Μετά το νέο τραγικό δυστύχημα των εκπαιδευτικών στα Καμίνια ξεκίνησαν νέες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον δρόμο – φάντασμα, έναν δρόμο πού για αρκετές δεκαετίες τώρα όλο φτιάχνεται και όλο αφήνεται στην τύχη του και στην ερημιά του…
Βεβαίως αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ο δρόμος αυτός είναι κακός και ανάποδος πού θέλει μεγάλη προσοχή και ξεκούραστο μυαλό. Ο δρόμος αυτός είναι δεδομένος πού επειδή γνωρίζουμε την επικινδυνότητά του οφείλουμε περισσότερο να προσέχουμε…
Το προχθεσινό δυστύχημα έγινε στήν ευθεία όπως πάμε για Πάτρα, λίγο πρίν τον Άγιο Σπυρίδωνα Καμινίων ( νεκροταφείο ) και καταλυτικό θανάσιμο ρόλο πρέπει να έπαιξε η υπνηλία του οδηγού και η απότομη στροφή του τιμονιού του όλο δεξιά ( έχασε τον έλεγχο προφανώς από τον ύπνο ), πού έφερε το αυτοκίνητο πάνω στις μπάρες !
Και αφού τις έσπασε έπεσε τσακισμένο στον δεξιό παράδρομο.
«Κοιμόμαστε» είπε ο ένας διασωθείς «και ξυπνήσαμε από τον κρότο της σύγκρουσης…». Προφανώς θα κοιμόταν και ο οδηγός…
Ήταν μια άτυχη στιγμή πού δεν εφαρμόσθηκε αυτό πού τα περισσότερα γκρούπ εκπαιδευτικών ξέρουν: « Ένας από εμάς να είναι άγρυπνος και να συζητάει με τον οδηγό μη τον πάρει ο ύπνος και πάμε για θάνατο μετά όλοι μας…».
Οί περισσότεροι τηρούν αυτόν τον άγραφο ασφαλιστικό κώδικα ζωής αλλά όποιοι τον ξεχάσουν κινδυνεύουν άμεσα …
Ως εκ τούτου επειδή τον δρόμο αυτόν τον έχουμε κάνει εκατοντάδες φορές δεν θα σταθούμε μόνο στο «φταίξιμο του δρόμου» αλλά και στην μη εγρήγορση του οδηγού αποτέλεσμα της ταλαιπωρίας του από τον τρόπο διαχείρισης προγραμμάτων μαθημάτων πού τα κεντρικά γραφεία, ή και οι διευθυντές των Σχολείων βγάζουν.
Όταν λοιπόν μεταθέτεις έναν εκπαιδευτικό, είτε δάσκαλος είναι, είτε καθηγητής , στην άλλη άκρη του Νομού, και αυτός αφού διανύσει 50 – 100 -- 150 χιλιόμετρα παρακαλώ, για να πάει να διδάξει τους μαθητές του, μπορούν να μας πούνε οι «σοφές» ( ; ) κεφαλές της Α/-Β΄βαθμιας Εκπαίδευσης τι είδους μάθημα θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ; πού έχουν σηκωθεί από τις 5 το πρωϊ για να φθάσουν στις 8 στο σχολείο;
Καλά, δεν τους ενδιαφέρει καθόλου αυτή η επικίνδυνη παράμετρος, πού τους στέλνουν μάλιστα για να κάνουν μάθημα, όχι μόνο σε ένα αλλά σε 2 καί 3 Σχολεία «για να συμπληρώσουν ωράριο»;
Κατατσακισμένοι, καραβοτσακισμένοι, άϋπνοι, για να διδάξουν…Να διδάξουν τι, μέσα στην νύστα τους και την ταλαιπωρία τους ; Και αν μάλιστα είναι και κάποιας ηλικίας έ, τότε χαθήκαμε στο ίσωμα…. Είναι σοβαρά αυτά τα πράγματα κύριοι; Μήπως κι΄εσείς έχετε κάπου μερίδιο ευθύνης σ΄αυτά τα δυστυχήματα ;
Χάθηκε η λογική ότι στά ακραία χωριά του νομού να διορίζονται εκπαιδευτικοί πού είναι από τα μέρη αυτά; Για λίγα χρόνια έστω, και μετά να αλλάζουν; Και να μη αρπάζουν τον Πατρινό να τον πηγαίνουν στην Ακράτα, στο Αίγιο, ή και στην Δάφνη Καλαβρύτων ( τόπο εξορίας για όποιους ξέρουν τι λέμε… ), αντί να βάλουν κάποιον από εκεί κοντά, πχ. από το Αίγιο, ή από Καλάβρυτα, Κλειτορία, πού να είναι και πιο κοντά στο σπίτι τους ;
Και να μη αρπάζουν τον Καλαβρυτινό να τον πετάνε στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας ( λές και είναι εξόριστος ) ή σε κάποιο νησί.
Και πέραν τούτου.
Όταν ο εκπαιδευτικός με τα νέα ψοφο-μισθολόγια παίρνει 800 ευρώ και δίνει τα 250 ευρώ για βενζίνες πώς θα τα βγάλει πέρα, αν έχει και οικογένεια, μόνο με 550 ευρώ ; Παλαιότερα το υπουργείο Παιδείας πλήρωνε χιλιομετρικά τις μετακινήσεις. Μετά πού κάνανε τον Καλλικράτη ενοποιήσαν όλο τον νόμο και σε υπολογίζουν πιά σαν να διδάσκεις στο διπλανό προάστιο. Και άς σε στέλνουν στην άλλη άκρη…Η πονηρία άρνησης πληρωμών στο απόγειό της.
Κι΄έτσι να κλέβουν και το ελάχιστο ποσόν από τον μισθό του φτωχού δάσκαλου για να τρώνε οι άλλοι με τα Novartis, την Siemens και πάει λέγοντας…Και μέσα σε όλα αυτά να υπάρχουν και κάτι ευνοϊκές τοποθετήσεις πού βγάζουν μάτι…
Είτε με μέσον μέσα στά γραφεία, είτε σε κοντινό μέρος ακόμη και δίπλα στο σπίτι τους και μάλιστα νέοι υπάλληλοι, ή με τίποτα ψεύτικα αρρωστόχαρτα να τρώνε τις θέσεις άλλων, πού για 15-20 χρόνια βγάλανε νερό τα πόδια τους τρέχοντας στα χωριά. Λές και αυτά τα δυσπρόσιτα μέρη τα έχουν πάρει προίκα μόνο αυτοί !
Και έρχεται τώρα και η κα Κεραμέως να μας πεί ότι όποιος αρνηθεί τον διορισμό του σε δυσπρόσιτο μέρος δεν θα μπορεί να διορισθεί για 3 χρόνια!
Δεν μας εξηγεί όμως από τον μισθό των 800 ευρώ εκ των οποίων τα 250-300 το λιγότερο θα πάνε για ενοίκιο, τα υπόλοιπα 500 φθάνουν για βενζίνες, ρεύμα, νερό, θέρμανση, ναύλα, μεταφορικά,κλπ, Φθάνουν τα «υπόλοιπα» για όλα αυτά; Κι΄αν έχεις και οικογένεια, τι γίνεται;
Αλλά πέραν τούτων…
Θυμόμαστε καταστάσεις και περιστατικά πού μας διηγήθηκαν παλαιοί εκπαιδευτικοί πού τους ρήμαξαν κάποιοι παλαιοί διευθυντάδες Εκπαίδευσης επειδή πολιτικά, ή προσωπικά δεν τους πήγαιναν. Μας μίλησαν για τον Γιάννη Θ. μαθηματικό, πού πάντα έτρεχε από την Πάτρα να προλάβει να βρίσκεται στην σωστή ώρα στο Σχολείο του σε κάποιο ορεινό κεφαλοχώρι μεταξύ συνόρων Ηλείας και Αχαϊας. Πού είχε γλυστρήσει δυό φορές σε στροφές με πάγο αλλά την τρίτη δεν γλίτωσε. Έπεσε σε γκρεμό και τον φέραν παράλυτο στο σπίτι του για πάντα! Δυστυχώς!
Μιά άλλη, καθηγήτρια αυτή, ανηψιά γνωστού πολιτικού από σύγκρουση μέσα στην βροχή την ώρα πού σχόλαγε παραμένει ακόμη ημιπαράλυτη στο καροτσάκι της…
Άλλη, καθηγήτρια κι΄αυτή, η κα Μαρία Ζ. πού πάτησε σε πάγο κι΄αυτή, δίπλωσε το αμάξι της σπάσανε το παρμπρίζ για να βγούνε τρείς τον αριθμό αλλά η ίδια έμεινε μισοπαράλυτη μη μπορώντας να πάρει ούτε σύνταξη. Χάθηκαν τα ίχνη της από τότε, και δεν ξέρουμε αν ζεί, ή αν πέθανε…
Εάν επρόκειτο κάποιος να γράψει την ιστορία ατυχημάτων των εκπαιδευτικών του Νομού Αχαϊας θα ήθελε πολύ μελάνι και πολύ χαρτί για να το τελειώσει…
Η ζωή των εκπαιδευτικών διορισμένων, ή και παραπεταμένων στα χωριά είναι τυραννική και οφείλει η πολιτεία να δώσει τα απαραίτητα κίνητρα γι΄αυτούς. Όχι μόνο να αναδιοργανώσει το παραμελημένο σύστημα αλλά να σταθεί κοντά τους σαν μάνα και πατέρας.
Και να παύσει να τους «κλέβει» από τον μισθό τους ακόμη και 250 ευρώ, μη πληρώνοντας τις βενζίνες τους…Αρκετά πιά !
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ:
