Πάτρα, 12 γαμπροί κτυπάνε την πόρτα τής νύφης !

Ένας επιτυχημένος παλαιός Πατρινός δήμαρχος !

Σήμερα 10 να στίψεις, Βέτσο δέν βγάζεις...

Τις μέρες αυτές, περιδιαβάζοντας τις τοπικές εφημερίδες και βλέποντας αυτή την αθρόα προσέλευση εκατοντάδων συμπολιτών «για να σώσουν την Πάτρα», δεν απέφυγα τον εσώτερο διαλογισμό και την εσώψυχη απορία μου.
Μά καλά, πού ήσαν όλα αυτά τα χρόνια όλοι αυτοί οί σημερινοί «διασώστες μας» ;

Ρώτησα έναν παλαιό «σοφό» της Πάτρας πού ήξερε πρόσωπα και πράγματα, και μού είπε στο περίπου…

« Πρόσεξε τι συμβαίνει, και τι εγώ υποθέτω, κι΄ αν κάνω λάθος διόρθωσέ  με…
Άνθρωποι λοιπόν ως επί το πλείστον άγνωστοι , πού αρκετοί απ΄ αυτούς ( κατά μία έκφραση παλαιού πολιτικού ανδρός ) δεν τους ήξεραν «ούτε οί θυρωροί της πολυκατοικίας τους», εμφανίστηκαν ξαφνικά ως κομήτες τον τελευταίο καιρό για να υποβάλλουν τα σέβη τους στον Πατραϊκό λαό, αλλά και πέραν τούτου…

Παλαιότερα, κατέβαιναν για Δήμαρχοι γνωστά πρόσωπα όχι μόνο της πολιτικής αλλά και του Εμπορίου και της Βιομηχανίας ανεξάρτητα από κελεύσματα πολιτικών κομμάτων…
Όλοι αυτοί στην διάρκεια της διαδρομής τους είχαν μια εμφανή παρουσία στα κοινά, και είχαν κάτι προσφέρει στην τοπική κοινωνία θέλοντας τώρα να προσφέρουν στον τόπο τους και κάτι περισσότερο !

Είχαν ως επί το πλείστον τό αρχαίο «γνώθι σ΄ αυτόν», και δεν κατέβαιναν για Δήμαρχοι αν δεν είχαν ισχυρή βεβαιότητα ενός καλού και αρτιμελούς ποσοστού. Σήμερα θα έλεγε κανείς ότι οί περισσότεροι από τους 12 γαμπρούς για την πολύφερνη νύφη Πάτρα, κατεβαίνουν περισσότερο για χαβαλέ και επίδειξη ότι «εδώ είμαστε κι΄ εμείς…», παρά για αυτοδύναμοι διεκδικητές της Περιφέρειας ή της Δημαρχίας…

Ξέρουν ότι δεν θα βγούνε, αλλά ίσως ποντάρουν σε κάποια, παρακάτω απλά πράγματα…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Το ένα είναι να μαζέψουν δυσαρεστημένους ψηφοφόρους ομοειδούς κόμματος στο οποίο ανήκουν, έστω και με μικρό ποσοστό, ( ώστε να μη τους φάει κάποια άλλη παράταξη ), και μετά…μετά…μετά… ( πονηρά σκεπτόμενοι είς βάρος αφελών ψηφοφόρων ) να πάνε να ενώσουν τα ποσοστά τους όλοι οί «ομοειδείς» ώστε να μεγαλώσει έτσι η δύναμίς τους  !

Ξεγελώντας έτσι τους δυσαρεστημένους, πού τους ψήφισαν γιατί δεν θέλανε να ξαναδούνε στα μάτια τους τους παλιούς…

Αλλά ποιός τα λογαριάζει τώρα αυτά …

Το δεύτερο είναι, είτε επιτυχημένοι βγούνε, είτε αποτυχημένοι, αλλά έχοντας τον τίτλο του «υποψήφιου» όλο και σε κάποια θεσούλα να τους τρυπώσουν, είτε τώρα οί κυβερνητικοί εξ΄ Αθηνών, είτε αργότερα της Αντιπολίτευσης όταν έλθει στα πράγματα…

Πρόσεξε όμως και κάτι ακόμη:

Βλέπουμε λοιπόν σήμερα κάτι μακρόσυρτους τίτλους - μετώπες κομμάτων πού περιπλέκουν περισσότερο τα πράγματα.
Και άντε τώρα μια γυναίκα απλή του λαού, ή ένας ηλικιωμένος  να τρέχουν στο Εκλογικό τμήμα και να αναζητάνε μέσα στα δεκάδες χαρτιά και εκατοντάδες ονόματα και συνδυασμούς τόν «δικό της» τον άνθρωπο…

Τίτλοι όπως : « Ενότητα πολιτών για μια άσπρη μέρα…» , « Συμμαχία εσωτερικών δυνάμεων για εξωτερικούς αγώνες», « Άσπρο, μαύρο, κόκκινο, και βαλές άσσος», ή «Έχω μια κολοκυθιά και βγάζει 10 κολοκύθια…» είναι από μόνοι τους καταδικασμένοι από χέρι, λόγω κακής διατύπωσης και δυσνόητου τίτλου….

Μη ξεχνάμε τον σπουδαίο ρόλο δεν τον παίζουν μόνο τα ήχηρά ονόματα των επί κεφαλής, αλλά και παίζει ρόλο και ο τίτλος του συνδυασμού, όπως παλαιότερα εκείνο το Αμερικανικό «Change» πού κυκλοφόρησε και εδώ στην Ελλάδα μεταφρασμένο, από τον «αείμνηστο…» ( αιωνία αυτού η μνήμη ) στα Ελληνικά ως : «Αλλαγή !»
Σύντομος τίτλος, κοφτός, νοηματικός, πού μεταδίδεται και συνεγείρει εύκολα τα πλήθη !
Κάποιοι εδώ δικοί μας, προφανώς στερούμενοι ακόμη και μιάς απλής ιδέας να διαλέξουν τίτλο παράταξης, κλέψανε από τους Ιταλούς την «Ελιά» !

Μά καλά, ούτε ένα τίτλο δεν μπορεί επιτέλους να κατεβάσει το μυαλό τους ;

Έναν βάλανε, κι΄ αυτός κλεψιμέϊκος;

Άσε κι΄ εκείνο το «παπάκι πάει στην ποταμιά…» κοινώς λεγόμενο «Ποτάμι».

Μιά από τά ίδια κι΄ αυτό !.

Ή ακόμα οί ολοσέλιδες φωτογραφίες και καταχωρίσεις υποψήφιων Περιφερειαρχών, άγνωστων μέχρι τώρα στην Δυτική Ελλάδα, πού έχοντας πλάτη από δυνάμεις πού είναι τώρα στα πράγματα νομίζουν ότι θα κερδίσουν έτσι και ψηφοφόρους.

Άμ, δε…

Αυτά μας είπε ο «σοφός» παλαιός φίλος, κλείνοντας την σύντομη διαμαρτυρία του.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο, κι΄αυτό είναι:

Η κακοδαιμονία της Πάτρας, της Πολιτείας μας… ( από ένα τοπικό περιοδικό )

====================================

 

"....Η Πάτρα των 300.000 κατοίκων μοιάζει σήμερα σαν μια οποιαδήποτε μικρή επαρχιακή πόλη.
Κι΄ ενώ είναι  η τρίτη πόλη στην χώρα μας κι έχει όλα τά φόντα για να μεγαλουργήσει, αυτή δυστυχώς βρίσκεται εκεί, και παραμένει στον πάτο…

Δύο φαίνεται να είναι, τα βασικά αίτια  αυτής της κακοδαιμονίας της.

Πρώτον:
Ότι τα τελευταία 40 χρόνια  κακοδιοικήθηκε με όλη την σημασία της λέξης από άσχετους ανθρώπους και αρριβίστες της πολιτικής. Δήμαρχοι πού δεν κοίταξαν να είναι πραγματικοί Δήμαρχοι αλλά ενδιαφέρθηκαν στο πώς να είναι καλοί κομματάρχες και Yes Men  βαθύτατα υποχρεωμένοι στους πολιτικούς αρχηγούς πού τους στήριξαν !

Και των οποίων, την Κυβέρνηση των Αθηνών, ποτέ δεν θέλησαν με διαμαρτυρίες για τα συμφέροντα των δημοτών, να ενοχλήσουν…

Πού έκαναν δόγμα καθοσιόσεως την προσήλωσή τους στα κόμματα παίρνοντας το ΟΚ  από αυτά, μια και άνευ χρίσματος από κόμματα, ξέρανε ότι Δήμαρχοι δεν βγαίνανε !

 Αλλά μ΄ αυτές τις δεσμεύσεις και τις αγκυλώσεις, μία με τους μπλέ, μία με τους πράσινους, και μία με τους κόκκινους, φθάσαμε στα βρώμικα χάλια πού φθάσαμε σ΄ αυτή την Πολιτεία και δυστυχώς μυαλό, σαν ψηφοφόροι δεν βάλαμε…
Αμφίβολο δε είναι, αν θα έβγαινε ένας ικανός κατά τά άλλα υποψήφιος Δήμαρχος πού θά τολμούσε ποτέ νά κατέβαινε ανεξάρτητος !

Δήμαρχοι, πού παρ΄ όλη ενδεχομένως την καλή τους διάθεση για προσφορά στους συμπολίτες τους,  δεν είχαν και τα φόντα γι΄αυτό το αξίωμα,  και πού υπήρξαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων ανάπτυξης πού χρειαζότανε η πολιτεία μας !

Πού υπήρξαν πολύ μικροί για να ανανεώσουν αυτή την Πολιτεία, και πού δυστυχώς αυτό, ποτέ τους δεν το κατάλαβαν για να παραιτηθούν, και πού εν τούτοις από έναν στείρο εγωΪσμό επέμεναν…

Αλλά, και δημότες, πού αντί να τους δώσουν ένα μάθημα απόρριψης, αυτοί, από πολιτικό μικρόβιο κυρίως εμφορούμενοι, τους ψήφιζαν και τους ξαναψήφιζαν κι΄ άς έβλεπαν ότι έτρωγαν τα χάλια της Πολιτείας καθημερινά  μέσα στα μούτρα τους !
Την πλήρωναν όμως και άλλοι, πού δεν έφταιγαν…

Γιατί κακά τα ψέμματα, δυστυχώς η  Πάτρα μας, από το 1981 και μετά, πέρασε στα χέρια της... πράσινης ΠΑΣΚΕ.

Κι΄ έτσι  στον Δήμο, στην Νομαρχία, Επιμελητήρια,   Εργατικό Κέντρο, Διοικήσεις Πανεπιστημίων,   Οργανισμοί, ΠΑΝΤΟΥ  τοποθετήθηκαν "πράσινοι".

 Όλοι αυτοί εξέφρασαν την κουλτούρα του "επανεκλέγεσθαι." Δεν είχαν σημασία για όλους αυτούς τα έργα υποδομών. Τι είναι αυτό; Δεν το ήξεραν ! Δεν το ήθελαν !

Αυτοί ήθελαν μόνο το να βρίσκονται στα πράγματα, το να διορίζουν τα παιδιά τους κα΄ενδεχομένως τους εαυτούς τους, στο να ακούγεται το όνομά τους…
Ακούς τώρα, «έργα υποδομών και ανάπτυξης» ! Πολύ μπανάλ γι΄ αυτούς…

Γι΄ αυτό και δεν έχουμε μέχρι σήμερα ούτε δρόμους, ούτε ανάπτυξη, ούτε χώρους περιπάτου, ψυχαγωγίας, αλλά μόνο γούβες, σπασμένα πεζοδρόμια, και καρναβάλια.

Σημασία γι΄ αυτούς τους ανθρώπους είχε, τό να μοιράζονται σταθερά οι Δημόσιες θέσεις στους ίδιους δικούς τους ανθρώπους με  αντίτιμο την διανομή μελετών, μικροέργων,  διορισμών, θέσεων κ.λπ.
Η Πάτρα έγινε ένα μεγάλο μαγαζί ολίγων κομματικών στελεχών που μοίραζε αφειδώς σε δικούς της ανθρώπους διάφορα ρουσφέτια...

Ποιός να ενδιαφερθεί για την εικόνα τη Πόλης  ( άς είχαν προς τούτο και  αρμόδιο Αντιδήμαρχο «εικόνας της πόλης»).
Ποιός να ενδιαφερθεί, για το  μέλλον  της πόλης, για  τις ευκαιρίες της, για την εμφάνισή της, την καθαριότητά της, και την ανάπτυξή της ;

Δεύτερον: 
ο κοινωνικός της ιστός:
Η Πάτρα δέχθηκε ένα μεγάλο αριθμό δημοτών άλλων γειτονικών περιοχών.
Έτσι, εδώ υπάρχουν κάπου 35.000 Αιτωλοακαρνάνες, περίπου 20.000 Ηλείοι, μπορεί και 80.000 Καλαβρυτινοί, Αρκάδες, Λάκωνες, Μεσσήνιοι, χώρια τους φοιτητές πού συνήθως δεν ενδιαφέρονται για την ευπρέπεια της πολιτείας…

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων αυτών δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή αν θα βουλιάξει η πλατεία Γεωργίου. Είναι όλοι τους σχεδόν δεμένοι με τις γενέτειρές τους, όχι με την Πάτρα ! 

Γι΄ αυτό και δεν συμμετείχαν ΠΟΤΕ σε μια κίνηση υπέρ της πόλης.

Κλασικό παράδειγμα αδιαφορίας ακόμη και για το κυκλοφοριακό πού βασανίζει την πόλη μια 10ετία τώρα, είναι το ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας επιφανής άνθρωπος, μία οργάνωση, ένα σωματείο, σύσωμοι βουλευτές και πολιτευτές να ζητήσουν από Κυβέρνηση, Δήμο, Περιφέρεια, και Αποκεντρωμένη διοίκηση να δώσουν επιτέλους ένα τέλος στο έργο της Μικρής Περιμετρικής πού θα διευκολύνη χιλιάδες πολίτες και θα ανασάνει κυκλοφοριακά αυτή η Πολιτεία….

ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ  βουλευτής δεν βρέθηκε να πάρει στούς ώμους του αυτό το θέμα, πλήν του ανεξάρτητου βουλευτή του κ. Νικολόπουλου πού προς τιμή του κατέθεσε πέρυσι επερώτηση στην Βουλή.  
Οί άλλοι πού ήσαν ; « Οί δε εννέα, πού;»

Και πέραν τούτου…

Τρανταχτό παράδειγμα υπήρξε επίσης η σύνδεση Πάτρας – Ιταλίας πού ξεκίνησε το 1980.
Στην δική της γραμμή η Πάτρα είδε να επενδύουν Κρήτες, Αρκάδες, Αθηναίοι, και εσχάτως λόγω της κρίσης  Ιταλοί, ( όμιλος Γκριμάλντι ).

 Και τώρα ενώ πλησιάζουν οί δημοτικές εκλογές θα έλθουν πάλι οί ίδιοι σχεδόν άνθρωποι να μας μιλήσουν πάλι για τα ίδια πράγματα πού μας μίλησαν οί πολιτικοί πάτρωνες και παπούδες τους, εδώ και 40 τόσα χρόνια…

Όμως παλιά κρασιά φρέσκα δεν γίνονται !
Γίνονται ξύδια και μάλιστα χαλασμένα !

Αρκεί επιτέλους να το καταλάβουν αυτό και οί δημότες Πατρινοί και να μη πιούν απ΄ αυτά τα «παλιά κρασιά», για να μη μας εύρουν πάλι, «μια από τά ίδια».

Αρκετά πιά, επιτέλους δεν βαρεθήκαμε ;

Και ακόμα κάτι πού όλοι οί «σωτήρες μας» ξέχασαν ακόμη και να το αναφέρουν !
Φαντάσου δηλαδή ενδιαφέρον πού έχουν για τα τοπικά πράγματα…

1) Το ένα είναι το κυκλοφοριακό πού συνδέεται άμεσα με την  Μικρή Περιμετρική πού 9  χρόνια τώρα την έχουνε αφήσει στην μέση και δεν την τελειώνουν:

http://patrablog.blogspot.gr/search/label/%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%AE%20%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE%E2%80%A6  

2) Και το άλλο είναι η αξιοποίηση ανάβασης πολιτών, στο μοναδικό βουνό και θέρετρο της Πάτρας, στον Παναχαϊκό:

  

http://patrablog.blogspot.gr/2010/03/blog-post_11.html 

http://patrablog.blogspot.com