Πάτρα – Κεφαλονιά : Μας ζώσανε οί σεισμοί κι΄ εμείς χορεύουμε…

Χειμωνιάτικα, μέσα στήν βροχή, στό κρύο, στήν υγρασία.Νά έχεις καί μικρά παιδιά, χωρίς μιά τουαλέτα, χωρίς θέρμανση, χωρίς μιά βρύση γιά πλύσιμο...Καί όλα αυτά έτσι ξαφνικά, μέσα σε μισή ώρα ήλθαν τα πάνω κάτω καί βρέθηκαν όλοι αυτοί στούς πέντε δρόμους καί στά έξω χωράφια ! Τί μικρός λοιπόν πού είναι ο άνθρωπος...

Συνήθως, τέτοιες εικόνες με αντίσκηνα στήν καρδιά τού χειμώνα, τά ΜΜΕ αποφεύγουν να τίς δείχνουν, κρύβοντας έτσι τήν ζοφερή αλήθεια !
Πιθανόν, γιά να μή στενοχωρήσουν κάποιους πολιτικούς φίλους τους, γλιτώνοντάς τους έτσι από την πίεση τού κόσμου καί τής πραγματικότητας...

-------------------
Όμως...

Αυτοί οί επαναλαμβανόμενοι «σεισμοί της Κεφαλονιάς», πού όλο λέμε «να, τώρα σταμάτησαν…», και πού εν τούτοις «αύριο ξαναρχίζουν…» μας έχουν πολύ προβληματίσει…

Γιατί δεν είναι απλοί μετασεισμοί όλο και παρακάτω ρίχτερ, αλλά είναι κάτι δυνατές σκουντιές πού κανείς δεν ξέρει σε πόσο ύψος θα φθάσουν, και από ποίο βάθος έρχονται…

Μ΄αυτές λοιπόν τις σκέψεις δεν το κρύβουμε πολύ ανησυχούμε. Είναι άραγε μόνο αυτό; Θα έλθει τίποτα άλλο; Ποιός ξέρει ;

Ένα κείμενο πού έπεσε τελευταία στα χέρια μας από έναν δόκιμο χρονογράφο, δημοσιογράφο, λογοτέχνη, κλπ τον κ. Σταύρο Ιντζεγιάννη γνωστό πρόσωπο και πρώην καταστηματάρχη στην πάλαι ποτέ ευγενή  Πολιτεία μας ( «καφέδες Σταύρος» ), με έβαλε και σε κάποιες άλλες «υποψίες» και περί Θεού σκέψεις ότι το «σεισμικό νόμισμα» έχει σχεδόν πάντα δύο όψεις…

Άς δούμε λοιπόν το ενδιαφέρον κείμενό του:

«…Σεισμοί, λοιμοί, λιμοί, και καταποντισμοί. Ο κόσμος 

γύρω μας δοκιμάζεται. Αμερική. Γαλλία. Αγγλία, Ιταλί­α.  

Σλοβενία παντού πλημμύρες, καταιγίδες, χιονοθύ­ελλες.  

Ο κόσμος στο έλεος του καιρού. Χαμός και δίπλα μας η  

Κεφαλονιά να μετράει πληγές από τους σεισμούς οι  

οποίοι μετά από 60 χρόνια ξαναγκρεμίζουν το νησί.

-Ήρθε η συντέλεια του κόσμου, σταυροκοπιέται ή κυρα  

Σταματίνα. Και την Ιδια ώρα η Πάτρα «μη μου χαλάς τα 

γούστα μου και πάρε μου τα ούλα» καρναβάλι. Εκτός πια  
και αν όλη  αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνει ότι είμαστε  

για τα  πανηγύρια.

Μασκαρά­δες όνομα και πράμα !...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Ένα βραβείο για τον παλιό ταχυδρόμο του χωριού μου !

Από σπίτι σε σπίτι, από στάνη σέ στάνη μέσα στό κρύο καί στά χιόνια για να μοιράσει τήν αλληλογραφία, να δώσει τήν επιταγή, νά μεταφέρει ένα καλό ή κι΄ ένα άσχημο νέο...

ΕΛΤΑ, αυτούς τούς παλιούς ήρωες τής υπαίθρου, γιατί τούς ξέχασες ;

Πότε θα τούς βραβεύσεις, όταν πεθάνουν ;

        --------------------------

Τά παλιά καλά χρόνια, τότε πού η επικοινωνία μεταξύ πόλεων καί χωριών ήτανε πολύ δύσκολη και τον χειμώνα με τις κακοκαιρίες σχεδόν αδύνατη, σπουδαίο ρόλο έπαιξαν οί αγροτικοί ταχυδρόμοι…

Όπως και σήμερα άλλωστε, αλλά πιο εκσυχρονισμένοι τώρα, πάνω σε μηχανάκια, μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα !
Αλλά και σε κάποια, ορεινά κυρίως χωριά, ακόμη και σήμερα το γράμμα, η σύνταξη και το χαμπέρι πάει και με μουλάρια, και με γαϊδούρια ίσως και άλογα…

Το τι δυσκολίες έχουνε συναντήσει αυτοί οί άνθρωποι είναι κάτι το απερίγραπτο και το αξιοθαύμαστο, πράγμα πού εμείς οί βολεμένοι στα Αστικά κέντρα σήμερα δεν μπορούμε να το καταλάβουμε !
Και πού δεν αντισταθμίζεται και δεν ξεπληρώνεται με τις τρείς κι΄ εξήντα ( 3,60 ) του μισθολογίου, ούτε και με τόν οποιοδήποτε φανταχτερό τίτλο «Δημοσίου υπαλλήλου» πού είχανε.

Σιγά τα λάχανα του μισθού και του τίτλου τώρα, όταν ένας άνθρωπος, καί μάλιστα καί κάποιας ηλικίας,  ξεποδαριασμένος, βρεγμένος και παγωμένος τον χειμώνα σαν να πολεμάει στα χιόνια της Πίνδου το ΄40, ζεσταμένος στο λιοπύρι  και ταβανιασμένος από τον ήλιο το καλοκαίρι, και κάποιες φορές και κυνηγημένος από αγριόσκυλα Γκέκηδες και Ποιμενικούς από στάνες και μαντριά πού ζητάγανε να τον κατασπαράξουν, μπορεί τώρα να θεωρηθεί ότι «πληρώνετε καλά κι΄ ότι δεν πρέπει να έχει κανένα παράπονο» !

Κούφια λόγια υψηλά ισταμένων πού ποτέ τους δεν οδοιπόρησαν στην άγρια ύπαιθρο, αλλά πού έμαθαν γι΄ αυτήν την ύπαιθρο όταν κάνανε ρομαντικές διαδρομές σε κάποιο παραθεριστικό κέντρο το καλοκαίρι…

Αλλά η ύπαιθρος του αγροτικού διανομέα δεν ήταν τέτοια !

Θυμάμαι τον παλιό ταχυδρόμο με την τσάντα του και την καραμούζα του σε κάποια χωριά πού πέρασα στην ζωή μου, καθώς  και την αγωνία με την οποία περίμεναν οί χωρικοί να τους πεί αν έχουν ή δεν έχουν γράμμα !

Γράμμα από τον Καναδά, γράμμα από την Αμερική, γράμμα από την Γαλλία και την Αφρική, άντε και από την Λεγεώνα των Ξένων τότε πού δεχότανε ακόμη ξένους και μάλιστα και πολλούς Έλληνες …

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

«Μύλοι Αγίου Γεωργίου» ! Το Νέο Υπεραστικό ΚΤΕΛ της Πάτρας…

Μύλοι Αγίου Γεωργίου ! 

Παλιά εποχή, ξεφορτώνοντας τά αλεύρια...

Όταν εδώ και πολλά χρόνια συνδέθηκε για πρώτη φορά με Υπεραστικά λεωφορεία η Πάτρα με την Αθήνα  μέσω εκείνου  του  θρυλικού  «Πρακτορείου  Γκιόκα» της  Αγίου Ανδρέου, θυμάμαι τους εκατοντάδες επιβάτες μέσα σε ζέστες, σε ξεροβόρια, σε βροχές, και παγωνιές να στέκονται όρθιοι σάν την καλαμιά στόν κάμπο περιμένοντας το λεωφορείο για Αθήνα, γιά νά πάει ο καθένας στις όποιες δουλειές του…

Αργότερα τα πράγματα  κάπως συμμαζεύτηκαν όταν  φτιάχθηκε στην Όθωνος Αμαλίας το υποτυπώδες για τις ανάγκες  μεταφοράς επιβατών σημερινό  Πρακτορείο, πού εν τούτοις κι΄ αυτό μετά από κάποια χρόνια κρίθηκε ανεπαρκέστατο για την αυξανόμενη κίνηση χιλιάδων επιβατών τον χρόνο…

Αλλά επειδή στην ευγενή κατά τά άλλα Πολιτεία μας, συνήθεια το έχουμε εμείς οί Πατρινοί, και μαλιστα οί πολιτικοποιημένοι Πατρινοί ( άλλη ράτσα αυτοί ), να τρωγόμαστε μεταξύ μας και ό ένας να μη θέλει να αναγνωριστεί το όποιο καλό έργο του άλλου, γι΄ αυτό πέρασαν 10  ολόκληρα χρόνια τώρα  με αυτή την φαγωμάρα είς βάρος της εξυπηρέτησης των πολιτών, των μεταφορών, και της Πολιτείας  μας γενικότερα…

Έπρεπε λοιπόν κάτι να γίνει…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Τσιγκούνηδες Δήμαρχοι των 50 τ.μ. για Δημοτικούς λαχανόκηπους. Όσο ένα παρτέρι, ή ένας τάφος !

Μήπως είναι "μνήματα" γιά καλλιέργεια ;

Μόνο 50 τετραγωνικά ! 

Τώρα μάλιστα, σωθήκανε όλοι οί άποροι τής Πάτρας !
 

Η είδηση πού διαβάσαμε τις μέρες αυτές, για μια «συγκαταβατική παραχώρηση» Δημοτικών λαχανόκηπων στους φτωχούς και άπορους της Πάτρας δεν απετέλεσε ασφαλώς έκπληξη.

Γιατί πολύ καιρό τώρα είχαν προηγηθεί τόσες και τόσες άλλες πολιτείες και μάλιστα με πολύ καλύτερες  παροχές στους συμπολίτες τους !

Ήταν λοιπόν κάτι πού από καιρό θα έπρεπε να έχει γίνει κι΄ εδώ !

Και μάλιστα όχι μόνο για τους πένητες, τής εδώ Πολιτείας μας, αλλά θα έπρεπε να επεκταθεί και για κάποιους άλλους συμπολίτες πού θα ήθελαν να ασχοληθούν για χόμπυ με γεωργικές καλλιέργειες.

Καί  να χαλαρώσουμε  έτσι ψυχικά τα τεταμένα νεύρα μας, πού από την μια τα χαράτσια και από την άλλη η ανεργία τα έχουν τόσο παρατεντώσει ώστε να μοιάζουν κάποιοι σαν λεοντάρια μέσα στα κλουβιά – διαμερίσματά τους έτοιμα να βγούνε και να κατασπαράξουνε όποιον βρούνε μπροστά τους…  

Από βουλευτή μέχρι Δήμαρχο !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

« Από τούς 300 του Λεωνίδα, μόνο 150 χρειαζόμαστε ». Η επιστολή ενός σοφού Δικαστή…

300 μείον 150


=150 !

Μήπως τόσους


"Σπαρτιάτες"


χρειαζόμαστε ;






Παρακολουθώντας
την επικαιρότητα, σ΄ αυτούς τούς ανήσυχους και ταραγμένους καιρούς μας βλέπουμε να εμφανίζονται και κάποια  κείμενα πού κάτι περισσότερο έχουν να πούνε στους συμπολίτες μας πέραν από τις συνηθισμένες κοινοτυπίες της καθημερινότητας.

Έτσι λοιπόν,  διαβάσαμε  μία ανοικτή επιστολή ενός Δικαστή, Προέδρου Εφετών μάλιστα, πού με τα όσα λέει βάζει το χέρι του επί των τύπων των ήλων στο « δραματικό θεατρικό έργο» πού για 3 χρόνια τώρα «παίζεται» χωρίς ελπίδα στην χώρα μας και πάνω στις πλάτες μας.
Εμείς δεν ασχολούμαστε με την πολιτική, και ούτε (ευτυχώς θέλουμε να πιστεύουμε ), έχουμε παρόμοιας ειδικότητας  πολιτικό μικρόβιο.
Αλλά πιστεύοντας ότι μετά τις σαρωτικές αλλαγές οί οποίες μπήκαν σε τροχιά στην δημοσιονομική πολιτική  της χώρας μας αλλά και στην ριζική αναδιάρθρωση και κατάργηση εκατοντάδων υπηρεσιών προς περιορισμό μιάς σπάταλης πράγματι και ασύδοτης Κρατικής μηχανής πού τόσα χρόνια είχαμε, ότι ήλθε η ώρα πού πρέπει να αγγίξουμε κι΄ ένα άλλο άβατο για το οποίο ελάχιστοι σήμερα μιλούν…


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Τά Φώτα στην Μικρά Ασία…

Η γιορτή τών Φώτων στήν λησμονημένη Ιωνία μας...



Οί μέρες των εορτών αύριο μεθαύριο τελειώνουνε, πήραμε κάποια νότα χαράς έστω και με άδειες τσέπες αρκετοί από εμάς, μας περιμένει  τώρα στυγνό το αύριο, αλλά και πάλι να μάθουμε να μη απελπιζόμαστε γιατί κάθε μέρα πού περνάει φέρνει πάνω της και μια αλλαγή, και άς ελπίσουμε ότι κάτι θα γίνει στο τέλος, κάποια νέα κατάσταση θα ξεφυτρώσει…

Άντε παιδιά, δεν θα μας αφήσει στο τέλος ο Θεός , και άς έχουμε κουράγιο ελπίζοντας σε μια νέα Ανατολή τόσο για εμάς, όσο και για τα νέα παιδιά μας ελπίδα του αύριο, αλλά και για την Πατρίδα, για όλους μας…
Μέρες των Θεοφανείων έρχονται, ανοίγουν οί ουρανοί το βράδυ της παραμονής λέγανε οί παλιοί, σοφοί οί παλιοί με τις αγνές παραδόσεις τους πού τις ποδοπατήσαμε εμείς οί νεότεροι έξυπνοι και φθάσαμε εδώ πού φθάσαμε, αν όχι στον πάτο του πηγαδιού αλλά λίγο πιο πάνω από τις πηγές του…
Θα παραθέσουμε τώρα μια περιγραφή των Θεοφανείων στην Μικρά Ασία  από τον γνωστό συγγραφέα αείμνηστο Φώτη Κόντογλου, βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών στο γνωστό έργο του «Τά Φώτα στο Αιβαλί» για να θυμηθούμε και λίγο τις λησμονημένες ( αλλά όχι χαμένες) πατρίδες…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Ο θάνατος, του Γιάννη Αγιάννη ( Σαϊνη ) της Πάτρας…

Ανυπόδητος ακόμη καί στήν κηδεία του !


Τις μέρες αυτές, πού η βαρυχειμωνιά κτυπάει τις καρδιές και τις πόρτες μας, και άλλους μας βρίσκει σε ζεστά διαμερίσματα, άλλους σε παγωμένα σπίτια, κι΄ άλλους στα χαλάσματα, στα παγκάκια, και μερικούς κάτω από τα δένδρα ( γιατί υπάρχουν κι΄ αυτοί...), ένας παλιός Πατρινός «Σαϊνης ονόματι» πέθανε, προφανώς από τήν παγωνιά μέσα στο γκρεμισμένο του σπίτι…
 



Το μάθαμε αργά για να πάμε κι΄ εμείς στην κηδεία του…

Αλλά παρ΄ όλα αυτά, η εντύπωση πού αποκομίσαμε μόνο και μόνο από τους δεκάδες Πατρινούς πού μάθαμε ότι παραβρέθηκαν στην κηδεία αυτού του άσημου και παραπεταμένου ανθρώπου, δείχνει πώς υπάρχουν ακόμη αρκετοί φιλάνθρωποι σ΄ αυτή την πολιτεία μας πού έχουν πόνο ψυχής και ανθρώπινα αισθήματα αλληλεγγύης ακόμη και για τους τελευταίους της γής… 
Πού παρευρέθηκαν στόν ανυπόδητο τής πολιτείας μας, καί σ΄ εναν άνθρωπο πού δεν είχε πολιτικές περγαμηνές, αριστοκρατικές ρίζες, ευγενή καταγωγή, ή και επαγγελματική καταξίωση...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

«Στις φλόγες των Χριστουγέννων»! Επίκαιρες μνήμες από ένα πραγματικό περιστατικό…

"Δεύτε ίδωμεν πιστοί πού εγεννήθη ο Χριστός"





Βρισκόμαστε σε μέρες Χριστουγέννων αγαπητοί φίλοι, ο κόσμος γύρω μας έχει παγώσει μέσα στην βαρυχειμωνιά πού διανύουμε, χωρίς πετρέλαιο, χωρίς ρεύμα και χωρίς θέρμανση αρκετοί από εμάς...

Η χαριστική βολή μάς δόθηκε χθές, από τους 153  εκ των 300 Σπαρτιατών με τους πλειστηριασμούς, μέσα στην κατ΄ ευφημισμό Ελληνική Βουλή μας πού υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει μία ανθρώπινη Κοινωνία…

Αλλά παρά ταύτα, οί μέρες των Χριστουγέννων άς γίνουν για όλους μας μέρες προσευχής και ελπίδας μήπως καί μας λυπηθεί ο καλός Θεός ( όχι η Τρόϊκα ούτε οί πολιτικοί )  και αναδείξει νέους ανθρώπους ικανούς να κυβερνήσουν ανθρώπινα κι΄ όχι απάνθρωπα αυτόν τον ευλογημένο και ταλαιπωρημένο τόπο...

Αλλά αδελφοί μου, τολμώ να ειπώ, μη κρυβόμαστε πιά, μιά και σ΄ αυτόν τον κατήφορο φταίξαμε όλοι.
Κι΄ αν όχι όλοι, τουλάχιστον φταίξαμε καί φταίμε αρκετοί !  

Δεν φταίξανε μόνο οί πολιτικοί με τα λάθη, ή και τις μίζες πού πήρανε. Φταίξαμε κι΄ εμείς οί πολίτες !

Μη το αρνούμεθα αυτό, μέρες Θεού πού είναι. Φταίξαμε αδελφοί και φταίμε ακόμη !

Από τον απλό μαγαζάτορα πού δεν έκοβε αλλά ούτε και κόβει απόδειξη στα είδη πού πουλάει τσεπώνοντας το ΦΠΑ πού του δίνουμε κλέβοντας κι΄εμάς αλλά ταυτόγχρονα και την Εφορία, μέχρι τις ψεύτικες συντάξεις πού ακόμη βλέπουμε κάποιοι να παίρνουνε…

Πού ανασταίναμε νεκρούς και παίρναμε τον μισθό τους, πού βγαίναμε τυφλοί και βλέπαμε οικονομικά το φώς μας, πού παίρναμε συντάξεις ΟΓΑ καί ζούσαμε πάντοτε στήν πόλη, πού δηλώναμε 100 πρόβατα και είχαμε 10, πού παίρναμε επιδοτήσεις για 200 ελιές και είχαμε 30.

Πού με πλαστά πτυχία ρίχναμε τους συμπολίτες μας και πιάναμε θέσεις πού δεν τις δικαιούμαστε, πού παίρναμε πτυχίο Πανεπιστημιακό μόλις και μετά βίας το  5,  και εν τούτοις βγάζαμε μεταπτυχιακό με 10 !

Τώρα όμως, μέρες Χριστουγέννων πού περνάμε, ζητείται ΕΛΠΙΣ, ζητείται ΕΛΠΙΔΑ !

Και γι΄ αυτήν, την «κυρία Ελπίδα» θα μιλήσουμε παρακάτω…

Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο  βρήκαμε ένα επίκαιρο αλλά και πραγματικό περιστατικό πού έχει «κάτι να μας πεί» για τις μέρες πού έρχονται…

«Ήτανε παραμονή Χριστουγέννων» μού έλεγε μια κυρία, «και ήμουνα επτά χρονών περίπου όταν συνέβη εκείνο το συνταρακτικό γεγονός…»

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Παναγία Μαλεβή, καλώς ήλθες στην πόλη μας !

Τό τεράστιο Μοναστηριακό συγκρότημα τής Παναγίας Μαλεβή έξω από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας.

Χιλιάδες πιστών έρχονται εκεί κάθε χρόνο, απ΄ όλα τα σημεία τής γής !

--------------------------------
Η προσπάθεια του Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου να φέρει για πρώτη φορά στην Πάτρα την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Μαλεβή από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας είναι πράγματι ξεχωριστή και μας γεμίζει συγκίνηση !

Κι΄ αυτό, γιατί πέραν των άλλων για τα οποία θα μιλήσουμε παρακάτω, η εικόνα αυτή ανυπολογίστου πνευματικής και υλικής αξίας στην μακρόχρονη ιστορία της δεν έχει βγεί ποτέ από το Μοναστήρι της Μαλεβή πλήν μιάς φοράς τελευταία πού την πήγαν στην Κύπρο.

Τώρα, στις 5 η ώρα το απόγευμα της Κυριακής, μπροστά στον Ναό του Αγίου Ανδρέα  την περιμένουμε και στην Πάτρα !

Η θαυματουργή εικόνα, έργο τού Ευαγγελιστού Λουκά, μία από τίς εβδομήκοντα.




 

Η ξεχωριστή «χάρις» της Παναγίας μας πού παραμένει μέσα σ΄ αυτή την εικόνα, καθώς  και ο μυστηριώδης τρόπος με τον οποίο βγαίνει το Άγιο Μύρο τρυπώντας κυριολεκτικά το τζάμι, καί πού ωστόσο ουδεμία ρωγμή έχει και παραμένει άθραυστο και ανέπαφο, είναι κάτι το συγκλονιστικό…

 

Πάνω από 200 κασέτες έχουν κυκλοφορήσει με προσωπικές συνεντεύξεις, ονόματα, καί διευθύνσεις θεραπευθέντων από την Παναγία τήν Μαλεβή. Εδώ, ένα μικρό βίντεο με μερικά από τα εκατοντάδες θαύματα τής Παναγίας μας...

---------------------------------------

Όσοι λοιπόν έχουν τύχει την ώρα πού βγάζει Άγιο Μύρο ( γιατί δεν βγάζει πάντοτε όπως παλιά πού έτρεχε κάτω στο δάπεδο και το μάζευαν από εκεί… ) μόνον αυτοί μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς εννοούμε και πόσο ιερό μυστήριο κρύβεται πίσω από την εικόνα αυτή…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com