29 Μαϊου -- Τό κούρσεμα τής Πόλης...

« Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι…»

VIDEOs ( σε 4 συνέχειες )

https://www.youtube.com/watch?v=qKLx7s-yek4

τού ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

   "...  Σαν πατήθηκε πιά καί η πόρτα του Ρωμανού και σκοτώθηκε ο βασιλιάς, οι Τούρκοι γιουργιάρανε μέσα στην Πόλη σαν τ' αγριεμένο ξεροπόταμο που κατεβαίνει στενεμένο ανάμεσα στ' αψηλά βράχια, ύστερ' από νεροποντή. Δε μπαίνανε εκατό-εκατό, μηδέ διακόσιοι, μα χιλιάδα απάνω στη χιλιάδα.

Τέτοια ήτανε η μανία τους μη δεν προφτάξουνε να κουρσέψουνε, που απ' το στρίμωγμα λαβωνόντανε συναμεταξύ τους και πολλοί σκάσανε ποδοπατημένοι απ' τους δικούς τους. Και σα μπαίνανε μέσα στο κάστρο, σκορπίζανε άλλος εδώ, άλλος εκεί, κοπάδια-κοπάδια, σφάζοντας όποιον βρίσκανε μπροστά τους, είτε γυναίκα, είτε παιδί, είτε άντρα.

Το μεγάλο μακελειό βάσταξε απ' την ανατολή του ηλίου ίσαμε το μεσημέρι. Πολλοί χριστιανοί κρυφτήκανε μέσα σε λαγούμια και σε σπηλιές κ' ύστερα τους βρήκανε και τους σκλαβώσανε.

Φτάνοντας οι Τούρκοι στην πλατεία, ανεβήκανε στον πύργο και κατεβάσανε τη Βυζαντινή σημαία και τη σημαία τ' άγιου Μάρκου και ισάρανε στον τόπο τους το σαντάρδο του σουλτάνου. Τα κάστρα από τη μιαν άκρη ίσαμε την άλλη πέσανε στα χέρια του Τούρκου. Μονάχα οι Κρητικοί, που βρισκόντανε μέσα στους πύργους του Λέοντα και του Βασιλείου, βαστήξανε τον πόλεμο ίσαμε το μεσημέρι.

Ο σουλτάν Μεμέτης σαν τάκουσε θαύμασε την παλληκαριά τους και τους άφησε να φύγουνε στην πατρίδα τους, παίρνοντας μαζί τους ό,τι είχανε απάνω τους...

Η ώρα της κρίσεως έφθασε για τους 15 των Πατρών και τους 6 της Αιγιαλείας…

Τά δυό παιδιά του λαού πού προβλέπεται να αγωνιστούν στον τελικό, πάνω στα μαρμαρένια αλώνια…

Η ώρα της κρίσεως έφθασε!
Και δεν μιλάμε ασφαλώς για την «άλλη», τήν μεγάλη και φοβερή «Κρίση» ( και ο νοών νοείτω…), αλλά για την κρίση και την επιλογή από τους πολίτες εκείνων των κατάλληλων αρχόντων πού θα αναλάβουν την τύχη των δημοτικών πραγμάτων στα επόμενα χρόνια.
Ετσι λοιπόν, είτε από την πρώτη Κυριακή είτε από την δεύτερη ευχόμαστε και οι εδώ άξιοι της Πάτρας μας υποψήφιοι να επικρατήσουν. Όλοι βέβαια θεωρούν τον εαυτό τους άξιο και ουδείς ψόγος γι΄αυτή τους την αυτοπεποίθηση…

Το ίδιο ισχύει και για τον πιό κατάλληλο Περιφερειάρχη πού καλούμαστε να εκλέξουμε.
Όλοι «έχουν την χάρη τους και την αρχοντιά τους » πού λέει και ο λαός.
Εδώ παρατηρούμε όμως τον μέν κ. Κατσιφάρα να αμύνεται «περί πάτρις», ευγενικά θα λέγαμε, τον δε κ. Φαρμάκη να προσπαθεί να «φαρμακώσει» τον Κατσιφάρα εφευρίσκοντας πολλά και διάφορα «έπεα πτερόεντα» ήσσονος σημασίας πού δεν τα έφτιαξε καλά ο νύν Περιφερειάρχης !
Δέν υποστηρίζουμε ούτε τον ένα ούτε τον άλλο αλλά δεν μπορούμε να μη επισημάνουμε την εν λόγω πολιτική υπερβολή καί «κακομεταχείριση» πού χτυπάει άσχημα για όσους ξέρουν…

 Συμπερασματικά τώρα, εμείς θα αποφύγουμε εδώ να εστιάσουμε το θέμα μας αναφερόμενοι σε συγκεκριμένους Πατρινούς υποψήφιους για το ποιός έχει περισσότερο ή λιγότερο «ρεύμα» και το ποιός είναι πολύ άξιος, σχετικώς άξιος, ή καί ανάξιος, πράγμα  πού θα μπορούσαμε ως blog της Πάτρας (Patrablog ) να παρουσιάσουμε, αλλά θα επικεντρωθούμε μόνο σε μία συνέντευξη ενός άγνωστου σ΄εμάς υποψήφιου Δημάρχου πού βρήκαμε δημοσιευμένη στην διπλανή μας Αιγιάλεια και συγκεκριμένα στην εφημερίδα «Πρώτη».

Και το κάνουμε αυτό γιατί οι ερωτήσεις αλλά και οι απαντήσεις πού διαβάσαμε έχουν πολύ ενδιαφέρον για το πώς σκέπτονται σήμερα οι σοβαροί υποψήφιοι, αλλά και το πώς βλέπει ο πολύς κόσμος ( είτε με χειροκρότημα, είτε με κατηγόριες, είτε και με λάσπη… ) το θέμα των εκλογών επί των δημοτικών πραγμάτων. Άς δούμε όμως την ενδιαφέρουσα αυτή συνέντευξη:

Υπάρχουν και Καλά Νέα πού δίνουν παρηγοριά ανθρωπιάς σε μια κοινωνία υπό κατάρρευση…

Ο πνευμονολόγος Νίκος Κουτσομήτρος
-----------------------------

Πρίν κάποια χρόνια, θα θυμούνται ίσως και οι παλαιότεροι, υπήρχαν και εδώ στην Πάτρα κάποιοι γιατροί πού δέχονταν αρρώστους εντελώς δωρεάν κάποιες μέρες της εβδομάδας. 

Δέχονταν ακόμη και φυλακισμένους, αναξιοπαθούντες, φτωχούς, κατατρεγμένους, αλλά και κάθε άνθρωπο χωρίς να του ζητάνε πιστοποιητικά  Απορίας, Ενορίας, και… Ποινικού μητρώου ! Ένας απ΄αυτούς υπήρξε και ο οφθαλμίατρος Αντωνιάδης στο επάνω μέρος της πλατείας Όλγας, αιωνία αυτού η μνήμη.
Άλλος γιατρός, επιφανής Παιδίατρος αυτός, κομμουνιστής αλλά ιδεολόγος κομμουνιστής όχι φρού - φρού και αρώματα σαν κάποιους πού βλέπουμε σήμερα πού έχουν αριστερό μυαλό και δεξιό στομάχι…

Έκλινε μάλιστα και προς τον Χριστιανισμό άς ήταν Αριστερός, ήξερε να ξεχωρίζει τα πράματα, άκουγε και συζητούσε με κάθε αντίθετη γνώμη και είχε ένα ιατρείο με τοίχους γεμάτους εικόνες, λές και ήταν Εκκλησία !

 Αν μάλιστα του έλεγες ότι δεν έχεις να πληρώσεις επίσκεψη, ( ή αν το έβλεπε και από μόνος του,  είχε αυτή την ιδεολόγο διαίσθηση ), τότε σε κοιτούσε καλύτερα κι΄από αυτούς πού τον πλήρωναν!

Ποτέ του δεν σε κοιτούσε σαν χαρτονόμισμα !

Κι΄όχι μόνο αυτό αλλά αναλόγως της περίπτωσης είτε σού έδινε από δικά του φάρμακα, ή και σού πλήρωνε αυτός από πάνω και τα φάρμακα πού ήθελε το φτωχό παιδί σου!!!

Αυτός ήταν ο Τίμος Παπαδημητρίου γνωστός και διακεκριμένος παιδίατρος της Πάτρας, Κολοκοτρώνη  και Κορίνθου γωνία. Δυό φορές αιωνία η μνήμη αυτού !

Τρίτος γιατρός «δωρεάν ιατρείας - παιδείας» αν δεν είχες να πληρώσεις, υπήρξε και ο παλαιός «δάσκαλος» των γιατρών της Πάτρας ο αείμνηστος  Αριστείδης  Ντόντης  πού είχε ιατρείο κάπου εκεί στα Ψηλαλώνια ! Δίκαιος Αριστείδης ! 

Κι΄αυτός, αν δεν είχες να πάρεις φάρμακα σού έδινε από δικά του. Αυτός υπήρξε ένας από τους ελάχιστους γιατρούς πού μόνο με ψηλάφηση και ίσα πού σε έβλεπε χωρίς πολλές εξετάσεις, ακτινογραφίες, επισκέψεις, κλπ. πετύχαινε ακριβώς τον στόχο του. 

Έβρισκε από τι έπασχες ( ή, δεν έπασχες, ως κατά φαντασίαν ασθενής ). Άντε να βρείς σήμερα τέτοιους γιατρούς πού σε πλακώνουν στίς εξετάσεις για να βρούνε τι έχεις, μιά καί ελάχιστοι είναι αυτοί πού γνωρίζουν από ψηλάφηση ασθενούς !
Σήμερα θέλουνε 15 εξετάσεις και μία αεροφωτογραφία για να σού πούνε «αμέτα σκαρπέτα» τι έχεις, και αν σού το βρούνε βέβαια, δεν το υπόσχονται…

Άς έλθουμε όμως και στην δική μας, σημερινή εποχή, όπως βρήκαμε την είδηση στο The best :

Είδαμε το Φώς τό Αληθινό !

Ο πόλεμος πού γίνεται από τον Σατανά για να διαβάλλει το Άγιο Φώς καί την θαυματουργική του παρουσία εξ΄ ουρανού, ήταν ανέκαθεν μεγάλος.

Εδόθησαν όμως και αφορμές με πρώτη και καλύτερη τα μασημένα λόγια από τον ίδιο τον Πατριάρχη για μία ευχή πού διαβάζεται από χρόνια τώρα με αμφισβητούμενο νόημα περί τής εξ ουρανού καταβάσεως του Αγίου Φωτός προφανώς για να αποφεύγουν ρήξεις, εκδικήσεις, καταστροφές, καί φόνους ακόμη , από Ισλαμιστές Μωαμεθανούς κατακτητές και από άλλα δόγματα πού δεν θέλουν να ακούσουν για την Ανάσταση του Χριστού και την Ορθοδοξία καί ότι η δική τους πίστη είναι ψεύτικη !

Καί κατά δεύτερο λόγο αφορμές εδόθησαν με κάποιες δηλώσεις Αγιοταφιτών πού έχοντας έλθει σε ρήξη με άλλους επί των πραγμάτων Αγιοταφίτες δεν δίστασαν να πούν ότι ένας Αγιοταφίτης ( ο ίδιος πού τα ισχυρίζετο αυτά ) πάει με αναπτήρα και ανάβει την σβηστή ακοίμητη κανδήλα του Πατριάρχη μέσα στο ιερό κουβούκλιο !!!!

Ω, βάθος κακίας και σκανδαλισμού τών πιστών πού δεν γνωρίζουν τα παραμέσα υπάρχοντα προβληματικών μοναχών...

Καί τότε τί ψάχνουν τον Πατριάρχη οι Εβραίοι αστυνομικοί μή έχει φωτιά επάνω του πού θα ήσαν καί οι πρώτοι πού θα κατηγορούσαν για απάτη τον Πατριάρχη λόγω εχθρικής πίστεως Ιουδαϊσμού καί Χριστιανισμού; τί ελέγχουν καί σφραγίζουν τον χώρο, τί παρίστανται ώς μάρτυρες κατηγορίας οι Αρμένιοι πού πρώτοι θα κατηγορούσαν τον Πατριάρχη άν έβλεπαν κάτι ύποπτο;

Καί πώς ανάβουν μόνα τους τα σβηστά κανδήλια ψηλά μέσα στον Ναό, ή και τα σβησμένα κεριά των πιστών πού βρίσκονται στον 2ο και 3ο όροφο στα εσωτερικά θεωρεία όπως βλέπουμε, ή βάζουν το Άγιο Φώς στα πρόσωπά τους αλλά δεν καίγονται;
Άσε πού το Άγιο φώς βγαίνει και άλλες φορές στίς καθημερινές Θείες Λειτουργίες πού γίνονται στον Ναό της Αναστάσεως ! Καί άλλα πολλά...

«…Δεν πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που συνέβησαν τα γεγονότα που θα περιγράψω, όσο μπορώ πιο αντικειμενικά και χωρίς συναισθηματισμούς, όσο γίνεται γιατί πρόκειται για τόσο μεγάλα γεγονότα.

Δεν μου ήταν εύκολο να κάνω κάτι τέτοιο επειδή πρόκειται για εντελώς προσωπικές στιγμές που δεν θάθελα ποτέ να κοινοποιώ δημόσια παρότι σαν ψυχίατρος είμαι συνηθισμένος στο να ακούω τα προσωπικά, των άλλων όμως... Ωστόσο το χρέος προς την Αιώνια Αλήθεια αλλά και τους αδελφούς μου υπερνίκησε κάθε δισταγμό.

ΕΝ  ΤΕΛΕΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ...

Ήμουν φοιτητής της Ιατρικής, στα τελευταία έτη, όταν ήρθαν στο σπίτι μας ένα φιλικό ζευγάρι από τη Φλώρινα για να μας πουν τις εντυπώσεις τους από το ταξίδι που μόλις είχαν κάνει στους Αγίους Τόπους.

Μιλούσε περισσότερο η γυναίκα που ήταν ενθουσιασμένη από αυτά που είδε και έζησε.

Μας διηγήθηκε το φαινόμενο του Αγίου Φωτός που βγαίνει κάθε Πάσχα και το βλέπει όλος ο κόσμος. Η ίδια υπήρξε αυτόπτης μάρτυς και μας είπε, ότι ενώ ήταν στον περίβολο της εκκλησίας, είδε ένα γαλάζιο φως να πλανιέται πάνω από τ α κεφάλια τους σαν ηλεκτρικές εκκενώσεις και με ένα ανεπαίσθητο θρόισμα που τους γέμιζε με αγαλλίαση...

Άκουγα με δυσπιστία και σκεπτόμενος πόσο εύκολα φορτίζονται συναισθηματικά οι γυναίκες ώστε να βλέπουν πράγματα φανταστικά και σε ομαδικό ακόμη επίπεδο... (ομαδική υστερία;) Οχι ότι ήμουνα άπιστος...

Είχα όμως αποκλείσει να γίνονται θαύματα μπροστά στα μάτια σου, τώρα, στον 20στό αιώνα !