"Σύναξη πάλι εκάμανε οι Ζωνιανοί στον Άδη, τούς κάλεσαν οι 17, πού πέσανε στ' Αρκάδι...»(λαϊκό άσμα)

Ο Αλή μπαμπάς και οί 40 κλέφτες – Ζωνιανά, και βίοι παράλληλοι...

(εδώ, με 400 κλέφτες απασχολούμενους σέ γεωργικές… «καλλιέργειες» )

Πάνω λοιπόν πού λέγαμε ότι με τά νέα μέτρα πού πάρθηκαν εδώ στην Πάτρα θα γλιτώναμε από τους Αφγανούς, τους Κούρδους, και τους Μούρδους ( γράψε «μούργους» ), μας προέκυψε νέο θέμα τώρα, όχι βέβαια τοπικό αλλά με Πανελλήνιες προεκτάσεις, για το οποίο σκεφθήκαμε να κάνουμε και μια μικρή αναφορά καθ΄ ότι επίκαιρο…

Μάθαμε λοιπόν τελευταία, ( κάποιοι άλλοι το ήξεραν βέβαια νωρίτερα ), ότι εκεί πάνω στον Κρητικό Ψηλορείτη κατοικεί μία ορεσίβια φυλή Ελλήνων, και υποτίθεται χριστιανών στο θρήσκευμα ( και τρομάρα να τους έλθει μ΄ αυτά πού κάνουνε), πολύ διαφορετική από την υπόλοιπη Ελλάδα…

Και μάλιστα, ότι οί περισσότεροι απ΄ αυτούς δεν θα το είχαν και σε τίποτα ( λίγο να τούς αφήνανε ακόμη ), νά υψώσουν καί σημαία ανεξαρτησίας δικής τους εμπνεύσεως και ζωγραφικής με δυό φούντες χασίς στο κέντρο και ένα καλάσνικωφ από πάνω, προφανώς για να τους θυμίζει το «ιερό καθήκον» πού έχουν νά επιτελέσουν απέναντι της κοινωνίας !

Μάθαμε ακόμη, ότι εκτός από τις γνωστές αγροτικές σειρές « Funda – Lite» και «Mylopotamos – extra» πού καλλιεργούν για να βγάζουν το φτωχό ψωμάκι τους, ότι η «ποιότητα» είναι πρώτη στην Ολλανδία ( εκεί έφτασε η χάρη τους ), κι΄ ότι έχουν τόσες πολλές φυτείες στο χωριό τους πού μη έχοντας πού αλλού να τις φυτέψουν τις φύτεψαν επάνω στις ταράτσες των σπιτιών τους και πάνω στα κεραμίδια τους !

Πάλι καλά πού δεν τις φύτεψαν και πάνω στά κεφάλια τους, με την φόρα πού είχαν πάρει!

Εφάρμοσαν προφανώς στην πράξη, μία παλαιότερη «κοινωνική οδηγία» γνωστού πολιτικού, πού οί κακές γλώσσες έλεγαν ότι ήταν υπέρ της λύσης των «προσωπικών ναρκωτικών» μ΄ εκείνη τήν γνωστή παρότρυνση:

« Φύτεψε κι΄ εσύ μια φούντα για προσωπική σου χρήση στην γλάστρα του σπιτιού σου ! »

Λιθόκτιστη ντάπια των Ζωνιανών, ίσως και μυστικό «εργαστήριο», χρήσιμη πάντως «έν καιρώ πολέμου…» !

Μας έζωσαν λοιπόν τά φίδια σαν πλήθυναν οί αποκαλύψεις από τά Ζωνιανά, καθώς κι΄ οί φήμες για άλλα, πολύ περίεργα πράγματα…

Ειπώθηκε ακόμη, ότι κυκλοφορούν με κάτι θηριώδη και πανάκριβα αυτοκίνητα με φιμέ τζάμια άνεργοι όντες ( γιατί τους στραβώνει ο ήλιος βγήκε κάποιος και είπε, και μας στράβωσε όλους μετά...), ότι κάνουν πολλά παιδιά ( για να έχουν προφανώς και πολύ προσωπικό για το «πότισμα» ), και ότι τέλος πάντων δίνουν «ζωή και μαγκιά» στον τόπο τους με τά τόσα «ωραία» πού κάνουν εκεί πάνω, βοηθούντος και του καθαρού αέρα, του βουνίσιου πού λέμε, κι΄ ότι έχει να πατήσει αστυνομικός στα μέρη τους από την εποχή του Αρταξέρξη, για να μη πούμε και νωρίτερα…

Μά θα μού πείτε τώρα, υπάρχουν τέτοια γραφικά μέρη και δεν τά ξέραμε;

Τόσο καθυστερημένοι στην Πατριδογνωσία λοιπόν υπήρξαμε, πού μόνο τά Σαγέϊκα μάς ήταν γνωστά, με τά θρυλικά εμπόριά τους, και μας προέκυψε τώρα και Μυλοπόταμος;

Ναι φίλοι μου, πιαστήκαμε αγεωγράφητοι, άθλιοι, και ανημέρωτοι, και πολύ λυπάμαι για τά χάλια μας, αλλά αυτά έχει η ζωή…

Το παρακάτω ποίημα, είναι από γνωστή συλλογή ενός αγνώστου ποιητή:

"Σύναξη πάλι εκάμανε οι Ζωνιανοί στον Άδη.

Τους κάλεσαν οι 17 που πέσανε στ' Αρκάδι

Καλούν και τσ' άλλους Ζωνιανούς από τη Θεσσαλία

Θράκη, Μωριά, και Ρούμελη, και τη Μακεδονία

Ήπειρο, Κρήτη και νησιά και τη Μ. Ασία

όσους για την πατρίδα μας γενήκανε θυσία.

Γιατί στην επικράτεια δεν είναι ούτε στρέμμα

που να μην το ποτίσανε οι Ζωνιανοί με αίμα.

( αυτό μάλιστα... )

Για να μπορούμε σήμερα ελεύθερα να ζούμε

κι αιώνια τη μνήμη τους ως πρέπει να τιμούμε."

Κλείνουμε τώρα την παρένθεση ερχόμενοι και στα δικά μας …

Για τό κυκλοφοριακό λοιπόν μιλήσαμε αρκετά, για τους μετανάστες επίσης, για τις αμέτρητες γούβες και τις παράνομες πινακίδες STOP και GARAZ πού έχει βάλει ο καθένας από μία και χωρίς άδεια, και γι΄ αυτές μιλήσαμε…

Τι άλλο μας μένει;

Θα σταθούμε λοιπόν τώρα, σε δυό τελευταίες επισημάνσεις πού τρέξανε στις τοπικές ειδήσεις, και αυτές είναι :

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ !

1^η ) Μπαράζ κλοπών και διαρρήξεων σ΄ όλη την Πάτρα…Κάθε ατιμωρησία, δρά καταλυτικά στην εμπέδωση της ασφάλειας του πολίτη!

Μεγάλο κακό φαίνεται να έχει πέσει στην τοπική κοινωνία μας, μαχαίρια αστράφτουν, τσάντες ξυραφίζονται και κλέβονται, πιστόλια απειλούν πολίτες, ναρκωτικά κυκλοφορούν μέχρι καί στίς λαϊκές χέρι μέ χέρι, ξύλο πέφτει, τρέχει η Αστυνομία με φιλότιμο να συλλάβει τους κακοποιούς και αφού κινδυνέψουν και κάποιοι αστυνομικοί να χάσουν και την ζωή τους για να τους συλλάβουν ( και ν΄ αφήσουν γυναίκα και παιδιά στους πέντε δρόμους), στο τέλος διαβάζουμε στις εφημερίδες και το φινάλε της υπόθεσης πού μας αφήνει εμβρόντητους:

« κατόπιν συντονισμένης προσπάθειας της αστυνομίας συνελήφθη ο κακοποιός πού απείλησε, μαχαίρωσε, έσφαξε κλπ. και αφού προσήχθη για κανονική ανάκριση, πήρε τακτική δικάσιμο και αφέθηκε ελεύθερος ! »

( προφανώς για να ξανακάνει τά ίδια… )

ή :

« συνελήφθη ο κακοποιός πού έδειρε άγρια και μαχαίρωσε προχθές έναν καταστηματάρχη, αλλά λόγω παρέλευσης του αυτόφωρου, αφέθηκε ελεύθερος ! »

( …και είς άλλα με υγεία ).

Αρκετοί πολίτες όμως, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, νομίζουμε ότι δικαιολογημένα διερωτώνται τώρα και λένε:

« Όταν ένας αστυνομικός βλέπει, ότι ο κακοποιός τον οποίο συνέλαβε χθές μετά πολλών βασάνων και καταδιώξεων τώρα ν΄ αφήνεται ελεύθερος, πώς μπορεί μετά αυτός να δουλέψει με συνέπεια για συλλήψεις κακοποιών και γιατί να το κάνει διακινδυνεύοντας έτσι την ζωή του;

Βέβαια, εμείς οί αστοί δεν ξέρουμε πολλά - πολλά από ποινική δικονομία, από δικαστικά άρθρα και νομικά παραθυράκια και τερτίπια, αλλά σαν πολίτες αυτής της ταραγμένης, τελευταίως πολιτείας, σκεπτόμαστε μήπως εάν όλα αυτά πού συμβαίνουν γύρω μας ανήκουν σε μία ευνομούμενη, ή μήπως σε μια τριτοκοσμική πολιτεία;

Και το λέμε αυτό, βλέποντας νόμους και τακτικές πού διασφαλίζουν περισσότερο τον ένοχο και αδικούν κατάφωρα το θύμα.

Και πώς μπορεί ένα δεδηλωμένο κακοποιό στοιχείο ν΄ αφήνεται μια, και δυό, και τρείς φορές ε λ ε ύ θ ε ρ ο από τους ανακριτές και τους εισαγγελείς , ώστε να συνεχίζει την τρομοκρατία των συμπολιτών του, όπως συνέβη με την γνωστή καί παλαιότερη υπόθεση της Παραλίας Πατρών;

Άραγε, για τά όσα υπέστησαν τά θύματα αυτά από τις απελευθερώσεις των κακοποιών, κανείς κρατικός λειτουργός δεν έχει ευθύνη;

Μήπως θα έπρεπε σε ένα κράτος δικαίου να αναζητηθούν αυτόματα και ευθύνες για όσους άφησαν τέτοια θηρία ελεύθερα, και μάλιστα να αναγκαστούν να πληρώσουν και από την ατομική περιουσία τους αποζημιώσεις τούς παθόντες ( κι΄ όχι από τον κορβανά του κράτους ), ώστε σε επόμενη φορά να σκεφτούν πολύ καλά, τέτοιες νέες «απελευθερώσεις;»

Και μπαίνει πιά το ερώτημα:

Μήπως κάποιοι νόμοι πού γράφτηκαν για κάποιες άλλες, ήσυχες εποχές, πρέπει τώρα ν΄ αλλάξουν;

Καί τί σημαίνει ότι, έτσι καί περάσει τό λεγόμενο "αυτόφωρο" ο ελαφρά εγκληματίσας δέν συλαμβάνεται γιατί δέν τόν πιάσαμε στό πρώτο-δεύτερο 24ωρο ( κρυβότανε βλέπετε ), καί ώς εκ τούτου μπορεί νά κοιμάται ήσυχος μέχρι νά γίνει δικαστήριο, συνεχίζοντας νά απειλεί καί νά βασανίζει όπως καί πρώτα τούς συμπολίτες τους;

Μήπως αναβιβάσαμε πιά, τήν κάλυψη τού "Αυτόφωρου" στό ύψος ενός ιδιότυπου "εμπάργκο τής εγκληματικότητας; "

Αυτά είναι ερωτήματα κρίσιμα στα οποία, τόσο ο μέσος όσο και ο παθών πολίτης, ζητεί και οφείλει απάντηση!

Το από πού θά την πάρει όμως, έ, αυτό είναι μία άλλη ιστορία…

2^η ) Ένας δήμαρχος πάνω απ΄ τά κάγκελα !

Το ιστορικό σχολείο επί του οποίου εσημειώθη το άλμα του Μεγαλέξανδρου προς το καταραμένο φίδι…

Και βέβαια πρόκειται για τον κ. Κολιτσίδα, Δήμαρχο των Δεμένικων-Μεσάτιδος και γύρω χώρας, πού μ΄ ένα σάλτο – μορτάλε και χωρίς κοντάρι στο χέρι του πέρασε σαν ιπτάμενος σίφουνας τά κάγκελα του υπό κατάληψη σχολείου, μπήκε σαν Μεγαλέξανδρος μέσα στο περιβόλι του και σκότωσε το καταραμένο φίδι!

Το φίδι της ασυνεννοησίας, της γραφειοκρατίας, της αντιπαράθεσης, και της μαθητικής λουκετομανίας !

Τά βρήκε με τους μαθητές, συμφώνησαν για νέο σχολείο, τέρμα και η κατάληψη, τά σχολείο ξανάνοιξε!

Μπράβο σου Δήμαρχε, κι΄ άς μη σε ξέρουμε προσωπικά, έβγαλες ασπροπρόσωπο και τ΄ όνομά σου, ζήτω κι΄ ο παππούς σου πού σού τό χάρισε, πάντα τέτοια να κάνεις, βούηξαν και οί εφημερίδες με το σκέρτσο σου, τώρα ακούνε «Κολιτσίδας» κάποιοι κακοί Ρομά και περιθωριακά στοιχεία στα Δεμένικα, και από τον φόβο τους τρέχουν και πάλι τρέχουν για να γλιτώσουν από το βόλι σου…

Δήμαρχε, έβγα έξω, μη κρύβεσαι από ταπείνωση! Έβγα να σε χειροκροτήσουμε…Ράμπο θέλουμε για τά προβλήματά μας !

Συμπέρασμα:

Ράμπο δημάρχους λοιπόν θέλουμε, κι΄ όπου τους βρούμε να τους ψηφίζουμε μπάς και διορθώσουμε τίποτα, από τά αιωνίως αδιόρθωτα…