Αθήνα: η τρίτη πιο «βρωμίκλω» Πολιτεία της Ευρώπης! Και η Πάτρα, Δήμαρχέ μου, η τέταρτη, καί να την χαίρεσαι...

Πολλές φορές συλλογίσθηκα αν αξίζει να ζώ σ΄ αυτήν την βρώμικη πιά Πολιτεία…

Και άλλες τόσες φορές έπλασα κι΄ εγώ όνειρα, (όπως και αρκετοί άλλοι, θέλω να πιστεύω ), ψάχνοντας για οδούς και τρόπους διαφυγής απ΄ τον τόπο πού γεννήθηκα…

Θάθελα να ήμουν ελεύθερο πουλί μηδενικών υποχρεώσεων, να φύγω και να πάω σ΄ ένα βουνό, να ζήσω σ΄ ένα δάσος με έλατα καί σκιερά ποτάμια, σ΄ ένα νησί με ήρεμη θάλασσα, ν΄ ανεβώ σε μιά κορυφή ενός βράχου και να αγναντεύω από εκεί το ταραγμένο ή γαλήνιο πέλαγος, αντί να αγναντεύω την άθλια αυτή Πολιτεία…

Γιατί όπου και να στρέψεις πιά το βλέμμα σου σ΄ αυτήν εδώ την ακάθαρτη και ρημαγμένη από πολιτική και κοινωνική αδιαφορία Πολιτεία, δεν βρίσκεις τίποτα πού να σού θυμίζει εκείνες τις παλαιότερες εποχές πού έστω φτωχά και στερημένα περνούσαμε….

Να πάρω την οικογένειά μου και των ομματιών μου και να φύγω, να φύγω μακρυά ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω μου, απ΄ αυτή την Πολιτεία και από όσους έτσι την κατάντησαν…



Να φύγω «σ΄ άλλα μέρη σ΄ άλλη γή» περιμένοντας εκεί τά στερνά μου, και για όσα υπόλοιπα χρόνια ζωής ο καλός Θεός μού επιτρέψει να ζήσω…

Τί να το κάνω εγώ ο απλός πολίτης όταν βλέπω ότι όλοι αναγνωρίζουν τα χάλια αυτής της Πολιτείας καί κανένας πολιτιστικός ή κοινωνικός φορέας δεν συσπειρώνεται καί δεν κατεβαίνει στούς δρόμους για να γίνουν οί γνωματεύσεις καί οί αποφάσεις αυτές πράξεις;

Γιατί από πού ν΄ αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς όταν βγαίνεις να πάς σε μια διαδρομή 10 λεπτών και αναγκάζεσαι από την άθλια κυκλοφορία να κάνεις μισή ώρα…

Όταν βλέπεις τους δρόμους με δεκάδες και εκατοντάδες μπαλώματα, σαμάρια στρωμένα, σαμάρια μπηχτά, πεταχτά, και άστρωτα, χώρια τά δεκάδες καπάκια των υπονόμων πού βουλιαγμένα στην άσφαλτο κάνουν και χοροπηδούνε αυτοκίνητα και δίκυκλα κινδυνεύοντας να ανατραπούνε…

Να στρίβεις στην γωνία για να πάς στην δουλειά σου και να βλέπεις κλειστό τον δρόμο με κούτες, καφάσια, και κάδους γιατί κάποιος οδηγός ξεφορτώνει, ένας άλλος ρίχνει μπετά κι΄ εσύ βιάζεσαι να πάς στο μέρος για το οποίο ξεκίνησες…

Και σ΄ αναγκάζουν να στριφογυρίζεις στις γωνίες, να ψάχνεις τά μουτζουρωμένα και σκεπασμένα με αυτοκόλλητα σήματα της τροχαίας «απαγορεύεται δεξιά» κι΄ εσύ να μπαίνεις δεξιά γιατί δεν μπόρεσες να διακρίνεις το σήμα και να κινδυνεύεις για σκότωμα, χώρια η παράβαση…

Και να βλέπεις τόσα μά τόσα χρόνια ολόκληρη Αστυνομία να μη μπορεί να συλλάβει 5-10 παλιόπαιδα, μια δυό συμμορίες αθλίων μυαλών πού χαλάνε συστηματικά τα σήματα αφήνοντας τους οδηγούς εκτεθειμένους σε κάθε δυστύχημα !

Νισάφι πιά, τόσα χρόνια γέμισε όλη η χώρα παραποιημένα με αυτοκόλλητα και μουτζούρες σήματα και έναν ένοχο δεν βρήκανε να τον κλείσουνε μέσα…

Να θέλεις να πάς από την παραλιακή προς στην Ακρωτηρίου και την Οβρυά, και να βρίσκεις 2 χρόνια τώρα τούς δρόμους στις Ιτιές δίπλα στο ποτάμι κλειστούς και «ακόμη να φτιάχνονται…», κάνοντας έτσι μια υπόθεση απλής διαδρομής των 5 λεπτών τουλάχιστον σε μισή ώρα !

Να βλέπεις την έρμη εκείνη γέφυρα δίπλα στον Άγιο Γεώργιο Λάγγουρα ( μεγάλη η χάρη σου Αη Γιώργη μου ), πάνω από 3 χρόνια να την σκάβουν και να την ξανασκάβουν και τελειωμό (αλλά ούτε και φιλότιμο) να μην έχουν…

Αμάν βρέ παιδιά!

Ακόμη και στην Ζιμπάμπουε να κάνανε αυτή την επέμβαση σε μια τέτοια γέφυρα θα είχαν τελειώσει κάποτε…

Μά δεν υπάρχει επιτέλους ένας αρμόδιος, ένας Περιφερειάρχης, Νομάρχης, Δήμαρχος, ένας έστω δημοσιογράφος να στρώσει στο κυνήγι όλους αυτούς πού έχουν στενέψει την κυκλοφορία και δουλεύουν σαν τις κότες με 4-5 εργάτες μόνο, επάνω σ΄ αυτό το τόσο νευραλγικό σημείο δίπλα στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο;

Πού βρίσκονται επιτέλους οί λεγόμενοι αρμόδιοι;

Ώ Πάτρα, γνήσια καί παλαιά αρχοντική Πολιτεία, πού είχες την ατυχία να πέφτεις από διαδοχή σε διαδοχή λόγω πολιτικού μικροβίου, σε αδιάφορους άρχοντες τίς 3 τελευταίες δεκαετίες...

Ώ Πάτρα πώς σε κατάντησαν !

Να μιλήσω για τον κόμβο της Εγλυκάδος, πού τον έχουν κλείσει 3 χρόνια τώρα σαν να μη υπήρξε ποτέ, και αναγκάζονται οί οδηγοί να τρέχουν χιλιόμετρα μακριά για να μπούνε στην Περιμετρική!

Γιατί κλείσανε τον κόμβο αυτόν και κανείς τους δεν μιλάει;

Τι έργα μεγάλα επιτέλους γίνονται εκεί, πού παράτησαν χώματα και σωλήνες και εξαφανίστηκαν;

Γιατί αγανακτούν και υποτιμούν τον κόσμο υποβαθμίζοντας έτσι την καθημερινή ζωή του;

Πώς μπορείς να βλέπεις όλα αυτά καί να μη οργιστείς επιτέλους γι΄ αυτή την παραμελημένη καθημερινή ποιότητα ζωής πού μας έχουν επιβάλλει;

Και ο κόμβος Περιμετρικής δίπλα στον Τόφαλο τι σού λέει;

Έτοιμος ο κόμβος, κάτι λίγο ήθελε να τελειώσει, αλλά δυστυχώς κι΄ εκεί, αφού κοτσίλησαν, τα παράτησαν και άφησαν τους σωλήνες και τα μπάζα στους δρόμους…

Άλλη αμαρτωλή ιστορία αυτή, τό να βλέπεις καθημερινά χιλιάδες αυτοκίνητα να κινδυνεύουν στον κόμβο και να μη έχει βρεθεί μια υπεύθυνη υπηρεσία ΥΠΕΧΩΔΕ, ΠΑΘΕ, ή ΟΗΕ ( έστω ) να έλθει να βάλει ένα φανάρι για να μη σκοτώνεται ο κόσμος !

Ένας κόσμος πού δυστυχώς παραμένει απαθής στην καθημερινή ταλαιπωρία του, πηγαίνοντας σαν υπνωτισμένος ο ένας πίσω από τον άλλο αντί να ξεσηκωθεί διαμαρτυρόμενος…



















Εδώ, μαύρες πέτρες αποχαιρετισμού...

Να φύγω λοιπόν, να φύγω μακριά καί όσο γίνεται γρηγορότερα ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω μου απ΄ αυτή την Πολιτεία και από όσους έτσι την κατάντησαν…

Ναί νά φύγω...αλλά δέσμιος κι΄ εγώ τών υποχρεώσεων ( όπως όλοι μας ), αναγκαστικά παραμένω !

Ώς πότε όμως;

===========================

Αθήνα

Η τρίτη πιο βρώμικη χώρα της Ευρώπης αναδεικνύεται η Αθήνα, σύμφωνα τουλάχιστον με έρευνα της μεγαλύτερης ταξιδιωτικής κοινότητας στο Διαδίκτυο, ΤripΑdvisor.

Την «πρωτιά» κατέχει το Λονδίνο και ακολουθεί το Παρίσι.

Στην έρευνα, στοιχεία της οποίας αναδημοσιεύουν Τα Νέα, συμμετείχαν 2.376 Ευρωπαίοι ταξιδιώτες. Το Λονδίνο, εκτός από την πρώτη θέση στην κατηγορία της βρώμικης πόλης, κερδίζει την πρώτη θέση στις κατηγορίες του χειρότερου φαγητού, των πιο κακοντυμένων κατοίκων και της πιο ακριβής ευρωπαϊκής πόλης.

Αποζημιώνεται όμως αποσπώντας το βραβείο της πόλης με την καλύτερη νυχτερινή ζωή, με τα καλύτερα δημόσια πάρκα και με τα περισσότερα αξιοθέατα που μπορεί να απολαύσει ο τουρίστας δωρεάν.

Σύμφωνα με τους ταξιδιώτες, το Παρίσι είναι η πιο υπερτιμημένη ευρωπαϊκή πόλη, η δεύτερη πιο ακριβή, η λιγότερο φιλική, αλλά και η πόλη με τους πλέον καλόγουστους -στο ντύσιμο- κατοίκους. Από την άλλη πλευρά, η γαλλική κουζίνα θεωρείται ως η καλύτερη σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η πιο καθαρή πόλη στην Ευρώπη είναι η Κοπεγχάγη, ενώ η Βαρκελώνη κερδίζει τις εντυπώσεις ως η πόλη με την καλύτερη αρχιτεκτονική. Ακολουθούν η Ρώμη και το Λονδίνο.

Το Δουβλίνο είναι η πόλη με τους πιο φιλικούς κατοίκους, ενώ οι πιο βαρετές πόλεις στην Ευρώπη αναδείχτηκαν οι Βρυξέλλες, και η Ζυρίχη και το Δουβλίνο.

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1010525&lngDtrID=244

Επιδρομή αγρίων φυλών στις μεγάλες πόλεις της χώρας… Μήπως βρισκόμαστε υπό κατοχή;

«Ορέ
Μήτρου μ΄ ,
άς πάρουμε των οματιών μας, κι΄ άς πάμε σέ άλλο κουβέρνο, γιατί εδώ δεν μας βλέπω καλά…»



Τά όσα παρακάτω στοιχεία θα παραθέσουμε αποδεικνύουν περίτρανα ότι βρισκόμαστε σχεδόν υπό ξένη κατοχή, χωρίς και να το έχουμε συνειδητοποιήσει !

Με το δεδομένο αυτό μπορούμε να κάνουμε και κάποιες σκέψεις…

Εάν γίνει λοιπόν πόλεμος, με τον γνωστό προαιώνιο εχθρό μας ( να μη λέμε τώρα και ονόματα ), τότε πολύ πιθανόν, πιθανότατα μάλιστα, όλοι αυτοί οί Χατζάροι, Πέρσες, Μήδοι, Κούρδοι, Μούρδοι, Αιθίοπες, Σομαλοί, Αφγανοί, κλπ-κλπ θα συσπειρωθούν…

Και καθόλου παράξενο νά αποτελέσουν μια πέμπτη εσωτερική φάλαγγα μέσα στην χώρα μας μέσω της Ισλαμικής θρησκείας πού τους ενώνει…

Χωρίς ταυτότητα λοιπόν, χωρίς στοιχεία, άσε πού όλοι μοιάζουν και μεταξύ τους, μπορεί να κάνουν τέτοια σαμποτάζ και δολιοφθορές πού δεν θα ξέρουμε από πού να φυλαχτούμε...

Από τον εξωτερικό εχθρό πού θα πολεμάμε, ή από τον εσωτερικό εχθρό πού θα κτυπά και θα γίνεται άφαντος μέσα στα μάτια μας;

Μήπως είναι καιρός, επιτέλους να ξυπνήσουμε;

=====================================




Έμφαση στην παράνομη μετανάστευση

Η έκθεση του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία στην Ελλάδα το 2008

Στο φαινόμενο της παράνομης μετανάστευσης και τους ενδεχόμενους κινδύνους που εγκυμονεί για την ασφάλεια επικεντρώνεται η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την τρομοκρατία στην Ελλάδα το 2008, που είδε την Παρασκευή το φως της δημοσιότητας.

Στο τμήμα της έκθεσης για την Ελλάδα γίνεται ιδιαίτερα αναφορά στο θέμα της παράνομης μετανάστευσης.

Συγκεκριμένα, αναφέρεται πως «η Ελλάδα όλο και εντονότερα αποτελεί πύλη εισόδου παράνομων μεταναστών από τη Μέση Ανατολή και την Νότια Ασία προς την ΕΕ, και υπάρχουν ανησυχίες ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως σημείο διέλευσης για τρομοκράτες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ».

Προστίθεται ότι «το 2008 αυξήθηκαν δραματικά οι δίοδοι παράνομων μεταναστών στο Αιγαίο και συνελήφθησαν περίπου 100.000 άτομα».

In.gr

============================

ΑΘΗΝΑ : ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΕΕΙ…

Απανωτά, άγρια επεισόδια μεταξύ αλλοδαπών το τελευταίο διάστημα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τόσο στην ελληνική Αστυνομία όσο και στους κατοίκους του λεκανοπεδίου Αττικής (και όχι μόνο) που βλέπουν τους εαυτούς τους απροστάτευτους να μην μπορούν να κάνουν ούτε τα ψώνια τους στη λαϊκή αγορά...

Ακόμη μια σύρραξη οικονομικών μεταναστών σημειώθηκε το περασμένο Σάββατο το πρωί, σε λαϊκή αγορά στην Πλατεία Αττικής και ενώ το σημείο έσφυζε από κόσμο που ψώνιζε.

Πρόκειται για το δεύτερο «πολεμικό» επεισόδιο στην ίδια λαϊκή μέσα σε δύο μήνες, μεταξύ συγκεκριμένων ομάδων αλλοδαπών που αποτελούνται από Σύρους, Κούρδους και Ιρακινούς.

Αιτία ήταν οι θρησκευτικές τους διαφορές και η ανύπαρκτη υποδομή του ελληνικού κράτους που όχι μόνο δεν μπορεί να αφομοιώσει αλλά ούτε και να παρέχει τα υποτυπώδη στους οικονομικούς μετανάστες που κατά εκατοντάδες περνάνε καθημερινά τα σύνορα της χώρας μας.

Ανυποψίαστοι πολίτες που έκαναν τα ψώνια τους στην καρδιά της λαϊκής αγοράς της Πλατείας Αττικής, παράτησαν σακούλες και καρότσια κι έτρεχαν πανικόβλητοι να καλυφθούν από τις χατζάρες, τους σιδηρολοστούς, τις αλυσίδες, τα καφάσια και τις ξύλινες τάβλες που περνούσαν ξυστά πάνω από τα κεφάλια τους...

Η «ομάδα» των Σύρων που επιτέθηκε, κρατούσε «μανιάτικο» στους Ιρακινούς που δέχθηκαν την επίθεση εν ώρα εργασίας, εξαιτίας ενός καβγά που είχε γίνει μεταξύ τους πριν από ένα μήνα, ξεκινώντας από ασήμαντη αφορμή.

Από το βίαιο επεισόδιο δυο Ιρακινοί και ένας Έλληνας μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με τραύματα από μαχαιριές και χτυπήματα στο κεφάλι. Αυτόπτες μάρτυρες κάνουν λόγο για ωμή βία, άγριο ξέσπασμα και μανιασμένα χτυπήματα και από τις δυο πλευρές.

Οι κάτοικοι στη γύρω περιοχή μιλούν για ανεξέλεγκτη πλέον κατάσταση μεταξύ των αλλοδαπών, αλλά και για συχνούς σοβαρούς καβγάδες μεταξύ τους.

Η κυρία Βάσω μένει ακριβώς πάνω από το σημείο που έγινε η συμπλοκή. «Δεν είναι η πρώτη φορά που σκοτώνονται εδώ πέρα.

Αστυνομία δεν υπάρχει πουθενά. Πουθενά!

Πρέπει να πεθάνει κανένας μέσα στη λαϊκή, για να πάρουν μέτρα; Εγώ φοβάμαι πια να κατεβαίνω για ψώνια.»

Υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες που δρουν στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο:

Oι Αλβανοί τσακώνονται μεταξύ τους αλλά και με τους Ρώσους για τη διακίνηση όπλων, ναρκωτικών (κυρίως χασίς), για τη διασφάλιση εργασίας σε ομάδες μπράβων, για συμβόλαια θανάτου και για τη μεταφορά λαθρομεταναστών.

Οι Τούρκοι «ειδικεύονται» στη μεταφορά λαθρομεταναστών και στην εισαγωγή ναρκωτικών, ενώ η κόντρα τους με τους Αλβανούς στα σύνορα καλά κρατεί.

Οι Βούλγαροι «σμίγουν» με τους Ρουμάνους σε κλοπές, ηλεκτρονικές απάτες, παραχάραξη νομισμάτων και απάτες με κάρτες στα ΑΤΜ τραπεζών και δεν έχουν μεταξύ τους κόντρα. Αντίθετα, σε πολλές περιπτώσεις συνεργάζονται.

Οι Σομαλοί και οι Ιρακινοί είναι πλέον σε άγρια κόντρα με τους Αιθίοπες, τους Σύρους και τους Αφγανούς για την κυριαρχία στο κέντρο της Αθήνας σχετικά με διακίνηση σκληρών ναρκωτικών αλλά και τον έλεγχο της πιάτσας με τις εκδιδόμενες αλλοδαπές γυναίκες.

Οι Πακιστανοί το τελευταίο κυρίως διάστημα ειδικεύονται σε απαγωγές ομοεθνών τους απαιτώντας λύτρα από συγγενικά τους πρόσωπα που βρίσκονται στην πατρίδα τους. Η κόντρα μεταξύ τους αφορά σε ανταλλαγές οικονομικών ποσών, εκβιασμούς και κυκλώματα λαθρεμπορίας.

Σε μια χώρα που δε διαθέτει τις υποδομές για να στηρίξει την ανεξέλεγκτη πλέον εισροή λαθρομεταναστών, η κατάσταση είναι κάθε άλλο παρά ευχάριστη.

Σήμερα, η ομαλή ένταξη των αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία φαίνεται ανέφικτη και η δημιουργία «ομάδων» και γκέτο βάζει καινούργιους κανόνες σε μια νέα εποχή για την Ελλάδα.

www.zougla.gr

Φορτηγά γεμάτα ανάπηρους καταφθάνουν και στην Πολιτεία μας…

Ούτε μιλάει ούτε λαλάει !

Κάποιος «επόπτης» την έβαλε εκεί, και στέκεται έτσι γονατιστή με τις ώρες.
Κάνει γιόγκα άραγε, ή ζητιανεύει…


Φέρνουν με φορτηγά ανάπηρους από Ρουμανία και Βουλγαρία και τους σκορπάνε και στους δρόμους της Πάτρας… Τι άλλο θα δούμε άραγε;

Ανέκαθεν και ως επί το πλείστον οί επαίτες ανάπηροι της Πολιτείας μας ήταν λίγοι, και ήταν αξιοπρεπείς και αξιοσέβαστοι άνθρωποι πού από κάποιο ανθρώπινο ατύχημα βρέθηκαν σε μια δύσκολη θέση…

Τά τελευταία χρόνια όμως, και ειδικά στις ημέρες των μεγάλων γιορτών, βλέπουμε κατά κύματα ανάπηρους όλων των ειδών και των ποιοτήτων να κυκλοφορούν στο κέντρο, στις Εκκλησίες, στά μαγαζιά, και ευλόγως σκεφτόμαστε :

«Μά καλά, είχε η Πάτρα τόσους ανάπηρους; Και πού ήταν κρυμμένοι τόσα χρόνια και δεν τους βλέπαμε; Μήπως είναι εισαγόμενοι; »

Το παρακάτω άρθρο πού βρήκαμε δίνει απάντηση στο ερώτημά μας.





===================================

Εξαρθρώθηκε κύκλωμα εκμετάλλευσης παιδιών με κινητικά προβλήματα…

Κύκλωμα που έφερνε παιδιά με κινητικά προβλήματα από τη Ρουμανία στη χώρα μας και τα «τοποθετούσε» σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας για να ζητιανεύουν, εξάρθρωσε η Ασφάλεια Αττικής.

Μετά από συντονισμένη επιχείρηση των αστυνομικών αρχών Ελλάδας και Ρουμανίας συνελήφθησαν δύο Ρουμάνοι, ενώ αναζητείται ακόμη ένας ομοεθνής τους.

Οι δράστες εντόπιζαν ανήλικα παιδιά με αναπηρίες στη χώρα καταγωγής τους και τα έπειθαν να έρθουν στην Ελλάδα, με την υπόσχεση ότι τους περιμένει μόνιμη εργασία για αυτά και τις οικογένειές τους.

Στην επιχείρηση που έγινε ταυτόχρονα σε τρία διαμερίσματα οι αστυνομικοί εντόπισαν 44 άτομα που ζούσαν κάτω από άθλιες συνθήκες.

Ανάμεσά τους έξι βρέφη ( πιθανόν τά νοικιαζαν...) και επτά παιδιά.

Με βάση τα στοιχεία της αστυνομικής έρευνας οι συλληφθέντες υποχρέωναν τα παιδιά να επαιτούν σε διάφορα κεντρικά σημεία της Αθήνας και να τους παραδίδουν, επιστρέφοντας από 20 έως 70 ευρώ ημερησίως.

Μη κυβερνητική οργάνωση έχει αναλάβει την περίθαλψη και φροντίδα των παιδιών.

Enet.gr

Ένας ακόμη ληστής μετανόησε...(συνέντευξη Πάσσαρη)

« Είς δε τών κρεμασθέντων κακούργων έλεγε τώ Ιησού :

Μνήσθητί μου, Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου…»
( Λουκ. ΚΓ΄42)


Η εξομολόγηση του Πάσσαρη ( Τετάρτη, 29.04.09 )

Για τον γνωστό «άγιο των φυλακών», πατέρα Γερβάσιο Ραυτόπουλο, ο Κώστας Πάσσαρης θα ήταν ένας ακόμη από τους πολλούς φυλακισμένους που έχει εξομολογήσει στην πολύχρονη διακονία του στις Ελληνικές φυλακές….

Ομως, η έκπληξή του ήταν μεγάλη όταν ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το διαβόητο κακοποιό και, αντί να αντικρίσει ένα «αγρίμι» (όπως όλοι τον περιγράφουν), είδε έναν ευγενικό άντρα που διαβάζει… Ευαγγέλιο!

«Γέροντα, άραγε θα σώσω τη ψυχή μου;», ήταν το πρώτο που ρώτησε τον πατέρα Γερβάσιο, για να λάβει την απάντηση:

«Τέκνον μου, την πρωτιά στον Παράδεισο την έχουν οι ληστές…». Ο 34χρονος κακοποιός ζήτησε να συναντήσει τον πατέρα Γερβάσιο.

Η άδεια από το Ρουμανικό υπουργείο Δικαιοσύνης δόθηκε και το πρωινό της 23ης Απριλίου ο πατέρας Γερβάσιος αναχώρησε για το Βουκουρέστι και από εκεί για την πόλη Κλουζ και τις φυλακές υψίστης ασφαλείας Γκέρλας. «Επεσε στην αγκαλιά μου και μου είπε πόσο ήθελε να με γνωρίσει όλα αυτά τα χρόνια», λέει στον ΕΤ ο πατέρας Γερβάσιος.

«Τώρα βλέπω μόνο την ψυχή μου...», είπε.

Ο Κώστας Πάσσαρης ισχυρίστηκε πως διαβάζει εκκλησιαστικά βιβλία και μάλιστα ζήτησε από τον πατέρα την επόμενη φορά που θα τον επισκεφτεί να του φέρει τα βιβλία του Ιερού Χρυσόστομου και τα ασκητικά του Αββά Δωροθέου.

«Ο Κώστας είναι γλυκύτατο και πανέμορφο παλικάρι, για το οποίο πολλές κοπέλες θα έδιναν αγώνα για να το γνωρίσουν. Ομως, δεν γνώρισε το μητρικό χάδι.
Δεν πήρε αγάπη από κανέναν. Το μόνο που ακούει όλα αυτά τα χρόνια είναι κατάρες και βλέπει μόνο κελιά και αλυσίδες», τόνισε ο πατέρας Γερβάσιος.

Ο κακοποιός ξέσπασε σε κλάματα όταν ο πατέρας προθυμοποιήθηκε να του χαρίσει μία εικόνα της Παναγίας:

«Γέροντα, προσκυνώ και αγαπώ την Παναγία. Δώστε μου την εικόνα να τη φιλήσω. Ομως, δεν θέλω να την κρατήσω γιατί μου θυμίζει τη μάνα μου», είπε.

Σύμφωνα με τον ιερωμένο, μετά την εξομολόγηση ο Πάσσαρης «ήταν ήρεμος. Ησυχος. Τα μάτια του γεμάτα δάκρυα. Νομίζω πως ήταν η πρώτη φορά που ένιωσε το απαλό χάδι της αληθινής αγάπης!», λέει ο πατέρας.

Στις 10 Μαΐου ο «άγιος των φυλακών» θα βρεθεί και πάλι στο Γκέρλας και θα κοινωνήσει τον Πάσσαρη.

«Γέροντα, δεν είμαι άξιος να κοινωνήσω...», είπε ο κακοποιός για να πάρει την απάντηση:

«Τέκνον μου, αυτό θα το κρίνω εγώ».

Το ιστορικό του κατάδικου...

Ο Κώστας Πάσσαρης συνελήφθη το Νοέμβριο του 2001 στο Βουκουρέστι έπειτα από ληστεία με δύο νεκρούς σε ανταλλακτήριο συναλλάγματος.

Τον Ιούλιο του 2003 καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη από Ρουμανικό δικαστήριο. Αρνήθηκε τις κατηγορίες, δήλωσε θύμα σκευωρίας της ρουμανικής μαφίας και δεν άσκησε έφεση.

Το 2000 ο κακοποιός (υπόδικος για τη συμπλοκή με αστυνομικούς) είχε αποδράσει από το Νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς», όπου είχε μεταφερθεί για εξετάσεις. Είχε σκοτώσει δύο αστυνομικούς που τον συνόδευαν και τραυμάτισε έναν τρίτο.

http://www.e-tipos.com/newsitem?id=87400

Ανατολικό διαμέρισμα καί Ανατολικό ζήτημα στό μπλεγμένο Αφγανικό κουβάρι...

Είχαμε τα χάλια μας σάν Πολιτεία βρήκαμε τώρα καί "μαλλιά νά γνέσουμε..." όπως λέει ο λαός σχετικά με τό Αφγανικό, τό Σομαλικό, τό Αιθιοπικό ζήτημα...

( άν ξέχασα καί κανένα Έθνος συγχωρείστε με "αδέλφια μου, αλήτες πουλιά" πού λέει καί ο γνωστός τροβαδούρος...)



===================================

TO ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ Με εκφράσεις, όπως «θα πάρουμε το νόμο στα χέρια μας…», οι κάτοικοι και οι φορείς του Ανατολικού Διαμερίσματος διατράνωσαν το βράδυ της Δευτέρας την κάθετη αντίθεσή τους στο ενδεχόμενο, έστω και προσωρινής, εγκατάστασης των μεταναστών στη ΜΟΜΑ... Κραυγή αγωνίας από τους περισσότερους κατοίκους που έβαλαν κατά του Υπουργού Εσωτερικών, αλλά και όλων όσοι του υπέδειξαν ως κατάλληλο για τη μεταφορά των Αφγανών το χώρο της ΜΟΜΑ.

«Μας έχουν κάψει. Μας είπαν ότι για μερικά χρόνια θα έρχονταν τα σκουπίδια και πέρασαν τρεις δεκαετίες για να φύγουν.

Μας είπαν ότι θα φέρουν προσωρινά 15 οικογένειες Ρομά και τελικά έγιναν 120. Τώρα λένε να μας φέρουν τους μετανάστες.

Δεν το ανεχόμαστε, ούτε καν θεωρούμε δεδομένη την ανακοίνωση του Υπουργού», ανέφεραν επιρρίπτοντας ευθύνες και στις τοπικές Αρχές για το κατάντημα της περιοχής τους.

«Βαλλόμαστε από το ίδιο μας το κράτος. Πρέπει να ξεσηκωθούμε», διεμήνυσαν και συμφώνησαν πως θα προχωρήσουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις, καθώς όπως ξεκαθάρισαν δεν διακυβεύουν το μέλλον των παιδιών τους.

Πάντως, οι κάτοικοι ζήτησαν τη σαφή τοποθέτηση τόσο του Νομάρχη και του Δημάρχου Πατρέων, όσο και των βουλευτών του Νομού, προκειμένου όπως είπαν, να ξέρουν τι θα πράξουν στις επόμενες εκλογές…

Στη συνεδρίαση του Ανατολικού Διαμερίσματος, στην οποία παρέστησαν όλοι οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων της περιοχής, καθώς και εκπρόσωποι συλλόγων, ακόμη και από τη Λεύκα και την Αρόη, τοποθετήθηκε και ο αντιδήμαρχος, Νίκος Τζανάκος, ο οποίος αρκέστηκε στην ανάγνωση του δελτίου Τύπου που εξέδωσε ο Δήμος μετά τη σύσκεψη με τον Υπουργό, αποφεύγοντας… διπλωματικά να λάβει θέση υπέρ ή κατά της προσωρινής εγκατάστασης των μεταναστών στη ΜΟΜΑ.

«Υπάρχει η θέση του Δημοτικού Συμβουλίου που λέει ότι όπως αυτοί οι άνθρωποι ξεκινούν από τα βάθη Αφγανιστάν και φθάνουν στα παράλια της Τουρκίας και από εκεί έρχονται στην Ελλάδα και στο λιμάνι της Πάτρας, υπάρχει κι ένα κράτος που τους «υποδέχεται» και είναι υποχρεωμένο να βρει λύση», είπε ο κ. Τζανάκος.

Μετά από πρόταση του προέδρου του Ανατολικού Διαμερίσματος, Δημήτρη Σταυρόπουλου, αποφασίστηκε να συγκροτηθεί Συντονιστική Επιτροπή, να διεξαχθεί ευρεία λαϊκή συνέλευση στις αρχές της επόμενης εβδομάδας στην περιοχή της Αγίας Ειρήνης, να αποκλειστεί συμβολικά η Περιμετρική Οδός και να κλείσει και ο δρόμος που οδηγεί στη ΜΟΜΑ.

http://www.gowest.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=16773&Itemid=1892

Ο Μάϊος μάς έφθασε εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουνε όλοι οί Αφγανοί …στής ΜΟΜΑ την αυλή !

Καλά τά νέα πού μας έφερες κ. Παυλόπουλε, και σ΄ ευχαριστούμε για όσα μας είπες, αλλά επίτρεψέ μας και μερικές διαφορετικές σκέψεις…


Μέχρι τέλους Μαϊου λοιπόν έδωσες προσωπική υπόσχεση σε όλους τους Πατρινούς ότι ο καταυλισμός των «Αφγανών Ηρώων» θα έχει καταργηθεί, θα έχει διαλυθεί, θα έχει αποκλεισθεί, κλειδωθεί, βομβαρδισθεί… αλλά έν πάσει περιπτώσει θα έχει εκλείψει !

Πώς όμως θα υλοποιηθεί το μέγα τούτο έργο;

Θα φύγουν οί Αφγανοί με το καλό; Εδώ κρατάμε μικρό καλάθι!

Και εάν τα στυλώσουν και δεν θέλουν να φύγουν;

Εάν ακούσουν πάλι τους δουλέμπορους, αλλά και τους πολιτικούς φίλους των δουλέμπορων πού πριμοδοτούν κάθε αναρχία και πού θα μαζεύονται εκεί πέρα και θα τους παροτρύνουν δήθεν για « αντίσταση»;

Και λοιπόν;

Θα φύγουν με το άγριο; Και πώς θα υλοποιηθεί αυτό «το άγριο;»

Θα γίνει πολιορκία; Θα μπούνε μπουλντόζες, εκσκαφείς, τρακτέρ, φαγάνες, γκρέϊντερ της Νομαρχίας, της ΕΕ, ή του ΟΗΕ;



Θα κατέβει μήπως στρατός, μια και η Αστυνομία δεν θα επαρκεί για 3.000 ανθρώπους;

Καί αν φεύγοντας από εκεί, μια και διακαώς θέλουν θάλασσα, πάνε στην Παπαφλέσσα και αρχίσουν μάχες με τους εκεί Σομαλούς για να μείνουν κι΄ αυτοί εκεί, τότε τι γίνεται;

Άς πούμε όμως ότι τελικά, και σύμφωνα με το όποιο σχέδιο έχει ασφαλώς καταρτισθεί, πάνε στην ΜΟΜΑ !

Άς μη μιλάμε όμως για προσωρινή παραμονή στην ΜΟΜΑ γιατί «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού!»

Τουλάχιστον αυτό έχει αποδείξει η ιστορία των Ελληνικών υποθέσεων…

Συνεπώς…

Μεγάλη απορία υπάρχει σε πολλούς Πατρινούς μετά τα όσα διστακτικά και ανασταλτικά έχουν συμβεί σ΄ αυτόν τον χώρο, στο πώς θα ξεκαθαρίσει αυτό το μέτωπο, στο πώς οί περίοικοι θα ζήσουν επιτέλους σαν ελεύθεροι πολίτες αυτής της ρημαγμένης Πολιτείας, και στο πώς ο ιδιοκτήτης αυτού του χώρου θα ξαναπάρει πάλι πίσω την ιδιοκτησία του, την περιουσία του, πράγμα πού μέχρι τώρα λόγω πολιτικής αγκύλωσης δεν το μπόρεσε…



Εκτός αν φέρουν το μεγάλο καράβι πού ανέφερε ευτραφής πολιτικός, και τους μπαρκάρουν όλους για την πατρίδα τους…


Ή εκτός άν πάμε γιά εκλογές καί αποσυρθέντος τού κ. Παυλόπουλου ακυρώνεται καί η υπόσχεσή του !


====================================

Νέο καταυλισμό για τους μετανάστες ανακοίνωσε στην Πάτρα ο Προκόπης Παυλόπουλος

Τη δημιουργία ενός ειδικού καταυλισμού στο στρατόπεδο της πρώην ΜΟΜΑ όπου θα φιλοξενούνται οι μετανάστες που βρίσκονται τώρα στο λιμάνι της Πάτρας, ανακοίνωσε ο υπουργός Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλος, κατά την επίσκεψη του στην πρωτεύουσα της Αχαϊας.

Παράλληλα ο υπουργός τόνισε ότι θα κλείσει ως το τέλος του Μαϊου ο υπάρχων πρόχειρος καταυλισμός στην παραλιακή ζώνη.

Για το νέο καταυλισμό σημείωσε ότι θα είναι "οργανωμένος, φυλασσόμενος, με όρους υγιεινής, καθώς και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων".

Οι δε ανήλικοι μετανάστες όπως είπε θα στεγαστούν στην παιδική κατασκήνωση της Αμφιλοχίας και στην δομή κοινωνικής φροντίδας στην Κόνιτσα.

Για τη χρηματοδότηση του νέου καταυλισμού, ανέφερε ότι θα προέλθει από το κράτος, ενώ η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν θα επιβαρυνθεί ούτε κατά ένα ευρώ.

Τον υπουργό υποδέχτηκαν με φωνές και συνθήματα μέλη του Συλλόγου "Η Πόλις Εάλω" που αντιδρούν στην παραμονή των μεταναστών στο κέντρο της πόλης αλλά και μέλη αντιρατσιστικών οργανώσεων που τους συμπαραστέκονται.

Ανάμεσα τους ισχυρή αστυνομική δύναμη για την αποφυγή επεισοδίων.

Ο κ. Παυλόπουλος κατέβηκε από το όχημα και χαιρέτησε έναν προς έναν τους επικεφαλής των δύο μπλοκ.

Νωρίτερα, ο κ. Παυλόπουλος είχε εγκαινιάσει το Περιφερειακό Ινστιτούτο Επιμόρφωσης Δυτικής Ελλάδος, επίσης στην Πάτρα.

http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=38470

Αη Γιώργης ο Κουδουνάς, ένας Χριστιανός Άγιος πού τον σέβονται και οι Τούρκοι…

Μπουγιούκ Σεϊτ – Aziz Georgios…

Μεγάλος Άγιος και Τροπαιοφόρος πολεμιστής ο Γεώργιος, μεγάλη και η χάρι του, κι΄ ενώ στην Τουρκία ξεποδαριάζονται να πάνε να τον προσκυνήσουν και να ζητήσουν λύση στα προβλήματά τους, εμείς εδώ κάτω ούτε πού δίνουμε σημασία σε τέτοια «θρησκόληπτα» δήθεν θέματα, ξεχνώντας εν τη απιστία μας τον «μυστικό τρόπο» με τον οποίο λύνουν οί Άγιοι τα προβλήματα των ανθρώπων…



Ώ, Άγιε Γεώργιε, «των αιχμαλώτων ελευθερωτή και των πτωχών υπερασπιστή» υπερασπίσου κι΄ εμάς σ΄ αυτή εδώ την Πολιτεία της εγκατάλειψης και τής βεβαιωμένης τρέλας ( πού πηγάζει από τά δαιμόνια του καρνάβαλου… ) και σώσε μας από τόν κατήφορο της πολιτικής και κοινωνικής ασυνεννοησίας στον οποίον έχουμε, από τις αμαρτίες μας, περιπέσει, και δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουμε…

===============================

23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ, στην Κωνσταντινούπολη των Ελλήνων, στην Ιστάνμπουλ των Τούρκων… ξημερώματα, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου.

Η ανοιξιάτικη ζέστη έχει γλυκάνει την ατμόσφαιρα, η κρύα υγρασία έχει υποχωρήσει και τα νερά του Κεράτιου Κόλπου αρχίζουν να ρυτιδιάζουν από την κίνηση των πλοιαρίων.

--«Καμπάτας», λέω στον οδηγό: «Από εκεί φεύγουν τα πλοία για τα Πριγκηπόννησα;».

--«Μπουγιούκ Αντά'για μι;», με ρωτάει πονηρά, δηλαδή «πηγαίνεις στο Μεγάλο Νησί, την Πρίγκηπο;» «Εβετ», ναι…

Η κίνηση στο λιμάνι είναι μεγάλη. Μου φαίνεται περίεργο πως τόσο νωρίς υπάρχει τέτοια αναστάτωση και πως εκατοντάδες άνθρωποι, κυρίως νέες και καλοβαλμένες γυναίκες, τρέχουν να προλάβουν το πρώτο δρομολόγιο για την Πρίγκηπο.

Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να συνδυάσω όλον αυτό τον κόσμο με το προσκύνημα στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά…

Το πλοίο φεύγει με καθυστέρηση, ψωνίζω το κουλούρι μου, παίρνω το τσαγάκι μου σε γυάλινο ποτήρι και παρά την ψυχρούλα κάθομαι έξω και ρεμβάζω στη διαδρομή. Ταξιδεύουμε ανατολικά στη Θάλασσα του Μαρμαρά. Βλέπουμε τον Γαλατά, το Καράκιοϊ στο αριστερό μας χέρι, παρατηρούμε τον εντυπωσιακό λόφο του Τοπ Καπί στα δεξιά μας και σιγά σιγά βλέπουμε να χάνεται πίσω μας ο Βόσπορος με τις μοντέρνες του γέφυρες και ο Πύργος του Λεάνδρου.

Αποχαιρετάμε την Αγιά Σοφιά και τους έξι μιναρέδες του Μπλε Τζαμιού, προσπερνάμε και το σιδηροδρομικό σταθμό του Χαϊντάρ Πασά στα ασιατικά παράλια και σταματάμε στο Καντίκιοϊ, στη Χαλκηδόνα δηλαδή, για να πάρουμε κι άλλους επιβάτες.

Βρίσκω ένα νεαρό κορίτσι που μιλάει Αγγλικά και τη ρωτάω πού πάει όλος αυτός ο κόσμος;

«Η 23η Απριλίου είναι αργία για τους Τούρκους», μου λέει: «Είναι η Ημέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας και Παιδιού που φέρνει στις τοπικές μνήμες την 23η Απριλίου του 1920, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ κήρυξε την έναρξη των εργασιών της μεγάλης τουρκικής Εθνοσυνέλευσης. Αυτό ήταν το προμήνυμα της δημιουργίας του τουρκικού κράτους, που ανακηρύχθηκε τον Οκτώβριο του 1923. Ετσι λοιπόν, ούτε δουλειές ούτε σχολεία».

Το πλοίο που πήρα αποδείχθηκε γαλατάδικο. Σταμάτησε σε όλα τα Κιζίλ Ανταλάρ, σε όλα τα «κόκκινα νησιά», όπως λένε οι Τούρκοι τα Πριγκηπόννησα, από το χρώμα της γης τους. Με στάσεις στην Πρώτη, την Αντιγόνη και τη Χάλκη, φτάσαμε επιτέλους στην Πρίγκηπο στις 8.30 και όλοι τρέξαμε προς την κεντρική πλατεία του νησιού, καθώς από εκεί ξεκινούν τα παετόνια• τα μικρά αμαξάκια που εκτελούν χρέη μεταφορικού μέσου, μιας και τα αυτοκίνητα απαγορεύονται.

Μια άλλη λύση για να πας προς τον Αη Γιώργη είναι ακτοπλοϊκώς. Οι βαρκάρηδες διαλαλούσαν τα δρομολόγια μέσω της παραλίας του Γεωργούλι. Καθώς περίμενα μαζί με τόσους άλλους τη σειρά μου, κυρίες με τρατάρανε διάφορα καλούδια που είχαν φτιάξει με τα χεράκια τους, οι κόκκινες σημαίες της Τουρκίας ανεμίζανε σε όλα τα μπαλκόνια και από μακριά ακούστηκαν τυμπανοκρουσίες!

Ηταν η σχολική παρέλαση που πλησίαζε, περήφανα. Την παρακολούθησα, τη φωτογράφισα, χειροκρότησα τα παιδιά, όμως η ουρά δεν έλεγε να προχωρήσει.

Αποφάσισα λοιπόν, χωρίς καλά καλά να ξέρω την απόσταση, να πάω στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά με τα πόδια. Δίπλα στο χώρο όπου σταθμεύουν τα παετόνια, βρήκα την εκκλησία της Παναγίας. Ηταν Μεγάλη Τετάρτη.

Τη λειτουργία παρακολουθούσαν πέντε άτομα από τους σαράντα Ρωμιούς που ζουν μόνιμα στο νησί και να σκεφτεί κανείς ότι στις αρχές του 20ού αιώνα η Ρωμιοί της Πριγκήπου έφταναν τις 15.000…

Μετά το αντίδωρο, ρώτησα μια κυρία για το προσκύνημα των μουσουλμάνων στον Αη Γιώργη τον Κουδουνά.

«Εντύπωση με κάνει, παιδί μου», μου είπε, «αυτό το κακό τα τελευταία 15 χρόνια έγινε. Στο δικό μας τον καιρό, πού τέτοια πράγματα. Μόνο εμείς οι Ορθόδοξοι πηγαίναμε στον Αη Γιώργη… Πώς μαζεύτηκαν αυτοί τώρα;

Δεν είδες τι πουλάνε: κουδούνια και χρυσά κλειδιά για να ανοίγουν σπίτια. Πήγες να δεις; Από κάτω μέχρι πάνω κάνουν ολόκληρους μακαράδες από κλωστή. Τι να πω δεν ξέρω…», συμπλήρωσε.

«Δεν είναι θετικό ότι οι μουσουλμάνοι κρατούν αυτούς τους χώρους λατρείας ζωντανούς, αφού εμείς δεν πηγαίνουμε πια;», τη ρώτησα… «Τι να πω παιδί μου…», απάντησε η κυρία και μου πρότεινε να πάω από τη γειτονιά Μαντέμι να δω και τα ωραία σπίτια… «Τα περισσότερα ήταν δικά μας…», πρόσθεσε.

Επειτα από κάμποση ώρα, είναι αλήθεια, έφτασα στο πλάτωμα όπου αράζουν τα αμαξάκια και απ' όπου ξεκινάει το ανηφορικό καλντερίμι που οδηγεί στο μοναστήρι. Πώς να σας περιγράψω την κατάσταση:

κόσμος ασύλληπτος - οι απηυδησμένοι μοναχοί μιλούν για 40.000• κυρίως γυναίκες, νέες, ωραίες, με φιρμάτα ρούχα και κινητά στο αυτί. Αριστερά και δεξιά του μονοπατιού πάγκοι με τάματα υπέρ όλων των σκοπών!

Υπέρ εργασίας, υγείας, γάμου, σπουδών, υπέρ απόκτησης τέκνου, οικίας, αυτοκινήτου, πτυχίου, δανείου, πλυντηρίου, υπέρ επιτυχίας γενικώς και υπέρ τύχης γενικότερα! Σε άλλους πάγκους έβρισκε κανείς βαμμένα αυγά, κεριά, λάδι και αμέτρητες κουβαρίστρες.

Ανεβαίνοντας, το θέαμα γινόταν συνταρακτικό:

Ολες αυτές οι χιλιάδες κουβαρίστρες ξετυλίγονταν δημιουργώντας τείχη κλωστής, νήματα ανθρώπινης ελπίδας. Μία βουή μας σκέπαζε όλους.

Ψίθυροι ευχών και υποσχέσεων προς τον Αη Γιώργη τον Κουδουνά, ο οποίος παραδοσιακά φρόντιζε τους φρενοβλαβείς και τους αναξιοπαθούντες ψυχικώς… εξ ου και Κουδουνάς, από τα κουδούνια που φόραγαν στους τρελούς.

Μουσουλμάνοι να προσκυνούν χριστιανικά μνημεία πού ακούστηκε, θα πείτε. Και όμως, στην Ανατολή αυτό είναι συχνό φαινόμενο. Και στην Ελλάδα ακόμη, στη Θράκη, πολλοί είναι οι μουσουλμάνοι που επισκέπτονται με ευλάβεια χριστιανικούς χώρους λατρείας. Μην ξεχνάμε ότι και οι δύο θρησκείες πατάνε στις ίδιες βάσεις της Παλαιάς Διαθήκης, ότι κάποιοι συμβολισμοί είναι αρχέγονοι και έχουν διατηρηθεί έως σήμερα, ισχυρότεροι από τα δόγματα. Η γάζα που δένεται κόμπος είναι αιθέρια, σαν την ανθρώπινη ψυχή, στην Τουρκία, τη Συρία ή και το Θιβέτ.

Ο Αη Γιώργης, ο Χιντιρελέζ ή ο Αζίζ Τζερτζίς των μουσουλμάνων μπεκτασίδων -που ποτέ δεν συγκρούστηκαν με τους χριστιανούς- είναι συνυφασμένος με τον πολιτισμό των λαών της Μικράς Ασίας και μας θυμίζει την πανανθρώπινη μάχη μεταξύ του καλού και του κακού…

Βρήκα και μια άλλη κοπέλα που μίλαγε Αγγλικά και τη ρώτησα τι επιθυμούν οι περισσότερες προσκυνήτριες.

«Ενα καλό ταίρι», μου απάντησε «και μετά χρήματα για να φτιάξουν σπίτι». Σπρωγμένοι από τη δύναμη του όχλου αρχίσαμε να πλησιάζουμε το μοναστήρι. Ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα και είναι από τα παλαιότερα των Πριγκηποννήσων, που φυσικά καταστράφηκε και ξανακτίστηκε κάμποσες φορές έκτοτε.

Κάποτε διέθετε μεγάλο πλούτο, γη και καλλιέργειες. Τώρα πια η περιουσία του περιορίζεται στα λίγα εναπομείναντα κτίρια και τις αυλές του. Ευτυχώς τη θέα του στο πέλαγος δεν μπορεί να του την πάρει κανείς!



Λίγα μέτρα πριν από την είσοδο η κατάσταση έγινε ασφυκτική. Κάποιοι δεν άντεξαν τόσες ώρες περπάτημα, κάτω από τον ήλιο, και αποχώρησαν. Κάποιοι άρχισαν να γίνονται επιθετικοί, κάποιοι πάλι έπαθαν αγοραφοβία, κλειστοφοβία, υπογλυκαιμία, κάποιοι έχασαν το χρώμα τους και κάποιοι τελικά λιποθύμησαν…

«Σου, σου», νερό δηλαδή, φέρτε νερό! Μέσα στην εκκλησία η κατάσταση ήταν πιο πολιτισμένη.

Οι μουσουλμάνες με σεβασμό παρακάλεσαν τον Αη Γιώργη να κάνει το θαύμα του, του εξήγησαν τις επιθυμίες τους με κάθε λεπτομέρεια, του έγραψαν σημειώματα, του άφησαν και λίγα χρήματα μήπως κι αυτό βοηθήσει.

Αναψαν κεριά, κόλλησαν ζάχαρες πάνω στο βράχο, έδεσαν κόμπους πάνω σε δέντρα και θάμνους… Δεν μπορεί, κάτι απ' όλα θα πιάσει, σκέφθηκαν.

Υστερα βγήκαν πάλι στο φως και απόλαυσαν τη θέα, έφαγαν στον ήλιο, βγήκαν και αναμνηστικές φωτογραφίες και απείλησαν ότι αν δεν πιάσει το τάμα τους θα ξανάρθουν της Αγίας Θέκλας, τον Σεπτέμβριο, και θα αποτρελάνουν τους μοναχούς που προστατεύουν τη μονή....

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_taxgreece_18_27/03/2009_226304

Υπεύθυνοι καί υπόλογοι για το Πατρινό κατάντημα...

Αγαπητοί Αθηναίοι κυβερνήτες, είστε υπεύθυνοι καί υπόλογοι γιά τήν εγκατάλειψη αυτής τής Πολιτείας...



Καλώς να ορίσεις στήν Πολιτεία μας κύριε Προκόπη μου, αλλά πολύ αμφιβάλλουμε εάν θά δούμε καί προκοπή απ΄ όσα ( "θά" καί "θά" ) σχεδιάζεις νά μάς υποσχεθής κι΄ εσύ, όπως καί οί άλλοι ευγενέστατοι, λαλίστατοι, καί αιθεροβάμονες προκάτοχοί σου....

Είμαστε, ( καί δικαίως ) κουμπωμένοι, περιμένοντας έργα καί όχι λόγια !

Γιατί δυστυχώς, κάποιοι πολιτικοί δέν έχουν καταλάβει προφανώς ότι ο κόσμος θα τούς τιμωρήσει μέ την ψήφο του γιά τήν οριστική καί μακρά απουσία τους από τά τοπικά προβλήματα τών πολιτών τής Πάτρας...

=====================================

Πρώτο στην ατζέντα το μεταναστευτικό...

Το Σάββατο, όπως είχε ανακοινωθεί πριν το Πάσχα από την Περιφέρεια, θα πραγματοποιηθεί η πολυαναμενόμενη επίσκεψη του Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου.

Στις πρώτες θέσεις της ατζέντας της επίσκεψης βρίσκεται το μεταναστευτικό.

Ο Υπουργός Εσωτερικών θα βρεθεί στην Δυτική Ελλάδα για να παραστεί στην 26η Σύνοδο των Γενικών Γραμματέων Περιφερειών της χώρας, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 24 Απριλίου.

Η Σύνοδος θα φιλοξενηθεί στο Παπαστράτειο Μέγαρο στο Αγρίνιο και σύμφωνα με το πρόγραμμα η ομιλία του Πρ. Παυλόπουλου έχει οριστεί για τις 8 το βράδυ.

http://www.peloponnisos.com.gr/?c=117

Χριστός Ανέστη, αδέλφια...

Αυτές οί μέρες πού πέρασαν μέσα σ΄ ένα κλίμα κατάνυξης ( υποθέτουμε ), αλλά καί ψυχικής συντριβής καί ανανέωσης ( καί πάλι, υποθέτουμε... ), έφεραν τώρα καί τό μήνυμα τής Αναστάσεως τού Χριστού.

Ένα μήνυμα πού φθάνει μέχρι τά πέρατα τής Πολιτείας μας αλλά καί τού κόσμου ολόκληρου, σάν μήνυμα ελπίδας ότι υπάρχει καί άλλη ζωή καί ότι κι΄ εμείς κάποια μέρα, κάποια ώρα, θά αναστηθούμε εφ΄ όσον βέβαια τά έργα τής ζωής μας θά είναι έργα γιά "Ανάσταση ζωής" καί όχι φαύλα έργα " γιά Ανάσταση Κρίσεως..."

Λίγα λόγια σχετικά μέ τό Άγιο Φώς....

"Οταν το 1994 πήγαινα για δεύτερη φορά στα Ιεροσόλυμα, φρόντισα να συμπέσει με το Πάσχα των Ορθοδόξων, ώστε προσωπικά να λύσω το μυστήριο με το "΄Αγιο Φως". ΄Οχι ότι δεν πίστευα στο Χριστό, αλλά δεν μπορούσα να πιστέψω ότι γίνονται τέτοια πράγματα, μπροστά στα μάτια σου, στην εποχή μας!

΄Οπως και σήμερα πολλοί, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι υπάρχει το ΄Αγιο Φως! Για να το αποδείξω μάλιστα είχα μαζί μου και μία βιντεοκάμερα. Ο Θεός επέτρεψε να δω αυτά που εδώ περιγράφω και κάποια άλλα να τα δεί η κάμερα!

Μου ήταν αδύνατον να τα κρατήσω μόνον για μένα και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας... " Συνέχεια >>

Ακόμη...

Μιά μικρή περιήγηση σέ μέρη τίς πατρίδας μας πού ψάχνουν νά βρούνε παπά να τούς κάνει Ανάσταση, κάνοντας αληθινό αγώνα δρόμου ακόμη καί μέ γαϊδουράκια για να πουν στους πιστούς το «Δεύτε λάβετε φώς...», ακόμη σε δύο και τρία χωριά τό ίδιο απόγευμα...

«Εσείς τι ώρα θα κάνετε Ανάσταση;»

«Εδώ λένε ότι ο παπάς θα περάσει από το χωριό, γύρω στις οκτώ το βράδυ».

«Μα γίνεται Ανάσταση πριν από την ώρα της;»

Μεγάλο Σάββατο και παρόμοιοι διάλογοι –μέσω κινητών τηλεφώνων– διαμείβονται μεταξύ γνωστών και φίλων που επέλεξαν να περάσουν το Πάσχα σε μέρη μακριά από τον πολύ κόσμο, σε μέρη ορεινά ή σε νησιά.

«Γίνεται και παραγίνεται και η ώρα εξαρτάται από το πόσα χιλιόμετρα τρέχει το αυτοκίνητο του ιερέα της περιοχής», απαντούν οι ντόπιοι που ξέρουν ότι η ώρα για να φορέσουν τα καλά τους και να βγουν στην εκκλησιά για την Ανάσταση με τη λαμπάδα στο χέρι μπορεί να μην είναι λίγο πριν από τις 12 τα μεσάνυχτα, αλλά στις 10 μ.μ., στις 8 μ.μ. ή ακόμα και στις 6 το απόγευμα.

Για παράδειγμα, όλες σχεδόν οι μητροπόλεις στη Βόρεια Ελλάδα κατάρτιζαν αυτές τις μέρες ειδικό πρόγραμμα για την Ανάσταση έτσι ώστε να καλυφθούν όλες οι ενορίες και όλοι οι οικισμοί αλλά και τα νοσοκομεία, τα στρατόπεδα ακόμα και τα φυλάκια της Προκάλυψης για το «Χριστός Ανέστη».

Οι ιερείς σε πολλές ορεινές και παραμεθόριες περιοχές κάνουν πραγματικό αγώνα δρόμου για να προλάβουν να ψάλουν την Ακολουθία της Αναστάσεως σε ένα οικισμό και να προλάβουν να πάνε στον διπλανό ή και μετά στον παραδίπλα, να μη μείνει κανείς πιστός παραπονούμενος.

Ανάσταση στό το ορεινό Σούλι...

Ο παπα-Ηλίας Μπόλωσης (Μητρόπολη Παραμυθιάς Θεσπρωτίας) έχει αναλάβει να μεταφέρει φέτος το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης στα όρη του Σουλίου τρεις φορές. Στις 8 μ.μ. στο Σούλι, στις 10 μ.μ. στο Τσαγκάρι και στις 12 στη δική του έδρα στη Φροσύνη. Αλλες χρονιές έψελνε την Ακολουθία της Αναστάσεως και στον Αυλότοπο, αλλά φέτος θα καλύψει τον οικισμό άλλος ιερέας, ο οποίος με τη σειρά του τρέχει να προλάβει κι άλλους δύο οικισμούς.

Κάτοικοι κι επισκέπτες αυτών των περιοχών ζουν λίγο νωρίτερα από άλλες ενορίες την κατανυκτική ατμόσφαιρα, μόνο οι επισκέπτες ξαφνιάζονται, και δεν υπάρχει καμία διαφορά λέει στην «Κ» ο παπα-Ηλίας.

«Ο κόσμος θέλει παπά να ακούσει το Χριστός Ανέστη, να το χαρεί και να γιορτάσει, κι αυτό αρκεί», προσθέτει.

Από τα όρη του Σουλίου έως το Μεγάλο Λιβάδι του Κιλκίς ψηλά στο Πάικο, στην Αμυγδαλιά, στον Πύργο, στο Σπάρτο, στην παραλίμνια Νεράιδα Κοζάνης, στον Αγιο Κοσμά Γρεβενών, στη Χρυσαυγή Βοΐου στην Κορώνα και το Ειρηνικό Κιλκίς και σε πολλά άλλα μικρά χωριά το σκηνικό αυτό επαναλαμβάνεται. Ο πατήρ Κωνσταντίνος που θα ψάλλει το «Χριστός Ανέστη» στη Χρυσαυγή της Κοζάνης είναι ένας από τους ιερείς που καλύπτει ανάγκες και άλλης Μητρόπολης καθώς η ενορία του βρίσκεται πολύ κοντά με το χωριό του, τον Αγιο Κοσμά Γρεβενών, όπου θα κάνει δύο ώρες νωρίτερα την Ανάσταση λόγω έλλειψης ιερέα.

«Μια χρονιά» θυμάται ο παπα-Δημοσθένης από τη Μητρόπολη Φλώρινας «είχα πάει στο Πισοδέρι για την Ακολουθία της Αναστάσεως. Στο “Χριστός Ανέστη” έπεφταν ψιλές νιφάδες χιονιού. Μέχρι να κάνουμε τη Θεία Λειτουργία το χιόνι έφτασε τους 40 πόντους κι αποκλειστήκαμε. Και να φανταστεί κανείς ότι εκείνη τη χρονιά το Πάσχα έπεφτε αργά, αρχές Μαΐου».

Φέτος ο παπα-Δημοσθένης θα χτυπήσει χαρμόσυνα την καμπάνα στην Τριανταφυλλιά (έχει 60 μόνιμους κατοίκους που το Πάσχα τριπλασιάζονται) και κατόπιν θα λειτουργήσει στην Αγία Παρασκευή, μέσα στην πόλη της Φλώρινας. Στα ενδιάμεσα θα πει το «Δεύτε Λάβετε Φως» και «Χριστός Ανέστη» στο νοσοκομείο για τους ασθενείς και το προσωπικό.

Τρεις ώρες νωρίτερα...

Στο Μεγάλο Λιβάδι Κιλκίς σε 1.200 υψόμετρο, η Ανάσταση θα γίνει το Μ. Σάββατο, στις 9 μ.μ., νωρίτερα από οποιαδήποτε άλλη ενορία του νομού.

«Το Πάσχα είναι η κατ’ εξοχήν περίοδος που γεμίζουν τα ορεινά χωριά από τους κατοίκους τους και τα σπίτια όλα ανοίγουν. Δεν είναι η ώρα της Ανάστασης, αλλά η μέθεξη της Ανάστασης», λέει στην «Κ» ο πρωτοσύγκελλος της Μητρόπολης Γουμένισσας, Αξιούπολης και Πολυκάστρου πατήρ Δωρόθεος. Οι ιερείς της συγκεκριμένης Μητρόπολης αναπληρώνουν τον στρατιωτικό ιερέα των Γιαννιτσών που είναι επιφορτισμένος να μεταφέρει το μήνυμα της Ανάστασης στους στρατευμένους. Καθώς ο στρατιωτικός ιερέας δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα στα στρατόπεδα, οι ιερείς από τη Μητρόπολη της Γουμένισσας, όπως ο πατήρ Δωρόθεος, θα ψάλλουν την ακολουθία της Αναστάσεως και στα τρία στρατόπεδα της Αξιούπολης και του Πολυκάστρου, ενώ σπεύδουν και στα φυλάκια όταν κληθούν.

Καβάλα στο γαϊδουράκι...

Ο παπα-Μακάριος γελά στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.

«Παιδί μου, άμα δεν προλαβαίνεις, θα κάνεις την Ανάσταση και στις 10 και στις 9, μη σου πω και στις 8!». Στην Ιερά Μονή Ταξιαρχών Σερίφου για πάνω από μισό αιώνα, ο παπα-Μακάριος έχει πολλές ιστορίες να διηγηθεί για τότε που, καβάλα στο γαϊδουράκι, πήγαινε από χωριό σε χωριό για να ψάλλει την ακολουθία της Αναστάσεως. «Τέσσερις φορές! Ευτυχώς τώρα υπάρχει το αυτοκίνητο – μας έσωσε!» λέει στην «Κ» χαριτολογώντας.

Πράγματι, τα τελευταία χρόνια ο π. Μακάριος μεταφέρει το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης «μόλις» δύο φορές.

Τη μία στο χωριό Παναγιά και την άλλη στο Μοναστήρι. Για να προλάβει, η πρώτη Ανάσταση γίνεται στις 10. «Τελειώνουμε στις 11 περίπου, καμιά φορά το “τραβάω” ώς τις 11.30 για να ευχαριστιούνται οι πιστοί. Μετά, παίρνω το αυτοκίνητο και επιστρέφω στο Μοναστήρι. Ε, εκεί ο Χριστός ανασταίνεται κανονικά στις 12...»

Πρόκειται άλλωστε για τη σημαντικότερη Ανάσταση του νησιού, την οποία επιλέγουν να παρακολουθήσουν οι περισσότεροι ντόπιοι και επισκέπτες. «Πάντως είναι κουραστικό. Μην ξεχνάς ότι μεγαλώσαμε κιόλας, έχουν προηγηθεί και δύο Επιτάφιοι και μία λειτουργία στις 5 το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου!»

Kath imerini.gr