Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Νεκρός οδοκαθαριστής σε πτώση από απορριμματοφόρο…














Δήμαρχε, τά νέα απορριματοφόρα πού έχουν έλθει δεν έχουν καθίσματα ασφαλείας τών εργατών καθαριότητας καί από θαύμα μέχρι σήμερα δεν έχουμε θρηνήσει θύματα!

Εάν συμβεί κάτι, μή γένοιτο, τί θα λέμε μετά;

Ότι " έτσι είναι τα νέα απορριματοφόρα; "

Δέ θα ήταν λοιπόν καλύτερα να προσέχουμε τίς συμβάσεις αγοράς πού υπογράφουμε ώστε να πιεσθούν οί βιομηχανίες να βάλουν καθίσματα ασφαλείας, μιά καί οί εργάτες δεν είναι σκουπίδια αλλά πλήν τού εαυτού τους έχουν γυναίκες καί παιδιά πού μπορεί να μείνουν στούς πέντε δρόμους...


Δεκάδες απορριματοφόρα διασχίζουν καθημερινά τους δρόμους της Πάτρας.

Και όλοι μας θα έχουμε δεί ασφαλώς τους εργάτες καθαριότητας να στέκονται όρθιοι πίσω από απορριματοφόρα πού κινούνται με μεγάλη ταχύτητα…


Διαρρωτηθήκαμε άραγε ποτέ, το πόσο κινδυνεύουν αυτοί οί άνθρωποι να χάσουν την ζωή τους πέφτοντας στον δρόμο από μία ζαλάδα, ή από μία αδιαθεσία, χωρίς μάλιστα ο οδηγός να τους πάρει είδηση και να σταματήσει να τους βοηθήσει;


Όλοι αυτοί, οί λεγόμενοι «υπάλληλοι καθαριότητος» εργάζονται, είναι αλήθεια, πολύ σκληρά για την δική μας καθαρή πόλη, για να μη βρωμίσουμε δηλαδή περισσότερο ( κακά τα ψέμματα ), απ΄ ότι τώρα είμαστε…


Θυμόμαστε παλαιότερα, ότι στο πίσω μέρος κάθε απορριματοφόρου και στις εκατέρωθεν θέσεις των εργατών καθαριότητας, υπήρχαν δυό καθίσματα ασφαλείας πλαισιωμένα με σίδερα ώστε και να λιποθυμούσε ο εργάτης να μη πέσει και σκοτωθεί…


Σήμερα, τα καθίσματα αυτά δεν υπάρχουν!


Αυτό είναι άκρως εγκληματικό και απορίας άξιον είναι το πώς η Τροχαία πού σε άλλες περιπτώσεις ζητάει ζώνες από τους καθιστούς γιωταχήδες δεν παίρνει κι΄ εδώ θέση, ή το πώς και οί σύλογοι καθαριότητος δεν έχουν ξεσηκωθεί για έναν υπαρκτό καί θανάσιμο τέτοιο κίνδυνο…


Κάπως έτσι έχασε την ζωή του τελευταία και ο συνάδελφος καθαριότητας στην Καρδίτσα…


ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…


Ένας 54χρονος υπάλληλος καθαριότητας του δήμου Παλαμά Καρδίτσας έχασε την ζωή του, όταν κατά τη διάρκεια αποκομιδής απορριμμάτων στην πόλη του Παλαμά και ενώ βρισκόταν όρθιος στην ειδική θέση, στο πίσω μέρος απορριμματοφόρου, έχασε την ισορροπία του και έπεσε στο οδόστρωμα.


Μεταφέρθηκε βαριά τραυματισμένος στο νοσοκομείο Καρδίτσας, όπου εξέπνευσε λίγη ώρα αργότερα.


Προανάκριση διενεργείται από το Αστυνομικό Τμήμα Παλαμά.


http://www.e-tipos.com/newsitem?id=92488


Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Ευρωεκλογές ! «Τάξε μου, να σού τάξω…»




www.koinwnia.com


Ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ μικρών και μεγάλων κομμάτων έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ημέρες για τις εκλογές της 7ης Ιουνίου…

Η θέση μας στον χώρο αυτό, υπήρξε πάντα α-πολιτική και γνώμονας κάθε ελέγχου μας ήταν πάντοτε το συμφέρον αυτής της Πολιτείας και του τόπου πού γεννηθήκαμε, έστω και εάν κάπου-κάπως, ίσως παρεξηγηθήκαμε…

Μπορεί μερικές φορές να συμπίπτανε οί απόψεις μας ή να διίστανται με τους Πράσινους και τους Βένετους της πολιτικής ζωής, αλλά πόρρω μακρυά απείχαμε και απέχουμε από την οιαδήποτε συνταύτισή μας μαζί τους…


Δεν πάψαμε να επαινούμε το καλό όπου το βρούμε, αλλά και να ψέγουμε το αντίστοιχο κακό όπου το συναντούμε…


Στόχος μας είναι κάποια λόγια, κάποιες προτάσεις, κάποιες σκέψεις, διαμαρτυρίες, ή και των πολιτών απαιτήσεις, να φθάσουν σε κάποια γραφεία απλών, ή και δυσκόλων Κενταύρων, και να διορθώσουν ότι άσχημο υπάρχει σ΄ αυτή την εγκαταλελειμμένη Πολιτεία…


Μέσα στο κλίμα αυτό, ξεχωρίσαμε και κάποιους ανθρώπους, διαφορετικούς ( όπως πιστεύουμε ) από τους συνηθισμένους ηθοποιούς της πολιτικής σκηνής πού τόσα χρόνια ξέρουμε ( ο Κώστας, ο Γιώργος, η Αλέκα, ο Αλέκος, κλπ-κλπ ) και πού μας λένε τά ίδια και τα ίδια δεκάδες χρόνια τώρα, και πού αν δεν είμαστε χάνοι και δεν μας τούς επέβαλε η TV ( κατά το μέτρο του δυνατού επάνω μας…), θα είχαμε πραγματικά βαρεθεί και να τους ακούμε…


Και πού όταν ανεβούν στο περίφημο Θώκο του Κενταύρου ( πού λέγαμε ), και αφού πλαισιωθούν από ανάλογους φίλους και συμβούλους, στο τέλος καταλήγουν να κάνουν τα εντελώς αντίθετα απ΄ αυτά πού προεκλογικώς υπέσχοντο, ουδέν φώς προσφέροντες στο σκοτάδι των προβλημάτων μας…


Με τις σκέψεις αυτές παρουσιάζουμε σήμερα και κάποια νέα πρόσωπα, συνεχιστών της γραμμής του πρώτου Πρωθυπουργού της Ελλάδος Ιωάννη Καποδίστρια ( όπως λένε και μακάρι να γίνει αυτό ), του ανθρώπου δηλαδή πού διέθεσε όλη του την προσωπική περιουσία για την Πατρίδα και πού αρνήθηκε να πάρει μισθό καταθέτοντάς τον κι΄ αυτόν στα Δημόσια ταμεία για τά ορφανά, τους φτωχούς και τις χήρες των αγωνιστών του 1821 !


Βρέστε μου σήμερα έναν τέτοιον Πρωθυπουργό με τόσο υψηλό αίσθημα ευθύνης, να πάω κι΄ εγώ να του φιλήσω πρώτος τά πόδια !







ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
ΣΕ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΑ...

Με δύο μεγάλες δημόσιες συζητήσεις στην Λάρισα και στην Πάτρα, ολοκλήρωσε την περιοδεία του στην Θεσσαλία καί την Αχαΐα ο Πρόεδρος της Παρατάξεώς μας.


Το Σάββατο 30 Μαΐου 2009 στην Λάρισα και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο «ΔΙΟΝΥΣΟΣ» στην οδό Λάμπρου Κατσώνη 24 και 23ης Οκτωβρίου και ώρα 18:00 έγινε με αθρόα προσέλευση ανθρώπων μεγάλη δημόσια συζήτηση.

Επίσης, την Κυριακή 31 Μαΐου 2009, στην αίθουσα «Μεγάρου Λόγου και Τέχνης», στην πλατεία Γεωργίου Α' αρ. 17 στον 2ο όροφο, στις 19:00 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, ακόμα μία μεγάλη δημόσια συζήτηση στην Πάτρα.

Και στις δύο συζητήσεις ο Πρόεδρος απάντησε σε όλα τα ερωτήματα που θα του τέθηκαν είτε από δημοσιογράφους, είτε από ενδιαφερόμενους.
















Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 και σπούδασε την επιστήμη της εποχής μας, την Πληροφορική.

Εξασκεί το επάγγελμα του μηχανικού λογισμικού περίπου δύο δεκαετίες, εργαζόμενος σε υπεύθυνη θέση μεγάλων εταιρειών της πατρίδας μας.

Για μία δεκαετία εργάστηκε και εκπαιδεύτηκε στην Ευρωπαϊκή αγορά και στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο μαθαίνοντας να συνδυάζει την Ελληνική εφευρετικότητα και δημιουργικότητα με την μέθοδο και την τήρηση διαδικασιών που διέπουν την Ευρωπαϊκή κουλτούρα.

Ο ίδιος μας λέει:

«Αυτό που έμαθα στα 20 χρόνια της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας είναι πως η ενασχόληση με τα βιοτικά πράγματα είναι ένα έργο. Αν έχει ξεκάθαρους στόχους, βήματα και πλάνο πάντα θα πετύχει.
Το ίδιο πιστεύω πως είναι και η πολιτική. Έχουμε τους ξεκάθαρους στόχους, γνωρίζουμε τα βήματα που απαιτούνται για την υλοποίησή τους και φυσικά το πως αυτά θα πραγματοποιηθούν στον προγραμματισμένο χρόνο.


Εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, έμαθα πως δεν είναι δυνατόν να σου συγχωρούνται επ' αόριστον λάθη και παραλείψεις. Οι εργοδότες είναι ανεκτικοί μόνο όσο βλέπουν τα λάθη να περιορίζονται και τη διάθεση του εργαζομένου για βελτίωση.

Ο εργοδότης που λέγεται Ελληνικός λαός, πρέπει κάποια στιγμή να απολύσει όλους τους μέχρι σήμερα πολιτικούς, ως ανάξιους και ανίκανους προς εργασία.

Η επιχείρηση που λέγεται Ελλάδα θα χρεοκοπήσει αν παραμείνει ακόμη στα χέρια τους...

Διαρκώς ζητούν συγνώμη χωρίς να την εννοούν και επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη - αν όχι χειρότερα - χωρίς προοπτική βελτίωσης ή διάθεση για εργασία με μόνο άξονα και κριτήριο την ευημερία του τόπου.


Δεν με εξέφρασε ποτέ το σύνθημα «ανήκομεν εις την Δύσιν», γιατί πιστεύω πως δεν υπάρχει μόνο η Ευρώπη και η Αμερική!

Για μας ειδικά τους Ορθόδοξους Χριστιανούς υπάρχει η Ομόδοξη Ρωσία! Ανήκουμε στην «καθ’ ημάς Ανατολή». Η Ελλάδα είναι και πρέπει να το τονίζει, το κέντρο επιρροής των Βαλκανίων. Δεν μπορεί να την αντιμετωπίζει η πολύ μικρότερή της στην ηλικία Ευρώπη, σαν φτωχό συγγενή.


Ζώντας μέσα και όχι απλά κοντά στην Εκκλησία, έμαθα πόσο σημαντικό είναι να μη διαχωριστεί ποτέ το κράτος από την Εκκλησία. Πόσο μεγάλη σημασία έχει αυτός ο άρρηκτος δεσμός του σώματος που λέγεται Κράτος με την ψυχή που είναι η Εκκλησία.

Πόσο μοιραία θα ήταν μια τέτοια ενέργεια που τόσο άσκεφτα και επιπόλαια λένε και ξαναλένε οι σημερινοί πολιτικοί, φανερώνοντας το πόσο επιδερμικά αντιμετωπίζουν όλα τα πραγματικά προβλήματα αυτού του τόπου.


Έχω παρακολουθήσει από κοντά και ξέρω καλά πως τα ενοριακά έργα γίνονται με σχεδόν μηδενικούς προϋπολογισμούς μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχουν μεσάζοντες, κουμπάροι, συμφέροντα και κάθε τι που καθυστερεί και αναλώνει ανούσια τις πηγές και τους πόρους που διατίθενται για ένα έργο. Αυτό ακριβώς έμαθα και αυτό ακριβώς θέλω να δω να εφαρμόζεται στα μεγάλα δημόσια έργα της Πατρίδας μας!

Πρέπει κάποια στιγμή να πάρουμε την Πατρίδα μας πίσω! Όπως ήταν, όχι όπως θέλουν να την καταντήσουν!

Δεν έχει κανείς δικαίωμα να ξεπουλήσει ή να χάσει έστω μισή σπιθαμή από τα αιματοβαμμένα χώματά της! Δεν έχει δικαίωμα κανείς να αλλοιώσει έστω και ένα τόνο από το Πιστεύω και τις αρχές των Πατέρων μας! Είναι αυτές που κράτησαν το Έθνος μας τόσα χρόνια ζωντανό! Είναι η Πατρίδα ΜΑΣ και τη θέλουμε πίσω! Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας γι' αυτό! »


Είναι παντρεμένος με την Στυλιανή Χαρίση-Βολουδάκη, καθηγήτρια Μαθηματικών.


=============================
Συνέντευξη τοῦ Προέδρου τῆς «ΚΟΙΝΩΝΙΑ»
Ἐμμανουήλ Β. Βολουδάκη
γιά τίς Εὐρωεκλογές τῆς 7ης Ἰουνίου 2009

Α) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ


Ποιές εἶναι οἱ προτεραιότητες τῆς «ΚΟΙΝΩΝΙΑ» στήν Εὐρωβουλή, ἄν ἐκλεγεῖ;


Νά ἐπαναπροσδιορίσει τό ρόλο τῆς Πατρίδος μας ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας. Προέχει τό νά ἀποδείξουμε -καί ὄχι νά ἰσχυριζόμαστε- πώς ἔχουμε λόγο καί δέν ἀγόμεθα καί φερόμεθα ὅπως ἐπιτάσσει τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. Θά ἀγωνισθοῦμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις γιά νά ἀποτρέψουμε τή συμμετοχή τῆς Πατρίδος μας στήν πνευματική καί πολιτιστική αὐτοκτονία τῆς Εὐρώπης!

Τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. ἔρχεται σέ δεύτερη μοίρα γιά μᾶς, ἀφοῦ θεωροῦμε δεδομένο ὅτι τίποτε δέν προέχει περισσότερο ἀπό τό συμφέρον τῆς Πατρίδος μας. Ἄλλωστε πιστεύουμε πώς τό συμφέρον τῆς Ε.Ε. δέν πρόκειται νά προέλθει μέσα ἀπό τήν ἀδιέξοδη καί ἀμοραλιστική Εὐρωπαϊκή πολιτική, ἀλλά χρειάζεται τό ἦθος τῶν Παραδόσεων τοῦ Γένους μας γιά νά ἀνατείλει, ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε καί στό παρελθόν.


Ἡ Παράταξή μας δέν ὑπακούει στήν δουλόφρονα προτροπή τῶν πολιτικῶν μας, ὅτι δηλαδή «ἡ Ἑλλάδα μας εἶναι μικρή χώρα καί γι' αὐτό δέν πρέπει νά μιλᾶμε».

Πιστεύουμε ὅτι εἴμαστε ΙΣΟΤΙΜΟ μέλος μέ τά Κράτη-Μέλη της, πού ἀπαρτίζουν τήν Ε.Ε., ἔχουμε τήν σπουδαιότερη, μακροβιότερη καί λαμπρότερη ἱστορία ἀπό ὅλους τούς ἑταίρους μας καί γι΄ αὐτό, μᾶς ΟΦΕΙΛΟΥΝ σεβασμό. Δυστυχῶς αὐτός ὁ σεβασμός ἔχει χαθεῖ λόγω τῆς ἀπαράδεκτης καί οἰκτρῆς εἰκόνας πού ἐμφανίζουν τά σημερινά πολιτικά δρώμενα τῆς χώρας μας καί αὐτό εἶναι πού πρέπει ΑΜΕΣΑ νά ἀλλάξει.

Πρέπει νά ἀκολουθήσουμε τήν δική μας πολιτική, πού ἀποκηρύσσει καί ἀντιστρατεύεται τούς κανόνες τῆς διεθνοῦς κηδεμονεύσεως τῶν λαῶν πού ἔχουν μικρότερη ἐδαφική ἐπικράτεια. Προέχει τό πνευματικό καί πολιτικό συμφέρον τῆς Πατρίδος μας, γιατί ἡ εὔρωστη πνευματικά Ἑλλάδα εἶναι ἡ μόνη πού μπορεῖ νά βοηθήσει ἀποτελεσματικά καί νά ἀναζωογονήσει τήν ἄψυχη Ε.Ε. καί νά ἰσορροπήσει τίς ἀνισόρροπες πολιτικές ἀδικίες, πού ἔχουν μετατρέψει τόν κόσμο μας σέ ἡφαίστειο ἕτοιμο νά ἐκραγεῖ.


Ἡ θέση σας γιά τό Εὐρωπαϊκό Σύνταγμα;


Τό Εὐρωπαϊκό Σύνταγμα δέν πρέπει σέ καμία περίπτωση νά ἰσχύει πάνω ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ κάθε Κράτους-Μέλους τῆς Ε.Ε. Αὐτό ἐπιθυμοῦμε, τουλάχιστον γιά τήν πατρίδα μας. Δέν εἶναι δυνατόν νά δεχθοῦμε νά ὑπάρξει κάποιος πού θά μᾶς ὑποχρεώσει νά κάνουμε κάτι παρά τήν θέλησή μας.

Ἡ Παράταξή μας δέν ἔχει οἰκονομικά συμφέροντα νά τήν στηρίζουν, οὔτε παίζει πολιτικά παιχνίδια στό παρασκήνιο καί γι΄ αὐτό ἔχει τήν ἐλευθερία ἀλλά καί τήν παρρησία τοῦ πολιτικοῦ λόγου της, μέσω τοῦ ὁποίου ΔΕΝ ΠΡΟΤΑΣΣΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΑΣ, γιατί πέρα ἀπό αὐτά ἀπουσιάζει ἡ ΖΩΗ.

Ἔτσι λοιπόν, δέν θά ἀποδεχθοῦμε κανένα Σύνταγμα ἤ νόμο ὁ ὁποῖος θά ἀντιβαίνει στό Πιστεύω καί στίς Παραδόσεις μας. Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ὅμως, θά ἐξηγήσουμε μέ θάρρος καί ἐπιχειρήματα καί στούς Εὐρωπαίους ἑταίρους μας τήν ὅ,ποια ἀντίρρηση ἤ ἄρνησή μας. Ἔχουμε λόγο καί αὐτό σίγουρα θά τό ἐκτιμήσουν οἱ Εὐρωπαῖοι, μιᾶς καί αὐτό ζητοῦν ἀπεγνωσμένα ἀπό τούς Ἕλληνες πολιτικούς.

Κάτι πού ἴσως δέν γνωρίζετε εἶναι πώς, στήν Παράταξή μας, ὑπάρχουν ἤδη ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι χαίρουν τοῦ σεβασμοῦ καί τῆς ἐκτιμήσεως μελῶν τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου λόγω τῆς ἐπαγγελματικῆς καί προσωπικῆς στάσης τους μέχρι σήμερα.

Οἱ Εὐρωπαῖοι μπορεῖ νά ἔχουν ἀρκετά σημεῖα στά ὁποῖα εἶναι ἀντίθετοι μέ μᾶς, ἔχουν ὅμως καί μιά ἀλάνθαστη ἱκανότητα νά ἀναγνωρίζουν τήν ἠθική ἀκεραιότητα καί νά ὑποχωροῦν μπροστά της.


Ἡ θέση σας γιά τή ραγδαία ἄνοδο τῆς λαθρομετανάστευσης;


Ἡ λαθρομετανάστευση εἶναι φυσική ἐπιδίωξη τῶν ἐμπερίστατων Χωρῶν, ἄν ἀναλογιστεῖ κανείς τίς σημερινές συνθῆκες διαβίωσης τῶν λαῶν αὐτῶν. Αὐτό, ὅμως, πού δέν καταλαβαίνουμε ἐμεῖς εἶναι τό γιατί πρέπει νά θυσιάσουμε τήν πνευματική καί πολιτιστική μας ὁμοιογένεια, ἀφήνοντας οὐσιαστικά τούς ξένους καί ἐν πολλοῖς ἀκαλλιέργητους πληθυσμούς νά διεκδικοῦν μέ ἀπαίτηση τήν ἀλλοίωση τῆς ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς μας ταὐτότητος.

Αὐτό πού συμβαίνει στόν τόπο μας ἀγγίζει τά ὅρια τῆς ἐθνικῆς προδοσίας, ἀφοῦ, ὄχι μόνο ἀνεχόμαστε ἀλλά καί διευκολύνουμε τούς φιλοξενουμένους πληθυσμούς νά διεκδικοῦν καί νά ἐπιβάλλουν τίς νοοτροπίες καί τά πιστεύματα τοῦ λαοῦ τους, οὐσιαστικά ἀπαγορεύοντάς μας νά ζοῦμε καί νά ἐκφραζόμαστε σάν ἐλεύθεροι πολίτες τῆς ἴδιας μας τῆς Χώρας!

Εἶναι σημαντικό, ὅμως, τό νά παραδειγματιστοῦμε ἀπό τήν Εὐρώπη, ὅπου ἤδη ἔχουν βρεθεῖ καί ἔχουν ἐφαρμοστεῖ ἀποτελεσματικές λύσεις ἐλέγχου τῆς λαθρομετανάστευσης. Αὐτό ὅμως δέν συμβαίνει στήν Πατρίδα μας!

Ἡ Πατρίδα μας δέν ἔχει μεταναστευτικό πρόγραμμα, γιατί κανείς δέν ἔχει ἀσχοληθεῖ σοβαρά καί ἐπιστημονικά μέ τό ζήτημα. Ὁ λόγος εἶναι γνωστός, λίγο-πολύ σέ ὅλους, κι ἔτσι, δέν νομίζω ὅτι, τώρα, ἐπείγει τόσο τό νά ἀναλύουμε τά προβλήματα, ὅσο τό νά τά λύνουμε. Τίς ἀναλύσεις τίς κάνουν πολλοί, ἡ λύση ὅμως μᾶς εἶναι ἀπαραίτητη. Ἔτσι, λοιπόν, αὐτό πού ἐμεῖς πιστεύουμε εἶναι πώς πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε μέ σοβαρότητα τό πρόβλημα, θέτοντας δύο βασικούς ἄξονες:

Ὁ πρῶτος εἶναι ἡ ἀξιολόγηση καί ἀποτίμηση τῆς ποσόστωσης τοῦ μεταναστευτικοῦ πληθυσμοῦ πού «ἀντέχει» ἡ Πατρίδα μας χωρίς νά κινδυνεύει νά ἀλλοιωθεῖ ἤ νά ἐξαφανιστεῖ πολιτισμικά καί οἰκονομικά.

Ὁ δεύτερος καί ἐξίσου σημαντικός ἄξονας εἶναι ὁ σεβασμός τοῦ ἀνθρώπου στό πρόσωπο τῶν μεταναστῶν.

Ὅταν πολλοί ἀπό τούς συμπατριῶτες μας βρέθηκαν μετανάστες σέ μακρινές ἤ κοντινές χῶρες ὅπως ἡ Γερμανία, ἡ Ἀμερική, ἡ Αὐστραλία καί ἄλλες, ἤθελαν νά ἀντιμετωπιστοῦν μέ ἀξιοπρέπεια καί σεβασμό.

Μέ τόν ἴδιο τρόπο πρέπει νά ἀντιμετωπίσουμε κι ἐμεῖς τούς μετανάστες πού ἐπιλέγουν τήν Πατρίδα μας γιά νά ζήσουν. Πρέπει νά τούς δείξουμε τόν σεβασμό πού ὀφείλει ὁ κάθε ἄνθρωπος στόν συνάνθρωπό του, νά φροντίσουμε σάν κράτος νά τούς ἐντάξουμε σέ μία ἁρμονική καί ἐποικοδομητική συμβίωση μέ ὅλους ἐμᾶς καί νά τούς δώσουμε ἴσες εὐκαιρίες καί ἀνθρώπινες συνθῆκες διαβίωσης ἀλλά καί νά ἀπαιτήσουμε ἀπ΄ αὐτούς μέ τόν πιό κατηγορηματικό τρόπο ὅτι πρέπει νά σεβασθοῦν καί νά τιμήσουν τή Χώρα πού τούς φιλοξενεῖ ἀλλά καί τά πιστεύματα καί τίς Παραδόσεις της. Γιά νά γίνει αὐτό, ὅμως, ὅπως προεῖπα, χρειάζεται νά ἀσχοληθοῦμε σοβαρά καί χωρίς σκοπιμότητες μέ τό πρόβλημα.


Τί πιστεύετε πώς πρέπει νά γίνει γιά νά ἀντιμετωπιστεῖ πανευρωπαϊκά ἡ οικονομική κρίση;


Ἡ οἰκονομική κρίση ἐν πολλοῖς εἶναι πλασματική. Ἡ οἰκονομική κρίση ἔχει πλήξει ἀποκλειστικά τά καπιταλιστικά μοντέλα οἰκονομίας καί αὐτά θά πρέπει νά ἀναζητήσουν λύσεις. Ἐμεῖς δέν πιστεύουμε πώς οἱ οἰκονομικές λύσεις μποροῦν νά δοθοῦν σέ πανευρωπαϊκό ἐπίπεδο. Οἱ λύσεις μποροῦν νά δοθοῦν μόνο σέ ἐπίπεδο κράτους. Ἡ Πατρίδα μας μέ συνετή καί πραγματικά χρηστή διαχείριση, ὄχι ἁπλᾶ δέν ἔχει νά φοβηθεῖ ἀπό τήν οἰκονομική κρίση ἀλλά μπορεῖ νά δώσει καί τά φῶτα της καί πρός τά ἔξω, στό πῶς ἀντιμετωπίζονται αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά προβλήματα.

Πρέπει ὅμως γιά νά γίνει αὐτό νά διώξουμε μακρυά τά τρωκτικά πού λυμαίνονται τόσα χρόνια τήν Ἑλληνική οἰκονομία καί δέν σέβονται τήν ἱερότητα τοῦ δημοσίου χρήματος. Στό οἰκονομικό μας πρόγραμμα περιγράφουμε μέ σαφήνεια καί ἀκρίβεια τήν ἀπόλυτη λύση τοῦ οἰκονομικοῦ ζητήματος στήν χώρα μας.


Εἶστε ὑπέρ τῆς ἔνταξης τῆς Τουρκίας καί τῆς FYROM στήν ΕΕ;


Μόνο ἐάν ἰκανοποιηθοῦν τά ζητήματα πού κακῶς χρονίζουν στήν ἐξωτερική μας πολιτική. Ἡ Τουρκία ἐάν θέλει νά ἐνταχθεῖ θά πρέπει νά σεβαστεῖ τήν ἐλευθερία τῆς Κύπρου, νά καταδικάσει καί νά καταργήσει τό ψευδοκράτος καί νά ἐλευθερώσει τήν Κύπρο ἀπό τά δεσμά τῆς διχοτόμησης. Θά πρέπει νά ἀποδεχθεῖ πλήρως τά σύνορα τῆς Πατρίδος μας καί στήν Θράκη, καί στόν Ἕβρο, καί στό Αἰγαῖο, ἐάν θέλει τήν στήριξή μας γιά τήν ἔνταξή της στήν Ε.Ε...


Τό ἴδιο ἀκριβῶς ἰσχύει καί γιά τά Σκόπια. Θά πρέπει νά διαλέξουν ἕνα ὄνομα πού δέν θά περιέχει τόν ὅρο «Μακεδονία», ἀλλά οὔτε ἄλλο παράγωγο ἤ συνώνυμό του. Σέ ἀντίθετη περίπτωση καί γιά τούς δύο ὑπάρχει ἡ στάση τῆς ἔνστασης...


Β) ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Πιστεύετε πώς ἡ συνεχής σκανδαλολογία θά ἐπηρεάσει τούς Ἕλληνες πολίτες στίς Εὐρωεκλογές;


Θά πρέπει νά ἐπηρεάσουν τούς Ἕλληνες πολίτες αὐτά τά ἴδια τά σκάνδαλα καί ὄχι μόνο ἡ φιλολογία περί τῶν σκανδάλων, ἡ ὁποία ἐν πολλοῖς ἀποσκοπεῖ στό νά ἐπηρεάσει τούς ψηφοφόρους ὑπέρ κάποιου, πάλι, κόμματος ἐξουσίας.

Πρέπει νά συνειδητοποιήσει ὁ λαός μας ὅτι ἀπό τήν ἐποχή μετά τόν Καποδίστρια ἡ Πατρίδα μας κυβερνᾶται κατά κανόνα ἀπό ἀνθρώπους ἄσχετους, ἀδιάφορους ἤ καί πολεμίους τῶν Παραδόσεων τοῦ Ἔθνους μας καί ὑπερμάχους τῶν δόσεων τοῦ … “παρά”! Ἀπό ἀνθρώπους πού δέν νοιώθουν τό χρῆμα τοῦ λαοῦ σάν ἱερό χρῆμα!

Τά σκάνδαλα, λοιπόν, πρέπει νά ἀφυπνίσουν τόν λαό μας! Πρέπει νά τόν κάνει νά σκεφτεῖ! Δέν ἔχουμε πολύ χρόνο ἀκόμα στήν διάθεσή μας ἐάν θέλουμε νά ἀνακάμψει τό Ἔθνος μας.

Ἄν πάλι μᾶς ἀρέσει νά ἔχουμε ψεῦτες καί κλέφτες γιά πολιτικούς, τότε νά σταματήσουμε νά διαμαρτυρόμαστε.


Πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε πώς μέ λόγια μόνο καί συνθήματα δέν γίνεται τίποτε. Ὁ τόπος θέλει ἔργα ἀπό ἀνθρώπους μέ ἦθος καί ἰδανικά.

Ὁ τόπος μας ἔχει ἀνάγκη ἀπό ΣΥΝΕΧΙΣΤΑΣ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, κάτι πού ὁλόψυχα ὅλοι μας στην Παράταξή μας ἔχουμε κάνει σκοπό ζωῆς.


Πολλοί σᾶς κατηγοροῦν ὅτι εἶστε «ἀκροδεξιό κόμμα» καί «κόμμα ἱερέων». Τί ἀπαντᾶτε;


Εἶναι ἴδιον καί χαρακτηριστικό τοῦ Ἕλληνα νά βάζει ταμπέλες σέ κάθε τι, ἔτσι ὥστε νά ἔχει τήν δυνατότητα νά τό ἀφορίσει ἤ νά τό καταδικάσει χωρίς νά μπεῖ στόν κόπο νά ἐξετάσει λεπτομερῶς τό ζήτημα.

Ἐάν μᾶς λένε ἀκροδεξιούς ἐπειδή ἀγαποῦμε τήν Πατρίδα μας, θά πρέπει νά διαβάσουν μέ προσοχή τί γράφουμε στήν ἱδρυτική μας διακήρυξη καί συγκεκριμένα πώς εἴμαστε ἐναντίον κάθε βιαίας μορφής ἐπιβολής ἐξουσίας, ἐναντίον τοῦ ρατσισμοῦ, ἐναντίον τοῦ νά μήν ἀναγνωρίζεται ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης ὡς εἰκόνας τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ μας.


Ἀπό τήν ἄλλη μεριά, ἄν ἐννοοῦν πώς εἴμαστε κόμμα ἱερέων ἐπειδή ἐμπνευστές μας, ὁδηγοί μας μέ τό παράδειγμα καί τή ζωή τους ἀλλά καί μέ τίς γνώσεις καί τή διορατικότητά τους εἶναι οἱ ἱερεῖς μας, πού βιώνουν καί ἐνσαρκώνουν τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ καί ποιμαίνουν μέ αὐταπάρνηση καί ἀγάπη τόν Λαό Του, αὐτό μᾶς τιμᾶ! Αὐτό εἶναι τίτλος τιμής γιά μᾶς καί ὄχι μομφή!

Τί προτιμοῦν ἄλλωστε αὐτοί πού τό χρησιμοποιοῦν ὡς μομφή;

Προτιμοῦν τά Κόμματα πού τά κατευθύνουν οἰκονομικά συμφέροντα, στρατολογημένοι ἐπιχειρηματίες πού ἐλέγχουν τόν Τύπο καί τά Μ.Μ.Ε μέ σαφῆ πρόθεση νά βλάψουν τόσο τήν Πατρίδα μας ὅσο καί τήν ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ, ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ καί τήν Ἱερή Παράδοσή μας;

Πιστεύετε ὅτι τελικά ἡ φωνή πού ὑποστηρίζει τήν Ἑλλάδα καί τἡν Ὀρθοδοξία, ὅπως αὐτή ἐκφράστηκε μέσω τῶν ἐπιλογῶν καί θέσεων τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια,ἔχει θέση στή σύγχρονη Ἑλλάδα;


Φυσικά καί ἔχει! Ἡ πολιτική καί οἱ ἐπιλογές τοῦ Ἰ. Καποδίστρια ἔχουν κάνει μέχρι σήμερα τήν Γερμανία καί τήν Ἐλβετία τά κράτη πού εἶναι, μέ τήν ἀξιοζήλευτη ὀργάνωση καί κρατική δομή καί μέριμνα.

Ἡ πολιτική τοῦ Ἰ. Καποδίστρια βασιζόταν στό ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι αἰώνιος σέ αὐτή τή γή καί πώς μιά μέρα θά δώσει λόγο καί «ἐκτός τοῦ κόσμου τούτου» γιά κάθε του ἐπιλογή καί πράξη.

Συνεπῶς ὁ πολιτικός ἤ ὅποιος ἀποφασίσει νά ὑπηρετήσει τό ΚΟΙΝΟ συμφέρον θά πρέπει νά εἶναι ΠΟΛΛΑΠΛΑ ὑποχρεωμένος νά προσέχει, νά εἶναι σώφρων, ἠθικός καί κυρίως νά ἔχει κρυστάλλινη καί διάφανη προσωπική ζωή.

Αὐτό, ὅμως, μπορεῖ νά γίνει, μόνο ἐάν ὁ πολιτικός ἔχει πάρει ἀπόφαση νά ζήσει σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς Ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ. Ἐάν ὁ πολιτικός σέ προσωπικό ἐπίπεδο δέν ἔχει κατανοήσει τήν ἱερότητα τῆς θέσης πού κατέχει, ἐπιτρέπει στόν ἑαυτό του τά πάντα. Ὁ ψηφοφόρος μπορεῖ νά ἔχει ὅποιο τρόπο ζωής θέλει! Ὁ πολιτικός ὅμως, ὄχι!

Ὁ πολιτικός πρέπει νά ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ μέ ἐγγύηση τά Ἱερά Πιστεύματά του.


Θεωρεῖτε ὅτι ἡ ψῆφος τοῦ Ἕλληνα πολίτη στό κόμμα σας θά εἶναι μία ψῆφος διαμαρτυρίας ἤ συνειδητή πολιτική ἐπιλογή;


Κάθε ἄλλο παρά σάν ψῆφος διαμαρτυρίας μπορεῖ νά μεταφραστεῖ ἡ ψῆφος στήν Παράταξή μας...


Εἶναι αὐτές οἱ Ἐκλογές μιά πρόβα γιά τίς ἐπικείμενες Ἐθνικές Ἐκλογές, ὅποτε κι ἄν αὐτές γίνουν;


Γιά μᾶς δέν εἶναι τίποτε πρόβα, γιατί δέν ἀντιμετωπίζουμε τήν πολιτική σάν θεατρική παράσταση. Πρόβα εἶναι γι' αὐτούς πού παίζουν, ὑπολογίζουν, ἐξαπατοῦν τόν λαό. Γιά μᾶς εἶναι κάτι διαφορετικό...


Πεῖτε ἕναν καλό λόγο στόν Ἕλληνα πολίτη προκειμένου νά ψηφίσει ἐσᾶς στίς Εὐρωεκλογές καί ὄχι κάποιο ἄλλο κόμμα.


Οἱ Ἕλληνες πολίτες πού μᾶς γνωρίζουν – ἀλλά καί αὐτοί πού συνεχῶς μᾶς μαθαίνουν- δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό «καλά λόγια» καί κολακεῖες καί ὑποσχέσεις. Ἀπ’ αὐτά ἔχουν χορτάσει τόσα χρόνια.

Τώρα, οἱ πολίτες ἔχουν ἀνάγκη ἀπό ἀνθρώπους πού θά τούς ποῦν τήν ΑΛΗΘΕΙΑ χωρίς νά κρύψουν τίποτα ἀπό πίσω της, ἀπό ἀνθρώπους πού ξέρουν τί θά πεῖ δουλειά καί οἰκονομία καί συνετή διαχείριση καί τιμιότητα. Ἀπό ἀνθρώπους πού βάζουν τό καλό τῆς πατρίδας τους καί τῶν συνανθρώπων τους πρίν ἀπό τό δικό τους. Αὐτές τίς ἐγγυήσεις θέλει πιά ὁ Ἕλληνας πολίτης, κι αὐτές ἐμεῖς τοῦ τίς δίνουμε.


Καλοῦμε νά μᾶς ψηφίσουν ὄχι μόνο οἱ πιστοί, μέ τούς ὁποίους ταυτιζόμαστε ἀπόλυτα στόν τρόπο ζωῆς καί Πίστεως, ἀλλά καί τούς τίμιους καί εἰλικρινεῖς ἀθρήσκους.

Αὐτοί δέν ἔχουν νά ζημιωθοῦν σέ τίποτα ἀπό τήν δική μας πίστη, ἔχουν, ὅμως νά ὠφεληθοῦν πολύ ἀπό τίς δικές μας ἠθικές καί πνευματικές δεσμεύσεις...





Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Άς σώσουμε το σπίτι μας, πρίν νάναι πολύ αργά...





Παλαιά Αθήνα - Πλατεία Ομόνοιας !

Τάξη καί ασφάλεια...




Η είσοδος τής Ελλάδας στήν τότε ΕΟΚ καί η αποδοχή νέων νόμων, υποδείξεων, καί ντιρεκτιβών με αποκορύφωμα το πονηρό παιχνίδι τής Τουρκίας καί την επιβάρυνσή μας παραπάνω απ΄ ότι επέτρεπε η αγορά εργασίας μας, έφεραν τα παρακάτω αποτελέσματα πού διαβάζουμε...


Αυτό το κακό τής Αθήνας μοιραία θά επεκταθεί καί στήν Πάτρα, εάν δέν λάβουμε από τώρα τα μέτρα μας...



Ώ, Πάτρα, παλιά αρχοντική Πολιτεία !

Κοίταξε τώρα Ανατολικά και δές για λίγο τήν Αθήνα. Λάβε λοιπόν κι΄ εσύ τά μέτρα σου, και φρόντισε μη σ΄ εύρουν τά ίδια δεινά, και μάλιστα, λόγω του Λιμανιού σου ακόμη χειρότερα…



ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΜΑΣ ΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΣΕ «ΑΛΛΕΣ» ΣΚΕΨΕΙΣ…

« Η χώρα μας είναι το σπίτι μας. Ο λαός μας, το Έθνος μας, είναι η οικογένεια μας. Στο σπίτι μας μπορούμε να φιλοξενήσουμε ένα ορισμένο αριθμό ανθρώπων, όσων μας επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Όταν χρειαστεί το κάνουμε. Από παράδοση φιλοξενίας, πολιτισμό, Χριστιανικό πνεύμα, από την φυσική συμπάθεια μας προς τον αδύνατο. Όμως…


Όμως, δεν θα ριψοκινδυνέψουμε την ασφάλεια των παιδιών μας, δεν θα επιτρέψουμε στον φιλοξενούμενο ν΄ ανεβεί στο κρεβάτι μας, να μας αλλάξει συνήθειες, να φορέσει φερετζέ στις γυναίκες μας, δεν θα του επιτρέψουμε να θεωρήσει ότι μπορεί νά ανάψει φωτιά μες το σαλόνι μας, δεν θα του επιτρέψουμε να μας ζητήσει και τα ρέστα…


Χιλιάδες χιλιάδων λαθρομεταναστών συρρέουν στην χώρα μας. Η μεγάλη πλειοψηφία τους είναι δυστυχείς φυγάδες, άνθρωποι που θα ήθελαν μια τίμια δουλειά, ψωμί, στέγη, ασφάλεια για τους ίδιους και τα παιδιά τους και φύγανε από τόπους ρημαγμένους από τον πόλεμο και την πείνα.

Ένα κομμάτι τους είναι νταβαντζήδες, πρεζέμποροι, λαθρέμποροι...

Κάντε μια βόλτα στην Ομόνοια και θα τους δείτε. Κάντε μια βόλτα στα Τριμελή και Πενταμελή Εφετεία Κακουργημάτων και διαβάστε τα ονόματα των κατηγορουμένων στα εκθέματα.

Τεράστιο ποσοστό των κατηγορουμένων, συχνά η πλειοψηφία, στην εμπορία ναρκωτικών, στις ένοπλες ληστείες, τις διαρρήξεις και στην σωματεμπορία είναι αλλοδαποί.

Οι «στατιστικές» που αθροίζουν στην εγκληματικότητα τις ακάλυπτες επιταγές και την μη καταβολή εργοδοτικών εισφορών είναι για τα πανηγύρια. Αυτές οι τρίχες απευθύνονται σε Νεοταξικούς πιθήκους. Έχετε δει Αλβανό, Αφγανό, Σομαλό ή Ρουμάνο με μπλοκ επιταγών; Ούτε κι εγώ. Δείτε την βαριά εγκληματικότητα, την συμμετοχή των αλλοδαπών σε αυτήν και τα λέμε…

Σχεδόν όλοι όμως, πλην των Αλβανών και των λοιπών Βαλκάνιων, ερχόντουσαν κι έρχονται μέσω Τουρκίας.

Οι Τούρκοι, Κεμαλικοί πρωτοφασίστες ή Νεοοθωμανοί Ισλαμοφασίστες, έχουν στήσει μια τεράστια μηχανή προωθώντας αλλεπάλληλα κύματα λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, χρεώνοντας κάθε ταλαίπωρο χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Μιλάμε για βιομηχανία.

Ο πρώτος δουλέμπορος είναι η ρατσιστική καμόρα που κυβερνάει την Άγκυρα. Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, ΜΙΤ, δουλέμποροι, Στρατοχωροφύλακες, Αστυνομία, Λιμενικό, Στρατός, όλοι στην Τουρκία συνεργάζονται για να γδάρουν τους δύστυχους κι ύστερα να τους πετάξουν στις ακτές μας ή στην από δω όχθη του Έβρου.

Έτσι από την μια κερδίζουν αμύθητα ποσά κι από την άλλη υπονομεύουν την οικονομία, την κοινωνία μας, την Εθνική μας Ασφάλεια...

Το κέντρο της Αθήνας έχει μετατραπεί σε προάστιο του Ισλαμαμπάντ ή του Μογκαντίσου.

Λαθρέμποροι, ντίλερ ηρωΐνης, νταβαντζήδες «δουλεύουν» νυχθημερόν, οι νιγηριανές πόρνες τους φτάνουν ως τον Κηφισό. Ενίοτε συμπλέκονται μέρα μεσημέρι με τσεκούρια και μαχαίρια.

Κοπάδια μαύρων με ζεμπίλια πουλάνες τσάντες, ζώνες, ότι φανταστείς. Συνήθως είναι «μαϊμούδες» κι οι πωλητές είναι το τελευταίο κομμάτι του πλοκαμιού που ξεκινά από την ναπολιτάνικη μαφία. Διαβάστε τα «Γόμορα». Αξίζει.

Οι Έλληνες μαγαζάτορες φεύγουν, οι τιμές της γης καταβαραθρώθηκαν. Περιμένετε να δούμε ποιοι θ΄ αγοράσουν κι ύστερα θα διώξουν του γαβριάδες και θα πουλάνε ή θα νοικιάζουν με χρυσάφι. Ότι έγινε με του Ψυρρή και το Γκάζι.

Φτιάξανε περιουσίες κάτι «σοσιαλιστές» υπουργοί και κάτι αδερφές, τιμητές των πάντων από τηλοψίας… Είχανε βλέπετε την κατάλληλη πληροφόρηση.

Λοιπόν, εμείς δεν θέλουμε το σπίτι μας να γίνει έτσι. Δεν θέλουμε τζαμί. Δεν θέλουμε μιναρέδες να διακόπτουν τον αττικό ορίζοντα. Δεν θέλουμε αγέλες Σομαλών κι Αφγανών ναρκεμπόρων να μαχαιρώνονται ντάλα μεσημέρι για τον έλεγχο της πιάτσας.

Να κλείσουμε την πόρτα μας. Να πετάξουμε έξω όποιον παρανομεί. Καμμία ανοχή. Πουθενά και σε τίποτα. Καμμία ανοχή στην πορνεία, την επαιτεία, το παράνομο εμπόριο.

Τα στρώνουν και πουλάνε έξω από τις πόρτες των καταστημάτων των Ελλήνων εμπόρων, τών νομοταγών εμπόρων που τους σκίζει η Εφορία, το ΤΕΒΕ, το ΙΚΑ...

Να τους στείλουμε πεσκέσι σε αυτούς που τα κονομήσανε για να τους σπρώξουν στην αυλή μας.

Να τους μαζέψουμε, όποιους μπήκαν παράνομα, σε στρατόπεδα, και να ξεσκαρτάρουμε ( και να βοηθήσουμε ) τους τίμιους ανθρώπους, τους πραγματικούς πρόσφυγες από τους νταβαντζήδες, τα παράσιτα και τους πρεζέμπορους…

Βίαιη επαναπροώθηση και σ΄ όποιον αρέσει.

Παρά τις μπούρδες που παπαγαλίζει η καθεστωτική ροζ «αριστερά», οι Έλληνες πουθενά δεν πήγανε ως ακρίδες, άναρχα, ως επιδρομείς.

Στην Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ πήγανε οργανωμένα ( μέσω ΔΕΜΕ ), συχνά τους περίμενε η δουλειά από πριν. Λίγοι ήταν αυτοί που ξεμπάρκαραν από βαπόρια στην Αμερική. Στην ουρά μήνες και χρόνια για να μεταναστεύσουν μετά από διαδικασίες επίπονες.

Καμμία ανοχή σε όσους απασχολούν παράνομους μετανάστες. Ο νόμος υπάρχει αλλά ποιος τον εφαρμόζει; Στην Ισπανία για να νοικιάσεις σπίτι πρέπει να έχεις νόμιμη παραμονή και πας μαζί με τον ιδιοκτήτη στην Αστυνομία να δηλώσεις την κατοικία σου, αλλιώς σας κόβουν και των δυο τα πόδια.

Θα προστατεύσουμε την χώρα μας, το σπίτι μας, τα παιδιά μας, την αισθητική μας; Ποιος θέλει 300.000 μουσουλμάνους στην Αθήνα;

Ποιος μας ρώτησε αν θέλουμε άλλη μια τεράστια μειονότητα που θεωρεί τις μανάδες και τις κόρες μας πουτάνες, γιατί δεν φοράνε μαντήλα και κυκλοφορούν με παντελόνια;

Ποιος μας ρώτησε εάν θέλουμε ν΄ ακούμε το κάλεσμα του μουεζίνη μέσα στην πόλη που πέθανε ο Καραϊσκάκης για την ελευθερία της;

Σίγουρα ίσως ενοχληθούν ορισμένοι από τα παραπάνω, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα...


Diktyo21 – Newsletter
http://www.diktyo21.gr/item.asp?ReportID=884


========================================

ΑΠΟ ΤΟ ΒΗΜΑ – ON LINE

Ανθρώπινη χωματερή πίσω από την Ομόνοια …
Το «ιστορικό κέντρο» της πρέζας, της πορνείας, της ανεργίας και της ανέχειας...

ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ φως αντανακλάται εκτυφλωτικά πάνω στις πλάκες της ανακαινισμένης πλατείας στο Μοναστηράκι.
Στο κέντρο της, ένας βαλκάνιος πλανόδιος μουσικός παίζει τη «Λίμνη των κύκνων», χαϊδεύοντας τα στόμια των γεμισμένων με νερό ποτηριών που έχει αραδιάσει επάνω σε μια σκούρα θήκη. Ο μικρός ενισχυτής που έχει συνδέσει, αρκεί για να φθάσει η μουσική στη μέσα πλευρά της οδού Ερμού.

Εκεί, στη γωνία, τρεις νεαροί αστυνομικοί ελέγχουν τα έγγραφα ενός σακατεμένου

άνδρα, απροσδιόριστης καταγωγής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι προ ολίγου είχε πάρει ηρωίνη και ότι την αγόρασε από την πιάτσα της χωματερής ανθρώπων που αφέθηκε να δημιουργηθεί από ένα αδιάφορο κράτος μέσα στο κέντρο του κέντρου της Αθήνας.

Μετά τα νεομποέμ καταστήματα ντιζάιν και τα θορυβώδη μπαράκια του Ψυρρή, μέσα στον ορυμαγδό των θορύβων από τα φορτηγά και τη μυρωδιά του κάρυ και του κύμινου, πίσω και πέρα από την πλατεία Θεάτρου κείται μια μικρή πολυεθνική Βαβέλ απελπισμένων, «αμαρτωλών», διαβόλων και αγγέλων.


Είναι η τριτοκοσμική πλευρά μιας Αθήνας που έχει χάσει την αθωότητά της προ πολλού. Είναι η Αθήνα της πρέζας, της πορνείας, της ανεργίας και της ανέχειας.

Γύρω από το μεσοπολεμικό κτίριο της ιστορικής Διπλαρείου Σχολής- που σε μια πολιτισμένη πόλη θα φιλοξενούσε και ένα λαμπρό μουσείο βιομηχανικού σχεδιασμού- εκτείνεται το κολαστήριο της πρωτεύουσας.

« Αυτή η γειτονιά πια είναι ένα καρκίνωμα που κάνει μετάσταση σε όλο το κέντρο και παρασύρει την πόλη σε βέβαιο θάνατο », μας λέει ένας υπάλληλος ξενοδοχείου της περιοχής.


« Τα πράγματα είναι δύσκολα και για εμάς. Ολα και όλοι έχουν θεριέψει » ομολογεί ένας πακιστανός ψιλικατζής. Φοβάται και δεν θέλει να πει περισσότερα, όπως όλοι όσοι δεν έχουν χαρτιά.


Τσακισμένα κορμιά...

Τσακισμένα κορμιά, σε ομάδες των δύο και των τριών, χτυπάνε ενέσεις το ένα στο άλλο. Κάποιοι το κάνουν άγαρμπα και το πεζοδρόμιο γεμίζει αίματα. Αλλοι περπατούν με χίλια ζόρια και ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε.

Στην είσοδο της στοάς μπαινοβγαίνουν άνδρες καλοντυμένοι με σπορ αμφίεση και «καθαροί». Μοιράζουν «τσίκια» και φεύγουν, ενώ ύστερα από λίγο εμφανίζονται αστυνομικοί. Το «πάρτι» σταματάει προσωρινά για να ξαναρχίσει δριμύτερο. Ο φαύλος κύκλος δεν ολοκληρώνεται ποτέ και το παιχνίδι «πρέζα και αστυνόμοι» παίζεται όλη την ημέρα.

Συνήθως την πληρώνουν με σύλληψη οι ναρκομανείς, που ειδικά αν έχουν πιει τη « ζουζού », μπορεί και να μην καταλαβαίνουν τι συμβαίνει.


Οι έμποροι παραδέχονται ότι τους τελευταίους μήνες η αστυνόμευση έχει αυξηθεί. « Και πάλι,όμως,δεν αλλάζει τίποτε.Είμαστε καταδικασμένοι » λέει με θυμό ένας ξενοδόχος. « Σε λίγο καιρό θα το κλείσω και θα φύγω.

Αν διαβάσετε τι γράφουν οι ξένοι τουρίστες στο Διαδίκτυοόταν φεύγουν από την Αθήνα,θα ντραπείτε που είστε Ελληνες » επιμένει. Λίγο πιο πίσω, σε ένα μπακάλικο «εποχής», από αυτά που διατήρησαν χρώμα και χαρακτήρα αναλλοίωτο στον χρόνο, ο ιδιοκτήτης μιλάει και βρίζει: « Τους βλέπω τέσσερις- τέσσερις να φυλάνε καρτέρι.Κλέβουν και τα πρεζάκια,αλλά οι ξένοι κλέβουν παραπάνω.

Τους Κινέζους,που είναι ήσυχοι,τους έχουνε τσακίσει. Είμαστε όλοι μέχρις εδώ! ». Παρόμοιες ιστορίες αφηγούνται και άλλοι επιχειρηματίες της περιοχής. Μέσα σε αυτή την « ωραία ατμόσφαιρα » Ελληνες και ξένοι προσπαθούν να επιβιώσουν και να βγάλουν τα προς το ζην.


« Είμαι 26 χρόνια εδώ,όμως μεγαλώνω παιδιά και πιάνεται η ψυχή μουόποτε βλέπω τους νέους με τις σύριγγες. Με έχουν μάθει και συχνά με φωνάζουν “θεία”,ενώ μια κοπέλα με αποκαλεί “μάνα” » σημειώνει μια ευγενέσταση ιδιοκτήτρια φούρνου. Οι λιγοστοί κάτοικοι και οι εναπομείναντες επιχειρηματίες διηγούνται πρωτοφανή στιγμιότυπα της νέας τοπικής ιστορίας που βρίσκεται υπό δημιουργία.

« Τις προάλλες έβλεπα έναν πατέραο οποίος είχε φέρει εδώ το παιδί του για να δει από κοντά τα πρεζάκια και να μάθει τι είναι η πρέζα » διηγείται ένας δάσκαλος της περιοχής. Σε αυτή την κακή ταινία, που μοιάζει με ζωντανό εφιάλτη, λίγοι έξω από την περιοχή αντιλαμβάνονται το μέγεθος του προβλήματος. « Δεν θα το ξεχάσω ποτέόταν είδα έναν μικρό παιδί να χτυπά ένεση στο κεφάλι του.Ημαρτον! » λέει με τρόμο άλλος επαγγελματίας.

Εθνοτικές διενέξεις...


Πίσω από την πλατεία, δίπλα σε κάδους από όπου ξεχειλίζουν τα σκουπίδια, μια λαϊκή αγορά που παραπέμπει περισσότερο σε κωμόπολη της Ανατολής και λιγότερα στα κλασικά παζάρια της Αθήνας, ένα πολυεθνικό μπούγιο, αυστηρά ανδρικό, διαπραγματεύεται σκληρά τις τιμές στις ντομάτες και στα παντζάρια.

Σε ακτίνα δεκάδων μέτρων κτίρια- ερείπια φιλοξενούν εμιγκρέδες από κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο Τρίτος Κόσμος έχει ανοίξει μια άτυπη πρεσβεία μέσα στην καρδιά των Αθηνών, με ένα δειγματολόγιο από όλες τις φυλές του Ισραήλ. Λίγοι αντιλαμβάνονται γιατί στην «εύφορη» πλευρά του Ψυρρή, τα εγκαταλειμμένα κτίρια είναι ερμητικά κλειστά. « Είναι ο μόνος τρόπος για να μην τα καταλάβουνοι ξένοι » θα μας πει μια παλαίμαχη σερβιτόρα της περιοχής.

Αν οι δρόμοι του αθηναϊκού κέντρου μεταφέρονταν στη γεωπολιτική σκακιέρα, η οδός Αγίου Κωνσταντίνου θα έπαιζε τον ρόλο της χερσονήσου του Σινά, δηλαδή το σύνορο Ασίας- Αφρικής.

Από την Πειραιώς, προς του Ψυρρή, διαμένουν οι Ασιάτες- Πακιστανοί, Αφγανοί, Μπαγκλαντεσιανοί οι περισσότεροι.

Πέρα από την Αγίου Κωνσταντίνου ζει ένα μωσαϊκό Σομαλών, Ερυθραίων, Νιγηριανών και Σουδανών- με τους τελευταίους να έχουν μεταφέρει στην Ελλάδα και τις εθνοτικές τους διενέξεις.

Στη γκρίζα ζώνη του μεγάλου δρόμου για τον Πειραιά τα πρεζάκια στην Ομόνοια διατηρούν την «ελληνικότητα» της περιοχής,

ενώ στον ρόλο κυανόκρανου λιγοστοί Ρώσοι και Γεωργιανοί, κοντά στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου.


Στην επέκταση της Μενάνδρου, πέρα από την Πειραιώς, το πληθυσμικό μείγμα αλλάζει. Οι φάτσες σκουραίνουν, οι γυναίκες κάνουν την αναπάντεχη εμφάνισή τους, ενώ τα παιδικά κλάματα ακούγονται νοερά μέσα στη βοή μιας αλλόκοτη πόλης. Στο εσωτερικό κτιρίων μονολιθικής αισθητικής, χτισμένων όπως όπως στην περίοδο της ανοικοδόμησης, με σκόνη να συσσωρεύεται πάνω τους για δεκαετίες, εκατοντάδες άνθρωποι στοιβάζονται σε μικρά, ανήλιαγα δωμάτια.

Το Εθνικό Θέατρο...

Ανάμεσα σε παλιά πορνεία, «ροζ» δωμάτια και ξενοδοχεία και ξενώνες για τους απελπισμένους του Τρίτου Κόσμου, στέκει ανακαινισμένο το Εθνικό Θέατρο.

Ακροβολισμένοι τσιλιαδόροι σε κάθε γωνιά βλέπουν ποιος περνάει και τι κουβαλάει. Ενας άλλος κώδικας, μη κατανοητός από τους ντό πιους, εφαρμόζεται εδώ. Αλλα βλέμματα, άλλες συνήθειες και συχνά άλλες επιδιώξεις. Λίγο πιο πάνω, στο χειμαζόμενο Παλιό Εφετείο, κρέμονται στρώματα και κουβέρτες από τα παράθυρα.

« Ενας θεός ξέρει τι γίνεται εκεί μέσα » λέει μια καθαρίστρια που μόλις τελείωσε το μεροκάματο. Αλλοι καταστηματάρχες αρνούνται να μιλήσουν, όχι από φόβο αλλά από αγανάκτηση.

« Είμαι 62 χρονών.Ξέρετε τι έχω τραβήξει εδώ;Πού ήσασταν τόσα χρόνια; » αναρωτιέται με οργή μια έμπορος της γειτονιάς.

Απέναντι ακούγονται ακαταλαβίστικες βρισιές. « Η συνήθης ώρα της μάχης » λένε οι άνθρωποι της περιοχής. Αφρικανές με όμορφες, λινές μαντίλες παίρνουν τα μωρά και φεύγουν τρέχοντας. Μέσα, στον διάδρομο της πολυκατοικίας-«κολαστηρίου», οι άνδρες ανταλλάσσουν μπουνιές. Εκεί μένουν εκατοντάδες άνθρωποι όπως όπως, με ανύπαρκτη υγιεινή και υπό άθλιες συνθήκες.


Στη μέση της Μενάνδρου ο δήμος έχει σπάσει την άσφαλτο για να επιδιορθώσει το δίκτυο της αποχέτευσης. « Εδώ είναι η πολυκατοικία που ψάχνεις » λένε οι εργάτες.

Σε ένα κτίριο του 1950, σκοτεινό, βγαλμένο από ταινία του Φριτς Λανγκ, με σπασμένα θυροτηλέφωνα, αναρίθμητοι παρίες της παγκοσμιοποίησης ζούσαν για μήνες χωρίς αποχέτευση. Ολα έπεφταν στον ακάλυπτο και η οσμή είναι απαίσια. Η είσοδος στην πολυκατοικία δεν είναι καθόλου καλή ιδέα, αφού δεκάδες βλέμματα κοιτούν απειλητικά.

Στην ψυχή της πόλης, η ελληνική δημοκρατία αποδήμησε προ πολλού και μια πολυπλόκαμη ανθρωπιστική κρίση, με πρόσφυγες, ανέργους, λαθρομετανάστες, κακοποιούς, ντίλερ και θύματα του τράφικινγκ, «τρέχει» μόνη της και ιλιγγιωδώς. Οσο ο ήλιος πέφτει, κοπέλες από τη Νιγηρία, ντυμένες «ελαφρά», ετοιμάζονται να λάβουν τις γνωστές θέσεις στην οδό Ευριπίδου.


Το βλέμμα της πείνας...

Πίσω στο Δημαρχείο της πλατείας Κοτζιά, το άγαλμα του Περικλή ατενίζει τον Λυκαβηττό. Απέναντί του, πίσω από τους κάδους, ένα πρεζάκι κοιμάται καθιστό, πάνω σε χαρτόνια και πλαστικές σακούλες.

Στο χέρι του κρατάει ακόμη ένα μισοφαγωμένο κρουασάν. Ενα άπλυτο, κοκαλιάρικο πιτσιρίκι από την Ασία πάει να του το αρπάξει. Το βλέμμα του παιδιού ανακλάται πάνω στα φυμέ τζάμια των σκούρων, υπηρεσιακών πολυτελών αυτοκινήτων. Είναι αυτό, το βλέμμα της πείνας…


http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=260516&dt=22/03/2009


Επικίνδυνα αυτοκόλλητα στα σήματα και στα φανάρια…

















Ψάχνοντας στο σκοτάδι! Να στρίψω κάτω, ή απαγορεύεται; Πού είναι το βέλος στην πινακίδα, προς τα κάτω ή προς τά πάνω; Βλέποντας τις μούρες τών παρκαρισμένων αυτοκινήτων, προς τα πάνω ή προς τα κάτω, βγαίνουν και κάποια χρήσιμα συμπεράσματα…


Κύριοι αρμόδιοι μήπως ξέρετε πού είναι τά βέλος και τα βέλη χιλιάδων πινακίδων; Προς τα πάνω ή προς τά κάτω;

Αν μάθετε, σφυρίξτε μας κλέφτικα και θα καταλάβουμε…


Εάν πάλι δεν μάθετε, δεν πειράζει, ποτέ άλλωστε δεν ξέρατε και ούτε θα ενδιαφερθείτε τώρα και να τά διορθώσετε…


Αφήστε τον καιρό ήσυχα να περνάει μέχρι πού να σκοτωθεί ο γυιός κανενός μεγαλόσχημου Υπουργού ή καί ο ίδιος, κανενός πολιτικού, Κυβερνητικού, μεγαλογιατρού και δικηγόρου, κανενός μεγαλοεκδότου ή δημοσιογράφου, και τότε θ΄ ακούσουμε τις γνωστές κλαψιάρικες φωνές για το « φοβερόν ατύχημα»…

Καί εάν ποτέ συλληφθεί καί κανένας "αυτοκολλητάκιας", τότε τά Δικαστήρια καί οί Ανακριτές τούς αθωώνουν, ώστε διαβάζοντας την επόμενη στίς εφημερίδες τήν γνωστή στα Ελληνικά δικαστικά δεδομένα:

" καί αφέθηκε ελεύθερος..."

ευχαριστούμεθα πράγματι άπαντες...
( Μέ τίς υγείες μας δηλαδή, καί πάντα τέτοια...)

Ώ, Πάτρα, άτυχη Πολιτεία, σε τι αδιάφορους καί αναρμόδιους έχεις πέσει…



ΠΑΡΑΤΗΡΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ….

Μια διαφορετική, επικίνδυνη ... μόδα ξεκίνησε από την «τρέλα» των οπαδών για την αγαπημένη τους ομάδα.

Οι «κολλημένοι με την μπάλα», κολλούν εκατοντάδες αυτοκόλλητα των συλλόγων που υποστηρίζουν, σε πινακίδες σήμανσης της τροχαίας και σε φωτεινούς σηματοδότες.

Το γεγονός, τελευταία, έχει πάρει διαστάσεις, εξαπλώνεται σε όλη τη χώρα και σε αρκετές περιπτώσεις προκαλεί ακόμη και τροχαία ατυχήματα...


Με μια προσεκτική ματιά, οι οδηγοί διαπιστώνουν τη συνήθεια των οργανωμένων οπαδών να κολλούν αυτοκόλλητα των αγαπημένων τους ομάδων στα σήματα της τροχαίας, σε πινακίδες των δήμων, σε στύλους, σε κάδους απορριμμάτων και φανάρια.

Σε ορισμένες, μάλιστα, περιπτώσεις, τα αυτοκόλλητα είναι τόσο πολλά, που κρύβουν ακόμη και το STOP, την απαγόρευση στροφής αριστερά ή δεξιά, την προειδοποίηση για διάβαση πεζών.

Το φαινόμενο γίνεται πιο έντονο συνήθως πριν από ποδοσφαιρικούς αγώνες, παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι δήμοι για να καθαρίσουν τις πινακίδες από τα αυτοκόλλητα.

Εκτός όμως από τα αυτοκόλλητα ομάδων, σε προεκλογικές περιόδους, όπως αυτή ενόψει των Ευρωεκλογών της 7ης Ιουνίου, εμφανίζονται και … κομματικά αυτοκόλλητα.


«Είναι ο μόνιμος βραχνάς μας. Σε καθημερινή βάση έχουμε στους δρόμους μια στρατιά ανθρώπων για να καθαρίζουν τα αυτοκόλλητα και τις αφίσες τόσο από τις πινακίδες της τροχαίας, όσο από τις πινακίδες για τα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης και τα φανάρια.

Το κόστος είναι μεγάλο. Και ενώ τη μια ημέρα τα καθαρίζουμε, την επόμενη τα ξανακολλάνε», δήλωσε στο ΑΠΕ - ΜΠΕ ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Πρασίνου του δήμου Θεσσαλονίκης, Κώστας Καζαντζίδης.


Όπως ανέφερε ο κ. Καζαντζίδης, σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει σοβαρός κίνδυνος τροχαίων, καθώς οι οδηγοί δεν μπορούν να δουν τα φανάρια ή τα σήματα της τροχαίας:

«Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος, αφού τα αυτοκόλλητα, σε πολλές περιπτώσεις, καλύπτουν τα φανάρια και οι οδηγοί δεν ξέρουν εάν είναι πράσινο ή κόκκινο».


Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο, η κατάσταση είναι δυσφημιστική για τη χώρα μας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, οπότε έρχονται τουρίστες, οι οποίοι δεν μπορούν να ενημερωθούν από τις ανάλογες πινακίδες για τα μέρη που θέλουν να επισκεφτούν, καθώς αρκετές είναι γεμάτες από αυτοκόλλητα.

«Μας λείπει η παιδεία. Σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Εμείς, σε καθημερινή βάση έχουμε στο δρόμο δώδεκα εργαζόμενους και δύο οχήματα για να ξύνουν τα αυτοκόλλητα. Το κόστος για τον καθαρισμό είναι μεγάλο και αυτό βαρύνει όλους τους πολίτες», σημείωσε ο κ. Καζαντζίδης.

Το χειρότερο, σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Καθαριότητας, είναι πως στο 99% των περιπτώσεων δεν αποδίδονται ευθύνες, αφού δύσκολα μπορεί να εντοπιστεί αυτός που έχει κολλήσει τα αυτοκόλλητα.

«Απευθυνόμαστε συνήθως στις ομάδες ή στα κόμματα. Αυτοί δεν αποδέχονται την ευθύνη και μας παραπέμπουν στους διαφημιστές, οι οποίοι με τη σειρά τους μας λένε πως υπεύθυνοι είναι οι ίδιοι οι πολίτες. Άρα στο 99% των περιπτώσεων δεν μπορούμε να τιμωρήσουμε κάποιον», είπε χαρακτηριστικά.


Η καταστροφή των πινακίδων, σύμφωνα με το νόμο, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης δύο ετών. Οι οπαδοί των ομάδων, όμως, τονίζουν πως με τα αυτοκόλλητα «οριοθετούν» την περιοχή τους και αυτό το κάνουν γνωστό και στους αντίπαλους φιλάθλους.

Εκτός από το κόστος για τον καθαρισμό των πινακίδων, υπάρχει και το κόστος της αντικατάστασης, διότι οι πινακίδες φθείρονται από τα αυτοκόλλητα και οι αρχές είναι υποχρεωμένες να τις αντικαταστήσουν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

ΑΠΕ - ΜΠΕ



Πέμπτη 28 Μαΐου 2009

29η Μαϊου – δεν ξεχνώ το κούρσεμα της Πόλης…




Τό κούρσεμα τής Πόλης...








Ποιά γλώσσα μπορεί να πη τι γίνηκε σαν μπήκανε μέσα οι Τούρκοι, βαστώντας στα χέρια τους άλλοι ματωμένα μαχαίρια μια οργυιά μάκρος, άλλοι πελέκια ακονισμένα, άλλοι κοντάρια, π’ αστράφτανε οι σουβλερές μύτες τους.

Η εκκλησιά πιτσιλίστηκε απ’ τα αίματα σε δυό μπόγια ύψος, πούλεγες πως ήτανε χασάπικο. Όσοι απομείνανε ζωντανοί είχανε τρελαθεί...


Οι Τούρκοι δένανε τους άντρες με σκοινιά, τις γυναίκες με τις ζώνες τους.










Η Παναγιά τής Αγιάς Σοφιάς...









Έβλεπες αφεντάδες δεμένους πιστάγκωνα μαζί με τους υπηρέτες, κυράδες με τις δούλες, παπάδες με γρηές, δεσποτάδες, παλληκάρια βουτημένα στο αίμα. Ο ένας μπροστά στον άλλον βιάζανε τις γυναίκες, ανάμεσα σε κουφάρια και σε λαβωμένους που μουγκρίζανε.

Άλλοι πάλι από κείνα τ’ αγρίμια ξεγυμνώνανε την εκκλησιά. Μέσα σε μια ώρα απομείνανε μονάχα οι τοίχοι.

Δεν αφήσανε μηδέ καντήλι, μηδέ δισκοπότηρο, μηδέ βαγγέλιο, μηδέ εικόνα, μηδέ ρούχα, τίποτα! Πως περνά η ακρίδα από ‘να καταπράσινο περιβόλι κ’ ύστερα, σαν κάνη φτερά, αφήνει χώμα μοναχό, έτσι απόμεινε κ’ η Άγια-Σοφιά ξεγυμνωμένη.


Το μαχαίρι κ’ η φωτιά βάσταξε τρία μερόνυχτα, όπως είχε ταμένο στους στρατιώτες του ο σουλτάνος.

απέραντη Κωνσταντινούπολη αντιλαλούσε μέρα νύχτα. Τι αίμα και τι δάκρυα χυθήκανε! Χιλιάδες καρδιές χτυπούσανε, τέτοια συμφορά δε μπορεί να τη συλλογισθή άνθρωπος.

Άλλοι σφαζόντανε πριν πάνε στα σπίτια τους, άλλοι καταφέρνανε να φτάξουνε στα δικά τους μα δε βρίσκανε τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους. Αντρόγυνα χωριζόντουσαν, ο ένας Τούρκος έσερνε τον άντρα κι’ ο άλλος τη γυναίκα.

Τα παιδιά τα ξεκολλούσανε απ’ το λαιμό της μάννας, τα κορίτσια τα σέρνανε απ’ τα μαλλιά μέσα στο δρόμο. Πεινασμένα σκυλιά πίνανε το αίμα π’ άχνιζε μέσα στα χαντάκια. Πειό πολλά ήτανε τα κομμένα κεφάλια, που κειτόντανε στο χώμα, παρά οι πέτρες της γης.

Φρόνιμες νοικοκυράδες, που δεν τις είχε δη ο ήλιος, ατιμαζόντανε γυμνές μέσα στις πλατείες. Παπάδες περπατούσανε βιαστικά, φορτωμένοι με βαρειά σεντούκια, που τους τάχανε φορτωμένα οι ζεμπέκηδες και τους δέρνανε σαν γαϊδούρια και τους τραβούσανε με το καπίστρι πούχανε περασμένο στο λαιμό τους. «Και ην ιδείν ορμαθούς εξερχόμενους απείρους ώσπερ αγέλας».


Στα καράβια δεν είχε απομείνει μηδέ ένας Τούρκος, γιατί ριχτήκανε στο πλιάτσικο. Με μεγάλη μανία γυρεύανε να βρούνε τα γυναικεία μοναστήρια, τα πατούσανε και κουβαλούσανε τις καλογρηές μέσα στα καράβια κ’ εκεί ο διάβολος πειά μπορεί να πη το τι γίνηκε.

Πολλές γυναίκες, για να ξεφύγουνε την ατιμία, πέσανε και πνιγήκανε στη θάλασσα και στα πηγάδια.


Οι Τούρκοι είχανε τούτη τη συνήθεια, άμα μπαίνανε μέσα σ’ ένα σπίτι για να κουρσέψουνε, στήνανε μια σημαία απάνω στα κεραμίδια. Οι άλλοι Τούρκοι, βλέποντας τούτη τη σημαία, δε μπαίνανε ποτέ μέσα, μα τραβούσανε πάρα πέρα, ναβρούνε άλλο σπίτι λεύτερο.

Ίσαμε διακόσες χιλιάδες τέτοια κουρέλια σαλεύανε απάνω στην Πόλη, γιατί οι Τούρκοι βάζανε πολλές παντιέρες στο ίδιο σπίτι για να κάνουνε πανηγύρι.


Όλη τη μέρα σφάζανε. Τόσο μουσκεμένη ήτανε η γης, πώλεγες πως έβρεξε αίμα, κι’ όπου έβρισκε χαντάκι το αίμα έτρεχε σα νάτανε βροχονέρι. Τα κουφάρια τα ρίχνανε στο μπουγάζι του Βοσπόρου, και το ρέμα τα κατρακυλούσε σα νάτανε πεπόνια, Χριστιανοί-Τούρκοι ανακατεμένοι.


Ο σουλτάνος δε μπήκε μέσα στην Πόλη με το στρατό, παρά απόμεινε στο στρατόπεδο. Κατά το μεσημέρι οι πασάδες του πήγανε τα κλειδιά, σημάδι πως ήτανε πειά δική του η Κωνσταντινούπολη.

Τότε καβαλλίκεψε και μπήκε με τη συνοδεία του μέσα στο κάστρο και τράβηξε ίσια στην Αγιά-Σοφιά. Δε μπήκε μέσα στην εκκλησιά με τάλογο, παρά ξεπέζεψε και μπαίνοντας μέσα θαύμασε πολλήν ώρα και περιεργάσθηκε το χτίριο.

Ύστερα φώναξε έναν χότζα και τούπε ν’ ανεβή απάνω στον άμβωνα και να φωνάξη την προσευχή τους «Αλλάχου εκπέρ, Αλλάχου εκπέρ, Μουχαμετούλ ρεσούλ Ουλλάχ.» Σαν τελείωσε ο χότζας, ανέβηκε ο ίδιος στην Άγια Τράπεζα και το ξανάπε.


Τα πλιάτσικα κ’ οι σκλάβοι, άλλα στοιβαχθήκανε στις τέντες, άλλα φορτωθήκανε στα καράβια και τραβήξανε να τα πουλήσουνε, όπως έστερξε ο σουλτάνος. Κάθε Τούρκος ήτανε φορτωμένος. Τι μαλάματα, τι ασήμια, τι χαλκώματα, τι ρούχα μεταξωτά, τι βιβλία!

Καράβια ολάκερα γεμίσανε καλόγερους και καλογρηές. Έβλεπες ζεϊμπέκια ψειριασμένα νάνε ντυμένα με ρούχα δεσποτικά, άλλοι φοράγανε χρυσά πετραχήλια, άλλοι κορώνες και καλυμμαύχια στο κεφάλι.

Σκυλιά δεμένα με ζώνες κεντημένες, επιγονάτια και φελόνια για σαγή στ’ άλογα. Μέσα στους ασημένιους δίσκους βάζανε ντομάτες και κρέατα, πίνανε κρασί μέσα στα δισκοπότηρα. Φορτώσανε στις καρότσες βιβλία, που δεν είχανε μετρημό και τα σκορπίσανε σ’ ανατολή και δύση.

Για ένα γρόσι πουλιόντανε ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας κ’ οι άλλοι ξακουσμένοι σοφοί της αρχαιότητας, γραμμένοι σε πετσί, με χρυσοκοντυλιές και με χρυσά δεσίματα. Τα εικονίσματα τα σκίζανε με το τσεκούρι και βράζανε κρέας μέσα στα καζάνια…


ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ
Απόσπασμα από το βιβλίο ΤΟ ΠΑΡΣΙΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ

http://egolpio.wordpress.com/


Τρίτη 26 Μαΐου 2009

Όποιος κόβει και πληγώνει, πρέπει πάντα (στον Δήμο) να πληρώνει…













« Νικήτας ! μονομαχία στο Έλ Πάσο μόνο με αλυσσοπρίονο “nikita” …»


Πρόστιμα που κυμαίνονται από 150 έως 3.000 ευρώ για την κοπή δένδρων χωρίς άδεια του δήμου προβλέπει ο κανονισμός για την προστασία του πρασίνου, ο οποίος ψηφίστηκε χθες κατά πλειοψηφία στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων (με 23 ψήφους υπέρ και 7 κατά)—( ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ.)

Δουλειά δεν είχανε, δουλειά βρήκανε φαίνεται κάποιοι δημαρχιακοί στην Αθήνα και ανοίξανε δρόμο για να κάνουνε τρελές εισπράξεις με τά δένδρα… Και ανοίξανε δρόμο αλλά και όρεξη κάποιων άλλων, ( ελπίζουμε όχι και του κ. Φούρα…)

Όταν έχεις άδεια κόβεις δένδρο με 25 ευρώ, όταν δεν έχεις άδεια με 250 ευρώ !

Γιατί Κακλαμανάκο μου ακριβαίνεις το ίδιο δένδρο και το «πουλάς» μέσω προστίμου μέχρι και 1000% επάνω;

Τράπεζα δενδροκομίας θ΄ ανοίξεις;

Και γιατί πρέπει να πληρώσει στον Δήμο ο πολίτης 25 ευρώ για να κόψει ένα δένδρο και μάλιστα φυτρωμένο μέσα στο δικό του χωράφι;

( εδώ σ΄ εμάς περίπτωση Δρέπανου, πού έχουν φυτρώσει δεκάδες τζέρα καί πλατάνια μόνα τους και δεν τους αφήνουνε να τα κόψουνε να ξεκαθαρίσουνε την ιδιοκτησία τους…)


=================================














« Είς το βουνό εκεί ψηλά, φτιάχνουνε φίνα κακαβιά…»



Άς δούμε τώρα και τον κανονισμό, ελπίζοντας ότι δεν θα τον δεί και ο δικός μας Δήμαρχος και ζηλέψει τον Αθηναίο…

«Όποιος "πληγώνει" το πράσινο, πρέπει να πληρώνει…», είναι η αρχή που διέπει τον εν λόγω κανονισμό, σύμφωνα με τον οποίο:

* Δεν επιτρέπεται χωρίς γραπτή άδεια του δήμου η κοπή, αφαίρεση, καταστροφή, μεταφύτευση, κλάδεμα, φθορά ή ρύπανση παντός φυτικού οργανισμού, ενώ προβλέπεται μέχρι και αφαίρεση άδειας λειτουργίας καταστήματος ή επιχείρησης για αυθαίρετη καταστροφή πρασίνου.


Σε περίπτωση κοπής δένδρων ή θάμνων κατόπιν αδείας του δήμου, ο ενδιαφερόμενος υποχρεούται να καταβάλει στον Δήμο Αθηναίων αποζημίωση που κυμαίνεται από 25 έως και 240 ευρώ


Ενδεικτικά παραθέτουμε τις χρηματικές ποινές που προβλέπονται κατά περίπτωση από τον κανονισμό πρασίνου:


* Πρόστιμο 3.000 ευρώ για κοπή δένδρου από εργολάβο οικοδομής, χωρίς άδεια του δήμου.


( Αν πληρώσει ο εργολάβος τότε πάει και η προστασία του πρασίνου πάει και η οικολογία, και το πράγμα αλλάζει…)


* Πρόστιμο 6.000 ευρώ ανά κυβικό μέτρο για εγκατάλειψη ή απόρριψη αντικειμένων ή μπάζων, από εργολάβους ή κάθε είδους επαγγελματίες.

( Αυτό είναι σωστό…)

* Πρόστιμο 50 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο για την καταστροφή χλοοτάπητα και 80 ευρώ (ανά m2) για την καταστροφή εποχικών φυτών.


( Άντε να βρείς τώρα ποιός έκλεψε το βράδυ τα άνθη, ή τον ιδιοκτήτη του σκύλου πού ρύπανε. Εκτός εάν ξεποδαριαστείς και τον παρακολουθήσεις και δείς πού θα πάει να κοιμηθεί το βράδυ…

Έχουμε όμως τέτοιους υπαλλήλους και πληρώνει ο Δήμος υπερωρίες για ντέτεκτιβ σκύλων; Ιδού η απορία ! )


* Για την τοποθέτηση αγωγών ή καλωδίων και πινακίδων σήμανσης πάνω σε δένδρα επιβάλλεται πρόστιμο 100 ευρώ ανά δένδρο.


* Πρόστιμο 50 ευρώ για πλύσιμο οχημάτων ή μηχανημάτων σε χώρους πρασίνου.


* Πρόστιμο 50 ευρώ για δίκυκλα, 150 ευρώ για Ι.Χ. και 300 ευρώ για φορτηγά που κυκλοφορούν ή παρκάρουν σε πάρκα, άλση και άλλους χώρους πρασίνου, χωρίς ειδική άδεια.

( Άμα βγάλεις άδεια και πληρώσεις, τότε δεν ρυπαίνεις ! )

* Πρόστιμο 50 ευρώ για την είσοδο και ελεύθερη κυκλοφορία σκύλων σε πάρκο, όταν υπάρχει πινακίδα απαγόρευσης.

( Τά είπαμε παραπάνω, να μη τα ξαναλέμε τώρα και γινόμαστε και βαρετοί…)

* Για εγκατάλειψη οχήματος επιβάλλεται πρόστιμο 500 ευρώ για Ι.Χ. και τρέιλερ, 300 ευρώ για μοτοσικλέτες και 1.500 έως 5.000 ευρώ για μεγάλα οχήματα.


( Σωστό ! Τι αφήνεις το αμάξι σου αδελφέ μου 15 χρόνια μπροστά στο σπίτι σου περιμένοντας την …απόσυρση, και πιάνοντας τον χώρο παρκαρίσματος; Κι΄ έχεις και το καινούργιο αμάξι σου, σύνολον δύο !)


Πολύ δεν πάει;

Περίμενες ένα χρόνο, περίμενες δύο, τώρα δεν καταλαβαίνεις ότι με τέτοια δυσκολία για πάρκινγκ πού υπάρχει κάτι πρέπει να κάνεις κι΄ εσύ, έτσι από φιλότιμο; )


* Για τη ρύπανση δημόσιων ή δημοτικών χώρων πρασίνου οι οποίοι χρησιμοποιούνται από φορείς για εκδηλώσεις επιβάλλεται πρόστιμο από 500 έως 1.000 ευρώ.


* Για τη μερική ή ολική καταστροφή εξοπλισμού χώρων πρασίνου (παγκάκια, κάδοι κ.λπ.) επιβάλλεται πρόστιμο 600 ευρώ ανά τεμάχιο.


* Πρόστιμο 500 ευρώ την ημέρα για κατάληψη δημόσιου ή δημοτικού χώρου πρασίνου από κάδους μπάζων (σκάφες).


* Πρόστιμο 50 ευρώ για ανάρτηση απορριμμάτων σε δένδρα.


* Για το άναμμα και τη διατήρηση φωτιάς επιβάλλεται πρόστιμο 1.000 ευρώ, συν το κόστος για την αποκατάσταση των καταστροφών.


( Ωραίο, αλλά εάν πιάσουν ποτέ κανέναν εμπρηστή σφύριξέ μας.

Συνήθως τους αθωώνουν οί Ανακριτές και τά Δικαστήρια, γι΄ αυτό και πολλοί Αστυνομικοί αλλά και Δικαστικοί βλέποντας τέτοιες αθωώσεις ( όπως στα Μάλια προχθές μ΄ εκείνα τά αίσχη πού τους αθωώσανε), λένε:


« βρέ θα τρέξω εγώ να βρώ τον εγκληματία, θα κινδυνέψω να με σκοτώσουν και ν΄ αφήσω γυναίκα και παιδιά στούς πέντε δρόμους, για να έλθει μετά το Δικαστήριο να τον αθωώσει, καί μετά να κυκλοφορεί ελεύθερος γιά να ξανακάνει πάλι τά ίδια;

Τότε γιατί να τρέχω;

Κι΄ έχουνε δίκιο οί άνθρωποι αλλά πού να το βρούνε; Μήπως στα δικαστήρια; Αλλά με τέτοια και με τέτοια καλλιεργείται ένα κλίμα πού αυξάνει την εγκληματικότητα, ή κάνουμε λάθος;)


* Πρόστιμο 80 ευρώ το μέτρο για την καταστροφή σιδερένιου προστατευτικού κιγκλιδώματος χώρων πρασίνου.


http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=47942


( με πράσινο τά σχόλια είναι δικά μας)




Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Οί ουρανοί είναι δικοί μας ! Τά νέα F-16 τέταρτης γενιάς ήλθαν στον Άραξο !
















Αυτά τα αεροπλάνα είναι η «προκαταβολή» των 30 συνολικώς αεροπλάνων διθέσιων και μονοθέσιων από την Λόκχηντ του Τέξας.


Θα έρχονταν και μερικά άλλα, την τελευταία όμως στιγμή διαπιστώθηκε υγρασία από συγκέντρωση ύδατος σε μία από τις μονάδες LUR στο σύστημα αυτοπροστασίας ASPIS II και έτσι παρέμειναν για επιδιόρθωση…

Αμερικάνοι, φτιάξτε τα καλά, αν θέλετε να είμαστε φίλοι…


==============================

ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…

«Από σήμερα έχετε στα χέρια σας το ισχυρότερο και δυνατότερο επιχειρησιακό βέλος της φαρέτρας της Πολεμικής Αεροπορίας, πιστεύουμε ότι θα το αξιοποιήσετε με τον καλύτερο τρόπο . Σας εύχομαι καλές προσγειώσεις».

Με τα λόγια αυτά ο Αρχηγός Τακτικής Αεροπορίας Αντιπτέραρχος (Ι) Βασίλειος Κλόκοζας έκλεισε τον σύντομο χαιρετισμό του καλωσορίζοντας στην Ελλάδα τα τέσσερα πρώτα F16 Block52+ ADV, μαχητικά αεροπλάνα τέταρτης Γενιάς που θα αποτελούν από εδώ και πέρα την αιχμή του δόρατος της Πολεμικής Αεροπορίας και θα ενισχύσουν την αμυντική και αποτρεπτική ικανότητα της χώρας» όπως είπε χαρακτηριστικά.

Η ατμόσφαιρα χθες το απόγευμα στο Αεροδρόμιο του Αράξου ήταν γιορτινή.

Δεν θύμιζε μια απλή καθημερινή ημέρα. Μολονότι το ωράριο πολλών είχε από ώρα τελειώσει εν τούτοις κανένας δεν έφευγε για το σπίτι.

Όλοι περίμεναν με αδημονία , με κρυφή περιέργεια αλλά και χαρά να αντικρίσουν τα τέσσερα πρώτα F16 Block 52+ ADV που αναμένονταν στις 4.00 ακριβώς να προσγειωθούν στον αεροδιάδρομο ολοκληρώνοντας μια πτήση που διήρκεσε 13,5 ώρες , από το Τέξας όπου το εργοστάσιο της Λόκχηντ Μάρτιν στον Άραξο, με μια ενδιάμεση στάση για ανάπαυση και ανεφοδιασμό στις Αζόρες.

Στην γιορτινή ατμόσφαιρα συνέβαλε και η παρουσία πολλών συζύγων και παιδιών των αξιωματικών και υπαξιωματικών της 116 Πτέρυγας Μάχης , που συμμετείχαν σε αυτή την ξεχωριστή –«ιστορική» την χαρακτήρισε ο Διοικητής της Σμήναρχος (Ι) Κωνσταντίνος Βούζιος , ημέρα για τον Άραξο.

http://www.peloponnisos.com.gr/?c=117





Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

« Ότι δεν λύνεται με το χέρι κόβεται με το σπαθί !» Μέγας Αλέξανδρος και Γόρδιος δεσμός... Πίσω, με κούριερ, οί λαθρομετανάστες…














Ώ, βασιλιά Αλέξανδρε, τράβηξε το σπαθί σου,

και φέρτο μια γυροβολιά, πάνω απ΄ την κεφαλή σου,

άστραψτο στους πολιτικούς, πού τρέμουν την σκιά τους,

να πάρουν θάρρος οί λαγοί, να βρούνε την υγειά τους…


================================
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ


Ο Αυστραλός πρωθυπουργός Kevin Rudd πρότεινε στους Μουσουλμάνους που θέλουν να ζουν κάτω από τον Ισλαμικό νόμο της Σαρία, να φύγουν από τη χώρα.


Η κυβέρνηση της Αυστραλίας θέλει να αποτρέψει τυχόν τρομοκρατικές ενέργειες, βάζοντας στο στόχαστρο τους φανατικούς.




Μερικά τέτοια Αυστραλιανά καγκουρό σάν φύλακες στίς παραλίες τών νησιών τού Αιγαίου, θα έλυναν τό μεταναστατευτικό ώς πού να πείς "κύμινο..."



Ο Rudd εξαγρίωσε μερικούς Αυστραλούς Μουσουλμάνους, λέγοντας ότι υποστηρίζει το να επιτηρούνται τα τζαμιά της χώρας από υπηρεσίες πληροφοριών.


Τα λόγια του ήταν :


Οι μετανάστες, και όχι οι Αυστραλοί, είναι αυτοί που πρέπει να προσαρμοστούν. Έτσι είναι, και άμα τους αρέσει!

Βαρέθηκα να ανησυχούμε σε αυτή τη χώρα μήπως προσβάλλουμε ένα άτομο ή την κουλτούρα του. Από τότε που έγιναν οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Bali, η πλειοψηφία των Αυστραλών ένιωσε ένα κύμα πατριωτισμού.




Prime Minister Kevin Rudd,
πρωθυπουργός τής Αυστραλίας !













Η κουλτούρα μας εξελίχθηκε σε δύο αιώνες γεμάτους αγώνες, προσπάθειες και νίκες από εκατομμύρια άντρες και γυναίκες που επιζητούσαν την ελευθερία.


Η κύρια γλώσσα που μιλάμε είναι τα Αγγλικά. Όχι τα Ισπανικά, τα Λιβανέζικα, τα Αραβικά, τα Κινέζικα, τα Γιαπωνέζικα, τα Ρώσικα ή οποιαδήποτε άλλη γλώσσα.

Οπότε, αν θέλετε να γίνετε μέρος της κοινωνίας μας, μάθετε τη γλώσσα μας!


Οι περισσότεροι Αυστραλοί πιστεύουν στο Θεό.

Αυτό δεν είναι κάποιο Χριστιανικό, ακροδεξιό, πολιτικό κίνημα, αλλά γεγονός:

Χριστιανοί, άντρες και γυναίκες, με Χριστιανικές αρχές, ίδρυσαν αυτή τη χώρα, και αυτό είναι καθαρά καταγεγραμμένο.

Αρμόζει, λοιπόν, να το δείχνουμε καί με εικόνες πάνω στους τοίχους των σχολείων μας.

Αν ο Θεός σάς προσβάλλει, τότε σας προτείνω να βρείτε άλλο μέρος του κόσμου γιά να ζήσετε, διότι εμάς ο Θεός είναι μέρος της κουλτούρας μας.


Θα δεχτούμε αυτά που πιστεύετε, χωρίς ερωτήσεις. Αυτό που ζητάμε είναι να δεχτείτε κι εσείς αυτό που πιστεύουμε εμείς, και να ζήσετε μαζί μας με αρμονία, χαρά και ειρήνη.


Αυτή είναι η δική μας χώρα, η δική μας γη και ο δικός μας τρόπος ζωής, και θα σας προσφέρουμε κάθε ευκαιρία να τα απολαύσετε κι εσείς.

Όμως, μόλις χορτάσετε να παραπονιέστε, να γκρινιάζετε και να μουρμουρίζετε γιά τη σημαία μας, τον όρκο πίστης στη χώρα μας που δίνετε όταν παίρνετε την υπηκοότητα, τα χριστιανικά μας πιστεύω, τον τρόπο ζωής μας, τότε σας ενθαρρύνω να εκμεταλλευτείτε μιά άλλη μεγάλη ελευθερία της Αυστραλίας:

Το δικαίωμα να φύγετε!
Αν δεν είσαστε ευχαριστημένοι, τότε φύγετε! Δε σας φέραμε εδώ με το ζόρι.

Εσείς διαλέξατε να έρθετε. Οπότε, δεχτείτε τη χώρα που εσείς διαλέξατε!


http://www.agioros.com/forum/viewtopic.php?id=1803

===============================


ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ...

Κυβέρνηση επιτέλους ξύπνα ! Μαζέψτε τους και διώξτε τους πίσω στις πατρίδες τους, πρίν είναι αργά…

Τζιχάντ στην Αθήνα…

Όταν ο κάθε λαθρομετανάστης πού συλλαμβάνεται για παράνομες πράξεις έχει το θράσος να ξεσηκώνει τους ομοεθνείς τους λέγοντάς τους να κάνουν τζιχάντ και «ιερό πόλεμο» γιατί «του σκίσανε δήθεν το Κοράνι», ( εννοώντας κάποια παλιόχαρτα ), δημιουργώντας έτσι τεράστιες καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας, τότε το παιχνίδι μ΄ αυτούς τους ανθρώπους γίνεται χονδρό και η μόνη λύση είναι το φόρτωμα σε καράβια ( όπως είπε και ο κ. Πάγκαλος πρώην υπουργός Εξωτερικών πού κάτι ξέρει για να το λέει… ) και να τους στείλουμε στα σπίτια τους, να μάθουν εκεί τι σημαίνει Δημοκρατία…

Η ειρήνη και η ασφάλεια επί αυτής της Κυβερνήσεως χάθηκε, η υπομονή των πολιτών εξαντλήθηκε, και κανείς δεν ξέρει εάν σε ένα πόλεμο με την Ισλαμική Τουρκία ( μη γένοιτο ), δεν ξεσηκωθούν σαν ποτάμι οί εδώ παράνομοι, χωρίς ταυτότητες, χωρίς διαβατήρια, χωρίς καμία αναγνώριση, και ανοίξουν μέτωπο εσωτερικό δημιουργώντας τέτοιες καταστροφές πού θα τρίβουμε τα μάτια μας...

Γιατί οί λαοί αυτοί εκ φύσεως, εύκολα θρησκευτικώς ομαδοποιούνται και φανατίζονται επιθετικά μη υπολογίζοντας τίποτα, ούτε ακόμη και αυτούς πού τούς φιλοξένησαν και τους έθρεψαν…

Δεν φταίνε οί άνθρωποι , το έχει η κούτρα τους όμως και το χούκι τους να κάνουν αυτά πού οί πολιτισμένοι λαοί δεν κάνουν….

Άλλωστε, η λεγόμενη Ελληνοτουρκική «φιλία» έχει μακρά παράδοση δηώσεων και καταστροφών από φανατικούς και αμόρφωτους οπαδούς του Ισλάμ, καί έχουμε θρηνήσει εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς μέχρι τώρα…

========================

Αφορμή ή αιτία; Κοράνι ή κάτι άλλο;
23 Μαΐου 2009, 18:21

Οι εκατοντάδες μουσουλμάνοι μετανάστες, που με την κραυγή «Ο Θεός είναι Μεγάλος» μετέτρεψαν το κέντρο της Αθήνας σε πεδίο πολέμου, ισχυρίζονται πως η βεβήλωση από αστυνομικό όργανο του Κορανίου είναι η αιτία του βίαιου ξεσηκωμού τους.

Η Αστυνομία, εμμέσως πλην σαφώς, επιβεβαιώνει και παραδέχεται πως κάτι συνέβη και πως διεξάγεται έρευνα. Ωστόσο, αν την Πέμπτη το απόγευμα πραγματοποιήθηκε μία αυθόρμητη διαδήλωση, στην οποία οι μουσουλμάνοι μετανάστες διαμαρτυρήθηκαν για την βεβήλωση του Ιερού Βιβλίου, την Παρασκευή, που η διαδήλωση ήταν σαφώς οργανωμένη, ξεπέρασαν το επίπεδο της διαμαρτυρίας και εισήλθαν σε αυτό της βίαιης σύγκρουσης με συνθήματα που παραπέμπουν στη «ΤΖΙΧΑΝΤ».


Νομιμοποιείται, λοιπόν, ο καθένας να διερωτηθεί αν πίσω από την «ΑΦΟΡΜΗ» κρύβεται μία πρόθεση γενίκευσης της σύγκρουσης από τους ηγέτες της μουσουλμανικής κοινότητας των μεταναστών, οι οποίοι προφανώς στοχεύουν σε κάτι σημαντικότερο από την αποκατάσταση της προσβολής που υπέστη το ιερό κείμενο του Ισλάμ από έναν αστυνομικό.

Και εν πάση περιπτώσει ο νόμος προβλέπει τιμωρία στους βέβηλους, αλλά οι διαδηλωτές επιχείρησαν με την συνθηματολογία τους να θέσουν θέμα Ισλαμικού Νόμου και τιμωρίας κατά τις ισλαμικές παραδόσεις -πράγμα απαράδεκτο.


Το γεγονός, μάλιστα, ότι η διαμαρτυρία συνδέθηκε άμεσα με την απαίτηση ανέγερσης Μουσουλμανικού Τεμένους (ένα αίτημα, που κατά τα άλλα είναι σωστό και αποδεκτό) φανερώνει την πρόθεση των οργανωτών της διαδήλωσης να «πολιτικοποιήσουν» το ζήτημα μέσω του θρησκευτικού αισθήματος.


Πρόκειται για μία τακτική γνωστή από το παρελθόν, η οποία κατεγράφη σε όλες τις χώρες της Ευρώπης με σημαντικό αριθμό μουσουλμάνων μεταναστών.


Πρόκειται, επί της ουσίας, για προσπάθεια συνδιαχείρισης του μουσουλμανικού στοιχείου με τους κρατικούς θεσμούς, μέσω της αναβάθμισης των θρησκευτικών (επομένως και των πολιτικών) εκπροσώπων των μουσουλμάνων μεταναστών.


Είναι προφανές, δηλαδή, ότι επιχειρείται μία επίδειξη ισχύος μέσω των βίαιων περιστατικών προκειμένου να συρθούν οι κρατικοί θεσμοί σε ένα διάλογο, ο οποίος θα νομιμοποιήσει τους θρησκευτικούς ηγέτες της μουσουλμανικής μεταναστευτικής κοινότητας.

Αν όντως συμβαίνει αυτό, τότε η βεβήλωση του Κορανίου είναι μία αφορμή και οι συνέπειες αυτής της τακτικής είναι εξαιρετικά πολύπλοκες και επικίνδυνες. Η σχέση της ελληνικής κοινωνίας με το Ισλάμ οφείλει να βασίζεται στην ανοχή και τον σεβασμού του άλλου.


Δεν είναι, ωστόσο, δυνατόν να επιβληθούν στην ελληνική κοινωνία αξίες και πολιτισμικά δεδομένα που ισχύουν στην Καμπούλ ή την Λαχώρη.


Τα βίαια επεισόδια μπορεί να λειτούργησαν εκτονωτικά, αν πρόκειται για μία δικαιολογημένη διαμαρτυρία.

Μπορεί, όμως, να είναι και η έναρξη ενός κύκλου αντιπαράθεσης πρωτόγνωρου για τα ελληνικά δεδομένα, όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί από την περίοδο ακόμη των Βαλκανικών Πολέμων και εντεύθεν. Ο Θεός είναι όντως Μεγάλος για όλους -αλλά μέχρις εκεί.


http://www.zougla.gr/news.php?id=41931

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

πατήρ -Παναγής Φωτεινόπουλος, πού κάηκε ζωντανός! Αιωνία η μνήμη αυτού…




Ο παπαΠαναγής έμοιαζε αρκετά μέ τόν πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Αυγουστίνο Καντιώτη
( φωτό ).

Μπήκε στήν ιεροσύνη στά 50 του περίπου χρόνια, από αγάπη στον Θεό καί όχι για το χρήμα, καί υπήρξε Θεοσεβής, απλός, ευλαβέστατος, αλλά καί αφιλοκερδής όσο ελάχιστοι, με αποτέλεσμα να ζεί απλά αλλά τίμια καί να τον αγαπάνε οί ενορίτες του στά δυό- τρία χωριά πού λειτουργούσε...

Παρ΄ όλη την έντιμη καί αξιοπρεπή φτωχεία του, χρήματα δεν έπαιρνε, θεωρώντας ότι τα ιερά Μυστήρια είναι δωρεά τής χάριτος τού Χριστού καί όχι δικά του...

Ο θάνατός του υπήρξε μαρτυρικός καί επώδυνος, ισοδύναμος θά λέγαμε τών αρχαίων μαρτύρων, τότε πού τούς έκαιγαν οί ειδωλολάτρες !

Τό γιατί ο καλός Θεός επέτρεψε έναν τέτοιο θάνατο σ΄ αυτή την αγία ψυχή καί σ΄ αυτή την ηλικία, έ... αυτό ανήκει στήν σφαίρα τών ανεξερευνήτων μυστικών τού Κυρίου καί στό τί ηψηλότερο θέλει στούς αγωνιστές να δώσει...

Άς κάνουμε μία μικρή προσευχή γι΄ αυτόν καί γιά την ανάπαυση τής ψυχής του...


================================

ΠΑΤΡΑ:


Πήγε να κάψει τα κλαδιά στο χωράφι του και έμελλε να βρει φρικτό θάνατο...


Ο λόγος για τον 83χρονο ιερέα, Π. Φωτεινόπουλο, κάτοικο εν ζωή του δημοτικού διαμερίσματος Αγίου Νικολάου Κράλλη του Δήμου Ωλενίας, πού
βρέθηκε απανθρακωμένος την Πέμπτη.

Η τραγική είδηση έχει συγκλονίσει την τοπική κοινωνία καθώς όλοι μιλούν για έναν σεβάσμιο ιερέα και έναν ξεχωριστό άνθρωπο.

Όλα ξεκίνησαν στις 10 το πρωί, όταν έφυγε από το σπίτι του για να μεταβεί στο αγρόκτημά του προκειμένου να κάνει εργασίες.


Εκεί έβαλε φωτιά για να κάψει λιόκλαρα και το κακό δεν άργησε να συμβεί.

Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, ο άτυχος ιερέας φαίνεται να έχασε τις αισθήσεις του από τις αναθυμιάσεις και τον καπνό, με αποτέλεσμα να λιποθυμήσει και να τον τυλίξουν οι φλόγες.

Αργά το μεσημέρι και αφού δεν είχε επιστρέψει στο σπίτι του, η σύζυγός του ανήσυχε και ζήτησε από έναν συγχωριανό να μεταβεί στο χωράφι και να αναζητήσει τον ιερέα. Ετσι, αποκαλύφθηκε η τραγωδία.

Η Πυροσβεστική Υπηρεσία όταν μετέβη στο σημείο ήταν ήδη αργά...


http://www.gowest.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=17003&Itemid=1892