Γιατρέ μου σώσε με, αλλά δεν έχω να σε πληρώσω…

Χορτάσαμε ευχάριστα ψέματα ! 

Καιρός τώρα να χορτάσουμε καί σωστές αλήθειες...









Τις μέρες αυτές, πού πολύ λίγοι άνθρωποι δίνουν σημασία στην φωνή τής συνείδησής τους και  πού ακόμη λιγότεροι  σε ανθρώπινες ευαισθησίες, ακούμε κάποια περιστατικά και παίρνουμε ελπίδα και θάρρος ότι επιτέλους υπάρχει ακόμη ανθρωπιά σ΄ αυτήν την ρημαγμένη χώρα…

Διάφορα, μεμονωμένα βέβαια περιστατικά, πού από δημοσιογραφική σπόντα κυρίως και όχι από μια ευσυνείδητη παρουσίαση του καλού φθάνουν μπροστά μας, δείχνουν ότι υπάρχουν και κάποιοι «άλλοι άνθρωποι…», εκφραστές του καλού πού όμως περνούν απαρατήρητοι…

Αυτούς λοιπόν, τους «καλούς» κατά μία έννοια, θα έπρεπε η κοινωνία να τους προβάλλει προς μίμηση. Αλλά δυστυχώς τέτοιες αγαθές ευαισθησίες σήμερα και ως επί το πλείστον δεν έχουμε…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Μέσα λοιπόν από τήν καθημερινή προβολή της κακίας πού βλέπουμε να πλημμυρίζει στα ΜΜΕ,  και την καταγραφή της μέσα από διάφορα περιστατικά εγκληματικότητας του τύπου: «λήστεψαν, κτύπησαν, γρονθοκόπησαν, βίασαν, στραγγάλισαν, έκαψαν…» και άλλα παρόμοια, από πολύ καιρό τώρα σκεπτόμουνα την έλλειψη πού υπάρχει σήμερα σε μία άλλη , πραγματικά υγιή Ενημέρωση !

Όχι για να κλείσουμε τα μάτια ότι δεν υπάρχει έγκλημα γύρω μας, αλλά για να ασφαλίσουμε την ψυχή μας από την πίεση πού από παντού δεχόμαστε !

Υπάρχουν ασφαλώς ευχάριστα καί καλά Νέα !








Και πόσο ωραίο, ελπιδοφόρο και παρήγορο θα ήταν και για την πόλη μας και για την χώρα μας γενικότερα, να υπήρχαν όχι πολλά, αλλά μερικά, έστω και ΕΝΑ ( 1 ) βρέ αδελφέ, «καθαρό»  Μέσο Ενημέρωσης πού να κατέγραφε μόνο «Καλά και Ευχάριστα Νέα» πού συνέβησαν στις μέρες μας, μη ασχολούμενο παντελώς με οτιδήποτε άλλο εγκληματικό και άθλιο περιστατικό απ΄ αυτά πού καθημερινά μας πολιορκούνε…

Ένα Μέσο Ενημέρωσης λοιπόν, πού θές εφημερίδα να ήταν, θές μπλόγκ, site, φόρουμ… να ήταν, πού όμως να ασχολείται, να παρουσιάζει, να προβάλλει «Μόνο Καλά Νέα » !

ΟΧΙ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΑΣΧΗΜΑ ΝΕΑ !

Γιατί αρκετά, ως εδώ πιά, μ΄αυτό το διαρκές πετροβόλημα της ψυχής μας από τις δεκάδες προβολές «ανφάς και βιζαβί»  του οποιουδήποτε μικρού ή μεγάλου εγκλήματος…

Αρκετά πιά, με εκείνες τις προβολές της «ελεύθερης λεγόμενης Τηλεόρασης», πού όμως δεν είναι καθόλου ελεύθερη σήμερα αλλά είναι υποταγμένη σε γνωστά αφεντικά…
Πού την απελευθερώσαμε «για την δημοκρατία και τον  πλουραλισμό», και πού όμως έφερε μέσα στα σπίτια μας τον βόρβορο, πολιτικό και ηθικό...

Έ, μά πιά ! Αρκετά ως εδώ!

Ανόητες εκπομπές, προβολής συνήθως ανθρώπων της πολιτικής και της οικονομίας, ( πέντε – πέντε σε κάθε πάνελ και με έναν δημοσιογράφο με το ραβδί του σαν γαλιά να τους διευθύνει…).

Και πού όλο λένε μπλά – μπλά χωρίς ουσιαστικά να έχουν τίποτα επικοδομητικό να πούνε ( πλήν ελαχίστων περιπτώσεων), ανούσιες «οικογενειακές» ιστορίες και «δράματα» στενού περιβάλλοντος πού όμως «πρέπει να τα βγάλουμε έξω και να τά μάθει όλη η χώρα»...
Κι΄ ακόμη, ιδιωτικά τραπεζώματα, χασκόγελα, βαθμολογικές κακίες και λαχταριστά πολυτελή μαγειρεύματα γαστρονομικού ενδιαφέροντος « κάτι ψήνεται…» μέσα σε πολυτελή σπίτια, την ώρα πού εκατομμύρια άλλοι πολίτες δεν έχουνε να δώσουνε στα παιδιά τους ένα ποτήρι γάλα, πονηρές ιστορίες ανηθικότητας και εκβιασμών προσώπων και πραγμάτων «πού όμως δείχνουν την διαφθορά της Ελληνικής κοινωνίας…», και άλλα παρόμοια από τα οποία μας ψεκάζουν καθημερινά ( μαζί με τα αεροπλάνα τους…)

Χώρια τις προβολές καθημερινών αυτοκτονιών και τις ιδιαίτερες επεξηγήσεις «πώς δένουμε το σχοινί, πώς τραβάμε την σκανδάλη για καλό βόλι, και πώς πηδάμε από το μπαλκόνι ή την γέφυρα…»!

Όλα αυτά ανεξέλεγκτα, ελεύθερα, κακόγουστα επικοινωνιακά, γενικώς ασύδοτα !

Και όλα για το…καλό μας! Για να μάθουμε, για να ξέρουμε, για…τον κακό τον καιρό μας!Και δεν έχει βρεθεί ένας Δικαστής να τους κάνει έστω και μια παρατήρηση!

Οί αρχαίοι ημών πρόγονοι, μέ τό δίλημα τού Ηρακλή μεταξύ ΑΡΕΤΗΣ καί ΚΑΚΙΑΣ έδωσαν την δική τους θετική απάντηση !

Όμως, ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΚΟ !

Οί κοινωνίες δεν θα επιβιώσουν με την προβολή του κακού!
Αν θέλουμε να ζήσουμε καιρός τώρα να προβάλουμε και το καλό !

Να προβάλουμε ανθρώπους της αρετής και του καλού, της αγάπης και της αλληλεγγύης προς τον συνάνθρωπο, ανθρώπινες πράξεις αυτοθυσίας προς τους άλλους…

Από την απλή περίπτωση ενός χαμένου πορτοφολιού πού το βρήκε κάποιος και δεν το κράτησε, από τον ταξιτζή πού παρέδωσε έναν ξεχασμένο χαρτοφύλακα έχοντας μέσα πολύτιμα έγγραφα, από τον γείτονα πού έπεσε μέσα στην φωτιά για να σώσει ένα παιδάκι να μη καεί, από τον οδηγό πού τράβηξε έξω από καιγόμενο αυτοκίνητο δυό ανθρώπους λίγο πρίν ανατιναχτεί το ντεπόζιτο βενζίνης, από τον γιατρό πού γυρίζει σε χωριά και δεν παίρνει χρήματα δίνοντας επιπλέον στους φτωχούς και τα φάρμακά τους, και διασώζοντας έτσι και το ιατρικό επάγγελμα από την «κακή φήμη» πού το ακολουθεί…

Και πού τώρα, με το γνωστό πιά « συμπλήρωσα, δεν έχω πλαφόν», ( πλήρωσε δηλαδή επίσκεψη για να δείς την υγεία σου, και μάλιστα 2^η μέρα του μήνα !!! ), έχει επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ήδη διαλυμένη ιατρική αξιοπιστία…

Πότε πρόλαβες πονηρέ γιατρέ μου και συμπλήρωσες τα 200 ή και τά 400 του πλαφόν;
Στον ύπνο σου τα συμπλήρωνες;

Μά υπάρχουν σήμερα και αξιόπιστοι άνθρωποι, κάποιοι θα αναρωτηθούνε;
Μια τέτοια λοιπόν μικρή ιστορία διαβάσαμε και αλήθεια αναθαρρήσαμε...

Γιατί ΝΑΙ, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, έστω και αν οί ίδιοι κρύβονται !

Ο σύγχρονος Γιατρός των φτωχών

==============================

Είναι ο 39χρονος πνευμονολόγος Νικόλαος Κουτσομήτρος που μένει στο Αγρίνιο και από το 2009 μια φορά τον μήνα πηγαίνει στα γύρω από το Αγρίνιο χωριά και εξετάζει δωρεάν τους ασθενείς.

Την πρώτη φορά που πήγε στο χωριό οι κάτοικοι ήταν πολύ διστακτικοί, όμως όταν είδαν ότι η εξέταση ήταν δωρεάν, το νέο διαδόθηκε σαν αστραπή στα χωριά Καινούργιο, Γαβαλού Αγγελόκαστρο κ.α. και από τότε όταν πηγαίνει κάθε φορά σε διαφορετικό χωριό οι κάτοικοι τον περιμένουν με χαρά.

Η αγάπη που λαμβάνει είναι ανεκτίμητη δηλώνει ο ίδιος, ενώ συμπληρώνει γελώντας, έχω και τα τυχερά μου καμιά πίτα και κανένα φρέσκο αυγό για το παιδί μου.
Ο γιατρός είναι παντρεμένος με συνάδελφό του γιατρό και έχουν ένα 7χρονο γιο τον Νικηφόρο στον οποίο λέω πάντα αυτό που μου έμαθαν οι γονείς μου: ότι στα δύσκολα όλοι πρέπει να βοηθάμε.

Ένα αξέχαστο περιστατικό ήταν όταν έπεισε ένα φανατικό καπνιστή 45 ετών να κάνει ακτινογραφία και ευτυχώς βρέθηκε καρκίνος στο πρώτο στάδιο και από τότε ο ασθενής τον ονομάζει σωτήρα του.

Τέλος δεν θα ξεχάσει όταν επισκέφθηκε μια φτωχή οικογένεια σε ένα άθλιο σπίτι που ο πατέρας είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και η μητέρα έλειπε συνεχώς δουλεύοντας για να θρέψει τα 5 παιδιά της.
Εξέτασε τα παιδιά και είχαν άσθμα, αρνήθηκε όμως να πάρει τα χρήματα που του έδωσε η γυναίκα και αφού έδωσε τις σοκολάτες που είχε μαζί του στα παιδιά έφυγε σχεδόν κλαίγοντας…