Παιδιά φθηνότερα από τα σκυλιά ! «Ουαί ημίν Νομοθέτες και Δικαστές…»

 

Η τελευταία συζήτηση πού είδαμε στον έντυπο τύπο ( εφημερίδα «Πελοπόννησος») γιά το ότι "η Ελλάδα γερνάει" κυριολεκτικά μας απογοήτευσε. Αναφέρθηκαν οι κυριώτερες αιτίες του λεγόμενου «δημογραφικού» προβλήματος και πουθενά δεν έγινε μνεία του σοβαρότατου θέματος των αμβλώσεων, των εκτρώσεων, της λεγομένης κατ΄ευφημισμόν «διακοπή κυήσεως»... Γιατί άραγε;

Δηλαδή 300.000 με 400.000 χιλιάδες αφανισμοί παιδιών πού άμα τα αφήναμε να μεγαλώσουν θα τα είχαμε σήμερα ζωντανά και δραστήρια ανάμεσά μας, δεν σας λένε τίποτα κυρίες και κύριοι; Τι εξετάζετε λοιπόν το πρόβλημα του δημογραφικού παρασιωπώντας μεγάλες αλήθειες; Είναι αυτό δίκαιη έρευνα, ή ρίχνεται στάχτη στα μάτια του κόσμου και τίποτα περισσότερο ;

-----------------------------
Μετά από την επιδημία των εκτρώσεων πού τόσα χρόνια ζούμε, βλέπουμε τώρα να υπάρχει και η «Παγκόσμια ημέρα του παιδιού», ένας λόγος δηλαδή δήθεν και για την προστασία της ζωής των παιδιών !

Παράλληλα την 25η Μαϊου έχουμε και την «ημέρα για τα κακοποιημένα παιδιά». Άραγε, εκ των πραγμάτων πιά, δεν θα έπρεπε να υπάρχει μια αναφορά και για τα θανατούμενα δια των εκτρώ­σεων παιδιά; Τόσες ημέρες γενικά αφιερωμένες γιά σφαγές, εγκλήματα πολέμου, και ή Εκκλησία έχοντας και η ίδια ως ιερή ανάμνηση την 29η Δεκ. ως «μνήμη των αγίων νηπίων των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων…» τώρα επ΄ αυτού γιατί να σιωπά;


Κατώτερα τα παιδιά από τα σκυλιά;




Μιά ιδανική εικόνα, παιδιού καί σκύλου  " προσευχομένων...".
Κανείς όμως δεν ξέρει κάτω από ποιές συνθήκες μπορεί να αλλάξει καί να έχουμε το παρακάτω περιστατικό...



Κοριτσάκι 8 χρονών, με 175 ράματα από επίθεση σκύλου...

Το θέμα των εκτρώσεων απλώ­θηκε ώς γάγγραινα στον λεγόμενο πο­λιτισμένο κόσμο και μάλιστα χωρίς τις πρέπουσες αντιδράσεις. Πόσα «ουαί…» δεν θα έπρεπε να έχουν ήδη ακουστεί δημοσίως για όλα αυτά, σε έναν κόσμο πού έχει από πάνω και ημέρα εορτής δήθεν των «ανθρωπίνων δι­καιωμάτων».Και όλα αυτά, μέσα από μιά ανερυθρίαστη υποκρισία…
-----------------------

Προ διετίας περίπου υπήρχαν στην Ελλάδα 33 ζωοφιλικά σωματεία. Αβίαστα τίθεται εδώ το ερώτη­μα. Υπάρχουν άραγε ανάλογα σωματεία κατά τών εκτρώ­σεων πού νά είναι ελεγκτικά αυτού του φονικού νόμου; Μετά λύπης λέμε, ούτε ένα !

Ο λόγος εδώ γιά το μεγάλο ενδιαφέρον πολλών γιά τά κακοποιημένα ζώα, και ειδικά τών σκύλων. Κι΄ έτσι όλα αυτά τά σωματεία κινητοποιημένα για «την σωτηρία των σκύλων» φέρανε και το ανάλογο Νομοθετικό αποτέλεσμα…

Το φέ­ρουμε υπόψη τών αναγνωστών, και το οποίο μάλιστα πέρασε απαρατήρητο και είναι ακόμη σε ισχύ:

Προ 2 ετίας λοιπόν κατ΄ αρχάς, πήρε θέση άμεσης υπερασπίσεως τών κακοποιημένων ζώων ή Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, δηλαδή ή κορυφή τής Δικαστικής εξουσίας πού άκρως ευαισθητοποιήθηκε, ασχολήθηκε με την υγεία των ζώων και εξέδωσε μάλιστα και τελευταίως πρό 2 μηνών νέα αναθεωρημένη εγκύκλιο γιά άκρως αυστηρές τιμωρίες τών «ενόχων». Μεταφέρουμε μέρος άπ' όσα εγράφησαν στον ημερήσιο Τύπο:

«Την εφαρμογή ακόμη και αυτόφωρης διαδικα­σίας γιά όσους κακοποιούν ζώα καί τήν άμεση πα­ραπομπή τους σε δίκη ζητά ή εισαγγελέας τοϋ Αρείου Πάγου κ. Ευτέρπη Κουτζαμάνη.

Με εγκύκλιο ζητείται ή αυστηρή τήρηση της νομοθεσίας «για τήν προ­στασία των ζώων» από τις αρμόδιες αστυνομικές και Εισαγγελικές Αρχές της Χώρας μέ παραδειγμα­τική τιμωρία των δραστών, καθότι «ή συμπεριφορά μας προς τα ζώα καταδεικνύει τον πολιτισμό μας»! ..

Εφιστά δε τήν προσοχή λέγοντας ότι πρέπει να εξετάζουν άμεσα κάθε πληροφορία κακοποιήσεως οποιουδήποτε είδους ζώου λές και είναι θέμα υψίστης Εθνικής Ασφάλειας. Και αυτά μέν για την προστασία των ζώων και πολύ σωστά βέβαια ως ένα σημείο..

Δεν είδαμε όμως να υπάρχει και αντίστοιχη Νομοθεσία για την προστασία των ανθρώπων από τυχούσα επιθετική συμπεριφορά των ζώων μέσα από την οποία έχουν χάσει την ζωή τους μικροί και μεγάλοι και κυρίως μικρά παιδιά ακόμη και μωρά πού τα κατακρεούργησαν άγρια σκυλιά !

Τέτοιον Νόμο η κυρία Ευτέρπη Κουτζαμάνη δεν είδαμε να προτείνει να γίνει! Μόνο για την προστασία των σκυλιών λοιπόν και όχι των ανθρώπων ο νόμος πού δείχνει «πολιτισμό»; Να τον χαίρονται αυτόν τον «πολιτισμό» λοιπόν όσοι υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις!

Ερμηνεύοντας την νομοθεσία για την προστασία των ζώων {ν. 4039/ 2014} υπάρχει ειδική αναφορά στις ποινικές και χρηματικές ποινές, με κατά περίπτωση ως δύο χρό­νια φυλάκιση και χρηματικές ποινές από 3.000 εως 15.000 και 30.000 ευρώ ». Δηλαδή, να χάνει ο άλλος το σπίτι του πού με κόπους και σκληρή εργασία έφτιαξε καί ίσως και να το χρωστάει επειδή έδειρε ένα λυκόσκυλο πού πήγε να τον φάει ! Αλήθεια, μήπως έχουμε πέσει σέ ακραία υπερβολή με το να τροφοδοτούμε νομικά τέτοιες κατασχέσεις περιουσιών υπέρ των σκύλων ;

Μετά απ' αυτά τίθεται το ερώτημα:

Οι ανώτατοι κυρίως δικαστικοί και ή κ. Κουτζαμάνη επίσης ( πού είναι ως ακούσαμε και θρησκευόμενη ( ;) θα γνωρίζουν ασφαλώς και τήν ύπαρξη του φονικού νόμου (1609/1986) υπέρ των εκτρώσεων και τα όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν;

Εάν όχι, κακώς ! Εάν ναί, πώς λοιπόν παραμένουν αδιάφοροι στή φονική δράση του παρασιωπώντας όλα αυτά και δείχνοντας πώς δεν υπάρχει θέμα; Το τόσο πολύ ενδιαφέρον τους γιά τά ζώα ανήκει βέβαια στα αυτονόητα. Διά ποίον όμως «πολιτισμό» κάνει λόγο ή ( θρησκευόμενη ; ) κυρία;

Ο πολιτισμός μας λοιπόν φανερώνεται μόνο από την συμπερι­φορά μας προς τά ζώα, και όχι όταν κομματιάζονται ανθρώπινες υπάρξεις; Είναι μήπως το κατακομάτιασμα παιδικών σαρκών στα χειρουργεία τών Εκτρώσεων «Ευρωπαϊκός πολιτισμός ;»

Ανώτατος δικαστικός πάλι σε σχετική ερώτηση ώς προς τήν ύπαρξη αυτού τοϋ νόμου απήντησε; «Εφόσον, είναι νόμος της Βουλής πώς νά παρέμβει ή δικαστική εξουσία;»

Δεν θα έπρεπε όμως μέσω τοϋ Συμβουλίου Επικρατείας, δια διαμαρτυριών, και αξιοποιήσεως μηνύσεων πολιτών να επέμβουν μεθοδευμέ­να προς κατάργηση του, αφού εκείνοι τότε στη Βουλή «ξεσάλωσαν;» και ψήφισαν τέτοιον νόμο ( νύκτα, όπως ο Ιούδας, και απόντων των περισσότερων βουλευτών; ) .

Δυστυχώς όλοι τους, για 30 τόσα χρόνια σιώπησαν και ήλθαν πρόσφα­τα να εξαντλήσουν την αυστηρότητα τους στους αρπακτικούς κυρίως σκύλους, χωρίς φυσικά να γί­νεται δεκτή και ή κακοποίηση «ανθρώπων από ζώα », συμπεριλαμβανομένων και επικίνδυνων για τον άνθρωπο. Όπως άγριων σκύλων πού κατά αγέλες γυρίζουν στα χωριά, στις ερημιές, ακόμη και σε πόλεις και πού αν τα συναντήσεις σε αγέλες κυρίως από παρατημένους ιδιοκτήτες μπορεί να κατασπαράξουν μοναχικό άνθρωπο αλλά και αλεπούδες, τσακάλια και κουνάβια πού έχουν ρημάξει τα σπίτια των χωρικών…

Και κάτι πρόσφατο ως προς την κακοποίηση σκύλων:

Κάποιος στη Μακεδονία πρό καιρού λόγω τιμωρίας άτακτων σκύλων δικάστηκε νά πληρώσει 30.000 ευρώ.

Χωρικός «κακοποίησε» το κουτάβι του και δικάστηκε νά πληρώσει 5.000. Ένας άλλος χωρικός πού πήγαινε στο κτήμα του με το σκυλάκι του να έρχεται με τα πόδια σιγά σιγά δεμένο ( όχι συρόμενο ) πίσω από το μηχανάκι του όπως συνηθίζεται στα χωριά τιμωρήθηκε για «κακοποίηση» σκύλου με 30.000 ευρώ !!!

Δηλαδή πώς έπρεπε να μεταφέρει το σκυλάκι του στο απόμακρο κτήμα του; Να το πάρει αγκαλιά πάνω του οδηγώντας το μηχανάκι του; Τι ακαταλαβίστικες θέσεις της Νομοθεσίας είναι αυτές και τι δικαστικές ερμηνείες δικαστών γίνονται συμπεριφερόμενοι εχθρικά προς τους ανθρώπους και πάντοτε υπέρ των ζώων;

Τον Ιούλιο 2016 στά Πατήσια Αθηνών κάποιος ( κακώς, και κάκιστα βέβαια ) πέταξε από τον τρίτο όροφο στην άσφαλτο μία σκυλίτσα.

Ή σκυλίτσα επέζησε τραυματι­σμένη και βρέθηκε σε νοσοκομείο, όπου υπέστη ιατρικές εγχειρήσεις.

Το «παρατράγουδο» ήταν άλλο : επί σειρά ημερών λοιπόν τά ΜΜΕ «ενημέρωναν» τον κόσμο για την ταλαίπωρη σκυλίτσα και σέ τι κατάσταση υγείας βρίσκονταν. Αν ήπιε το γάλα της κι΄ αν έκανε τα τσίσα της…

Έλεος πιά μ΄αυτό το είδος της δημοσιογραφικής σκυλολαγνείας !

Κάποιος άλλος πάλι πρό μηνών βοσκός από τον Βόλο επειδή πυροβόλησε το άγριο ποιμενικό του σκυλί πού πήγε να φάει την κόρη του τιμωρήθηκε με πρόστιμο 30.000 ευρώ παρακαλώ!

Δηλαδή κύριοι Δικαστές των εγκυκλίων τι έπρεπε σαν πατέρας να κάνει; Να αφήσει να φάει το λυκόσκυλο την κόρη του και μετά τον ίδιο ; Θα είχαμε «πολιτισμό» τότε;

Εσείς τι θα κάνατε στην θέση του κύριοι δικαστές απέναντι αυτού του άγριου λύκου και λυκόσκυλου; Τι είδος δίκες και δικαιοσύνες είναι αυτές; Δεν καταλαβαίνετε ότι με αυτά και αυτά ευτελίζετε και την ίδια την υψηλή ιδέα της δικαιοσύνης απέναντι του λαού πού χάνει την εμπιστοσύνη του;

Καί εσείς μέν κυκλοφορείτε πάντοτε υπό υψηλή προστασία αστυνομικών και δεν έχετε νοιώσει παρόμοιους κινδύνους, ο απλός όμως και απροστάτευτος άνθρωπος του λαού, το γεροντάκι, ο μαθητής, ο αγρότης, τί να πούνε;

Ό μακαριστός π. Χαράλαμπος Βασιλόπουλος είχε γράψει παλαιότερα σχετικά περί σκυλολατρίας και μάλιστα και περί νεκροταφείου σκύλων πού υπήρχε τότε στο Παρίσι και πού σήμερα υπάρχει και στην χώρα μας…

Πλέον στις δικές μας πόλεις δεν ακούγονται εύκολα παιδικές φωνές παρά κακόηχα γαυγίσματα σκύλων πού αναστατώνουν τις γειτονιές. Όχι πλέον στους πλουσίους, αλλά στη μεσαία τάξη δεσπό­ζουν στά σπίτια τους ποικίλες ράτσες κακομού­τσουνων σκύλων. Κυρίες κυρίως, τά έχουν σάν χαϊδε­μένα παιδιά ακόμη και στά δωμάτια τους. Τά βγά­ζουν μάλιστα και περιπάτους γεμίζοντας τα πεζοδρόμια και τα γκαζόν στις πλατείες με ακαθαρσίες πού τις πατάνε οι περαστικοί και τα μικρά παιδιά μεταφέροντας έτσι τον οχετό και τις αρρώστιες στα σπίτια τους...Καί κανείς επίσημος δεν μιλάει!

Τόσο δέσιμο με σκύλους, ενώ ή κύρια θέση τους δεν είναι μέσα σε πολυκατοικίες αλλά για την ύπαιθρο και τά χωριάτικα σπίτια. Στά σούπερ μάρκετ πλέον υπάρχουν χώροι - ρά­φια με ειδικές ποικίλες τροφές γιά ζώα. Βλέποντας τα όλα αυτά όπου ένα σκυλί να κοστίζει περισσότερο από ένα παιδί, σοκάρουν. Και μάλιστα τώρα με την οικονομική κρί­ση να τρέφουν κάποιοι κάτι μεγαλόσωμα σκυλιά πού να τρώνε όσο δυό άνθρωποι.

Θα λέγαμε λοιπόν ότι χάθηκε εν πολλοίς το μητρικό μεράκι, ή διάθεση, ή θυσία για παιδιά, όπου και ή προοπτική κάθε κοινωνίας γιά το μέλλον. Ό μοντερνισμός, ή «θεά» μόδα, ό τρόπος ζωής στο σήμερα εμποδίζουν τον ερχομό παιδιών πέραν τών εκτρώσεων. Με αυτά λοιπόν τα δεδομένα πράγματι δημογραφικά πάσχουμε μέ κλο­νισμό τής οικογένειας μέσα από την φυγοτεκνία.

Συμβαίνει ακόμη και το εξής: Όποιες φαμίλιες ξεπερνούν δυσκολίες και προχωρούν στην απόκτηση ενός τρίτου παιδιού, δέχονται ( κυρίως η γυναίκα ) «πυρά» δια τής φράσεως, « καλά, κουνέλα είσαι, δέν σού έφθαναν τα δύο;» καμαρώνοντας συνάμα για την «εξυπνάδα» την δική τους πού έχουν 1 -2 , ή και κανένα παιδί ! Κατάντιες…

Το ότι ή Ελλάδα γερνάει ανεπανόρθωτα απλώς επισημαίνεται. Ή Τουρκία έφθασε τα 78 έκ. Εδώ υπάρχουν και κάποιοι πολύτεκνοι, και ελάχιστοι μάλιστα υπέρ-πολύτεκνοι πάνω από 10 παιδιά, πού χρήζουν τιμής, επαίνων και συμπαραστάσεως από κοινωνία και Πολιτεία κι΄ όχι 5 κιλά ρύζι και 5 πορτοκάλια κάθε 6μηνο. Δυστυχώς οι πολύτεκνοι είναι οι πλέον ξεχα­σμένοι καί αδικημένοι της κοινωνίας αλλά όμως με την ευλογία του Θεού ποτέ τους, για την απόκτηση πολλών παιδιών, μετανοημένοι…

Τέλος ας επιτραπεί μία πρόταση προς τις ιερές Μητροπόλεις, αφού ό «Ορθόδοξος Τύπος» φρονώ ότι φθάνει σέ όλες. Τελούνται συνήθως σ' αυτές ώς γνωστόν Ιερατικά Συνέδρια. Μάλλον απουσιάζει ώς φλέγον και κύριο θέμα, αυτή ή λαίλαπα τών εκτρώσεων.

Πλέον όλες οί Μητροπό­λεις έχουν και θεολόγους Ιερείς. Δεν θα ήταν λοιπόν δύσκολο να καταρτισθεί και να έχει μία Μητρόπολη ως κύρια αποστολή το θέμα των εκτρώσεων δια ομιλιών και εντύπων, φυσικά και το της τεκνογονίας σε πόλεις και ανάλογα χωριά...

Από μία τέτοια εξόρμηση είναι δεδομένο ότι θα αποφευχθούν εκτρώσεις ενώ θα γεννηθούν καί άλλα παιδιά. Μάλιστα προς επιτυχία να παρουσιά­ζουν και το VIDEO ντοκουμέντο «Σιωπηλή κραυγή» του μετανοημένου χειρούργου Καθηγητού Νάθανσον ειδικού επί των εκτρώσεων και τώρα ειλικρινά μετανοημένου.

http://www.kivotoshelp.gr/index.php/praktikh-theologia-menu/119-metaniose-o-giatros-ton-ektroseon-to-video-vomva

Ό,τι το πιο εύκολο σήμερα ή ύπαρξη και μεταφορά της ανάλο­γης συσκευής προς προβολή. Δείχνοντας το φίλμ αυτό έχω εμπειρίες, ότι ένοχοι συγκινούνται - μετανοούν, πολλές εκτρώσεις αποφεύγονται, παιδιά γεννιούν­ται… Είθε αυτή η προτροπή με το σημερινό άρθρο να βρεί κάποια ανταπόκριση για την σωτηρία των ανθρώπων.

«Ορθόδοξος Τύπος»

ΥΓ. Ήταν ένα κείμενο του Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου Ζιόμπολα μετασκευασμένο από την kivotoshelp για καλύτερη κατανόηση του θέματος.