«Κατηγορώ» τους πολιτικούς της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για το κατάντημα της χώρας μου !».

"Κατηγορώ όλους τούς πολιτικούς τών πέντε αστέρων..."

 

Αυτό το «κατηγορώ»  πού εξαπέλυσε χθές  η νεαρή Ισπανίδα στην συγκέντρωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς  και αφορούσε τους πολιτικούς για το κατάντημα πού τώρα ζούμε, έχει και κάποιες άλλες «μυστικές» και ανάδελφες παραγράφους  και στην χώρα μας για τις οποίες παρακάτω  θα μιλήσουμε…

Έτσι λοιπόν, αυτά πού συμβαίνουν τώρα στην χώρα μας δεν είναι ένας ξαφνικός κεραυνός πού έπεσε τώρα, και μάλιστα «εν αιθρία»...

Ο κεραυνός είχε πέσει από πολύ παλαιότερα, και απλούστατα τώρα ακούσαμε τον βρόντο του...

Αυτή την παραπάνω φράση «περί βροντής και κεραυνού» μας είπε φίλος του μπλόγκ αυτές τις μέρες, προσθέτοντας σχετικά αγανακτισμένος και τα παρακάτω:

« …Για να είμαστε δίκαιοι το βάρος της ευθύνης των όσων συμβαίνουν και των όσων υποφέρουμε καί θα υποφέρουμε ακόμη, δεν πέφτει μόνο στους όποιους κακούς πολιτικούς μας κυβέρνησαν  και μας κυβερνούν ακόμη…

Μην είμαστε άδικοι κάνοντας διαλεκτική στρουθοκαμήλου !

Μεγάλη ευθύνη έχουμε κι΄ εμείς οί πολίτες. Γιατί μπορεί να μη κλέψαμε άμεσα ή έμμεσα κάποιοι από εμάς, αλλά συμβάλλαμε ο καθένας με τον τρόπο του, έστω με την αδιαφορία του, ακόμη και με την λεγόμενη αμαρτία του, στο χτίσιμο αυτού του βουνού της κόπρου του Αυγεία όπως και κάποιες άλλες φορές έχετε κι΄ εσείς σημειώσει…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Όταν βλέπουμε λοιπόν σήμερα να συλλαμβάνονται επιχειρηματίες, έμποροι, φυσικά πρόσωπα, και απλοί πολίτες για χρέη στο Δημόσιο 500.000  ευρώ, ακόμη και εκατομμυρίων,  από το  ΦΠΑ πού έχουν εισπράξει από πελάτες για να το αποδώσουν στο Κράτος κι΄ αυτοί το βάλανε στις τσέπες τους χωρίς να κινηθεί τόσα χρόνια καμία διαδικασία γιά να το αποδώσουν στην Εφορία, έ, τότε κάτι πολύ σάπιο υπήρχε και υπάρχει στο «βασίλειο της Δανιμαρκίας».

Ποιοί τους κάλυπταν τόσα χρόνια ώστε τίς δικές τους υποχρεώσεις να τίς πληρώνουμε όλοι εμείς οί υπόλοιποι;

Και από ποιά επίσημα πρόσωπα ( ή πολιτικά γραφεία, πιθανότατα ) εκπορευόταν το μπιλιετάκι ή το τηλεφώνημα «συμπαράστασης» προς τις Εφοριακές, ή και διωκτικές αρχές ώστε να παραμένουν στο απυρόβλητο αυτοί οί άνθρωποι;

Μήπως άλλωστε, ήταν μόνο αυτοί;
 

Δόθηκαν χιλιάδες συντάξεις σέ ανθρώπους πού κατοικούσαν στίς πολιτείες. Ευνόητο ήταν ότι το καράβι κάποτε θα βούλιαζε...

Όταν με  τις χιλιάδες Αγροτικές συντάξεις πού σκόρπιζαν αφειδώς Γραμματείς, Φαρισαίοι και Κοινοτάρχες προς πάσα κατεύθυνση καί πολιτεία και βούλιαζαν τον ΟΓΑ, έ, ασφαλώς και δεν ήσαν «μόνον αυτοί».

Χιλιάδες άλλοι συμπολίτες επίσης πού έβγαζαν συντάξεις γιατί πονούσε το πόδι τους, η λούγκα τους, ή ο σβέρκος τους, άλλοι επίσης πού παίρνανε ευνοϊκές μεταθέσεις με διάφορα ψεύτικα αρρωστόχαρτα «σκλήρυνσης κατά πλάκας» συνήθως, (και ασφαλώς με συνδρομή κάποιων γιατρών,  άλλη μεγάλη «αμαρτία» αυτοί…), όλα αυτά δημιούργησαν το επικίνδυνο πάζλ της Νέας Ελλάδας, της ρεμούλας και της απάτης..

Κι΄ ακόμη, αυτοί με τις 750 συντάξεις τυφλών μαϊμούδων στην Ζάκυνθο και τις 350 ωσαύτως στήν Χίο υπήρξαν  το αποκορύφωμα της απάτης στην Νέα Ελλάδα !…

Χώρια πού αυτή η γενική τυφλομάρα ( όπως κι΄ εσείς σ΄ αυτό το μπλόγκ έχετε ξαναγράψει…) έπαιξε φαίνεται ρόλο και σ΄ εμάς εδώ στην Πάτρα, και κάποιοι αρμόδιοι της τότε Δημαρχίας έδωσαν τεράστια ποσά για να γεμίσουν τά πεζοδρόμια της Πάτρας μ΄ αυτά τα σωληνοειδή κόκκινα σιδερένια πλακάκια «για τους τυφλούς της Πάτρας» πού τάχατες είχαμε.

Και πού σήμερα παραπατάμε πάνω τους, πάνω σ΄ αυτά τα παλιοσίδερα, και κανείς συνετός δημαρχιακός δεν λέει μια κουβέντα για να τα ξηλώσουν !

Καλά, πιστεύουν ακόμη κάποιοι από εδώ, ότι έχουμε τόσες χιλιάδες τυφλούς εδώ στην Πάτρα πού άξιζε να σκάψουμε όλα τα πεζοδρόμια, μέχρι τον Άγιο Γιώργη τού Λάγγουρα ( όπως έχουμε δεί στην λεωφόρο Βενιζέλου) για να βάλουμε μεταλλικά πλακάκια;

Ή, μας έφαγε κι΄ εμάς το σύνδρομο της Ζακύνθου ότι τάχατες είχαμε  πληθώρα τυφλών;

Πάτρα, η πόλις των τυφλών !

Ποιοί τυφλοί; Και πόσοι πραγματικά είναι; Ξέρει κανείς υπεύθυνος να μας πεί;

Γιατί τόσα χρόνια περπατώντας στους δρόμους δεν συναντήσαμε ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΤΥΦΛΟ να βαδίζει πάνω σ΄ ατά τα εξαμβλώματα από τα οποία δεκάδες γυναίκες έχουν σπάσει με τα τακούνια τά πόδια τους…

Υπάρχουν κι΄ άλλα όμως…

Μικρές και μεγάλες παρατυπίες, αδικίες, πονηριές, για τις οποίες κι΄ εμείς οί πολίτες είμαστε υπεύθυνοι κι άς μη βγάζουμε έξω τους εαυτούς μας για ότι πληρώνουμε σήμερα όλοι μαζί. 
Γιατί έστω και εάν ατομικά δεν φταίξαμε, η λαϊκή ρήση «μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά…» φαίνεται να έχει κι΄ εδώ την εφαρμογή της…

ΠΟΝΗΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ…

Αν ξέρεις λοιπόν πρόσωπα και πράγματα και παρακολουθείς την κοινωνική επικαιρότητα, αντιλαμβάνεσαι την άνοδο και την ανέλιξη κάποιων ανθρώπων, μέσα από ένα κλίμα αδικίας και πολιτικής υποστήριξης μακριά από κάθε αξιοκρατία…

Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, ακόμη και μέσω κάποιων φόρουμ διαμαρτυρίας αυτών πού αδικήθηκαν, μαθαίνεις τα εσωτερικά παρατράγουδα πού σημειώθηκαν φθάνοντας  και στα δικαστήρια ( όπου διαιωνίζονται δίκες) για παράνομη κατάληψη δημόσιας θέσης όπως πχ. μιάς φτωχής κοπέλας πού διαβάσαμε πρό καιρού από την Άρτα, καί πού εν τούτοις την έφαγε μία Πατρινιά, κοντοχωριανή  κάποιου «δίκαιου», τότε Υπουργού…

Ακόμη φωνάζει η κοπέλα,  αλλά ποιος την ακούει..

Εν τώ μεταξύ  η «κλέφτρα», έχοντας χαρτί από μία αμφισβητούμενη ιδιωτική σχολή  Πληροφορικής  της  Άρτας – Ιωαννίνων πού έβγαζε για κάποια χρόνια σωρεία παρανόμων (καί πού ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Φροντιστηρίων τους έχει πάει χρόνια τώρα στα δικαστήρια, άλλη υπόθεση αυτή.. ) της έφαγε την θέση !

Άσε πού από κάποια άλλη παρόμοια Σχολή  Νοσηλευτικής  έχουν γεμίσει μέ Νοσηλεύτριες και  Νοσηλευτές  Δημόσια Νοσοκομεία χωρίς κανενός  το αυτί να ιδρώνει!

Όχι μόνο για την παρανομία κατάληψης θέσεων πού δεν τις δικαιούνται, αλλά και για το ότι είναι και επικίνδυνοι μη έχοντας πρακτικά προσόντα περίθαλψης ασθενών!

Είναι όμως μόνον αυτά;

Μέσω των κομπιούτερς λοιπόν στις προσλήψεις και τα μαγειρέματα πού από κάποιους μπορεί να γίνουν, μπορούν να αλλαχτούν τα πάντα και να προκύψει πανηγυρική πρόσληψη αντί καθολική απόρριψη, και άντε μετά εσύ αν το πάρεις είδηση, ή αν είσαι από κανένα χωριό, ή αν δεν έχεις ιντερνέτ, άντε να  το δείς και να βρείς την άκρη…

Στην φάγανε την θέση άλλοι επιτήδειοι ως πού να πείς κύμινο…

Είναι κι΄ αυτό μια αδικία πολίτη προς άλλον πολίτη, έστω και αν κυκλοφορεί ελεύθερος και «δίκαιος» για όσους δεν ξέρουν τά παραμέσα…

Τι να πούμε τώρα για πονηρές καταλήψεις θέσεων με παραγκωνισμούς άλλων αξίων στά επιτελικά γραφεία της Δημόσιας Διοίκησης, στην Εκπαίδευση, στίς Εφορίες, σε.., σε…και πού μάλιστα πολλοί από αυτούς και από αυτές ( γιατί έχουμε και γυναίκες ) αφού καταλάβουν την Διευθυντική, ή Προϊσταμενική θέση καβαλάνε και το καλάμι, σχηματίζουν «αυλή» γύρω τους, διώχνουν σαν να είναι σκυλιά τους συναδέλφους τους, και μόνο στούς πολιτικούς και επισήμους από τους οποίους μπορούν να κινδυνέψουν συμπεριφέρονται με το πούπουλο…

Είναι όμως μόνον αυτά;

Κοιτάξτε ακόμη τα  Εκπαιδευτικά προγράμματα «κινητικότητας» ( όπως τα λένε)   Leonardo Da Vinci  με δωρεάν ταξίδια καθηγητών στην Νορβηγία, Φινλανδία, Σουηδία, Γερμανία, κλπ. ποιοί τα λυμαίνονται και ποιοί ( γιατί όλο οί ίδιοι;) κάνουν εκεί τις διακοπές τους κάθε χρόνο, και θα βγάλετε χρήσιμα συμπεράσματα  για απουσία ολοσχερούς ελέγχου…

ΑΔΙΑΦΘΟΡΟΙ  ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΕΣ ; 

Άσε λοιπόν πού κάποιοι – κάποιες απ΄ αυτούς με τα νέα μέτρα θα κληθούν να αξιολογήσουν άλλους υπαλλήλους ακόμη και για το ήθος τους στην κοινωνία, όταν το δικό τους ήθος καί η ιδιωτική ζωή τους πού τους «βοήθησε» στην «ανέλιξη» και κατάληψη θέσεως, υπήρξαν εντελώς απαράδεκτα  για την θέση τους !

Μπορεί  άραγε ένας λύκος νά γίνει καί αξιολογητής των προβάτων ;

Ιδού η απορία μου και γι΄ αυτές τις «αξιολογήσεις» !

Συνεπώς, όλων αυτών απομένει  η ανταμοιβή τους μόνο από την κοινωνία, όταν φύγουν απ΄ αυτή την θέση οπότε και θα εισπράξουν την απαξίωση ακόμη και από τους σημερινούς φίλους τους, πού θα τους βλέπουνε, θα πιάνουνε την μύτη τους και θα στρίβουνε γωνίες…

Όλοι αυτοί βέβαια δεν πιάνονται από την ανθρώπινη δικαιοσύνη, ξεφεύγουν και γλιστράνε…

Θα πιαστούν όμως κάποτε από την Δικαιοσύνη του Θεού πού ξέρει τις μυστικές πονηρίες της καρδιάς τους, και θα πληρώσουν και εδώ με ατυχίες στην ζωή τους, στα παιδιά τους, με αρρώστιες, και άλλα τέτοια παρόμοια… αλλά αμφίβολο είναι αν θα καταλάβουν ποτέ από ποιά ράβδο «τις τρώνε», και από πού προέρχονται τα άσχημα της ζωής τους…

«Θαύμασα» ακόμη για ένα σόϊ πού από νεαρότατη ηλικία έχει σήμερα στην κυκλοφορία 2  Διευθυντές Τραπεζών, μία Υποδιευθύντρια στην Εκπαίδευση, και δυό προϊσταμένους σε άλλες υπηρεσίες…. 
Ήταν άραγε όλοι τους  τόσο άξιοι μέσα σ΄ αυτό το ευλογημένο σόϊ;

Ανέβηκαν από αξιοκρατία άραγε, από πολιτική προώθηση, ή από υπηρεσιακή τρικλοποδιά ; Εύχομαι να είναι το πρώτο. Είναι όμως;

Άλλοι πάλι πού μπλέχτηκαν με κάποιες Κοινωνικές Οργανώσεις αφού εκλέχτηκαν για κάποια χρόνια διορίζοντας 3 παιδιά στην Δημαρχία ο ένας, και κάπου αλλού οί έτεροι  Καπαδόκες  μετά αποσύρθηκαν αθόρυβα αφήνοντας το «προικιό» τους στην Δημαρχία μας…

Άλλοι πάλι τρύπωσαν στον ΟΑΕΔ, παλαιό πολιτικό φέουδο διορισμών πού αν υπήρχε πολιτική δικαιοσύνη θα έπρεπε από καιρό να τον έχουν κλείσει, ή τουλάχιστον να τού έχουν αλλάξει όνομα για να μη προκαλεί…

Θυμάμαι πρόσωπα πού έπαιρναν δεκάδες υπερωρίες εκεί μέσα ( κόβοντας βόλτες έξω για ψώνια…), ενώ εκατοντάδες άνεργα παιδάκια στην ουρά και στους διαδρόμους παρακαλούσαν ικετευτικά για ένα stage…

Ή κάποιους άλλους σε εποχή μεγάλης ανεργίας και πρίν έλθει αυτό το τσουνάμι πού βλέπουμε τώρα, πού άλλαζαν σαν πουκάμισο υπηρεσίες μεταπηδώντας από τον ΟΑΕΔ, στο ΤΑΣ, από το ΤΑΣ στο Πανεπιστήμιο, ( άλλο φυτώριο εκεί οικογενειακών διορισμών…) μέχρι την επιθυμητή υπηρεσία προσγείωσής τους…

Γι΄ αυτό λέω ότι δέν έφταιξαν μόνο οί πολιτικοί  για το γκρέμισμα τής χώρας αλλά φταίξαμε κι΄ εμείς οί πολίτες, όσοι φταίξανε βέβαια...

Συγγνώμη για την περιγραφή αγανάκτησης απ΄ όσα έχω δεί στην τοπική και στην γενική κοινωνία, αλλά κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται, έστω και αν τώρα δεν διορθώθηκαν μέχρι σήμερα.

Υπολογίζω όμως να τα διορθώσει η κρίση πού τώρα περνάμε, αποδίδοντας εκ των υστέρων μια κάποια δικαιοσύνη με «διαφορετικό» τρόπο…» είπε ο φίλος μας καταλήγοντας.

Και αυτά μέν από εμάς, άς δούμε όμως τώρα τι λένε και οί ξένοι…

 
ΔΡΙΜΥ  ΚΑΤΗΓΟΡΩ  ΣΤΗΝ  ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ  ΔΙΕΘΝΗ…
=============================


Κανονικά τα άκουσαν οι ηγέτες της Σοσιαλιστικής Διεθνούς από μια νεαρή Ισπανίδα, μέλος της Νεολαίας της Διεθνούς, η οποία όταν πήρε το λόγο κατήγγειλε την πολυτέλεια στην οποία κινούνται. Ξενοδοχεία πέντε αστέρων, λιμουζίνες και δείπνα.


 


«Απαιτούμε επιτέλους η Σοσιαλιστική Διεθνής να έχει λόγο ύπαρξης, μην μας κάνετε εμάς τους νέους να ντρεπόμαστε», είπε η Μπεατρίθ Ταλεγόν, αφήνοντας άφωνους τους ηγέτες των κομμάτων που αποτελούν τη Διεθνή, επικεφαλής της οποίας είναι ο Γ. Παπανδρέου.

Η ίδια στην ομιλία της έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα οικονομικά της Διεθνούς. Ζήτησε διαφάνεια, «να πάψουν να αποτελούν ένα μυστήριο όπως οι πυραμίδες της Αιγύπτου».

Τάχθηκε επίσης υπέρ μιας νέας τάξης πολιτικών και κατακεραύνωσε τις συναντήσεις σε ξενοδοχεία πέντε αστέρων, όπως αυτό της πορτογαλικής πόλης Κασκάις.

«Μας θέλετε διακοσμητικούς εμάς τους νέους, απλά για να γεμίζουμε τις αίθουσες» είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας της.

«Είστε εσείς οι υπεύθυνοι αυτού που συμβαίνει τώρα... εμείς πληρώνουμε τις συνέπειες από την απουσία πολιτικής σας ή από τις πολιτικές σας».

Ιδιαίτερη κριτική άσκησε και σε «πολιτικούς-αστέρια των ΜΜΕ», οι οποίοι προσέρχονται στις συνεδριάσεις, μιλώντας για τις χώρες τους χωρίς να προσφέρουν καμία λύση στους υπόλοιπους.

"Πί...πί...τό πράσινο παπί " !

Zεί ασφαλώς στόν κόσμο του, όπως πάντα άλλωστε...



Το λόγο πήρε στη συνέχεια ο Γ. Παπανδρέου, προκειμένου να υπερασπιστεί τους συμμετέχοντες.

«Δεν είμαστε το ΔΝΤ, ή η Παγκόσμια Τράπεζα. Εμείς που είμαστε εδώ δεν δίνουμε μάχη από ξενοδοχεία πέντε αστέρων. Δίνουμε μάχη στους δρόμους, στα συνδικάτα, στις χώρες μας.

»Ας προσπαθήσουμε να δουλέψουμε μαζί» κατέληξε ο πρώην πρωθυπουργός.



ΟΛΗ  Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ  ΒΕΑΤΡΙΚΗΣ…
==============================

«Όταν ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους στη Μαδρίτη, τις Βρυξέλλες, το Κάιρο, τη Βηρυτό δεν ζητά αυτό που εμείς ως Σοσιαλιστές ερχόμαστε να υπερασπιστούμε. Απαιτούν να τελειώσουν οι συνέπειες αυτού που αποκαλείται καπιταλισμός του ελεύθερου εμπορίου και που προκαλεί αυτές τις συνέπειες.

» Σημαντικό ακόμα είναι ότι δυστυχώς δεν είμαστε εμείς οι σοσιαλιστές που ( θά έπρεπε ) νά βγάλουμε τον κόσμο στον δρόμο, και αυτό που θα έπρεπε να μας πονά. 

Ο κόσμος ζητά δημοκρατία, ελευθερία, αδελφότητα, δημόσια παιδεία και υγεία. Και εμείς δεν είμαστε εκεί. Νομίζω ότι είναι σημαντικό η σοσιαλιστική οικογένεια να δει πού βρισκόμαστε.

» Η ερώτηση που έχω και μου κάνει εντύπωση είναι πώς θέλουμε να κάνουμε την επανάσταση από ένα ξενοδοχείο 5 αστέρων στο Κασκάις, φτάνοντας εδώ με πολυτελή αυτοκίνητα. Αναρωτιέμαι αν μπορούμε να δώσουμε στους πολίτες μια απάντηση όταν εσείς λέτε ότι τους καταλαβαίνετε, ότι υποφέρετε ως σοσιαλιστές.

» Αλήθεια νιώθουμε αυτό τον πόνο εδώ μέσα; Αλήθεια μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που ζητάμε από τον κόσμο από ένα ξενοδοχείο πέντε αστέρων; Αλήθεια είμαστε έτοιμοι να δώσουμε αυτή την εικόνα στον κόσμο;

» Οι νέοι ασφαλώς δεν συμφωνούμε μαζί σας όταν λαμβάνετε αυτές τις αποφάσεις και δεν θα σας στηρίξουμε σε αυτή τη γραμμή. Εμείς είμαστε εδώ για να δουλέψουμε. Και παίρνω την ευκαιρία να σας πω ότι είναι θλιβερό που πρέπει να σας παρακαλέσουμε γονατιστοί για να μας αφήσετε να πάρουμε το λόγο εδώ.

» Είναι θλιβερό που πρέπει να σας παρακαλέσουμε να μας ακούσετε σε κάθε μία από αυτές τις συναντήσεις. Γιατί δεν θέλετε να μας ακούσετε. Γιατί εμείς δεν είμαστε εδώ μόνο για να δουλέψουμε ως staff, όπως οι σύντροφοι μας οι Πορτογάλοι. Οι νέοι είμαστε εδώ για να σας στηρίξουμε, να δουλέψουμε μαζί σας και να δώσουμε μαζί τον αγώνα στο δρόμο.

» Γιατί οι συνέπειες που πληρώνουμε εμείς οι νέοι του κόσμου, που δεν έχουμε δουλειά, που δεν μπορούμε να χειραφετηθούμε, να αποκτήσουμε παιδί στα 30 γιατί δεν έχουμε δουλειά, παρά το γεγονός ότι είμαστε η καλύτερα εκπαιδευμένη γενιά σε όλο τον κόσμο... εμείς είμαστε εδώ με μια δέσμευση προς εσάς. Αλλά εσείς οι ηγέτες, κακώς σας αποκαλούν ηγέτες, αφού είστε οι υπεύθυνοι για ό,τι συμβαίνει.

» Θα έπρεπε να μας χρησιμοποιήσετε να κάτσουμε μαζί να δούμε τι μπορούμε να δώσουμε. Όχι απλά για να σας χειροκροτήσουμε, όχι απλά για να γεμίσουμε αίθουσες με ωραίες και νέες φάτσες, όχι απλά για να κρεμάσουμε ταμπελίτσες.

Μετά θα πάρετε το λόγο να μας πείτε ότι ανησυχείτε για την ανεργία των νέων. Ότι ανησυχείτε για εμάς. Μας έχετε όμως εδώ, και ούτε καν ρωτάτε ποια είναι η γνώμη μας. Έχουμε πολλά να πούμε, γιατί τον κόσμο τον ενδιαφέρει να ξέρει τι πιστεύουν οι νέοι. Γιατί εμείς πληρώνουμε την κρίση από τις πράξεις σας ή την απραξία σας.»
http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/179093