Ένας καρνάβαλος εξομολογείται: « Η Πάτρα βρίσκεται στα χέρια μου κι΄ ότι θέλω εγώ την κάνω…»

Τις μέρες αυτές, πού ένα μέρος τού λαού μας φαίνεται να ξεδίνει διώχνοντας για λίγο στενοχώριες, αναφραγκιές, χαράτσια και φουρτούνες, σκεφτόμασταν από καιρό με ποιό τρόπο και αν ήταν δυνατόν να παίρναμε μια συνέντευξη από τον «βασιλέα» της Πάτρας Καρνάβαλο !

Γιατί μπορεί ο κοσμάκης να έχει πρόβλημα επιβίωσης αλλά από την άλλη πλευρά εμείς οί Πατρινοί δεν ξεχνάμε και την πατρογονική μας συνήθεια  τις μέρες αυτές βγαίνοντας στους δρόμους τραγουδώντας και χορεύοντας στον ρυθμό του τάνγκο…

Τον Δήμαρχο μόνο δεν βλέπουμε να πρωτοστατεί όπως κάτι άλλοι παλαιότεροι πού τρέχανε σαν τις σουσουράδες σε χορούς και πανηγύρια, αλλά τούτος εδώ ο κόκκινος Πελετίδης έχει δικό του ιστορικό ως ΚΚΕ του «πονεμένου, εργατικού, αλλά άφραγκου λαού» και ως εκ τούτου κάνει κράτει μη παρεξηγηθεί κι΄ όλας ως μπουρζουάς της κεφαλαιοκρατίας !

Αυτά σκεπτόμουν και διαλογιζόμουν μαζί με το μικρό μου επιτελείο βλέποντας τον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου γεμάτο κόσμο και πατείς με πατώσε, να κινδυνεύει να πάθει ρήγμα απ΄ όλες τις φυλές και τα φύλα της γής…

Μικρά παιδιά ντυμένα με πολύχρωμες στολές, κίτρινα, πράσινα, κόκκινα, καπέλα περίεργα, παιχνίδια, μπαλόνια, ροκάνες ποδήλατα, μαμάδες, καρότσια και άλλα τινά όλα μαζί ανακατωμένα συνέθεταν τον πίνακα της νέας Πάτρας και γιατί όχι και της νέας Ελλάδας πού δεν την σκιάζει τίποτα, ακόμη και αν η κοιλιά της παίζει ταμπούρλο από την πείνα και την ανέχεια…

Το σύνθημα «γλεντάτε γιατί πεθαίνουμε» φαίνεται να κυριαρχεί και στην πόλη μας, μη ψάχνοντας γιά ουδεμία άλλη διέξοδο πού θα μπορούσε να ελαφρύνει την θέση μας, να μας δώσει κάποια ελπίδα Ανάπτυξης ίσως και να μας σώσει…

Κι΄ εκεί πού σκεπτόμαστε με το επιτελείο μας όλα αυτά ανταλλάσσοντας απόψεις, πετάχτηκε ένας μικρός της παρέας, φαντασμένος, ονειροπαρμένος, αλαφροϊσκιωτος, ίσως και Σαββατογεννημένος…, και μας είπε το εξής αμίμητο : 

--« Καλά όλα αυτά εδώ πού λέμε τώρα, αλλά δεν το κρύβω θάθελα να μπορούσα να πάρω και μια συνέντευξη από τον ίδιο τον Καρνάβαλο πού θα μας μιλούσε για την Πάτρα…».

Πάτρα – Αθήνα – Ανεργία ! Έφοδος στα 220 «βήματα»…

Το δημόσιο κάλεσμα του Δήμαρχου της ταλαίπωρης πολιτείας μας για μια «εξωφρενική» παράσταση διαμαρτυρίας στους γκουβερναδόρους της Αθήνας με θέμα την τοπική Ανεργία ελπίζουμε να βρεί συμπαραστάτες πολλούς και διάφορους.
Συμπαραστάτες και συντρόφους όχι μόνο ταυτόσημων με τα πολιτικά πιστεύω του Δήμαρχου αλλά και διαφορετικών παρατάξεων από όσες άλλες πολιτείες και χωριά θα περάσει η «πομπή των Πατρών» σβαρνίζοντας τον δρόμο για την Αθήνα !

Άς φανταστούμε τώρα στο περίπου το τι θα επακολουθήσει άμα τη ενάρξει του πρώτου επεισοδίου.

Θα ξεκινήσουν, υποθέτουμε, από την Πλατεία Γεωργίου με μαύρες - άσπρες σημαίες ( ίσως και κάποιες κόκκινες ), ντουντούκες, και φωνές διαμαρτυρίας όπως είθισται να γίνεται στις διαδηλώσεις…
Κανάλια ντόπια, Αθηναϊκά, και πιθανόν BBC και Deutche Welle θα αρχίσουν να παίρνουν τα πρώτα πλάνα της προς  Αθήνα επίθεσης ώστε να έχουμε και αποδεικτικά στοιχεία για το βραβείο Γκίνες πού θα μάς περιμένει...

Τά 220 χιλιόμετρα θα μοιρασθούν, υποθέτουμε, σε στάσεις ανά 30 KM ημερησίως ώστε σε 7 ολόκληρες  μέρες να φθάσει το καραβάνι στην Αθήνα, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Δεν ξέρουμε τώρα αν θα πάνε από τον Παλαιό, ή τον Νέο Δρόμο. Υποθέτουμε από τον Παλαιό ώστε να ξεσηκώνονται και τα χωριά και οι πολιτείες καθώς θα περνάει αυξάνοντας συνεχώς ο όγκος των διαμαρτυρομένων !
Η όλη η πορεία θα έχει ασφαλώς και επισιτιστική υποστήριξη πού θα ακολουθεί διά αυτοκινήτων την πορεία με κάποια Καντίνα ασφαλώς ( πορτοκαλάδες, λεμονάδες, τσίπς, σάντουιτς, για σουβλάκια δεν ξέρουμε ίσως ο Δήμαρχος να μη τρώει λόγω της νηστείας του Πάσχα πού πέφτει μέσα στον Απρίλιο, οπότε αυτά θα τα έχει απαγορεύσει, ξέρει αυτός…)

Η ώρα «πληρωμής» της Κυβέρνησης φαίνεται να έφθασε ! Αγρότες, « ή «Τάν, ή επί Τάς» !

Μία χαρακτηριστική φωτογραφία αγρότη πού τα λέει όλα !
-----------------------------------------
Αφού τούς  ξερίζωσαν τα δένδρα δίνοντας επιδοτήσεις, τώρα τις ζητάνε πίσω !

Φίλος αγρότης πού βλέπει σήμερα το μέλλον των παιδιών του να χάνεται κάτω από τα πόδια του ( άσε τον ίδιο και την γυναίκα του… ) μας είπε κατά γράμμα περίπου τα παρακάτω:
«Μοιραίο λάθος της σημερινής «κυβέρνησης των ψευτών» πού δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο περιμένοντας προφανώς με το ξεχαρβάλωμα  και το συνεχές κόψιμο των συντάξεων να δημιουργήσει…ανάπτυξη,  φαίνεται νά υπήρξε η προσπάθειά της  να τα βάλει τώρα και με τους αγρότες !
Παρασυρόμενη προφανώς είτε από απαιτήσεις του κουαρτέτου των δανειστών, είτε από δική της ξεροκεφαλιά ( μια και «μωραίνει ο Κύριος όν βούλεται απολέσαι….») προχώρησε σε τριφασικές απαιτήσεις από τον αγροτικό κόσμο πού βλέπει τώρα να απειλούνται όχι μόνο χωράφια και σπίτια με εξοντωτικούς  φόρους, αλλά και  να απαιτείται και η απόδοση πίσω, όσων αποζημιώσεων είχαν πάρει 10ετίες πρίν  από το ξήλωμα των καλλιεργειών τους  γιατί έτσι το ήθελε η ΕΟΚ και η Ε.Ένωση !

Ακολούθησε αυτός ο γενικός ξεσηκωμός πού σήμερα βλέπουμε και πού άγνωστο είναι το πού θα καταλήξει…
Μια  και τα ροζιασμένα χέρια των αγροτών και οι χερούκλες τους έτσι και φθάσουν στην Βουλή είτε με γκλίτσες, είτε με ξινάρια της δουλειάς τους προβλέπω να μήν αφήσουν τίποτα όρθιο!

Ο αποκλεισμός στά Τέμπη. Τό ποτάμι δέν γυρίζει πιά πίσω...
---------------------------
Και αλλοίμονο αν από κανένα «λάθος» υπάρξει έστω και ένα θύμα από την πλευρά των αγροτών.

Προβλέπω να γίνει νέο Κιλελέρ πού θα το θυμάται η «δημοκρατική» αριστερά πού έγινε τσανάκι πιστό των Ευρωπαίων για πολλά πολλά χρόνια…Και μετά θα ακούει «αριστερά» ο κόσμος και θα κουμπώνει το σακκάκι του, γιατί πάει πιά το κατορθώσανε και την ξεφτιλίσανε κι΄ αυτή μ΄ αυτά πού  κάνουνε…

Μόνο να παντρεύουνε τους ανώμαλους ξέρανε, αυτό τους ενδιέφερε πρώτα κι΄ όχι ο λαός και τα μικρά παιδιά πού πεινάνε…». Αυτά μας είπε θυμωμένος κι΄ έφυγε για το μπλόκο του…

Άς μπούμε όμως και στο κύριο θέμα μας:

Η χώρα θέλει ψυχίατρο! Πού πήγαν οι «αγανακτισμένοι» και οι «αγριεμένοι»;

Πάνε τά μπρίκια, πάνε οι νταβάδες και οι κατσαρόλες ! Όλα ισοπεδώθηκαν, συμβιβάστηκαν, κοιμήθηκαν, ξεχάστηκαν...

--------------------------------

Ένας ολόκληρος λαός παρακολουθεί σήμερα το σήριαλ «η διάσωση τη Ελλάδας» με τα χέρια σταυρωμένα - Η χώρα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο γκρεμό και οι Έλληνες περιμένουν υπομονετικά την οριστική συντριβή τους –

Και ολόκληρη η Διεθνής κοινότητα αναρωτιέται «Γιατί ο λαός δεν εξεγείρεται;».

Μια Ελλάδα διαλυμένη, ανίκανη να σταματήσει το κατήφορο κι ένας λαός που περιορίζει την αντιστασιακή του δράση σε ψευτοσυνθήματα και απειλές χωρίς καμία απολύτως δράση.

Ο περίφημος χείμαρρος του κινήματος των αγανακτισμένων έχει εξαφανιστεί. Που βρίσκονται άραγε όλοι αυτοί που γέμιζαν κάθε βράδυ την πλατεία Συντάγματος και ούρλιαζαν εναντίον της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που επιχειρούσαν να ξεπουλήσουν τη χώρα;

30 Μαϊου 2011, από την μεγαλειώδη συγκέντρωση "αγανακτισμένων" στό Σύνταγμα ! . Μετά τίς ζέστες του καλοκαιριού και τίς πρώτες βροχές του φθινοπώρου οι συγκεντρώσεις αραίωσαν. Κι΄ όταν αργότερα, την Άνοιξη του επόμενου χρόνου προσπάθησαν να ξαναρχίσουν έπεσε τέτοια κλωτσοπατινάδα από τίς Αρχές πού τούς είχε φύγει πιά ο φόβος αντιπαράθεσης με την οργή του λαού για τούς πολιτικούς  καί είχαν πιά το πάνω χέρι, και τα πάντα "ησύχασαν". Γιά πόσο ακόμη; Άγνωστο!

------------------------------------------------------

Οι... αγριεμένοι του Συντάγματος που είναι;

Εκείνα τα περίφημα και τα πομπώδη συνθήματα: «κ….ες  έρχονται κρεμάλες», τι απέγιναν;

Που χάθηκε εκείνο το ελπιδοφόρο σλόγκαν ότι : «ο λαός τώρα θα μιλήσει...»

Ντροπή και αίσχος ! Δήμαρχε, έτσι θα καίς τους συμπολίτες σου στα αποτεφρωτήρια της Πάτρας ;

Νταχάου Γερμανίας 1945.
Εδώ λειτουργούσαν τα κρεματόρια πού κάψανε χιλιάδες ανθρώπους!

Σήμερα τα λέμε αποτεφρωτήρια ξεχνώντας την "καταγωγή"τους...

---------------------------------------

Από πολύ καιρό τώρα ο κόκκινος Δήμαρχος της Πάτρας, μη έχοντας τίποτα άλλο σπουδαίο να παρουσιάσει στην τοπική κοινωνία πού θα δικαίωνε έστω τις προβλέψεις της εκλογής του ως αναμενόμενος σωτήρας της Πολιτείας μας, πήγαινε κι΄ έφερνε το θέμα καύσης των πεθαμένων. Όλα τα είχε λύσει ο Δήμαρχος, και σκουπίδια, και βρωμιά, και ποντίκια και κυκλοφοριακό, και σπασμένα πεζοδρόμια ένα μόνο του έλειπε σαν άσσος στο μανίκι του να καίει και πεθαμένους !

Και όλα αυτά προς δήθεν εκσυγχρονισμό μας «και για την υγεία μας…»  φέρνοντας πάντα σε σύγκριση την πολιτεία μας με την «πολιτισμένη» καπιταλιστική Ευρώπη και Αμερική. Τίς οποίες όμως κι΄  αυτός, παρά την κομμουνιστική ιδεολογία του " ενάντια στήν διεφθαρμένη Δύση" δεν παύει πιστά να ακολουθεί ως Αριστερός με δεξιό στομάχι ( πού λέει και ο λαός ).

 

Ένα VIDEO σόκ μέ κάπου 5.5 εκατομμύρια View hits ( θεάσεις) ! Μή το δείτε, άν δεν έχετε γερά νεύρα...

---------------------------------------------

Και βέβαια ουδείς ψόγος για τις προσωπικές του επιλογές ,  ψόγος όμως και έλεγχος όταν το κόκκινο καπετανάτο πάει να καπελώσει μια ολόκληρη πολιτεία πού τον ψήφισε όχι εξ΄ ιδεολογίας αλλά εξ΄ απαλλαγής από τον προηγούμενο Δήμαρχο με το σομπρέρο !
Πού κι΄ αυτός δεν μας άφησε τίποτα ουσιαστικό ώστε να μακαρίζουμε την δημαρχία του όπως τουλάχιστον συνέβη μ΄ εκείνον τον συχωρεμένο, τον Θοδωρή τον Άννινο!

Ο κόσμος σήμερα ακούει αποτέφρωση, βλέπει και μία λήκυθο ( ένα λαγίνι κατά τον λαό, ή ένα τσουκάλι κατά άλλη περιγραφή ) πού μέσα υπάρχει η σκόνη του μακαρίτη  για να  την παίρνουνε μετά οι συγγενείς και εναπομείναντες και να «θυμούνται» τον πεθαμένο!  Τι να θυμούνται άραγε από την σκόνη; Άλλη παράγραφος αυτή…

Λείψανα δεν υπάρχουν, ακόμη κι΄ αν ήταν άγιος ο πεθαμένος ( άλλο κατόρθωμα αυτό της αποτέφρωσης ), ούτε χέρια, πόδια, κεφάλι και άλλα τέτοια μακάβρια δεν  υπάρχουν, μόνο η «αναμνηστική τέφρα – σκόνη του νεκρού» υπάρχει για να την παίρνουν μετά οι συγγενείς και να την κάνουν τι;

-- «Για εντριβές όταν αρρωστήσουν…»  μας έλεγε κάποιος κακεντρεχής παλαιότερα…

Χαρτοπαιξία: ένα φίδι κουρνιασμένο στόν κόρφο μας...

Η ΧΑΡΤΟΠΑΙΞΙΑ

YΠAPXEI, αγαπητοί μου, μια κοινωνική πληγή, που μοιάζει με φοβερό φίδι.

Tο φίδι αυτό όλο το χρόνο λουφάζει. Tώρα όμως στις εορτές αφήνει την φωλιά του καί βγαίνει. Ποιό είναι το φίδι;

Ας γελάς εσύ που μ’ ακούς, εγώ όμως θα σου πω την αλήθεια. Tο φίδι, λοιπόν, που μαστίζει την κοινωνία τις ημέρες αυτές και ιδίως τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς, είναι η χαρτοπαιξία.

Mιλάμε γιά μεγάλο φίδι…

―Δε’ μ’ αφήνεις ήσυχο να παίξω για το καλό του χρόνου; σου λέει ο άλλος.

«Για το καλό του χρόνου»; Mα δε’ φέρνει κανένα καλό η χαρτοπαιξία. Δεν είναι αθώο παιχνιδάκι. Eίναι παιχνίδι δαιμονικό. Eίναι σατανάς ολόκληρος με εκατόν πενήντα κέρατα.

* * *

1. Παίζεις χαρτιά; Πρώτα – πρώτα χάνεις το χρόνο σου. Hξερα ένα παιδί που ήρθε πρώτος στο πανεπιστήμιο στην Aθήνα. Tον πρώτο χρόνο πήγαινε καλά, έπαιρνε και υποτροφία. Tο δεύτερο χρόνο έμπλεξε με παρέες και τον μάθανε να χαρτοπαίζει. E, μέχρι σήμερα δίπλωμα δεν πήρε. Aντί να ξενυχτά στα γράμματα, ξενυχτούσε στό χαρτοπαίγνιο. Eτσι καταστράφηκε. Oι χαρτοπαίκτες χάνουν το χρόνο τους. Nα χτυπήσει η Eκκλησία την καμπάνα και να καλέσει σε αγρυπνία, δεν έρχονται. Oταν όμως ο σατανάς καλεί για χαρτοπαίγνιο, κάθονται εκεί μέχρι τις πρωϊνές ώρες χάνοντας το χρόνο τους.

2. Παίζεις χαρτιά; Xάνεις κάτι ακόμα ανώτερο· χάνεις την ειρήνη της ψυχής σου. Γιατί;

Αμέτρητες ευχές γιά την Νέα Χρονιά !

Αμέτρητες ευχές για την Νέα Χρονιά !

 


«Εύχομαι η καρδιά σας να γίνει Αγία Φάτνη και το Πανάγιο Βρέφος της Βηθλεέμ να σας δώσει όλες τις ευλογίες Του.»

-- Γέροντα, δώστε μου μια ευχή για τα Χριστούγεννα.

-- Εύχομαι ο Χριστός και η Παναγία να σε έχουν κοντά τους σαν το αρνάκι που είναι δίπλα στην φάτνη. Νομίζω, περνάει καλά, όπως και το βοϊδάκι και το γαϊδουράκι που ζεσταίνουν τον Χριστό στην φάτνη…

« ΄Εγνω βους τον κτησάμενον και όνος την φάτνην του Κυρίου αυτού”, λέει ο Προφήτης Ησαΐας (Ης. 1,3). Γνώρισε δηλαδή το βοϊδάκι το αφεντικό του και το γαϊδουράκι την φάτνη του Κυρίου του.

Γνώρισαν τι ήταν μέσα στη φάτνη και με τα χνώτα τους το ζέσταιναν! Κατάλαβαν τον Δημιουργό τους! Αλλά και το γαϊδουράκι, τι τιμή να πάει τον Χριστό μετά στην Αίγυπτο! Οι άρχοντες είχαν άρματα χρυσοκέντητα, και ο Χριστός τι χρησιμοποίησε!

Τι καλά θά ήταν να ήμουν εγώ αυτό το γαϊδουράκι!

( Γέροντος Παϊσίου Λόγοι, τόμος Ε, σ. 231)
---------------------------------------------------------------------

"....Τίς μέρες αυτές σ΄ όλο τον κόσμο η Xριστιανοσύνη γιορτάζει τὴ Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ένα γεγονὸς μοναδικὸ στὴν Παγκόσμια ἱστορία.

Ὑπάρχουν πράγματα και θέματα ἀξιόλογα, ποὺ δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ παραβλέψει ούτε και να αγνοήσει, όπως την είδηση πχ. ότι «ο ἄνθρωπος πάτησε στὴ Σελήνη».

Ἀλλ᾽ ὅσο θαυμαστὸ καὶ ἂν φαντάζῃ αὐτό, εἶνε πολὺ μικρὸ ἀπέναντι στὸ γεγονὸς ὅτι ὄχι πλέον ἄνθρωπος ἀλλ᾽ αὐτὸς ὁ ίδιος ο Θεός, ποὺ ἐξουσιάζει τὰ ἄστρα καὶ τοὺς γαλαξίες, ἐπισκέφθηκε με ανθρώπινο σχήμα τὴν γῆ μέσα ἀπὸ τὰ ὕψη τῶν οὐρανῶν.

Κατέβηκε ἐδῶ, φόρεσε ἀνθρώπινη σάρκα, περπάτησε ἀνάμεσά μας, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε καὶ ἀνελήφθη πάλι στοὺς οὐρανούς. Γεγονὸς μοναδικό καί ἄνευ προηγουμένου!

Ὁ ἥλιος ἄγγιξε τὴ Γῆ, λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, καὶ ἡ Γῆ δὲν κάηκε!

Πυρκαγιές πολυκαταστημάτων ! Γιατί συμβαίνουν, τι δεν προσέχουμε…

Ήταν μιά ακίνδυνη φωτιά.
Κάηκε ένα γράμμα, τό U , καί τίποτα περισσότερο...

Είναι όμως μόνο αυτό;

Τις μέρες αυτές των μεγάλων εορτών πού πολύς κόσμος μπαινοβγαίνει σε πολυκαταστήματα ένας κίνδυνος αμελητέος σε άλλες ημέρες του χρόνου εμφανίζεται τώρα δυνητικός και επικίνδυνος. Όμως τόσο η υποτίμηση αυτού του κινδύνου όσο και η υπερκτίμηση σε βαθμό υπερβολής ασφαλώς βλάπτουν…Αλλά παρά ταύτα και «δια ταύτα» καλό θα ήταν να παίρνουμε τα μέτρα μας, «γιατί δεν ξέρεις καμιά φορά τι μπορεί να συμβεί και σε ποια ώρα…»

Πάτρα - 3 Ιουνίου 1983.

Τά καταστήματα Τοξαβίδης --Μουστάκης καίγονται...
Αιτία; Μέχρι σήμερα άγνωστη !

-----------------------
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις στάθηκαν δύο περιστατικά μέ κοινή συνάρτηση. Το ένα αφορούσε μια επίσκεψή μου πρό ετών στο JUBO  VESSO και το άλλο με την φωτιά στο «U» της μεγάλης φωτεινής επιγραφής του Τζάμπο της οδού Αμερικής…

Αρκετές φορές  λοιπόν ψωνίζουμε, όπως οι περισσότεροι άλλωστε, από το Τζάμπο δίπλα στού Βασιλόπουλου. Πρίν λίγα χρόνια είχα επισκεφθεί και το έτερον ήμισυ του μεγαλοκαταστήματος , το JUBO  VESSO στην ακτή Δυμαίων.

Και δεν το κρύβω ότι σαν κατέβηκα στο υπόγειο με τα γεμάτα παιχνίδια ράφια καί τους στενούς διαδρόμους πού δεν μπορεί να κυκλοφορήσει άνθρωπος, εν αντιθέσει με το άνετο κατάστημα της οδού Αμερικής πολύ ΑΝΗΣΥΧΗΣΑ !

Σκέφθηκα τότε, το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν έπιανε μια φωτιά στο υπόγειο με τόσο κόσμο και ειδικώς μικρά παιδιά πού δεν θα  ήξεραν από ποια πόρτα να ξεφύγουν μέσα στους καπνούς και στις φλόγες, και πού ο ένας θα πάταγε τον άλλον ψάχνοντας για οδό διαφυγής…

« Απόψε είδα στ΄ όνειρο τον Άγιο Ανδρέα ! Τι μού είπε…»

Άραγε, τί θα μάς έλεγε ο Άγιος Ανδρέας , άν ερχόταν σήμερα στήν Πολιτεία μας ;

Εδώ και κάποια χρόνια  λοιπόν, για όσους φίλους διαβάζουν αυτή την φυλλάδα μας, είχαμε αναφερθεί σε μία περιγραφή «παρουσιάσεως» του Αγίου Ανδρέα προστάτη της Πολιτείας μας και σε μία ελεγκτική του περιγραφή για όσα άτοπα γίνονται εδώ στην πολύπαθη πολιτεία μας…

Η «παρουσίαση» αυτή, με τίτλο « Απόψε είδα όνειρο τον Άγιο  Ανδρέα ! Τι μού είπε…» είτε ως όνειρο την πάρουμε, είτε ως όραμα την χαρακτηρίσουμε, άφησε πίσω της και μερικές αλήθειες…

Και ως εκ τούτου θεωρήσαμε σωστό κι΄ εφέτος να την ξαναπαρουσιάσουμε μήπως και ενστερνισθούμε αυτά πού μας «παράγγειλε»  τότε ο Άγιος και διορθώσουμε έστω και τώρα τα κακώς και αθλίως κείμενα…

Κι΄ έτσι λοιπόν αναμένοντας εφέτος και την «κάθοδο των μυρίων» ( πολιτικών εξ΄ Αθηνών) άς θυμηθούμε λιγάκι και τι λέγαμε τότε

Λόγια περασμένων καιρών…

=========================

«Εμείς λοιπόν οί Πατρινοί έχουμε σήμα κατατεθέν, trade mark πού λέμε, τον Ναό του Αγίου Ανδρέα, πού τώρα οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε. 

Εδώ λέμε την φράση, « πού οί περισσότεροι θα γιορτάσουμε…», γιατί θα υπάρξουν και κάποιοι, πού παρ΄ όλο ότι ζούνε σ΄ αυτή την Πολιτεία κι΄ έχουν το «σήμα κατατεθέν» κολημένο στό κούτελό τους ως Πατρινοί, και παρ΄ όλο πού το Κράτος τους δίνει και μια μέρα αργίας, εν τούτοις... Εν τούτοις, αυτοί οί καλοί μας συμπολίτες δεν θα θελήσουν να σύρουν τα ποδαράκια τους ως την Εκκλησιά του Αγίου να αποτίσουν έστω τον ελάχιστο φόρο τιμής στον προστάτη μας  Άγιο Ανδρέα πού μας έβγαλε από την παλιά ειδωλολατρεία, ανάβοντάς του συμβολικά έστω ένα μικρό κεράκι.