Αμόκ φυγής – έρχονται τώρα και στην Πάτρα;

 

«Πρόσφυγες ; ή κατακτητές  του  Αλλάχ» για εξανδραποδισμό της Ευρώπης;

 

 

Ζούμε σε καιρούς πανούργους και ανάποδους. Κάπου σαν να έχουμε τρελλαθεί,  όπου το άσπρο λέγεται μαύρο και το μαύρο φαίνεται άσπρο κι΄όπου ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του αλλουνού αν τύχει και ακούσει αντίθετο λόγο!
Και μάλιστα από λεγόμενους «δημοκράτες». Πού ξεφτιλίζουν την  αρχαία  Αθηναϊκή δημοκρατία, το πρότυπο αυτό  της δικαιοσύνης της Εξουσίας!   Θάλεγε κανείς ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουνε πιεί εκείνο το «τρελλό νερό» για το οποίο και άλλοτε  έχουμε μιλήσει, ώστε να μή  μπορούνε να ξεχωρίσουνε «δυό γαϊδουριών άχερα» πού λέει και ο λαός...Μ΄ αυτές λοιπόν τις «εσωτερικές προϋποθέσεις» βλέπουμε τα τελευταία χρόνια  να έρχονται κατά κύματα –και κυριολεκτικά επάνω στα κύματα- άνθρωποι απ΄ όλες τις φυλές της γής και να προσγιαλώνονται στα Ελληνικά νησιά μας. «Σύνορα θαλάσσια δεν υπάρχουν», μας τόνισε χωρίς τσίπα ο κύριος Τσίπρας μαζί με την Τασία δίνοντας έτσι το σφύριγμα όχι μόνο ελεύθερης κατάληψης των νησιών μας αλλά και της καταστροφής του Ελληνικού τουρισμού πηγαίνοντάς τον στον πάτο ! 

Λαοί  καί Κυβερνήσεις πού ενδιαφέρονται για τούς Πολίτες τους :
Ένα VIDEO από την Κυβέρνηση τής Αυστραλίας...

-----------------------------------
Όλοι αυτοί πού καθημερινά έρχονται μέσω θαλάσσης στα νησιά μας πάνω στο χαλί της Χαλιμάς ως «μετακινούμενοι Ασιάτες» δεν ξέρουμε πώς ακριβώς πρέπει και  να ονομάζονται;

Να τους πούμε «πρόσφυγες»; Αλλά ποιοί λέγονται πρόσφυγες ;

Ένας καρνάβαλος εξομολογείται: « Η Πάτρα βρίσκεται στα χέρια μου κι΄ ότι θέλω εγώ την κάνω…»

Τις μέρες αυτές, πού ένα μέρος τού λαού μας φαίνεται να ξεδίνει διώχνοντας για λίγο στενοχώριες, αναφραγκιές, χαράτσια και φουρτούνες, σκεφτόμασταν από καιρό με ποιό τρόπο και αν ήταν δυνατόν να παίρναμε μια συνέντευξη από τον «βασιλέα» της Πάτρας Καρνάβαλο !

Γιατί μπορεί ο κοσμάκης να έχει πρόβλημα επιβίωσης αλλά από την άλλη πλευρά εμείς οί Πατρινοί δεν ξεχνάμε και την πατρογονική μας συνήθεια  τις μέρες αυτές βγαίνοντας στους δρόμους τραγουδώντας και χορεύοντας στον ρυθμό του τάνγκο…

Τον Δήμαρχο μόνο δεν βλέπουμε να πρωτοστατεί όπως κάτι άλλοι παλαιότεροι πού τρέχανε σαν τις σουσουράδες σε χορούς και πανηγύρια, αλλά τούτος εδώ ο κόκκινος Πελετίδης έχει δικό του ιστορικό ως ΚΚΕ του «πονεμένου, εργατικού, αλλά άφραγκου λαού» και ως εκ τούτου κάνει κράτει μη παρεξηγηθεί κι΄ όλας ως μπουρζουάς της κεφαλαιοκρατίας !

Αυτά σκεπτόμουν και διαλογιζόμουν μαζί με το μικρό μου επιτελείο βλέποντας τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου γεμάτο κόσμο και πατείς με πατώσε, να κινδυνεύει να πάθει ρήγμα απ΄ όλες τις φυλές και τα φύλα της γής…

Μικρά παιδιά ντυμένα με πολύχρωμες στολές, κίτρινα, πράσινα, κόκκινα, καπέλα περίεργα, παιχνίδια, μπαλόνια, ροκάνες ποδήλατα, μαμάδες, καρότσια και άλλα τινά όλα μαζί ανακατωμένα συνέθεταν τον πίνακα της νέας Πάτρας και γιατί όχι και της νέας Ελλάδας πού δεν την σκιάζει τίποτα, ακόμη και αν η κοιλιά της παίζει ταμπούρλο από την πείνα και την ανέχεια…

Το σύνθημα «γλεντάτε γιατί πεθαίνουμε» φαίνεται να κυριαρχεί και στην πόλη μας, μη ψάχνοντας γιά ουδεμία άλλη διέξοδο πού θα μπορούσε να ελαφρύνει την θέση μας, να μας δώσει κάποια ελπίδα Ανάπτυξης ίσως και να μας σώσει…

Κι΄ εκεί πού σκεπτόμαστε με το επιτελείο μας όλα αυτά ανταλλάσσοντας απόψεις, πετάχτηκε ένας μικρός της παρέας, φαντασμένος, ονειροπαρμένος, αλαφροϊσκιωτος, ίσως και Σαββατογεννημένος…, και μας είπε το εξής αμίμητο : 

--« Καλά όλα αυτά εδώ πού λέμε τώρα, αλλά δεν το κρύβω θάθελα να μπορούσα να πάρω και μια συνέντευξη από τον ίδιο τον Καρνάβαλο πού θα μας μιλούσε για την Πάτρα…».

Πάτρα – Αθήνα – Ανεργία ! Έφοδος στα 220 «βήματα»…

Το δημόσιο κάλεσμα του Δήμαρχου της ταλαίπωρης πολιτείας μας για μια «εξωφρενική» παράσταση διαμαρτυρίας στους γκουβερναδόρους της Αθήνας με θέμα την τοπική Ανεργία ελπίζουμε να βρεί συμπαραστάτες πολλούς και διάφορους.
Συμπαραστάτες και συντρόφους όχι μόνο ταυτόσημων με τα πολιτικά πιστεύω του Δήμαρχου αλλά και διαφορετικών παρατάξεων από όσες άλλες πολιτείες και χωριά θα περάσει η «πομπή των Πατρών» σβαρνίζοντας τον δρόμο για την Αθήνα !

Άς φανταστούμε τώρα στο περίπου το τι θα επακολουθήσει άμα τη ενάρξει του πρώτου επεισοδίου.

Θα ξεκινήσουν, υποθέτουμε, από την Πλατεία Γεωργίου με μαύρες - άσπρες σημαίες ( ίσως και κάποιες κόκκινες ), ντουντούκες, και φωνές διαμαρτυρίας όπως είθισται να γίνεται στις διαδηλώσεις…
Κανάλια ντόπια, Αθηναϊκά, και πιθανόν BBC και Deutche Welle θα αρχίσουν να παίρνουν τα πρώτα πλάνα της προς  Αθήνα επίθεσης ώστε να έχουμε και αποδεικτικά στοιχεία για το βραβείο Γκίνες πού θα μάς περιμένει...

Τά 220 χιλιόμετρα θα μοιρασθούν, υποθέτουμε, σε στάσεις ανά 30 KM ημερησίως ώστε σε 7 ολόκληρες  μέρες να φθάσει το καραβάνι στην Αθήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Δεν ξέρουμε τώρα αν θα πάνε από τον Παλαιό, ή τον Νέο Δρόμο. Υποθέτουμε από τον Παλαιό ώστε να ξεσηκώνονται και τα χωριά και οι πολιτείες καθώς θα περνάει αυξάνοντας συνεχώς ο όγκος των διαμαρτυρομένων !
Η όλη η πορεία θα έχει ασφαλώς και επισιτιστική υποστήριξη πού θα ακολουθεί διά αυτοκινήτων την πορεία με κάποια Καντίνα ασφαλώς ( πορτοκαλάδες, λεμονάδες, τσίπς, σάντουιτς, για σουβλάκια δεν ξέρουμε ίσως ο Δήμαρχος να μη τρώει λόγω της νηστείας του Πάσχα πού πέφτει μέσα στον Απρίλιο, οπότε αυτά θα τα έχει απαγορεύσει, ξέρει αυτός…)

Η ώρα «πληρωμής» της Κυβέρνησης φαίνεται να έφθασε ! Αγρότες, « ή «Τάν, ή επί Τάς» !

Μία χαρακτηριστική φωτογραφία αγρότη πού τα λέει όλα !
-----------------------------------------
Αφού τούς  ξερίζωσαν τα δένδρα δίνοντας επιδοτήσεις, τώρα τις ζητάνε πίσω !

Φίλος αγρότης πού βλέπει σήμερα το μέλλον των παιδιών του να χάνεται κάτω από τα πόδια του ( άσε τον ίδιο και την γυναίκα του… ) μας είπε κατά γράμμα περίπου τα παρακάτω:
«Μοιραίο λάθος της σημερινής «κυβέρνησης των ψευτών» πού δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο περιμένοντας προφανώς με το ξεχαρβάλωμα  και το συνεχές κόψιμο των συντάξεων να δημιουργήσει…ανάπτυξη,  φαίνεται νά υπήρξε η προσπάθειά της  να τα βάλει τώρα και με τους αγρότες !
Παρασυρόμενη προφανώς είτε από απαιτήσεις του κουαρτέτου των δανειστών, είτε από δική της ξεροκεφαλιά ( μια και «μωραίνει ο Κύριος όν βούλεται απολέσαι….») προχώρησε σε τριφασικές απαιτήσεις από τον αγροτικό κόσμο πού βλέπει τώρα να απειλούνται όχι μόνο χωράφια και σπίτια με εξοντωτικούς  φόρους, αλλά και  να απαιτείται και η απόδοση πίσω, όσων αποζημιώσεων είχαν πάρει 10ετίες πρίν  από το ξήλωμα των καλλιεργειών τους  γιατί έτσι το ήθελε η ΕΟΚ και η Ε.Ένωση !

Ακολούθησε αυτός ο γενικός ξεσηκωμός πού σήμερα βλέπουμε και πού άγνωστο είναι το πού θα καταλήξει…
Μια  και τα ροζιασμένα χέρια των αγροτών και οι χερούκλες τους έτσι και φθάσουν στην Βουλή είτε με γκλίτσες, είτε με ξινάρια της δουλειάς τους προβλέπω να μήν αφήσουν τίποτα όρθιο!

Ο αποκλεισμός στά Τέμπη. Τό ποτάμι δέν γυρίζει πιά πίσω...
---------------------------
Και αλλοίμονο αν από κανένα «λάθος» υπάρξει έστω και ένα θύμα από την πλευρά των αγροτών.

Προβλέπω να γίνει νέο Κιλελέρ πού θα το θυμάται η «δημοκρατική» αριστερά πού έγινε τσανάκι πιστό των Ευρωπαίων για πολλά πολλά χρόνια…Και μετά θα ακούει «αριστερά» ο κόσμος και θα κουμπώνει το σακκάκι του, γιατί πάει πιά το κατορθώσανε και την ξεφτιλίσανε κι΄ αυτή μ΄ αυτά πού  κάνουνε…

Μόνο να παντρεύουνε τους ανώμαλους ξέρανε, αυτό τους ενδιέφερε πρώτα κι΄ όχι ο λαός και τα μικρά παιδιά πού πεινάνε…». Αυτά μας είπε θυμωμένος κι΄ έφυγε για το μπλόκο του…

Άς μπούμε όμως και στο κύριο θέμα μας:

Η χώρα θέλει ψυχίατρο! Πού πήγαν οι «αγανακτισμένοι» και οι «αγριεμένοι»;

Πάνε τά μπρίκια, πάνε οι νταβάδες και οι κατσαρόλες ! Όλα ισοπεδώθηκαν, συμβιβάστηκαν, κοιμήθηκαν, ξεχάστηκαν...

--------------------------------

Ένας ολόκληρος λαός παρακολουθεί σήμερα το σήριαλ «η διάσωση τη Ελλάδας» με τα χέρια σταυρωμένα - Η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο γκρεμό και οι Έλληνες περιμένουν υπομονετικά την οριστική συντριβή τους –

Και ολόκληρη η Διεθνής κοινότητα αναρωτιέται «Γιατί ο λαός δεν εξεγείρεται;».

Μια Ελλάδα διαλυμένη, ανίκανη να σταματήσει το κατήφορο κι ένας λαός που περιορίζει την αντιστασιακή του δράση σε ψευτοσυνθήματα και απειλές χωρίς καμία απολύτως δράση.

Ο περίφημος χείμαρρος του κινήματος των αγανακτισμένων έχει εξαφανιστεί. Που βρίσκονται άραγε όλοι αυτοί που γέμιζαν κάθε βράδυ την πλατεία Συντάγματος και ούρλιαζαν εναντίον της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που επιχειρούσαν να ξεπουλήσουν τη χώρα;

30 Μαϊου 2011, από την μεγαλειώδη συγκέντρωση "αγανακτισμένων" στό Σύνταγμα ! . Μετά τίς ζέστες του καλοκαιριού και τίς πρώτες βροχές του φθινοπώρου οι συγκεντρώσεις αραίωσαν. Κι΄ όταν αργότερα, την Άνοιξη του επόμενου χρόνου προσπάθησαν να ξαναρχίσουν έπεσε τέτοια κλωτσοπατινάδα από τίς Αρχές πού τούς είχε φύγει πιά ο φόβος αντιπαράθεσης με την οργή του λαού για τούς πολιτικούς  καί είχαν πιά το πάνω χέρι, και τα πάντα "ησύχασαν". Γιά πόσο ακόμη; Άγνωστο!

------------------------------------------------------

Οι... αγριεμένοι του Συντάγματος που είναι;

Εκείνα τα περίφημα και τα πομπώδη συνθήματα: «κ….ες  έρχονται κρεμάλες», τι απέγιναν;

Που χάθηκε εκείνο το ελπιδοφόρο σλόγκαν ότι : «ο λαός τώρα θα μιλήσει...»

Ντροπή και αίσχος ! Δήμαρχε, έτσι θα καίς τους συμπολίτες σου στα αποτεφρωτήρια της Πάτρας ;

Νταχάου Γερμανίας 1945.
Εδώ λειτουργούσαν τα κρεματόρια πού κάψανε χιλιάδες ανθρώπους!

Σήμερα τα λέμε αποτεφρωτήρια ξεχνώντας την "καταγωγή"τους...

---------------------------------------

Από πολύ καιρό τώρα ο κόκκινος Δήμαρχος της Πάτρας, μη έχοντας τίποτα άλλο σπουδαίο να παρουσιάσει στην τοπική κοινωνία πού θα δικαίωνε έστω τις προβλέψεις της εκλογής του ως αναμενόμενος σωτήρας της Πολιτείας μας, πήγαινε κι΄ έφερνε το θέμα καύσης των πεθαμένων. Όλα τα είχε λύσει ο Δήμαρχος, και σκουπίδια, και βρωμιά, και ποντίκια και κυκλοφοριακό, και σπασμένα πεζοδρόμια ένα μόνο του έλειπε σαν άσσος στο μανίκι του να καίει και πεθαμένους !

Και όλα αυτά προς δήθεν εκσυγχρονισμό μας «και για την υγεία μας…»  φέρνοντας πάντα σε σύγκριση την πολιτεία μας με την «πολιτισμένη» καπιταλιστική Ευρώπη και Αμερική. Τίς οποίες όμως κι΄  αυτός, παρά την κομμουνιστική ιδεολογία του " ενάντια στήν διεφθαρμένη Δύση" δεν παύει πιστά να ακολουθεί ως Αριστερός με δεξιό στομάχι ( πού λέει και ο λαός ).

 

Ένα VIDEO σόκ μέ κάπου 5.5 εκατομμύρια View hits ( θεάσεις) ! Μή το δείτε, άν δεν έχετε γερά νεύρα...

---------------------------------------------

Και βέβαια ουδείς ψόγος για τις προσωπικές του επιλογές ,  ψόγος όμως και έλεγχος όταν το κόκκινο καπετανάτο πάει να καπελώσει μια ολόκληρη πολιτεία πού τον ψήφισε όχι εξ΄ ιδεολογίας αλλά εξ΄ απαλλαγής από τον προηγούμενο Δήμαρχο με το σομπρέρο !
Πού κι΄ αυτός δεν μας άφησε τίποτα ουσιαστικό ώστε να μακαρίζουμε την δημαρχία του όπως τουλάχιστον συνέβη μ΄ εκείνον τον συχωρεμένο, τον Θοδωρή τον Άννινο!

Ο κόσμος σήμερα ακούει αποτέφρωση, βλέπει και μία λήκυθο ( ένα λαγίνι κατά τον λαό, ή ένα τσουκάλι κατά άλλη περιγραφή ) πού μέσα υπάρχει η σκόνη του μακαρίτη  για να  την παίρνουνε μετά οι συγγενείς και εναπομείναντες και να «θυμούνται» τον πεθαμένο!  Τι να θυμούνται άραγε από την σκόνη; Άλλη παράγραφος αυτή…

Λείψανα δεν υπάρχουν, ακόμη κι΄ αν ήταν άγιος ο πεθαμένος ( άλλο κατόρθωμα αυτό της αποτέφρωσης ), ούτε χέρια, πόδια, κεφάλι και άλλα τέτοια μακάβρια δεν  υπάρχουν, μόνο η «αναμνηστική τέφρα – σκόνη του νεκρού» υπάρχει για να την παίρνουν μετά οι συγγενείς και να την κάνουν τι;

-- «Για εντριβές όταν αρρωστήσουν…»  μας έλεγε κάποιος κακεντρεχής παλαιότερα…

Χαρτοπαιξία: ένα φίδι κουρνιασμένο στόν κόρφο μας...

Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ

YΠAPXEI, αγαπητοί μου, μια κοινωνική πληγή, που μοιάζει με φοβερό φίδι.

Tο φίδι αυτό όλο το χρόνο λουφάζει. Tώρα όμως στις εορτές αφήνει την φωλιά του καί βγαίνει. Ποιό είναι το φίδι;

Ας γελάς εσύ που μ’ ακούς, εγώ όμως θα σου πω την αλήθεια. Tο φίδι, λοιπόν, που μαστίζει την κοινωνία τις ημέρες αυτές και ιδίως τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς, είναι η χαρτοπαιξία.

Mιλάμε γιά μεγάλο φίδι…

―Δε’ μ’ αφήνεις ήσυχο να παίξω για το καλό του χρόνου; σου λέει ο άλλος.

«Για το καλό του χρόνου»; Mα δε’ φέρνει κανένα καλό η χαρτοπαιξία. Δεν είναι αθώο παιχνιδάκι. Eίναι παιχνίδι δαιμονικό. Eίναι σατανάς ολόκληρος με εκατόν πενήντα κέρατα.

* * *

1. Παίζεις χαρτιά; Πρώτα – πρώτα χάνεις το χρόνο σου. Hξερα ένα παιδί που ήρθε πρώτος στο πανεπιστήμιο στην Aθήνα. Tον πρώτο χρόνο πήγαινε καλά, έπαιρνε και υποτροφία. Tο δεύτερο χρόνο έμπλεξε με παρέες και τον μάθανε να χαρτοπαίζει. E, μέχρι σήμερα δίπλωμα δεν πήρε. Aντί να ξενυχτά στα γράμματα, ξενυχτούσε στό χαρτοπαίγνιο. Eτσι καταστράφηκε. Oι χαρτοπαίκτες χάνουν το χρόνο τους. Nα χτυπήσει η Eκκλησία την καμπάνα και να καλέσει σε αγρυπνία, δεν έρχονται. Oταν όμως ο σατανάς καλεί για χαρτοπαίγνιο, κάθονται εκεί μέχρι τις πρωϊνές ώρες χάνοντας το χρόνο τους.

2. Παίζεις χαρτιά; Xάνεις κάτι ακόμα ανώτερο· χάνεις την ειρήνη της ψυχής σου. Γιατί;

Αμέτρητες ευχές γιά την Νέα Χρονιά !

Αμέτρητες ευχές για την Νέα Χρονιά !

 


«Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.»

-- Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

-- Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…

« ΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ης. 1,3). Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του.

Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό μετά στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε!

Τι καλά θά ήταν να ήμουν εγώ αυτό το γαϊδουράκι!

( Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ. 231)
---------------------------------------------------------------------

"....Τίς μέρες αυτές σ΄ όλο τον κόσμο η Xριστιανοσύνη γιορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ένα γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία.

Ὑπάρχουν πράγματα και θέματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ παραβλέψει ούτε και να αγνοήσει, όπως την είδηση πχ. ότι «ο ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη».

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε με ανθρώπινο σχήμα τὴν γῆ μέσα ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς μοναδικό καί ἄνευ προηγουμένου!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε!

Πυρκαγιές πολυκαταστημάτων ! Γιατί συμβαίνουν, τι δεν προσέχουμε…

Ήταν μιά ακίνδυνη φωτιά.
Κάηκε ένα γράμμα, τό U , καί τίποτα περισσότερο...

Είναι όμως μόνο αυτό;

Τις μέρες αυτές των μεγάλων εορτών πού πολύς κόσμος μπαινοβγαίνει σε πολυκαταστήματα ένας κίνδυνος αμελητέος σε άλλες ημέρες του χρόνου εμφανίζεται τώρα δυνητικός και επικίνδυνος. Όμως τόσο η υποτίμηση αυτού του κινδύνου όσο και η υπερκτίμηση σε βαθμό υπερβολής ασφαλώς βλάπτουν…Αλλά παρά ταύτα και «δια ταύτα» καλό θα ήταν να παίρνουμε τα μέτρα μας, «γιατί δεν ξέρεις καμιά φορά τι μπορεί να συμβεί και σε ποια ώρα…»

Πάτρα - 3 Ιουνίου 1983.

Τά καταστήματα Τοξαβίδης --Μουστάκης καίγονται...
Αιτία; Μέχρι σήμερα άγνωστη !

-----------------------
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις στάθηκαν δύο περιστατικά μέ κοινή συνάρτηση. Το ένα αφορούσε μια επίσκεψή μου πρό ετών στο JUBO  VESSO και το άλλο με την φωτιά στο «U» της μεγάλης φωτεινής επιγραφής του Τζάμπο της οδού Αμερικής…

Αρκετές φορές  λοιπόν ψωνίζουμε, όπως οι περισσότεροι άλλωστε, από το Τζάμπο δίπλα στού Βασιλόπουλου. Πρίν λίγα χρόνια είχα επισκεφθεί και το έτερον ήμισυ του μεγαλοκαταστήματος , το JUBO  VESSO στην ακτή Δυμαίων.

Και δεν το κρύβω ότι σαν κατέβηκα στο υπόγειο με τα γεμάτα παιχνίδια ράφια καί τους στενούς διαδρόμους πού δεν μπορεί να κυκλοφορήσει άνθρωπος, εν αντιθέσει με το άνετο κατάστημα της οδού Αμερικής πολύ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑ !

Σκέφθηκα τότε, το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν έπιανε μια φωτιά στο υπόγειο με τόσο κόσμο και ειδικώς μικρά παιδιά πού δεν θα  ήξεραν από ποια πόρτα να ξεφύγουν μέσα στους καπνούς και στις φλόγες, και πού ο ένας θα πάταγε τον άλλον ψάχνοντας για οδό διαφυγής…

« Απόψε είδα στ΄ όνειρο τον Άγιο Ανδρέα ! Τι μού είπε…»

Άραγε, τί θα μάς έλεγε ο Άγιος Ανδρέας , άν ερχόταν σήμερα στήν Πολιτεία μας ;

Εδώ και κάποια χρόνια  λοιπόν, για όσους φίλους διαβάζουν αυτή την φυλλάδα μας, είχαμε αναφερθεί σε μία περιγραφή «παρουσιάσεως» του Αγίου Ανδρέα προστάτη της Πολιτείας μας και σε μία ελεγκτική του περιγραφή για όσα άτοπα γίνονται εδώ στην πολύπαθη πολιτεία μας…

Η «παρουσίαση» αυτή, με τίτλο « Απόψε είδα όνειρο τον Άγιο  Ανδρέα ! Τι μού είπε…» είτε ως όνειρο την πάρουμε, είτε ως όραμα την χαρακτηρίσουμε, άφησε πίσω της και μερικές αλήθειες…

Και ως εκ τούτου θεωρήσαμε σωστό κι΄ εφέτος να την ξαναπαρουσιάσουμε μήπως και ενστερνισθούμε αυτά πού μας «παράγγειλε»  τότε ο Άγιος και διορθώσουμε έστω και τώρα τα κακώς και αθλίως κείμενα…

Κι΄ έτσι λοιπόν αναμένοντας εφέτος και την «κάθοδο των μυρίων» ( πολιτικών εξ΄ Αθηνών) άς θυμηθούμε λιγάκι και τι λέγαμε τότε

Λόγια περασμένων καιρών…

=========================

«Εμείς λοιπόν οί Πατρινοί έχουμε σήμα κατατεθέν, trade mark πού λέμε, τον Ναό του Αγίου Ανδρέα, πού τώρα οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε. 

Εδώ λέμε την φράση, « πού οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε…», γιατί θα υπάρξουν και κάποιοι, πού παρ΄ όλο ότι ζούνε σ΄ αυτή την Πολιτεία κι΄ έχουν το «σήμα κατατεθέν» κολημένο στό κούτελό τους ως Πατρινοί, και παρ΄ όλο πού το Κράτος τους δίνει και μια μέρα αργίας, εν τούτοις... Εν τούτοις, αυτοί οί καλοί μας συμπολίτες δεν θα θελήσουν να σύρουν τα ποδαράκια τους ως την Εκκλησιά του Αγίου να αποτίσουν έστω τον ελάχιστο φόρο τιμής στον προστάτη μας  Άγιο Ανδρέα πού μας έβγαλε από την παλιά ειδωλολατρεία, ανάβοντάς του συμβολικά έστω ένα μικρό κεράκι.

Η Γαλλία σε αναβρασμό, η Ελλάς σε ύπνο μακάριο…

Ο Άγιος Παίσιος είχε ειπεί τότε ( 1983 ) χαρακτηριστικά και συγκεκριμμένα για τους Γάλλους:

«Ας τους αυτούς, που μαζεύουν τους Μουσουλμάνους και χτίζουν τζαμιά. Αργότερα, θα καταλάβουν τι συμβαίνει και τότε θα είναι οι πρώτοι που θα πάρουν μέτρα εναντίον τους. Θα δείτε τι θα κάνουν…»
Βιβλίο : «Μαρτυρίες Προσκυνητών». Τόμος Β΄, 2η έκδοση, σελίδα 365.

 

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ  «Eagles of Death Metal», δηλαδή «Αετοί μεταλλικού θανάτου». Μήπως τους βγήκε σε κακό και ο τίτλος του συγκροτήματος πού διάλεξαν να παρακολουθήσουν πεθαίνοντας από μεταλλικές σφαίρες ; Είναι κι΄αυτό ένα ερώτημα !

Αν δεν ξυπνήσουμε, θα μας ξυπνήσουν «άλλοι» μέσα από ανελέητες καταστάσεις…

Με αφορμή τα φρικτά γεγονότα στο Παρίσι, συζητώντας τις ώρες αυτές μ΄ έναν φίλο παλαιό και ατόφιο πού πάντα έβλεπε και λίγο παραπέρα από το σήμερα,  και ρωτώντας τον τι γίνεται «εκεί κάτω στά χωριά…»,  ίσα πού δεν δάκρυσε ο άνθρωπος ελεεινολογώντας την κατάσταση πού ζούνε εκεί κάτω όλοι τους, και δεν μπορούνε να χαρούνε όπως παλιά πού ήσαν παιδιά, την ελευθερία τους…

« Όποια τολμήσει και μείνει έγκυος, απολύεται !»

Κάποιοι νομίζουν ότι έτσι θα πάνε μπροστά, αλλά μετά έρχεται το κλείσιμο τών επιχειρήσεών τους από την αντικοινωνική τακτική τους ! Παραδείγματα πολλά...
------------------------


Τά περασμένα χρόνια, τότε πού η κοινωνία στεκόταν κάπως στα πόδια της, και πού ελάχιστοι εργοδότες τολμούσαν να βάλουνε χέρι στον οικογενειακό προγραμματισμό των εργαζομένων γυναικών με απαγορευτικά  verboten  στήν σύλληψη, στον τοκετό, και στην γέννα, «γιατί πρόσεξε, σε διώχνω μόλις μείνεις έγκυος …», υπήρχε μία εργασιακή ασφάλεια στό «μένω έγκυος, θα με περιμένει το αφεντικό να ξαναγυρίσω, αλλά δεν χάνω και την δουλειά μου…».

Τότε, οί περισσότεροι τουλάχιστον εργοδότες, σε μια τοπική κοινωνία κλειστή πού δεν είχε πολυεθνικές και μεγαλομάγαζα και πού ο ένας ήξερε τον άλλον δεν τολμούσαν να δείξουν πόρτα σε μία έγκυο, υπήρχε ένας σεβασμός, μια υπομονή, και μία κατανόηση ανθρώπινη ότι κι΄ αυτή η γυναίκα άνθρωπος ήταν και είχε δικαίωμα στα όνειρά της και στο στήσιμο της οικογενειακής θαλπωρής και φωλιάς της…Στο να κάνει δηλαδή ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ !

Σήμερα δυστυχώς τα πράγματα έχουν πολύ αλλάξει !


Εργαζόμενες σε ενδιαφέρουσα, αληθινές ηρωίδες, πού με την ψυχή στό στόμα θέλουν να φέρουν στόν κόσμο όσα παιδιά τούς δώσει ο Θεός για να έχουν καί την διαρκή ευλογία Του !
-----------------------------------

Κι΄ αντί η φτώχεια και η ανέχεια της οικονομικής κρίσης πού οί περισσότεροι περνάμε να συνενώσει περισσότερο τους ανθρώπους, ( όπως σ΄ εκείνα τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής πού περάσαμε, και πού ο ένας σκεπτόταν και τον άλλον  ως επί το πλείστον δηλαδή, καί εκτός από τους μαυραγορίτες, τους δοσίλογους και τους εφιάλτες…), αντίθετα σήμερα έχουν αγριέψει οι άνθρωποι  και με διάφορες μπαγαποντιές και προστυχιές θα λέγαμε, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν και την τελευταία πνοή και δύναμη κάθε εργαζόμενου ώστε να βγάζουν αυτοί περισσότερα χρήματα λές και θα τα πάρουν μετά και μαζί τους !

Θυμάμαι σ΄ έναν κέντρικό φούρνο της γειτονιάς, τις δυό κοπέλλες πού είχε σαν πωλήτριες .

Δούλευαν ασταμάτητα σαν μηχανές τα χέρια τους, τα πόδια τους, και τα μάτια τους για να εξυπηρετήσουν τις ουρές του κόσμου πού συνέρρεαν καθημερινά εκεί, και δεν προλάβαιναν.

Η μία, άρρωστη φαινόταν η καημένη δεν θα άντεχε για πολύ, το έδειχνε άλλωστε και το παρουσιαστικό της, κατακίτρινη όπως ήταν, ίδιο «ζόμπυ» νεκραναστημένο θά λέγαμε πάντα όμως ευγενική πού έσερνε τα πόδια της αποχώρησε στο τέλος γιατί έτσι όπως πήγαινε αν έμενε εκεί σίγουρα θα πέθαινε δίπλα στον πάγκο με τα ψωμιά. Και ο φούρναρης ασφαλώς θα εύρισκε κάποια άλλη ολόφρεσκη και καινούργια «μηχανή» να βάλει στην θέση της…

Και έβαζε κάθε μέρα ο φούρναρης κι΄ άλλες ποικιλίες αρτοσκευασμάτων, και δώστου , μπαγκέτες, τόστ, σάντουϊτς, καφέδες, κουλούρια με μέλι, με μαρμελάδα, με κάστανο, με ντομάτα, με λουκάνικο ( ! ), έκοβε και καφέ, πούλαγε και εισητήρια, μπύρες, νερά πορτοκαλάδες, έβγαλε και πάγκους στο πεζοδρόμιο και όλα αυτά να τα εξυπηρετούν δυό πωλήτριες μέσα και έξω πού να τους βγαίνει η ψυχή ανάποδα με την πλεονεξία του φούρναρη !
Παραθέσαμε το πραγματικό αυτό γεγονός πού ακόμα υφίσταται, σαν ένα μικρό δείγμα της «πλεονεξίας των αφεντικών» του καιρού μας.

Δύο σύγχρονα φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου στά 1906, στον τότε Πασά της Θεσσαλονίκης…

Άγιος Δημήτριος , ανώτερος Στρατιωτικός Διοικητής Θεσσαλονίκης

 ( 284 - 305 μχ )

Πρίν λίγες μέρες ψάχνοντας στο παλιό σεντούκι τού σπιτιού μου, και σέ κάποια παραμελημένα βιβλία μου, βρήκα μια ξεχωριστή περιγραφή για δυό φοβερά θαύματα του Αγίου Δημητρίου πού είχε κάνει στα 1906 και πού ελάχιστοι σήμερα τά γνωρίζουν...

Τά βρήκα σ΄ ένα βιβλίο αυτοβιογραφίας με τίτλο « Ο Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος, 1884 – 1980» , με 700 τόσες σελίδες, όλες ξεχωριστές και υπέροχες. Όποιος το διαβάσει δεν θα χάσει…

Τις μέρες αυτές λοιπόν πού γιορτάζουμε τον Άγιο Δημήτριο θα παραθέσω μία άγνωστη περιγραφή, απ΄ αυτές πού σήμερα ίσως και να σπανίζουν…

«….Μετά δύο ημέρας φθάσαμε εις Θεσσαλονίκην, ή οποία τότε κατείχετο ύπό τών Τούρκων καί, επειδή εγώ άπό μικρός είχον εύλάβειαν είς τον Άγιο Δημήτριο, παρεκάλουν τον φίλον μου Νικόλαον νά έξέλθωμεν τοϋ ατμόπλοιου, διά νά προσκυνήσωμεν τον τάφον τοϋ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοϋ Μυροβλήτου.

Εξελθόν­τες μετέβημεν καί προσκυνήσαμε μετά κατανύξεως τον Τάφον τοϋ Αγίου καί, έπιστρέψαντες εις τι ξενοδοχεΐον Έλληνικόν, έμείναμεν ολόκληρον την ήμέραν καί το εσπέρας. 

Την έπομένην ήτοιμάσθημεν ν' άναχωρήσωμεν δι' Άγιο "Ορος καί μεταβάντες εις το Τελωνεϊον, δέν μας επέτρεψαν ν' άναχωρήσωμεν.

Δεν θά φύγετε, μας είπον, διότι είσθε κατάσκοποι !

Εφεύρεση «βόμβα» πού κάποιοι την θάψανε ( εσκεμμένα ; ) 30 χρόνια τώρα…

Έχουν περάσει πολλοί αιώνες από τότε πού ο άνθρωπος άρχισε να σκαλίζει το μυαλό του ψάχνοντας να βρεί το «αεικίνητο». Από τους μεγάλους  ερευνητές της αρχαίας εποχής, τόν Αρχιμήδη, τον Ήρωνα, τον Θαλή τον Μιλήσιο, αλλά και τον Λεονάρντο  Νταβίντσι στα νεώτερα χρόνια, οί «εφευρέτες» δεν ησύχαζαν και το «αεικίνητο» ήτανε πάντοτε το όραμά τους..
Ένα μηχάνημα δηλαδή, πού αφού του δίναμε την πρώτη ώθηση σαν ξεκίνημα ( άς το πούμε κάτι σαν εκκρεμές ), θα μπορούσε μετά, στο διηνεκές και στο άπειρο του χρόνου, να κινείται μόνο του, αυτοσυντηρούμενο και αυτοταλαντούμενο….
Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα μπορούσε να παράγει κάποια μηχανική ή κάποια άλλη ενέργεια και να είναι χρήσιμο σε πολλά ανθρώπινα έργα! Κάπως έτσι περίπου θα ήταν το «αεικίνητο» όπως οι παλαιοί σοφοί της Μηχανικής και της Φυσικής το φαντάστηκαν..
Διαβάζουμε παρακάτω στην Βικιπαιδεία

«Αεικίνητο χαρακτηρίζεται το σώμα ή ο μηχανισμός που βρίσκεται για πάντα σε κίνηση (αει+κίνηση) χωρίς να δαπανάται ενέργεια για να συνεχιστεί η κίνηση του ή να απαιτείται για την κίνηση κάποια εξωτερική ενεργειακή πηγή. Στην πράξη αυτό είναι αδύνατο εξαιτίας της τριβής και άλλων πηγών απώλειας ενέργειας. Η λειτουργία ενός τέτοιου μηχανισμού θα ισοδυναμούσε με τη δημιουργία ενέργειας από το μηδέν, κάτι που είναι αδύνατο σύμφωνα με τον δεύτερο θερμοδυναμικό νόμο».




Έχουμε διαβάσει πολλές ατυχείς σχετικές ιστορίες τέτοιων πειραματισμών πού όλες κατέληγαν σε φιάσκο, αφού είχαν εν τώ μεταξύ καταναλωθεί εκατοντάδες εργατώρες και είχαν πουληθεί και φαγωθεί ολόκληρες  περιουσίες και σπίτια από μανιώδεις «εφευρέτες» πού όλο και «πλησίαζαν» στην «επιτυχία» και όλο τους έφευγε μακρυά από κοντά τους…
Αυτά σαν εισαγωγή για μία Ελληνική εφεύρεση πού τις μέρες αυτές είδαμε να προβάλλεται στο Zougla.gr από έναν Έλληνα επιστήμονα τον κ. Ζωγράφο και πού έχει αφήσει άναυδους τους Φυσικούς επιστήμονες. Η μηχανή του κ. Ζωγράφου λοιπόν ( πού με πολύ θέρμη ομολογουμένως την παρουσίασε σε διαδοχικές εβδομάδες – Πέμπτες ο Μάκης Τριανταφυλόπουλος), είναι ικανή να παράγει ρεύμα και ενέργεια μόνο με ένα απλό ποτήρι νερό !!!
Παρακολουθήσαμε στο αντίστοιχο site όλη την παρουσίαση της μηχανής, είδαμε μέσω λεπτομερών ελέγχων διαφάνειας του πειράματος ότι δεν υπάρχει η ελάχιστη κομπίνα και θεωρήσαμε σκόπιμο εδώ να την παρουσιάσουμε. Όπως είδαμε στα σχετικά στοιχεία και έγγραφα του κ. Ζωγράφου, η εφεύρεση αυτή είχε παρουσιαστεί από το 1985 σε ερευνητικά κλιμάκια του Στρατού, τής Αεροπορίας, και τελευταίως και του Ναυτικού στο αντιτορπιλικό «Βέλος» και έχει υποστηριχτεί με πολύ καλά λόγια.
Έφθασε και στον τότε πρωθυπουργό  Σημίτη πού παρέπεμψε το θέμα σε κάποια επιτροπή ( ως συνήθως ), και από τότε ούτε και ενδιαφέρθηκε ούτε και ρώτησε προφανώς «τι απέγινε μ΄ εκείνη την ενεργειακή εφεύρεση;» και από τότε όπως συμβαίνει πάντα με τά σοβαρά Ελληνικά θέματα «μη τον είδατε, μη τον απαντήσατε, τον Λύγκο τον λεβέντη τον καραμπουζουκλή…»…
Άσχετοι άνθρωποι πού ανεβαίνουν να μας κυβερνήσουν και πού δεν ενδιαφέρονται πέρα από το κόμμα και τους ψήφους τους. Κι΄ όποιος μιλήσει, έ, ψηφίζουμε κι΄ έναν «Νόμο βούρδουλα» μια καί "το Κράτος είμαστε εμείς", και στέλνουμε την σιωπή σ΄ όλη την χώρα…
Θάψανε λοιπόν το θέμα για 30 περίπου χρόνια και αν δεν ήτανε ο γνωστός Μάκης της Ζούγκλας  θα το έθαβαν το θέμα για πάντα !

Ηλεκτρονικές Λαϊκές αγορές ! Εκσυγχρονισμός, ή εξαφάνιση μικροπαραγωγών μέσα στα σχέδια της Κυβέρνησης;

Περιδιαβαίνοντας τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη σε μια Λαϊκή αγορά τυχαίως συνάντησα έναν ακόμη φίλο. Και μάλιστα από τους τελευταίους εναπομείναντας σωστούς  φίλους ο οποίος ανάμεσα στα άλλα μού είπε:

«Δεν σού κρύβω ότι πηγαίνοντας κάποιες μέρες της εβδομάδας στις λαϊκές αγορές πού γίνονται σε διάφορα σημεία της πόλης μας και βλέποντας όλον αυτόν τον πλούτο παραγωγής πάνω στους πάγκους, σε χόρτα, σε φρούτα, σε ψάρια, και γενικά σε όλα τά αγαθά «της γής και της θάλασσας» δεν μπόρεσα παρά να δοξάζω κάθε φορά τον Θεό γι΄ αυτή την επάρκεια αγαθών !

Μας έχει αφήσει ο Θεός τόσα πολλά  αγαθά όλων των ειδών και ποιοτήτων, και δεν μας στέρησε ακόμη αυτό τον φυτικό και ζωϊκό πλούτο «προς βρώση και πόση» μας.  Πού δεν μας στέρησε δηλαδή την βροχή και τά νερά των πηγών  ρίχνοντάς μας σε καμιά μεγάλη ανομβρία και ξηρασία και γιατί όχι και σε μεγάλη δοκιμασία όπως βλέπουμε να γίνεται σε κάποιες άλλες χώρες και σε άλλους λαούς…».


Και ναι μέν οι σκέψεις του αγαθού φίλου είναι σωστές αλλά σήμερα ποιός σκέπτεται έτσι, μια και όλα αυτά, πηγές, ποτάμια, λίμνες, και αργότερα χιόνια  καρποφορίες της γής τα θεωρεί δεδομένα. Καί ότι όπως ο ήλιος ανατέλει πάντα κάθε πρωί έτσι και οί βροχές αν δεν έπεσαν τώρα οπωσδήποτε θα πέσουν μαζεμένες μεθαύριο, και θα μαζέψουμε και τις ελιές μας, και θα έχουμε και την λαδιά μας ( παρ΄ όλες τις «λαδιές» πού κάνουμε απέναντι του Θεού… ),  και ότι όλα θα γίνουν όπως πέρυσι και πρόπερσυ και ουδείς φόβος συντρέχει μη και δεν γίνουν….

Κι΄ έτσι θα κοιμώμαστε ήσυχοι όπως εκείνοι οι συμπατριώτες του Νώε πού σαν άρχισε η ραγδαία βροχή και ανέβαινε του νερού η στάθμη στάθηκαν απ΄ έξω από την κιβωτό και του φώναζαν « Νώε, Νώε, άνοιξέ μας. Είμαι ο κάλφας πού κατράμωσα το καράβι, κι΄ εγώ είμαι ο ξυλουργός πού σούφτιαξα την βάρκα…και άλλα τέτοια παρόμοια…».

Αλλά οι πόρτες είχανε κλείσει και απωλέσθησαν, από τα νερά  άπαντες!

Άλλωστε 120 χρόνια τους φώναζε ο Νώε αλλά ουδείς τον άκουγε, όλοι τον κορόϊδευαν…Εδώ βέβαια είμαστε στην αντίθετη άκρη, στην έλλειψη νερού και σε μια επερχόμενη, γιατί όχι, ξηρασία, οπότε  μόνο όταν κλείσουν οί κάνουλες του ουρανού τότε θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε…

Είναι όμως μόνο αυτά; Ασφαλώς όχι !

Ένα προφητικό δημοσίευμα 4 χρόνια νωρίτερα πρίν τον μοιραίο πνιγμό...

Πάνε τώρα τέσσερα ( 4 ) ολόκληρα χρόνια πού με το παρακάτω κείμενό μας στο Patrablog είχαμε επισημάνει τήν ατέλεια ασφάλειας τού λιμανιού μέσα από τήν μετατροπή χρήσης του από εμπορική πλατφόρμα σε τόπο ψυχαγωγίας του πολίτη !
ΠΛΗΝ ΟΜΩΣ από το ένα αυτί τών "αρμοδίων" μπήκε και από το άλλο βγήκε...
Βγήκαν και φώναζαν γιά παραχώρηση τής Λιμενικής ζώνης στόν ΔΗΜΟ  ΠΑΤΡΑΣ  παρουσιάζοντας και κάποια υποτυπώδη "σχέδια" αξιοποίησής της.
Και εν τούτοις πουθενά δεν είδαμε κάποια ελάχιστη έστω νύξη για τήν ασφάλεια τών περιπατητών και ειδικώς τών μικρών παιδιών ελάχιστα μέτρα από τά ντόκ του λιμανιού!
Απορούμε και αναρωτιόμαστε :
Μήπως νομίζουν κάποιοι ότι ένα πέσιμο μικρού παιδιού στα σκοτεινά νερά σέ 10 μέτρα βάθος είναι ένα απλό "πλάτς - πλούτς" σέ ακρογιαλιά με χαλίκι;
Δέν βλέπουν μικρά παιδιά με ποδήλατα πού μπορεί να πέσουν μέσα;
ΤΙ  ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ  ΛΟΙΠΟΝ;
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΝ 3 ΝΕΑ ΠΑΙΔΙΑ για να σκεφθούν τώρα ( ; ) μά ούτε καί ΤΩΡΑ , ότι υπάρχει κίνδυνος κάποιο αυτοκίνητο να διολισθίσει πρός την θάλασσα καί άντε βγάλτους μετά;
ΥΠΑΡΧΟΥΝ  ΛΟΙΠΟΝ  ΕΥΘΥΝΕΣ καί είναι καιρός να ΑΝΑΖΗΤΗΘΟΥΝ καί κυρίως να μή, πολιτικά ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΟΥΝ !

----------------------------------------------

Σάββατο, 3 Δεκεμβρίου 2011

ΟΛΠΑ - Ανάπλαση λιμανιού ! Μια άλλη πρόταση για υπάρχοντα κίνδυνο μικρών και μεγάλων…

Πάτρα, μόλος, γύρω στά 1900...

Σήμερα, εκατό χρόνια περίπου από τότε, πρέπει να γίνουν κάποιες σύγχρονες αλλαγές...

Θυμάμαι το παλιό λιμάνι της Πάτρας, της δικής μου πολιτείας…

Το ήσυχο περιβάλλον του, τις βόλτες του κόσμου πάνω – κάτω, το νυφοπάζαρο του μόλου, και ερασιτέχνες ψαράδες  πού μόλις είχαν σχολάσει απ΄ τις δουλειές τους σαν έκλειναν τα μαγαζιά τά καλοκαιρινά βράδυα να περιμένουν με τις ώρες μήπως τσιμπήσει κάποια πλανεμένη γόπα, άντε και κανένα κεφαλόπουλο, ή λαυράκι, έστω κι΄ αν  μύριζε και ελαφρά πετρέλαιο από τα παρεπιδημούντα καράβια...

Κι΄ ακόμη, μικρά και μεγάλα πλοία, καϊκια, βάρκες και  βαρκαρόλες, όλα μαζί αραγμένα το ένα δίπλα στο άλλο πλευρικά του μόλου…

Και δυό τρία μικρά καϊκάκια  να περιμένουν  πάντα με τις τέντες τους δίπλα στον παλιό φάρο να πάρουν επιβάτες για «απέναντι»…

Να τους πάνε  στον κυματοθραύστη  είτε για μπάνιο το καλοκαίρι, είτε στού  Άη Νικόλα τό εκκλησάκι τις ημέρες κυρίως της γιορτής του…

Πάτρα...

Τότε πού η εγκληματικότητα ήταν στο μηδέν, λαθρομετανάστες  Αφγανοί, Κούρδοι, Σομαλοί  ούτε για δείγμα, βρωμοπερίστερα επίσης  άγνωστα, πόλη καθαρή και ήσυχη,  χωρίς  παντεταρισμένα πάνω στην άσφαλτο σαν χαλκομανίες σκοτωμένα  ποντίκια και  περιστέρια, χωρίς χαρτιά και πακέτα τσιγάρα πεταμένα στα βρώμικα πεζοδρόμια…

Μια Πάτρα εντελώς διαφορετική από την κάκιστη και αίσχιστη εικόνα πού σήμερα όλοι μας ζούμε …

Ένα μέρος  λοιπόν  από αυτήν την «εικόνα της πόλης» πού σήμερα βλέπουμε,  και πού όλοι για την εμφάνισή της είμαστε υπόλογοι και υπεύθυνοι, σκέφθηκαν κάποιοι αρμόδιοι του λιμένα να διορθώσουν  βάζοντας μπροστά μία ανάπλαση, αρχής γενομένης από τον λιμενοβραχίονα όπως τον λέμε σήμερα, και τον παλιό μόλο όπως τον ξέραμε πάντοτε…

Οί Εκλογές πού τώρα έρχονται και οί άλλες πού σε λίγο θα ξανάλθουν…

Αφήστε κάτω βρέ το περιστέρι θα το γατσιάσετε, δεν είναι για τα μούτρα σας !

Όλοι τους, παρόντες και απόντες πολιτικοί, για «ειρήνη» και δικαιοσύνη μιλάνε κι΄ έχουνε την ψευτιά μέσα τους. Γίνανε μάλιστα όλοι τους «περιστέρια της ειρήνης».

Άλλα λένε στα Ζάπεια, άλλα στο Σύνταγμα, άλλα στην ΔΕΘ, και άλλα στο Καστελόριζο. Και μόλις βγούνε, αφού έχουν  ξεγελάσει τον λαό πού συνήθως, ή κοιμάται, ή δηλώνει αποχή και δεν πάει όχι να ψηφίσει αλλά να τούς καταψηφίσει, αρχίζουνε τις τούμπες  στους Ευρωπαίους και τά «όχι εγώ, όχι εμείς, οί άλλοι φταίγανε…» .
Με τέτοια όμως μυαλά άντε μετά να κάνει προκοπή αυτός ο τόπος…

ΤΡΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ( αλλά και φωτογραφίες ).
Θαυμάστε τους πόσο χριστιανοί γίνανε, ίδια άκακα, άσπρα αρνάκια !
Έτσι λοιπόν…

Ένα άρθρο πού είδαμε τελευταία σε μια κάπως σοβαρή εφημερίδα από τις ελάχιστες πού απέμειναν, μας μπάζει και σε κάποιους άλλους χώρους πού τρέχουν οι πολιτικοί μας τίς μέρες αυτές μπάς και δούνε «Θεού πρόσωπο…».

«…Αφ΄ότου  άρχισε η προεκλογική περίοδος, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος έχει πολλή δουλειά. Δύο εβδομάδες τώρα, η μπεζ πολυθρόνα απέναντι από το γραφείο του μοιάζει με μουσική καρέκλα που δουλεύει με εκκλησιαστικούς ύμνους: κάθε φορά που σταματά η μουσική, ένας καινούργιος πολιτικός κάθεται επάνω της και ο δύστυχος Αρχιεπίσκοπος αναγκάζεται ξανά και ξανά να λέει μαζί του ό,τι είπε και με τον προηγούμενο…