«Πολλοί με κατηγορούνε αλλά οί περισσότεροι
εμένα με αγαπούνε !
Γιατί πρίν απ΄ όλα πρέπει να το παραδεχθείτε εσείς οί
Πατρινοί, ότι εγώ έχω δοξάσει και έχω κάνει ξακουστή την πόλη σας όσο ουδείς
άλλος, μέχρι και την άκρη της γής.
Μόνο εκείνος ο Ανδρέας με συναγωνίζεται (
προφανώς εννοεί τον πολιούχο μας Άγιο Ανδρέα ) αλλά πού θα μού πάει κι΄ αυτός,
εγώ αυτές τις μέρες έρχομαι πρώτος και τις άλλες ισόπαλος ! ( ακολουθεί
παρακάτω η πλήρης «συνέντευξη» του «βασιλιά»… ).
Τις μέρες αυτές, πού ένα μέρος τού λαού μας φαίνεται
να ξεδίνει διώχνοντας για λίγο στενοχώριες, αναφραγκιές, χαράτσια και
φουρτούνες, σκεφτόμασταν από καιρό με ποιό τρόπο και αν ήταν δυνατόν να παίρναμε
μια συνέντευξη από τον «βασιλέα» της Πάτρας Καρνάβαλο !
Γιατί μπορεί ο κοσμάκης να έχει πρόβλημα επιβίωσης
αλλά από την άλλη πλευρά εμείς οί Πατρινοί δεν ξεχνάμε και την πατρογονική μας συνήθεια τις μέρες αυτές βγαίνοντας στους δρόμους τραγουδώντας και
χορεύοντας στον ρυθμό του τάνγκο…
Ο Δήμαρχος άλλωστε δίνει το παράδειγμα και οί υπήκοοί
του ( όσοι δηλαδή του απέμειναν…) τον ακολουθούνε..
Αυτά σκεπτόμουν και διαλογιζόμουν μαζί με το μικρό
επιτελείο μου βλέποντας τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου γεμάτο κόσμο και πατείς
με πατώσε, να κινδυνεύει να πάθει ρήγμα απ΄ όλες τις φυλές και τα φύλα της γής…
Μικρά παιδιά ντυμένα με πολύχρωμες στολές, κίτρινα,
πράσινα, κόκκινα, καπέλα περίεργα, παιχνίδια, μπαλόνια, ροκάνες ποδήλατα,
μαμάδες, καρότσια και άλλα τινά όλα μαζί ανακατωμένα συνέθεταν τον πίνακα της
νέας Πάτρας και γιατί όχι και της νέας Ελλάδας πού δεν την σκιάζει τίποτα,
ακόμη και αν η κοιλιά της παίζει ταμπούρλο από την πείνα και την ανέχεια…
Το σύνθημα «γλεντάτε γιατί πεθαίνουμε» φαίνεται να
κυριαρχεί και στην πόλη μας, μη ψάχνοντας γιά ουδεμία άλλη διέξοδο πού θα
μπορούσε να ελαφρύνει την θέση μας, να μας δώσει κάποια ελπίδα ίσως και να μας σώσει…
Κι΄ εκεί πού σκεπτόμαστε με το επιτελείο μας όλα
αυτά ανταλλάσσοντας απόψεις, πετάχτηκε ένας μικρός της παρέας, φαντασμένος,
ονειροπαρμένος, αλαφροϊσκιωτος, ίσως και Σαββατογεννημένος…, και μας είπε το εξής
αμίμητο :
--« Καλά όλα αυτά εδώ πού λέμε τώρα, αλλά δεν το
κρύβω θάθελα να μπορούσα να πάρω και μια συνέντευξη από τον ίδιο τον Καρνάβαλο πού
θα μας μιλούσε για την Πάτρα…».
--Και τι θα σούλεγε, βρέ το άψυχο ξόανο του
«βασιλιά»;
-- Το ίδιο δεν θα μούλεγε τίποτα, αυτό το ξέρω. .Ξύλα,
μπογιές, και χαρτιά δεν μιλάνε, αλλά…
--Τι αλλά και τραλαλά, ποιός λοιπόν άλλος θα σού μιλούσε;
--Θάθελα να μού μιλούσε «εκείνος» πού κρύβεται μέσα
στο ξόανο…
--Και ποιός είναι αυτός βρέ φαντασμένο;
--Αυτό άστο σ΄ εμένα, εγώ θα φέρω την συνέντευξη με
τον βασιλιά Καρνάβαλο και μετά τα λέμε…» μούπε το κούτσικο, κι΄ έφυγε τρεχάτο
για να γλιτώσει το ξύλο….
Πηγή: http://patrablog.blogspot.com
