Η Πάτρα πού χάσαμε... Πολλές φορές ψάχνω γιά παλιές φωτογραφίες τής Πάτρας, τής δικής μου Πολιτείας... Καί δέν τό κρύβω, βλέποντας τά σημερινά καί απερίγραπτα χάλια της, στενοχωρούμαι...Τί νά πρωτογράψω, έστω καί μέ χιούμορ, γιά όσα καθημερινά βλέπω, καί τί νά υποθέσω γι΄ αυτή τήν "ποιότητα ζωής" πού εμείς οί Πατρινοί επιφυλάξαμε γιά τήν πολιτεία μας...
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
Ένας ποντικός στην παγίδα! Μήπως τον γνωρίζετε;
Εδώ μέσα είναι στημένη η ποντικοπαγίδα τών Ευρωπαίων "φίλων" μας...
Η χώρα μας κατάντησε ένας τρομαγμένος ποντικός πού τόν τρομοκρατούν τα φιρμάνια καί οί διαβουλεύσεις τού Στρασβούργου καί τών Βρυξελλών...
Ο κόσμος, αποχαυνωμένος ώς επί τό πλείστον, από τίς φερμπότεν παραγγελιές τής Γερμανίας καί τών άλλων εταίρων, συναινεί παθητικά χωρίς δημοσίως να εξανίσταται καί να απαιτεί νά μάθει, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ "πού πήγαν τά λεφτά" καί πώς βουλιάξαμε;
Ποιοί πήραν τα λεφτά;
Ποιοί είναι οί καταχραστές;
Βρέστε μας πρώτα "πού πήγαν τα λεφτά καί ποιοί τα έφαγαν", αναζητείστε τούς υπεύθυνους, καί μετά να βγαίνετε στόν λαό καί να λέτε ότι χρεωκοπήσαμε, κι΄ ότι ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ πρέπει ο λαός να υποστεί τίς συνέπειες!
ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΦΑΓΕ Ο ΛΑΟΣ ΤΑ ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΣΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ!
Δέν είναι υπεύθυνος ο λαός καί ο κάθε συνταξιούχος γιά τίς ατασθαλίες τών πολιτικών πού διαχειρίσθηκαν τήν Οικονομία ώστε να ζητάνε τώρα νά κόψουνε δώρα Πάσχα καί Χριστουγέννων, ή το επίδομα αδείας πού πλήρωσε με κρατήσεις για να τά έχει!
----------------------------------------
Τό παρακάτω παραμύθι είναι πολύ διδακτικό γιά τίς μέρες πού ζούμε...
Ενα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο.
Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.
Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!
Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:
-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!
Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:
+++++++++++++++++++++++++
"Κυρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: "Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."
Κύρ- ποντικέ μου, κύρ-ποντικέ μου, βρέσε τά λεφτά πού μάς φάγανε άν θέλεις να πιστέψουμε ότι πάμε για χρεωκοπία, κι΄ ότι δέν εφαρμόζεται "σχέδιο γιά άλλες καταστάσεις..."
Γιατί, σύμφωνα καί με τίς εξαγγελίες, πρώτα η διαφάνεια καί μετά η απαίτηση!
Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:
"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"
Και η αγελάδα απάντησε:
"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!
Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!
Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστηκε από την ουρά ένα φίδι ....
Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα....
Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο. Αλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό. Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο αγρότης έσφαξε τίς κότες, αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!
Αλλά η αρρώστεια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο.
Για να τους ταϊσει όλους αυτούς ο αγρότης, αναγκάστηκε να σφάξει καί το γουρούνι !
Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε! Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.
Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την αγελάδα του......
Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν' έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......
Γι' αυτό κι΄εσεις θυμηθείτε, πως όταν κάποιος από το περιβάλλον μας κινδυνεύει, καί μας πει ότι έχει πρόβλημα (που πιθανόν τώρα δεν μας αφορά), πώς σε λίγο πολύ πιθανόν να βρισκόσαστε και σεις στον ίδιο κίνδυνο, πού πρώτα δεν του δίνατε καμμιά σημασία…
Μήπως το ίδιο δεν κάνουν τώρα και οί Ευρωπαίοι φίλοι μας πιάζοντας «φιλικά» τήν χώρα μας;
http://1myblog.pblogs.gr/2010/02/h pontikopagida.html#c582156c3029822?1266426020
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου