Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

Η πανδημία της γρίπης και η πανδημία του φόβου…

















Μας έχουνε ζαλίσει τόσους μήνες τώρα, οί τρομολάγνοι των ειδήσεων, Pressάκηδες και TVλάκηδες πού χαίρονται τεντώνοντας και ορθώνοντας τ΄ αυτιά τους σαν κεραίες σκύλων, μόλις μυριστούν πώς υπάρχει θανάσιμη και αιματηρή είδηση…


Μας έχουνε σκοτώσει μετρώντας τους διαθέσιμους τόννους Tamiflu και πόσους απ΄ αυτούς θα διαθέσει η φαρμακευτική αγορά για τα 8.000.000 Έλληνες…

Για το τι είπε ο τάδε και ο δείνα, για εκείνο το κρούσμα στον Έβρο, για το άλλο στην Κρήτη, για το παρ΄ άλλο στην Zάκυνθο, και για το τι θα κάνουμε όταν ανοίξουν τα σχολεία…

Για το αν και πότε πρέπει να φορέσουμε μάσκες κυκλοφορώντας στον δρόμο λές και βρισκόμαστε στο Ισραήλ και περιμένουμε πυρηνικά από την Περσία…

Δόστου – δόστου λοιπόν, σαν να μού φαίνεται ότι πάνε και να πετύχουνε και τους στόχους τους…

Και άλλοι δημοσιογράφοι θές από άγνοια, θές από συνταύτιση μια και όλοι κραυγάζουν «χανόμαστε», μπήκαν στο πονηρό παιχνίδι παίζοντας το χαρτί των μεγάλων…

Ενώ, το μόνο πού μπορούμε να πούμε, (και μας συγχωρείται για τον λαϊκισμό, αλλά μερικά πράγματα πρέπει να λέγονται κάθετα και λαϊκά για να καταλαβαινόμαστε…), είναι ένα και μόνο:

« Βρέ ούστ, απ΄ εδώ, ψεύτες και δολοπλόκοι της υπερβολής, πού «φτιάχνετε» ειδήσεις μόνο και μόνο για να έχετε κάτι κι΄ εσείς να λέτε…»

Πάνω σ΄ αυτό λοιπόν, το λαϊκής απαίτησης «ούστ», βρήκαμε το παρακάτω άρθρο για την γρίπη της εποχής μας, γρίπη των πτηνών, των χοίρων, και του μυαλού μας….


« ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΛΥΚΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ! ΦΩΝΑΖΕ Ο ΒΟΣΚΟΣ, ΑΛΛΑ ΟΥΔΕΙΣ ΠΙΑ ΤΟΝ ΑΚΟΥΓΕ…» ( από τα παραμύθια του Αισώπου)


Αυτό που γίνεται τελευταία με τη «γρίπη των χοίρων» δεν αντέχει σε καμία λογική. Και δεν χωράει ούτε σε «θεωρίες συνομωσίας»…

Καλλιεργείται καθημερινά ένας πανικός παγκόσμιας πανδημίας, λες και πρόκειται για τη επιστροφή της… μαύρης πανούκλας που θα αποδεκατίσει τον πληθυσμό της γης…

Κι όμως, πρόκειται, για μια παραλλαγή της εποχιακής γρίπης.

Κι όπως λένε οι ειδικοί, ή νέα γρίπη έχει μικρότερη θνησιμότητα από την συνηθισμένη.


















Μιλάνε για «πανδημία» μιας νόσου, από την οποία μπορούν να παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές περιστατικά της τάξης του μισού τα εκατό (0,5%) απ΄ όσους αρρωστήσουν. Κι απ΄ αυτούς θα πεθάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό μόνο. Αλλά ένα μικρό ποσοστό του μισού τα εκατό είναι ελάχιστο ποσοστό…


Μιλούν για «εφιαλτικά σενάρια», ότι το χειμώνα, λέει, μπορούν να ασθενήσουν ως το 50% του πληθυσμού! Να ασθενήσουν από τι;


Από γρίπη, έστω και «διαφοροποιημένη», αλλά σίγουρα όχι πιο θανατηφόρα από την κανονική…


Προς τι λοιπόν ο πανικός;


Μήπως γιατί υπάρχει ακόμα η ανάμνηση της γρίπης του 1919;

Όντως εκείνη σκότωσε, τότε, πάνω από 40 εκατομμύρια κόσμο μέσα σε δέκα μήνες μόνο!

Δηλαδή επταπλάσιους απ΄ όσους είχαν πεθάνει στο σφαγείο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα προηγούμενα πέντε χρόνια…


Αλλά τότε δεν υπήρχαν ούτε πενικιλίνες, ούτε εξειδικευμένα, αντιβιοτικά ούτε εμβόλια…


Μήπως ο πανικός οφείλεται σε κερδοσκοπικούς λόγους - δηλαδή να πουλήσουν φάρμακα και εμβόλια οι μεγάλες φαρμακευτικές επιχειρήσεις;

Μα είναι δυνατόν οι αρχές τόσων κρατών να μην αντιλαμβάνονται ότι, αν επικρατήσει πανικός, η διεθνής ύφεση θα κρατήσει πολύ περισσότερο και θα γίνει πολύ πιο βαθιά;

Υπολογίζεται ότι στη Βρετανία, αν παραμείνουν τα σχολεία κλειστά για 3 μήνες, θα χαθεί ένα επιπρόσθετο ποσοστό από 1 ως 6% του ΑΕΠ - πέρα από όσο θα έχει ήδη χαθεί λόγω της οικονομικής ύφεσης!


Είναι δυνατόν να έχουν πάθει τέτοια παράκρουση, και να «δουλεύουν» όλοι για μια χούφτα φαρμακευτικές, όταν αυτά που θα χαθούν απΆ όλους είναι πολλαπλάσια εκείνων που θα κερδίσουν ελάχιστοι;


Είναι δυνατόν στο παιγνίδι αυτό κατατρομοκράτησης του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει μπει και ο Διεθνής Οργανισμός Υγείας;


Όλα αυτά δεν έχουν λογική…


Προς τι, λοιπόν, αυτή η συγχορδία - υπερβολής κινδύνου και καλλιεργούμενου πανικού;


1ον) οι υπερεθνικοί Οργανισμοί προσπαθούν να ανακτήσουν κύρος και επιρροή, υπερβάλλοντας πραγματικούς κινδύνους ή αναδεικνύοντας φανταστικούς «εχθρούς για την ανθρωπότητα», ώστε να τους καταπολεμήσουν.
Τα μεμονωμένα κράτη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες απειλές, μας λένε.

Χρειάζεται, μάς λένε, μία Διεθνής Κυβέρνηση, πέρα και πάνω από τα εθνικά κράτη, επαναλαμβάνουν με κάθε τρόπο…


Μόνο που η τελευταία οικονομική κρίση απέδειξε πως οι υπερεθνικοί Οργανισμοί δεν ήταν σε θέση να κάνουν τίποτε για την αντιμετώπιση των «νέων προβλημάτων», ενώ σε κάποιο βαθμό ευθύνονται για την εμφάνισή τους.


Κι έτσι σήμερα έχουν ανάγκη να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος εναντίον νέων παγκόσμιων «απειλών» που θα τις «αντιμετωπίσουν» σε υπερεθνική βάση.

Τα προστάγματα της Παγκοσμιοποίησης ηττήθηκαν στο πραγματικό πεδίο και τώρα επανεμφανίζονται στο εικονικό – φαντασιακό πεδίο.

2ον) μια σειρά από εθνικές κυβερνήσεις, ανίκανες να προσφέρουν άμεση ανακούφιση από τα δεινά της διεθνούς κρίσης, πρωτοστατούν σε μια «μάχη» κατά φανταστικού εχθρού (της νέας γρίπης), την οποία θα «νικήσουν» εύκολα ανορθώνοντας το πληγωμένο κύρος τους.


3ον)
τα παραδοσιακά ΜΜΕ, που βλέπουν να χάνουν τη μάχη έναντι του διαδικτύου, καταφεύγουν στην τρομολαγνεία που «πουλάει». Μπορεί το Internet να είναι πια ασυναγώνιστο ως πηγή πληροφόρησης, αλλά τα τηλεοπτικά ΜΜΕ είναι ασυναγώνιστα στη δημιουργία μυσταγωγίας - στην περίπτωση μας, μυσταγωγίας τρόμου και μάλιστα live.


4ον)
υπάρχουν, όντως, και τα συμφέροντα της Φαρμακοβιομηχανίας που θα βγάλει άμεσα και κολοσσιαία κέρδη. Βέβαια, καπιταλιστές δεν είναι μόνο οι φαρμακοβιομήχανοι που θα κερδίσουν. Καπιταλιστές είναι και όλοι οι άλλοι που θα χάσουν πολλαπλά από την τρομολαγνεία.

Έτσι, μόνη της η φαρμακοβιομηχανία δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιο διεθνή πανικό Αλλά όλα τα ανωτέρω μαζί μπορούν.

5ον)
όταν πολλά επί μέρους τμήματα της διεθνούς ελίτ ωφελούνται από ένα ψέμα, τότε το ψέμα αυτό τείνουν να το πιστέψουν όλοι…


Τελικώς, η μόνη πανδημία που πράγματι μας απειλεί είναι η πανδημία του φόβου.

Τον επόμενο χειμώνα πολλοί θα «πιάσουμε» τον ιό της νέας γρίπης, θα μείνουμε λίγες μέρες σπίτι μας και στη συνέχεια θα γίνουμε καλά. Και θα αποκτήσουμε κι ανοσία.

Κι όσο περισσότεροι αρρωστήσουμε νωρίς, τόσο θα ενισχύσουμε αυτό το «φράγμα ανοσίας» για όλη την κοινωνία.


Κι ύστερα θα ξεφουσκώσει κι αυτός ο πανικός και θα σκεφτούν κάτι άλλο: ένα μετεωρίτη που πλησιάζει επικίνδυνα τη γη, ή ένα επικείμενο Κατακλυσμό…

Σε εποχές παγκόσμιας κρίσης οι εξουσίες αποδυναμώνονται, οι «επίδοξοι σωτήρες» πολλαπλασιάζονται, κι όταν πολλοί θέλουν να σε «σώσουν», τότε – ξαφνικά - πολλαπλασιάζονται και οι «απειλές».

Οι φαντασιακές απειλές. Γιατί, για τις πραγματικές δεν μιλάει κανείς…

Μόνο που όποιος καλλιεργεί ψεύτικους πανικούς δεν θα γίνει πιστευτός όταν αληθινός κίνδυνος προκύψει.


Όπως την έπαθε, στον Αισώπειο μύθο, εκείνος ο βοσκός που είχε την κακή συνήθεια να φωνάζει, χωρίς λόγο, «λύκος στα πρόβατα»…


Ν.Ζ.

27η Ιουλίου 2009

Diktyo21 - Newsletter



Δεν υπάρχουν σχόλια: