Υπάρχουν και Καλά Νέα πού δίνουν παρηγοριά ανθρωπιάς σε μια κοινωνία υπό κατάρρευση…

Ο πνευμονολόγος Νίκος Κουτσομήτρος
-----------------------------

Πρίν κάποια χρόνια, θα θυμούνται ίσως και οι παλαιότεροι, υπήρχαν και εδώ στην Πάτρα κάποιοι γιατροί πού δέχονταν αρρώστους εντελώς δωρεάν κάποιες μέρες της εβδομάδας. 

Δέχονταν ακόμη και φυλακισμένους, αναξιοπαθούντες, φτωχούς, κατατρεγμένους, αλλά και κάθε άνθρωπο χωρίς να του ζητάνε πιστοποιητικά  Απορίας, Ενορίας, και… Ποινικού μητρώου ! Ένας απ΄αυτούς υπήρξε και ο οφθαλμίατρος Αντωνιάδης στο επάνω μέρος της πλατείας Όλγας, αιωνία αυτού η μνήμη.
Άλλος γιατρός, επιφανής Παιδίατρος αυτός, κομμουνιστής αλλά ιδεολόγος κομμουνιστής όχι φρού - φρού και αρώματα σαν κάποιους πού βλέπουμε σήμερα πού έχουν αριστερό μυαλό και δεξιό στομάχι…

Έκλινε μάλιστα και προς τον Χριστιανισμό άς ήταν Αριστερός, ήξερε να ξεχωρίζει τα πράματα, άκουγε και συζητούσε με κάθε αντίθετη γνώμη και είχε ένα ιατρείο με τοίχους γεμάτους εικόνες, λές και ήταν Εκκλησία !

 Αν μάλιστα του έλεγες ότι δεν έχεις να πληρώσεις επίσκεψη, ( ή αν το έβλεπε και από μόνος του,  είχε αυτή την ιδεολόγο διαίσθηση ), τότε σε κοιτούσε καλύτερα κι΄από αυτούς πού τον πλήρωναν!

Ποτέ του δεν σε κοιτούσε σαν χαρτονόμισμα !

Κι΄όχι μόνο αυτό αλλά αναλόγως της περίπτωσης είτε σού έδινε από δικά του φάρμακα, ή και σού πλήρωνε αυτός από πάνω και τα φάρμακα πού ήθελε το φτωχό παιδί σου!!!

Αυτός ήταν ο Τίμος Παπαδημητρίου γνωστός και διακεκριμένος παιδίατρος της Πάτρας, Κολοκοτρώνη  και Κορίνθου γωνία. Δυό φορές αιωνία η μνήμη αυτού !

Τρίτος γιατρός «δωρεάν ιατρείας - παιδείας» αν δεν είχες να πληρώσεις, υπήρξε και ο παλαιός «δάσκαλος» των γιατρών της Πάτρας ο αείμνηστος  Αριστείδης  Ντόντης  πού είχε ιατρείο κάπου εκεί στα Ψηλαλώνια ! Δίκαιος Αριστείδης ! 

Κι΄αυτός, αν δεν είχες να πάρεις φάρμακα σού έδινε από δικά του. Αυτός υπήρξε ένας από τους ελάχιστους γιατρούς πού μόνο με ψηλάφηση και ίσα πού σε έβλεπε χωρίς πολλές εξετάσεις, ακτινογραφίες, επισκέψεις, κλπ. πετύχαινε ακριβώς τον στόχο του. 

Έβρισκε από τι έπασχες ( ή, δεν έπασχες, ως κατά φαντασίαν ασθενής ). Άντε να βρείς σήμερα τέτοιους γιατρούς πού σε πλακώνουν στίς εξετάσεις για να βρούνε τι έχεις, μιά καί ελάχιστοι είναι αυτοί πού γνωρίζουν από ψηλάφηση ασθενούς !
Σήμερα θέλουνε 15 εξετάσεις και μία αεροφωτογραφία για να σού πούνε «αμέτα σκαρπέτα» τι έχεις, και αν σού το βρούνε βέβαια, δεν το υπόσχονται…

Άς έλθουμε όμως και στην δική μας, σημερινή εποχή, όπως βρήκαμε την είδηση στο The best :

«Ο πνευμονολόγος Νίκος Κουτσομήτρος εξετάζει δωρεάν κατοίκους απομακρυσμένων χωριών της Αιτωλοακαρνανίας»

 

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα, έχει καταγωγή από την Αιτωλοακαρνανία, σπούδασε γιατρός στην Ρουμανία και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει γνωστός ως ο «γιατρός των φτωχών». 
Ο Νίκος Κουτσομήτρος είναι πνευμονολόγος κι εδώ κι εννέα χρόνια δείχνει την ευαισθησία και την ανθρωπιά προσφέροντας δωρεάν τις υπηρεσίες του σε κατοίκους απομακρυσμένων χωριών της Αιτωλοακαρνανίας που δεν έχουν οικονομική ευχέρεια να πληρώσουν ιδιώτη γιατρό ή ακόμα και να μετακινηθούν σε κάποιο νοσηλευτικό ίδρυμα.
Όπως εξηγεί μιλώντας στο thebest.gr η ιδέα για αυτή του την κοινωνική προσφορά του ήρθε ξαφνικά βλέποντας τηλεόραση.
«Παρακολουθούσα ένα ρεπορτάζ για κάποιον γιατρό από την Αμερική ο οποίος πήγαινε κάτω από γέφυρες, σε στενά φτωχογειτονιών και προσέφερε εθελοντικά τις υπηρεσίες του σε αστέγους και απόρους», μας εξηγεί. 
Με αφορμή λοιπόν αυτές τις εικόνες ο Κουτσομήτρος, μεσούσης της κρίσης στην Ελλάδα, αποφάσισε να βγει στους δρόμους και να φτάσει σε χωριά της Αιτωλοακαρνανίας όπου ενδεείς συμπολίτες, γέροντες αλλά και νεώτεροι άνθρωποι έχουν ανάγκη γιατρού. Οι εμπειρίες που έχει ζήσει όλα αυτά τα χρόνια ανεπανάληπτες.
Στην αρχή πάντως, όπως μας επισημαίνει, ορισμένοι από τους πολίτες ήταν διστακτικοί, φοβόντουσαν ότι ενδεχομένως στο τέλος θα τους ζητούσε χρήματα. «Σιγά-σιγά άρχισαν να με εμπιστεύονται, να με θεωρούν φίλο τους, να μου ανοίγονται και να αποκτούν μια ξεχωριστή σχέση. Πλέον οι περισσότεροι μου μιλούν με το μικρό μου όνομα και περιμένουν πώς και πώς την επίσκεψή μου για να διαπιστώσουμε μαζί την πρόοδο της υγείας τους», επισημαίνει ο κ. Κουτσομήτρος.
Η δε ανταμοιβή του ανυπολόγιστη σε ηθικό επίπεδο. «Η ψυχική-ηθική ικανοποίηση που παίρνω όταν συμβάλω κι εγώ με το λιθαράκι στην αποκατάσταση της υγείας συνανθρώπων μου δεν περιγράφεται. 
Η χαρά τους όταν ανακαλύπτουμε κάτι και προωθούμε τις εξετάσεις και την φαρμακευτική τους αγωγή είναι ανεπανάληπτη. Η ευγνωμοσύνη τους εκφράζεται με κάθε τρόπο ακόμα και με ατέλειωτα «πεσκέσια», πίτες, καλούδια, προϊόντα που παράγουν οι ίδιοι όπως λάδι, φρούτα κ.α.», μας λέει συγκινημένος.
Οι περιπτώσεις που κατάφερε να αντιμετωπίσει και αν δεν υπήρχε άμεση διάγνωση θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε πολύ δυσάρεστες εξελίξεις για τον ασθενή, πολλές. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά περιστατικά η ιστορία ενός 45χρονου σε ένα χωριό έξω από το Θέρμο ο οποίος ήταν καπνιστής, αρνούνταν να κάνει ακτινογραφία και να εξεταστεί. «Τελικά πείσθηκε, του έγραψα τις εξετάσεις, τις έκανε κι έδειξαν μια σκιά η οποία αποδείχθηκε ότι ήταν καρκίνος στο αρχικό στάδιο. «Ευτυχώς προλάβαμε εγκαίρως να χειρουργηθεί και σήμερα είναι αρκετά καλύτερα. Επίσης πολλές περιπτώσεις χρόνια αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, άσθμα ή καρκίνο του πνεύμονα, που οι ασθενείς δεν γνώριζαν ότι πάσχουν», θυμάται.
Στην προσπάθειά του ο Νίκος Κουτσομήτρος δεν είναι μόνος έχει συνεργάτες που ενημερώνουν τις τοπικές κοινωνίες για τις επισκέψεις του, καθώς και φαρμακευτικές εταιρείες που του χορηγούν δωρεάν φάρμακα και άλλα αναλώσιμα που χρειάζεται για τις ιατρικές πράξεις. Οι δεν εξετάσεις των πολιτών γίνονται όπου υπάρχει χώρος, από τα κοινοτικά γραφεία, σχολεία μέχρι και τα καφενεία των χωριών όταν δεν υπήρχαν διαθέσιμες άλλες λύσεις.
Όσο για το μήνυμα που θέλει να περάσει ο «γιατρός των φτωχών» προς την κοινωνία απλό και σαφές: «Θέλω με το παράδειγμά μου να δώσω το καλό παράδειγμα. Να περάσω το μήνυμα ότι όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, να βοηθήσουμε τον κόσμο. Σίγουρα με 30 γερόντια που εξετάζω εγώ δεν λύνεται το πρόβλημα, είναι όμως μια αρχή. Αυτό λέω καθημερινά και στο παιδί μου. Μπορεί εμείς να είμαστε τυχεροί να έχουμε μια καλή δουλειά και να βγάζουμε αξιοπρεπώς τα προς το ζην αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δίπλα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν ούτε τα απολύτως απαραίτητα».

originalpress