πρωτοπρεσβύτερος π.Γεώργιος Παπασταύρου ( 1921 - 2016 )
Τις μέρες αυτές ένα ξεχωριστό πρόσωπο της τοπικής Εκκλησίας έφυγε για τον ουρανό μετά απο 60 τόσα χρόνια συνεχούς και συνεπέστατης διακονίας στην υπηρεσία του Θεού και των ανθρώπων. Πολλά γράφτηκαν τις μέρες αυτές για το πρόσωπό του και σε όλα αυτά τα δημοσιεύματα διάχυτος είναι ο σεβασμός και η αναγνώριση του έργου του ακόμη και από ανθρώπους πού δεν φαίνεται να είχαν και πολλά πάρε δώσε με τον κλήρο. «Το καλό να λέγεται», λέει κάπου ο λαός και αυτό ισχύει και για εδώ και με το παραπάνω μάλιστα…
«Υπήρξε μιά μεγάλη μορφή τής τοπικής Εκκλησίας, καί όχι μόνο.Στήριξε πολλούς πιστούς πού κατέφευγαν σ΄ αυτόν. Πέρασε δοκιμασίες καί θλίψεις προσωπικού επιπέδου εκπληρώνοντας έτσι καί το ψαλμικό "πολλές οι θλίψεις τών δικαίων". Λογιζόταν ώς αυστηρός αλλά άμα εσύ έκανες υπακοή σ΄αυτά πού σού έλεγε καί δεν έκανες παραβάσεις δεν είχες πρόβλημα. Είχε διάκριση πραγμάτων, προσώπων, καί καταστάσεων. Είχε καί το διορατικό σε κάποια μορφή καί ακόμη καί εάν σού έλεγε πράγματα αντίθετα από την κοινή λογική,αυτός έβγαινε σωστός γιατί ήταν εκ Θεού αυτό πού σού έλεγε, όχι ανθρώπινο δικό του ! Καθόταν με τίς ώρες περιμένοντας μήπως φανεί καμιά ψυχή για Εξομολόγηση! Άς είναι αιωνία η μνήμη τού πατρός Γεωργίου και ο Χριστός άς τόν έχει στά δεξιά Του στόν Παράδεισο. Πολλά συλλυπητήρια στούς δικούς του. Μέτοικος »
Άς δούμε τι έγραψε παρακάτω για τον πατέρα Γεώργιο στο facebook ο π.Ιγνάτιος Καζάκος, ο Πατρινός ηγούμενος της Μονής Ποιμένων, των Αγίων Τόπων.
Καλό Παράδεισο γέροντα...
«…Μιά μεγάλη μορφή έφυγε και πέταξε για τα ουράνια!
Ο παπα-Γιώργης ο Παπασταύρου της Παντανάσσης Πατρών.
Ηδη γράφονται πολλά για την εξέχουσα αυτή μορφή
και προσωπικότητα έγγαμου κληρικού της πόλης των Πατρών.
Ταπεινά έχω να πω ότι ως νέος τότε κληρικός εξομολογούσε
τον παππού και τη γιαγιά μου.Τον θυμάμαι από όταν ήμουν
7 ετών.Μέχρι τα 27 μου χρόνια που ήλθα στην Αγία Γη,όσο ήμουν
στη Πάτρα, δεν έχασα ποτέ κήρυγμά του.
Ηλθε και στη Μονή μας των Ποιμένων-Αγία Γη,και δεν ξεχνώ ποτέ
που αγκαλιάστηκε με το μακαριστό γέροντα Σεραφείμ του
Αγίου Σάββα, όπου οι δυό τους μαζί,...θύμιζαν αγιογραφία!
Τηλεφωνικά με είχε στηρίξει πολύ
απ'όταν κοιμήθηκε ο γέροντας Σεραφείμ, και είχα απομείνει μόνος
χωρίς πνευματικό.Την ευχή σου πατέρα Γεώργιε!
Θα μας λείψεις πολύ!
Καλό σου ταξίδι.
Χαιρετίσματα σε όλους εκεί ψηλά!
Εύχου γέροντά μας άγιε.
"Εκοιμήθη εν Κυρίω ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Παπασταύρου
επί σειρά ετών εφημέριος και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Παντανάσσης Πατρών.
Με συντριβή για τον προσωρινό αποχωρισμό, αλλά και βεβαιότητα για την ανάπαυση της ψυχής του, πληροφορηθήκαμε την αποχώρηση από την ματαία αυτή ζωή του πατρός Γεωργίου Παπασταύρου
Έφυγε από αυτήν την ζωή ένας άνθρωπος που αγάπησε και υπηρέτησε τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. Ένας φιλότιμος εργάτης στον αμπελώνα του Κυρίου που πορεύθηκε στην ζωή του σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, το οποίο έζησε στην πράξη.
Έγινε πατέρας και οδηγός κάθε μιας ψυχής των ενοριτών του και πολλών Πατρινών που προσέτρεχαν στον Ναό της Παντανάσσης για να εξομολογηθούν στον π. Γεώργιο.
Ας έχουμε την ευχή του και ας μεσιτεύει για όλους μας ενώπιον του θρόνου του Θεού. Είθε η Χάρις του Κυρίου μας να παρηγορήσει τα μέλη της οικογενείας του, τα κατά σάρκα παιδιά του, αλλά και τις εκατοντάδες πονεμένες ψυχές των Πατρινών που ορφάνεψαν από τον πνευματικό τους πατέρα, τον συμπαραστάτη, τον δικό τους άνθρωπο.
Για την αγάπη του, τις προσευχές του, και τις πολύτιμες συμβουλές του, τον ευχαριστώ.
Αιωνία του η μνήμη!
Καλό Παράδεισο πατέρα Γεώργιε."
( π.Ιγνάτιος Καζάκος, ηγούμενος της Μονής Ποιμένων, των Αγίων Τόπων)
https://www.facebook.com/profile.php?id=100004358235974&pnref=story
-------------------------------
Η συγκίνηση ήταν μεγάλη στην κηδεία του π. Γεωργίου
Παπασταύρου που εκοιμήθη στα 95 του χρόνια.
Στην εξόδιο ακολουθία συγχοροστάτησαν 6 συνολικά Αρχιερείς ενώ πολλοί ήσαν οι ιερείς που παρέστησαν. Εκτός του Μητροπολίτη Πατρών, παρόντες ήσαν οι σεβασμιότατοι Μητροπολίτες Αιγιαλείας και Καλαβρύτων κ.κ. Αμβρόσιος, Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς, Ύδρας κ.κ. Εφραίμ, Νέας Σμύρνης κ.κ. Συμεών και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ.κ. Χρύσανθος.
Στην εξόδιο ακολουθία συγχοροστάτησαν 6 συνολικά Αρχιερείς ενώ πολλοί ήσαν οι ιερείς που παρέστησαν. Εκτός του Μητροπολίτη Πατρών, παρόντες ήσαν οι σεβασμιότατοι Μητροπολίτες Αιγιαλείας και Καλαβρύτων κ.κ. Αμβρόσιος, Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς, Ύδρας κ.κ. Εφραίμ, Νέας Σμύρνης κ.κ. Συμεών και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ.κ. Χρύσανθος.
Πλήθος πιστών από αρκετές περιοχές της πόλης των
Πατρών αλλά και γειτονικούς Δήμους κατέκλυσαν νωρίς το μεσημέρι τον Ιερό Ναό
της Παντανάσσης Πατρών Εκτός όμως από τους ιεράρχες στον ναό της Παντανάσσης
έδωσαν το παρόν δεκάδες ιερείς της πόλης καθώς επίσης και μοναχοί…
2 σχόλια:
Πάνω σ΄αυτά που γραφετε θα καταθέσω ένα περιστατικό για τον γέροντα π. Γεώργιο και το «διορατικό» όπως το λέτε εσείς, που είχε. Είχε ψυχραθεί η γυναίκα ενός φίλου μου με την κουνιάδα της λόγω της πονηρής της συμπεριφοράς της κουνιάδας. Ο φίλος μου για να αποφύγει καμιά ενδοοικογενειακή σύραξη δεν έδινε κλειδί στην γυναίκα του να πάει στο πατρικό σπίτι πού είχαν μια αποθήκη μια και έπρεπε να περάσει μέσα από την πόρτα της κουνιάδας. Δηλαδή μύλος! Η γυναίκα του φίλου μου του έκανε φοβερές φασαρίες «δώσε μου το κλειδί να πάω επάνω να την ξεμαλιάσω…( ίσως). Ο φίλος αρνιότανε φοβούμενος τα χειρότερα! Σας ρωτάω τώρα εγώ : ποιός λογικός άνθρωπος ( και λογικός πνευματικός ίσως ; ) θα έδινε το κλειδί; Πήγε ο φίλος στον πατέρα Γεώργιο και του είπε το πρόβλημά του. Ο γέροντας του λέει: «Δώσε της το κλειδί !». Κεραυνός να έπεφτε επάνω μου, μού λέει ο φίλος μου θα με σύγχιζε λιγότερο, αν βέβαια ζούσα και δεν με σκότωνε: « Μά γέροντα, ξέρετε τι λέτε τώρα; Θα γίνει σκοτωμός επάνω»! Λέει ο πατήρ Γεώργιος ατάραχος: « Δώσε της το κλειδί, μη φοβάσαι δεν θα κάνει τίποτα !». Και πραγματικά, πήρε το κλειδί, το κράτησε κανά δυό μέρες κι΄ έπειτα το ξανάδωσε στον φίλο μου. Αυτός ήταν ο πατήρ Γεώργιος και αυτές ήταν οι προσευχές του στον Θεό πού πάντα τον άκουγε !
Ζ.Κ.
Θυμήθηκα τωρα και ένα δευτερο περιστατικό με τον πατέρα Γεώργιο, όπως μου το ειπε πάλι ο φίλος που ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιο.
Μού έλεγε λοιπόν ο αδελφός αυτός:
«Πρό αρκετών ετών ειχα έναν πολύ καλό Πνευματικό ο οποίος όμως σε ένα σοβαρό οικογενειακό πρόβλημα τεκνογονίας δυσκολευόταν να μου δώσει μιά κατεύθυνση. Τίς μέρες εκείνες είχα γνωρίσει σε κάποια σύναξη έναν άλλον γνωστό Πνευματικό καί είχα ενθουσιασθεί με την χάρη τού Θεού πού είχε επάνω του. Ήθελα να τον έχω για Πνευματικό αλλά δεν ήθελα να φύγω έτσι καλά καθούμενα και να στενοχωρήσω τον δικό μου π. Ν. Τί να κάνω τώρα; Πάω λοιπόν κάτω από την εικόνα του Χριστού στό σπίτι μου, κοιτάζω τον Χριστό και τού λέω αδελφικά: « Χριστέ μου, θέλω να αλλάξω Πνευματικό, να πάω στόν πατέρα Γεώργιο ( Εσύ τώρα ξέρεις για ποιόν σου λέω ) , αλλά δεν θέλω να στενοχωρήσω καί τον π. Ν. Πές του ΕΣΥ, να μού πεί ο ίδιος να πάω στόν πατέρα Γεώργιο . Νά μή πώ δηλαδή εγώ το όνομα μόνος μου». Έτσι απλά καί με τον Χριστό αδελφικά! Τήν επόμενη λοιπόν φορά πού πήγα στόν π. Ν. μού λέει ο ίδιος: « Για τό πρόβλημά σου εγώ δεν μπορώ να σού δώσω λύση. Θά πάς στόν πατέρα Γεώργιο Παπασταύρου στην Παντάνασσα »!!! Μού είπε δηλαδή και το όνομα !
Ζ.Κ.
Δημοσίευση σχολίου