

Έμφραγμα στην κυκλοφορία καί όμως, γενική αδιαφορία -- καλό ύπνο κύριοι «αρμόδιοι…»

Άλλοι γιά Χίο τράβηξαν, κι΄ άλλοι γιά Μυτιλήνη...

Δεν υπάρχει ημέρα, και εντός ωραρίου καταστημάτων, πού να μπορείς να προγραμματίσεις, να προβλέψεις και να υπολογίσεις τις δουλειές σου σαν πρόκειται να διασχίσεις τους κεντρικούς δρόμους – αρτηρίες τής Πάτρας…

Λεωφορεία, φορτηγά, τριαξονικά (τραίνα), τρακτέρ και μπουλντόζες, ένα-ένα και μερικές φορές όλα μαζί, θέλουν να περάσουν από τις λεωφόρους μια και η Περιμετρική προφανώς τούς πέφτει μακριά…

Αυτό το κυκλοφοριακό παστουρμά – αλαλούμ παρατηρείται κυρίως στους τρείς κεντρικούς δρόμους εξόδου της Πάτρας ( Όθωνος Αμαλίας, Κορίνθου και Αγίου Ανδρέου ), και έν τούτοις κανείς σοφός και υπεύθυνος δεν μπόρεσε τελικά να βρεί πρακτικά μιά λύση.

Έχουν γίνει για το θέμα αυτό συσκέψεις αμέτρητες, πολλές θεωρίες μπήκαν στο τραπέζι, μάλιστα επί Δημαρχίας του «μηχανικού» είχαν παραγγελθεί και μικρά αστικά λεωφορεία ( αν θυμάμαι καλά και διορθώστε με αν κάνω λάθος) πού θα λύνανε δήθεν το πρόβλημα και πού ουδέποτε κυκλοφόρησαν…

Άλλοι μιλούσαν ότι μόνο με τράμ θα βλέπαμε φώς, κάποιοι ζητούσαν υπογειοποιήσεις τού ΟΣΕ ώστε να φύγουν οί γραμμές από την άσφαλτο, τέλος και για να μη τά πολυλογούμε πολλοί ονειρεύτηκαν πολλά και στο τέλος μάς μείνανε τά όνειρα…

Λίγοι μιλήσανε όμως για τις μεγάλες ευθύνες πού είχαν και έχουν, παρόντες και προαπελθόντες Δημοτικοί άρχοντες και σύμβουλοι, πού είναι και οί κυρίως υπεύθυνοι για όλη αυτή την ταλαιπωρία των πολιτών σήμερα!


Κύριοι, είστε υπεύθυνοι για όσα κυκλοφοριακά παρατράγουδα βλέπει ο πολίτης σήμερα !

Είστε υπεύθυνοι, γιατί περάσανε άκαρπα τόσα χρόνια και δεν φροντίσατε για την δημιουργία Δημοτικών χώρων στάθμευσης αλλά αφήσατε τους πολίτες να ταλαιπωρούνται στην κυκλοφορία, να τρώνε μηνύσεις με το παραμικρό και από δυό κατευθύνσεις ( Κρατική και Δημοτική Αστυνομία ) παίρνοντας αρκετές φορές το μεροκάματο του φτωχού, τού υπαλλήλου, και τού εργάτη από το στόμα του, κι΄ εσείς να ασχολείστε με επουσιώδη θέματα και με συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων μη πιάνοντας τον πόνο και τον σφυγμό αυτής της πολιτείας…

Ή , μήπως δεν είναι αλήθεια;

Υπάρχει λοιπόν πρόβλημα με αντίκτυπο, αλλά όλοι τηρούν, σιγή ιχθύος!


( Πρόβλημα, πού θα τό έλυνε πιστεύω, ο Παναγιώτης Καβαδάς, ο πρώην δραστήριος Περιφερειάρχης αλλά τον φάγανε στην ευθεία, για να του ανακόψουν την δημοτικότητα και τις όποιες βουλευτικές βλέψεις πού μπορεί να είχε στις επικείμενες εκλογές. Γιατί δυστυχώς, συμβαίνουν κι΄ αυτά…)

Μπορεί λοιπόν να δόθηκαν λύσεις και μπαλώματα προσωρινά, μπορεί να έγιναν συνεδριάσεις και να λήφθηκαν αποφάσεις, όλες όμως για λίγο καιρό έν ισχύει, και μετά πέσαμε στα ίδια και χειρότερα !

Τις φταίει;

Επανήλθαμε στα ίδια, και φυσικό ήταν, μια και από την τράπεζα των αποφάσεων έλλειπε ή ράβδος πού θα έλυνε το κυκλοφοριακό μέσα σε δυό 24ωρα…
Νόμοι υπήρχαν και υπάρχουν λείπει όμως η πολιτική βούληση και φοβίζει το πολιτικό κόστος…

Απόδειξη: το δόγμα του συγκοινωνιολόγου Ματσούκη !

Σαν μπήκε λοιπόν σ΄ ενέργεια το ξεκαθάρισμα των λεωφόρων και με παρατεταγμένους αστυνομικούς πού δεν σ΄ άφηναν ούτε για στάση, άδειασαν οί δρόμοι από την μία άκρη στην άλλη, και σε 3 μόνο λεπτά έφθανες στον προορισμό σου!

Ακολούθησαν τά παράπονα των εμπόρων πού είναι και οί κύριοι υπεύθυνοι καταληψίες των χώρων παρκαρίσματος βάζοντας τά αυτοκίνητά τους από το πρωϊ μέχρι το βράδυ, και πού έν τούτοις φωνάζουν γιατί με τά μέτρα αυτά λέγανε, ότι έχαναν πελατεία…

Αν όμως άφηναν τά δικά τους αμάξια σπίτι τους θα εύρισκαν και οί πελάτες χώρους. Αλλά δυστυχώς, θέλουνε και πίτες αφάγωτες και σκύλους χορτάτους, πράγμα λογικά αδύνατον…

Μετά τούς εμπόρους, ακολούθησαν οί μεταφορείς εμπορευμάτων, σε λίγο και δειλά-δειλά άρχισαν να επιτρέπουν παρκάρισμα αριστερά σέ κάποιους δρόμους για εκφόρτωση ( βάλανε και κάτι διαχωριστικές σανίδες πού τώρα μας έχουνε μείνει για ενθύμιο καρφωμένες στην άσφαλτο ), άφησαν σε λίγο και τά φανάρια ασυντόνιστα ( μια και μας είχε πάρει ο κατήφορος), και δώσε-δώσε ήλθαμε πάλι στα ίδια και μάλιστα χειρότερα από πρώτα, ώστε από Τριών Ναυάρχων προς Καρόλου να θέλεις μισή ώρα και βάλε, χώρια το καυσαέριο πού κερδίζεις κάνοντας τράμπα στα πνευμόνια σου…

Τελικά, εγκαταλείφθηκε κι΄ αυτό το σχέδιο ( δεν ήτανε φαίνεται γραφτό του να μείνει) και μπήκε στην αποθήκη, και κανείς αρμόδιος από αυτούς πού δυστυχώς έχουμε έλλειμμα, δεν μας εξήγησε τι σκέπτεται για το κυκλοφοριακό, και πώς θα ανασάνουμε σαν πολίτες…

Κύριε Περιφερειάρχη, κύριε Νομάρχη, κύριε Δήμαρχε !

Ο Πατρινός πολίτης ζητάει λύση, ζητάει απάντηση στο μόνιμο πιά πρόβλημά του, είναι καιρός πιά να κάνετε κάτι, δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε για τις δουλειές μας και εάν οί κεντρικές λεωφόροι ανήκουν στο Εθνικό δίκτυο δρόμων απελευθερώστε τες, μια και η παρακώλυση συγκοινωνιών πού γίνεται είναι νομικά ανεπίτρεπτη…

Εάν όμως ανήκουν στην πόλη σαν αστικοί δρόμοι της Πάτρας, άς αναλάβουν την υπόθεση οί Δημοτικοί μας άρχοντες !

Και τέλος, ξεκαθαρίστε τις αρμοδιότητές σας γιατί το πράγμα πολύ τράβηξε σ΄ αυτή την ξεχασμένη από το ενδιαφέρον σας, πολιτεία…

Ρύπανση δρόμων και πεζοδρομίων από σκύλους συνοδευομένους δυστυχώς, υπό αδιαφόρων αφεντικών ...( στήν φωτογραφία μας ελλείψει σκύλου, βάλαμε γάτα..)

Γάτα ή σκύλος, δέν έχει άλλωστε καμιά σημασία, μιά καί η ρύπανση γίνεται...


Δεν μάς φθάνουν λοιπόν τά σπασμένα πεζοδρόμια καί τά ποντίκια της οκάς πού σουλατσάρουν δίπλα στους κάδους και πού σε λίγο εάν γυμναστούν κατάλληλα από το πολύ σουλάτσο θ΄ ανεβαίνουν και στους τοίχους μας…

Δεν μας φθάνουν τά καφάσια από τά μανάβικα πού έχουν γεμίσει τά πεζοδρόμια ( Αντιδήμαρχε δεν τά βλέπεις; ), τά περίπτερα πού βγάζουν παράνομα διαφημίσεις παγωτών σε τρίποδα και καρεκλάκια μέσα στον δρόμο πιάνοντας θέση για παρκάρισμα, και τις καφετέριες ν΄ απλώνουν και ν΄ απλώνονται καθημερινά και περισσότερο πάνω στους λεγόμενους πεζόδρομους…

Δέν μας φθάνουν οί παράνομες και χωρίς άδεια πινακίδες « STOP » καί «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ » πού έχουν γεμίσει τους δρόμους και κανείς δεν τους ελέγχει, μιά και ή ίδια ή Τροχαία μπορεί να σού κάνει και μήνυση αν παρκάρεις μπροστά στην παράνομη πινακίδα ( ούτε τριτοκοσμικό κράτος να είχαμε…), συντηρώντας έτσι την παρανομία…

( Τροχαία μ΄ ακούς; Πού το γράφει αυτό ο Νόμος ώστε ο παράνομος νά λογίζεται νόμιμος επειδή απλώς έβαλε μιά πινακίδα; )

Δεν μας έφταναν λοιπόν όλα αυτά και κάποια άλλα ακόμη, έχουμε τώρα και τά περιττώματα των σκύλων πάνω σε πλάκες, πάνω σε χλόες, κάτω από δέντρα, πάνω σε δέντρα ( αν είναι και λίγο γάτος ο σκύλος ), μέσα σε παιδικές χαρές, κι΄ όπου τέλος πάντων τους κάτσει αλλά και μπορεί, γιατί όχι, να κάτσει, να πατήσει, ή να κυκλοφορήσει και άνθρωπος…

Και μάλιστα «παραπτώματα» γενόμενα υπό σκύλων συνοδευομένων υπό αφεντικών, ομοιαζόντων προφανώς στην καθαριότητα ( εάν κρίνουμε από τά…αποτελέσματα ), με τά τετράποδα οικιακά τους ( κοινώς και λαϊκώς λεγόμενους, βρωμίκλους… )

Αν αυτά τά πράγματα γίνονταν στο εξωτερικό, θα είχε συλληφθεί σκύλος και αφεντικό, και θα πηγαίνανε στο Αυτόφωρο χωρίς δεύτερη κουβέντα !

Και ίσως νά χάριζε και κανένα φαρασάκι ο Δικαστής μ΄ ένα σακουλάκι, για να μαζεύει το αφεντικό τούς…θησαυρούς της ορντινάτσας του, πού βγήκε στο δρόμο για να μαγαρίσει όπου βρεί, το ταλαίπωρο περιβάλλον μας…

Έχεις το σκυλί σου κυρία μου, το αγαπάς συμφωνούμε αλλά σεβάσου όμως και τους συνανθρώπους σου !

Δεν σού φταίει σε τίποτα ό άλλος, ό ξένος, το παιδάκι πού παίζει ανέμελα, ό γέροντας πού σέρνει υπό το βάρος της ηλικίας τά πόδια του, να πατάει και να κολλάει τις ακαθαρσίες του σκύλου και της γάτας σου και να τις μπάζει χωρίς να το θέλει μέσα στο σπίτι του, χώρια οί αρρώστιες…

Εσένα, θα σού άρεσε να πατήσεις όλα αυτά και να τά μπάσεις μετά στα χαλιά και στο σπίτι σου;

Άν όχι, πώς εσύ το κάνεις αυτό, με την αδιαφορία σου στους άλλους;

Όλοι ζωόφιλοι είμαστε, ζούμε όμως σε μια συγκροτημένη, υποτίθεται, κοινωνία ανθρώπων. Αν χάσουμε το μέτρο στις πράξεις μας, αν χάσουμε την αλληλοκατανόηση και κοινωνική συνύπαρξη πού πρέπει σαν άνθρωποι να έχουμε, στο τέλος χάνουμε και την ανθρωπιά και τον εαυτό μας.

Και αυτό, πάση θυσία, πρέπει νά το αποφύγουμε…

Σιδερένιοι νεκροί...

Ευτυχώς, μόνο μιά τρύπα στόν τοίχο...



Περπατώντας στούς δρόμους τής Πάτρας και κυρίως στις συνοικίες της, δεν υπάρχει περιοχή, δεν υπάρχει σοκάκι πού να μη έχει τόν δικό του « σιδερένιο νεκρό» πού έπεσε υπό το βάρος, όχι τών ανομοιών του, αλλά υπό τό βάρος τών απαιτήσεων της τεχνολογικής αλλαγής της εποχής μας...

Έπεσε υπό το βάρος των εκατοντάδων χιλιομέτρων πού έκανε σαν ένας υπάκουος στο αφεντικό του φτωχός ή και πλουμιστός γαϊδαράκος, σαπισμένος και καταβρώμικος τώρα, πού τον σκύλευσαν κάποια αλητόπαιδα της περιοχής παρερμηνεύοντας ασφαλώς την ακινησία του, και τις όποιες ελπίδες του αφεντικού του πού το παράτησε εκεί περιμένοντας μια αλλαγή του Νόμου μπάς και εισπράξει κανά ευρώ, λόγω απόσυρσης…

Αλλά επειδή αποσύρσεις τώρα δεν γίνονται και ή ελπίδα ως γνωστόν πεθαίνει τελευταία, αντί τά αφεντικά αυτά να φροντίσουν να τά αποσύρουν για νά μη πιάνουν άδικα χώρους παρκαρίσματος ( πού χωρίς πινακίδες τώρα δεν τους δικαιούνται ), τά παράτησαν όπου βρήκαν πρόσφορο έδαφος, και καρφί δεν τους καίγεται…

Τώρα κυκλοφορούν μ΄ ένα νεώτερο αυτοκίνητο, το παλιό δεν τους ενδιαφέρει κι΄ άσε τους συμπολίτες τους να βράζουν στο ζουμί τους βλέποντας το δικό τους, επώνυμο αρκετές φορές ξόανο, να πιάνει μία πολύτιμη θέση…

Κατά τά άλλα, μπορεί να είναι και «ενεργοί πολίτες» όπως λέμε σήμερα τους πολίτες πού ενδιαφέρονται για τά κοινά, μπορεί να έχουν κάποιο μέρος, έστω κάποιο χωραφάκι στο χωριό τους πού θα μπορούσαν ( όσο ζεί ακόμη ψευτοκινούμενο) να το πάνε και με σεβασμό στην μνήμη του να το αποθέσουν ( αλλά δεν το κάνουν ούτε αυτό), και τέλος μπορεί ακόμη να είναι και μεγάλοι δημοκράτες πού καταπατούν όμως ώριμα και πολύ εαυτούλικα, το συμφέρον των διπλανών τους…

Ο Δήμος βλέποντας το πρόβλημα συνέστησε μία αρμόδια υπηρεσία περισυλλογής, έβαλε κι΄ ένα τηλέφωνο το 195 για την συγκέντρωση των παραπόνων, αλλά με υπαλλήλους χωρίς επικοινωνιακό τάκτ και χαμόγελο…Μεγάλο λάθος!

Κάθε Εταιρεία όμως, κάθε μεγαλοκατάστημα έστω, και κάθε υπηρεσία λέω εγώ, πού σέβεται τον εαυτό της, πού σέβεται τους συναλλασσομένους μ΄ αυτήν, έχει κατανοήσει καλά ότι επειδή κάθε υπάλληλος αντιπροσωπεύει το αφεντικό, ( αντιπροσωπεύει δηλαδή τον Δήμαρχο ή τον Αντιδήμαρχο στην προκειμένη περίπτωση ), πρέπει αυτός ο υπάλληλος να είναι ειδικευμένος και επικοινωνιακός, χαμογελαστός, και πρόθυμος για εξυπηρέτηση τού πολίτη...

Κι΄ ακόμη, χωρίς νοοτροπία καπετάνιου σε ξένα χωράφια και γάβ…γάβ.. για να διώχνει τον κόσμο ώστε να μη τον ενοχλούνε, μιά καί τώρα ξύνει τά νύχια του ή τρώει το σάντουϊτς πού είναι και ζεστό...

Καί τέλος, να μη κάνει απέραντες ερωτήσεις τύπου φακκελώματος σ΄ αυτούς πού τηλεφωνούν για μια απλή υπόθεση καταγγελίας, ότι : « στον τάδε δρόμο, και τάδε διεύθυνση είναι παρατημένο 5 χρόνια τώρα ένα αυτοκίνητο με σπασμένα τζάμια, χωρίς παράθυρα, χωρίς πινακίδες, χωρίς λάστιχα, νομίζω έχει και φίδια…».

Το «δώσε μου το τηλέφωνό σου, δώσε μου την διεύθυνσή σου, δώσε μου το ονοματεπώνυμό σου, το ΑΦΜ σου ( ; ) κλπ – κλπ …) λές και πρόκειται για καταγγελία ειδεχθούς εγκλήματος, αυτό θα έπρεπε κύριε Αντιδήμαρχε να το έχετε σαν ερωτηματολόγιο καταργήσει πάραυτα !

Καί νά τό έχετε αντικαταστήσει, μια και είναι πολύ επικίνδυνο για σοβαρές αντιδικίες γειτόνων από μία υπαλληλική διαρροή ( και γνωρίζουμε τώρα πώς γίνονται αυτά τά πράγματα…).

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη…

Έρχεται λοιπόν ο υπάλληλος, και ώρα του καλή αν έλθει σύντομα, να πάρει μέτρα στον «πεθαμένο», του κολλάει κι΄ ένα χαρτί πού αναφέρει ότι « αν σε 40 μέρες ο ιδιοκτήτης δεν το μετακινήσει, το αυτοκίνητο το παίρνει ή υπηρεσία περισυλλογής» , και αυτό ήταν όλο!

Ως εδώ καλά λοιπόν, έγινε το πρώτο βήμα, αλλά υπάρχει και μία, σκόπιμη πιστεύουμε παράλειψη, μία πονηρία να το πούμε λαϊκά, πού αποφεύγουνε οί αρμόδιοι να βάλουνε και ημερομηνία ελέγχου !

Το αφήνουνε λοιπόν άλλα 5 χρόνια εκεί, και εάν διαμαρτυρηθεί πάλι κανένας, φαίνονται καλυμμένοι δήθεν, αλλά στην ουσία και απέναντι των συμπολιτών ξεσκέπαστοι !

Κύριοι αρμόδιοι, ρωτάμε:

Εάν πραγματικά θέλετε το ξεκαθάρισμα αυτής της ταλαιπωρημένης από την βρωμιά Πολιτείας γιατί δεν σημειώνετε ανεξίτηλα επάνω στην φόρμα ελέγχου ποιά ήταν η ημερομηνία έναρξης, ώστε να υπολογιστούν ακριβώς «οί 40 μέρες του Νόμου », και εάν περάσουν να πάτε δικαιωματικά την άλλη μέρα να το μαζέψετε;

Ή μήπως δεν θέλετε να το μαζέψετε, και γίνονται αυτές οί παραλείψεις «…για τά μάτια σου μόνο; »

Κύριοι αρμόδιοι και υπεύθυνοι, ό λαός, και οί συμπολίτες δεν είναι κουτοί, έχουν νοημοσύνη και μάτια πού βλέπουν, μη τους υποτιμάτε, με κάτι τέτοιες «παραλείψεις…», και διορθώστε σας παρακαλούμε αυτή την κατάσταση…

Η νέα Πλάζ τ'ης Πάτρας καί οί Ιαβέρηδες τής Κτηματικής υπηρεσίας...

Θυμάμαι τά χρόνια τά παλιά, τότε πού το μονοπάτι της παραλίας προς την Τερψιθέα σταματούσε λίγο μετά την πόρτα της 5 Έψιλον. Απέναντι δηλαδή από το σημερινό κέντρο του Λάγιου στην Μαρίνα, με την Ηρώων Πολυτεχνείου φυσικά ανύπαρκτη…

Πέρα από το μονοπάτι αυτό πού μερικές φορές έσκαγε το κύμα επάνω του, καλαμιές και αγριόχορτα, λόγγος αδιάβατος, και φιδιών κατάλυμα…

Ακολούθησε η διάνοιξη της παραλίας, φτιάχτηκε η πλάζ του ΕΟΤ μέσα σε κήπους και πρασινάδες, με μουσικά συγκροτήματα να δίνουν παραστάσεις τά καλοκαίρια και με το κάμπινγκ σε πλήρη λειτουργία, απ΄ ότι θυμάμαι…
Μετά, μας ήλθε μία Βαβέλ από κτίσιμο δεκάδων πολυκατοικιών κοντά στην ανοιχτή αυτή περιοχή της Τερψιθέας, κάποιες μετρήσεις του νερών της θάλασσας σιγοψιθύριζαν για μόλυνση της πλάζ και νερά ακατάλληλα…

Αποτέλεσμα:

ένας μακρόχρονος παράκτιος υποβιβασμός σε μια περιοχή δροσιάς και ψυχαγωγίας, τά πάντα ερήμωσαν, οί εγκαταστάσεις του ΕΟΤ έκλεισαν, και ακολούθως άρχισε να μπαίνει εκεί μέσα κάθε καρυδιάς καρύδι αφού ούτε φύλακας υπήρχε, ούτε αστυνόμευση…

Και δεν έφτανε πού μπαίνανε μέσα κάποιοι περιθωριακοί γεμίζοντας τους χώρους σύριγγες και κάθε λογής ύποπτο απόβλητο, αλλά ισοπέδωσαν στην κυριολεξία και τούς χώρους…
Στις κουζίνες και στις τουαλέτες ξήλωσαν μέχρι τούς σωλήνες από τους τοίχους, τέτοια μανία είχαν φαίνεται λόγω προφανώς στερητικού συνδρόμου ή κάτι άλλο πού βρίσκεται στην θεματολογία της ψυχιατρικής, βγάλανε μέχρι τις λεκάνες από τις τουαλέτες και τις πέταξαν πέρα, σπάσανε τζάμια, μέχρι και κουφώματα από παράθυρα και πόρτες βρέθηκαν πεταμένα στα χωράφια…

Ή Κρατική περιουσία αφύλακτη και τά εκατομμύρια των επιδιορθώσεων πού ακολούθησαν τους βανδαλισμούς πεταμένα δυό φορές στον αέρα, μια και μετά την ανασυγκρότηση, νέοι βανδαλισμοί καταστροφής, εάν θυμάμαι καλά, ακολούθησαν…

Ακολούθησε η παραχώρηση στον Δήμο των εγκαταστάσεων του ΕΟΤ, αλλά ή Δημαρχία του «μηχανικού» δεν φρόντισε για ένα λίφτινγκ της περιοχής ούτε για σοβαρή φύλαξη αφήνοντας τά πάντα στην τύχη τους !

Ο νέος Δήμαρχος, με τον Αντιδήμαρχο έν ταχεία κινήσει, έκαναν τώρα το βήμα της ανασυγκρότησης πού τόσα χρόνια οί πολιτικά ομόαιμοι προηγούμενοι , δεν σκέφτηκαν να φτιάξουν…

Μέσα σε λίγες μόνο μέρες ξεχέρσωσαν και καθάρισαν χωράφια καί παλιές εγκαταστάσεις κάνοντας γυαλί την βρώμικη παραλία, βάψανε πέτρες και κάδους, διαχώρισαν τον δημόσιο δρόμο με κολονάκια ( αν δεν τά σπάσουνε ) δημιουργώντας διάδρομο γιά τζόκινγκ και ποδηλάτες, έφτιαξαν τένις και αθλοπαιδιές, βάλανε παγκάκια στην παραλία για να ξεκουράζονται μάχιμοι και απόμαχοι, και ακόμη διάνοιξαν δρόμο προς την λεωφόρο ταχείας κυκλοφορίας Κανελλοπούλου, αλλά εάν δεν βάλουν φανάρια στην συμβολή σίγουρα θα θρηνήσουμε θύματα μια και είναι αδύνατο να σκάσεις μύτη για έξοδο από τους πατημένους γκαζάκηδες πού κατεβαίνουν την λεωφόρο…
Με λίγα λόγια, καί με σταράτες κουβέντες κατόρθωσαν με απλές αισθητικές παρεμβάσεις κόστους μόνο 16.000 Ευρώ ( όπως μάθαμε), να ζωντανέψουν μια ψόφια περιοχή δίνοντας ζωή στην ξεραϊλα και στην εγκατάλειψη πού όλοι ξέραμε…

Υπήρξε όμως και συνέχεια…

Έτσι, πρίν περάσουν λίγες μέρες, πρίν στεγνώσει η χαρά των συμπολιτών από την αλλαγή περιβάλλοντος, πλάκωσαν οί Ιαβέρηδες της Κεντρικής Εξουσίας και ανοίγοντας τά παλαιά, και σκονισμένα Κρατικά βιβλία τους, βρήκαν ότι στον χώρο αυτό της πλάζ είχε συντελεστεί ένα μεγάλο έγκλημα!

Έγκλημα; μά τι έγκλημα;

Ναι και βεβαίως, γιατί κακώς ο Δήμαρχος παρενέβη στην παραλία, γιατί ή παραλία ανήκει στο Κράτος, ανήκει στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, ανήκει δηλαδή στην Σεβαστή Υπηρεσία μας, ενώ ό Δήμος ( και ο λαός προφανώς, και κρατηθείτε μη τρελαθούμε… ) δεν έχει τέτοιο δικαίωμα επί της ….αιγιαλίτιδος ζώνης πού ανήκει στο Κράτος μιά και ο λαός ανήκει σε άλλη κατηγορία ζωντανών, προφανώς αγελαίος και ξεκρέμαστος καί ανήκοντας μόνο στον…εαυτό του!

Στις εκλογές όμως θα τον θυμηθούνε…

Ξύπνα Γέρο του Μωριά, ξύπνα Θοδωρή Κολοκοτρώνη, πάρε την γκλίτσα σου και έλα να μας δείς πώς πάνε να μας καταντήσουνε!

Το δικαίωμα διαφύλαξης το έχουμε «εμείς» (δηλαδή ή Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου ), και εάν ο φτωχός ή και πλούσιος λαός ( συμπληρώνουμε τώρα εμείς) θέλει δροσιές και μπανιαρίσματα, να κόψει την κεφαλή του.
Γιατί το Κράτος είμαστε «εμείς», κι΄ εσύ Δήμε της Δημαρχίας και του Δημάρχου, καταπάτησες και παρανόμησες, και ως εκ τούτου σε περιμένει τώρα και ανάλογος τιμωρία…

Ετοίμασε λοιπόν προς αποκοπή την κεφαλή σου, εκτός εάν…

Εκτός εάν ξηλώσεις ότι έφτιαξες, οπότε μπορεί να πάρεις και συγχαρητήρια για…καλή, προς την Κεντρική κυβέρνηση, συμπεριφορά!

Δήμαρχε και Αντιδήμαρχε, ήλθε λοιπόν ή ώρα σου, δικό σου το μαχαίρι αλλά σε ξένο πεπόνι, και κανόνισε τώρα την πορεία σου…

Πάτρα - η πολιτεία τών..."τυφλών" ( καί κάποιων άσχετων " αρμοδίων " ...).

"Αρμόδιος", αλλά δυστυχώς άσχετος !

"Τυφλός τυφλόν άν οδηγεί, αμφότεροι είς βόθυνον πεσούνται..." ( εκ τού Ευαγγελίου )

Πάτρα, η πολιτεία τών χιλιάδων ( ; ) τυφλών...

Παλιό πεζοδρόμιο, πρίν μπούν τα λούκια πού μάς κούτσαναν...

Πάνε περίπου 3 χρόνια από τότε πού κάποιοι ανέλαβαν να φτιάξουν τά κεντρικά πεζοδρόμια της Πάτρας.

Καί δυστυχώς, παρατηρημένο είναι πιά, όταν μια πολιτεία διαφεντεύεται από «ειδικευμένους», μηχανικούς άς πούμε, εκεί ακριβώς θα κάνουν και τις μεγαλύτερες ζημιές, τά μεγαλύτερα λάθη από πλευράς ποιότητας ζωής και αισθητικής τής πολιτείας, παρά την όποια, ενδεχομένως καλή τους πρόθεση και την ανάλογη, σε πολυκατοικίες όμως, κατασκευαστική τους εμπειρία…

Γιατί συνήθως, ως «ειδικοί», δεν ακούνε κανένα δίπλα τους…

Αρχίσανε λοιπόν να σκάβουνε στα κεντρικά πεζοδρόμια με όλη την σχετική για όλους μας ταλαιπωρία, πέρασαν κάποιοι μήνες αγανάκτησης, υπομονής, αλλά και προσμονής για κάτι καλύτερο, αλλά τά χειρότερα δεν τά είχαμε δεί ακόμη…

Τά χειρότερα τά βρήκαμε μπροστά μας όταν αρχίσαμε να περπατάμε πάνω στις λωρίδες με τις κόκκινες σαν λούκια πλάκες, και μάλιστα επάνω στο κέντρο των πεζοδρομίων.

Τότε αρχίσανε τά στραμπουλήγματα και τά σπασίματα στα πόδια, τά μπερδικλώματα και παραπατήματα ειδικώς με τακούνια στο ίσωμα, φωνές αγανάκτησης και κάτι περισσότερο ακόμη περιέλουζε τους αρμόδιους ( αλλά αυτοί, οί …ευτυχείς δεν τά άκουγαν όλα αυτά κοιμώμενοι προφανώς στις δάφνες τους…), και κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει με ποιά κριτήρια και ποιοί ανόητοι πήραν την απόφαση αυτή, ώστε για 15 τυφλούς πού ζήτημα είναι να έχει ή Πάτρα ( και πολύ ελάχιστοι να κυκλοφορούνε ), θέλησαν να φτιάξουν αυτό το εξάμβλωμα, αυτή την « Κακιά Σκάλα» μέσα στα πόδια μας, και να τυφλώσουν έτσι ολόκληρη την πολιτεία !

Σήμερα, μετά την πολυετή και στραπατσαρισμένη αυτή εμπειρία, ζητείται Δήμαρχος να αναλάβει και να αποκαθηλώσει αυτήν την κατασκευαστική αθλιότητα, και να φτιάξει τά πεζοδρόμια στρωτά, όπως σε όλες τις σωστές πολιτείες, βάζοντας κατά μέρος της κομπορρημοσύνες ότι « επί Δημαρχίας μας πρωτοτυπήσαμε φτιάχνοντας και πεζοδρόμια για τους τυφλούς», σε μια πολιτεία μάλιστα πού δεν υπάρχουν σχεδόν τυφλοί, αλλά και εάν υπάρχουν κινδυνεύουν να τσακιστούν και οί ίδιοι , ως τυφλοί, χειρότερα απ΄ αυτούς πού βλέπουν…

Κι΄ αν δεν πιστεύει κανείς σε όλα τά παραπάνω, αν δεν με πιστεύεις σημερινέ ή χθεσινέ κύριε Δήμαρχε άς πάει κάποιος να σταθεί δίπλα στο πλήθος πού διαβαίνει αυτά τά πεζοδρόμια κι΄ αν δεί κανένα λογικό συμπολίτη ( κι΄ όχι ακροβάτη – ισορροπιστή ) να περπατάει επάνω στις κόκκινες πλάκες του εξαμβλώματος να έλθει να μού τρυπήσει την μύτη!

Γιατί αυτοί πού ξέρουν, από δίπλα βαδίζουν αποφεύγοντας επιμελώς να περπατήσουν επάνω τους! Και τό αποτέλεσμα είναι, ότι χωρίσανε και τά σωστά πεζοδρόμια στην μέση αντί έστω, να βάλουνε το εξάμβλωμα αυτό στην άκρη, μήπως γλιτώσουμε και οί υπόλοιποι…

Ζητείται λοιπόν Δήμαρχος, ζητείται ριζοσπάστης και ανανεωτικός Δήμαρχος, πού θα φέρει τά πάνω-κάτω παίρνοντας μια ηρωϊκή απόφαση επάνω σ΄ ένα θέμα, σε μια κατασκευή, πού έβλαψε αντί να ωφελήσει τους συμπολίτες μας, Δήμαρχος πού θα ξηλώσει αυτή την αθλιότητα και θα τά φέρει όλα πάτσι και πόστα, πού θα τά φέρει όλα στά ίσα τους !

Καπάκια – παγίδες στους άθλιους δρόμους τής Πάτρας !

Γέμισαν μέ καπάκια τραμπάλας, όλες τίς διασταυρώσεις καί τούς δρόμους ! Θερμά συγχαρητήρια στούς μηχανικούς καί στούς εργολάβους...

Έχω γυρίσει πολλές πολιτείες. Και δεν το κρύβω ότι αυτό πού έχω συναντήσει στην Πάτρα, πουθενά σχεδόν δεν το συνάντησα…

Ή ιστορία πρέπει να έχει αρχίσει από πολύ παλιά, από τά πρώτα δηλαδή δίκτυα νερού και υπονόμων πού αντικατέστησαν τά ελεύθερα και παντός καιρού ρυάκια λυμάτων πού έτρεχαν τότε δίπλα στα σπίτια μας.

Κάποιοι μηχανικοί της εποχής, κάποιοι αρχιμάστορες πρακτικοί θα έκαναν φαίνεται την αρχή. Κι΄ επάνω στην πεπατημένη αυτή λογική οί μετέπειτα ακολούθησαν…

Δεν άφησαν λοιπόν δρόμους και δρομάκια, κεντρικές παραλιακές διασταυρώσεις, και λεωφόρους απλής και ταχείας κυκλοφορίας πού να μη άνοιξαν τρύπες και να μη φύτεψαν κυκλικά σιδερένια καπάκια, έτσι για να τους θυμόμαστε σαν οδηγοί πού έχουμε κινδυνεύσει με δίκυκλα να χάσουμε την ζωή μας…

Μόνο στήν Όθωνος Αμαλίας από την Αγίου Διονυσίου ως την Γούναρη μέτρησα κάπου 40 καπάκια, με 5 ως 7 σε κάθε διασταύρωση, και τά οχήματα να χοροπηδούν κάθε φορά επάνω τους...

Στήν διασταύρωση Κορίνθου - Αράτου μέ 14 μόλις ( ! ) καπάκια πού γίνονται 17 , άν υπολογίσεις καί τά σπαρμένα επάνω στά γωνιακά πεζοδρόμια !!!

Έλεος πιά, παλιοί και Νέοι Δήμαρχοι, έλεος κι΄ εσείς κύριοι επί των έργων υπεύθυνοι Αντιδήμαρχοι, κάντε κάτι επιτέλους για να διορθώσετε αυτή την ρημαγμένη ( και από τά σπασμένα αμορτισέρ) πολιτεία μας…

Έχω φοβηθεί αρκετές φορές από ανατροπές δικυκλιστών μέσης ηλικίας μπροστά στά μάτια μου, πού πέφτοντας στις τεχνητές αυτές γούβες, κινδύνευσαν να χάσουν την ζωή τους αφήνοντας γυναίκα και παιδιά στους πέντε δρόμους…

Και πού απρόσεχτοι καί αδιάφοροι "αρμόδιοι" τις άφησαν αδιόρθωτες παρά τήν από 5 ως καί 10 εκατοστά βάθος υπάρχουσα διαφορά από την υπόλοιπη άσφαλτο !

Κι΄ όμως, για χρόνια τώρα κανένας Δήμαρχος ή Αντιδήμαρχος, κανένας αρμόδιος της συντήρησης δρόμων δεν τις συνάντησε και δεν τις είδε, ή και εάν τις είδε δεν ενδιαφέρθηκε να τις ισοπεδώσει, για να μη σκοτώνονται οί συμπολίτες του…

Γνωρίζω βέβαια ότι τά Κρατικά πολυτελή αυτοκίνητα δεν τις «ακούνε» καθόλου αυτές τις γούβες, και ίσως νά έχουν γι΄ αυτό και κάποια δικαιολογία. Αλλά ως πότε όμως;

Αγαπητοί κύριοι Αρμόδιοι της Πάτρας, καιρός είναι ν΄ ασχοληθείτε και μ΄ αυτά τά θέματα. Καλά τά φεστιβάλ, οί πολιτιστικές, οί ζουρνάδες, τά νταβαντούρια, τά κρουστά, τά τύμπανα, και τά τραγούδια, αλλά από μόνα τους αυτά δεν αρκούν, και δεν παράγουν ποιότητα ζωής όπως ίσως φαντάζεστε…

Εφήμερα πράγματα καθώς είναι, απλά ξεγελούν τους συμπολίτες μας, θέματα πού γίνονται καπνός την άλλη μέρα και φεύγουνε μαζί μέ τήν φαντασία τής βραδυάς, και μαζί τους φεύγουν καί οί παρατρεχάμενοι μουζικάντες με κάμποσες χιλιάδες ευρώ στις τσέπες τους παρμένα από τον Δημαρχιακό κορβανά, δηλαδή από τίς εισφορές τού λαού πού σιωπηλά, ώς συνήθως, παρακολουθεί τά γεγονότα.

Αλλ΄ όμως το πρόβλημα παραμένει, άνθρωποι καί αυτοκίνητα, δίκυκλα καί τρίκυκλα καθημερινά "σκοτώνονται" πάνω στά φυτρωμένα καπάκια και είστε υποχρεωμένοι πιά να δώσετε μιά πρακτική λύση, άν βέβαια έχετε πάρει σοβαρά κι΄ αυτή τήν διαμαρτυρία...…

Οί φοβερές ανεμογεννήτριες...

Πολλοί "αρμόδιοι" μιλούν γιά τό Παναχαϊκό, καί κανείς τους δέν ξέρει ούτε τόν δρόμο πού πηγαίνει σ΄ αυτό !

Σάν μπήκαν λοιπόν οί ανεμογεννήτριες στό Παναχαϊκό βουνό, τότε πολλοί τό θυμήθηκαν !

Μέχρι τότε τό άκουγαν από τόν άνεμο πού κατέβαινε τόν χειμώνα φορτσάτος κάτω, καί σφύριζε στά παραθυρόφυλλα...

Άρχισαν λοιπόν νά τό συζητάνε τό πράγμα κάτι στά Νομαρχιακά καί στά Δημοτικά συμβούλια, καί αρχίζοντας τίς μεταξύ τους πολιτικές κόντρες καί φασαρίες " γιατί νά φανείς εσύ καί όχι εγώ" θέλησαν νά προβάλουνε έργο στά μάτια τού λαού, ενδιαφερόμενοι δήθεν γιά τό πράσινο καί τήν ψυχαγωγία τών Πατρινών πού ψάχνουνε γιά χώρους αναψυχής, πού ονειρεύονται πηγές καί γάργαρα νερά, καί κάποιοι άλλοι σκί καί ορειβασίες...

Αλλά μέ τέτοιους αδιάφορους πολιτικάντηδες πού τό μόνο πού τούς ενδιαφέρει είναι όχι τό συμφέρον τών πολιτών αλλά τό κουκί, τό φασόλι, καί τό ρεβύθι τής ψήφου τού λαού, καί πώς θά εξυπηρετηθούν "οί δικοί μας", όλα αυτά τά λογύδρια ήσαν φαίνεται πρός δημιουργία εντυπώσεων ότι γνωρίζουνε δηλαδή καλά τό θέμα, ότι κακώς άνοιξαν οί Εταιρείες δρόμους στίς πετρώδεις έστω πλευρές τού βουνού ( πού μόνο κοράκια περνάγανε), καί ότι άκουσον - άκουσον τώρα μέ τίς γεννήτριες τρομάζουν τά πρόβατα καί δέν μπορούν νά βοσκήσουν ( χαρούμενα) τά δυστυχισμένα!!!

(Τό εντός παρένθεσης "χαρούμενα" , τό υποθέτω προσωπικά καί τό σημειώνω...)

Υπόθεση χάχανο δηλαδή, μεγάλο πράγματι τό ενδιαφέρον τους γιά τό Παναχαϊκό ( ούτε γιά τήν Παναχαϊκή δέν κάνανε έτσι), μόνο πού δέν κλαίγανε οί άνθρωποι γι΄ αυτή τήν "περιβαντολογική καταστροφή" πού υπέστη τό βουνό από τίς ανάλγητες Εταιρείες, καί "αλήθεια πόσο λυπήθηκαν καί γιά τά έρημα τά πρόβατα..."

Τήν άλλη μέρα θά μείνανε ασφαλώς νηστικοί από τήν θλίψη τους, ή θά φάγανε κοτόπουλο αντί γιά πρόβατο...

Έν τέλει κανείς τους δέν έδειξε μέ ποιό επί τέλους τρόπο σχεδιάζουν ν΄ ανοίξουν δρόμο γιά τό Παναχαϊκό, από πού δηλαδή μπορεί ν΄ ανεβεί εκεί πάνω ο απλός πολίτης γιά νά πάρει λίγο καθαρό αέρα, από τού Ρωμανού θά πάει πού έχει έναν κατσικόδρομο, από τό Πουρναρόκαστρο θά πάει γιά νά φθάσει ώς τό τριόροφο γιαπί τής Ζάστοβα, κι΄ από εκεί γιά τίς δασώδεις διαδρομές τού βουνού...

Από πού πάνε κύριοι αρμόδιοι στό Παναχαϊκό ( χωρίς τά τζίπ 4Χ4 πού έχετε εσείς; )

Ούτε ένα χάρτη δέν δείξανε γιά τούς σχεδιασμούς τους γιά τό βουνό, τόσο πολύ υπολογίζανε τήν νοημοσύνη τού πολίτη !

Υπάρχει όμως καί ή Ζάστοβα !

Αλήθεια λοιπόν, γιατί αφήσανε κι΄ αυτό τό κτίριο τής Ζάστοβα, πού ετοιμαζότανε τότε γιά Σανατόριο Νοσημάτων Θώρακος, δωρεά κι΄ αυτό τού μεγάλου ευεργέτη Μαραγκόπουλου καί πού σάν πέθανε ο ίδιος, δέν βρεθηκε ένας υπεύθυνος άνθρωπος μέ μεράκι προσφοράς πρός τήν Πατραϊκή κοινωνία να τελειοποιήσει αυτό τό κτίριο;
Σέ ποιά υπηρεσία ανήκει άραγε αυτό τό συγκρότημα, καί πώς μπορεί νά γίνει πραγματικότητα αυτό πού οραματιζότανε ό αείμνηστος ευεργέτης;

Δυστυχώς, τό έχουν αφήσει 50 χρόνια τώρα καί σαπίζει, δερνόμενο από τήν υγρασία καί τούς ανέμους, καί γενόμενο στό ισόγειο μαντρί προβάτων...

Ιδού τά χάλια μας !

Όμως, γιά τό Παναχαϊκό θά συνεχίσουμε πάλι...

Στενά Πατραϊκού κόλπου -- φωτογραφία Αμερικανικού δορυφόρου...

2007

Πάτρα ! από αρχόντισα τού Μωριά σέ Τουρκογύφτισσα πολιτεία, ελέω πολιτικής μισαλοδοξίας τών αυτοχθόνων...

Μιλήσαμε γιά τά σπασμένα πεζοδρόμια, γιά τούς ποντικούς τών κυρίων Δημάρχων πού χρόνια τώρα όλοι τούς ανέχονται, γιά τό άθλιο κυκλοφοριακό πού μάς ανεβάζει τήν πίεση κάθε φορά πού κυκλοφορούμε, καιρός νά μιλήσουμε καί γιά κάποια άλλα θέματα πού "ομορφαίνουν" τόσο πολύ τήν λεγόμενη ποιότητα ζωής πού φθάσαμε στό σημείο ν΄ ακούμε γιά ποιότητα ζωής στήν Πάτρα καί νά θέλουμε νά πάρουμε τά βουνά...

Θέλεις λοιπόν νά περπατήσης λίγο στήν Πάτρα, νά δείς λίγο πράσινο, νά πάς μέ τά παιδάκια σου μιά βόλτα, νά ξεσκάσης λίγο σάν εργαζόμενος ή σάν συνταξιούχος, νά περπατήσης τέλος πάντων αδελφέ ήσυχος καί μέ ασφάλεια χωρίς νά κινδυνεύεις νά σέ πατήση κανένας μηχανόβιος καί μάλιστα χωρίς αριθμό κυκλοφορίας πράγμα πού συνηθίζεται τόσο πολύ σ΄ αυτή τήν εγκαταλελειμένη Πολιτεία, καί πού κανείς αρμόδιος δέν ενδιαφέρεται νά συλλάβει κανέναν καί νά τόν πάει μέσα...

Τρέχουν σέ πεζόδρομους, ανεβαίνουν σε πεζοδρόμια, τραυματίζουν, σκοτώνουν, παρκάρουν όπου βρούν χωρίς πινακίδα, οί άλλοι τά κορόϊδα ( εμείς δηλαδή) τρώμε μηνύσεις αυτοί τίποτα, καί ή Τροχαία επίσης τίποτα!

Οί υπεύθυνοι κοιμούνται !

Θά ξυπνήσουν μόνο όταν κανείς απ΄ αυτούς τούς "άνευ πινακίδος" θά κτυπήσει τό παιδί ή τήν γυναίκα κανενός Δημάρχου, κανενός Πολιτικού, Δικαστικού, κλπ καί θά εξαφανιστεί χωρίς πινακίδες...

Τότε θά βγούνε από τά αρμόδια καβούκια τους, " ώ..., τί κακός κόσμος μπαμπά..." καί θά ψάχνουν νά βρούνε τόν ...μηχανάκια, το γιατί καί τό πώς συνέβαινε αυτό τό παράνομο κακό, ποιός είναι υπεύθυνος πού δέν πρόσεξε, καί γιατί δέν τό είχε πατάξει, ώς ώφειλε, μέ τήν "ισχύουσα Νομοθεσία"...

Καί ο μηχανόβιος θά γελάει πού τούς έπιασε κορόϊδο καί τούς ξέφυγε, προετοιμάζων εαυτόν, γιά νέες περιπέτειες...

Από πότε άρχισε ο κατήφορος....

Σέ κάθε φυσική καταστροφή υπάρχει ασφαλώς καί ένα φυσικό αίτιο...Σέ κάθε ηθική ή κοινωνική ανταρσία υπάρχει πάντα μιά, ή καί πολλές αιτίες.

Μία από τίς αιτίες λοιπόν πού επέφεραν αυτή τήν δραματική αλλοίωση στόν τόπο αυτό, υπήρξε πρώτη καί καλύτερη ή ίδρυση τού Πανεπιστημίου τών Πατρών κάπου τό 1964 καί ο "εμπλουτισμός" τής Πατραϊκής κοινωνίας μέ ανήσυχα νιάτα προερχόμενα απ΄ όλα τά μέρη τής χώρας...

Τά νέα αυτά παιδιά φέρανε μαζί τους τήν αναμελιά καί τήν αδιαφορία πρός τήν "νέα τους πατρίδα" (ώς επί τό πλείστον, καί άς μή σταθούμε σέ κάποιες επαινετές εξαιρέσεις), μέ όλα τά κακά επακόλουθα...

Γεμίσαμε λοιπόν μπουάτ, πάμπ, ντίσκο, κλάμπ, φαγάδικα, ξενυχτάδικα, βγάλαμε βέβαια καί επιστήμονες, αλλά τά νέα ήθη Σουηδικού καί Αμερικάνικου τρόπου ζωής πού ενέσκηψαν καί εμβόλιασαν τήν ήσυχη πολιτεία μας, δημιούργησαν τήν πρώτη ζημιά από τήν οποία τό εμπόριο μέν ωφελήθηκε αλλά οί κάτοικοι έχασαν...

Τό λιμάνι τής Πάτρας όπως ήταν παλιά...

Η Πάτρα πού χάσαμε...

Πολλές φορές ψάχνω γιά παλιές φωτογραφίες τής Πάτρας, τής δικής μου Πολιτείας...

Καί δέν τό κρύβω, βλέποντας τά σημερινά καί απερίγραπτα χάλια της, στενοχωρούμαι...Τί νά πρωτογράψω γιά όσα καθημερινά βλέπω καί τί νά υποθέσω γι΄ αυτή τήν "ποιότητα ζωής" πού εμείς οί Πατρινοί επιφυλάξαμε γιά τήν πόλη μας...

Καί τό λέω αυτό γιατί, ενώ βλέπουμε αυτή τήν γυφτιά στήν οποία έχει περιπέσει καί καταντήσει ( καί άς μέ συγχωρήσουνε οί φίλοι μου οί "Ρομά" - έτσι τούς λένε τώρα - πού κλέβω λίγο από τήν "χάρη" τους...), έν τούτοις σάν κάτοικοι δέν συνετιζόμαστε επιζητώντας μιά ουσιαστική αλλαγή προσώπων πού γιά χρόνια τώρα κυβερνάνε "ακυβέρνητα" καί έχουνε ρημάξει μέ τήν αδιαφορία τους αυτή τήν πολιτεία...

Καί έχουμε φθάσει σ΄ αυτό τό κακό, γιά τό οποίο αναλυτικότερα θά μιλήσω παρακάτω, λόγω ενός αφηνιασμένου καί αφιονισμένου κομματισμού πού από χρόνια ακολουθούμε...

Καί αντί νά ψηφίζουμε Δήμαρχο μέ νέες ιδέες κάνοντας μία αλλαγή από τήν αθλιότητα στήν οποία έχουμε περιπέσει καί τήν οποία παραδεχόμαστε, εμείς εκεί ψηφίζουμε πολιτικό καί όχι Δήμαρχο...

Δέν μιλώ πολιτικά, μιλώ σάν πολίτης! Καί μάλιστα πολίτης αγανακτισμένος μέ αυτή τήν κομματοποίηση πού μάς έχει καταλάβει καί τήν οποία πληρώνουμε κι΄ εμείς καί τά παιδιά μας...

Γιά ποιό πράγμα νά πρωτομιλήσω φίλες καί φίλοι μου;

Από πού ν΄ αρχίσω, καί πού νά τελειώσω; Νά μιλήσω γιά τά σπασμένα πεζοδρόμια καί τά σπασμένα ποδάρια τών συμπολιτών μας ή γιά τούς ποντικούς πού σουλατσάρουν στούς δρόμους;

Νά μιλήσω γιά τό κυκλοφοριακό καί γιά τίς κλήσεις πού κόβουν οί δημοτικοί αλλά καί οί ένστολοι κρατικοί, ενώ τήν κυρία ευθύνη τήν φέρνει ή ίδια ή Δημοτική Αρχή πού τόσα χρόνια δέν φρόντισε νά φτιάξει πάρκινγκ καί τό μόνο πού σήμερα ξέρει είναι νά κόβει κλήσεις καί νά παίρνει τό μεροκάματο καί τό ψωμί από τό στόμα τών εργαζομένων καλώντας τους νά πληρώσουν γιά μιά αιτία γιά τήν οποία ή ίδια ή Δημοτική Αρχή λόγω τής απραγίας καί τής ανικανότητάς της φέρνει τήν αποκλειστική ευθύνη!

Θά συνεχίσω όμως καί πάλι...