Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο κύβος ερρίφθη ! Αλλαγή Δημαρχιακού τοπίου μετά από 20 χρόνια…





Το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα στον Δήμο της Πάτρας , μας δίνει ελπίδες ότι κάτι διαφορετικό από εδώ και πέρα θα δούμε, σε έργα και ημέρες Δημαρά, πέραν από τα ίδια και γνωστά πολιτικά πρόσωπα πού βλέπαμε τόσα τέρμινα με τις εναλλαγές Καράβολα – Φούρα…

Πρόσωπα θεωρούμενα ως «έμπειρα» και ως εκ τούτου αναντικατάστατα…

Έτσι λοιπόν το ευχόμαστε και διακαώς το ελπίζουμε για μια ουσιαστική αλλαγή!

Από την άλλη πλευρά τώρα, οί αντιλήψεις των πολιτών για τον Καλλικράτη πού είναι γέννημα και θρέμα των ανθρώπων του μνημονίου και ως εκ τούτου θα έπρεπε να τους δοθεί μια πρέπουσα «απάντηση» πολλαπλώς μας απογοήτευσαν. 

Κι΄ αυτό, μια και ο κόσμος ψήφισε υπέρ του Καλλικράτη και του Μνημονίου, είτε ως ενεργός ψηφοφόρος, είτε ως απέχων δια της αποχής, μια και οί δύο τρόποι οφέλησαν το σύστημα !

Γιατί άραγε, αυτή η συμπεριφορά;



Πολλές φορές στην ιστορική διαδρομή της χώρας μας υπήρξαν και απρόβλεπτα εκλογικά αποτελέσματα πού αναδείκνυαν την πραγματική διάθεση του λαού προς τους υποψήφιους και τους κυβερνώντας…

Αλλά αυτό πού είδαμε τις μέρες αυτές, απέδειξε περιτράνως τήν αδιαφορία του κόσμου απέναντι κρισίμων καταστάσεων πού όμως έχουν σχέσει με την ίδια την επιβίωσή του.

Μού έλεγε κάποιος φίλος σήμερα, εμφανώς αγανακτισμένος αν και πολιτικά ουδέτερος,

« Άκουσε να δείς. Το γιατί συνέβει «αυτό» και δεν συνέβει το «άλλο» μ΄ αυτές τις εκλογές, είναι θέματα πού πιθανώς απτονται της ψυχολογίας ενός εκάστου από όλους εμάς.

Αλλά, το να βλέπεις να σού κόβουν τον μισθό, να σού κόβουν επιδόματα δώρων και αδείας τα οποία με κρατήσεις και αίμα τα έχεις πληρώσει εσύ ο ίδιος και όχι το Κράτος, να βλέπεις να τσακίζουν κυριολεκτικά τους χαμηλόμισθους και τους Συνταξιούχους ( γιατί αυτοί κυρίως πληρώσανε την λέζα αντί να αρπάξουν έστω τους υψηλόμισθους τών 2000 ευρώ ), κι΄ εσύ να χαίρεσαι και με την ψήφο ή την αποχή σου να τους ψηφίζεις, έ, αυτό είναι άνω ποταμών για όλα τα δεδομένα μας !



Κι΄ ακόμη, να βλέπεις να εξακολουθούν να αφήνουν αφορολόγητες τις Τράπεζες πού σού δίνουν στην κατάθεσή σου μόνο 2% ενώ όταν σε δανείζουν σού ζητάνε 10 και 12% και ουδείς Προβόπουλος τα βλέπει αυτά, να χάνεις την εργασία σου, να κλείνουν μαγαζιά το ένα μετά το άλλο, το παιδί σου να βρίσκεται άνεργο όπως κι΄ εσύ ο ίδιος κι΄ εσύ να πηγαίνεις να ψηφίζεις «ανθρώπους του Μνημονίου» αντί να τους μαυρίσεις όπως τα φτερά της καρακάξας, έ…, αυτό φίλε μου μόνο σαν Ελληνικός μαζοχισμός μπορεί να ερμηνευθεί, μη πώ και τίποτα άλλο χειρότερο…».

Ασφαλώς και ήταν ξέσπασμα μιάς αγανακτισμένης ψυχής πού περίμενε μια αλλαγή σκηνικού και δεν την είδε…

Και μέσα σ΄ αυτή την αναμενόμενη αλλαγή κάπου θα σιγόκαιγε ασφαλώς και η ελπίδα, μήπως τελικά πάρει κάποιο μήνυμα η Τρόϊκα και οί κυβερνώντες φίλοι της , και διορθώσουνε την πορεία προς τον γκρεμό πού εντέχνως τώρα μας σπρώχνουνε…

Αλλά πώς να δούνε όλοι αυτοί την ωμή πραγματικότητα τού λαού, όταν τρώνε και πίνουνε καλά μέσα στα πολυτελή σπίτια και γραφεία τους, και τους πλουσιοπάροχους μισθούς τους καί ο ίδιος ο λαός έρχεται καί τούς χειροκροτεί με την ψήφο ή την αποχή του;

Δεν υπάρχουν σχόλια: