Η Πάτρα πού χάσαμε... Πολλές φορές ψάχνω γιά παλιές φωτογραφίες τής Πάτρας, τής δικής μου Πολιτείας... Καί δέν τό κρύβω, βλέποντας τά σημερινά καί απερίγραπτα χάλια της, στενοχωρούμαι...Τί νά πρωτογράψω, έστω καί μέ χιούμορ, γιά όσα καθημερινά βλέπω, καί τί νά υποθέσω γι΄ αυτή τήν "ποιότητα ζωής" πού εμείς οί Πατρινοί επιφυλάξαμε γιά τήν πολιτεία μας...
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007
Ρύπανση δρόμων και πεζοδρομίων από σκύλους συνοδευομένους δυστυχώς, υπό αδιαφόρων αφεντικών ...( στήν φωτογραφία μας ελλείψει σκύλου, βάλαμε γάτα..)
Γάτα ή σκύλος, δέν έχει άλλωστε καμιά σημασία, μιά καί η ρύπανση γίνεται...
Δεν μάς φθάνουν λοιπόν τά σπασμένα πεζοδρόμια καί τά ποντίκια της οκάς πού σουλατσάρουν δίπλα στους κάδους και πού σε λίγο εάν γυμναστούν κατάλληλα από το πολύ σουλάτσο θ΄ ανεβαίνουν και στους τοίχους μας…
Δεν μας φθάνουν τά καφάσια από τά μανάβικα πού έχουν γεμίσει τά πεζοδρόμια ( Αντιδήμαρχε δεν τά βλέπεις; ), τά περίπτερα πού βγάζουν παράνομα διαφημίσεις παγωτών σε τρίποδα και καρεκλάκια μέσα στον δρόμο πιάνοντας θέση για παρκάρισμα, και τις καφετέριες ν΄ απλώνουν και ν΄ απλώνονται καθημερινά και περισσότερο πάνω στους λεγόμενους πεζόδρομους…
Δέν μας φθάνουν οί παράνομες και χωρίς άδεια πινακίδες « STOP » καί «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΚΑΡΙΣΜΑ » πού έχουν γεμίσει τους δρόμους και κανείς δεν τους ελέγχει, μιά και ή ίδια ή Τροχαία μπορεί να σού κάνει και μήνυση αν παρκάρεις μπροστά στην παράνομη πινακίδα ( ούτε τριτοκοσμικό κράτος να είχαμε…), συντηρώντας έτσι την παρανομία…
( Τροχαία μ΄ ακούς; Πού το γράφει αυτό ο Νόμος ώστε ο παράνομος νά λογίζεται νόμιμος επειδή απλώς έβαλε μιά πινακίδα; )
Δεν μας έφταναν λοιπόν όλα αυτά και κάποια άλλα ακόμη, έχουμε τώρα και τά περιττώματα των σκύλων πάνω σε πλάκες, πάνω σε χλόες, κάτω από δέντρα, πάνω σε δέντρα ( αν είναι και λίγο γάτος ο σκύλος ), μέσα σε παιδικές χαρές, κι΄ όπου τέλος πάντων τους κάτσει αλλά και μπορεί, γιατί όχι, να κάτσει, να πατήσει, ή να κυκλοφορήσει και άνθρωπος…
Και μάλιστα «παραπτώματα» γενόμενα υπό σκύλων συνοδευομένων υπό αφεντικών, ομοιαζόντων προφανώς στην καθαριότητα ( εάν κρίνουμε από τά…αποτελέσματα ), με τά τετράποδα οικιακά τους ( κοινώς και λαϊκώς λεγόμενους, βρωμίκλους… )
Αν αυτά τά πράγματα γίνονταν στο εξωτερικό, θα είχε συλληφθεί σκύλος και αφεντικό, και θα πηγαίνανε στο Αυτόφωρο χωρίς δεύτερη κουβέντα !
Και ίσως νά χάριζε και κανένα φαρασάκι ο Δικαστής μ΄ ένα σακουλάκι, για να μαζεύει το αφεντικό τούς…θησαυρούς της ορντινάτσας του, πού βγήκε στο δρόμο για να μαγαρίσει όπου βρεί, το ταλαίπωρο περιβάλλον μας…
Έχεις το σκυλί σου κυρία μου, το αγαπάς συμφωνούμε αλλά σεβάσου όμως και τους συνανθρώπους σου !
Δεν σού φταίει σε τίποτα ό άλλος, ό ξένος, το παιδάκι πού παίζει ανέμελα, ό γέροντας πού σέρνει υπό το βάρος της ηλικίας τά πόδια του, να πατάει και να κολλάει τις ακαθαρσίες του σκύλου και της γάτας σου και να τις μπάζει χωρίς να το θέλει μέσα στο σπίτι του, χώρια οί αρρώστιες…
Εσένα, θα σού άρεσε να πατήσεις όλα αυτά και να τά μπάσεις μετά στα χαλιά και στο σπίτι σου;
Άν όχι, πώς εσύ το κάνεις αυτό, με την αδιαφορία σου στους άλλους;
Όλοι ζωόφιλοι είμαστε, ζούμε όμως σε μια συγκροτημένη, υποτίθεται, κοινωνία ανθρώπων. Αν χάσουμε το μέτρο στις πράξεις μας, αν χάσουμε την αλληλοκατανόηση και κοινωνική συνύπαρξη πού πρέπει σαν άνθρωποι να έχουμε, στο τέλος χάνουμε και την ανθρωπιά και τον εαυτό μας.
Και αυτό, πάση θυσία, πρέπει νά το αποφύγουμε…
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου