Άδειες οι καρέκλες
μετά την επιδρομή των σωτήρων τών δημοσίων εσόδων !
Με μια μόνο επίσκεψη κατόρθωσαν να ερημώσουν τον τόπο και το χωριό σαν την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο! Νά τούς χαιρόμαστε !
Ούτε καφεδάκι λοιπόν, ούτε ουζάκι, ούτε και πατάτες τηγανητές. Άς όψεται ο Έφορος ! Ερήμωση στα πάντα, στάχτη και μπούρμπερη !
Με μια μόνο επίσκεψη κατόρθωσαν να ερημώσουν τον τόπο και το χωριό σαν την απόβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο! Νά τούς χαιρόμαστε !
Ούτε καφεδάκι λοιπόν, ούτε ουζάκι, ούτε και πατάτες τηγανητές. Άς όψεται ο Έφορος ! Ερήμωση στα πάντα, στάχτη και μπούρμπερη !
Εν τώ μεταξύ οι μεγάλοι οφειλέτες χρυσοκάνθαροι μπορούν και πετάνε
ελεύθεροι σχίζοντας τον ιστό της αράχνης…
Καλό μήνα να έχουμε, αν
και με τέτοια πρόστιμα δεν το βλέπω καθόλου καλά να πηγαίνουμε...
Μέ βαριές κατηγορίες λοιπόν ότι «καθάριζες πατάτες
στον καφενέ χωρίς άδεια…», ότι « δεν έχεις στον πίνακα προσωπικού την μάνα σου
και την πεθερά σου…», και άλλα τέτοια υπερβολικά και παρόμοια γδάρανε το μικρό
καφενείο νομίζοντας ότι βρίσκονται στην Μύκονο.
Περιστατικά εκτός τόπου,
μυαλού, και χρόνου ( πιθανόν από κάποιο «κάρφωμα» όπως συνήθως γίνεται…) πού όμως
δείχνουν το μέγεθος της πνευματικής αλλοίωσης του μέσου Έλληνα του έχοντος δημοσιονομική
εξουσία και ανεμίζοντας το φραγγέλιον του επί δικαίων και αδίκων ώστε να έχουμε
επιτέλους ανάπτυξη !
Ελεγκτές ανάλγητοι
και απάνθρωποι πού ισοπεδώνουν τα πάντα για να παρουσιάσουν στους προϊσταμένους
τους «έργο» !
Μια πικρή ιστορία ενός μικρού καφενείου από τα ελάχιστα πού
μείνανε στα ορεινά και μαζεύουν λίγο κόσμο να ξεκουραστεί, θυμίζοντάς του το
χωριό του και τα παιδικά τους χρόνια , και πού όμως δείχνει το μέγεθος
παρανόησης εντολών ελέγχου κάποιων καρεκλοκένταυρων του Ελληνικού δημοσίου.
Και
τώρα πού το κλείσανε τι κατάλαβαν;