Αχαϊα και Περιφέρεια κινηθείτε ! Η Ανάβρα στον Βόλο σάς δείχνει δρόμο ανάπτυξης...

 

 
Έχουν περάσει πολλά και ξεχασμένα χρόνια από τότε, πού σε κάποια χωριά της Περιφέρειάς μας, εδώ τριγύρω στήν Αχαϊα, λειτουργούσαν αγροτικές οικογενειακές επιχειρήσεις οικοτεχνείες κατασκευής ταπήτων, χαλιών, ζυμαρικών, και αγροτικών ειδών οικολογικού ενδιαφέροντος…

Τους είχανε δώσει κάποια δάνεια και για κάποια χρόνια λειτούργησαν στα Λακώματα, Βαλμαντούρα, Χαλανδρίτσα, αν θυμόμαστε καλά, αλλά μετά έπεσε «περονόσπορος» τουτέστι γίνανε κάποιες ατασθαλίες ( ως λέγανε… )  όπως συνήθειο τόχανε και οί Γεωργικοί Συνεταιρισμοί και φυσικά κλείσανε…

 

Το νόημα όμως δημιουργίας αυτών των τοπικών οικοτεχνειών είχε σαν βάση την απασχόληση νέων αγροτών στα χωριά τους ώστε και αυτοί να παίρνουν ένα εισόδημα, να εργάζονται καί να μή μη στέκονται σαν Ευρωπαϊκοί ζήτουλες με τις επιδοτήσεις. Κι΄ακόμη, γιά να μπορούν να ανοίγουν τέλος πάντων μια νέα οικογένεια μέσα στο δικό τους χωριό και με την δική τους κουλτούρα καί Παράδοση και όχι ψάχνοντας για Ρουμάνες, Βουλγάρες, Αλβανίδες, Μολδαβές και πάει λέγοντας πού θα θελήσουν να ζήσουν στα χωριά αυτά αλλά πού δύσκολα μετά θα ενσωματωθούν σε ξένο τόπο…

Δυστυχώς όμως το σχέδιο αυτό μετά από λίγα χρόνια ναυάγησε και μείνανε οί αργαλειοί και τα αδράχτια να μας θυμίζουν λαϊκό μουσείο καί παλιατζίδικο γιά ξεπούλημα…

Πολλές φορές σκεφτόμουνα το μέλλον αυτών τών χωριών, τουλάχιστον τής περιοχής μας, με τα τόσα ωραία μέρη αλλά δυστυχώς ανεκμετάλευτα, μίζερα, καί χωρίς προοπτική γιά δεκάδες χρόνια τώρα...
Η μόνη "ανάπτυξή" τους υπήρξε η πολιτική, καί πέραν τούτου τίποτα !

Εκτός λοιπόν κάποιου ποταμού διορισμών πού πήγαζε από κάποιες ορεινές "πηγές" τού Ερύμανθου, ουδεμία σοβαρή αγροτική, κτηνοτροφική, τουριστική ανάπτυξη υπήρξε στήν περιοχή μας. 
Πού πάντα παρέμεναν όπως ήταν καί είναι, χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη, πλήν τής "ανάπτυξης" εκ τών διορισμών όπως προείπαμε καί εκ τού Δημοσίου κορβανά προερχομένης...
Εδώ τόν δρόμο Πατρών - Καλαβρύτων δεν μπορούν να φτιάξουν, πού θα ήταν δρόμος ανάπτυξης καί έχουν καί τον παλεύουν για 10 χρόνια τώρα αφήνοντας μάλιστα τίς περισσότερες στροφές του όπως ήτανε από το 1821, τότε δηλαδή πού κατέβαινε ο Κολοκοτρώνης με τα μουλάρια του από τα Καλάβρυτα...
Νά μή μιλήσουμε τώρα καί γιά τόν δίπλα δρόμο, Εθνικό ( ; ) κι΄αυτό, τήν 111 δηλαδή Πάτρα - Τρίπολις πού έχει μείνει η μισή καί θάπρεπε να ονομασθεί αλλιώς πχ. "55,5 - πενηνταπέντε καί μισό"! 
Κι΄ αυτά μέν γιά τούς δρόμους τής ορεινής Αχαϊας.

Πρίν λίγες μέρες όμως μάς στείλανε ένα video με μία ανάλογη προσπάθεια ανάπτυξης σε άλλη βάση όμως, πού έγινε σ΄ ένα χωριό ονόματι Ανάβρα!

Το ξέρατε ; 
Ούτε εμείς το ξέραμε αλλά το φέραμε εδώ σαν δημοσίευση μήπως το δούνε τίποτα αρμόδιοι  και τους μπούνε  τίποτα ιδέες, καλές ιδέες βέβαια, να φτιάξουν κάτι παρόμοιο και σε κάποιο από τα δικά μας χωριά πού δόξα τώ Θεώ έχουμε πολλά γύρω μας με άφθονα νερά, με πλαγιές και με λιβάδια και ψηλά βουνά  !

Ψηλά μυαλά δεν φαίνεται να έχουμε, αλλά άς ελπίσουμε ότι υπάρχουν κι΄ αυτά, κι΄ ότι είναι απογοητευμένα, θα λέγαμε παραγκωνισμένα, καί ότι μέχρι τώρα κρύβονταν από αυτές ή κάποιες άλλες αιτίες και ότι κάποια στιγμή θα παρουσιαστούν γιά να μας διαψεύσουν…

Η γυναίκα πού έβγαλε ασπροπρόσωπη μιά «άκαρδη» Πολιτεία …

 

κυρία Παναγιώτα Λάζαρη! 

Μιά αληθινή Κυρία, μητέρα, αλλά καί καλή ελπίδα γιά τήν Πολιτεία μας...




Είναι γεγονός αναντίρρητο ότι εδώ στην πολιτεία μας υπάρχει μια υποβόσκουσα δυσκολία στις ανθρώπινες σχέσεις παρά τα όποια εξωτερικά εθιμοτυπικά χαμόγελα και τις άλλες επίσημες ρεβερέντζες της στιγμής, της συναλλαγής,των εορτών, και της ευκαιρίας, με λόγια πού σήμερα λέγονται και σε μισή ώρα  ξεχνιούνται…
«Καλημέρα σας, ώ, τι κάνετε; Πώς είσθε, τά παιδιά καλά; Το σκυλάκι σας τι κάνει; » και άλλα τέτοια μελίρρυτα πού συνήθως ακούγονται για να περνάει η ώρα…

Έτσι λοιπόν, θές από μία υπάρχουσα κοινωνική ανισότητα στον πλούτο ή στην εργασία «εγώ είμαι εγώ, και ποιός είσαι εσύ», θές από μία διαφορετική ένταξη στα πολιτικά δρώμενα της βαριά και αθεράπευτα κομματικής Πολιτείας μας ( κλεισμένες πόρτες σε όσους δεν είναι  « δικοί μας…»), καθώς καί ή δυσκολία να σε δεχθούν σε άλλους κλάδους πολιτιστικών χώρων κλειστούς για τους μη ανήκοντες στα conne τους, έχουν διαμορφώσει μία, ως επί το πλείστον, ελίτ στήν «κουμπωμένη» τοπική κοινωνία…  

Μόνο στο Καρναβάλι γίνονται όλοι ίσοι, αλλά και σ΄ αυτό μόνο για ένα – δυό 24ωρα, και πέραν τούτου «ού» !

Υπάρχει βέβαια μία αναπτυγμένη κοινωνική βοήθεια σε τρόφιμα και φάρμακα για τους έχοντες ανάγκη μέσα από μία διαδικασία προσφοράς και τυπικής διεκπεραίωσης, καλής βέβαια, αλλά χωρίς εκείνη την ψυχική ζεστασιά, το χαμόγελο, και την εσωτερική προσέγγιση πού ζητάει επί πλέον μιά ταλαιπωρημένη ψυχή πού την βασανίζει η ανασφάλεια και άλλα χίλια δυό πράγματα…

Ισότης, σχετική βέβαια, υπάρχει και στον χώρο τών Εκκλησιαστικών εκδηλώσεων, τελετών, και Λειτουργιών, αλλά και πάλι μόλις βγούμε έξω, οι περισσότεροι θεοφιλείς των χώρων αυτών, ούτε πού σε γνωρίζουν μετά, αν δεν είσαι «δικός τους…».

Ζήτημα είναι αν θα εισπράξεις μια καλημέρα, παρ΄ όλα τά περί Χριστιανικής αγάπης πού ακούγονται μέσα στίς Εκκλησίες ! Δεν φταίει βέβαια ο Θεός, εμείς οί άνθρωποι φταίμε με ό,τι από αυτό συνεπάγεται…

«Πολεμώντας» στην άσφαλτο ! Οί δρόμοι φταίνε, ή το μυαλό μας ;

Καί βεβαίως κανείς τους δέν έζησε...









Τά τελευταία δυστυχήματα πού συνέβησαν στούς παραπλήσιους δρόμους, κόμβους και διασταυρώσεις τής περιοχής μας, καί μάλιστα στό ίσωμα καί μέ καλό καιρό, δείχνουν καί μία άλλη ουσιώδη παράμετρο πού πάντα την κρύβουν και πού σπάνια βγαίνει στήν δημοσιότητα...

Γιατί δυστυχώς έχουμε μάθει, κακώς βέβαια, ότι γιά κάθε ατύχημα καί θάνατο πού συμβαίνει, πρέπει γιά λόγους σαβουάρ-βίβρ πρός τούς νεκρούς αλλά καί τούς πενθούντας εναπομείναντας συγγενείς, να τό ρίχνουμε στούς δρόμους, καί ποτέ στήν ατζαμωσύνη τών οδηγών, στήν υπερβολική ταχύτητα, στο πέρασμα με κόκκινο, στο τηλέφωνο στ΄ αυτί, στό ποτό, στίς κόντρες, καί στίς επιδείξεις στήν δίπλα - γκόμενα ...

---------------------
Αυτό το βαρύ τριαξονικό μόλις δεί πορτοκαλί, 100 μέτρα νωρίτερα από τα φανάρια, πρέπει να κόψει ταχύτητα άν θέλει έγκαιρα να σταματήσει. Δυστυχώς όμως τό 90%  από αυτά περνούνε με κόκκινο πέφτοντας σε πλαγιομετωπική με όποιο αυτοκίνητο θά έχει τήν ατυχία νά διασχίζει κάθετα τον δρόμο ( πχ. διασταύρωση Αλισσού, Κάτω Αχαϊας, Ελαιοχωρίου, κλπ ). Η τοποθέτηση σαμαριών στήν άσφαλτο εκατέρωθεν στά φανάρια ώστε να μή ανοίγονται τα αυτοκίνητα στήν μεγάλη ευθεία ίσως να είναι μία ενδεδειγμένη λύση...
-----------------------
Όμως, αυτό τό "χαϊδεμα" τών αυτιών και των συνειδήσεων, θά λέγαμε ότι δέν βοηθάει καί πολύ τήν διόρθωση μιάς «αφορισμένης»  κατάστασης...
Δέν μπορεί λοιπόν εσύ να τρέχεις μέ 140 – 160 km σέ έναν δεδομένο γιά τίς ατέλειές του δρόμο, νά κάνεις προσπεράσεις όπου εσύ θέλεις « κάντε όλοι άκρη περνάω εγώ…», νά μή φοράς ζώνη ασφαλείας, νά μή υπολογίζεις τίποτα, να περνάς με καθαρό κόκκινο θανατηφόρες διασταυρώσεις όπως αυτή του Αλισσού πού έχει φάει κόσμο και κοσμάκη...
Καί στό τέλος νά καρφώνεσαι σ΄ ένα άλλο αυτοκίνητο, νά βασανίζεις εγκληματικά καί κάποια άλλη οικογένεια πού ξεκίνησε χαρούμενη γιά τίς δουλειές της ή τις διακοπές της, να μαυροφοράς και να στέλνεις στον τάφο άλλους ανθρώπους καί μετά να ξεσηκώνονται όλοι οί πολιτειακοί υπεύθυνοι ( καί... επιζώντες ) , καί νά μάς λένε ότι «έφταιγε μόνο ο δρόμος» !

«Εισπράξεις» Πατρινού Καρναβαλιού : 295 τραυματίες καί 45 στο Νοσοκομείο !

Αχ, βρέ Καρνάβαλε, πώς  κατάντησες τήν Πολιτεία αυτή, από την ανεργία, την βρωμιά, τά σπασμένα πεζοδρόμια, καί το κυκλοφοριακό, σάν την μαύρη μούρη σου, δηλαδή σκέτο Καρνάβαλο!

---Τά σέβη μας γιατρέ μου καί Δήμαρχε μου, της Αριστεράς και της προόδου ( ; ). 
Πάντα τέτοια νάχουμε και μέ τις υγείες μας, γιατί τί να λέμε τώρα "μια ζωή την έχουμε και άς την γλεντήσουμε…"Κι΄ άς είναι και κουτσουρεμένη, τυφλή, μεθυσμένη, ναρκωμένη, παλαβωμένη, άντε και από εγκαύματα ζεματισμένη...
Μόνο πού όλα αυτά άς συμβαίνουν στους άλλους, όχι σέ εμάς και στα παιδιά μας, όχι…όχι…μακρυά από εμάς, κακό αυτό… 

Οπότε τι μας νοιάζει εμάς τώρα; 
Και τι μάς πειράζει «για τα μεθυσμένα παιδιά τού ξένου κόσμου…», γιά τό τί παθαίνουν από τίς δικές μας Καρναβαλικές φιέστες καί οργανώσεις ...Δέν δίνουμε τρύπιο σέντς γιά όλα αυτά, γιατί εμείς απλώς θέλουμε νά κάνουμε το κέφι μας !

Άς δούμε όμως τώρα πόσα μεθύσια, λιποθυμίες, σπασίματα ποδιών, βγαλσίματα ματιών, εγκαύματα, καί κατραπακιές «εισπράξαμε» από τόν Καρνάβαλο τού 2015...

Γιατί  αυτό πού συνέβη τις τρείς τελευταίες μέρες στο Πατρινό Καρναβάλι φαίνεται ότι ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όπως συγκριτικά θα δούμε από κάποιον άλλο ετήσιο πίνακα "ατυχημάτων" πού παρακάτω έχουμε…

------------------

Λοιπόν, ούτε 30 ούτε 50 αλλά ολόκληρα 295 περιστατικά αντιμετώπισαν οι εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού στο φετινό Πατρινό Καρναβάλι !

Άμεση και αποτελεσματική ήταν η ανταπόκριση του Σώματος Εθελοντών Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών Πατρών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, στην αντιμετώπιση των διακοσίων ενενήντα πέντε (295) περιστατικών που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ημερών του Πατρινού Καρναβαλιού 2015.

Αναλυτικότερα, τα περιστατικά που αντιμετωπίστηκαν είχαν ως εξής:

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Τό «φάντασμα τής Γιανούλας» και τά μανιαούρια της Πάτρας…

Μιά σπάνια φωτογραφία ενός τραγικού προσώπου τής τοπικής λαϊκής ιστορίας πού κάποιοι τό έκαναν χαβαλέ γιά χάχανο !

Κρίνονται ήδη από τήν επιλογή τους...

Από πολλά χρόνια τώρα κάτι τέτοιες μέρες εδώ στην Πάτρα, παρακολουθούμε κάποιους νά συνεχίζουν να κοροϊδεύουν ακόμη και πεθαμένη,  μια φτωχή και ταλαιπωρημένη ύπαρξη, μια γυναίκα άρρωστη και κατατρεγμένη, πού όταν ζούσε δεν είχε στον ήλιο μοίρα.

Και επειδή συνήθειο το έχουν κάποιοι εξυπνάκηδες συγκεκριμένων συνοικιών κουτσαβάκηδων και μή, όχι στο πώς να εργάζονται τίμια για το μεροκάματο της ζωής αλλά στο πώς να επεξεργάζονται και να διαπομπεύουν τούς άλλους ψάχνοντας να βρούνε κάτι επάνω τους για να τούς κολλήσουν κανένα παρατσούκλι και να χαχανίζουν μετά σαν τους βλάκες του Ψαθά, ανακάλυψαν τα τελευταία κυρίως χρόνια και το φάντασμα τής « Γιαννούλας τής κουλουρούς».
Ανέσυραν δηλαδή, κυριολεκτικά από το Νεκροταφείο μια πεθαμένη ύπαρξη και αρχίσανε το λακριντί για την ζωή της.

Τι έκανε, πόσο αφελής ήταν, τι χαζοπλάκες τής έκανε ο ένας και τί ο άλλος, «ώχου πλάκα πού κάναμε τότε…» όλα κακόγουστα και συφοριασμένα «τσίμπα με νά σε τσιμπώ να γελάσουμε κι΄ οί δυό…», και άντε δηλαδή να βγάλη ο κόσμος χάχανο, έτσι για να γελάσουμε…
Κι΄ όπως έλεγε θυμόσοφα ένας καθηγητής της Φιλοσοφίας « μά δεν ντρέπονται επιτέλους μετά από τόσα χρόνια κάποια μανιαούρια να κοροϊδεύουν στούς δρόμους την Γιαννούλα; Αν ήταν καμιά  μάνα τους και αδελφή τους θα το θέλανε να την κοροϊδεύουν οί άλλοι, «άντε παιδιά να πάμε κάτω στον μώλο να γελάσουμε με την…Γιαννούλα.
Μά τόσο υπανάπτυκτοι και Τριτοκοσμικοί είναι κάποιοι Πατρινοί ( ; ) πού βγήκανε μάλιστα και υποστηρίζουν το…έθιμο!

Δεν κατάλαβα δηλαδή ; Ποιό «έθιμο» ;

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Υπάρχουν και δίκαιοι εργοδότες μέσα σ΄ έναν άδικο κόσμο…

Τί  γίνεται όμως, όταν το «κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία», αλλά ωφελεί καί κάποιους εργαζόμενους ;

-------------------



Αυτό, πού οί παλαιοί ημών δάσκαλοι ( και πρόγονοι… ) μάς έλεγαν στο σχολείο, το να σεβόμαστε δηλαδή τους καλούς εργοδότες, και πού οί νεώτεροι συνδικαλιστές διέλυσαν, αρχής γενομένης από την τότε μεγάλη «Πειραϊκή Πατραϊκή» πού ακόμα και σήμερα όποιος προλάβει μπαίνει μέσα και την κλέβει (από καλώδια μέχρι τούβλα…), το είδαμε πρό ημερών σε μία εφημερίδα και μείναμε έκπληκτοι !

«Μά είναι δυνατόν ;» σκεφθήκαμε μεσούσης κρίσεως να δίνονται τέτοιες παροχές από ιδιοκτήτες επιχειρήσεων την στιγμή πού το 90%  αυτών των επιχειρηματιών, καταστηματαρχών, εργοδοτών, έχουνε κάνει επιστήμη το ξεζούμισμα τού εργαζόμενου κόσμου; 

Πού ενώ βγάζουν όσα και πρίν ( οί περισσότεροι ) εν τούτοις βρήκαν αιτία τώρα τα χαμηλά μεροκάματα και την έλλειψη συλλογικών συμβάσεων και βγάζουν το άχτι τους επάνω στους υπαλλήλους και στους ανυπεράσπιστους  εργάτες τους…

Είναι δυνατόν ;

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

ΑΠΟΧΗ καί ΛΕΥΚΗ ΨΗΦΟΣ ! Ένα κοινωνικό έγκλημα...

Τις μέρες αυτές πού τα νεύρα τών πολιτικών αρχηγών, υποψηφίων βουλευτών, κομματαρχών, καναλαρχών καί άλλων τινών δοκιμάζονται άτσαλα μέχρι εγκεφαλικού και μέχρι εμφράγματος, ακούγονται και κάποιες φωνές παράταιρες πού μιλούν για αποχή από τις κάλπες !

Το σλόγκαν «όλοι τους το ίδιο είναι…» και «ποιόν να πάω τώρα να ψηφίσω αφού μετά θα ξανακάνουν τά ίδια, ψεύτες και απατεώνες είναι όλοι τους, αρκετά πιά…» είναι μια σκέψη πού όμως δεν είναι και σωστή.

Είμαστε ένας λαός πού οπωσδήποτε πρέπει να κυβερνηθεί και μάλιστα από τους καλύτερους ! Εμείς, δεν θα πούμε ποιοί είναι αυτοί οί καλύτεροι μια και αυτό δεν πρέπει να είναι προνόμιο των δημοσιογράφων.

Άλλωστε δυνητικά όλοι τους «καλοί είναι» (εντός εισαγωγικών) και μέχρι αποδείξεως του εναντίου.

Ο δημοσιογράφος, κατά το ανθρώπινο και κατά το δυνατόν,  πρέπει να μεταδίδει ασχολίαστα τις ειδήσεις, να μη ασκεί χειραγώγηση και δημαγωγία  και οί αναγνώστες να βγάζουν τα δικά τους συμπεράσματα παίρνοντας τις δικές τους αποφάσεις μέσα από μία προσωπική ευθύνη για το όποιο αποτέλεσμα…

Προπαγανδιστές και δημαγωγοί δημοσιογράφοι μπορεί να γίνουν άκρως επικίνδυνοι για κάποιες ομάδες αναποφάσιστων πολιτών πού στερούνται δυνατής κρίσης !

Από την άλλη πλευρά τώρα « τά δημοσίως γενόμενα πρέπει και δημοσίως να ελέγχονται» γιατί αν φύγει ο φόβος του ελέγχου πάνω σε κάθε παρανομία τότε θα γίνουμε χάος και ζούγκλα !

Ακόμη…

Συμπεριφορές γραπτής αποδοκιμασίας μέ μαύρισμα κάποιων υποψηφίων με σημεία και σύμβολα πάνω στα ψηφοδέλτια, είναι η πιό ανόητη παιδιάκιστικη πράξη έστω και ενός αγανακτισμένου και υπό το κράτος οργής ψηφοφόρου, πού το μόνο πού επιτυγχάνει είναι τά ειρωνικά γέλια της επιτροπής διαλογής ψήφων και τίποτα περισσότερο…

Σκέψεις όπως «Εγώ πάνω στο ψηφοδέλτιο θα γράψω την αγανάκτησή μου», ή «εγώ είμαι χριστιανός, δεν ψηφίζω κανέναν από όλους αυτούς πού χαντάκωσαν την χώρα, και για να μη έχω ευθύνη θα βάλω κι΄ ένα σταυρό από κάτω υπογράφοντας έτσι την διαμαρτυρία μου» είναι μια αφελής πράξη πού το μόνο πού επιτυγχάνει είναι η ακύρωση του ψηφοδελτίου! Μια άσφαιρη δηλαδή βολή και τίποτα περισσότερο…

ΠΡΟΣΟΧΗ ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑΤΙ :

Κάθε «ξάπλωμα στον καναπέ του σπιτιού μας και στο χουζούρι μας» με αποχή από τις εκλογές, ή και με λευκή ψήφο, ευνοεί όσους μέχρι τώρα βρίσκονται στην Εξουσία, οπότε και είναι σαν να συναινούμε και να τους ψηφίζουμε για μια ακόμη 4ετία περαιτέρω εξαθλίωσης…

Το γιατί συμβαίνει αυτό, το εξηγεί το παρακάτω αναλυτικό άρθρο πού βρήκαμε…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

ΣαββατοΚύριακα ανθρώπινης ντροπής μέσα στά Κρατητήρια λόγω... κλειστής Εφορίας !!!

Βίοι παράλληλοι ανθρώπων, Εθνών, καί υπηρεσιών...
 ----------------

Εδώ, στήν διπλανή φωτογραφία πού έκανε πρό καιρού τον γύρο τού κόσμου σε όλα τα social media, βλέπουμε τόν αξιωματικό τής Αστυνομίας Λάουρενς Ντε Πρίμο νά γονατίζει δίπλα σ΄ έναν άστεγο ξυπόλητο επαίτη στην Times Square προσφέροντάς του από το δικό του πορτοφόλι ένα νέο ζευγάρι μπότες αξίας 100 δολαρίων...Συγκινημένος ο άστεγος  δήλωσε στην εφημερίδα : «Εύχομαι να υπήρχαν περισσότεροι άνθρωποι σαν κι αυτόν, στον σημερινό κόσμο μας…».
( Εμείς εδώ όμως όχι παπούτσια ή καί αρβύλες δεν τού προσφέραμε, αλλά τόν χώσαμε καί μέσα !!! )



---------------------
Στήν δική μας πλευρά τώρα, καί στήν δική μας πολιτεία, ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης εξέφρασε την οργή του για την περιπέτεια συμπολίτη μας, ο οποίος εκρατείτο στην Αστυνομική Διεύθυνση Αχαΐας, για ανεξόφλητο χρέος 50 ευρώ, προς την Εφορία" αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Δήμος Πατρέων. Και συνεχίζει:
 «…Την ίδια στιγμή, που Τραπεζίτες, μεγαλοκαναλάρχες, εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες οφείλουν στο δημόσιο αμύθητα ποσά, αλλά ουδείς τους υποχρεώνει να εξοφλήσουν τα χρέη τους, η συγκυβέρνηση της Ν.Δ. κα του ΠΑΣΟΚ, εξαντλεί την αυστηρότητά της σε φτωχούς ανθρώπους.
Ενημερώθηκε σχετικά ο Δήμαρχος, ο οποίος ανέλαβε πρωτοβουλία γα να λυθεί το ζήτημα, προκειμένου ο συμπολίτης να αφεθεί ελεύθερος.
Όμως συνεργάτης του Δημάρχου, που επικοινώνησε με την Αστυνομική Διεύθυνση για τα περαιτέρω, έλαβε την απάντηση πως η προσωποκράτηση του συμπολίτη δεν μπορεί να τερματιστεί, ακόμα και αν πληρωνόταν το οφειλόμενο ποσόν των 50 ευρώ, επειδή την ώρα εκείνη δεν υπήρχε Δημόσιο Ταμείο ανοιχτό, για να πληρωθεί το παράβολο.
Κι επειδή  λόγω της αργίας των Θεοφανείων δέν λειτουργούσε τό Δημόσιο Ταμείο, ο άτυχος συμπολίτης θα συνεχίσει να κρατείται στην Αστυνομική Διεύθυνση..»

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Γιορτές και κάλαντα εκείνα τα παλιά, τά ευλογημένα χρόνια…

Οί μέρες αυτές σημαδεύτηκαν από ένα μεγάλο κακό των ανέμων και της θάλασσας. Αλλά και της ανευθυνότητας κάποιων αρμοδίων της ναυτιλίας μας.

Έγραψαν τόσα πολλά άλλα εξειδικευμένα blog και site πού θα γίνουμε βαρετοί αν κι΄ εμείς αρχίσουμε να επαναλάβουμε τά ίδια. Κανείς δεν το περίμενε αυτό το κακό και όμως συνέβει…Πρωτόγονες σκηνές διαδραματίστηκαν πάνω στο δίδυμο «πύρ και θάλασσα». Έλειπε βέβαια «η γυνή» αλλά το «μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα» , μπρός φωτιά και πίσω θάλασσα τα λέει όλα…Άς ευχηθούμε μόνο, τέτοια λάθη ανεπίτρεπτα σε μια τέτοια εποχή να μη ξαναγίνουν…Λυπήθηκε ο καλός Θεός όλους αυτούς τους τρομαγμένους, βρεγμένους, φοβισμένους ταξιδιώτες και δεν επέτρεψε τον ολοσχερή αφανισμό τους στον βυθό της θάλασσας μέρες της Γέννησής Του πού πρίν λίγες μέρες γιορτάσαμε..Άς τον ευχαριστήσουν λοιπόν όχι μόνο αυτοί πού διασώθηκαν αλλά και όσοι άλλοι και άλλες ψυχές ενδιαφέρθηκαν και προσευχήθηκαν για την διάσωση γνωστών, ή και άγνωστων ακόμη αδελφών τους….
VIDEO:

http://www.iefimerida.gr/news/184660/sygklonizei-i-soprano-poy-itan-sto-flegomeno-ploio-mas-plakosan-sto-xylo-toyrkoi-kai

---------------------------------------

« Να τά πούμε; Μάς τάπανε άλλοι…»

Κάπως έτσι σύμφωνα με τον τίτλο, τις περισσότερες φορές «απογοητευτικά», εκτυλίσσεται ο διάλογος του «αφεντικού - σπιτονοικοκύρη» με τά παιδιά των καλάντων πού στο πρόσωπό τους αντικρύζουμε το χθεσινό δικό μας πρόσωπο. Ένα πρόσωπο μιάς άλλης εποχής πιο φιλάνθρωπης αλλά και πιο άνετης απ΄ αυτή πού ζούμε σήμερα, και πού όλους μας, μας έχει κάνει λίγο ή πολύ τσιγκούνηδες…

Εκείνη την εποχή λοιπόν πηγαίναμε πόρτα – πόρτα και μαγαζί
-«Nα τα πούμε»;
-«Nα τα πείτε», μας αποκρίνονταν.
Kι εμείς τα λέγαμε συνεχίζοντας, εν αγνοία μας, μια παλιά, προχριστιανική παράδοση. «Xριστός γεννάται». Nέο κρασί σε παλιούς ασκούς.

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com