Σκεπάστηκε η χώρα στα χιόνια ! Πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα ! Μήπως είναι και Σημεία των καιρών ;

Αυτά  πού παρακολουθούμε να συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην χώρα μας καί στην περιοχή μας είχανε χρόνια, τουλάχιστον οι παλαιότεροι, να δούνε. Δέν θυμούνται πάλι τέτοιες χιονοπτώσεις να έχουν συμβεί στα πεδινά, δεν θυμούνται να είχαν ποτέ σκεπαστεί σε τέτοια έκταση τα νησιά και οι ακρογιαλιές της χώρας μας.

Επιστέγασμα όλων αυτών υπήρξε και η ολονυκτία πού παρά λίγο να τραβήξουν κάπου 2.500 χιλιάδες άνθρωποι ακινητοποιημένοι μέσα σε πεδινές οδικές αρτηρίες κοντά στο Αίγιο, του υποτίθεται Εθνικού δρόμου!

 

Ενός δρόμου πού για 10 τόσα χρόνια είναι περιορισμένος από εκατοντάδες φυτευμένες κορίνες σε μονή διέλευση προς Αθήνα και προς Πάτρα.
Και κανείς φαεινός και πεφωτισμένος κυβερνητικός εγκέφαλος δεν σκέφθηκε πώς ό μη γένοιτο συμβεί κάτι σε απλωμένη έκταση, όπως τώρα με τον χιονιά, το πώς θα μπορούσαν απ΄αυτό τον καρόδρομο να περάσουν βαρέα οχήματα βοήθειας, εκχιονιστικά και γκρέϊντερ σ΄αυτή την περίπτωση με τα χιόνια πού ζήσαμε, ή κάποια άλλα οχήματα, ακόμη και ερπυστυριοφόρα του Στρατού σε άλλη περίπτωση…

Δέκα ( 10 ) χρόνια τώρα έχουν τις κορίνες καταλαμβάνοντας χώρους πού τα εργοτάξια ελάχιστα χρησιμοποιούν, και μόνο τώρα τελευταία... Και για να μη πληρώνουν μεροκάματα για να βγούν αυτές οι κορίνες επειδή ενδεχομένως  ΙΣΩΣ θέλανε  πάλι για μικρό διάστημα να τις ξαναβάλουν, έ, τι απλό για τα δεδομένα της χώρας μας πού κανείς φορέας και κανένα χωριό δεν ξεσηκώνονται για διαμαρτυρία  τις φύτεψαν μόνιμα στην άσφαλτο…

Έπαιξε στα χαρτιά ο άνδρας μου το σπίτι μας , και με πέταξε με 3 παιδιά στον δρόμο!

Από ένα γράμμα πού βρήκαμε στο διαδίκτυο, πού παραπέμπει σ΄ ένα βιβλίο τό οποίο  ίσως θά έπρεπε να μελετηθεί απ΄ όλους μας καί μάλιστα τίς ημέρες αυτές...

«Τά τελευταία χρόνια ζώ ένα δράμα με τον άνδρα μου. Αυτό όμως πού μού συνέβη πρό ημερών ήταν το αποκορύφωμα! Έπαιζε από χρόνια χαρτιά, το ήξερα, αλλά… Ακούστε την ιστορία μου μήπως την πώ κάπου και ξαλαφρώσω… Πέρυσι τον Νοέμβριο πουλήσαμε ένα μικρό εργοστάσιο προίκα από τον πατέρα μου και αγοράσαμε ένα μεγάλο διαμέρισμα σε κεντρικό σημείο της Αθήνας. Μού είπε ο άνδρας μου ότι θα έκανε κάποιες μετατροπές και σε 2 μήνες θα ήταν έτοιμο. Το υπολόγιζα για τον Ιανουάριο να μπαίναμε μέσα. Πήγα για πρώτη φορά να το ιδώ , δουλεύανε μαστόροι τότε μέσα, σημείωσα κάποιες ελλείψεις και τις είπα στον εργολάβο. Ξαναπήγα πάλι σε 10 μέρες να ιδώ τι κάνανε…

Μού λέει ο εργολάβος «κυρία μου ποιά είσθε;» Του λέω επώνυμο, οπότε γυρίζει, με κοιτάει με οίκτο και μού λέει: «…το διαμέρισμα αυτό δεν είναι τώρα δικό σας. Το έχασε ο άνδρας σας στα χαρτιά την προηγούμενη εβδομάδα!!!». Κεραυνός να έπεφτε επάνω μου θα ήταν το λιγότερο. Μού πούλησε το εργοστάσιο προίκα από τον πατέρα μου κι΄ έπαιξε στα χαρτιά για ένα βράδυ ολόκληρο διαμέρισμα 200 τετραγωνικών. |

Δεν το περίμενα ποτέ να φθάσει σ΄ αυτό το σημείο και να μας ξεσπιτώσει όλους μέσα σ΄ ένα βράδυ… Υπέβαλλα αμέσως αίτηση διαζυγίου, και ούτε θέλω να τον ξαναδώ πιά στα μάτια μου! Από το πάθος της χαρτοπαιξίας πέταξε στον δρόμο κι΄ εμένα και τα 3 παιδιά μας…». Δεν τον συγχωρώ ακόμη και στον θάνατό του…

Τζένη Κ., Νέο Ψυχικό

"...Αγαπητή φίλη, καταλαβαίνουμε τον πόνο σας γι΄ αυτό πού σας συνέβη και πού τώρα είσθε αναγκασμένη να σηκώσετε έναν επί πλέον σταυρό χωρίς σπίτι και με 3 παιδιά επάνω σας… Θα έπρεπε όμως από καιρό να είχατε πάρει τα μέτρα σας και τις αποστάσεις σας και κατά δεύτερο λόγο δεν θα έπρεπε να τον εμπιστευτείτε και να έχει οποιαδήποτε θέση στην μεταβίβαση του εργοστασίου και αγορά του διαμερίσματος.

Βρέθηκε κάτοχος μιάς ξένης περιουσίας, της δικής σας, για την οποία δεν είχε κανένα δικαίωμα και με την πρώτη ευκαιρία τα τίναξε όλα στον αέρα, όπως ίσως τινάξει και τα μυαλά του αργότερα από το πάθος του χαρτιού πού αρκετές φορές οδηγεί και στην αυτοκτονία… Το πάθος της χαρτοπαιξίας ορισμένες φορές τον χρόνο παίρνει την μορφή χιονοστιβάδας και ειδικά τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς οπότε το κακό κορυφώνεται. Πολλοί νομίζουν ότι το να παίξουν ένα χαρτάκι, είναι κάτι το αθώο και ασήμαντο. Και πράγματι έτσι τουλάχιστον εξωτερικά φαίνεται. Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα, ή υπάρχει και «κάτι άλλο;»




Εδώ, παίζοντας "έτσι, χωρίς λεφτά για να περνάει η ώρα μας...". Οί δαίμονες όμως καιροφυλακτούν και το μυστήριο της ανομίας εδώ, γίνεται και χωρίς λεφτά...

-------------------------------
Καλό είναι λοιπόν να ρίξουμε και μια ματιά από την άλλη πλευρά, έστω και μόνο για την ιστορία… Γι΄ αυτό, δώστε τουλάχιστον λίγη προσοχή στα παρακάτω όπως τά βρήκαμε στο αντίστοιχο βιβλίο του πρώην ηγούμενου της Μονής Πετράκη και εκδότη της εφημερίδας «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» αρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου.

Γράφει λοιπόν:

«…Κάθε φορά, όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και τον Νέο Έτος, οι εφημερίδες και τα περιοδικά όλου του κόσμου αρχίζουν να γράφουν άρθρα, μελέτες, σχόλια γύρω από την χαρτοπαιξία, ρουλέτες και άλλα τυχερά παιχνίδια... Ταυτοχρόνως δημοσιεύονται καί «σοβαρές δηλώσεις» των διαφόρων μάγων, οραματιστριών και μέντιουμ, δια το τι περιμένει την ανθρωπότητα στον ερχόμενο Νέο χρόνο. Ποιες καταστροφές θα γίνουν και που! Ποίοι μεγάλοι και ισχυροί του κόσμου τούτου «θα τα τινάξουν»! Ποια μεγάλη ηθοποιός θα τελέσει τους γάμους της δια 11ην φορά ή και άλλα χειρότερα.

Τι συμβαίνει τώρα με τα χαρτιά και τις τράπουλες;

Πώς γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις λησμονημένες πατρίδες…

Στα Φάρασα της Καππαδοκίας γιορτάζαμε τη Γέννηση του Χριστού με μεγαλοπρέπεια, φυλάγοντας με ευλάβεια όλες τις παραδόσεις.

Τήν ήμερα εκείνη, αλλά και όλες τις μέρες του Δωδεκαήμερου, οί Φαρασιώτες εκεί στα βάθη της Μικράς Ασίας, νιώθαμε ελεύθεροι από τους Τούρκους, δεν ήμασταν σκλάβοι κανενός, γιατί ζούσαμε με τον Χριστό, πού ήταν ό μόνος Αφέντης και Κύριος μας.

΄Οταν άρχιζε ή Σαρακοστή των Χριστουγέννων, όλα στο σπιτικό άλλαζαν. Παράλληλα με τήν καθαριότητα τών χώρων οί Βαρασιώτες φρόντιζαν και για τον καθαρισμό της ψυχής. Τηρούσαν με πολλή εύλάβεια την Σαρακοστή. Το κρέας, τα γαλακτοκομικά και ό,τι άλλο αρτύσιμο έδιναν τη θέση τους στά όσπρια και στά χορταρικά.

Άπό χορταρικά, δόξα τω Θεώ, είχαμε πολλά στα Φάρασα. Μέχρι του Αγίου Σπυρίδωνος πού επιτρεπόταν νά φάμε ψάρι, πηγαίναμε στο ποτάμι, σπάζαμε τον πάγο, επειδή συνήθως τα νερά εκείνον τον καιρό ήταν παγωμένα, και ψαρεύαμε.

Τά ΄Αγια Δωδεκαήμερα ήταν οι μέρες πού μαζεύονταν και ξανασμίγανε οί διασκορπισμένες οικογένειες. 0ι ξενιτεμένοι προσπαθούσαν νά βρίσκωνται στά Φάρασα, κοντά στους δικούς τους, γιά νά γιορτάσουν όλοι μαζί...

Αγιάννηδες και Ιαβέρηδες ! Ό Νόμος είναι τυφλός αλλά όχι για όλους…

«Σε μια εποχή κρίσης οικονομικής και θεσμών διαφάνειας, αντί να έχουμε συμπόνοια ο ένας πολίτης προς τον άλλον συνηθέστατα ζητούμε τον αποκεφαλισμό, του ενός από τον άλλο…Ζητούμε με κακία, αυτό πού έπαθα εγώ να το πάθεις κι΄εσύ! Άνεργος ΕΓΩ, έ, τότε μακάρι άνεργος κι΄ ΕΣΥ. Έτσι μέ εμπάθεια και ζήλεια σκέφτονται πολλοί, φέρνοντας έτσι και την οργή του Θεού πάνω στην ζωή τους.Καί δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουν... »
Αυτά μάς έλεγε προχθές ο φίλος ο Θανασάκης ο δάσκαλος κρατώντας μια εφημερίδα στα χέρια του και αναπτύσσοντας επί τούτου τις θεωρίες του…
Να δούμε λοιπόν τι άλλο έλεγε ο κύρ δάσκαλος, και τι η εφημερίδα του:

Αγιάννηδες και Ιαβέρηδες…

Το ποιός υπήρξε ο Γιάννης Αγιάννης, αυτός ο κεντρικός ήρωας του αριστουργήματος του Βίκτωρος Ουγκώ «Οι  Άθλιοι»  υποθέτουμε ότι σε όλους είναι περίπου γνωστό!
Είχε κλέψει ένα καρβέλι ψωμί γιατί πείναγε και τον κυνήγαγε για χρόνια η Γαλλική Αστυνομία με αρχηγό τον Ιαβέρη για να τον βάλει φυλακή! Ωστόσο μέ την εργατικότητά του και την εντιμότητά του κατόρθωσε να γίνει και Δήμαρχος μιάς Γαλλικής κωμόπολης, αλλά αυτός ο κακόψυχος αστυνόμος Ιαβέρης παρ΄ όλο πού ο Γιάννης Αγιάννης σε κάποια στιγμή της ζωής του τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, εν τούτοις θέλοντας οπωσδήποτε να εφαρμόσει τον Νόμο για εκείνο το καρβέλι ψωμί, στο τέλος τον αποκάλυψε και τον συνέλαβε!
Το τέλος υπήρξε η αυτοκτονία του Ιαβέρη πού σαν τον Ιούδα δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τον ωραίο ψυχικό κόσμο εκείνου πού λυσωδώς καταδίωκε…



«… Βαρύς έπεσε ο «χάρακας» του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας στην... παλάμη μιας 51χρονης η οποία πριν από 20 χρόνια είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο Δημοτικού Σχολείου.
Αλλά και μιάς 17χρονης πού συνελήφθηκε από την Αστυνομία γιατί πούλησε λέει κάπου 15 τριαντάφυλλα χωρίς να έχει παραστατικά και άδεια εμπορίου!
Ή ακόμη ενός γέροντα χωρικού πού κάποιος τον κάρφωσε στην Αστυνομία «για παραμέληση σκύλου» .
Του κάνανε αυτεπάγγελτη μήνυση και τον πήγαν στα Δικαστήρια γέρο άνθρωπο γιά «παραμέληση» σκύλου...

Ο Άγιος Ανδρέας πολιούχος τής Πάτρας, στέλνει "μήνυμα" στην Ελληνική οικογένεια! Θά τό ακούσει κανείς;

Άγιος Ανδρέας !

Ο προστάτης μας, αλλά καί ο πρωτοστάτης μας στίς Παρακλήσεις του απέναντι τού Χριστού γιά να μή μάς καταστρέψει ένεκα τών πολλών "καλών πράξεων" πού καθημερινά σ΄ αυτή τήν Πολιτεία κάνουμε...


=============

«....Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶναι 30 Νοεμβρίου και α­πὸ αὔριο ἀρχίζει ὁ χειμώνας (Δεκέμβριος-Ἰανουάριος-Φεβρουάριος).
Εορτάζει  ἕνας κορυφαῖος Άγι­ος και αυτός είναι ὁ Απόστολος Ἀνδρέας ὁ πρωτόκλητος.

Ἑορτάζουν σήμερα πολλοί.
Ἑορτάζουν ἄν­­τρες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀνδρέας ἀλλὰ καὶ πολλὲς γυναῖκες ποὺ φέρουν τὸ ὄνομα Ἀν­δρι­άνα.

Ἑορτάζει στὴν Πελοπόννησο ἡ Πάτρα, ὅπου μαρτύρησε ὁ ἅγιος Ἀν­δρέας. Ἑορτάζει καὶ ἡ πολύδακρυς Κύπρος μας· στὸ ἄκρο τοῦ νησιοῦ, ποὺ τώρα τὸ κατέ­χουν οἱ Τοῦρκοι, ὑπάρχει μοναστήρι τοῦ Ἁ­γίου Ἀνδρέου. Ἑορτάζει καὶ τὸ Πατρι­αρ­χεῖο Κωνσταντινουπόλεως, τοῦ ὁποίου πολιοῦχος εἶνε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας.

Ποιός  ἦταν όμως, ὁ Άγιος Ἀνδρέας;

Ο θάνατος ενός Προέδρου πού είχε ένα ταπεινό γαϊδουράκι ! ( γράψε ποδήλατο…)

Μνήμη «δικαίων μετ΄ εγκωμίων… », και όχι μόνο...



Τις μέρες αυτές έφυγε για πάντα από ανάμεσά μας ένας  «μεγάλος», κατά λαϊκή έκφραση,  άνθρωπος !
Πού κόσμησε την τοπική κοινωνία με το ήθος του, την ευπρέπειά του, αλλά και τον Νομικό επαγγελματισμό του.
Θα λέγαμε και τον «πολιτικό επαγγελματισμό» του, αν και ο ίδιος ήταν ένας «επαγγελματίας πολιτικός». Όμως δεν ήταν !  
Αλλά  θέλοντας να προσφέρει τις υπηρεσίες του προς την πατρίδα, καθ΄ο πατριώτης, διολίσθησε κατά φυσική συνέπεια από Νομικός σε Πολιτικός, και τίποτα περισσότερο…Και βέβαια ο αείμνηστος  Κωστής ήτανε έντιμος και σπουδαίος .
Ρουσφέτι  ομως δεν έκανε κι΄ άς τον λέγανε απόμακρο και  «τσιγγούνη».
Ήτανε κι΄αυτό μέσα στις αυστηρές αρχές «περί δικαίου» πού τον διέκρινε και πού τον ξεχώριζε από άλλους πολιτικούς! 
Δεν «έκανε» ρουσφέτια, και γι΄αυτό και δεν «έπαιρνε» ψήφους !
Και προφανώς βάσει αυτής της αρχής πού είχε, παρεξηγημένης θα λέγαμε κάπως, δεν έκανε και τίποτα ξεχωριστό για τον τόπο του χάριν υστεροφημίας έστω, όπως συνήθως κάνουν οι πολιτικοί στην γενέτειρά τους…
Ένα ονομαστό άς πούμε έργο πού να θύμιζε ότι από την Πάτρα πέρασε κάποτε κι΄αυτός, όπως έκανε παλαιότερα ο άλλος Κωνσταντίνος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, στον τόπο πού γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών ( αλλά και άλλοι πολιτικοί ).
Πού την ανέδειξε από ένα άσημο κουτσοχώρι, σε μία Ευρωπαϊκη αναπτυγμένη μικροπολιτεία.
Ίσως πάλι να το απέφυγε αυτό από μία υπερβολική δόση τιμιότητας ώστε να μη φανεί ότι έκανε διακρίσεις για τον τόπο του, και ακόμη για να μη υποχρεωθεί στα μικρομάγαζα της πολιτικής εξουσίας ( «εγώ σού κάνω αυτό, εσύ κάνε μου το άλλο…»). Ποιός ξέρει τώρα…
Σ΄ έναν δημοσιογράφο λοιπόν πού πρό ετών του είχε πάρει συνέντευξη έλεγε με πίκρα ότι ενώ 40 βουλευτές, του είχαν υποσχεθεί να τον ψηφίσουν για Πρόεδρο του κόμματος της ΝΔ στο τέλος του την έσκασαν και τον ψήφισαν μόνο 10 !
Και ασφαλώς βγήκε άλλος…Μετά απ΄αυτό αποχώρησε και από το κόμμα.
Αλλά άς πούμε και κάτι άλλο πού δεν αφορά βέβαια αυτού καθ΄εαυτού τον αείμνηστο Πρόεδρο αλλά πού αφορά όλους γενικώς τους τεθνεώτας και μάλιστα τους επίσημους και τους μεγάλους της γής .
Πού φροντίζουν βέβαια γιά όλα, αλλά παραλείπουν ένα. Το κυριότερο !

«Αναζητάω την μάννα πού με γέννησε, και άς με πέταξε στο πεζοδρόμιο. Μ΄ ακούει κανείς» ;»

Αν κάποιος γνωρίζει κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει, ο Διονύσης Σάιτας τον παρακαλεί να τηλεφωνήσει στο 6942.905086.

Θα τον θεωρήσει ευεργέτη του…

«Αναζητάω την μάννα πού με γέννησε, και άς με πέταξε στο πεζοδρόμιο. Μ΄ ακούει κανείς» ;»

Ζούμε σε ταραγμένες εποχές, ασυμπάθητες, πονηρές, και κάποιες φορές χωρίς ίχνος αγάπης. Ακόμη και για τα παιδιά μας! Χιλιάδες γυναίκες σήμερα καταφεύγουν σε χίλιες δυό επεμβάσεις προσπαθώντας να φέρουν στον κόσμο ένα μωράκι, να το πιάσουν στην αγκαλιά τους, να το περιποιηθούν, να το ταϊσουν, να το αναθρέψουν, να το μεγαλώσουν και να του δώσουν τέλος πάντων και την ίδια τους την ζωή…
Και από την άλλη πλευρά κάποιες άλλες γυναίκες μόλις αντιληφθούν ότι έχουν «πιάσει» παιδί τρέχουν και κοιτούν πώς να το εξοντώσουν. Αρχής γενομένης από την εν ψυχρώ δολοφονία μιάς έκτρωσης.

Είτε  από ανύπαντρες, είτε, δυστυχώς, καί από παντρεμμένες...

Κι΄εκείνο το μικρό, πονεμένο και ανυπεράσπιστο από μόνο του χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα και χωρίς να το βλέπει κανείς και στην πράξη αόρατο,χωρίς να μπορεί ούτε μια κλωτσιά να δώσει στον χασάπη γιατρό αλλά και στην άστοργη μάνα να της σπάσει τα μούτρα, παρακολουθεί την εκτέλεσή του...
Και όπως έχει γραφτεί από γιατρούς ακτινολόγους καταγεγραμμένο μάλιστα και σε ειδικά video, βλέποντας το μωράκι να πλησιάζει το νυστέρι καταστροφής επάνω του τραβιέται στην άκρη μέσα στην κοιλιά της «μάννας» του και προσπαθώντας να αποφύγει το ξέσκισμα φαίνεται σαν να καταλαβαίνει τι πάνε να του κάνουνε και δείχνει να κλαίει…

Μετάνοιωσε ο γιατρός τών Εκτρώσεων - τό video βόμβα...

Αυτή δυστυχώς είναι η κατάσταση ώστε κάποιες να μπορούν με άνεση να «πιάνουν» ένα παιδί παρ΄όλο ότι είναι ακατάλληλες για μητέρες, και άλλες πού θέλουν ένα παιδί, πού τρέχουν στις εξωσωματικές, να μη μπορούν να κρατήσουν ένα μωράκι στα χέρια τους.
Κάποια δράματα πού έρχονται κάποιες φορές στις κοινωνίες των ανθρώπων είναι πολύ χαρακτηριστικά και πολύ πονεμένα για την ασυγκίνητη εποχή μας. Άς δούμε ένα…

Μετά από 87 χρόνια, από το 1929 , έρχεται πάλι στην Πάτρα η Αγία Ζώνη της Θεοτόκου !

Τις μέρες αυτές, ένα μεγάλο γεγονός έρχεται στην περιοχή μας πού θα απασχολήσει ασφαλώς και τις γύρωθεν της Πάτρας τοπικές κοινωνίες για αρκετό καιρό ….

Θα λέγαμε κοσμοϊστορικό γεγονός για την Πολιτεία μας, μια και πρόκειται για το μόνο υπάρχον ορατό ιερό κειμήλιο πού άφησε η Παναγία μας στην γή φεύγοντας για τους ουρανούς !
Τά θαύματα πού γίνονται από την Αγία Ζώνη είναι πάρα πολλά εφ΄όσον βέβαια υπάρχει και η ανάλογη πίστη, δηλαδή η εμπιστοσύνη στην ενυπάρχουσα χάρη της από την Θεοτόκο. Γιατί χωρίς θερμή και ζεστή μέσα από την καρδιά μας πίστη, τίποτα δεν προκόβει και τίποτα δεν γίνεται, καί αυτό άς είναι ξεκάθαρο...

παρακάτω σχετικό VIDEO

 
Έτσι λοιπόν:
Ανακοινώθηκε από την  Ιερά Μητρόπολη Πατρών ότι στις 4 Νοεμβρίου ημέρα Παρασκευή και ώρα 5 το απόγευμα, θα γίνει η υποδοχή της Τιμίας ζώνης της Παναγίας απο την Ιερά Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα όπου και θα τελεστή Δοξολογία.
Έπειτα η Τιμία ζώνη θα τεθεί σε προσκύνημα και καθημερινά θα τελούνται Ιερές ακολουθίες και Θεία λειτουργία. Σχετικό πρόγραμμα θα αναρτηθεί στους Ιερούς Ναούς.
Η Τίμια Ζώνη είναι το μοναδικό κειμήλιο που υπάρχει στον κόσμο σήμερα από την Παναγία, πριν αναληφθεί στους ουρανούς μετά την κοίμησή της. 
Η Τιμία ζώνη είχε έρθει πάλι για προσκύνημα στην πόλη των Πατρών πριν περίπου 87 χρόνια.

Η Παναγία μας είχε δώσει την Τίμια ζώνη στον Απόστολο Θωμά ο οποίος λόγω του ότι βρισκόταν μακριά στις Ινδίες δεν μπόρεσε να παραβρεθεί στην κηδεία της.
Όμως μετά από τρείς μέρες με θαυμαστό τρόπο βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα όπου έγινε μάρτυρας του θαυμαστού γεγονότος της μετάστασης της Παναγίας στους ουρανούς.
Ο Απόστολος Θωμάς παρακάλεσε την Παναγία να του δώσει την ζώνη της και αυτή ενώ ανέβαινε στους ουρανούς του έριξε το Ιερό κειμήλιο.


Παρακάτω, ένα ζωντανό θαύμα της Αγίας Ζώνης σ΄ έναν τελειωμένο ναρκομανή πού κυριολεκτικά «αναστήθηκε» όπως το διηγείται ένας ιεραπόστολος ταξιτζής, γνωστός στην πιάτσα της Θεσσαλονίκης ως «Θανασάκης ο ταξιτζής»...

Κουρνιάζουν παρκαρισμένοι με τις ώρες… Άντε βγάλτους τώρα !

Τις τελευταίες μέρες η κατάσταση κυκλοφορίας στην Πάτρα έχει φθάσει στο απροχώρητο, και στο μη παρέκει…
Θα έλεγε κανείς ότι καλύτερα ήταν τα πράγματα πρίν εφαρμοστούν τα νέα μέτρα ελεγχόμενης στάθμευσης παρά τώρα.
Ο λόγος είναι προφανής και δεν φταίει ουδείς άλλος παρά η πονηρία και η παιδεία πολλών οδηγών, πού μόνο οδηγοί φιλότιμοι δεν είναι. Από κάτι μάγκες κουραμπιέδες της κακιάς ώρας λοιπόν πού τα θέλουν όλα δικά τους κινδυνεύει και τώρα να τιναχτεί το σύστημα της κυκλοφορίας στον αέρα, όπως έχει συμβεί πάμπολλες φορές στα προηγούμενα χρόνια...
Χωρίς να θέλουμε να διεκδικήσουμε το αλάθητο θα λέγαμε ότι τρείς είναι οι υπεύθυνοι της κατάστασης, και κυρίως ο ένας.

1^ον) Είναι οι οδηγοί πού φωλιάζουν και κουρνιάζουν με τις ώρες σε μια θέση και δεν λένε να την αφήσουν και να ξεκολλήσουν από εκεί, να «ξεκουμπιστούν» κατά μία λαϊκή έκφραση και να παραχωρήσουν την θέση τους και σε κάποιον άλλον ! Και να θυμηθούν πώς όπως έψαχναν αυτοί μέχρι τώρα, έτσι ψάχνει καί κάποιος άλλος τώρα και θέση δεν βρίσκει.
Και όμως, παραμένουν εκεί, υπολογίζοντας πονηρά ότι «ο ταχυδρόμος πέθανε» στριφογυρίζοντας πάνω κάτω δεξιά και πλαγίως σε κάποιον άλλο δρόμο, και δεν θα φανεί να τον γράψει. Αλλά και άν τον γράψει τι θα έχει να χάσει  διακινδυνεύοντας ένα τιποτένιο πρόστιμο των 20 ευρώ πού αν πληρωθεί νωρίς, γίνεται και 10 ευρώ, δυό καφέδες δηλαδή  στην πλάκα.

2^ον) Ακόμη ένας δεύτερος υπεύθυνος είναι, καί οι «οδηγοί καταπατητές του χώρου των δικύκλων»...