Μετά από μακρά ασθένεια και τις όποιες παλινωδίες και επιστροφές της, μία προς το καλό και μία προς το χειρότερο για τρία περίπου χρόνια, τελικά ο θάνατος επικράτησε…
Ο καθηγούμενος της Αγίας Λαύρας , ο «πατέρας Φιλάρετος» όπως ήταν γνωστός στους περισσότερους, σημάδεψε την Εκκλησιαστική ζωή της περιοχής μας τόσο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξίου Πατρών πού ως μετόχι της Αγίας Λαύρας υπηρέτησε, όσο και στα Καλάβρυτα πού αργότερα μετακινήθηκε όταν αποθανόντος του τότε ηγουμένου Δημακοπούλου ψηφίσθηκε ο αείμνηστος ως ηγούμενος…
Υπήρξε παράδειγμα κληρικού τόσο για την απλότητα πού τον διέκρινε, όσο και για τον ίσο και ντόμπρο λόγο του, πάντα χωρίς περιστροφές αλλά και με περισσή ευγένεια και αρχοντιά…
Αιωνία αυτού η μνήμη, κι΄ άς έχουμε την ευχή του και την ευλογία του…
Τά ΜΜΕ έγραψαν σχετικά …
"...Η καταγωγή του μακαριστού Γέροντα ήταν το Κρυονέρι Τριφυλίας του νομού Μεσσηνίας.
Εκάρη μοναχός στις 28 Σεπτεμβρίου 1975 στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας. Ακολούθως στις 27.03.1977 χειροτονήθηκε διάκονος στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Δημητρίου Ελασσώνος υπό του μακαριστού Μητροπολίτη Ελασσώνος κυρού Σεβαστιανού, την δε 10η Απριλίου 1983 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος υπό του ιδίου στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου οδού Μετσόβου Αθηνών λαμβάνοντας το οφίκκιο του Αρχιμανδρίτη.
Στη συνέχεια ανέλαβε τα καθήκοντα Πρωτοσύγκελου στην Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος, όπου ανέπτυξε αξιόλογη διοικητική και πνευματική δραστηριότητα.
Την 1η Ιανουαρίου 1985 έλαβε κανονικό απολυτήριο από την Ιερά Μητρόπολη Ελασσώνος δια την καθ’ ημάς Ιερά Μητρόπολη και έκτοτε εγκαταστάθηκε στην Ιερά Μονή Αγίας Λαύρας.
Διετέλεσε Μετοχιάρης στο Μετόχιο της Ιεράς Μονής, Αγίου Αλεξίου στην Πάτρα, όπου διακρίθηκε για την ιεροπρέπεια, το ήθος, την ακεραιότητα του χαρακτήρα, την εντιμότητα, την πνευματική προσφορά του, το αγωνιστικό του φρόνημα και την εργατικότητα, απολαμβάνοντας τον απεριόριστο σεβασμό και την εκτίμηση των κατοίκων της περιοχής.
Τέλος, κατά το έτος 1993 παραιτηθέντος του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής μακαριστού Γέροντος Ανθίμου Δημακοπούλου, εξελέγη Καθηγούμενος της Μονής.
Η τελετή της ενθρονίσεως έγινε την 12.12.1993, χοροστατοῦντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ.κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ.
Οι διοικητικές και πνευματικές ικανότητες που τον διέκριναν συνέβαλαν ώστε να επανδρώσει την Ιερά Μονή με νέα Αδελφότητα, να ανακαινίσει αυτήν και ταυτόχρονα να αναδείξει και αξιοποιήσει τα περιουσιακά στοιχεία αυτής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι με την άσκηση της πνευματικής πατρότητος ως εξομολόγος βοηθούσε πολύ τους προσκυνητές, οι οποίοι συνέρρεαν στην Ιερά Μονή προκειμένου να δώσουν λύση στα πνευματικά του προβλήματα.
Στις σχέσεις του με την Αδελφότητα απολάμβανε του απολύτου σεβασμού των Μοναχών.
Τελούσε συχνά Ιερές Αγρυπνίες και είχε πνευματική επικοινωνία με πολλούς νέους ανθρώπους.
Διεκρίνετο δια την πραότητά του, την αυστηρότητά του, τη φιλοξενία του και δια την αγάπην & υπακοήν του στην Αγία μας Εκκλησία.
Ο π. Φιλάρετος εσπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και υπήρξε συμφοιτητής με τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη μας κ.κ. Χρυσόστομον, τους Αρχιμανδρίτες π. Χρύσανθο Στελλάτο & π. Ιερόθεο Ζαχαρή, αλλά και με άλλους ιερείς της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Εκ μέρους της Μοναστικής Αδελφότητος της Αγίας Λαύρας, ευχαρίστησε όλους ο ιερομόναχος π. Ευσέβιος.
Παρευρέθησαν όλοι οι Ηγούμενοι των Ιερών Μοναστηρίων της Ι.Μ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας και της Ι.Μ. Πατρών, ως και Ηγούμενοι και Αδελφότητες από άλλες Ιερές Μονές από τον Ελλαδικό χώρο,αλλά και από την Κύπρο. Την εξόδιο ακολουθία εκάλυψε ο Τ/Σ της Ι.Μ.Πατρών «ΛΥΧΝΟΣ» με συνεργείο το οποίο μετέβη επί τούτου εις την Ι.Μ. Αγίας Λαύρας με επικεφαλής τον Παν/το Αρχιμανδρίτη π. Χρύσανθο Στελλάτο, Δ/ντη των Μ.Μ.Ε. της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.
Πλήθος Λαού έδωσε συγκλονιστική μαρτυρία σεβασμού και αφοσιώσεως στην Αγία μας Εκκλησία, στο Μοναχικό Ιδεώδες και στο πρόσωπο του μακαριστού Ηγουμένου.
Την Ιερά Αγρυπνία που προηγήθηκε, τέλεσε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Χρυσοποδαριτίσσης Πατρών, Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Μπαρούσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου