Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Ένας Όσιος πέρασε από την Πόλη μας… ( Φιλοθεϊτης μοναχός Πανάρετος Μακρυγιάννης)




Κάποιες φορές, μέσω διαφόρων περιστάσεων, στέλνει ο καλός Θεός κάποιους ξεχωριστούς ανθρώπους στην κοινωνία μας και στην ζωή μας…
Τις πιο πολλές φορές όμως περνούν απαρατήρητοι, αφού βέβαια έχουν αφήσει την όποια σφραγίδα βοηθείας τους σ΄ εμάς, είτε με τά λόγια τους είτε καί με τά έργα τους...

Μια σφραγίδα και μια σπορά, πού μετά από χρόνια φυτρώνει, καί τότε την καταλαβαίνουμε και αναλόγως τών δυσκολιών τής ζωής μας είτε την αποδεχώμεθα είτε τήν απορρίπτουμε....

Ένας απ΄ τους ξεχωριστούς αυτούς ανθρώπους εδώ στήν πολιτεία μας, υπήρξε και ο δάσκαλος της μουσικής και βυζαντινής τέχνης ο μετέπειτα μοναχός της Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους, Πανάρετος Μακρυγιάννης…

Γι΄ αυτό ακριβώς, καί πρός τιμή καί αναγνώριση τής προσφοράς αυτού τού ταπεινού εργάτη του Ευαγγελίου η Ιερά Μητρόπολις Πατρών και ο τοπικός Σύλλογος Ιεροψαλτών  με την συμπλήρωση 20 περίπου χρόνων από την κοίμησή του, διοργάνωσαν  μία εκδήλωση μνήμης για τον μοναχό Πανάρετο στις 17 Νοεμβρίου το απόγευμα στην Διακίδειο Σχολή Λαού, παρουσία του Μητροπολίτου κ. Χρυσοστόμου και με κεντρικό ομιλητή τόν πατέρα Εφραίμ, Δικαίου της Σκήτης του Αγίου Ανδρέου στο Άγιο Όρος.

Η παρουσία εκατοντάδων συμπολιτών πού δεν χωρούσαν στην αίθουσα της Διακιδείου κι΄ έφθαναν μέχρι τις πόρτες και έξω στά πεζοδρόμια, ήταν άκρως συγκινητική. 
Θα λέγαμε πώς μόνο ο αείμνηστος λαϊκός θεολόγος Δημήτριος Παναγόπουλος μπορούσε και γέμιζε τόσο ασφυκτικά την αίθουσα της Διακιδείου και τον έξω δρόμο…

Ποιό ήταν όμως, το τιμώμενο πρόσωπο ;

Αυτά πού σήμερα θα καταθέσω είναι βέβαια ελάχιστα για ένα τόσο σπουδαίο πνευματικό πρόσωπο πού πέρασε από την Πολιτεία μας. 
Σε ένδειξη αγαθής μνήμης όμως για το πρόσωπό του θα το επιχειρήσω, ζητώντας συγγνώμη και για όσα δεν πώ πού ασφαλώς είναι και τα περισσότερα…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com


Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

" Άντε ρέ λούστρο..."

Κάπως έτσι ήσαν παλαιότερα, στό επάνω μέρος τής πλατείας Γεωργίου οί λούστροι τής Πάτρας,σε αναμονή  τού πελάτη...


Ανάμεσα στά παλιά παραδοσιακά επαγγέλματα υπήρχε καί ένα με ελάχιστη ειδίκευση. 

Ήταν το επάγγελμα τού λούστρου, ώς έσχατο τών επαγγελμάτων ! 

Ένα επάγγελμα όμως πού έζησε οικογένειες καί έβγαλε άριστα παιδιά μέσα στήν κοινωνία, καί πού σήμερα βρίσκεται στίς δόξες του καί μάλιστα στήν Wall  Street τής Αμέρικα όπως θα δούμε παρακάτω...


 








Ανοίγοντας κάποιες φορές εκείνο το παλιό μπαούλο μου, πατρογονική κληρονομιά της συχωρεμένης μάνας για το οποίο και άλλες φορές έχω μιλήσει,  και ξεσκονίζοντας κιτρινισμένες από τον χρόνο σημειώσεις, ημερολόγια,
γραφές ανορθόγραφες και ακαταλαβίστικες καταχωρημένες όλες σε παλαιά κιτάπια της χθεσινής Πάτρας καί δικής μου Πολιτείας,  πολλές φορές αναρωτήθηκα :

«Άραγε, υπάρχουν σήμερα και βρίσκονται εν ζωή με άλλη μορφή ίσως, παλιά και τιμημένα επαγγέλματα πού εδώ και κάποιες δεκαετίες έδιναν ζωή στις πόλεις και στα χωριά μας ;»

Ερεύνησα λοιπόν και είδα ότι εβδομήντα πέντε ( 75 ) περίπου επαγγέλματα καταργήθηκαν από την καθημερινή ζωή μας, και εξαφανίστηκαν,  χάθηκαν, «εξαερώθηκαν» θα ταίριαζε καλύτερα…
 

Επαγγέλματα και επαγγελματίες, τεχνίτες γυρολόγοι, περιφερόμενοι μεταπράτες και επιτήδειοι φαρμακοτρίφτες αλλοτινών εποχών πού μερικοί από αυτούς δίνανε με την παρουσία τους μία άλλη όψη ζωής και εργασίας όχι μόνο στήν Πάτρα μας αλλά και στις περισσότερες πολιτείες και χωριά, γίνανε σήμερα μεταλλαγμένοι και οί περισσότεροι παντελώς άφαντοι.

Σέ τί ακριβώς μεταλλάχθηκαν το βλέπουμε παρακάτω…


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Τώρα μάλιστα ! Μιά πολυτεκνική Οργάνωση πρωτοστατεί στην κατάργηση της Κυριακής αργίας ;



Έμποροι τής Πάτρας : "Όχι τίς Κυριακές..."

Υπεύθυνοι Πολυτέκνων Πατρών:

" Ναί τίς Κυριακές, μέ ώραία μούσμουλα..."





Αυτό πού λέει ο λαός πώς «άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς…» ήτανε φαίνεται γραφτό να το δούμε και στις μέρες μας και μάλιστα στην τοπική μας κοινωνία…
Καί μάλιστα από ανθρώπους πού εκ παραδόσεως εμφορούνται, ή τουλάχιστον πρέπει να εμφορούνται από κάποιες Χριστιανικές αρχές και Παραδόσεις…


Και ενώ πρίν λίγες μέρες είδαμε τον Εμπορικό σύλλογο Πατρών να επισκέπτεται τον Μητροπολίτη μας κ. Χρυσόστομο ζητώντας και την δική του συμπαράσταση να μη ανοίγουν τα μαγαζιά τίς Κυριακές, δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι της πρώτης είδησης να σου και οί  υπεύθυνοι των Πολυτέκνων της Πάτρας με την δική τους απόφαση !

Βγάλανε ανακοίνωση λοιπόν διοργάνωσης λαϊκής αγοράς «πού θα πουλιώνται φθηνά μούσμουλα , μανταρίνια, και πορτοκάλια…», τρέξε κόσμε να προλάβεις...

Και μάλιστα από τις 7 το πρωϊ κάθε Κυριακής  και πρίν ακόμα δηλαδή χτυπήσουν οί καμπάνες της Εκκλησίας ! Ούτε στήν Τουρκία να είμαστε...

Να προλάβουνε δηλαδή πρωϊ πρωϊ «το κέρδος της Κυριακής», ξεχνώντας εκείνα τα λόγια του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού γι΄ αυτό το «καταραμένο κέρδος» όπως το ονομάζει ο Άγιος…


«…Εκείνο το κέρδος οπού γίνεται την Κυριακήν είναι αφωρισμένο και κατηραμένο, και βάνετε φωτιά και κατάρα εις το σπίτι σας και όχι ευλογίαν.

Και ή σε θανατώνει ο Κύριος παράκαιρα, ή την γυναίκα σου, ή το παιδί σου, ή το ζώον σου ψοφά, ή άλλον κακόν σου κάμνει.
Όθεν, αδελφοί μου, δια να μη πάθετε κανένα κακό, μήτε ψυχικόν μήτε σωματικόν, εγώ σας συμβουλεύω να φυλάγετε την Κυριακήν, ωσάν οπού είναι αφιερωμένη εις τον Θεόν.
Εδώ πώς πηγαίνετε, χριστιανοί μου ; Την φυλάγετε την Κυριακήν ; Αν είσθε χριστιανοί, να την φυλάγετε...»


Και όπως μας έλεγε ένας γραμματιζούμενος πολύτεκνος…


«Στον ύπνο σου βρέ Πρόεδρε τα έβλεπες όλα αυτά τα «προοδευτικά», και βιάστηκες να τα υλοποιήσεις καταργώντας κι΄ εσύ την Αργία της Κυριακής;

Πού είναι ο Χριστιανισμός σας βρέ;

Και όπως βλέπω σε μια φωτογραφία σας έχετε και δυό παπάδες μαζί σας.
Μίλησε άραγε κανένας να υπερασπιστεί την αργία της Κυριακής, ή «από δώθε πάνε και οί άλλοι, και άς πάμε κι΄ εμείς μαζί τους…;»


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  


Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013

Μια σημαδιακή ημερομηνία! Γιατί στις 28 Οκτωβρίου οί Γερμανοί ( εισβολείς ) έρχονται πάλι στην Αθήνα;















Επί τέλους !


Θεσσαλονίκη

Τα άρματα μάχης και τα αεροσκάφη επιδείξεων τύπου F16 θα επιστρέψουν στην στρατιωτική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου, που θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα στη Θεσσαλονίκη...


Κοιτάζοντας το ρολόϊ τους, γιά την ώρα τής Ελληνικής εκτέλεσης μιάς νέας 28ης Οκτωβρίου...



Έχουν περάσει αρκετά χρόνια πιά, από εκείνο το τελευταίο αιματοκύλισμα της χώρας μας…

Μιά από ξένους εισβολείς και μια από ανάδελφους Έλληνες…

Και την μέν πρώτη «παρουσία» ξένων  εισβολέων στα χώματά μας πάντοτε την θυμόμαστε και ανάλογα την τιμούμε μετά βαϊων, κλάδων, και Εθνικών παρελάσεων…

Για την δεύτερη όμως φρονίμως σιωπούμε και πολύ καλά κάνουμε, δίνοντας έτσι λήθη στην λήθη για όσα «αδελφικώς δυσάρεστα» εκείνα τα χρόνια συνέβησαν…

Και άς είμαστε ειλικρινείς ! 

Καί από τους μέν, και από τους δε, συνεργία πάντοτε τών ξένων "φίλων μας"...

Τα τελευταία όμως τρία χρόνια, αφ΄ ότου η χώρα μας ετσιθελικά και ετσιδουλικά  παραδόθηκε από γνωστούς και μη εξαιρετέους στα ξένα κέντρα, «για να μας σώσουν…» ( όπως ακούμε κλαυθμηρίζοντας κάποιοι να λένε…), αισθανόμαστε επάνω μας οί περισσότεροι ένα βαρύ συναίσθημα να μάς πιέζει…



Και γίνεται το συναίσθημα αυτό ακόμη πιο οδυνηρό, όταν μαθαίνουμε ότι η επίσκεψη της Γερμανικής Τριμερούς στην Ελλάδα  θα γίνει ανήμερα της  28ης  Οκτωβρίου !







Νομίζουμε, και διορθώστε μας αν κάνουμε λάθος, ότι αυτή ακριβώς η ημερομηνία πού εσκεμμένως φαίνεται να διάλεξαν οί Γερμανοί δανειστές, είναι μια μεγάλη Εθνική βλασφημία και ένας επιπλέον εξευτελισμός της Ελληνικής πατρίδας μας !


Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Ελληνική παιδεία ! Μπουμπούκια μαθητές πού αύριο ίσως διοικήσουν την χώρα μας…










Τούβλα: εργοστάσιο παραγωγής Ελληνικής παιδείας...









Πάνε τώρα κάποια χρόνια πού παρακολουθώ με ενδιαφέρον γραπτά μαθητών πού κάποιες φορές φθάνουν σε περιοδικά και εφημερίδες…

Έτσι λοιπόν συζητώντας με κάποιον παλιό καθηγητή ( όπως τόχω συνήθειο στο καφενείο πού πάω, για να μαθαίνω νέα και μετά να τά διαβάζετε κι΄ εσείς καί να μορφώνεστε… ) μού είπε πάνω κάτω τα εξής:

«Τά περισσότερα απ΄ αυτά τά παιδιά πού υποτίθεται πάνε σχολείο για να μάθουν γράμματα δείχνουν το μέγεθος της εκπαιδευτικής αμορφωσιάς τους και από τους τρόπους τους.
Δεν ξέρω αν φταίνε γι΄ αυτό οί καθηγητές, ή οί κακές καταβολάδες από τά σπίτια  τους μια και πολύ λίγοι απ΄ αυτούς τους καθηγητές προσέχουν να δίνουν και «παιδεία»  στούς μαθητές  τους.


Τους δίνουν μάθηση, όχι όμως και παιδεία !
 
Όταν ο καθηγητής αποκαλεί τον μαθητή μ@λ@κ@ καταλαβαίνουμε τώρα σε τι επίπεδο βρίσκεται ο καθηγητής αυτός και τι σωστό μπορεί να μεταδώσει στα παιδιά…   

Αν τώρα κρίνω απ΄ ότι εξωτερικά βλέπω, το μόνο πού δεν μαθαίνουν τα παιδιά αυτά είναι η πολιτισμένη συμπεριφορά, το εσωτερικό ήθος, η ευγένεια, και βεβαίως τα σωστά γράμματα.

Υπάρχουν βέβαια και οί εξαιρέσεις πού όμως είναι ελάχιστες…

Στις εξαιρέσεις συνήθως ανήκουν  παιδιά ταλαιπωρημένων οικογενειών πού θέλουν να βγούν πάση θυσία από την ανέχεια και βάζουνε στόχους στην ζωή τους,  ή παιδιά εκπαιδευτικών και πραγματικά καλλιεργημένων ανθρώπων πού έχουν την υποστήριξη των γονιών τους, και κυρίως γονιών μέ διδασκαλική εμπειρία.
Όλα αυτά βέβαια χωρίς να αποκλείουμε και κάτι άλλο…

Τά περισσότερα απ΄ αυτά τα παιδιά θα πάνε μετά να σπουδάσουν στα Πανεπιστήμια.

Τώρα το τι είδος «σπουδές» θα κάνουνε αυτό είναι μία άλλη ιστορία πού συνήθως οί γονείς τους αγνοούνε, νομίζοντας ότι το παιδί τους σπουδάζει…
Κούνια πού τούς κούναγε όμως...


Δεν γενικεύουμε βέβαια, αλλά συνήθως εκεί στον ξένο τόπο πού θα πάνε και πού κανείς δεν τους ξέρει, κάνουνε πρώτα πρώτα δυό πράγματα.

Το πρώτο πού κάνουνε είναι να γραφτούνε στο γνωστό «κόμμα» μέσω προσέγγισης ινστρουχτόρων ( άς τους πούμε έτσι ).
Και το δεύτερο είναι…





Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Ανοίξτε τά περίπτερα ( ή φέρτε μπουλντόζες και γκρεμίστε τα…)






Όπως θυμάμαι, εκείνο τό περίπτερο τής γειτονιάς μου...





Η κρίση πού μαστίζει σήμερα τους περισσότερους συμπολίτες μας δεν άφησε ανέγγιχτο και το εμπόριο σε ψιλικατζίδικα και περίπτερα.
Κι΄ αν κάποιοι ίσως θεωρούν τα μαγαζάκια αυτά ως ένα είδος ασήμαντης προσφοράς στο κοινό, καθώς και ασήμαντου εμπορίου πού δεν θα πείραζε κι΄ αν έλλειπαν το λάθος τους είναι μεγάλο ίσα πού και το σκέφτονται…

Θυμάμαι παλαιότερα πού σε κάθε σχεδόν γωνία υπήρχε κι΄ ένα περίπτερο, χώρια τα ενδιάμεσα ψιλικατζίδικα της κυρά Τούλας, του κύρ Μήτσου, και των άλλων....Τό περίπτερο ήταν το μαγαζί παντός καιρού και πάσης ώρας.
Ανοιχτό, από το πρωϊ μέχρι το βράδυ για την εξυπηρέτηση του κόσμου, του περαστικού, του γείτονα…

Κατάστημα πού έδινε ζωή, στον κάθε τόπο πού φύτρωνε !

Και πάντα με είδη πρώτης, δεύτερης, και τελευταίας ανάγκης.
Από εφημερίδες, περιοδικά, τσιγάρα, τυρόπιτες, μέχρι μπέϊμπιλίνο και βελόνες…
Με τηλέφωνο «για το κοινό», με ψυγείο για τά παγωτά μας, νερά, αναψυκτικά, μέχρι ασπιρίνες στις 11  η ώρα την νύχτα, όταν τα άλλα εμπόρια έχουν κατεβάσει τα ρολλά κι΄ έχουνε πάει από ώρα για ύπνο…

Εκτελούσαν και εκτελούν πλέον των άλλων ένα κοινωνικό έργο.
Και το εκτελούν ακόμα όσα δυστυχώς κατόρθωσαν μέσα στην κρίση και τον πυρετό να επιζήσουν…

Βρήκαμε τελευταία ένα άρθρο-πρόταση σε μία τοπική μας εφημερίδα.

Και θα λέγαμε ότι για πολλά μιλάει αλλά δεν κάνει καμμία αναφορά για την …ταμπακέρα.

Κι΄ εδώ «ταμπακέρα» είναι ο περιπτεράς ως άνθρωπος !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com


Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

« Aγόρασα σχοινί, μάνα φεύγω, να μού προσέχεις την γάτα…»






"Καί απελθών απήγξατο..."
( Ιούδας)





Αυτό πού συμβαίνει σήμερα στην χώρα μας είναι πιά από τα άγραφα…
Αυτός ο κύκλος αυτοτιμωρίας των πολιτών, αυτό το ειδεχθές και συνεχές έγκλημα του ανθρώπινου προσώπου προς τον εαυτό του πρέπει να κλείσει και να τελειώσει το γρηγορώτερο…
Η αυτοκτονο-λαγνεία των εφημερίδων και των Μέσων Ενημέρωσης πού προβάλλουν συνεχώς τρόπους αυτοκτονίας δυστυχισμένων ανθρώπων για να ανεβάσουν την κυκλοφορία τους δήθεν για ενημέρωση, πρέπει να αποτελέσει θέμα ερεύνης των Δικαστικών αρχών προς μια νέα νομοθεσία όπου θα απαγορεύεται αυστηρώς και διά «ροπάλου» η διαφήμιση τρόπων αυτοκτονίας με διασπορά συναφών ειδήσεων…

Θυμόμαστε παλαιότερα, πού και πού εβλεπες είδηση για κάποια αυτοκτονία. Σήμερα οί άνθρωποι έχουν πάει στην άλλη άκρη και με το παραμικρό τερματίζουν την ζωή τους για ασήμαντη αφορμή και γελοίους λόγους…


Διαβάζαμε βιβλία βαρυποινιτών πού πέρναγαν τα χρόνια της ζωής τους στις φυλακές μέσα σε σκοτεινά μπουντρούμια και πού όμως ζούσαν πάντα με την ελπίδα μήπως κάποτε βγούνε έξω όπως και κάποιες φορές με μία πολιτειακή αλλαγή, με μία χάρι συνέβαινε…

Άνθρωποι καταδικασμένοι σε δυό και τρείς φορές ισόβια δεν αυτοκτονούσαν!

Αλλά καθόσαντε εκεί στο κελί τους ψάχνοντας να βρούνε κάποια «εργασία», κάποιο θέμα, για να απασχολούνται, για να περνάνε την ώρα τους…




Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη και η σύγχρονη Δικαστική αντίληψη…





 "Δικαιοσύνη μάθετε οί ενοικούντες επί τής γής..."

(Αγία Γραφή)








Σε  τοπική εφημερίδα της Δευτέρας διαβάσαμε την διαμαρτυρία ενός ανθρώπου για την σύγχρονη Ελληνική Νομοθεσία και την ωσαύτως σύγχρονη Δικαστική, περί ενοχής, αντίληψη…

Είχε ένα σπίτι ο άνθρωπος κάπου εκεί στο Σούλι της Πάτρας.


Μπούκαραν όμως μέσα  κάποιοι  αλλοδαποί,  απ΄ αυτούς πού ο αφελής λαός τους λέει «οικονομικούς μετανάστες» ( μια και μας …κλέβουν τις οικονομίες ), πού αφού έκαναν άνω κάτω το σπίτι και δεν βρήκαν λεφτά και χρυσαφικά στο τέλος απεχώρησαν… 


Φεύγοντας όμως κατά κακή τους τύχη συνελήφθηκαν οί άνθρωποι από την Αστυνομία.

Και οπωσδήποτε εκεί στην Ασφάλεια κάποια τυρόπιτα θα τους κέρασαν και κάποιο καφεδάκι θα ήπιαν πρίν τους οδηγήσουν στο Δικαστήριο λόγω Αυτόφωρου…


Γιατί, πώς να το κάνουμε τώρα, το να διαρρήξεις ένα σπίτι είναι και βαριά εργασία…

Θέλει κόπο, θέλει έμπνευση, από εδώ ν΄ αρχίσω ή από εκεί, και τέλος πάντων θέλει και χειρωνακτική εργασία…


Θα του σπάσανε λοιπόν κάποια πόρτα, κάποιο παράθυρο θα του ξεπανταλώσανε όπως περίπου κάνανε κάποιοι Αλβανοί στην Ήπειρο πού κατέστρεφαν παραδοσιακές πόρτες των 5.000 ευρώ για να βρούνε και ν΄ αρπάξουνε από μέσα δυό τρία κουτάλια και ένα πηρούνι !

Βάνδαλοι δηλαδή, απολίτιστοι, και πρωτόγονοι με τα όλα τους ! 

Ούτε μιά καθώς πρέπει διάρρηξη δεν ξέρανε να κάνουν...



Εδώ  λοιπόν τους συνέλαβαν, καί τους κέρασαν ( ;) .

Αλλά  πηγαίνοντας προς τά Δικαστήρια βγήκε εκείνη η αρχαία Θέμις  μίλησε στα αυτιά των ανθρώπων της, και εκείνοι  πανηγυρικά τους αθώωσαν !


Φανταζόμαστε  ότι και ίδιοι οι κατηγορούμενοι δεν θα το πίστευαν...

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

«Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει Σου…» ( 14 Σεπτεμβρίου )





Η  Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία μεγάλη γιορτή και μάλιστα με αυστηρή νηστεία παρόμοια μ΄ εκείνη της Μεγάλης Παρασκευής...


Γίνεται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου σε ανάμνηση της ευρέσεως από την Αγία Ελένη και μετέπειτα Υψώσεως  του Τιμίου Σταυρού του Χριστού στα Ιεροσόλυμα στα  335 μχ.
, καθώς και της επιστροφής του από τους Πέρσες και της δευτέρας Υψώσεώς του στην Κωνσταντινούπολη ώστε να τον δεί όλος ο λαός, από τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο  στα 626 μχ,
+++++++++++++++++++++++  



Εδώ, από μια περίεργη εμφάνιση του Σταυρού στόν ουρανό της Ρωσίας…

+++++++++++++++++++++++++++++
Το λεγόμενο «Τίμιο Ξύλο» πού σήμερα ελάχιστες Εκκλησίες, μοναχοί, ιερείς, αλλά και λαϊκοί κατέχουν
είναι θαυματουργό καί η γνησιότητά του φαίνεται από μία μυστηριώδη ιδιότητα πού έχει να μη βυθίζεται στο νερό !

Είναι γνωστό σε όλους ότι το ξύλο πάντα επιπλέει.
 

Το Τίμιο Ξύλο όμως δεν επιπλέει, πάει αντίθετα με τους Φυσικούς Νόμους ώστε ακόμη και μια μικρή σκλήθρα να ρίξεις σ΄ ένα ποτήρι , αυτή φεύγει και πάει σαν βολίδα στον πάτο του ποτηριού!
Κάθε άνθρωπος βέβαια πού φοράει Σταυρό όχι για διακόσμηση αλλά πού τον τιμά και τον πιστεύει, αυτός καί μόνο έχει την χάρη του και  την διαρκή προστασία του…
Αυτή ακριβώς η θαυματουργική δύναμη του Σταυρού επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά  μέσα από την παρακάτω τραγική ιστορία πού συνέβηκε επί Γερμανικής κατοχής μέσα στα φοβερά κρατητήρια βασανισμών της οδού Μέρλιν στην Αθήνα, τον χειμώνα του 1943…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com