Ιστορίες αργομισθίας και πάσης πονηρίας εκπαιδευτικών, νεώτερες και παλαιότερες…

Η κυρία..."εξ΄ από εδώ ! "

 =============

Από καιρό τώρα υπήρχε η υποψία  ότι γίνονταν «πλακάκια» σε μεταθέσεις, αποσπάσεις, αλλά και προσλήψεις αναπληρωτών και ωρομισθίων «για τις ανάγκες της υπηρεσίας…» από κεντρικές διευθύνσεις εκπαίδευσης αλλά και από κάποια πολιτικά γραφεία…

( Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  )

Αυτά λοιπόν πού τελευταία διαβάσαμε σε μεγάλη έρευνα της «Καθημερινής» ( όπως θα δούμε παρακάτω), επιβεβαίωσαν δυστυχώς όλα αυτά πού ακούγαμε να συμβαίνουν στους χώρους εκπαίδευσης, όπου πολλοί τα βλέπουνε, τά υπομένουνε και τά ανέχονται, αλλά ελάχιστοι τολμούν δημοσίως να τά συζητήσουνε…

Και δεν τολμούν για να μη ξεσηκωθεί μετά ανεμοστρόβιλος εναντίον τους από κάποιους καρεκλοκένταυρους της Εξουσίας και υποστούν μετά διώξεις, κυνηγητά, και απομόνωση…

Δυστυχώς τόχουνε αυτό το χούκι οί περισσότεροι Έλληνες, πού ακόμη και αν ξημεροβραδιάζονται κάποιοι  «ευσεβείς» απ΄ αυτούς στις Εκκλησίες, δεν τόχουν σε τίποτα άμα τους  πείς την αλήθεια και ζητήσεις το δίκιο σου, να αγριέψουν  και να μνησικακήσουν σαν τις καμήλες εναντίον σου, γενόμενοι χειρότεροι και από τους ειδωλολάτρες…

 

Με τήν ευκαιρία λοιπόν αυτή της αποκαλυπτικής έρευνας της «Καθημερινής», βρήκαμε κάποιον παλιό καθηγητή, και καραβάνα αρχαία της εκπαίδευσης, πού «είδαν πολλά τα μάτια του και άκουσαν περισσότερα τ΄ αυτιά του» ( όπως συνηθίζει ο ίδιος να λέει)  εκεί μέσα στα διάφορα πολιτικά και Εκπαιδευτικά γραφεία πού μπαινόβγαινε, καί ο οποίος μας είπε:

« Το τι έχω τραβήξει εγώ δεν περιγράφεται. Έχω γυρίσει σαν καθηγητής όλη την ορεινή Ηλεία και Αχαϊα, κι΄ έχω υποστεί της ελιάς το στίψιμο και το βάσανο γιατί ενώ θα μπορούσα να βάλω κι΄ εγώ «μέσο», λόγω γνωριμιών μου εκεί πού μπαινόβγαινα ως πολιτικοποιημένο πρόσωπο πού είμαι, έν τούτοις για να μη αδικήσω και εξοστρακίσω άλλον συνάδελφο δέν επεδίωξα κάν την χρήση του !

Ακόμη και με γάϊδαρο είχα πάει παλαιότερα να διδάξω μέσα στα χιόνια..

Εκείνο όμως πού γενικά παρατήρησα στην ζωή μου ήταν η σκληρότητα κυρίως των διευθυντών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης πλήν ελαχίστων βεβαίως περιπτώσεων πού ακόμα τους τιμώ και τους μνημονεύω σαν καλούς ανθρώπους, μη σού ειπώ και αγίους !

Διευθυντών,  πού ενώ προέρχονται και οί  ίδιοι ( είτε άνδρες είναι, είτε γυναίκες) από συναδέλφους καθηγητές, εν τούτοις αυτοί  όταν σκαρφαλώσουν σαν σαλιγκάρια στην καρέκλα του γενικού δερβέναγα,  συνήθως με πολιτικό διορισμό και όχι με την αξία τους ( νάναι καλά το κόλπο της συνέντευξης… ), έ, τότε γίνονται αγνώριστοι !

Θα έλεγα λοιπόν ότι σ΄ αυτές τις θέσεις «σπανίως συναντάς την ανθρωπιά, το ενδιαφέρον, και την κατανόηση», λές και τους έχουν διαλέξει έναν κι΄ έναν για την συγκεκριμένη θέση, λές και τέτοιους άπονους ανθρώπους θέλουν οί Υπουργοί μας ώστε να βγάζουν το λάδι στους υπόλοιπους…

Γνωρίζουν μόνο «δικούς τους» παρατρεχάμενους από τήν πολιτική αυλή πού τους ανέβασε εκεί πάνω, και μερικοί – μερικές απ΄ αυτούς δεν κάθονται με συμπόνια και ενδιαφέρον να ακούσουν το πρόβλημα των παλαιών συναδέλφων τους πού πάνε στο γραφείο τους, αλλά εκείνο πού ξέρουν καλά σαν παπαγάλοι να λένε είναι το:  

 «Εξ΄ από εδώ, έξω από το γραφείο μου !» λές και το γραφείο «τους» το έχουν φέρει καλικούτσα σαν την χελώνα από το σπίτι τους !

Μια στοιχειώδη ανθρωπιά να διέθεταν, ασφαλώς αυτά δεν θα τα έκαναν !

Και βεβαίως δεν μιλάω για όλους και για όλες, για παλαιούς και νέους, οί συνάδελφοι ξέρουν τώρα, αλλά υπάρχουν κάτι περιπτώσεις πού βγάζουνε μάτι πιά…

Θυμάμαι μια τέτοια περίπτωση ενός Διευθυντή Β΄βάθμιας σε γειτονικό Νομό πού είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος των καθηγητών για ασήμαντα θέματα, όλο αναφορές τους έκανε, και πού όταν βγήκε σε σύνταξη όλοι τον απέφευγαν, ούτε στο καφενείο δεν τον πλησίαζαν λές και είχε λέπρα.

Ναι, μάλιστα, αυτόν, πού όλοι πρίν λίγο καιρό τον παρακαλούσανε και τον προσκύναγαν…» .

Ούτε οί  λεγόμενοι «δικοί του» τώρα δεν τον ήθελαν !

Πέθανε κατάμονος από γεροντικό μαρασμό, απομονωμένος σε κάποιο άσυλο νομίζω, παίρνοντας έτσι τον μισθό της αντιδικίας του, της ανελεημοσύνης του, και της σκληροκαρδίας του με την οποία τόσα χρόνια έζησε τσαλαπατώντας ανθρώπους. Ήταν δυστυχώς και ανύπαντρος…

Πολλά περιστατικά γνώρισα στην ζωή μου…

Από καθηγητές πού πίεζαν με τον τρόπο τους μαθητές ώστε να τους κάνουν μετά φροντιστήρια και να βγάζουν και «δεύτερον επιούσιο» έχοντας κάλυψη και από διευθυντές σχολείων πού κι΄ αυτοί τά ίδια έκαναν, βγάζοντας μάλιστα στρωτά προγράμματα  ωρών διδασκαλίας σύμφωνα με το συμφέρον τους και ρίχνοντας τους άλλους, πού ήσαν έξω από την πονηρή παρέα…

Από  πρωτοδιόριστες δεσποινιδούλες  με πράσινες κυρίως αλλά και μπλέ ωσαύτως πολιτικές γνωριμίες από συγγενείς κάποιου Νομάρχη και διευθυντή Εκπαίδευσης παλαιότερα, μέχρι  βουλευτών και υπουργών νεώτερα ( οσάκις είχαμε και από αυτούς στον Νομό μας…) να τρυπώνουν σε ενδιαφέροντα και ξεκούραστα σχολεία και μάλιστα δίπλα στά σπιτάκια τους οί καημένες για να μη κουράζονται…

Να τρυπώνουν ακόμη ως αρουραίοι σε καλά σχολεία μέσα  στην πόλη, είτε με τίποτα αρρωστόχαρτα  «βαρέων παθήσεων», είτε κάποιοι-κάποιες  με πολύ χαμηλά προσόντα αλλά με μεγάλο δόντι κατάληψης θέσεως.

Αν τώρα, όλοι αυτοί με τά αρρωστόχαρτα, ( και μάλλον είναι  πολλοί  απ΄ αυτούς, όπως οί 750 τυφλοί στην Ζάκυνθο και οί 300 στην Χίο…), περνούσανε από βαθύ έλεγχο από τους ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης όπως έγινε και στην Αθήνα  πολύ φοβάμαι ότι θα βγαίνανε υγιείς, οί περισσότεροι δήθεν «ανίατοι»…

Και όλα αυτά, ενώ κάποιοι άλλοι  ατυχείς καί υγιείς, πού δεν είχαν πρόσβαση είτε στο «αρρωστόχαρτο» είτε «στα γραφεία», να εξακοντίζονται σε παραμεθόριες περιοχές από Λαμπεία, Δίβρη, Πανόπουλο, Σιμόπουλο, Εφύρα, Λάλα, μέχρι Δάφνη, Καλάβρυτα, Διακοπτό, Λεχαινά και Κλειτορία  κάνοντας κάθε μέρα 200 περίπου χιλιόμετρα μετ΄ επιστροφής για να έλθουν αργά το απόγευμα πεθαμένοι στά σπίτια τους, και αρκετοί απ΄ αυτούς να έχουν παιδιά και οικογένεια…

Και την άλλη μέρα, πάλι τά ίδια !

Ναί, 200 ολόκληρα χιλιόμετρα  καθημερινά λές και διορίστηκες  παραγγελιοδόχος  για να παίρνεις  παραγγελίες, μέσα σε δρόμους επικίνδυνους από πάγους και γεμάτους στροφές, καταρρακτώδεις βροχές στα ορεινά και με πολλά ατυχήματα από γλιστρήματα, από ζώα πού ξεπετάγονταν ξαφνικά, αλλά και με μεγάλη οικονομική επιβάρυνση έτσι ώστε ο μισός μισθός να πηγαίνει για βενζίνες και τρακαρίσματα…

Άς αφήσουμε τώρα και την ψυχική φθορά και κούραση για να βρίσκεσαι εκεί πάνω στις 8 η ώρα το πρωϊ, ταραγμένος, κουρασμένος, ταλαιπωρημένος,  και με τι διάθεση τώρα για να διδάξεις στα παιδιά ;

Έν  τώ μεταξύ, αυτές οί πρωτοδιόριστες δεσποινιδούλες πού λέγαμε,  αλλά και κάποιοι άλλοι κύριοι, ένεκα γνωριμιών καί συνδικαλιστικών πλατών των λεγομένων «αιρετών» πού συνήθως ανακατεύουν την εσωτερική «τράπουλα» μέσω ΠΥΣΔΕ ( βάζοντας ακόμα και τις γυναίκες τους σε ανάλογες θέσεις), να τους βλέπεις ως σχολικούς και αθλητικούς συμβούλους, γραφεία ΣΕΠ και Σχολικές Βιβλιοθήκες ( άλλο τεμπελιό αυτό)  με δικό τους γραφείο, ιντερνέτ,  μουσική, καφέ, και πολύ ξάπλα, παίρνοντας και μόρια δυσπρόσιτου εργασίας υπηρετώντας όμως μέσα στην Πάτρα, ( αν και  αυτό το τελευταίο έμαθα ότι τώρα, ευτυχώς καταργήθηκε…)

Συνήθως κάποιους απ΄ αυτούς τους αιρετούς  της «εσωτερικής τράπουλας» πού λέω, τους έχουν δεξί χέρι «για πάσαν νόσον και πάσαν ασθένεια…» κάποιοι πολιτικοί για να κάνουν μετά τα ρουσφέτια τους, ζώντας έτσι όλοι  ευχάριστα και αμέριμνα…

Υπάρχουν ακόμη άλλοι καθηγητές με πολύ λίγες ώρες διδασκαλίας, άντε με 3 καί 4  ώρες  την εβδομάδα, ( βλέπε παρακάτω την «Καθημερινή»), την ώρα που το κανονικό εβδομαδιαίο πρόγραμμα είναι 21 ώρες, και πού σε άλλους τους βγαίνει η γλώσσα για να τις δουλέψουν…

Οί διευθυντές σχολείων συνήθως τους δηλώνουν ότι «κάνουν γραμματεία», και αντί τις υπόλοιπες ώρες να τρέχουν σε διπλανά σχολεία αυτοί μένουν εκεί,  2-3 καθηγητές μαζί, δήθεν  ως «γραμματεία».

Είπατε τίποτα παρακαλώ;

Άσε πού κάποιοι διορίζονται πχ. στον Έβρο και τον άλλο μήνα, να τους ! τσούπ εδώ στη Πάτρα «με απόσπαση» ( από κάποιο Υπουργικό γραφείο προφανώς  για τόσο μεγάλο βύσμα…)  αφήνοντας κενή θέση στον Έβρο, την οποία θέση πάει και πιάνει «για τις ανάγκες της υπηρεσίας…» με ρουσφέτι ο αναπληρωτής, βαλμένος από «γνωριμία» συνήθως πολιτικού, με κέρδος ασφαλώς την «υποχρέωση»  και την ψήφο του…

Γι΄ αυτό άλλωστε συντηρούν και την τάξη των αναπληρωτών, ώστε να καλύπτουν ανάγκες πού τα ίδια τά ρουσφέτια δημιουργούν….

Έτσι κάπως διόρισαν παλαιότερα 15 γυμναστές σ΄ ένα Σχολείο στην Βόρεια Ελλάδα !

Όλοι αυτοί και αυτές λοιπόν, σηκώνονται με το ραχάτι τους το πρωϊ,  πίνουν ήσυχα το καφεδάκι τους καί το γαλατάκι τους, για να πάνε μετά στο σχολείο της διπλανής πόρτας και να επιστρέψουν το μεσημεράκι στα σπίτια τους ξεκούραστα, ήσυχα, και ωραία.

Κάπως έτσι χτύπησε μέσα στην βροχή και η ανηψιά ενός πολιτευτή Αχαϊας και βρίσκεται σήμερα δυστυχώς παράλυτη «από την κακιά την ώρα…».

Μια ώρα πού σίγουρα δεν θα της στιγμάτιζε ολόκληρη την ζωή καθηλωμένη στο κρεβάτι ( νέα και χαρούμενη κοπέλα όπως ήταν), αν ήταν κι΄ αυτή διορισμένη σ΄ ένα κοντινό με το σπίτι της σχολείο.

Δυστυχώς όμως η Αφροδίτη δεν ήταν, και φεύγοντας μέσα στην βροχή με το αυτοκίνητό της κάπου κοντά στο Αίγιο, έγινε το φοβερό δυστύχημα…

Αυτά δυστυχώς τραβάνε χιλιάδες εκπαιδευτικοί πού δεν είχαν τα μόρια, τις διασυνδέσεις, και τις πλάτες να ξεκουραστούν κι΄ αυτοί σαν άνθρωποι στο σπιτάκι τους και στην οικογένειά τους.

Το ακατανόητο στην Εκπαίδευση είναι,  γιατί δεν διορίζουν στα μέρη τους  καθηγητές και  δασκάλους αλλά τους τραβολογάνε στην άλλη  άκρη , στέλνοντας τον Κρητικό στίς Σέρρες, και τον Σερραίο στην Κρήτη !!!

Πέρασα και καλά, δεν αντιλέγω, με αρκετούς καλούς ανθρώπους πού γνώρισα στην ζωή μου, με άριστους και δημιουργικούς προϊσταμένους γραφείων Εκπαίδευσης, με διευθυντές και διευθύντριες σχολείων και συναδέλφους καθηγητές πού μού άφησαν άριστες εντυπώσεις ως εκπαιδευτικοί και ως άνθρωποι, αλλά και με ελάχιστους τίμιους συνδικαλιστές…

Αλλά, δεν μπορώ να μη πώ, και τά άσχημα πού με πίκραναν μια ζωή, και πού τώρα τα βλέπω «αποκρυπτογραφημένα»  να φθάνουν και σε εφημερίδες…»

Αυτά μας είπε τελειώνοντας ο βετεράνος της εκπαίδευσης, ρούφηξε μια γουλιά κατάπικρο καφέ ( γιατί είχε και σάκχαρο από τις στενοχώριες μιάς ζωής),  και μετά σώπασε. 

Τι άλλο θα είχε άλλωστε να πεί; Τά είχε πεί όλα !

 ================================

Καθηγητές της αργομισθίας...

===========================

Τι κόλπο σκαρφίστηκαν για να εργάζονται δύο ώρες την εβδομάδα;

Εκπαιδευτικός δεν έκανε ούτε μία ώρα μάθημα την εβδομάδα! 

Κάποιοι άλλοι δεν ξεπερνούσαν τις... δύο.

Όργια αργομισθίας ανακάλυψαν σε σχολεία της Βούλας, της Βάρης και της Βουλιαγμένης οι ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, το πόρισμα των οποίων παρουσιάζει σήμερα η «Κ».

Το πόρισμα, 27 σελίδων, του Σώματος Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης ( με ημερομηνία 23 Οκτωβρίου 2012) αποτελεί καταπέλτη για τις πρακτικές που υιοθετούνταν σε βάθος χρόνου σε σχολεία των συγκεκριμένων περιοχών.

Τι έκαναν διευθυντές και καθηγητές υπό την «υψηλή προστασία» αιρετών εκπροσώπων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ανατολικής Αττικής;

Η πρακτική τους συνοψίζεται ως εξής:

Καθώς υπήρχαν πλεονάζοντες καθηγητές στα σχολεία αυτά, οι τάξεις «έσπαγαν» σε περισσότερα τμήματα, παρά τις ρητές επιταγές του νόμου για τον ελάχιστο αριθμό μαθητών σε κάθε τμήμα.

Τι πετύχαιναν με αυτό οι καθηγητές; Παρέμεναν στο ίδιο σχολείο και δεν υποχρεώνονταν να μετακινηθούν σε άλλο στην Αττική, το οποίο θα είχε λειτουργικά κενά.

Ετσι όμως η πολιτεία για να καλύψει τις ελλείψεις εκπαιδευτικών στο... παραδιπλανό σχολείο αναγκαζόταν να προσλαμβάνει αναπληρωτές με υψηλό κόστος.

Και η «λαθροχειρία» με τις ώρες διδασκαλίας στα συγκεκριμένα σχολεία της Ανατολικής Αττικής συνεχιζόταν.

Δηλαδή, ακόμη και με την κατάτμηση των τμημάτων ανά τάξη, οι ώρες δεν έφθαναν για να καλυφθεί το ελάχιστο ωράριο διδασκαλίας που αναλογεί σε κάθε εκπαιδευτικό με βάση τα έτη προϋπηρεσίας (21 ώρες για έως 6 χρόνια, 19 ώρες για 7 - 12 χρόνια, 18 ώρες για 13 - 20 χρόνια και 16 ώρες για πάνω από 21 χρόνια).

Ετσι, πολλοί καθηγητές για να συμπληρώσουν το ωράριό τους χρεώνονταν δουλειά γραμματειακής υποστήριξης.

«Πρόκειται για ώρες ελάχιστης εργασίας. Επίσης, να τονισθεί ότι για να μην υπάρχει κανείς παραπονούμενος, οι ώρες για τη γραμματειακή υποστήριξη μοιράζονταν από λίγες σε πολλούς» ανέφερε στην «Κ» εκπαιδευτικό στέλεχος.

Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα ξεκίνησε ύστερα από καταγγελίες για τις παράνομες πρακτικές σε 4 Γενικά Λύκεια (δύο της Βούλας και από ένα στη Βάρη και τη Βουλιαγμένη) για τα έτη 2008 - 09, 2009 - 10, 2010 - 11 και 2011 - 12.

Ενδεικτικά, το πόρισμα αναφέρει τα εξής:

- Από το 2008 ώς το 2012 δημιουργήθηκαν 26 επιπλέον τμήματα μαθημάτων κατεύθυνσης, με αποτέλεσμα στα τέσσερα σχολεία -με βάση το προσωπικό- να πλεονάζουν 192 ώρες την εβδομάδα το έτος 2008 - 09, 382 ώρες την εβδομάδα το 2009 - 10 και από 238 ώρες τα έτη 2010 - 11 και 2011 - 12.

- Σε συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς πρέπει να συντάσσεται ωρολόγιο πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο ανατίθενται σε κάθε εκπαιδευτικό τα μαθήματα διδασκαλίας ανά τμήμα και το εβδομαδιαίο διδακτικό ωράριο.

Για τη συνεδρίαση αυτή, η οποία πρέπει να είναι τακτική, συντάσσεται πρακτικό. «Σε κανένα από τα τέσσερα ελεγχθέντα λύκεια και καθ’ όλη τη χρονική περίοδο ελέγχου (2008 - 2012) δεν διαπιστώθηκε σύνταξη τέτοιου είδους πρακτικού» τονίζει το πόρισμα.

- Διαπιστώθηκαν συμπληρώσεις του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών με ανάθεση εργασιών οι οποίες δεν προβλέπονται από τις διατάξεις, π.χ. γραμματειακή υποστήριξη, πρόγραμμα ΝΕΣΤΟΡΑΣ, σχολικές βιβλιοθήκες κ.λπ.

- Διαπιστώθηκαν μειωμένα διδακτικά ωράρια εκπαιδευτικών για λόγους που δεν προβλέπονται.

«Το ΠΥΣΔΕ Ανατολικής Αττικής σε συνεδρίαση στις 30/12/2011 πρότεινε ομόφωνα τη μείωση του ωραρίου 93 εκπαιδευτικών για λόγους υγείας των ίδιων ή μελών της οικογένειάς τους.

Επίσης, πρότεινε ομόφωνα την εξ ολοκλήρου ανάθεση γραμματειακής υποστήριξης σε 7 εκπαιδευτικούς. Με βάση το ΠΔ 1/2003 το συγκεκριμένο θέμα υπεκφεύγει των αρμοδιοτήτων του ΠΥΣΔΕ».

- Και τέλος: Διαπιστώθηκαν περιπτώσεις εκπαιδευτικών με κατά πολύ μειωμένο διδακτικό εβδομαδιαίο ωράριο, δηλαδή εκπαιδευτικοί με δύο και τρεις ώρες εβδομαδιαίως και περίπτωση εκπαιδευτικού με καθόλου διδακτικό ωράριο!

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_11/11/2012_501344