Ένας απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας θυμάται:
Η συγκλονιστική μαρτυρία του Νίκου Πουλιάση, απόστρατου της πολεμικής αεροπορίας στη εφημερίδα
"Ροδιακή"
Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη
Συγκλονιστική
η μαρτυρία του, αγρίως απίθανη η ζωή του! Ο Νίκος Πουλιάσης, απόστρατος
σήμερα της Πολεμικής Αεροπορίας, άξιο τέκνο της Ρόδου και της
Μονολίθου, σε μία αφήγηση που κόβει την ανάσα, αποκαλύπτει τη ζωή των
πιλότων που υπερασπίζονται την πατρίδα και τότε και σήμερα. Δεν έχω
λόγια να προλογίσω. Μία βαθιά υπόκλιση αρμόζει και μια προσεκτική
ανάγνωση!
«Είμαι
Ροδίτης από τη Μονόλιθο, μου λέει. Η μητέρα μου είναι η Αυγή, το
γένος Σεΐτη, δασκάλα που γνώρισε τον πατέρα μου τον Κερκυραίο όταν
εκείνος ήρθε στη Ρόδο και υπηρετούσε ως ενωμοτάρχης. Είμαι και των δύο
πελαγών, αλλά πάντα αισθανόμουν πιο πολύ Ροδίτης.
Έρχομαι
ασταμάτητα από τα παιδικά μου χρόνια, στη Μονόλιθο. Παιδάκι, θυμάμαι
πρώτη μου δουλειά ήταν να βρω γαϊδούρι και να τριγυρίσω σ’ όλη την
περιοχή, ελεύθερος. Ήθελα να εξερευνήσω. Ήμουνα παιδί που είχε μεγάλη περιέργεια και ήμουνα πολύ ριψοκίνδυνος. Ενάμιση ετών, είπα στον πατέρα μου ότι θα γίνω αεροπόρος.
Περάσαν
πάνω από το κεφάλι μας, σε χαμηλό ύψος δύο F84 μαχητικά εκείνης της
εποχής και σείστηκε η γη. Ρώτησα «μπαμπά τι είναι αυτά;», μου είπε
«πολεμικά αεροπλάνα, μέσα υπάρχουν Έλληνες, αεροπόροι και
υπερασπίζονται τους ουρανούς της πατρίδας μας»!
Τα κοίταξα που απομακρυνόντουσαν, γύρισα προς τον πατέρα μου και του έδωσα τη σφυρηλατημένη απάντηση η οποία δεν άλλαξε ποτέ «μπαμπά, εγώ όταν μεγαλώσω θα γίνω αεροπόρος.
Αποφοίτησα από τη Σχολή Ικάρων. Τη λέμε Σχολή Ικάρων, αλλά είναι το
Τμήμα Εφαρμοσμένης Αεροδιαστημικής της Ελλάδος. Βγάζει καθηγητές της
αεροδιαστημικής γιατί για να πιλοτάρεις τα σύγχρονα μαχητικά αεροπλάνα,
τα οποία είναι διαστημόπλοια στην κυριολεξία και οι συνθήκες είναι πλέον
απίστευτες, με ταχύτητες μιάμιση φορά πιο γρήγορα από τη σφαίρα του
όπλου, τα ύψη είναι γιγαντιαία...
Βγαίνεις
στη στρατόσφαιρα και βλέπεις τη Γη στρογγυλή και την Πελοπόννησο σαν το
χέρι μου και βέβαια δεν προορίζεσαι μόνο να πετάς, αλλά με αυτές τις
ικανότητες να υπερασπίζεσαι και να πολεμήσεις, αν χρειαστεί γιατί είσαι
στην Πολεμική Αεροπορία, δεν είσαι στην Αεροπορία.
Παρότι
είμαι πτυχιούχος και της Πολιτικής Αεροπορίας, δεν θέλησα να ασκήσω το
επάγγελμα του πιλότου αερογραμμών γιατί ήμουνα «υπερασπιστής», δεν ήθελα
να είμαι οδηγός «λεωφορείου». Πώς να στο εξηγήσω. Άγιο το επάγγελμα για όσους το κάνουν, αεροπλάνα είναι και τα δύο, αλλά είναι σαν να συγκρίνεις τη Formula 1 με ένα λεωφορείο».
---Καλά, υπό ποιες προϋποθέσεις ένας άνθρωπος ρισκάρει τη ζωή του, κάθε μέρα; Χρήματα πολλά δεν παίρνετε, ούτε αξιώματα!
+++++++++++++++++++
