Ομάδα "Δέλτα " !
Αξιόλογη καί μάχιμη πού όμως την έφαγε κι΄ αυτή τό σκοτάδι...
( Πιθανόν να γλύτωσαν οί σκύλοι ! )
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ !
ΟΙ ΠΕΖΕΣ ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ...
Οί πεζές περιπολίες όπου και όπως επί το πλείστον εφαρμόστηκαν, κατάντησαν μία βόλτα και μία περατζάδα συλλογής μηνύσεων για κράνη και μηχανάκια !
Κι΄ αντί να πετύχουν τον στόχο τους σαν μέσον κοινωνικής προσέγγισης με τους απλούς πολίτες, στην ουσία εξαγρίωσαν τούς πολίτες όταν έβλεπαν ότι με το παραμικρό αυτές οί περατζάδες κατέληγαν σε μηνύσεις επί συγκεκριμμένου σκοπού και στόχου παραβλέποντας όλα τά άλλα μεγάλα κενά ασφάλειας κάθε τοπικής κοινωνίας…
Η Ελληνική Αστυνομία, ένα εμπόλεμο σώμα ασφάλειας και προστασίας της κοινωνίας μας, φαίνεται σήμερα σαν να ψάχνει ακόμη, να βρεί τον δρόμο της…
Τά αίτια αυτής της αναζήτησης, πού οπωσδήποτε αφορούν όλους τους πολίτες και ασφαλώς και της δικής μας τοπικής κοινωνίας, ( και πού ωσαύτως κάποτε-κάποτε απογοητεύουν όλους μας), ασφαλώς είναι πολλά, παρά τις καλές, ως επί το πλείστον, προθέσεις των οργάνων της τάξεως…+++++++++++++++
Τό παρακάτω άρθρο νομίζουμε ότι περιγράφει σαφώς το υπάρχον πρόβλημα και ότι διεισδύει σ΄ αυτό, προτείνοντας λύσεις…
ΟΜΑΔΕΣ ΜΑΧΗΣ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ…
Πολλά μέτρα αστυνόμευσης έμειναν μόνο στα χαρτιά...
Η τύχη των διαφόρων «ομάδων» που συγκροτήθηκαν από την ΕΛ.ΑΣ.
Συνελήφθη από "αστυνόμο τής γειτονιάς" καί καλείται να ομολογήσει ότι είναι ελέφαντας, πράγμα πού μέχρι τώρα, ούτε ο ίδιος ήξερε...
Μεταξύ της επιτυχημένης ομάδας «Ζήτα» και της εκκολαπτόμενης ομάδας «Δέλτα» πλήθος σχεδίων και δράσεων για την πάταξη της εγκληματικότητας έμειναν στα χαρτιά, ατόνησαν ή εφαρμόστηκαν για να εγκαταλειφθούν λίγο καιρό αργότερα:
Η ομάδα «Σίγμα»,
ο «Αστυνομικός της Γειτονιάς»,
η ομάδα «Πήγασος»,
η «Κινητή Αστυνομική Μονάδα»,
η ομάδα «Αποτροπής Ληστειών Τραπεζών» (ΑΛΤ),
η «Ειδική Αστυνομική Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήματος» (ΕΙΔΑΣΥΔΕ),
η «Ομάδα Ελέγχου και Πρόληψης Ατυχημάτων» (ΟΕΠΤΑ).
Βασικός στόχος τους η μείωση της «απόστασης» μεταξύ κοινωνίας και αστυνομικού...
Ωστόσο, τα περισσότερα από τα μέτρα αυτά σχεδιάστηκαν με προχειρότητα για επικοινωνιακούς λόγους και κατέρρευσαν εξαιτίας έλλειψης προσωπικού, απόσπασης των δυνάμεων σε άλλες δράσεις ή απλώς εγκατάλειψης του σχεδίου λόγω αλλαγής της φυσικής ή πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας.
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, οι ομάδες αυτές μετεξελίχθηκαν και εντάχθηκαν στις τακτικές δράσεις της ΕΛ.ΑΣ.
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 ιδρύθηκε η μηχανοκίνητη ομάδα «Σίγμα» που υπαγόταν στην Αμεση Δράση.
Μηχανοκίνητη ομάδα καθώς αναχωρεί γιά μία ακόμη, πιθανόν επικίνδυνη αποστολή...
Επρόκειτο για περίπου 60 αστυνομικούς - «Σουμάχερ» οι οποίοι είχαν εξοπλιστεί με 15 γρήγορα αυτοκίνητα, όπως Πόρσε και Μερσεντές (τα περισσότερα προέρχονταν από κατασχέσεις), με σκοπό τη σύλληψη των νεαρών που επιδίδονται σε αυτοσχέδιους αγώνες ταχύτητας στους δρόμους της Αττικής.
Οπως είχε επισημανθεί τότε, τα μέλη της ομάδας «Σίγμα» είχαν ιδιαίτερη αγάπη στα γρήγορα αυτοκίνητά τους και δεν έλειψαν τα σοβαρά ατυχήματα. Όμως, από το 2000 η δράση σταδιακά εγκαταλείφθηκε...
Ομάδα Πήγασος !
Τήν διαλύσανε κι΄ αυτή όπως οί Αμερικανοί τήν Mobil oil, καί τούς εμεινε μόνο ο Πήγασος σάν ιστορικό λογότυπο...
Υπήρξε πολύ αυστηρή 4πλασιάζοντας τίς μηνύσεις !
Το 2001 συστάθηκε η περίφημη ομάδα «Πήγασος» για τη μείωση οδικών παραβάσεων, ψυχή της οποίας ήταν ο τότε διοικητής Τροχαίας Αττικής Κωνσταντίνος Τζέκης.
Μιλώντας στην «Κ» ο κ. Τζέκης ανέφερε ως αιτία διάλυσης της ομάδας τις πιέσεις αυτοκινητιστών που υφίσταντο τους αυστηρούς ελέγχους:
«Είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα και η μείωση των τροχαίων ήταν εμφανής». Την άποψη αυτή συμμερίζεται και ο επόμενος διοικητής Τροχαίας κ. Παν. Αδαμίδης, ο οποίος ανέλαβε στη συνέχεια τον «Πήγασο». «Τετραπλασιάσαμε τις καταγραφές παραβάσεων.
Αυτό προφανώς ενόχλησε ορισμένες επαγγελματικές ομάδες, οι οποίες πίεζαν προς κάθε κατεύθυνση για τη διάλυση του »Πήγασου» έως ότου τα κατάφεραν» ισχυρίστηκε ο κ. Αδαμίδης.
Από την πλευρά του, ο τότε πρόεδρος της ΣΑΤΑ κ. Νίκος Μπαντουράκης παραδέχθηκε ότι οι οδηγοί ταξί έδωσαν μάχη για τον περιορισμό της δράσης της ομάδας «επειδή ήταν παράλογα αυστηροί. Κάναμε διαδηλώσεις, φτάσαμε σε συμπλοκές», σχολίασε.
Περίπου ένα χρόνο μετά την κατάργηση του «Πήγασου» δημιουργήθηκαν οι ΟΕΠΤΑ (Ομάδες Ελέγχου και Πρόληψης Ατυχημάτων) οι οποίες λειτουργούν μέχρι σήμερα.
Παράλληλα με τη «Σίγμα» λειτούργησαν η περίφημη ομάδα ΑΛΤ (Αποτροπής Ληστειών Τραπεζών) λόγω ραγδαίας αύξησής τους.
Μάλιστα, για τη σύστασή της είχαν συνεργαστεί και οι Τράπεζες, που παρείχαν υλικοτεχνική βοήθεια.
Η ομάδα ΑΛΤ, που θεωρείται από τους αξιωματικούς της περιόδου εκείνης ως επιτυχής, λειτούργησε τουλάχιστον μέχρι το 2000, και στη συνέχεια σταδιακά... εξαφανίστηκε.
Δράση ανάλογη με την ΑΛΤ εγκαινίασε η Ασφάλεια Αττικής πριν από περίπου τρεις μήνες, ωστόσο χωρίς συγκεκριμένο όνομα.
Τα αστυνομικά Βαν…
Λίγο πριν εκπνεύσει το 2006, με απόφαση του τότε αρχηγού ΕΛ.ΑΣ. Αναστάσιου Δημοσχάκη εγκαινιάστηκε η «πιλοτική εφαρμογή ενός νέου θεσμού» με την ονομασία «Κινητή Αστυνομική Μονάδα» ή ΚΑΜ.
Επρόκειτο για αστυνομικά βαν που θα είχαν τακτική παρουσία σε συγκεκριμένα σημεία της Αθήνας, του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης και θα έδιναν τη δυνατότητα στους πολίτες να έρχονται σε άμεση επαφή με την αστυνομία χωρίς να χρειάζεται να μεταβούν στο Αστυνομικό Τμήμα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις θα βεβαίωναν το γνήσιο της υπογραφής.
Ο θεσμός λειτούργησε πολύ λίγο. Οπως επισημαίνει αξιωματικός, «αναγκαστήκαμε να διαθέτουμε επιπλέον αστυνομικές δυνάμεις για τη φύλαξη των Μονάδων καθώς φοβόμασταν ενδεχόμενες επιθέσεις».
Με βαν ήθελε ο πρώην αρχηγός και τη μετακίνηση των διμοιριών ΜΑΤ, ανά δέκα άτομα, με σκοπό την άμεση επέμβασή τους σε περίπτωση ταραχών από αντιεξουσιαστές. Κάτι ανάλογο δηλαδή με αυτό που επιχειρείται σήμερα από τη νεοσύστατη ομάδα ταχείας επέμβασης «Δέλτα».
Εξι μήνες αργότερα, στη φιλοσοφία των ΚΑΜ, θεσμοθετήθηκε η «Ημέρα Καθημερινότητας του Πολίτη» κάθε δεύτερη Δευτέρα του μήνα.
Την ημέρα αυτή κάθε πολίτης μπορούσε να επισκεφθεί τα γραφεία του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. και των επικεφαλής των Αστυνομικών Διευθύνσεων προκειμένου να τους υποβάλλει τα παράπονά του.
Ιδιαίτερης προσοχής έτυχε η Κρήτη, η εγκληματικότητα σε περιοχές της οποίας απασχολούσε ανέκαθεν την αστυνομία. Για την αντιμετώπισή της, δημιουργήθηκε και λειτούργησε μέχρι πρόσφατα η λεγόμενη ΕΙΔΑΣΥΔΕ (Ειδική Αστυνομική Υπηρεσία Δίωξης Εγκλήματος).
Σύμφωνα με αστυνομικούς της περιοχής, ο θεσμός αγκαλιάστηκε από την τοπική κοινωνία. «Σήμερα η ΕΙΔΑΣΥΔΕ υπολειτουργεί και οι δράσεις της περιορίζονται σε μια περιπολία. Τον ρόλο της έχουν αναλάβει τα ΤΑΕ (σ.σ. Τμήματα Αστυνομικών Επιχειρήσεων που ιδρύθηκαν 2000)» αναφέρει ο κ. Γιάννης Κουνδουράκης, πρόεδρος του σωματείου των Αστυνομικών στο Ρέθυμνο.
Οταν σβήσουν οι προβολείς...
Ιδιαίτερα αρνητική είναι η άποψη των συνδικαλιστών της ΕΛ.ΑΣ. για τα μέτρα που έχουν εφαρμοστεί κατά καιρούς και τις ομάδες που έχουν συσταθεί. «Δημιουργούμε ομάδες και δράσεις υπό την πίεση της επικαιρότητας και της κοινής γνώμης.
Δυστυχώς, όταν σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας οι πρωτοβουλίες σιγά σιγά εγκαταλείπονται, αφού σχηματίσουμε στην κοινή γνώμη την εικόνα ότι εγκαθιδρύσαμε έναν νέο θεσμό», περιγράφει στην «Κ» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων κ. Χρήστος Φωτόπουλος.
Οπως λέει, «έχουμε κατά καιρούς εκφράσει τη δυσπιστία μας στα μέτρα που εξαγγέλλονται υπό την πίεση των γεγονότων. Κάθε φορά πιστεύουμε ότι οι εξαγγελίες γίνονται από άτομα με καλές προθέσεις που θέλουν να βοηθήσουν, ωστόσο η πραγματικότητα έδειξε ότι οι περισσότερες από αυτές δεν είχαν συνέχεια. Δημιουργήσαμε τις ομάδες «Πήγασος», ΑΛΤ, »Σίγμα».
Δώσαμε έμφαση στην αντιμετώπιση των τροχαίων δυστυχημάτων, στην πεζή αστυνόμευση. Ωστόσο, τα περισσότερα από τα μέτρα αυτά ήταν δυστυχώς αποσπασματικά, τα γεγονότα κάθε φορά τα υπερκάλυπταν».
Σύμφωνα με την άποψη της ΠΟΑΣΥ, χρειάζεται ένας συνολικότερος σχεδιασμός των αστυνομικών δράσεων. «Η θέση μας είναι ότι η Αστυνομία χρειάζεται μια γενική επανασύσταση για να αντιμετωπίζει σε βάθος χρόνου όλα τα ζητήματα που άπτονται της αρμοδιότητάς της.
Χρειάζεται βαθιά ανασυγκρότηση, ώστε να μπορεί να καλύπτει όλες τις παραμέτρους της εγκληματικότητας, και κυρίως να προλαμβάνει και όχι να καταστέλλει», αναφέρει ο κ. Φωτόπουλος.
==================
Αν οι δήμοι είχαν ενδιαφερθεί...
Ηδη από τις αρχές του 1990 ακούστηκαν οι πρώτες φωνές που μιλούσαν για την ανάγκη εφαρμογής ενός εναλλακτικού μοντέλου αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, γνωστού ως Κοινοτική Αστυνόμευση. Ηταν ένα πείραμα που θα άνοιγε τους διαύλους επικοινωνίας του αστυνομικού με την κοινωνία.
«Στο μοντέλο αυτό η έμφαση δίνεται περισσότερο στην πρόληψη παρά στην καταστολή με μέτρα και δράσεις στο πεδίο της μικρομεσαίας εγκληματικότητας», περιγράφει αναφερόμενος στον πολυδιαφημισμένο «Αστυνομικό της Γειτονιάς» ο καθηγητής εγκληματολογίας κ. Β. Καρύδης, ο οποίος το 2002 συμμετείχε στην Ομάδα Διοίκησης Εργου Σχεδιασμού Αντεγκληματικής Πολιτικής του υπ. Δημόσιας Τάξης.
«Πολλοί το μπερδεύουν με τις πεζές περιπολίες, κάτι που είναι λάθος. Ο συγκεκριμένος θεσμός είχε σκοπό την παρουσία του αστυνομικού μέσα στην κοινωνία. Θα είχε επαφή με τα σχολεία, με τους συλλόγους γονέων, τα καταστήματα», αναφέρει ο κ. Καρύδης.
Οπως περιγράφει, σκοπός δεν ήταν μόνον η μείωση των δεικτών της εγκληματικότητας, οι οποίοι ούτως ή άλλως δεν περιγράφουν το σύνολο του προβλήματος, όσο η εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας στους πολίτες.
«Ανεξάρτητα με το αν η εγκληματικότητα αυξάνεται ή μειώνεται, την τελευταία δεκαετία είμαστε σταθερά στην πρώτη θέση στο θέμα της ανασφάλειας. Οταν όμως κάποιος αισθάνεται ανασφαλής, οι καθημερινές του συνήθειες αλλάζουν.
Αυτό ήταν η μεγάλη πρόκληση της Κοινοτικής Αστυνόμευσης», αναφέρει ο κ. Καρύδης.
Στην ίδια λογική, αλλά στην επαρχία, δημιουργήθηκε ο θεσμός του Τοπικού Αστυνόμου.
Ακόμη δοκιμάστηκαν, με τη συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης Εγκληματικότητας. Αποσκοπούσαν στη δημιουργία ομάδων σε διάφορες περιοχές, οι οποίες θα μεσολαβούσαν συμβουλευτικά για την επίλυση προβλημάτων εγκληματικότητας.
Αν και οι δήμοι που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον ήταν δεκάδες, οι περισσότεροι εξ αυτών εγκατέλειψαν το εγχείρημα πρόωρα. Σήμερα επιχειρείται η ανασύστασή τους.
kathimerini.gr
Μιά επιχείρηση, ένα Εργοστάσιο, μιά Βιομηχανία καίγεται, καί κανείς από τούς κακοποιούς δεν σκέπτεται τίς επιπτώσεις πού θα ακολουθήσουν από τό σπίρτο, πού μέ τόση ανευθυνότητα άναψαν...
Οί ίδιοι προφανώς άνθρωποι πού αφού διάρρηξαν μεγάλες Πατρινές επιχειρήσεις μετά βάλανε φωτιά, κάνανε χθές σε γνωστή Βιοτεχνία φωτιστικών και νέο στραπάτσο ύψους 500.000 ευρώ !
Κι΄ έτσι μετά τον παλαιό εμπρησμό της γνωστής επιχείρησης πουλερικών «Παπανικολόπουλου-Καυκαλιά» πού την κάψανε νύκτα και σε λίγες ώρες, μετά τον πιθανότατο εμπρησμό της επιχείρησης Αντζουλάτου, δυό επιχειρήσεων με ψυγεία, και άλλων αδιευκρίνιστων, η λίστα εμπρησμών στην Πάτρα φαίνεται να μεγαλώνει…
+++++++
Κάθε εγκληματική ενέργεια μπορεί να ξεκινήσει από ψυχικά ελατήρια, αντικοινωνικά κατά βάθος, πού όμως μέσα τους ίσως να βρίσκεται και κάποιος συζητήσιμος υπερασπιστικός λόγος…
Όταν όμως κάποιοι πραγματοποιούν μια κλοπή και προτιμούν να κάψουν μια επιχείρηση για να εξαφανίσουν τα ίχνη τους, αντί σαν «κύριοι» διαρήκτες να πάρουν τά όποια προφυλακτικά μέτρα τους, τότε αυτά τά δίποδα, γιατί περί διπόδων πρόκειται, δεν έχουν θέση σε οργανωμένες κοινωνίες ανθρώπων πού μέσα τους μπορεί να συνυπάρχει έστω, το καλό και το άσχημο…
Γι΄ αυτές τις περιπτώσεις, τής εν ψυχρώ εκτέλεσης μιάς Επιχείρησης πού με χίλιους κόπους και μόχθους δημιουργήθηκε, και του πετάγματος στον δρόμο τής ανεργίας δεκάδων οικογενειών, πρέπει να εφαρμόζεται ένας άλλος Νόμος, σατραπικός ναι αλλά για την υπόλοιπη κοινωνία ωφέλιμος…
Παλαιότερα, σε περιπτώσεις ζωοκλοπής, πέραν της φυλακίσεως ( και δεν μιλάμε για τήν ατυχή εφαρμογή πολιτικών εκτοπίσεων ), εφαρμοζόταν ο Νόμος της Εξορίας και της κοινωνικής απομόνωσης…
Καλιφόρνια, τό νησί Αλκατράζ μέ φυλακές υψηλής ασφαλείας !
Άραγε, μήπως έλθει κάποτε ο καιρός να σκεφθούμε κι΄ εμείς κάτι παρόμοιο;
Γνωστός ποινικολόγος μάλιστα, πάνω σε σχετική συζήτηση μάς είπε καί τα παρακάτω...
"Οί Αμερικάνοι είχαν συλλάβει το νόημα πολύ νωρίτερα !
Όσο κι΄ αν φαίνεται υπερβολικό, εδώ πού φτάσαμε σήμερα, ένα καράβι κι΄ ένα απομονωμένο νησί, ίσως να ήταν η καλύτερη απάντηση στην αυξανομένη εγκληματικότητα…
Και για τους αμετανόητους κακοποιούς, αλλά και για τις κοινωνίες μας…
Έστελναν λοιπόν, μέσα σε μια νύκτα και μ΄ ένα καράβι τους ζωοκλέπτες από την Κρήτη στον Έβρο, και απομόνωναν από τον κοινωνικό ιστό τέτοιους επιμένοντας εγκληματίες…
Και δεν το κρύβω, ότι όσο η «έν ψυχρώ και άνευ ελατηρίων» εγκληματικότητα αυξάνει, μήπως θα ήταν χρήσιμη μια τέτοια αντιμετώπιση, ένα νησί ή ένας απόμερος τόπος συγκέντρωσης τέτοιων στοιχείων, ώστε να ξέρει ο κάθε κατεργάρης ποιός πάγκος τον περιμένει, και να ρυθμίζει ανάλογα την στάση του καί τήν τύχη του…"
======================
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ…
Εκαψαν τα ίχνη τους μαζί με το εργοστάσιο!
Σε εμπρησμό από πρόθεση μετά τη διάρρηξη που είχε σημειωθεί στους χώρους του εργοστασίου αποδίδει επισήμως η πυροσβεστική τη φωτιά που είχε σημειωθεί στο εργοστάσιο φωτιστικών «Στρέκλας», στην οδό Μεγάλου Σπηλαίου 15, στη Λεύκα, ξημερώματα Τρίτης.
Η φωτιά στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου «Στρέκλας» ξεκίνησε στις 3:40 τα ξημερώματα της Τρίτης. Στο σημείο έσπευσαν οκτώ πυροσβεστικά και 20 πυροσβέστες όμως δεν μπορούσαν να περιορίσουν τη φωτιά γιατί οι φλόγες είχαν επεκταθεί σε όλους τους χώρους του εργοστασίου.
Σύμφωνα με το Διοικητή της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Πατρών Θεόδωρο Κοτσιώνη, η φωτιά είναι αποτέλεσμα εμπρησμού καθώς διαπιστώθηκε ότι σε δύο διαφορετικά σημεία η εξωτερική περίφραξη είχε καταστραφεί.
Οι δράστες είχαν παραβιάσει την πόρτα του εργοστασίου, μπήκαν στο εσωτερικό του και κατά τις εκτιμήσεις των πυροσβεστών άρχισαν να αφαιρούν φωτιστικά μεγάλης αξίας.
Μόλις ολοκλήρωσαν την κλοπή και προκειμένου η Αστυνομία να μην καταφέρει να τους εντοπίσει, οι δράστες βγαίνοντας έβαλαν φωτιά στο εσωτερικό του εργοστασίου και απομακρύνθηκαν.
Η συγκεκριμένη μέθοδος αποδίδεται σε οργανωμένους διαρρήκτες οι οποίοι φέρεται να έχουν ποινικό παρελθόν και ο εντοπισμός τους για την Αστυνομία θα ήταν εύκολος με μια πιο προσεκτική ματιά των στοιχείων.
http://www.peloponnisos.com.gr/?c=117
Μέρες τρύγου - μέρες χαράς...
Εδώ, από μιά παλαιά οικογενειακή φωτογραφία στο ληνό του πατέρα…
( Σιγά μη μας φάει και καμιά σφήκα…) Θα βγάλουμε μούστο, θα φτιάξουμε κρασί, αλλά θα φτιάξουμε και καμιά μουσταλευριά, καθώς καί γνήσια, καθαρά, και ατόφια…μουστουκούλουρου !
Ποιά λέξη έχει τά πέντε «Ού…» ( εκτός από εκείνα τά «ού…ούυυ»-- γιούχου, των πολιτικών συγκεντρώσεων ! ).
Την αναφέραμε παραπάνω...
( μουστουκούλουρου ! )===================
Ο ΤΡΥΓΟΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ...
Αφορμή στάθηκε η εποχή του τρυγητού, αλλά και η πρωτοβουλία της Ενωσης Οινοπαραγωγών Αμπελώνα Αττικής (ΕΝ.Ο.Α.Α.) να μετατρέψει τη διαδικασία σε γιορτή φέρνοντας τους «εραστές» του κρασιού κοντά στον δημιουργό τους.
Ετσι, όλα τα οινοποιεία - μέλη της Ενωσης, άνοιξαν χθες Κυριακή τις πόρτες τους και υποδέχθηκαν παλιούς και νέους λάτρεις του κρασιού.
===============
Εκατοντάδες επισκέπτες βρέθηκαν σε αμπελώνες και οινοποιεία, παρακολούθησαν τη μετατροπή του σταφυλιού, από πρώτη ύλη σε μούστο, και στη συνέχεια σε κρασί, γεύτηκαν τις ποικιλίες της Αττικής και φυσικά μουσταλευριά.
Μαζί και εμείς...
Πρώτος προορισμός, ο βιολογικός αμπελώνας της οικογένειας Γεώργα: ο Δημήτρης και η Μαρία Γεώργα μας γνέφουν από μακριά καθώς πλησιάζουμε τον αμπελώνα τους, στα Σπάτα. Ο ουρανός είναι καθαρός και ο φόβος για βροχή εξανεμίζεται γρήγορα. Ευτυχώς...
Θα τρυγήσουμε ανενόχλητοι. «Θα πιάσουμε χώμα, θα λερώσουμε τα νύχια μας με μούστο», μας λέει η κ. Μαρία.
Οι επισκέπτες μαζεύονται σταδιακά και η πρώτη ομάδα οδεύει στον αμπελώνα. Ο κ. Δημήτρης μας διηγείται την οικογενειακή του παράδοση -αμπέλια από πάππου προς πάππον- και μας συστήνει τον «κ. Αμπέλη».
«Από εδώ είναι τα χέρια του (τα κλαδιά)», μας λέει και μας παροτρύνει να ξεκινήσουμε: «Τα κοφίνια βρίσκονται μπροστά, το ίδιο και τα μαχαίρια, ας τρυγήσουμε!».
Ο Μάριος, που θα πάει στο προνήπιο, κάνει την αρχή με βοηθό την κ. Μαρία Γεώργα. Επειτα, αράδα, μικροί - μεγάλοι, ξαμολιόμαστε στον αμπελώνα και τρυγούμε τσαμπί το τσαμπί. Με το χέρι, ρώγα, τη ρώγα. Ο κ. Νίκος με τη γυναίκα του. Ηρθαν, όπως μας λένε, από την επαρχία για λίγες μέρες και όταν έμαθαν για την ημέρα του τρύγου δεν δίστασαν.
«Αγαπάμε τη φύση και το κρασί και θέλαμε να το ζήσουμε». Το ίδιο και η παρέα των τριαντάρηδων οι οποίοι έμαθαν από το Διαδίκτυο για τη σημερινή ημέρα (σ.σ. χθεσινή) και το συνδύασαν με εκδρομή.
Σκύβουμε ευλαβικά μπροστά σε κάθε φυτό. Με φροντίδα κόβουμε τα τσαμπιά, και με προσοχή, για να μη λαβώσουμε τα κλαδιά του. Τα κοφίνια γεμίζουν και τα μεταφέρουμε αργά αργά στα μεγάλα τελάρα. Δεν λείπουν τα... τσιμπήματα. Ολοι μας γευτήκαμε το καθαρό σταφύλι. Αλλοι κρυφά, άλλοι φανερά...
Η ομάδα μεγαλώνει καθώς νέος κόσμος προστίθεται στην παρέα. Τουρίστες από την Αμερική βρέθηκαν στην Ελλάδα για λίγες μέρες και σήμερα... μαζεύουν σταφύλια!
Νιώθουν ξαφνιασμένοι και συνάμα εντυπωσιασμένοι απ' όλη τη διαδικασία. Ο τρύγος τους συνεπαίρνει ενώ το ντέφι μετατρέπει τη διαδικασία σε γιορτή.
«Μα για μας είναι γιορτή σήμερα. Υπηρετούμε το αμπέλι μας ένα χρόνο και σήμερα μας δίνει τους καρπούς του. Είναι σαν τη στιγμή που το παιδί σου, μετά από κόπους ετών, επιτυγχάνει το στόχο του. Τέτοια είναι η χαρά μας», μας λέει ο κ. Δημήτρης Γεώργας καθώς απολαμβάνουμε σταφυλολιχουδιές.
Οι νέοι επισκέπτες αδημονούν να τρυγήσουν, όμως και ο χρόνος είναι περιορισμένος. «Ολο το χρόνο δεχόμαστε επισκέπτες που μας τηλεφωνούν και μας ζητούν να έρθουν. Μια βόλτα στο χωράφι σε ηρεμεί, σου φτιάχνει τη μέρα», μας λένε αποχαιρετώντας μας.
Και μετά τη συγκομιδή τι;
Μούστος, ζύμωση και κρασί!
enet.gr
===========================
Ο ΤΡΥΓΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ...
Όλοι οι χωρικοί περιμένανε με ανυπομονησία τον ερχομό ή το τέλος (ανάλογα: πεδινά ή ορεινά) του καλοκαιριού, που θα ωρίμαζαν τα σταφύλια.
Μαύρο μυρωδάτο σταφύλι πού θα βγάλει καί μπρούσκο - μαύρο κρασί !
Οι μέρες του τρύγου ήταν ημέρες χαράς. Όπου να γύριζες το κεφάλι σου, τις ημέρες εκείνες θα έβλεπες παντού κόσμο να τρυγάει. Ακονισμένα τα κλαδευτήρια για να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Οι σωστοί τρυγητές, όταν έκοβαν το σταφύλι και πριν το ρίξουν στο κοφίνι, το έλεγχαν καλά και αφαιρούσαν τυχόν ξερές ρόγες. Οι συγγενικές οικογένειες συνεργάζονταν κι αλληλοβοηθούνταν, για να τελειώνουν μια ώρα γρηγορότερα.
Μετά την ολοκλήρωση του τρύγου, μπαίναμε στο ληνό (πατητήρι), για να πατήσουμε τα σταφύλια. Το δάπεδο του ληνού ήταν λίγο κατηφορικό, για φεύγει ευκολότερα ο μούστος και να πέφτει από μια μεγάλη τρύπα στο πολέμι (ένα αβαθές πηγάδι, το πολύ 4 μέτρα, με ολοστρόγγυλο άνοιγμα και με καθολική επάλειψη από τσιμέντο.
Στο κέντρο του πάτου του είχε ένα βαθούλωμα γύρω στα 20 εκατοστά. Εκεί μέσα έμπαινε εύκολα η μπότσα και δεν άφηνε καθόλου υπόλοιπο μούστου στο πολέμι. Στο σπίτι, τα καδιά τα άδειαζαν στα "πατήρια" ή σε μεγάλες κάδες -κατασκευασμένες από ξύλο βελανιδιάς, καστανιάς ή πεύκου, από ειδικούς βαρελοποιούς.
Μόλις τελείωνε το πάτημα, άρχιζε το στροφίλιασμα των υπολειμμάτων των πατημένων σταφυλιών. Τα κατάλοιπα των σταφυλιών κράταγαν πολύ μούστο και γι' αυτό πέρναγαν απ' αυτή τη δοκιμασία. Τα έβαζαν τμηματικά στη στροφιλιά ( λεγόμενη καί στρίγκλα ).
Ήταν μια ειδική μηχανή για αυτή τη δουλειά, που λειτουργούσε ως εξής: τη γεμίζανε με τα πατημένα, πολτοποιημένα σταφύλια και μ' έναν απλό μηχανισμό την κλείνανε με ένα βαρύ μαντεμένιο καπάκι.
Στη συνέχεια με έναν σιδερένιο μοχλό, σφίγγανε τη στροφιλιά και χυνόταν από τα πλάγια ο μούστος. Όταν έβλεπαν ότι σταμάταγε τελείως να βγαίνει μούστος, τότε τα κατάλοιπα, τα τσίπουρα τα έβαζαν στην άκρη.
Προηγουμένως είχαν καθαρίσει καλά τα καδιά, τις κάδες, τα κρασοβάρελα και τα είχαν γεμίσει με νερό για να "φουσκώσει" το ξύλο και να κλείσουν τυχόν χαραμάδες. Οι μερακλήδες μάλιστα απολύμαιναν με θειάφι τα βαρέλια τους, τα έπλεναν και τα έτριβαν με κλαδιά μυρσινιάς για να αποκτήσουν το άρωμά της.
Τα βαρέλια επίσης που κατά την προηγούμενη χρονιά το κρασί τους είχε ξινίσει, τα έβαζαν στο εσωτερικό τους φωτιά με "σπίρτο" και στη συνέχεια έτριβαν το κάρβουνο, για να μην ξινίσει και το καινούργιο τους κρασί.
Στη μεταφορά του μούστου τον πρώτο λόγο τον είχαν οι αγωγιάτες. Αυτοί είχαν στη δούλεψή τους γερά ζώα, άλογα ή μουλάρια, γιατί τα φορτώνανε πολύ. Ο μούστος έπρεπε να μεταφερθεί, όταν ήταν έτοιμος, γιατί αν έμενε πολύ άρχιζε να βράζει. Σε πολλά μέρη της πατρίδας μας, οι αγωγιάτες περιφέρονταν, περιμένοντας να κληθούν για κάποια μεταφορά τέτοια ή παρόμοια.
Από την πρώτη κιόλας μέρα οι νοικοκυραίοι "κρασοτραβούσαν" ένα μέρος του μούστου -το εύστοχα επονομαζόμενο "πατατράβα"- για να φτιάξουν το κοκκινέλι και τη ρετσίνα.
Τον μούστο αυτόν τον έβαζαν σε καδιά και τον άφηναν μέχρι να κατασταλάξει. Στη συνέχεια τον έβαζαν μέσα σε βαρέλια και σ' αυτά που προόριζαν για ρετσίνα έβαζαν και την ανάλογη ποσότητα ρετσίνης πεύκου.
Τα πώματα των βαρελιών αυτών τα άφηναν για αρκετές μέρες μισάνοιχτα -το κρασί βράζει για σαράντα μέρες περίπου- στη συνέχεια τα έκλειναν αεροστεγώς και το μεν κοκκινέλι μπορούσαν να το καταναλώνουν αμέσως τη δε ρετσίνα την άνοιγαν μόνον κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Τα υπόλοιπα σταφύλια που έμεναν στις κάδες ή στα πατήρια, οι νοικοκυραίοι συνέχιζαν να τα πατούν πρωί και βράδυ για οκτώ περίπου ημέρες. Την τελευταία μέρα άφηναν τον μούστο να κατασταλάξει και στη συνέχεια κρασοτραβούσαν.
Άνοιγαν τον πείρο, έβαζαν στην τρύπα σμιριά για να στραγγίζει το κρασί που το συγκέντρωναν μέσα σε μπακιρένια καζάνια. Από εκεί το έβαζαν σε ειδικά κρασοβάρελα και, όπως προηγουμένως, άφηναν την τρύπα μισάνοιχτη, μέχρι να σταματήσει η βράση του κρασιού, ενώ για λίγες μέρες έβγαζαν από λίγο κρασί, για να μην ξινίσει ολόκληρο το βαρέλι.
Το κρασί αυτό ήταν το μπρούσκο ή μαύρο και με τέτοιο ήταν γεμάτα τα βαρέλια στα κατώια όλων των σπιτιών, εκείνα τα χρόνια.
Οι έμπειροι νοικοκυραίοι, επειδή γνώριζαν την ευαισθησία του κρασιού, φρόντιζαν ώστε οι αποθήκες τους να μην έχουν καθόλου σχεδόν φως -δεν έκαναν παράθυρα ή τα κατασκεύαζαν πολύ μικρά, να είναι καθαρές και γενικά πρόσεχαν κάθε λεπτομέρεια, αφού γνώριζαν για παράδειγμα ότι με την ύπαρξη και μόνο, στον ίδιο χώρο, ενός δοχείου με ξίδι, υπήρχε ο κίνδυνος να ξινίσουν όλα τα κρασιά της αποθήκης.
Μετά τα αλλεπάλληλα κρασοτραβήγματα, τα υπολείμματα των σταφυλιών -τα "τσίπ'ρα" όπως τα έλεγαν- τα σκέπαζαν μέσα στις κάδες με σμιριές για να μην ξεθυμαίνει το σπίρτο για ένα μήνα περίπου. Μετά τα μετέφεραν με τα καδιά στα καζάνια, όπου τα "τσιπ'ρόβραζαν".
Η μέτρηση του μούστου γινόταν με τη μπότσα, που χώραγε 3 οκάδες. Η μπότσα ήταν μαντεμένια για να είναι βαριά και να βουλιάζει εύκολα μέσα στο μούστο και να γεμίζει. Μετράγανε μια-μια τις μπότσες, όταν τις άδειαζαν στα ασκιά.
Το πάτημα των σταφυλιών ήταν σκέτο πανηγύρι και για τον παιδόκοσμο. Μπαίνανε μέσα στο ληνό και διαγωνίζονταν μεταξύ τους.
users.sch.gr/vaxtsavanis/page48.html
Οι Ραδιοερασιτέχνες, δεν καμία σχέση με μετάδοση ραδιοφωνικών προγραμμάτων.
Είναι για την ακρίβεια ερασιτέχνες ασυρματιστές .Κατέχουν όλοι πτυχίο Ραδιοερασιτέχνου και άδεια λειτουργίας.
΄Εχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν με κάθε σημείο της Γής με ήχο και εικόνα και σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιούν επικοινωνίες χρησιμοποιώντας τη Σελήνη σαν αντανακλαστήρα. ( EARTH-MOON-EARTH)
Είναι πολύτιμοι συνεργάτες της "ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ" αποκαθιστούν ή εγκαθιστούν τις τηλεπικοινωνίες με κρατικούς φορείς σε όλες τις περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης. ) Η παρακάτω Ραδιοερασιτεχνική και ειδική περίπτωση, συνέβει πρόσφατα στο Αγιον Ορος, στην Ιερά Μονή του Δοχειαρίου… ++++++++++++++++
«Το Σάββατο 8-8-2009 στην Ιερά μονή Δοχειαρίου στο Άγιον Όρος, μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, ο Γερμανός Dominik Weiel 40 χρονών, Γεωλόγος, αποποιήθηκε τον Προτεσταντισμό και προσήλθε στην Ορθοδοξία, παίρνοντας με το Βάπτισμα το όνομα Μιχαήλ.
Ο Μιχαήλ γνώρισε το Άγιο Όρος και την Ορθοδοξία, με την επικοινωνία που είχε μέσω ασυρμάτου με τον Ραδιοερασιτέχνη αδελφό της Μονής π. Απολλώ SV2ASP/A που ξεκίνησε από το 1991.
Η Μονή Δοχειαρίου στο Άγιο Όρος με ηγούμενό της έναν απλό και δραστήριο άνθρωπο, τον πατέρα Γρηγόριο…
Ο έμπειρος Γερμανός Ραδιοερασιτέχνης DL5EBE, φοιτητής τότε, όταν άκουσε για πρώτη φορά τον άπειρο Αγιορείτη μοναχό με το ασθενές του σήμα να κάνει κλήση, έσπευσε να επικοινωνήσει μαζί του και να τον βοηθήσει.
Αυτό ήταν η πρώτη αφορμή να έλθει στον Άθωνα να γνωρίσει αυτό τον μοναχό και να οργανώσει τον σταθμό. Η επίσκεψή αυτή έγινε σταθμός στην ζωή του.
Γνώρισε τον Γέροντα Γρηγόριο, Καθηγούμενο της Μονής και τους αδελφούς, τους αγάπησε και συνέχισε να επισκέπτεται τη Μονή ακολουθώντας καί όλο το καθημερινό πρόγραμμα της.
Όταν τελείωσε τις Πανεπιστημιακές του σπουδές τον προσέλαβε μια Γερμανική εταιρία πετρελαιοειδών με δραστηριότητες σε όλο τον κόσμο.
Για πολλά χρόνια εργάζεται στην Μόσχα και ένεκα τούτου είχε αρκετά χρόνια να επισκεφθεί τον Άθωνα, χωρίς παρόλα αυτά να κόψει την επικοινωνία του. Όλο αυτό το διάστημα πάλευε μέσα του για την αλλαγή του και αποφασισμένος πλέον για το Βάπτισμα πήρε τον δρόμο για τον Άθωνα.
Τις ημέρες αυτές συνέπεσε να έχομε πολλές εργασίες στις οποίες συμμετείχε και ο ίδιος. Οι ημέρες περνούσαν και αγωνιούσε γιατί ήθελε επιτέλους να βαπτιστεί. Την Παρασκευή τον ρώτησε πλέον ο Γέροντας, «θέλεις να βαπτιστείς»; «Θα ήταν μεγάλη μου χαρά» του απάντησε και αμέσως έλαμψε το πρόσωπό του.
Τότε καλέσαμε τον κ. Σταύρο Πωμάκη Αξιωματικό στην Αεροπορία Στρατού, Ραδιοερασιτέχνη, πνευματικό τέκνο της Μονής, ο οποίος αν και ήταν μακριά από το σπίτι του, ολοπρόθυμα δέχθηκε να γίνει ανάδοχος.
Σε πολύ λίγο διάστημα όλα ήταν έτοιμα και έτσι το πρωί του Σαββάτου μετά την Θεία Λειτουργία έλαβε το Άγιο Βάπτισμα στο λιμάνι της Μονής εν μέσω όλης της αδελφότητος και των προσκυνητών και πανευτυχής επέστρεψε πλέον στην εργασία του.
Ας ευχηθούμε ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ο προστάτης της Μονής μας, του οποίου το όνομα έδωσε ο Γέροντας, να τον στηρίζουν στο δύσκολο δρόμο της ζωής που καθημερινά παλεύει…».
«Σταυρέ του Χριστού σώσον ημάς τη δυνάμει σου…»
Το μεγαλύτερο τμήμα του Τιμίου Σταυρού πού υπάρχει σήμερα στον κόσμο βρίσκεται στην Μονή Ξηροποτάμου, του Αγίου Όρους! Στο κάτω μέρος διακρίνεται επιχρυσωμένη οπή στην οποία υπήρχε ένα από τα καρφιά της Σταυρώσεως ! Η γνησιότητα όμως και του πιο ελάχιστου τεμαχίου Τιμίου ξύλου ( έστω και μίας σκλίθρας ξύλου) φαίνεται και από το εξής: Είναι το μόνο ξύλο πού δεν στέκεται στην επιφάνεια του νερού όπως όλα τα ξύλα πού ξέρουμε, αλλά πάει και βουλιάζει σάν μολύβι στόν πάτο ( πχ. μέσα σ΄ ένα ποτήρι νερό ), αντίθετα με τους Νόμους της βαρύτητας και του ειδικού βάρους στερεών σωμάτων!
+++++++++++++
Μικρή ιστορική αναδρομή… Η ύψωση του Τιμίου Σταυρού !
Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται από τούς Αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία με τα οποία ο μέγας απόστολος εξαίρει τον ρόλο του Σταυρού στην διαδικασία της σωτηρίας του κόσμου.
Οι κατακόμβες είναι γεμάτες από χαραγμένους σταυρούς.
Η δύναμη του Τιμίου Σταυρού φάνηκε στο θαυμαστό όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, στα 312, ενώ βάδιζε εναντίον του Μαξεντίου κοντά στη Ρώμη.
Ο αυτοκράτορας είδε στον ουρανό, ημέρα μεσημέρι, το σημείο του σταυρού, σχηματισμένο με αστέρια, και την επιγραφή «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ», επίσης σχηματισμένη με αστέρια. Ήταν η 28η Οκτωβρίου 312.
ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ…
Από εκείνη την ώρα έδωσε διαταγή το σημείο αυτό να γίνει το σύμβολο του στρατού του. Χαράχτηκε παντού, στις ασπίδες των στρατιωτών, στα κράνη, στα λάβαρα, και αλλού.
Κατάλαβε ο μεγάλος και διορατικός εκείνος άνδρας ότι το μέλλον της ανθρωπότητας ανήκε στον Χριστιανισμό, όπως και έγινε. Έτσι έδωσε αμέσως διαταγή να σταματήσουν οι διωγμοί εναντίον των χριστιανών, καθώς και όλων όσων διώκονταν για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Με το γνωστό «Διάταγμα των Μεδιολάνων» κατοχυρώθηκε η ανεξιθρησκία στο κράτος.
Παράλληλα υιοθέτησε τις ευαγγελικές αρχές για να γίνουν η βάση του δικαίου και της νομοθεσίας του (κατάργηση δουλείας, κοινωνική πρόνοια, αργία Κυριακής, κλπ). Για να είναι δίκαιος με όλους τους υπηκόους παρέμεινε προστάτης και της εθνικής θρησκείας (Μέγας Αρχιερεύς).
Η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη αναφέρεται από πολλούς ιστορικούς της πρωτοβυζαντινής περιόδου (Σωκράτης, Σωζόμενος Θεοδώρητος, Ρουφίνος και Αμβρόσιος).
Σύμφωνα με τις ιστορικές μαρτυρίες, ο αυτοκράτωρ Αδριανός είχε οικοδομήσει επί του τάφου του Ιησού Χριστού ειδωλολατρικό ναό αφιερωμένο στην Αφροδίτη.
Η Αγία Ελένη γνωρίζοντας αυτήν την παράδοση κατεδάφισε τον ναό και κάτω από τα θεμέλιά του βρήκε τρεις σταυρούς. Προκειμένου να διαπιστωθεί ποιός σταυρός ήταν εκείνος του Ιησού Χριστού ο τότε επίσκοπος Ιεροσολύμων ακούμπησε το σώμα μίας ευσεβέστατης νεκρής γυναίκας διαδοχικά και με τους τρεις σταυρούς. Μόλις το νεκρό σώμα της γυναίκας ακούμπησε τον Τίμιο Σταυρό αναστήθηκε.
Την επομένη, την 14η Σεπτεμβρίου του 335 έγινε η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εντός του ναού και σε περιφανές μέρος για να μπορούν να τον δουν και να τον προσκυνήσουν όλοι οι περιχαρείς πιστοί.
Όμως την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε και την δεύτερη ύψωση.
Στα 613 οι Πέρσες κυρίεψαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφεραν στη χώρα τους. Η παράδοση αναφέρει ότι άπειρα θαύματα γινόταν εκεί.
Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν το Τίμιο Ξύλο μαγικό και γι΄ αυτό το φύλασσαν και το προσκυνούσαν, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και ιδιότητα!
Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά την νίκη του εναντίον των Περσών παρέλαβε τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφερε στην Ιερουσαλήμ. Ο Πατριάρχης Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου στο ναό της Αναστάσεως.
Ήταν πάλι 14 Σεπτεμβρίου του 626.
Ο αρχαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας Παυλίνος αναφέρει στην ενδέκατη επιστολή του ότι η τοπική εκκλησία των Ιεροσολύμων θεώρησε ότι ο Σταυρός του Χριστού ανήκει σε όλη την χριστιανοσύνη και γι΄ αυτό αποφάσισε να τεμαχίσει το Τίμιο Ξύλο και να το διανείμει σε όλη την Εκκλησία.
Η Αγία Ελένη έπειτα πήρε τον Τίμιο Σταυρό μαζί της στην Κωνσταντινούπολη, αφού όμως άφησε μέρος αυτού στα Ιεροσόλυμα, στον Πατριάρχη Μακάριο.
Ο Σταυρός του Κυρίου είχε 4,50 μέτρα ύψος και 2,40 μέτρα πλάτος.
Κι ο ιστορικός Παυλίνος στην ενδέκατη επιστολή του αναφέρει ότι ενώ ο Σταυρός, από την ημέρα της εύρεσης του τεμαχιζότανε (σε απειροελάχιστα κομματάκια) και δινότανε στους πιστούς για ευλογία, έν τούτοις αυτός παρέμεινε ακέραιος και δεν μειωνόταν καθόλου!
Επίσης, όσον άφορα τα καρφιά του Κυρίου, καθώς αναφέρει η παράδοση, ξεχώρισαν από τα καρφιά των ληστών διότι δεν είχαν σκουριάσει από το πέρασμα των χρόνων, φαινόντουσαν σαν καινούργια, ενώ των ληστών ήταν σκουριασμένα.
Έτσι διασώθηκαν μέχρι σήμερα πολλά τεμάχια, τα οποία φυλάσσονται ως τα πολυτιμότερα κειμήλια, κυρίως στις ιερές μονές του Αγίου Όρους.
Μια εσχατολογική προφητεία λέγει πως ένα από τα συγκλονιστικά γεγονότα του τέλους του κόσμου θα είναι και η επανένωση του Τιμίου Σταυρού!
www.apostoliki-diakonia.gr
Μία χαρακτηριστική περίπτωση…
Ο Τίμιος Σταυρός σημάδεψε και σημαδεύει τη ζωή της Μονής της Πρέβελης στην Νότια Κρήτη και όσους με πίστη και ευλάβεια ζητούν τη βοήθειά του.
Αναρίθμητα τα θαύματά του στη διαδρομή των αιώνων, μεγάλη και αποτελεσματική η επέμβασή του σ΄όσους προσφεύγουν και ζητούν την ίαση από την χάρη του.
Στην άτυχη μάχη που έγινε τον Αύγουστο του 1823 στις Αμουργέλες Ηρακλείου το Ιερό Σύμβολο έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Εκείνοι το πούλησαν σε Γενοβέζους τυχοδιώκτες. Όταν το Νοέμβριο του ίδιου έτους παρέπλεαν στην θάλασσα του Μοναστηριού κατάλαβαν πως το πλοίο τους σταμάτησε απότομα παρά τον ούρειο άνεμο.
Το πλοίο συνέχισε την πορεία του μετά από τρείς ημέρες στάσης και αφού ο Τίμιος Σταυρός παρεδόθη στους μοναχούς.
Επίσης, κατά την Γερμανική κατοχή, στις 28 Αυγούστου 1941 οι Ναζί αιχμαλώτισαν όλους τους μοναχούς και λεηλάτησαν τη Μονή. Φεύγοντας άρπαξαν και τον Τίμιο Σταυρό.
Επεστράφη στις 13 Σεπτεμβρίου, την παραμονή της εορτής του κατά τρόπο θαυμαστό, αφού το αεροπλάνο στο οποίο είχε τοποθετηθεί στο αεροδρόμιο του Μάλεμε δε μπόρεσε να απογειωθεί για την Γερμανία.
Αυτό έγινε μόλις παρέδωσαν τον Τίμιο Σταυρό στην αστυνομική διεύθυνση των Χανίων, για να τον επιστρέψουν στο Μοναστήρι του...
Πάτα γκάζι μαέστρο !
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι προετοιμασίες στο ιστορικό κέντρο της Πάτρας ώστε να είναι όλα έτοιμα το διήμερο 19-20 Σεπτεμβρίου όπου με συμμετοχή 100 και πλέον οδηγών κάρτ από όλη την Ελλάδα θα διεξαχθεί το 1ο“Patras International Circuit Kart” (P.I.C.K.).
Σήμερα και αύριο θα πραγματοποιηθούν εργασίες στο κέντρο της Πάτρας για τις ανάγκες ανακατασκευής – ασφαλτόστρωσης των κεντρικών οδών με παράλληλη δημιουργία πίστας καρτ. Έτσι εξαιτίας των εργασιών θα ισχύσει σειρά κυκλοφοριακών ρυθμίσεων…
-----------------------------------
Με άλλα 60-80 παρόμοια, οί τοπικοί ιθύνοντες σκέφθηκαν να κάνουν Μονακό την Πάτρα !
Έν πρώτοις σαν ιδέα είναι καλή, και ευχής έργον θα ήταν να υποσκελίσει και τον Καρνάβαλο…
Κατά δεύτερο λόγο τώρα, ίσως τρομάξουν μερικοί αρουραίοι και ανεβούν από τις υδροροές στο γραφείο του κ. Δημάρχου ζητώντας του εξηγήσεις για το «πώς, το διατί, και το διά ταύτα» τους εξεδίωξε με τους θορύβους των εξατμίσεων από τις φωλιές τους, πού ολόκληρα χρόνια τώρα, ήσυχα και βρώμικα κούρνιαζαν…
Πρός τον σκοπό αυτό καλέσαμε δυό ειδικούς «πολιτιστικών υποθέσεων και εσωτερικής πολιτικής» και μας μίλησαν για το θέμα…
=======================Φασουλής και Περικλέτος, κι΄ ο καθένας νέτος - σκέτος…
συζήτηση αρχίζουνε καί δευτερολογίες,
πάνω σε θέματα καυτά καί όχι αηδίες...
Φασουλής: σαν άκουσα κι΄ εγώ παιδιά, για τον μεγάλο σάλο,
πού έρχεται στήν Πάτρα μας, γκαζιόνε δί μορτάλο,
σκέφθηκα: «Πώς τους έκοψε, να φτιάξουν τέτοιο έργο;
την ώρα πού έχουμε εκλογές και τρώμε πασατέμπο;»
και πού τά βρήκαν τά λεφτά, τά μυστικά κονδύλια,
να φτιάξουνε τους δρόμους μας, πού ήσαν σαν σφοντύλια;
Εάν όλα πάνε καλά, πέντε βήματα μόνο μάς χωρίζουν γιά να γίνουμε καί ...διάσημοι!
Για δέκα χρόνια κάπου δά, αφήνανε τις γούβες,
και τώρα με τις εκλογές, σκεφθήκανε τις βρούβες;
Και βρήκαν και τους κωδικούς, πού ήσαν χαμένοι χρόνια,
κι΄ έτσι Νομάρχης – Δήμαρχος γίνανε δυό αηδόνια!
Μήπως το πάν για ψάρεμα, ψήφων απ΄τον λαό,
πού θα χαρεί όσο να πείς, βλέποντας τό καλό,
και μάλιστα από πράσινο, και πρώην υπουργό;
Μέρες πολλές φαντάζομαι θα ψήναν το αυγό,
πολλές προτάσεις πέσανε, δεν το αμφισβητώ,
και τέλος δεν το άντεξαν σκάσαν το μυστικό:
Εκεί λοιπόν στους κωδικούς, έργων της Νομαρχίας,
υπήρχε κι΄ ένας μυστικός, θαμένος από χρόνια,
πού την στιγμή περίμενε, τού σμπάρου σε τρυγόνια…
Ευθύς τον βγάζουν να τον δούν, απόλυτα ταιριάζει,
τρέχει στον Φούρα ο Δημητρός, με πατημένο γκάζι,
του λέει τα καθέκαστα πώς βρήκαν θησαυρό,
χρήματα ν΄ αποσπάσουνε για έργο φοβερό,
κι΄ έτσι σε τρείς συνέχειες να γίνουμ΄ Μονακό…
Εγώ το λέω Περικλή, οσμίζομαι πλεκτάνη,
νίπτω τάς χείρας μου λοιπόν, σε τούτη την λεκάνη…
Περικλής: πάντοτε φαρμακόγλωσος, υπήρξες στην ζωή σου,
βρέ άσε τον κόσμο να χαρεί, πάρε και το παιδί σου,
γκόου κάρτ να έχουμε, γκάζια, και μότο σούζες,
φρενάρισμα, σπινάρισμα, στροφές γκαγκστερικές,
να φοβηθούν οί ποντικοί, να μπλέξουν τις ουρές,
να πάψει κι΄ ο Καρνάβαλος, νάχει το πάνω χέρι,
να γνωριστεί η Πάτρα μας, δεύτερο Μονακό,
να τρώμε γκάζι και καπνό, μαζί με αστακό !
Φασουλής: αν είναι όπως μάς τά λές, υψώνω στην υγειά σου,
μαύρο και μπρούσικο κρασί, Δήμαρχε άντε γειά σου…
Η παρούσα Κυβέρνηση αφού διέγραψε μία πρωτοφανή σεμνή και ταπεινή διαδρομή, ξεφούσκωσε από μόνη της και χωρίς άλλος εξωτερικός κίνδυνος να την απειλεί, ή να την αγγίζει…
Και παρά τις όποιες καλές ενδεχομένως προθέσεις της, παρέδωσε, ως αναμένετο άλλωστε, το ευρισκόμενο σε βαθύ ύπνο πνεύμα της…
Διότι ευρισκόμενη υπό την αρχηγία ενός μέτριου πολιτικού ( ως τελικώς αποδείχθηκε ), πού ελέω «ονόματος μπάρμπα» ανέλαβε αυτή την κομματική «κληρονομία», δεν μπόρεσε τελικά να δικαιώσει ούτε το κόμμα, αλλά ούτε και το όνομα…------------------------Τά σκάνδαλα τα οποία διάνθισαν τις μέρες διακυβέρνησής της, υπήρξαν αλεπάλληλα και πολυδαίδαλα, λόγω ακατάλληλων ως επί το πλείστον προσώπων πού το μόνο προτέρημά τους ήταν η κομματική, κουμπαρική, συγγενική, και εί μη τι άλλο φιλία…
Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός μας…
Κρίνοντας όμως από τα τοπικά έργα πού καρκινοβατούν 3-4 χρόνια τώρα εδώ στην Πάτρα, κυρίως από την Περιφέρεια, γράφουμε και τα παρακάτω:
Τά έργα αυτά έπρεπε να είχαν ήδη τελειώσει από τά μέσα του 2008 και βρισκόμαστε τώρα στο τέλος του 2009 κι΄ ακόμη είναι ατέλειωτα…
Τά έργα αυτά πού έχουν κάνει άνω κάτω την Πάτρα καί ουδείς πολιτικός παρατρεχάμενος συγκινείται είναι:
1) Άνθεια. Μία με τον αποχετευτικό αγωγό προς την θάλασσα πού βρέθηκε με διαρροές, και μία με τους γύρω δρόμους πού ποτέ δεν λένε να τελειώσουν…
2) Ιτιές Νο 1. Οί δρόμοι ανόδου – καθόδου δίπλα στο ποτάμι πού τους έχουνε παρατήσει 2 χρόνια τώρα αφήνοντας δυό-τρείς εργάτες και πέντε μαστορόπουλα, κόβοντας την κυκλοφορία παραλιακής – Οβρυάς και αναγκάζοντας τους οδηγούς αντί για 5 λεπτά να τρώνε μισή ώρα…
3) Ιτιές Νο 2. Μπροστά στην OPEL και στις Εργατικές κατοικίες. Δυό χρόνια τώρα κάτι βαρειά μηχανήματα είχανε κλείσει τον δρόμο και το έργο μιάς διαδρομής 100 μέτρων παραμένει ημιτελές, δουλεύοντας σαν τις χελώνες…
4) Ιτιές Νο3. Εμπλοκή στο έργο ανάπλασης της παραλιακής των Ιτεών, αφήνοντας ένα σπουδαίο έργο στην μέση, με όλη την βρωμιά γύρω του, σ΄ ένα πρότερο χώρο πρασίνου και καθαρής θάλασσας πού οί παλαιοί Πατρινοί θυμούνται κάνοντας εκεί τα μπάνια τους…
Τώρα, ποιοί μπλοκάρουν αυτό το έργο και σε τι αποσκοπούν, ουδείς μπορεί να καταλάβει.
Πιθανότατα να υπάρχει δάκτυλος καθυστέρησης και από κάποια μαγαζιά πού τώρα εξυπηρετούνε την διερχόμενη κίνηση με καφέδες και σνάκ και βρίσκονται λίγο πρίν την επιχείρηση πού ετοίμαζε ο ιδιώτης, και τα οποία θα πληγούν άμεσα εάν αυτός λειτουργήσει ! Εάν όμως υπήρχε Κράτος αγάπης προς τους πολίτες, με μία δυναμική υπογραφή θα έλυνε το πρόβλημα αλλά δυστυχώς τέτοια βούληση δεν υπάρχει…
5) κόμβος Εγλυκάδος. Δυό χρόνια κομμένος και κανείς δεν μιλάει !
6) Μικρή Περιμετρική. Κάθε τόσο δίνουν αναβολές από χρόνο σε χρόνο, αναγκάζοντας τους οδηγούς να ανεβοκατεβαίνουν το Δασύλιο, για μια διαδρομή κόμβος Κουρτέση – πλατείας Γιαννιά ( Άη Θανάση ) μόλις 5 λεπτών !
7) Κόμβος γέφυρας Αγίου Γεωργίου Λάγγουρα. Έχουνε κάνει μία στενή παράκαμψη δίπλα στην γέφυρα, η άσφαλτος έχει διογκωθεί και κινδυνεύουν να βρούν από κάτω τα αυτοκίνητα, και δυό τρείς εργάτες βρίσκονται εκεί τρία ( 3 ) ολόκληρα χρόνια παρακαλώ, και δεν βρέθηκε ένας βουλευτής, ένας δικηγόρος, ένα έστω κανάλι ή δημοσιογράφος να τους πάρει στο κυνήγι για την τριτοκοσμική αυτή κατάσταση !
Μήπως κάποιοι δεν θέλουν να στενοχωρούν τον κ. Περιφερειάρχη στον οποίο ανήκει το έργο γι΄ αυτό ούτε κάν το αναφέρουν πλήν ενός άρθρου πού είδαμε πρό καιρού; Τους πολίτες πού δεινοπαθούν δεν τους σκέπτονται;
8) κόμβος Τόφαλου. Εκατοντάδες αυτοκίνητα παγιδεύονται καθημερινά στο σημείο αυτό και ένα πρόχειρο έστω φανάρι κανείς δεν βάζει. Τώρα τελευταία μόνο, εν όψει προφανώς εκλογών φάνηκαν και κάποιοι εργάτες…Κι΄ εδώ ο αντιπρόσωπος της Κυβέρνησης, δηλαδή η Περιφέρεια, δικαιώνει την σεμνότητα και την ταπεινότητα του αρχηγού πού τον διόρισε και τον έβαλε στην περιοχή μας για να «ενδιαφέρεται» για τους πολίτες…
9) Νέος Εθνικός Δρόμος από κόμβο Κουρτέση ως φανάρι Μποζαϊτίκων γεμάτος σαμάρια και γούβες. Ειδικά με δίκυκλο και πηγαίνοντας δεξιά, συμφώνως τώ Νόμω, κινδυνεύεις να φάς το κεφάλι σου…Η Περιφέρεια κοιτάζει πάλι τον ουρανό, όπως πάντα, μήπως και βρέξει…
10) Παραλία Πατρών, από χείμαρο Παναγίτσας προς Τσαούση. Με δυό –τρείς εργάτες και 5 μαστορόπουλα προσπαθούν να τελειώσουν το έργο και ταλαιπωρούν χιλιάδες ανθρώπους, έχοντας κλειστούς τους δρόμους…
11) Φράγμα Πείρου - Παραπείρου ίδια παρατημένη κατάσταση μέ την Μηχανική να διαμαρτύρεται γιατί δέν βγάζει η κυβέρνηση νέες πιστώσεις για την συνέχιση του έργου, καί οί εργάτες επίσης να φωνάζουν γιατί η Μηχανική τούς έχει απλήρωτους... Φαύλος κύκλος καί μεγάλες καθυστερήσεις...
12) Ελευθερίου Βενιζέλου, από τίς πολλές διαμαρτυρίες καταστηματαρχών καί περιοίκων κάτι φτιάξανε πού όμως θέλει επιδιορθώσεις...
13) Αν υπάρχει και κάτι άλλο θά το σημειώσουμε…
Μία σειρά από μαγκούρες πού στέλνει η Ευρωπαϊκή Ένωση στις εργαζόμενες της Ελλάδας...
Μπορούν να διαλέξουν όποια θέλουν...
Να την πάρουν λοιπόν αυτή την μαγκούρα ( βακτηρία κατά την Αρχαία μας γλώσσα ), και να «χαιρετίσουν» μ΄ αυτήν «Ελληνικά» και όπως πρέπει, κατ΄ αρχάς αυτούς πού βάλανε την Ελλάδα στην τότε ΕΟΚ, και κατά δεύτερο λόγο τις πάλαι ποτέ πράσινες «Αίγες» πού φαγώθηκαν από το 1982 για την ισότητα των γυναικών…---------------
Πού φαγώθηκαν για τις εκτρώσεις…
Πού επίσης φαγώθηκαν να μας λένε, και τόβαλαν και σε Νομοθεσία πρωτοστατούσης της τότε πράσινης Μαργαρίτας πού ελέω τότε Προέδρου ανεβοκατέβαζε και Νόμους ( μέχρι πού ήλθε η Μιμή και την ανεβοκατέβασε κι΄ αυτήν…), ότι το «σώμα μας είναι δικό μας και, ότι θέλουμε το κάνουμε…», λές και το κυοφορούμενο δεν έχει δική του καρδιά και δεν είναι άλλο πρόσωπο…
26 Μαϊου 1986, μεσάνυκτα στήν Βουλή καί με αδειανά έδρανα !
Αυτές οί κυρίες Αίγες, άλλες θλιμμένες, άλλες νυσταγμένες, καί μία να μασάει τα νύχια της ( άραγε από τό κακό της; ) επέβαλλαν τόν νόμο-φόνο γιά τίς εκτρώσεις, πιέζοντας μέ την ισχνή παρουσία τους τούς άλλους βουλευτές γιά την ψήφισή του...
Έτσι δυστυχώς μπαίνουν κάτι νόμοι στήν χώρα μας, νύκτα καί την ώρα τού Ιούδα καί τού σκότους, νόμοι πού αφορούν τήν ίδια την σύσταση καί την διατήρησή μας σάν Έθνος !
Σήμερα, μετά τίς χιλιάδες εκτρώσεων πού γίνονται πιά δημοσία δαπάνη καί ίσα φόρα, κάναμε τούς τρίτεκνους πολύτεκνους για να δώσουμε κίνητρα γεννήσεων...
Όμως άν δεν καταργηθεί ο Νόμος καί εάν δεν δώσει τό Κράτος σταθερή εργασία καί υψηλές αμοιβές σέ όσους έχουν ήδη καί όσους κάνουν παιδιά το κακό δεν θα σταματήσει...
Και ναι μέν οί κυρίες αυτές, οί 100-200 πράσινες Αίγες, έκαναν να περάσει ο Νόμος νύκτα στην Βουλή «περί ισότητας και άλλων τινών…» , και ναι μέν αυτές βολεύτηκαν σε κυβερνητικά αξιώματα με μισθούς, εφάπαξ, και Συντάξεις, οί άλλες όμως Ελληνίδες πληρώνουν τώρα, μετά 30 περίπου χρόνια αυτών των γυναικών τις «προοδευτικές» ψευτοπαληκαριές και κουταμάρες…
Τότε δεν μίλαγαν βέβαια οί περισσότερες, αλλά και όσες μίλαγαν οί φωνές τους πνίγονταν από τίς «προοδευτικές δυνάμεις…»
Γιαγιά, υπάλληλος "Αγροτικής παραγωγής" ( χωρίς πτυχίο ΤΕΙ ), πηγαίνοντας στήν εργασία της...
Κι΄ έτσι κατάντησαν την γυναίκα δυό, τρείς, και πέντε φορές δούλα:
Μία σαν σύζυγο.
Δεύτερη σαν μαγείρισσα.
Τρίτη να πλένει και να σιδερώνει τον άνδρα και τα παιδιά του.
Τέταρτη να γεννά παιδιά, και…
Πέμπτη να δουλεύει μέχρι τα 65 και τά 67 !
Έκτη δουλεία δεν υπάρχει πλήν «εκτάκτου ανάγκης…» για εγγόνια ακόμη και δισέγγονα...
Θέλατε λοιπόν ισότητα;
Πάρτε την !
και καθήστε να υπηρετήσετε στις δουλειές σας από 5 μέχρι 17 χρόνια ακόμη, δηλαδή μέχρι να ξεψυχήσετε…
Μιά δεύτερη ιστορική φωτογραφία τήν ώρα πού ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει στό Ζάπειο τήν ένταξη τής Ελλάδος στήν ΕΟΚ...
Κατάντησαν την γυναίκα «Super Puma και Apache παντός καιρού» και απορίας άξιον είναι, πώς ακόμη δεν βγήκαν στους δρόμους για μια επανάσταση να μη μείνει τζέντζερης και λαμπόγυαλο…
Αυτά δυστυχώς είναι τα επίχειρα εκείνης της άφρονης τακτικής και πολιτικής…
Και η Ελλάδα σήμερα είναι υποχρεωμένη να συμφωνήσει με τον Νόμο της Ε. Ένωσης επί απειλή δυσβάστακτου προστίμου !
Και τώρα κύριε Υψηλότατε πρωθυπουργέ, τι δέον γενέσθαι και τι θα κάνετε μ΄ αυτό το «Τελεγράφημα; »
Πώς σκέπτεστε να κάνετε την απαγγελία;
ή μήπως θ΄ αφήσετε το πικρό ποτήρι να το πιούνε οί πράσινοι διάδοχοί σας, μιά και υπήρξαν κι΄ αυτοί συνένοχοι σ΄ αυτή την Νομοθετημένη ισότητα;
=================================
Από τις Ειδήσεις…
ΤΕΛΕΣΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ…
Ότι ξέρατε, ξεχάστε το…
Ανατροπή στα σχέδια ζωής δεκάδων χιλιάδων γυναικών, υπαλλήλων του Δημοσίου, φέρνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία αποφάσισε, σύμφωνα με πληροφορίες, να πει «όχι» στο ελληνικό αίτημα για δεκαετή περίοδο σταδιακής εξίσωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών.
Την αρνητική αυτή στάση διεμήνυσε, σύμφωνα με πληροφορίες, η Επιτροπή στην κυβέρνηση, που καλείται τώρα να ψηφίσει σχετική νομοθετική ρύθμιση, ώστε η χώρα να προσαρμοστεί στην κοινοτική νομοθεσία και στη σχετική καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του περασμένου Μαρτίου.
Αυτό σημαίνει ότι το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης για πάνω από 100.000 γυναίκες θα αυξηθεί κατά 5 έως 17 χρόνια.
Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα κοινοποιηθεί στην κυβέρνηση επίσημα σε λίγες ημέρες.
Τα μόνα περιθώρια διαπραγμάτευσης που απομένουν πλέον στην Ελλάδα, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, αφορούν μια πενταετή περίοδο σταδιακής προσαρμογής για κάποιες ειδικές κατηγορίες γυναικών που θίγονται περισσότερο από όλες. Ειδικότερα αναφέρονται όσες έχουν τρία παιδιά ή και περισσότερα και όσες έχουν σύζυγο με αναπηρία άνω του 67%.
Ποιες θίγονται;
Η απόφαση της Κομισιόν, συνέχεια της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του περασμένου Μαρτίου, θίγει τις γυναίκες οι οποίες προσελήφθησαν στο Δημόσιο μετά το 1983.
Ειδικότερα θίγονται οι εξής κατηγορίες:
● Οι γυναίκες που προσδοκούσαν να λάβουν μειωμένη σύνταξη στα 55 έτη με 25ετία, οι οποίες θα χρειαστεί να δουλέψουν άλλα 5 χρόνια και να βγουν στη σύνταξη στα 60 τους όπως και οι άντρες.
● Οι μητέρες ανήλικων παιδιών που λογάριαζαν να συνταξιοδοτηθούν στα 50 με μειωμένη σύνταξη ή στα 55 με πλήρη, οι οποίες θα δουλέψουν 10 χρόνια επιπλέον.
Να σημειωθεί ότι το κανονικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στο Δημόσιο είναι τα 65 χρόνια για τους άνδρες και τα 60 για τις γυναίκες. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η διαφοροποίηση αυτή είναι αντίθετη στο κοινοτικό δίκαιο και ειδικότερα στο άρθρο της Συνθήκης που απαγορεύει τις διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Όπως και με την Ιταλία…
Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση ζήτησε να γίνει δεκτή σταδιακή προσαρμογή σε ορίζοντα δεκαετίας.
Όμως η Επιτροπή, η οποία είχε απορρίψει ανάλογο αίτημα της Ιταλίας και μάλιστα για πενταετή προσαρμογή, έκρινε ότι δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει την Ελλάδα με πιο επιεική τρόπο και απέρριψε και το ελληνικό αίτημα.
Σε περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να αψηφήσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και να μην εφαρμόσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θα ασκηθεί για δεύτερη φορά προσφυγή εναντίον της, με απειλή μεγάλου προστίμου.
Αυτό θα αποφασιστεί από την Επιτροπή στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Πάντως, το πιθανότερο είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν θα θελήσει να έρθει σε αντιπαράθεση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύει, με την οικονομία της να έχει εκτροχιασθεί, να βρίσκεται σε επιτήρηση και να ζητά παράταση στην προθεσμία μείωσης του ελλείμματός της.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=3&artId=4532356
Πιλότοι σκοτώνονται για να σβήσουν φωτιές, τεράστιες καταστροφές απειλούνε τήν χώρα, δάση καί σπίτια καίγονται, καί ουδείς συλλαμβάνεται !
Αλλά καί όταν συλληφθεί, αφήνεται ελεύθερος!
Ω΄, Ελλάς χώρα τής μπανανίας καί τής φαιδράς πορτοκαλέας !
Ω΄, Ελλάς πότε επιτέλους θα ανανήψεις καί θά ξυπνήσεις από την νάρκη σου....
==================================
«Δελτίον εμπρησμών για το 2009 »Το πρώτο ημίχρονο εμπρησμών και «δασικών καταστροφών» στο ετήσιο πρόγραμμα « νήψης και καύσης» έληξε ! Εγγεγραμμένα 3.000.000 στρέμματα δασών. Κάηκαν τά 320.000 χιλιάδες. Άκυρα μηδέν. Αναδασωτέα τα καμμένα ( και προετοιμαζόμενα για νέα καύση μόλις μεγαλώσουν… ) Οί πιλότοι και ιπτάμενοι Canadair , PZL, etc , καθώς και η Πυροσβεστική με την ΕΜΑΚ και όσους εθελοντές έλαβον:Άριστα και με τόνο για τις υπεράνθρωπες προσπάθειές τους ακόμη και με κίνδυνο της ζωής τους, για την διάσωση ανθρώπων και περιουσιών , πάνω από το ωράριο εργασίας τους…Οί αρμόδιοι για τον σχεδιασμό αντιμετώπισης έλαβον: Δυό ανάποδα παράσημα ( ΑΝΑΠΑ ) για τον κακό αεροσυντονισμό τών επιχειρήσεων. Πέντε ΑΝΑΠΑ για ανοργανωσιά και για το, «καίγεται η ανατολή και στέλνουμε αεροπλάνα στην δύση…» , και άλλα, Δέκα για τον Δασάρχη πού δεν άφηνε την διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών από τους 80 υλοτόμους πού είχαν αποσταλεί από την Βόρεια Ελλάδα, σύν ένα ΑΝΑΠΑ μαζί με το καπέλο του Ρώσου πιλότου πού συνέλαβαν στο αεροδρόμιο και δεν τον άφηναν να πάει να σβύσει τις φωτιές γιατί χρωστούσε 600 ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο!!!Γενικό σύνολο είσπραξης παρασήμων για το κυβερνητικό έργο κατάσβεσης: δεκαεπτά, και μία του πιλότου δεκαοχτώ και κάτι ψιλές…Επίσης ευλαβώς αναφέρομεν ότι:***************
Άπαντες οί εμπρηστές διέφυγον και είναι άφαντοι ( όπως πάντοτε ), και ουδείς συνελήφθη, πλήν ενός και μάλιστα επ΄ αυτοφώρω, στο Καλούσι Πατρών, με σπίρτα και εφημερίδες προσανάματος στην αγκάλη του έτοιμος για το χούγι του, και ο οποίος αφέθηκε από τον Ανακριτή ή τον Εισαγγελέα ( δεν διευκρινίζεται ) ελεύθερος ( ο καημενούλης μας ), ενώ ο ένας δικαστικός ζητούσε την προφυλάκισή του !
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
++++++++++++++++++
Τά πράσα μέσα στά οποία είχε κρυφτεί ο "αφεθείς ελεύθερος..."
ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ:
«Πυρομανής στα πράσα…
Ελεύθερος αφέθηκε χθες μετά από διαφωνία εισαγγελέα και ανακριτή αχαιός που συνελήφθη το μεσημέρι της περασμένης Δευτέρας από πυροσβέστες και μάλιστα επ’ αυτοφώρω, να βάζει φωτιά σε δασική έκταση στο Καλούσι.
Ο δράστης που, ας σημειωθεί, παραδέχθηκε ότι έβαζε φωτιά γιατί όπως ομολόγησε στα στελέχη του ανακριτικού της Πυροσβεστικής, τού άρεσε να βλέπει κινητοποίηση πυροσβεστικών και πύρινα μέτωπα… πιάστηκε με εφημερίδα και σπίρτα επί το έργον.
Τον εντόπισαν κάτοικοι και τον συνέλαβαν άνδρες της Πυροσβεστικής, οδηγώντας τον στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές για τα περαιτέρω. Ωστόσο αφέθηκε ελεύθερος…
«Ο εμπρηστής παραδέχθηκε τις πράξεις του αφού δεν μπορούσε άλλωστε να κάνει διαφορετικά. Τα στοιχεία ήταν αδιάσειστα και επιπλέον υπήρχαν πολλές μαρτυρίες. Εμείς, τί άλλο να κάνουμε.
Πιάσαμε τον εμπρηστή επ' αυτοφώρω και τώρα κυκλοφορεί πάλι ελεύθερος» δήλωσε χθες στην «Π» ο προϊστάμενος του Ανακριτικού Τμήματος της Πυροσβεστικής, Κωνσταντίνος Γιαννόπουλος.
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία βρίσκεται μια ανάσα από την εξιχνίαση σημαντικών υπoθέσεων έχοντας εξετάσει μεγάλο αριθμό υπόπτων για ορισμένους εκ των οποίων υπάρχουν ικανά στοιχεία ώστε να οδηγηθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης.”
+++++++++++++++++++++
Αυτά γράφουν οί εφημερίδες πυρομανής ήταν ο άνθρωπος δεν ήταν…εμπρηστής, δεν ήταν βοσκός και οικοπεδοφάγος ( άλλα παραμύθια αυτά ), και ως εκ τούτου δεν τον πιάνει φαίνεται ο Νόμος, όπως δεν πρέπει να πιάνει και κάθε άλλον πού θέλει να κάψει, να ανατινάξει, και να ισοπεδώσει ότι του αρέσει…
Σ΄ αυτή δηλαδή την τρελλοχώρα μας μπορεί ο κάθε αρμόδιος δικαστικός να γίνεται Βεζύρης Αλή Πασάς και να αφήνει να κυκλοφορεί ελεύθερος όποιος είναι πυρομανής, τοξικομανής, μονομανής, τρελομανής έστω κι΄ αν καταστρέφει οχήματα και περιουσίες ανθρώπων πού με χίλια ζόρια τις απέκτησαν, πού πληρώνουν δόσεις για περιουσίες πού τώρα δεν έχουν, και πού ουσιαστικά καταστράφηκαν…
Εάν όμως ο πυρομανής αυτός, ή κάθε άλλος έκαιγε ιδιοκτησία παρόμοιων δικαστικών, τότε, ώ,…. τότε, θα τον συνελάμβαναν πάραυτα και θα τον έκλειναν στο Γεντί Κουλέ ως πού να πείς κύμινο !
Γιατί, φίλοι μου αγαπητοί, όπως ασφαλώς θα έχετε καταλάβει, θα είμασταν αθεράπευτα αφελείς εάν πιστεύαμε ότι απέναντι των Νόμων είμαστε όλοι ίσοι !
Τιμούμε και ευλαβούμεθα την Ελληνική Δικαιοσύνη και τους Δικαστικούς λειτουργούς της, πού ως επί το πλείστον τιμούν με τις αποφάσεις τους τον εαυτό τους και τό λειτούργημά τους.
Όμως… όμως, βλέποντας κάποια παράταιρα να συμβαίνουν δεν μπορεί, ελεύθεροι πολίτες είμαστε, έχουμε υποχρέωση να εκφράσουμε ευγενικά καί δημοκρατικά την διαφωνία μας…
Σαν πολίτες λοιπόν παρακολουθώντας όλη αυτή την τρελλή πορεία τέτοιων αποφάσεων, απορούμε πώς ακόμη δεν επενέβει ένας Ανώτατος λειτουργός του Αρείου Πάγου να βάλει φρένο σε τέτοιες δικαστικές αποφάσεις, και να αναστέλνει τέτοιες απελευθερώσεις…
Άραγε, διερωτώμεθα, υπάρχει άνωθεν έλεγχος, ή όχι !
Κατόπιν τούτου διαβάσαμε στην σημερινή Πελοπόννησο ( 27.8.09 ) ότι ο διοικητής Πυροσβεστικής διαμαρτυρήθηκε έμεσα γι΄ αυτές τις απελευθερώσεις…
Με κάτι τέτοια - και τέτοια λοιπόν, «έξω πάμε καλά, αλλά μέσα πάμε για φούντο…» φτιάχνεται η Νέα Ελλάδα !
Η Νέα Ελλάδα των εμπρηστών και των καταστροφών πίνοντας μερικοί και « είς υγείαν κάποιων Δικαστών…»
Μεταξύ αστείου και σοβαρού λοιπόν, επαναλήφθηκε εκείνο το κακό του 2007 το οποίο και τότε με αερολογίες ξορκάγαμε…
Και λέγανε τότε οί «αρμόδιοι», ότι «τώρα πού πάθαμε… μάθαμε», ότι θα προμηθευθούμε δορυφορικά συστήματα επιτήρησης δασών πού θα αναγγέλουν σε συντονιστικό κέντρο κάθε έναρξη πυρκαγιάς όπως στις ΗΠΑ, ότι θα κάνουμε και θα ράνουμε και άλλα παρεμφερή «θα-θάκια» με αποτέλεσμα να μη έχουνε κάνει τίποτα οί κυβερνήτες μας μέχρι σήμερα, έχοντας προφανώς συνηθίσει στην ιδέα της καμμένης γής και στο «περπατώντας η δόξα μονάχη στών Ψαρών την ολόμαυρη ( από τις φωτιές των τότε Τούρκων ), ράχη…»
Επειδή όμως αυτές οί φωτιές πού είναι στην ουσία εμπρησμοί, έχουνε και κάποια άλλη διάσταση, θα μιλήσουμε και γι΄ αυτήν, έστω και εάν κάποιοι φίλοι μάς δώσουνε φάουλ…
Αλλά εκτός τούτων υπάρχει και ένας φόβος μήπως βρισκόμαστε ήδη μπροστά σε μία άλλη, «μυστική παράμετρο…»
ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ "ΜΥΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟ..."
Αυτοί λοιπόν οί πρωτοφανείς και αλεπάλληλοι εμπρησμοί πού τις τελευταίες κυρίως 10ετίες συμβαίνουν σε Παγκόσμια κλίμακα, μήπως ανήκουν σ΄ εκείνα τά προφητευμένα σημάδια του επικείμενου τέλους του κόσμου πού περιμένουμε;
Στην αρχαία Χριστιανική γραμματεία, έχουν καταχωρηθεί ότι όταν πλησιάζουν οί «ημέρες του τέλους» τότε μαζί με κάποια άλλα φοβερά σημεία πού θα συμβαίνουν ( όπως τά «φόβητρα» στους ουρανούς –σημερινά UFO και ATIA… ), θα παρατηρείται μία κλιματική αλλαγή εποχών, θερμοκρασιών, θεομηνειών, κλπ και ανάμεσά τους πρωτεύοντα ρόλο θα έχουν και οί : «εμπρησμοί αδόκητοι» !
Ποιοί είναι όμως αυτοί οί « αδόκητοι εμπρησμοί » ;
Θα ξεπηδούν δηλαδή ξαφνικές φωτιές πού θα τις βλέπουμε να παρουσιάζονται από εκεί πού κανείς δεν τις περίμενε…
Το από πού μπήκαν, ποιός τις έβαλε, τι και γιατί, αυτό θα είναι μία συνάρτηση με την αναρχία των τότε ανθρώπων πού θα μισούνε τα δάση, δηλαδή των ανθρώπων της εποχής μας…
«Θα έλθει η εποχή πού οί άνθρωποι θα μισούν και θα καταστρέφουν τά δάση» προφητεύει γύρω στα 1750 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Πατροκοσμάς της Ελλάδας μας…
Άς δούμε όμως και ένα τμήμα αυτής της Προφητείας για τους « αδόκητους εμπρησμούς » …
ΕΔΑΦΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ…
Την εποχή εκείνη τέτοια θλίψη και στενοχώρια θα υπάρχει, όσο ποτέ άλλοτε δε θα έχει παρουσιαστεί επι της γης… (Ματθ. κδ' 21).
Εκείνοι οί Χριστιανοί πού δεν θα έχουν πάρει το χάραγμα του Αντίχριστου ( 666 ), θα διώκονται συνεχώς και με μένος, προσπαθώντας παράλληλα να βρουν τρόπο επιβίωσης, αφού και τα ίδια τα στοιχεία της φύσεως θα έχουν αλλοιωθεί.
Οι έχοντες το σφράγισμα του Αντιχρίστου (χάραγμα το οποίο θα τους επέτρεπε να έχουν δικαίωμα αγοραπωλησίας ) θα μετανιώσουν πικρά για την επιλογή τους αυτή...
Άνθρωποι θα πεθαίνουν απο την πείνα και τις αρρώστιες στους δρόμους και τις πλατειες. Και εάν δε συντομευε ο Αγιος Τριαδικος Θεος εκεινες τις ημερες της κακίας, δε θα έμενε κανείς πού να μη πρόδιδε την πίστη του…
"Και τι μιλώ για ανθρωπους, οπου και αυτα τα στοιχεία της φυσεως θα απαρνηθουν την φυσικην τους κατάσταση.
Τότε, θα συμβαίνουν συχνά σεισμοί σε καθε πολιτεία, λοιμωδεις ασθενειες και επιδημίες σε καθε χωρα, κεραυνοί ασυνηθιστοι και φοβερες αστραπές, σπίτια και χωράφια θά κατακαιονται…
Θα συμβαίνουν ακόμη φοβερές καταιγίδες ανεμων, οι οποιες θα διαταρασσουν χωρις ορια την ξηρα και την θαλασσα, ακαρπίες της γης, σάλος καί βουητό απο τη θαλασσα και σαλος αφορητος απο την απωλεια χιλιάδων ψυχων ανθρωπων….
Θα βλέπουμε σημαδιακες μεταβολες στον ηλιο και στη σεληνη, εκτροπές αστρων απο τη θεση τους, συγκρουσεις εθνων και πολέμους, καταστρεπτικοι ανεμοι, βολιδες χαλαζης επι του προσωπου της γης, χειμώνες ατακτοι και ασυνηθιστοι ( από μεγάλη κλιματική αλλαγή ), παγετοί μεγαλοι, καύσωνες ανυποφοροι, κεραυνοί αιφνίδιοι, εμπρησμοί αδόκητοι και μη αναμενόμενοι…
Θα υπάρχει δε ένας γενικός θρήνος και οδυρμός επί όλης της γης, χωρίς καμία και από πουθενά παρηγοριά…»
Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 912 B - ΒΕΠΕΣ 6, 278
« Την εποχή εκείνη όσοι ανθρωποι λαβουν τη σφραγιδα του Αντιχριστου ( 666 ) και δεν θα βρίσκουν τροφες ουτε νερο, θα προσερχονται προς αυτον με οδυνηράν φωνην και θα λενε,
«Δώσε μας λοιπόν να φάμε και να πιουμε, γιατι αλλιως ολοι θα πεθανουμε απο την πεινα και απο καθε αναγκη, διεταξε τον ουρανον να μας δωσει νερο, και διώξε τα ανθρωποφαγα θηρια πού μας κατατρώγουν…»
Τοτε ο Αντίχριστος θα απαντησει εμπαιζοντας αυτους με πολλη απανθρωπια και θα τους λεει :
«Ο ουρανος δεν θελει να δωσει βροχη. Η γη παλιν δεν βλασταινει τα φυτα της, απο που να σας δωσω εγω τροφες ; »
Τότε αφου ακουσουν τα λογια του δολιου τουτου οι αθλιοι, θα καταλαβουν οτι αυτος ειναι ο πονηρος διαβολος ( και ότι δεν είναι Θεός όπως νόμιζαν ), και θα θρηνησουν με πονο και θα κλαυσουν πολυ και θα κτυπησουν το προσωπο τους με τα χερια τους, και θα εκριζωσουν τα μαλλια τους και με τα νυχια τους θα ξεσκιζουν τα μαγουλα τους λεγοντας ο ενας προς τον αλλον :
«Ω΄, της συμφορας μας, Ώ του φοβερου πραγματος, Ώ της δολιας συναλλαγης πού κάναμε με τον Αντίχριστο και πήραμε το χάραγμά του, Ώ, της φοβερης πτώσεώς μας. Πως πλανηθηκαμε απο τον πλάνο; Πως προσφερθηκαμε σε αυτον; Πως συλληφθηκαμε μέσα στα δικτυα του; Πως πιασθηκαμε στη μιαρα του σαγηνη;
Πως ενω ακουγαμε τις Γραφες πού μας προειδοποιούσανε για όλα αυτά, εμείς δεν τους δίναμε σημασία; »
Αγίου Ιππολύτου, P.G. 10, 933 D - 936 A
Αυτά σημειώνει ο Άγιος Ιπόλυτος Πατριάρχης Ρώμης, πρίν την εποχή του διαχωρισμού των Εκκλησιών, και καλό είναι να έχουμε και λίγο τον νού μας μήπως και βρισκόμαστε σ΄ αυτή την εποχή, ή λίγο πρίν απ΄ αυτή !
Ομάδα Πήγασος !
