Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Τούς ζυγούς λύσατε – το κυκλοφοριακό λύθηκε –το καλό να λέγεται !







Συγχαρητήρια Δήμαρχέ μου, σ΄ εσένα και στους συνεργάτες σου, σε ασπάζομαι σταυρωτά, επιτέλους, ααανασάναμε, πάντα τέτοια, και μακάρι έτσι, ώσπου να πεθάνουμε ( από άλλη αιτία εννοείται, κι΄ όχι από τά προβλήματα της δικής μας πολιτείας…)

Τά τελευταία μέτρα στην κυκλοφορία πεζών και οχημάτων είναι αλήθεια ότι πολύ, και πολλούς χαροποίησαν. Κι΄ αυτό, γιατί τόσα χρόνια φωνάζαμε όλοι, και φώς στον μακρύ διάδρομο δεν βλέπαμε…

Περίμενα κι΄ εγώ είναι αλήθεια, λίγο καιρό, ώσπου να καταλαγιάσουν τά μέτρα, να πέσει η σκόνη, να κάτσει το «κουρνιαχτό» ( πού έλεγε κάποτε και ο μακαρίτης ο σύντροφος Φλωράκης πού πρόλαβε και πήγε και στο Άγιο Όρος πρίν πεθάνει – αιωνία του η μνήμη τώρα…), έν τέλει να πέσουν λίγο οί αντιδράσεις και να μιλήσουμε για όσα θετικά έγιναν ή, να διαμαρτυρηθούμε, και πολύ σωστά, για όσα δεν έγιναν…

ΖΗΤΗΜΑ ΠΡΩΤΟΝ :

Ανασάναμε στο κέντρο είναι αλήθεια, αλλά πέσαμε σε αναπνευστικό έξω από το κέντρο, μια και η παρανομία, το διπλοπαρκάρισμα, και το ανέβασμα στα πεζοδρόμια φθάνει τώρα μέχρι την Ιεροθέου δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στις εκεί γειτονιές.

Χάσανε οί άνθρωποι τον ύπνο τους ψάχνοντας να βρούνε χώρο και οί ίδιοι, χάσανε την ήσυχη και ωραία γειτονιά τους διαπληκτιζόμενοι με τον κάθε εισβολέα πού ήλθε σαν στρατός κατοχής μέσα στα λημέρια τους.

Μ΄ αυτό το «κακό», τι θα γίνει τώρα Δήμαρχέ μου;

ΖΗΤΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ:

και ασφαλώς πρόκειται για το σύστημα αλλά και το ωράριο φορτοεκφόρτωσης, τις διαμαρτυρίες των ανθρώπων αυτών «γιατί 9 η ώρα ανοίγουν τά μαγαζιά και 10 η ώρα εσείς θέλετε να σταματήσουμε; » καταστάσεις ασυμβίβαστες από πρώτη ματιά, αλλά κάποιες απορίες παραμένουν…

Και πρώτα απ΄ όλα κύριοι μαγαζάτορες, ανοίξτε στις 8 να κάνετε τις παραλαβές σας, κι΄ άς έλθουν και οί πελάτες στις 9, την ώρα δηλαδή πού θα πίνετε τον δεύτερο καφέ σας.

Μη τα θέλετε όμως όλα δικά σας, όπως παλιότερα πού φωνάζατε «για παρεμπόδιση πελατείας» και για «να μη γράφει ο τροχονόμος τους πελάτες σας», αλλά την ίδια ώρα φέρνατε εσείς οί έμποροι, ως επί το πλείστον, τά αμάξια σας από το πρωϊ ως το βράδυ και τά δένατε σαν τούς παλιούς γαϊδάρους έξω από την πόρτα του μαγαζιού σας.

Ευνόητο ήταν μετά, το κάθε επακόλουθο…

Αλλά υπάρχει και ένα δεύτερο θέμα.

Βλέπουμε λοιπόν να δίνουν άδειες σε καταστήματα πού θα έπρεπε να έχουν ιδιωτικά πάρκινγκ πελατών με την κίνηση πού έχουν, ή, σε Πρακτορεία Μεταφορών μέσα σε κεντρικούς δρόμους, πράγμα πού ασφαλώς και επ΄ ουδενί δεν πρέπει να επιτρέπεται…

ΖΗΤΗΜΑ ΤΡΙΤΟΝ:



Πού επιτέλους, Δήμαρχέ μου, θα παρκάρουν τά δίκυκλα;

Μιλάτε για κατάργηση των αυτοκινήτων στο ιστορικό (ή όπως θέλετε αλλιώς) κέντρο, για μεγαλύτερη χρήση των λεωφορείων, και για πιο μεγαλύτερη χρήση τού «τράμ 2 », και των δικύκλων.

Ως εδώ καλά, το «τράμ 2 » το ξέρω κι΄ εγώ μιά και είναι αρχαία υπόθεση δηλαδή ποδαρόδρομος με τά δύο πόδια ( εκτός εάν είσαι 40ποδαρούσα κι΄ έχεις 40 πόδια ), αλλά εκείνο με την παρότρυνση γιά χρήση δικύκλων, δεν μού φαίνεται και τόσο μπάνικο…

Πού να παρκάρουμε Αντιδήμαρχέ μου, όταν οί θέσεις δικύκλων είναι μετρημένες στα δάκτυλα, όταν μας απαγορεύεις ενδιαμέσως των σταθμευμένων αυτοκινήτων καθώς κι΄ επάνω στα πεζοδρόμια, κι΄ όταν κι΄ εκείνες οί θέσεις πού κερδίζαμε στο ωράριο λήξης της φορτοεκφόρτωσης, μάς το μάζεψες κατά μισή ώρα για να το απλώσεις και να το δώσεις μετά στα φορτηγά πού φωνάζανε…

Και τώρα τι θα κάνουμε;

Θα γράφει δηλαδή η απαγορευτική πινακίδα « ως τις 10 » και θα εννοείται κρυφά «10 και μισή »; Και θα μας γράφουν μετά οί αστυνόμοι σου, ενώ η πινακίδα θα λέει ότι είμαστε νόμιμοι;

Σαν περίεργα μού φαίνονται όλα αυτά Αντιδήμαρχέ μου, εκτός κι΄ αν διορθωθούν οί δεκάδες πινακίδες, πράγμα πού θάλεγα να μη γίνει γιατί πού το ξέρεις, αύριο- μεθαύριο μπορεί πάλι να επαναστατήσουν οί φορτηγατζήδες και να το κάνουν 11 ή και 12 όπως παλιά, κι΄ άντε τά δίκυκλά μετά νά πάνε ν΄ αράζουν στο Μεσολόγγι τώρα πού έχουμε και την γέφυρα και μας βολεύει και η επάνω ρούγα…

Όμως, για να μη γίνουμε καταγέλαστοι δώστε περισσότερες μόνιμες και πραγματικές θέσεις για δίκυκλα κι΄ αφήστε τά πάρκινγκ δικύκλων εικονικής πραγματικότητας, πού είναι στην ουσία όνειρα άπιαστα…

ΖΗΤΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟΝ :

Ανάμεσα στα άλλα νέα μέτρα κυκλοφορίας, αφέθηκαν και οί άξονες ταχείας κυκλοφορίας στην παλαιά τύχη τους, δηλαδή στο τίποτα !

Το παρκάρισμα στην Κορίνθου πρέπει να απαγορευτεί.

Δεν νοείται οποιαδήποτε μανούβρα παρκαρίσματος σε λεωφόρο ταχείας, υποτίθεται, κυκλοφορίας, δεν νοούνται εμπόδια πάνω στην ώρα πού εσύ κατευθύνεσαι σε ανοικτό υποτίθεται δρόμο και ό άλλος να κάνει « έ, για μόλα – έ, για λέσα…» με κίνδυνο να συγκρουσθούνε σαν κριάρια μέσα στο ίσωμα τά αυτοκίνητα…

Αυτό, χωροταξικά και…τροχονομικά, είναι επιεικώς απαράδεκτο !

ΖΗΤΗΜΑ ΠΕΜΠΤΟΝ :



Το είπαμε και παλιότερα, το γράψανε και οί εφημερίδες, αλλά φαίνεται κανενός το αυτί δεν ιδρώνει από πραγματική δικαιοσύνη στην παραμελημένη αυτή πολιτεία.

Όλοι θέλουμε την δική μας εξυπηρέτηση να γίνεται σωστά, όλοι θέλουμε να κάνουμε τις μικροπαραβάσεις μας, αλλά είναι μερικά εξόφθαλμα πράγματα πού πρέπει να κυνηγηθούν γιατί έχουν πάρει πιά, μεγάλες διαστάσεις…

Μιλάω για τις πινακίδες « GARAZ –NO PARKINGSTOP » και άλλα παρόμοια, πού έχει κολλήσει από μία ο καθ΄ ένας έξω από το σπίτι του ή έξω από το γκαράζ της πολυκατοικίας του, και χωρίς να έχει άδεια παίρνει μετά και το θράσος να καλεί την Τροχαία ή την Αστυνομία να γράψει «εκείνον τον θρασύ» πού τόλμησε να παρκάρει μπροστά στην παράνομη πινακίδα του…

Κι΄ έρχεται μετά κάποιος αστυνομικός, κι΄ αντί να ζητήσει απ΄ αυτόν πού τον κάλεσε να του δείξει τήν άδεια της υπ΄ όψι πινακίδας απαγόρευσης, αυτός προχωράει καί γράφει τον αθώο αντί να τραβήξει μία μήνυση στον ένοχο πού έβαλε πινακίδα χωρίς άδεια!!!

Τροχαία – Αστυνομία – Δημαρχία !!!!

κάνετε επιτέλους συστηματικό έλεγχο καταγραφής των πινακίδων αυτών, και όσοι είναι παράνομοι ρίξτε τους κι΄ ένα σοβαρό πρόστιμο να τους θυμίζει για πάντα την μπαγαποντιά πού κάνανε σέ βάρος των συμπολιτών τους, μερικοί για χρόνια ολόκληρα…

Κι΄ ακόμη, προχωρήσετε ένα βήμα περισσότερο μαζί με την Πολεοδομία, γιατί είναι αδιανόητο μία πυλωτή πολυκατοικίας να έχει 4 και 5 εξόδους, ή, μία μεγάλη πιάνοντας χώρο για 10 αυτοκίνητα…

Με μία είσοδο και μία έξοδο και σωστή εσωτερική διαρρύθμιση όλα γίνονται, μια και ο θεσμός των πυλωτών δεν έγινε για να πιάνουνε τόσους χώρους έξω στους δρόμους, όσων ακριβώς αυτοκινήτων είναι και μέσα στην κάθε πυλωτή…

ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΤΟΝ :


Εδώ, ένα μεγάλο TR ικανό να χωρέσει 300 Κούρδους και 200 Αφγανούς, άντε και κανένα Πακιστανό να μη τον κλαίει η μάννα του…

Εδώ, αγαπητέ Δήμαρχέ μου, επίτρεψέ μου να σε ασπασθώ σταυρωτά και να σού δώσω συγχαρητήρια για την στάση σου απέναντι του Κουρδο-Αφγανικού συνασπισμού πού βασανίζει αυτή την πολιτεία, καθώς και για την προσωπική διαμαρτυρία σου στις Βρυξέλλες, όπως τουλάχιστον έμαθα …

Κι΄ όχι μόνο σ΄ εσένα, αλλά και στον Μιχάλη τον Μπεκίρη, και στον Δημήτρη τον Κατσικόπουλο, και στο Super B με τις εκπομπές του γι΄ αυτό το θέμα, αλλά και στον Πρόεδρο κ. Κάκκο των Διεθνών Μεταφορών πού τόσο παραστατικά μας εξηγεί κάθε φορά τών φορτηγατζήδων τά δεινοπαθήματα…

Κάποιοι άσχετοι προφανώς πού θέλουν να πουλήσουν μόστρα ότι ενδιαφέρονται για όλους και για όλα, φέρνουν το θέμα πάλι για δημιουργία καταυλισμού προσφύγων θέλοντας να κάνουν την Πάτρα νέο Λαύριο.

Και ωραία λοιπόν, τους φτιάξαμε ευπρεπή καταυλισμό, άντε μπήκαν και καθίσανε.

Άσε δηλαδή πού αυτοί δεν θα κάθονται εκεί, αλλά θα σουλατσάρουν πάλι στο λιμάνι τρομοκρατώντας τους πολίτες, τις γυναίκες μας και τά παιδιά μας έχοντας κάνει κακόφημη Τρούμπα την παραλιακή Λεωφόρο με ότι αυτό συνεπάγεται για τους κατοίκους της πολιτείας μας…

Φτιάχτηκε λοιπόν καταυλισμός !

Γιά να κάνουν τί, εκεί μέσα ;

Αφού, από το λιμάνι δεν θα τους επιτρέπεται να φύγουν, αφού δεν θέλουν να εργαστούν, τι θα κάνουν λοιπόν στον καταυλισμό;

Μήπως θα πουλάνε ναρκωτικά από αυτά πού πήρανε μαζί τους ( οί περισσότεροι ) όταν έφυγαν από τις χώρες τους, και «πουλώντας τα προχωράνε…», βγάζοντας και τά έξοδα πού δώσανε στους δουλέμπορους όπως έγραψε σχετικά και κάποια εφημερίδα;

Αλλά, εάν πείς στους «υποστηρικτές»,

«καλοί μου άνθρωποι, αφού αγαπάτε τόσο πολύ τούς Κούρδους, τους Αφγανούς, και όλους τους Ασιάτες, και τους συμπονάτε, γιατί δεν παίρνετε μερικούς απ΄ αυτούς στο σπίτι σας να τους ταϊζετε και να τους φροντίζετε, να τους βάλετε και μέσα στην οικογένειά σας, στην γυναίκα σας και στα παιδιά σας ; » τότε η εξανίστανται, ή, «ποιούν την νήσσα…» ( κοινώς λεγόμενο, κάνουν την πάπια γιατί η συμπόνιά τους δεν είναι αληθινή).

Το θεωρούν εύκολο πράγμα δηλαδή, να φορτώνουν στους άλλους αυτό ακριβώς πού θέλουν ν΄ αποφύγουν αυτοί, πουλώντας μόνο λόγια αέρος για τους αφελείς…







Ένα ακόμη σαπιοκάραβο πού πλησιάζει για «προσγείωση» σ΄ Ελληνικό έδαφος, φορτώνοντάς στην χώρα μας και στο σύστημα Πρόνοιας, Υγείας, και Αστυνόμευσης, άλλα 500 προβλήματα όσοι δηλαδή και οί «επιβάτες» του. Οί δουλέμποροι εξαιρούνται γιατί φεύγουν για να ετοιμάσουν νέες φουρνιές…


Ήδη, όμως το θέμα γίνεται επικίνδυνο με το Κουρδικό στην Τουρκία έτοιμο για μπάμ, χιλιάδες Κούρδοι ετοιμάζονται να λακίσουν προς τά κάτω μη τους βρεί κανένα αδέσποτο ή και συστημένο βόλι, και ή πρώτη πού θα πληρώσει αυτή την μανούβρα, θα είναι πάλι η Πάτρα μας, η ξεχασμένη πολιτεία μας…

Ήτανε ξεχασμένη, τώρα πολύ φοβάμαι εάν δεν εξεγερθούμε κι΄ εμείς, θα γίνει και δυστυχισμένη !

ΖΗΤΗΜΑ ΕΒΔΟΜΟΝ : ( και το λουρί της μάνας…)

Τ΄ ακούσαμε σήμερα κι΄ αυτό, και μακάρι να το δούμε να γίνεται πράξη, να το θερμοχειροκροτήσουμε…

Υπηρεσία Αμέσου Δράσεως λοιπόν θα φτιάξει από τον Ιανουάριο 2008 η Δημοτική Αρχή, και βεβαίως δεν θα έχει σχέση με Τάξη και Ασφάλεια αλλά με όλα εκείνα πού ενοχλούν τον πολίτη και πού μπορούν άμεσα, μ΄ ένα τηλεφώνημα, να διορθωθούν, αρκεί η τηλεφωνήτρια να μη γαυγίζει όταν την «ενοχλούν» την ώρα πού βάφει τά νύχια της ή τρώει την τυρόπιτά της…

Μία γούβα λοιπόν, ένας σπασμένος σωλήνας νερού, μία καμένη λάμπα στην κολώνα, ίσως κι΄ ένας ποντικός ή ένας γάτος στα κεραμίδια, ένας σκύλος νηστικός ή καμιά μαϊμού πού ξέφυγε από τον μπόγια, θα είναι μερικά από τά θέματα πού θ΄ απασχολήσουνε την …Δύναμη Νατοϊκής - Δημαρχιακής Επέμβασης από τόν επόμενο χρόνο…

Μακάρι βέβαια να τά δούμε όλα αυτά (αν και απίστευτα ), αλλά έτσι και γίνουν, έτσι και τά δούμε στην πραγματικότητα, θα στείλουμε κι΄ ένα κουτί γλυκά για τά «χρόνια πολλά», γιά να γλυκάνουμε και όσους τυχόν πικράναμε και δυσαρεστήσαμε μ΄ αυτές τις διαμαρτυρίες μας…