Η ασφάλεια του Έλληνα πολίτη και η σύγχρονη Δικαστική αντίληψη…

 "Δικαιοσύνη μάθετε οί ενοικούντες επί τής γής..."

(Αγία Γραφή)

Σε  τοπική εφημερίδα της Δευτέρας διαβάσαμε την διαμαρτυρία ενός ανθρώπου για την σύγχρονη Ελληνική Νομοθεσία και την ωσαύτως σύγχρονη Δικαστική, περί ενοχής, αντίληψη…

Είχε ένα σπίτι ο άνθρωπος κάπου εκεί στο Σούλι της Πάτρας.

Μπούκαραν όμως μέσα  κάποιοι  αλλοδαποί,  απ΄ αυτούς πού ο αφελής λαός τους λέει «οικονομικούς μετανάστες» ( μια και μας …κλέβουν τις οικονομίες ), πού αφού έκαναν άνω κάτω το σπίτι και δεν βρήκαν λεφτά και χρυσαφικά στο τέλος απεχώρησαν… 

Φεύγοντας όμως κατά κακή τους τύχη συνελήφθηκαν οί άνθρωποι από την Αστυνομία.
Και οπωσδήποτε εκεί στην Ασφάλεια κάποια τυρόπιτα θα τους κέρασαν και κάποιο καφεδάκι θα ήπιαν πρίν τους οδηγήσουν στο Δικαστήριο λόγω Αυτόφωρου…

Γιατί, πώς να το κάνουμε τώρα, το να διαρρήξεις ένα σπίτι είναι και βαριά εργασία…

Θέλει κόπο, θέλει έμπνευση, από εδώ ν΄ αρχίσω ή από εκεί, και τέλος πάντων θέλει και χειρωνακτική εργασία…

Θα του σπάσανε λοιπόν κάποια πόρτα, κάποιο παράθυρο θα του ξεπανταλώσανε όπως περίπου κάνανε κάποιοι Αλβανοί στην Ήπειρο πού κατέστρεφαν παραδοσιακές πόρτες των 5.000 ευρώ για να βρούνε και ν΄ αρπάξουνε από μέσα δυό τρία κουτάλια και ένα πηρούνι !

Βάνδαλοι δηλαδή, απολίτιστοι, και πρωτόγονοι με τα όλα τους ! 

Ούτε μιά καθώς πρέπει διάρρηξη δεν ξέρανε να κάνουν...

Εδώ  λοιπόν τους συνέλαβαν, καί τους κέρασαν ( ;) .

Αλλά  πηγαίνοντας προς τά Δικαστήρια βγήκε εκείνη η αρχαία Θέμις  μίλησε στα αυτιά των ανθρώπων της, και εκείνοι  πανηγυρικά τους αθώωσαν !

Φανταζόμαστε  ότι και ίδιοι οι κατηγορούμενοι δεν θα το πίστευαν...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

 

«Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει Σου…» ( 14 Σεπτεμβρίου )

Η  Ύψωση του Τιμίου Σταυρού στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία μεγάλη γιορτή και μάλιστα με αυστηρή νηστεία παρόμοια μ΄ εκείνη της Μεγάλης Παρασκευής...


Γίνεται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου σε ανάμνηση της ευρέσεως από την Αγία Ελένη και μετέπειτα Υψώσεως  του Τιμίου Σταυρού του Χριστού στα Ιεροσόλυμα στα  335 μχ. , καθώς και της επιστροφής του από τους Πέρσες και της δευτέρας Υψώσεώς του στην Κωνσταντινούπολη ώστε να τον δεί όλος ο λαός, από τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο  στα 626 μχ,

+++++++++++++++++++++++  

Εδώ, από μια περίεργη εμφάνιση του Σταυρού στόν ουρανό της Ρωσίας…

+++++++++++++++++++++++++++++
Το λεγόμενο «Τίμιο Ξύλο» πού σήμερα ελάχιστες Εκκλησίες, μοναχοί, ιερείς, αλλά και λαϊκοί κατέχουν είναι θαυματουργό καί η γνησιότητά του φαίνεται από μία μυστηριώδη ιδιότητα πού έχει να μη βυθίζεται στο νερό !

Είναι γνωστό σε όλους ότι το ξύλο πάντα επιπλέει.
 
Το Τίμιο Ξύλο όμως δεν επιπλέει, πάει αντίθετα με τους Φυσικούς Νόμους ώστε ακόμη και μια μικρή σκλήθρα να ρίξεις σ΄ ένα ποτήρι , αυτή φεύγει και πάει σαν βολίδα στον πάτο του ποτηριού!

Κάθε άνθρωπος βέβαια πού φοράει Σταυρό όχι για διακόσμηση αλλά πού τον τιμά και τον πιστεύει, αυτός καί μόνο έχει την χάρη του και  την διαρκή προστασία του…

Αυτή ακριβώς η θαυματουργική δύναμη του Σταυρού επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά  μέσα από την παρακάτω τραγική ιστορία πού συνέβηκε επί Γερμανικής κατοχής μέσα στα φοβερά κρατητήρια βασανισμών της οδού Μέρλιν στην Αθήνα, τον χειμώνα του 1943…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

«Αρρωστόχαρτα» και πλαστά πτυχία στήν κατάληψη πολλών Οργανικών θέσεων στην Εκπαίδευση ! Ρακιντζή ξεκαθάρισε...

Ο κύριος Γιάννης καί πάλι αποκαλύπτει... 
 

Τις μέρες αυτές πού η ψυχή του κάθε καθηγητή και της κάθε καθηγήτριας φτερουγίζει «έμπα μέσα – έβγα έξω»  μη ξέροντας πού τελικά θα καταλήξει, θα έπρεπε να ειπωθούν μερικά πράγματα βγαλμένα από τα άδυτα της Μέσης κυρίως Εκπαίδευσης και για το πώς φθάσανε τα πράγματα εδώ πού φθάσανε σήμερα…

Αναζητήσαμε λοιπόν «περισσότερα φώτα» και τα βρήκαμε στο πρόσωπο ενός παλαιού, συνταξιούχου τώρα καθηγητή, πού ήξερε πρόσωπα και πράγματα γιατί για κάποιο φεγγάρι ήταν και συνδικαλιστής, και άς τον πούμε «κύριο Γιάννη». 

Είχαμε και παλαιότερα συζητήσει μαζί του, το 2011, σ΄ εκείνο το «προφητικό» θα λέγαμε άρθρο μας για την σημερινή πραγματικότητα:

«Τσίτες και μαϊμούδες ! Αναμνήσεις ενός εκπαιδευτικού από τις κομπίνες πού συνάντησε στην καριέρα του…»

http://patrablog.blogspot.gr/2011/07/blog-post_19.html

Ακούστε τι μας είπε τώρα:

« Κοιτάξτε να δείτε. Από χρόνια τώρα τά Πανεπιστήμια είχανε καταντήσει βιομηχανία παραγωγής νέων επιστημόνων βγάζοντας φουρνιές φουρνιές κατά χιλιάδες περισσότερους απ΄ αυτούς πού τα Σχολεία και η κοινωνία είχανε ανάγκη…

Πανεπιστήμιο Πατρών. 

Μιά ακόμη βαρειά βιομηχανία ανέργων...

Αυτό οί Πανεπιστημιακοί το ξέρανε, το ίδιο και η κάθε Κυβέρνηση. Μόνο κάποιος τυφλός δεν θα έβλεπε ότι το καράβι πήγαινε να πέσει σε ξέρα…

Όλοι όμως, γονείς καί παιδιά θέλανε να γίνουνε μηχανικοί, όλοι να γίνουνε γιατροί, όλοι να γίνουνε καθηγητές, γυμναστές, πληροφορικάριοι, όλοι να γίνουν «κάτι» !
Κατέβηκαν από τα χωριά όχι όσοι άξιζαν όπως παλαιότερα αλλά και η κουτσή Μαρία…

Το θέμα το σιγοντάριζαν και οί πολιτικοί πού φοβόσαντε το πολιτικό κόστος για να βγούνε μπροστά και να πούνε 

ΣΤΟΠ, ΩΣ  ΕΔΩ, ΔΕΝ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ, ΔΕΝ ΧΩΡΑΝΕ ΑΛΛΟΙ, ΤΙ  ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ;

Κανείς δεν τούς τόλεγε!

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Μοσχαράκι ήλθε μόνο του από 15Km μακριά και περίμενε στην πόρτα της Παναγίας Ελεούσας … Ξυπνήστε άπιστοι !

Ιερά Μονή Παναγίας Ελεούσας...
Έξω από τήν πύλη αυτή περίμενε υπομονετικά τό μοσχαράκι...

 



Τις παλαιότερες εποχές, τότε πού οί άνθρωποι είχανε μεγαλύτερη πίστη στον Θεό, ακούγαμε αλλά και βλέπαμε, ειδικά σε μεγάλες γιορτές Αγίων, θαυμαστά και περίεργα πράγματα…

Αρκετά τέτοια περιστατικά συναντούσαμε εδώ στην περιοχή μας καί στο προσκύνημα του Αγίου Νικολάου Σπάτα Ηλείας όπου έβλεπες διάφορα «ταμένα» στον Άγιο ζώα, αρνιά, κατσίκια, μοσχαράκια, κριάρια, κλπ να ανεβαίνουν χωρίς αλυσίδα τα σκαλοπάτια της Εκκλησίας καί να πηγαίνουν  μετά και να στέκονται μπροστά στην εκόνα του Αγίου Νικολάου πού ήταν έξω, σαν να του λέγανε «Να΄μαι, ήρθα ».

Μερικά μάλιστα σηκώνανε τα δύο μπροστινά ποδαράκια τους και τα ακουμπούσανε στο τσιμεντένιο βάθρο πού είναι και σήμερα η εικόνα!

Από αυτά και μόνο τα περιστατικά θα έπρεπε να έχουν πιστέψει και οί πέτρες, «και οί λίθοι κεκράξονται» πού λέει κάπου ο Χριστός, αλλά δυστυχώς σαν πάρει ο άνθρωπος την κατηφόρα της απιστίας μετά δύσκολα συμαζεύεται η ψυχή και γίνεται η παραμονή μας σ΄ αυτήν την ζωή «ήλθα, είδα, και στην Κόλαση απήλθα…».

Σε κανέναν βέβαια να μη συμβεί αυτό, αλλά ο κίνδυνος να φύγουμε ξαφνικά και απροετοίμαστοι απ΄ αυτή την ζωή είναι μεγάλος !

Πόσοι φίλοι και φίλες μας, νέοι άνθρωποι μάλιστα πού είμαστε μαζί ως χθές και τα πίναμε, δεν φύγανε ξαφνικά για την «άλλη ζωή» μέσα από ένα ξαφνικό τροχαίο; 

Έφυγαν ναί, αλλά απέναντι του Θεού, πνευματικά, ήσαν έτοιμοι για το, τι «εκεί» θα συναντήσουν;

Τις μέρες λοιπόν αυτές, και καθώς πλησιάζει η μεγάλη εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου θέλησε η Παναγιά μας ν΄ ανοίξει μυστικά τούς ουρανούς και να προσφέρει ένα ακόμη περίεργο θαύμα εδώ στην περιοχή μας…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

ΣΠΑΠ – ΣΕΚ -- ΟΣΕ -- ΕΡΓΟΣΕ ! Πωλείται λάδι καλό…

ΕΡΓΟΣΕ,
πενία τέχνας κατεργάζεται...

Το νέο πού κυκλοφόρησε τελευταία είχε οπωσδήποτε την χάρη του…

Μπορεί οί Ελληνικοί σιδηρόδρομοι να πέσανε έξω, να δουλεύουν υποτονικά, να καταργούνε γραμμές, και αντί των εμπορικών τραίνων να βλέπουμε τώρα μόνο Προαστιακούς, αλλά το επιχειρηματικό δαιμόνιο των ιθυνόντων δεν θα άφηνε και τώρα να πέσει…ελιά κάτω πού να μη αποζημιωθεί.

 Αρκετά φάγανε – χάψανε εκείνοι οί ανεκδιήγητοι διευθυντάδες και υπάλληλοι πού «πούλαγαν μεταφορές Αθήνα – Θεσσαλονίκη και βάζανε τα κέρδη στην τσέπη τους. 

Τώρα ο νέος διάδοχος πού λέγεται  ΕΡΓΟΣΕ αλλάζει, άλλαξε, κι΄ ακούστε τι σκαρφίστηκε να κάνει…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Το στυγνό πρόσωπο ενός Κράτους προστίμων…

Αυτό το παιδάκι το φέρανε οί γονείς του στό δάσος να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα...
 
Τώρα κινδυνεύει να βρεθεί σε κανένα κρατητήριο πρός δόξα του Νομοθέτη τών ξενοδόχων...
 
===============
 

Τά πράγματα φαίνεται ότι όσο πάνε και στενεύουν. Κι΄ όπως λένε κάποιοι συμπολίτες πού ξέρουν περισσότερο από δημοκρατία, όσο πάνε και «δικτατορεύουν…».

Τις μέρες αυτές διάβασα μία είδηση πού παλαιότερα ίσως να με ενθουσίαζε,  αλλά πού τώρα μ΄ αυτή την οικονομική κρίση πού οί περισσότεροί μας περνάμε, με στενοχώρησε.

Κάποιοι άνθρωποι λοιπόν μεσαίας οικονομικής τάξης, ή και απλώς φτωχοί πού μέχρι τώρα πέρνανε μια σκηνή των 30 άντε και 50 ευρώ «με όλα τα κομφόρ» και πηγαίνανε σε ένα δασάκι να βγάλουνε κάποιες  μέρες του καλοκαιριού από το κουτί της πολυκατοικίας τους πού έβραζε και να πάρουνε τον αέρα τους, τώρα με τον νέο νόμο κινδυνεύουν να συλληφθούν και να πληρώσουν πρόστιμο!

Και εάν δεν έχουν, να τους πάνε για διακοπές στά κρατητήρια του Αυτόφωρου !

Με αφορμή λοιπόν την νέα αυτή νομοθεσία έκατσα και έψαξα το θέμα των αδιαλείπτων προστίμων πού με την εμφάνιση της Τριμερούς επιτροπής διοίκησης της χώρας μας έχει μπεί τελευταία σε έξαρση…

Η παρούσα Κυβέρνηση και με το νομοθέτημα αυτό,πλέον των όσων άλλων έχει κάνει υπό το πρόσχημα της «σωτηρίας» μας, απέδειξε για μια ακόμη φορά πόσο αγαπάει τον φτωχό λαό, τους αναξιοπαθούντας, και τους «μη έχοντας πού την κεφαλήν κλίναι…». 

Θέλοντας τώρα να βοηθήσει τους ξενοδόχους και να δημιουργήσει «ανάπτυξη» έβαλε μπροστά την παλιά νομοθεσία περί ελεύθερου κάμπινγκ αυξάνοντας κατακόρυφα τα πρόστιμα…

Το νέο συμβόλαιο της κυβέρνησης με τον λαό βρίσκεται στο απόκρυφο κεφάλαιο «ΠΡΟΣΤΙΜΑ» για το οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Πατρινός ιεραπόστολος υπό διωγμό μέσα στα βάθη της Αφρικής…

Ο Πατρινός ιεραπόστολος π. Θεολόγος με μία ομάδα κατηχητών σε κοντινή λίμνη...

Ρωτήθηκε κάποτε ο Θεόκριτος ποιά είναι τα ωμότερα θηρία του κόσμου  και απάντησε:

« Είς μέν τά βουνά οί αρκούδες και τα λεοντάρια, είς δε τις πόλεις οί τελώνες και οί συκοφάντες…»

Έτσι λοιπόν με αφορμή όλα τα πάρα πάνω, σήμερα θα μιλήσουμε για τους συκοφάντες !

Μερικές φορές, είναι αλήθεια αυτό, συνηθίζω να καταπιάνομαι και με κάποια θρησκευτικά θέματα.

Δεν ξέρω βέβαια αν τα καταφέρνω καλά στον τομέα αυτό, εσείς θα κρίνετε,  αλλά εν πάσει περιπτώσει πάντα με αγαθή προαίρεση και με ανιδιοτελή κατά το ανθρώπινο  συνείδηση, φέρνω στην επιφάνεια αυτής της ταραγμένης θάλασσας και δύσκολης εποχής μας, κάποια ξεχωριστά θέματα…

Και δεν το κρύβω ακόμη, ότι σαν βλέπω κάπου αδικία, παρανομία, καταστρατήγηση νόμων και «πλακάκια»  για να ρίξουμε, ή να ρουφιανέψουμε τον φτωχό, τον ταπεινό, και αυτόν πού δεν έχει «μέσον» να διαφύγει,  έ, τότε «ανάβουν τα λαμπάκια μου» πού λέει και ο λαός, και διαμαρτύρομαι εντόνως για το άδικο…

Ακόμη, όταν βλέπω κάποια ύπεύθυνα  υποτίθεται πρόσωπα , κάποιους εντεταλμένους αρμόδιους  της κοινωνίας μας  να αποδέχονται  «ελαφρά τη καρδία» κάθε συκοφαντία καί χωρίς να την διασταυρώσουν και μια, και δυό, και τρείς και ακόμη περισσότερες φορές αλλά να την υιοθετούν αμέσως και να θέτουν τον ένοχο(;) υπό παραγκωνισμό και διωγμό, τότε έχω κάθε δικαίωμα αμφισβήτησης αυτού του «υπεύθυνου» προσώπου, όσο ψηλά αυτό και αν στέκεται, και ενδόμυχης κατάταξής του στην τάξη των αδίκων κριτών !

Έτσι λοιπόν τις μέρες αυτές, διαβάζοντας  ένα  άρθρο στο εξαίρετο πράγματι περιοδικό «Φώς Εθνών» πού εκδίδεται εδώ στην Πάτρα από την Ορθόδοξη Εξωτερική Ιεραποστολή  « ο Πρωτόκλητος», σταμάτησα σ΄ ένα σχόλιο προσεκτικά μέν διατυπωμένο  αλλά πού εν τούτοις άφηνε να εννοηθεί  «ότι κάτι περίεργο συμβαίνει κάτω εκεί…» και συγκεκριμμένα  στο ιεραποστολικό  έργο του τίμιου εργάτη του Ευαγγελίου Αρχιμανδρίτου Θεολόγου,  στο Ντολιζί του Κόνγκο…

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com

Ο Σταυρός από την Πάτρα φεύγει ! Ο Άγιος όμως μένει..(ή δεν μένει;)

Λίγες ώρες πρίν αναχωρήσει ο μαρτυρικός Σταυρός τού Αγίου Ανδρέα για τήν Αγία Πετρούπολη...





Θα ήταν γύρω στα 1979, άν θυμάμαι καλά, όταν εμείς οί Πατρινοί μάθαμε επισήμως και για πρώτη φορά ότι κατόπιν πολλών ενεργειών των τοπικών Εκκλησιαστικών αρχών θα παίρναμε από τους Παπικούς ένα ακόμη ιερό κειμήλιο του Πολιούχου μας.

Επρόκειτο για τον Σταυρό τού Αγίου Ανδρέα, πού τόσους και τόσους αιώνες τώρα φύλαγαν σε κάποιο ναό της Μασσαλίας.

Είχε προηγηθεί, κάποια χρόνια νωρίτερα, καί συγκεκριμένα στα 1964, η επιστροφή στην Πάτρα, πάλι από τους Καθολικούς, μέρους της ευλογημένης  τιμίας κεφαλής του Αποστόλου Αγίου Ανδρέα και δι΄ αυτού του τρόπου είχε ξαναγυρίσει ο Άγιος στην πόλη μας καί στον φυσικό τόπο του μαρτυρίου του…
Από την συνέντευξη πού σήμερα το απόγευμα παραχώρησαν στό αεροδρόμιο τής Πετρούπολης παρουσία τών Ρωσικών Μέσων Ενημέρωσης. Διακρίνεται στό κέντρο ο πανίσχυρος Β. Γιακούνιν...
-----------------------

Βέβαια, το αν εμείς οί Πατρινοί, πέραν των εορτών, των δοξολογιών, τών λιτανειών, και των σημαιοστολισμών, διαφυλάξαμε σταθερά τις παραδεδομένες υπό του Αγίου Ευαγγελικές παραινέσεις, είναι μία άλλη πολύ πονεμένη ιστορία για τον λαό και για τον Άγιο…

Γιατί όμως τα λέμε αυτά;

Τά λέμε γιατί βλέποντας σήμερα με πολύ περίσκεψη κάποια θέματα, πέραν των όποιων εξωτερικών φαινομένων στα οποία αρκείται ο πολύς κόσμος, με ειλικρίνεια πρέπει να παραδεχθούμε  ότι σαν Πατρινοί δεν υπήρξαμε και πιστοί ακόλουθοι του Αγίου…

Κι΄ ακόμη,  ότι  αν μαρτυρούσε ο  Άγιος σ΄ έναν άλλο λαό, όπως οί απολίτιστοι τότε και άγριοι  Πάρθοι και Σκύθες ( σημερινοί  ευσεβείς  Ρώσοι ), ότι αυτοί θα τον τιμούσαν  και στην πράξη  πολύ καλύτερα  απ΄ ότι  εμείς οί Πατρινοί, πού μόνο για λόγια είμαστε...
 
Έστω και αν, από συνήθειο καί από ευγένεια τόχει ο Μητροπολίτης μας, να μας αποκαλεί  « ο ευλογημένος  και ευσεβής λαός της Πάτρας…».

Είμαστε; 

Θά έλεγα όχι, δέν είμαστε !

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

Πόλεμος στην ορεινή Ναυπακτία ! Αστυνομία – δραπέτες, σημειώσατε «Χ»…

Κατασκοπευτικό UAV πετώντας πάνω από την Ναυπακτία...

Έπεσε από μόνο του, ή τό έρριξαν από "κάτω;"



Πάνε τώρα 3 ολόκληρες εβδομάδες  πού οί δραπέτες των φυλακών Τρικάλων παραμένουν ασύλληπτοι.

Πού τρυπώνουν σαν τους αρουραίους στις φυλωσιές των δασών, τών  καστανιών και των ελάτων και χάνονται, λές και άνοιξε η γή και τους κατάπιε…

Δεκάδες σπίτια ανοιγμένα, διαρρηγμένα, και γιατί όχι και βεβηλωμένα από τους επικίνδυνους  κακοποιούς. Τρώνε, πίνουνε,  καί αφού κάνουνε και το μπάνιο τους για να είναι πιο ξεκούραστοι στον κάματο της κοπιαστικής «ημέρας εργασίας» πού πέρασαν, αλλά και της άλλης πού έρχεται, αναχωρούν γιά νέες περιπέτειες…

Στά χωριά οί άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι !
Μή τούς σκοτώσουν, μή τούς πάρουν γιά όμηρους αυτούς ή τα παιδιά τους, μή τούς κακοποιήσουν...

Φοβούνται να πάνε ακόμη καί στά κτήματά τους...

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com