Οί δυσκολότερες εκλογές της ζωής μου…

Οί σωτήρες τού Έθνους !

( τώρα, άν τούς λέγαμε ούστ ! από εδώ, θα είχαμε άδικο; )

Οί περισσότεροι από αυτούς μας ξεπούλησαν στους ξένους, μας κόψανε τους μισθούς, μας κούρεψαν τα ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου όπου είχαμε βάλει τις μικρές οικονομίες μιάς ολόκληρης ζωής, μας κατέστησαν άνεργους…

Εκείνο πού τούς ενδιέφερε ήταν μή χάσουν οί Τράπεζες, όχι οί πολίτες !

Κι΄ εν τούτοις, αντί να πάνε σε καμιά σπηλιά να κρυφτούν από την οργή τού λαού, έχουν το απύθμενο θράσος, βάζοντας νέο αρχηγό καί επειδή τούς φυλάνε ραβδούχοι αστυφύλακες τών 600 ευρώ, να διοργανώνουν συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος νομίζοντας πώς ο λαός τώρα με τον νέο αρχηγό έχει ξεχάσει τα παθήματά του και την πείνα του…

Αιώνιοι πολιτικάντες, αυτόκλητοι σωτήρες και απατεώνες πού ντέ και καλά θέλετε οπωσδήποτε να διοικείτε καί να σώζετε τους άλλους…

Γκεσέμια του πολιτικού βίου πού μόνο το κυπρί σας λείπει για να οδηγείτε τους αφελείς…

Γιατί όμως φθάσαμε ως εδώ; Υπάρχει  απάντηση ;

Γιατί φθάσαμε ως εδώ;

 

«…Το σοβαρώτερο γεγονός σε μία χώρα είναι η εκλογή των αρχόντων που θα την κυβερνήσουν.
 

Οι λαοί ακολουθούν τους αρχηγούς των, τους οποίους αγαπούν και μιμούνται. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την τεράστια σημασία που έχει η εκλογή καλών ή κακών αρχόντων. 

Όμως πολύ λίγοι σκέπτονται στα σοβαρά την αξίαν της ψήφου τους και την ευθύνην τους απέναντι Θεού και ανθρώπων, την ώρα που ψηφίζουν…

Σε λίγες μέρες θα κληθεί και ο λαός μας, για άλλη μια φορά να εκλέξει τους άρχοντας που θα τον διοικήσουν. 

Θα ξεπεταχτούν πολλοί και διάφοροι υποψήφιοι, παλαιοί και νέοι, γνωστοί και άγνωστοι. Θα τους ακούσωμε να ομιλούν από τά ΜΜΕ και τους εξώστες στις πλατείες.

Θα γράφουν στις εφημερίδες, θα εξαγγέλλουν προγράμματα, θα σκορπούν υποσχέσεις, θα περιέρχονται τις συνοικίες και τα χωριά, θα περιστοιχίζωνται από τους φίλους των και θα ποζάρουν χαριτωμένα στα διαφημιστικά έντυπα, στους τοίχους και στα οχήματα.

Η Ιστορία διδάσκει πως οι λαοί εύκολα παρασύρονται και δημαγωγούνται.

Και ο λαός μας έχει μία πλούσια πείρα από τα αρχαία χρόνια, που δεν τη χρησιμοποιεί όσο πρέπει, γι' αυτό και απέχει πολύ ακόμη από μία σωστή και σωτήρια τοποθέτηση της ψήφου του.

Πρώτα απ’ όλα, οι άρχοντές μας θα πρέπει να είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, πραγματικά πιστοί και ειλικρινά αφοσιωμένοι στην θρησκεία των πατέρων μας. Χριστιανοί όχι στους τύπους και Ορθόδοξοι όχι στα χαρτιά.

Είμαστε ένας λαός φαινόμενο θρησκευτικής ομοιογένειας.

Μασσώνοι, Χιλιαστές, και άθεοι πρέπει να καταψηφισθούν ανελέητα με την ψήφον του ευσεβούς Ορθοδόξου λαού μας.

Οι άρχοντές μας πρέπει επίσης να είναι πατριώτες.

Μέσα στην ψυχή τους πρέπει να ζεί η Ελλάδα με όλο το μεγαλείο της.

Πατριώτες όμως σωστοί και ολοκληρωμένοι, όχι απ’ αυτούς που τάχα κόπτονται για την πατρίδα και τα ιδανικά, χωρίς να τα πιστεύουν και υποκριτικά τα βάζουν σαν προκαλύμματα ανόμων συμφερόντων και φρικτής εκμεταλλεύσεως.

Χρειάζονται λοιπόν αγνοί πατριώτες !

Ο λαός μας θέλει τους άρχοντές του ανθρώπους του λαού. Όχι από εκείνους που μιλούν για το λαό και δεν έχουν άλλη σχέση μαζί του, παρά να τον απατούν και να τον εκμεταλλεύονται.

Άρχοντες  με ανθρωπιά, που θα σκύψουν σαν καλοί Σαμαρείτες να δέσουν τις πληγές, να βοηθήσουν και να σώσουν τον ημιθανή και πάντα αδικημένο λαό μας.

Να ακούσουν τους στεναγμούς και τα παράπονά του.

Να βρίσκονται πάντα κοντά του, να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, να αγωνίζονται για τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, να βοηθούν, να προστατεύουν, να θυσιάζονται, για να κλείνουν τα στόματα των εχθρών και των υπονομευτών, που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία και τα βάσανα του λαού.

Ο λαός μας θέλει τους άρχοντες του ανθρώπους της Εκκλησίας, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως χωρίς την ευσέβεια και την προσήλωση στην Εκκλησία, ο άνθρωπος αποχαλινώνεται και παρασύρεται σε κάθε κακό.

Δεν θέλει να τους βλέπει μόνο στις επιδεικτικές Δοξολογίες και παρελάσεις, με τις φανταχτερές εμφανίσεις.

Τους θέλει ευλαβείς και προσευχομένους, να εκκλησιάζονται, να εξομολογούνται και να κοινωνούν, να πιστεύουν στον Θεόν, να αγαπούν τον Κύριον ( όχι αλιβάνιστους πού κάνουν περατζάδες στίς Εκκλησίες και κάθονται μάλιστα όρθιοι μπροστά – μπροστά για να τους βλέπει ο κόσμος…)

Για τον λαό μας και την πατρίδα μας είναι μέγα δυστύχημα ότι από την ανασύσταση του Ελληνικού Κράτους ελάχιστα φωτεινά παραδείγματα πολιτικών με εκκλησιαστική συνείδηση συναντούμε.

Οι περισσότεροι ήσαν ξένοι προς την Εκκλησία, αδιάφοροι και εχθρικοί.

Τέλος, ο λαός μας θέλει τους άρχοντές του ανθρώπους με όλη τη σημασία της λέξεως, ικανούς, μορφωμένους, με ήθος, χαρακτήρα και ψυχικό μεγαλείο. Σήμερον κατήντησε πολιτικός να σημαίνει έναν επαγγελματία κακής μορφής. 

Σήμερα Αρχηγός κόμματος πού να είναι και άνθρωπος είναι μέγα ευτύχημα.

Η εκλογή αληθινών ανθρώπων εκπροσώπων του λαού προϋποθέτει το ξεδιάλεγμά τους, όπου κι αν βρίσκονται και πάνω από κόμματα και προσωπικές επιδιώξεις.

Εδώ όμως χρειάζεται η ανάπτυξη του πολιτικού αισθητηρίου του λαού, για να μη μπαίνει η ψήφος του στη ζυγαριά του κεράσματος, της κουμπαριάς, του προσωπικού ρουσφετιού, και της τυφλής ιδεολογίας και προσωπολατρείας.

Πρέπει να νοιώσει ο λαός μας πως η ψήφος του είναι ένα  παντοδύναμο όπλο, πού μπορεί να δημιουργήσει είτε την ευτυχία, είτε τήν δυστυχία.

Υπάρχει μεγάλη ηθική κρίσις παντού, και βεβαίως και στην πολιτική ηγεσία.

Η ψήφος μας μπορεί να αναζητήσει και να τιμήσει τους ανθρώπους με τα παραπάνω προσόντα και να τους καταστήσει κυβερνήτες μας.

Οι Εκλογές που έρχονται ας δείξουν πως είμαστε άξιοι καλύτερης τύχης, σαν άνθρωποι και σαν Έθνος.

( Το κείμενο αυτό με τίτλο «Εκλογές» είναι γραμμένο από τον τότε μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Τιμόθεο, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης και είναι χαρακτηριστικά επίκαιρο ακόμη και σήμερα…)

( Όχι λοιπόν λευκό, όχι άκυρο, όχι βαριέμαι να ψηφίσω καί πάω γιά μπάνιο, γιατί ευνοούνται μ΄ αυτά οί μεγάλοι...)

====================================

Ένας καθηγητής φιλοσοφίας πού έχει κάτι ακόμη να προσθέσει για τις εκλογές πού έρχονται…

++++++++++++++++++++++++++