Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αυτοκτονίες…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αυτοκτονίες…. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

« Aγόρασα σχοινί, μάνα φεύγω, να μού προσέχεις την γάτα…»






"Καί απελθών απήγξατο..."
( Ιούδας)





Αυτό πού συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας είναι πιά από τα άγραφα…
Αυτός ο κύκλος αυτοτιμωρίας των πολιτών, αυτό το ειδεχθές και συνεχές έγκλημα του ανθρώπινου προσώπου προς τον εαυτό του πρέπει να κλείσει και να τελειώσει το γρηγορώτερο…
Η αυτοκτονο-λαγνεία των εφημερίδων και των Μέσων Ενημέρωσης πού προβάλλουν συνεχώς τρόπους αυτοκτονίας δυστυχισμένων ανθρώπων για να ανεβάσουν την κυκλοφορία τους δήθεν για ενημέρωση, πρέπει να αποτελέσει θέμα ερεύνης των Δικαστικών αρχών προς μια νέα νομοθεσία όπου θα απαγορεύεται αυστηρώς και διά «ροπάλου» η διαφήμιση τρόπων αυτοκτονίας με διασπορά συναφών ειδήσεων…

Θυμόμαστε παλαιότερα, πού και πού εβλεπες είδηση για κάποια αυτοκτονία. Σήμερα οί άνθρωποι έχουν πάει στην άλλη άκρη και με το παραμικρό τερματίζουν την ζωή τους για ασήμαντη αφορμή και γελοίους λόγους…


Διαβάζαμε βιβλία βαρυποινιτών πού πέρναγαν τα χρόνια της ζωής τους στις φυλακές μέσα σε σκοτεινά μπουντρούμια και πού όμως ζούσαν πάντα με την ελπίδα μήπως κάποτε βγούνε έξω όπως και κάποιες φορές με μία πολιτειακή αλλαγή, με μία χάρι συνέβαινε…

Άνθρωποι καταδικασμένοι σε δυό και τρείς φορές ισόβια δεν αυτοκτονούσαν!

Αλλά καθόσαντε εκεί στο κελί τους ψάχνοντας να βρούνε κάποια «εργασία», κάποιο θέμα, για να απασχολούνται, για να περνάνε την ώρα τους…




Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Αυτοκτονία STOP ! Δεν τελειώνεις μ΄ αυτό, σκέψου τι σε περιμένει μετά…





Τις μέρες αυτές, σε γνωστό καφενείο της πόλης συνάντησα για μια ακόμη φορά έναν παλιό δάσκαλο και κατασταλαγμένο φιλόσοφο με πρωτοπόρες πάντα ιδέες στα κοινωνικά θέματα αλλά και εντρυφής παραδοσιακός…

Ήταν βαθιά στενοχωρημένος, ανήσυχος, και αγανακτισμένος θα έλεγα, μ΄ αυτό το κύμα των αυτοκτονιών πού κάθε μέρα βλέπουμε  στις εφημερίδες και πού τελειωμό δεν φαίνεται να έχει…

Σημείωσα ( ώς  http://patrablog.blogspot.com  ) κάποιες σκέψεις του, πού άξιζαν ίσως, και τις μεταφέρω…

«Αυτό το πρωτόγνωρο κακό» μού είπε, «πού θερίζει τελευταία την χώρα μας, όπου για ένα χρέος και ένα ξόδι  πάνε κάποιοι και σκοτώνουν τους εαυτούς τους, ούτε σε υποανάπτυκτες και Τριτοκοσμικές χώρες δεν συμβαίνει…

Μας έρχεται λοιπόν ένας λογαριασμός, ένας πλειστηριασμός, μια κατάσχεση, ή ένα απαιτητό Τραπεζικό δάνειο της τάδε ημερομηνίας και λήξεως πού κάποτε, και καλώς εχόντων των πραγμάτων είχαμε πάρει, και επειδή δεν έχουμε να πληρώσουμε «μπάμ» τραβάμε μια πιστολιά, σφίγγουμε μια θηλιά, κάνουμε ένα άλμα μπαλκονίσιο και άντε μετά ξαπλωνόμαστε σαν κούκλα άψυχη κάτω…