Σάν μπήκαν λοιπόν οί ανεμογεννήτριες στό Παναχαϊκό βουνό, τότε πολλοί τό θυμήθηκαν !
Μέχρι τότε τό άκουγαν από τόν άνεμο πού κατέβαινε τόν χειμώνα φορτσάτος κάτω, καί σφύριζε στά παραθυρόφυλλα...
Άρχισαν λοιπόν νά τό συζητάνε τό πράγμα κάτι στά Νομαρχιακά καί στά Δημοτικά συμβούλια, καί αρχίζοντας τίς μεταξύ τους πολιτικές κόντρες καί φασαρίες " γιατί νά φανείς εσύ καί όχι εγώ" θέλησαν νά προβάλουνε έργο στά μάτια τού λαού, ενδιαφερόμενοι δήθεν γιά τό πράσινο καί τήν ψυχαγωγία τών Πατρινών πού ψάχνουνε γιά χώρους αναψυχής, πού ονειρεύονται πηγές καί γάργαρα νερά, καί κάποιοι άλλοι σκί καί ορειβασίες...
Αλλά μέ τέτοιους αδιάφορους πολιτικάντηδες πού τό μόνο πού τούς ενδιαφέρει είναι όχι τό συμφέρον τών πολιτών αλλά τό κουκί, τό φασόλι, καί τό ρεβύθι τής ψήφου τού λαού, καί πώς θά εξυπηρετηθούν "οί δικοί μας", όλα αυτά τά λογύδρια ήσαν φαίνεται πρός δημιουργία εντυπώσεων ότι γνωρίζουνε δηλαδή καλά τό θέμα, ότι κακώς άνοιξαν οί Εταιρείες δρόμους στίς πετρώδεις έστω πλευρές τού βουνού ( πού μόνο κοράκια περνάγανε), καί ότι άκουσον - άκουσον τώρα μέ τίς γεννήτριες τρομάζουν τά πρόβατα καί δέν μπορούν νά βοσκήσουν ( χαρούμενα) τά δυστυχισμένα!!!
(Τό εντός παρένθεσης "χαρούμενα" , τό υποθέτω προσωπικά καί τό σημειώνω...)
Υπόθεση χάχανο δηλαδή, μεγάλο πράγματι τό ενδιαφέρον τους γιά τό Παναχαϊκό ( ούτε γιά τήν Παναχαϊκή δέν κάνανε έτσι), μόνο πού δέν κλαίγανε οί άνθρωποι γι΄ αυτή τήν "περιβαντολογική καταστροφή" πού υπέστη τό βουνό από τίς ανάλγητες Εταιρείες, καί "αλήθεια πόσο λυπήθηκαν καί γιά τά έρημα τά πρόβατα..."
Τήν άλλη μέρα θά μείνανε ασφαλώς νηστικοί από τήν θλίψη τους, ή θά φάγανε κοτόπουλο αντί γιά πρόβατο...
Έν τέλει κανείς τους δέν έδειξε μέ ποιό επί τέλους τρόπο σχεδιάζουν ν΄ ανοίξουν δρόμο γιά τό Παναχαϊκό, από πού δηλαδή μπορεί ν΄ ανεβεί εκεί πάνω ο απλός πολίτης γιά νά πάρει λίγο καθαρό αέρα, από τού Ρωμανού θά πάει πού έχει έναν κατσικόδρομο, από τό Πουρναρόκαστρο θά πάει γιά νά φθάσει ώς τό τριόροφο γιαπί τής Ζάστοβα, κι΄ από εκεί γιά τίς δασώδεις διαδρομές τού βουνού...
Από πού πάνε κύριοι αρμόδιοι στό Παναχαϊκό ( χωρίς τά τζίπ 4Χ4 πού έχετε εσείς; )
Ούτε ένα χάρτη δέν δείξανε γιά τούς σχεδιασμούς τους γιά τό βουνό, τόσο πολύ υπολογίζανε τήν νοημοσύνη τού πολίτη !
Υπάρχει όμως καί ή Ζάστοβα !
Αλήθεια λοιπόν, γιατί αφήσανε κι΄ αυτό τό κτίριο τής Ζάστοβα, πού ετοιμαζότανε τότε γιά Σανατόριο Νοσημάτων Θώρακος, δωρεά κι΄ αυτό τού μεγάλου ευεργέτη Μαραγκόπουλου καί πού σάν πέθανε ο ίδιος, δέν βρεθηκε ένας υπεύθυνος άνθρωπος μέ μεράκι προσφοράς πρός τήν Πατραϊκή κοινωνία να τελειοποιήσει αυτό τό κτίριο;
Σέ ποιά υπηρεσία ανήκει άραγε αυτό τό συγκρότημα, καί πώς μπορεί νά γίνει πραγματικότητα αυτό πού οραματιζότανε ό αείμνηστος ευεργέτης;
Δυστυχώς, τό έχουν αφήσει 50 χρόνια τώρα καί σαπίζει, δερνόμενο από τήν υγρασία καί τούς ανέμους, καί γενόμενο στό ισόγειο μαντρί προβάτων...
Ιδού τά χάλια μας !
Όμως, γιά τό Παναχαϊκό θά συνεχίσουμε πάλι...
Μιλήσαμε γιά τά σπασμένα πεζοδρόμια, γιά τούς ποντικούς τών κυρίων Δημάρχων πού χρόνια τώρα όλοι τούς ανέχονται, γιά τό άθλιο κυκλοφοριακό πού μάς ανεβάζει τήν πίεση κάθε φορά πού κυκλοφορούμε, καιρός νά μιλήσουμε καί γιά κάποια άλλα θέματα πού "ομορφαίνουν" τόσο πολύ τήν λεγόμενη ποιότητα ζωής πού φθάσαμε στό σημείο ν΄ ακούμε γιά ποιότητα ζωής στήν Πάτρα καί νά θέλουμε νά πάρουμε τά βουνά...
Θέλεις λοιπόν νά περπατήσης λίγο στήν Πάτρα, νά δείς λίγο πράσινο, νά πάς μέ τά παιδάκια σου μιά βόλτα, νά ξεσκάσης λίγο σάν εργαζόμενος ή σάν συνταξιούχος, νά περπατήσης τέλος πάντων αδελφέ ήσυχος καί μέ ασφάλεια χωρίς νά κινδυνεύεις νά σέ πατήση κανένας μηχανόβιος καί μάλιστα χωρίς αριθμό κυκλοφορίας πράγμα πού συνηθίζεται τόσο πολύ σ΄ αυτή τήν εγκαταλελειμένη Πολιτεία, καί πού κανείς αρμόδιος δέν ενδιαφέρεται νά συλλάβει κανέναν καί νά τόν πάει μέσα...
Τρέχουν σέ πεζόδρομους, ανεβαίνουν σε πεζοδρόμια, τραυματίζουν, σκοτώνουν, παρκάρουν όπου βρούν χωρίς πινακίδα, οί άλλοι τά κορόϊδα ( εμείς δηλαδή) τρώμε μηνύσεις αυτοί τίποτα, καί ή Τροχαία επίσης τίποτα!
Οί υπεύθυνοι κοιμούνται !
Θά ξυπνήσουν μόνο όταν κανείς απ΄ αυτούς τούς "άνευ πινακίδος" θά κτυπήσει τό παιδί ή τήν γυναίκα κανενός Δημάρχου, κανενός Πολιτικού, Δικαστικού, κλπ καί θά εξαφανιστεί χωρίς πινακίδες...
Τότε θά βγούνε από τά αρμόδια καβούκια τους, " ώ..., τί κακός κόσμος μπαμπά..." καί θά ψάχνουν νά βρούνε τόν ...μηχανάκια, το γιατί καί τό πώς συνέβαινε αυτό τό παράνομο κακό, ποιός είναι υπεύθυνος πού δέν πρόσεξε, καί γιατί δέν τό είχε πατάξει, ώς ώφειλε, μέ τήν "ισχύουσα Νομοθεσία"...
Καί ο μηχανόβιος θά γελάει πού τούς έπιασε κορόϊδο καί τούς ξέφυγε, προετοιμάζων εαυτόν, γιά νέες περιπέτειες...
Σέ κάθε φυσική καταστροφή υπάρχει ασφαλώς καί ένα φυσικό αίτιο...Σέ κάθε ηθική ή κοινωνική ανταρσία υπάρχει πάντα μιά, ή καί πολλές αιτίες.
Μία από τίς αιτίες λοιπόν πού επέφεραν αυτή τήν δραματική αλλοίωση στόν τόπο αυτό, υπήρξε πρώτη καί καλύτερη ή ίδρυση τού Πανεπιστημίου τών Πατρών κάπου τό 1964 καί ο "εμπλουτισμός" τής Πατραϊκής κοινωνίας μέ ανήσυχα νιάτα προερχόμενα απ΄ όλα τά μέρη τής χώρας...
Τά νέα αυτά παιδιά φέρανε μαζί τους τήν αναμελιά καί τήν αδιαφορία πρός τήν "νέα τους πατρίδα" (ώς επί τό πλείστον, καί άς μή σταθούμε σέ κάποιες επαινετές εξαιρέσεις), μέ όλα τά κακά επακόλουθα...
Γεμίσαμε λοιπόν μπουάτ, πάμπ, ντίσκο, κλάμπ, φαγάδικα, ξενυχτάδικα, βγάλαμε βέβαια καί επιστήμονες, αλλά τά νέα ήθη Σουηδικού καί Αμερικάνικου τρόπου ζωής πού ενέσκηψαν καί εμβόλιασαν τήν ήσυχη πολιτεία μας, δημιούργησαν τήν πρώτη ζημιά από τήν οποία τό εμπόριο μέν ωφελήθηκε αλλά οί κάτοικοι έχασαν...
Πολλές φορές ψάχνω γιά παλιές φωτογραφίες τής Πάτρας, τής δικής μου Πολιτείας...
Καί δέν τό κρύβω, βλέποντας τά σημερινά καί απερίγραπτα χάλια της, στενοχωρούμαι...Τί νά πρωτογράψω γιά όσα καθημερινά βλέπω καί τί νά υποθέσω γι΄ αυτή τήν "ποιότητα ζωής" πού εμείς οί Πατρινοί επιφυλάξαμε γιά τήν πόλη μας...
Καί τό λέω αυτό γιατί, ενώ βλέπουμε αυτή τήν γυφτιά στήν οποία έχει περιπέσει καί καταντήσει ( καί άς μέ συγχωρήσουνε οί φίλοι μου οί "Ρομά" - έτσι τούς λένε τώρα - πού κλέβω λίγο από τήν "χάρη" τους...), έν τούτοις σάν κάτοικοι δέν συνετιζόμαστε επιζητώντας μιά ουσιαστική αλλαγή προσώπων πού γιά χρόνια τώρα κυβερνάνε "ακυβέρνητα" καί έχουνε ρημάξει μέ τήν αδιαφορία τους αυτή τήν πολιτεία...
Καί έχουμε φθάσει σ΄ αυτό τό κακό, γιά τό οποίο αναλυτικότερα θά μιλήσω παρακάτω, λόγω ενός αφηνιασμένου καί αφιονισμένου κομματισμού πού από χρόνια ακολουθούμε...
Καί αντί νά ψηφίζουμε Δήμαρχο μέ νέες ιδέες κάνοντας μία αλλαγή από τήν αθλιότητα στήν οποία έχουμε περιπέσει καί τήν οποία παραδεχόμαστε, εμείς εκεί ψηφίζουμε πολιτικό καί όχι Δήμαρχο...
Δέν μιλώ πολιτικά, μιλώ σάν πολίτης! Καί μάλιστα πολίτης αγανακτισμένος μέ αυτή τήν κομματοποίηση πού μάς έχει καταλάβει καί τήν οποία πληρώνουμε κι΄ εμείς καί τά παιδιά μας...
Γιά ποιό πράγμα νά πρωτομιλήσω φίλες καί φίλοι μου;
Από πού ν΄ αρχίσω, καί πού νά τελειώσω; Νά μιλήσω γιά τά σπασμένα πεζοδρόμια καί τά σπασμένα ποδάρια τών συμπολιτών μας ή γιά τούς ποντικούς πού σουλατσάρουν στούς δρόμους;
Νά μιλήσω γιά τό κυκλοφοριακό καί γιά τίς κλήσεις πού κόβουν οί δημοτικοί αλλά καί οί ένστολοι κρατικοί, ενώ τήν κυρία ευθύνη τήν φέρνει ή ίδια ή Δημοτική Αρχή πού τόσα χρόνια δέν φρόντισε νά φτιάξει πάρκινγκ καί τό μόνο πού σήμερα ξέρει είναι νά κόβει κλήσεις καί νά παίρνει τό μεροκάματο καί τό ψωμί από τό στόμα τών εργαζομένων καλώντας τους νά πληρώσουν γιά μιά αιτία γιά τήν οποία ή ίδια ή Δημοτική Αρχή λόγω τής απραγίας καί τής ανικανότητάς της φέρνει τήν αποκλειστική ευθύνη!
Θά συνεχίσω όμως καί πάλι...
