Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΦΑΚΕΛΛΟΣ : Ελληνικές φυλακές και Αστυνομικά κρατητήρια, ένα παρατεινόμενο αίσχος πού πρέπει άμεσα νά αλλάξει !





2013, Ελληνικές φυλακές μιάς τριτοκοσμικής χώρας...




Αυτό πού συμβαίνει σήμερα στις Ελληνικές φυλακές, λεγόμενες κατ΄ ευφημισμό «σωφρονιστικά καταστήματα», είναι μία ανείπωτη σελίδα αίσχους για την σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία καί μέ την οποία ελάχιστοι σήμερα ασχολούνται !


Είναι μια απέραντη κόλαση για δοκιμαζόμενους  πολίτες πού ατυχώς μπορεί να βρεθούνε ανά πάσα στιγμή μέσα στούς χώρους αυτούς,  αλλά και στους παράλληλους χώρους των περισσότερων  Αστυνομικών κρατητηρίων όλης της χώρας…

Οί φιλότιμες, ως επί το πλείστον,  προσπάθειες αστυνομικών και σωφρονιστικών υπαλλήλων, δεν φαίνεται να δίνουν λύση στο πρόβλημα…

Αυτή η σαρδελοποίηση και το στοίβαγμα  30 ατόμων σε 10 τετραγωνικά μέτρα, μη έχοντας ούτε να ξαπλώσουν για ύπνο, είναι το έσχατο αποκορύφωμα μιάς τακτικής πού δεκαετίες τώρα κρατάει στην χώρα μας και πού επιδεινώθηκε από τα κύματα της αλλοδαπής κυρίως εγκληματικότητας πού ενέσκηψαν σαν νέος Ατίλας επάνω μας, επιβαρύνοντας έτσι και την δική μας Ελληνική πραγματικότητα….

Και ναι μέν, κατά λόγους δικαίου όλοι αυτοί πού εισέβαλλαν παράνομα κυρίως στην χώρα μας «πήγαιναν γυρεύοντας και καλά να πάθουν εκεί πού τους στοίβαξαν…» ( κατά μία απλοποιημένη λαϊκή θεωρία), αλλ΄ όμως μαζί με όλους αυτούς στοιβάχτηκαν και απλοί Έλληνες πολίτες και οικογενειάρχες πού για μια απλή τροχαία παράβαση, μια δυσκολία με την Εφορία, ένα μικροαμάρτημα θα λέγαμε της καθημερινής ζωής, βρέθηκαν με όλους αυτούς στην ίδια κόλαση και στο ίδιο βάσανο…

Παρά ταύτα το πρόβλημα υφίσταται και θα πρέπει πέρα από μνημόνια, πέρα από λίστες Λαγκάρντ, και άλλες πολιτικές ιστορίες αντιπαραθέσεων πού απασχολούν το βουλευτικό σώμα, να βρεθεί μια άμεση λύση και γι΄ αυτούς τους χώρους «αποθήκευσης» πού σήμερα έχουμε…

Τέτοιες φυλακές και τέτοιες συνθήκες κράτησης ούτε στην αρχαία Ρώμη και στην αρχαία Ελλάδα δεν είχαμε, εμείς πού υποτίθεται ότι είμαστε η «χώρα της υποδειγματικής δημοκρατίας» ( ; )

Δυστυχώς, μόνο φανφάρες μέχρι τώρα έχουμε ακούσει, χωρίς αντίστοιχα έργα από διάφορους Υπουργούς και Γενικούς Γραμματείς Τάξης και… συνόρων ( τωρινών αλλά και παρελθόντων Κυβερνήσεων ) πού δίνανε συνεντεύξεις κατά καιρούς βγάζοντας σχεδιαγράμματα διόρθωσης της «κόπρου του Αυγείου»…

Όμως η κόπρος παραμένει και ο βασιλιάς Αυγείας, όχι μόνο της Ηλείας, παραμένει επίσης. 


Αναζητείται μόνο ένας νέος Ηρακλής να τον καθαρίσει !


ΤΡΙΑ  ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ  ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ  ΚΑΙ  ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ…
============================

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com 

 

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Ζούμε στην εποχή της ασπλαχνίας και της κακίας! Αν δεν το πιστεύετε, κοιτάξτε γύρω σας…


 
Ψάχνοντας πάλι σ΄ εκείνο το σκονισμένο από τα χρόνια  παλιό σεντούκι μου και  ανοίγοντας τους βιβλικούς θησαυρούς του, βρήκα κι΄ αυτήν την παρακάτω κιτρινισμένη από τον καιρό προφητεία πού έλεγε:


«...Κατά τό 1900 έτος, βαδίζοντες πρός τόν μεσασμό τού 8ου αιώνος ( 1992 κι΄ έπειτα…), άρχεται ο κόσμος τού καιρού εκείνου νά γίνεται αγνώριστος.



Όταν πλησιάσει ο καιρός τής ελεύσεως τού Αντιχρίστου, θά σκοτισθεί ή διάνοια τών ανθρώπων από τά πάθη τής σάρκας, καί θά πληθυνθεί σφόδρα ή ασέβεια καί ή ανομία.

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com


Τότε άρχεται ό κόσμος νά γίνεται αγνώριστος... 


Οί πορνείες, μοιχείες, αρσενοκοιτίες (ομοφυλοφυλίες ), κλοπές, φόνοι, ( και εγκλήματα) θα πολιτεύονται εν τώ καιρώ εκείνω,
και διά την ενέργειαν της μέγιστης αμαρτίας και ασελγείας οί άνθρωποι θέλουν στερηθεί την χάριν του Αγίου Πνεύματος όπου έλαβαν εις το Άγιον Βάπτισμα καθώς και την τύψη καί τόν έλεγχο της συνειδήσεως...»


--------------------

Και βέβαια όλα τα παραπάνω είναι παρμένα από την γνωστή προφητεία του Αγίου Νείλου του Μυροβλίτη, γραμμένη εδώ και 400 περίπου χρόνια δείχνοντας καθαρά πιά, ότι εκείνα τα χρόνια για τα οποία μίλησε ο Άγιος πρέπει να είναι τα δικά μας χρόνια!

Κι΄ αν όχι τα τωρινά δικά μας, αλλά και τά όσα άλλα μετέπειτα έλθουν,  μια και καλύτερα από τά εδώ και πέρα χρόνια, δεν πρόκειται φυσικά να υπάρξουν…


ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΤΗΣ  ΚΑΚΙΑΣ...


Μικρό δείγμα ότι ο κόσμος μας έχει γίνει αγνώριστος και ότι η βία και το έγκλημα «πολιτεύονται…» ( όπως λέει και η Προφητεία ),  είναι αυτή η πρωτοφανής κακότητα πού έχει μπεί στις ψυχές των ανθρώπων σήμερα…


Το δείχνει ακόμη κι΄ αυτή η ασυνήθιστη  μανία με την οποία οί κακοποιοί χτυπούν τα θύματά τους πού λόγω γηρατειών, ασθένειας, η και ευρισκόμενοι άρρωστοι στα κρεβάτια τους δεν μπορούν κάν να τους αντισταθούν…


Και εν τούτοις, τους σπάνε κυριολεκτικά στο ξύλο, στις κλωτσιές στις μπουνιές, τους τσακίζουν τα πλευρά, τους βγάζουν τα μάτια, τούς στέλνουν για μήνες στα Νοσοκομεία και μετά από αλλεπάλληλα χειρουργεία πολλοί λίγοι καταφέρνουν ίσως να σωθούν…


Παλαιότερα έβγαζε ο κακοποιός ένα πιστόλι, ένα μαχαίρι, σε απειλούσε του έδινες τέλος πάντων ότι είχες και έφευγε σαν τζέντλεμαν χωρίς να σε κακοποιήσει...


Ήταν η εποχή πού ο κλέφτης ήταν και «κύριος»!


ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ;



Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Ένας Νεωκόρος, ένας καφετζής, κι΄ ένας κοπανατζής ! Τρείς τύποι της αστικής κοινωνίας «εξομολογούνται…»…





Καί μακάρι να είχαμε μιά τέτοια μπομπότα...



 






Τρείς διαφορετικοί άνθρωποι σέ τρείς διαφορετικές αστικές ιστορίες...


1) Η χρονιά  της μπομπότας.
 

Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com


« Λοιπόν, η γρουσουζιά φάνηκε από την Πρωτοχρονιά.

Στο Ναό αντί για βασιλόπιτα έπεσε η σκέψη από τον επίτροπο  να κόψουμε  μπομπότα !....


--- «Για να μπούμε στο πνεύμα του 2013, να συνηθίζουμε…» είπε.


Αντί για φλουρί, πρότεινε ακόμη να βάλουμε μέσα ένα εικοσάδραχμο. Από αυτά τα παλιά με τον Περικλή στην «κορόνα»...










Ο προϊστάμενος είπε πως θα κατηγορηθούμε ότι  στηρίζουμε το λόμπυ της δραχμής κι έτσι όλοι σαστισμένοι, υπό το φόβο της σύλληψής μας για «Εθνική προδοσία», κάναμε πίσω…


Το φλουρί ήταν ένα 2ευρω τυλιγμένο στο αλουμινόχαρτο.


-- «Και τι κερδίζουμε αν μας πέσει το φλουρί» ρώτησα ο αφελής.


-- «Ένα 2ευρω κερδίζουμε! Σου πέφτει λίγο Νεωκόρε; » με αποστόμωσαν όλοι.


Έψαχνα να βρω ένα ευχάριστο νέο για την αυγή της νέας χρονιάς για να λευκάνω
 λίγο το μαύρο μας το ριζικό. Για να σας γλυκάνω λίγο από τις πίκρες του 2012.


Φευ, όμως, μαθαίνω πως και στον οικονομικό τομέα τα έσοδα θα είναι κάτι παραπάνω από στάσιμα.


Θα πετρώσουν τόσο πολύ τα ταμεία, όπως το κερί που κολλάει στην άμμο στο μανουάλι και κάνω αμάν για να το βγάλω κάθε φορά… ( σαν Νεωκόρος πού είμαι )


Λοιπόν, για να μη φλυαρώ, αν και το συνηθίζω, εξηγούμαι:




Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Αιθάλες, ομίχλες, και το μαγικό κουτί της «ψυχρής σύντηξης ». Μία Ελληνική εφεύρεση πού θα καταργήσει την ΔΕΗ !




Ξύλα οξυάς καί ελιάς γιά θέρμανση! 

Αρκεί να μή είναι από καρεκλοπόδαρα...




Τις μέρες αυτές των Χριστουγεννιάτικων Εορτών και των Θεοφανείων πού η φτώχεια μας φαίνεται περισσότερο και πού το κρύο τρυπάει τα φτωχά μπατζάκια μας, και πού ο κόσμος απεγνωσμένα ψάχνει να βρεί κάτι για να ζεσταθεί πλήν της κουβέρτας, του παπλώματος και της διπλής κάλτσας, ακούσαμε μια είδηση από υπεύθυνους του Υπουργείου Υγείας πού πολύ μας θορύβησε…


Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com  

Μάθαμε λοιπόν ότι έχει πέσει μεγάλο «θανατικό» δηλητηριώδους ομίχλης στις μεγαλουπόλεις και ειδικώς στην Αθήνα…



Αλλά και στην Πάτρα βέβαια πού από την Αρόη όταν δεν φυσάει, βλέπεις ένα σκοτεινό νέφος ομίχλης να σκεπάζει τον ουρανό πάνω από την Δυτική πολιτεία…




Όπως αναφέρει στο thebest.gr ο γνωστός οικολόγος κ. Βλάσης Βελλόπουλος οι παρτίδες των ξύλων που έρχονται μέσω Αλβανίας λόγω της μεγάλης ζήτησης που έχει προκύψει με την κρίση και την απόρριψη του πετρελαίου ως οικονομικού μέσου θέρμανσης στην χώρα μας, προέρχονται κυρίως από χώρες που έχουν ζήσει πρόσφατα πολέμους, όπως το Κόσοβο, το Μαυροβούνιο και η Σερβία, όπου έγινε χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου σε βόμβες και πυρομαχικά κατά τη διάρκεια του πολέμου, με απροσδιόριστες συνέπειες για το περιβάλλον, το έδαφος, το νερό και τα δάση.


Ένα σκοτεινό σύννεφο απλωμένο επάνω μας πού προέρχεται επίσης καί από μία γενική επιδρομή των φτωχών κατοίκων όχι μόνο στα παλιά τους έπιπλα, στα καρεκλοπόδαρα, στα νοβοπάν, και στις παλιές βερνικωμένες ντουλάπες της γιαγιάς, αλλά και στούς μπλέ κάδους τους οποίους έχουν κυριολεκτικά αφανίσει και αδειάσει κλέβοντάς τους το περιεχόμενο για να το κάνουν λέει, προσάναμμα στα τζάκια… 


Όταν πεθαίνουνε Υπουργέ μου μικρά παιδιά από το κρύο εξ΄ αιτίας σου, χώρια από περικοπές καί ανεργία τών γονιών τους, κι΄ εσύ μού κοιτάς άσπλαχνα τούς αριθμούς σε συμβουλεύω να φροντίσεις από τώρα την Απολογία σου απέναντι τού Θεού, πού θέλοντας καί μή θέλοντας κάποτε θά υποχρεωθείς νά δώσεις !

Ο κόσμος θέλει να ζεσταθεί, αλλά ο Υπουργός Οικονομικών μέσα στήν ζέστη τού γραφείου του τα βλέπει όλα σάν αριθμούς καί δεν μειώνει τήν τιμή τού πετρελαίου...
 
Τουλάχιστον αυτό το φαινόμενο πού περιγράψαμε παρατηρείται, κυρίως στην Αθήνα!


Είναι όμως μόνον αυτό;


Όχι, δεν είναι μόνο αυτό, και εδώ βρίσκεται το τραγικό, μια και μετά τους γνωστούς κυνηγούς μετάλλων, χαλκού, καλωδίων, τάνκς, και τραίνων, τώρα έχουμε και τους κλέφτες δένδρων από πλατείες της Αθήνας…


Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

2013 -- Κατέβα Χριστέ μου από ψηλά και πιάσε το φραγγέλιο !




" Άσπρο μου περιστέρι πέτα..."

Άραγε, τί θά έχει μέσα ο φάκελός μας γιά το 2013 ;









Πολλές ευχές είπαμε και ακούσαμε αυτές τις μέρες, και εκ καρδίας πολύ ευχαριστηθήκαμε, ακόμη και εάν οί ευχές αυτές ήταν δοσμένες τυπικά και ξώφαλτσα…



Είδαμε βρέ παιδί μου και λίγα χαρούμενα πρόσωπα, μεταμορφωμένα θα λέγαμε από το κλίμα των εορτών!

Μετά λοιπόν τα «Καλά Χριστούγεννα», και τά «Χρόνια Πολλά» πού είπαμε ( ίσως και τά «πολλά κοκά » για μερικές - μερικούς) αποκορύφωμά  τους σημερινό  είναι ασφαλώς η «Καλή Χρονιά», τά «Έτη Πολλά», και άλλα φληναφήματα και λιβανίσματα, ενώ σπανίως ακούμε το όνομα του Θεού και την ευχή «Χρόνια πολλά και από Θεού ευλογημένα…».

 
Πάει κι΄ αυτή η παλαιά Παράδοση των συγκινητικών ευχών με αναφορά πρώτα στον Θεό, μείναμε τώρα στα ξερά, στα στερεότυπα και στα τυπικά, στα αγκάθια και στις τσουκνίδες του περιγύρου μας όπως άλλωστε έχει καταντήσει και η ίδια η  μεταμνημονιακή ζωή μας…

Μόνο οί Εκκλησιές μας, κράτησαν το ήθος και την αρχαία Παράδοση να μας θυμίζουν λίγο παλιές καλές εποχές ειρήνης, εσωτερικής γαλήνης, και μιάς σταθερής κοινωνίας ελπίδας, μια και όλα τα άλλα έχουν πιά διαταραχθεί τριγύρω μας σε βαθμό αγνώριστο, μέσα από ένα καταιγισμό αλλαγών πού κανείς  και ποτέ του δεν περίμενε ότι θα συνέβαινε…

 
=============
Από άνωθεν μάλλον θά πέσει ράβδος καί φραγγέλιο γιά κάθαρση τού πολιτικού βίου τής Ελλάδος καί τής κόπρου τού Αυγείου πού από δεκαετίες έχει συσωρευτεί, μιά καί ανθρωπίνως δεν καθαρίζεται μέ τίποτα σήμερα...
=============



Έτσι λοιπόν ψάχνοντας τώρα για να στηλιτεύσουμε την ρίζα του κακού, ένα κείμενο πού βρήκαμε γραμμένο από τον γνωστό δημοσιογράφο Χρήστο Πασαλάρη μας έκανε  εντύπωση και είπαμε σήμερα να το μοιραστούμε μαζί σας ( με ελάχιστες εντός παρενθέσεων προσθέσεις…)

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Τό Χριστουγεννιάτικο "ξύπνημα" ενός Αθέου...





Αυτές τις μέρες, πού οί περισσότεροι από εμάς αισθάνονται την ευλογία του ουρανού να κατεβαίνει αοράτως επάνω τους, και πού η λέξη «Χριστούγεννα» κάτι έχει να τους πεί περισσότερο από τά δώρα, τά φωτάκια, τά αστράκια, τά μελομακάρονα, και το καλό φαγητό, αλλά θυμίζουν και το πρόσωπο του «γεννηθέντος παιδίου»,  του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,  ψάξαμε να βρούμε ένα κείμενο αντάξιο των ημερών και αφυπνιστικό κοιμωμένων συνειδήσεων…



Αυτό λοιπόν  το παρακάτω «Χριστουγεννιάτικο» κείμενο νομίζουμε ότι έχει κάτι να μας πεί, κάτι να μας διδάξει, και γιατί όχι και σε κάτι να μας ελέγξει χρονιάρες μέρες τώρα, και για μερικούς βαρετές, καταθλιπτικές και στενόχωρες μια και στις μεγάλες εορτές φαίνονται αυτά πού τόσα χρόνια προσπαθούμε από την ψυχή μας να απωθήσουμε…



Τα όσα  παρακάτω θα διαβάσουμε  βασίζονται  σε πραγματικά περιστατικά, με τα ονόματα των πρωταγωνιστών αλλαγμένα για ευνόητους λόγους.



Έτσι λοιπόν…



«…Ξύπνησε πάλι απότομα. Άγρια !  Με τον συνεχόμενο ήχο του κουδουνιού, αντί για τον γνώριμο του κινητού του, που χτυπάει σαν ξυπνητήρι κάθε πρωί στις 8.

«Ούτε να κοιμηθεί κανείς δεν μπορεί», σκέφτηκε και άλλαξε πλευρό γκρινιάζοντας…



Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Θλιβερές ιστορίες αστέγων...


Αυτή ή άθλια και συφοριασμένη κοινωνική κατάσταση έτσι όπως έχει σήμερα  διαμορφωθεί, δεν παύει να εγκυμονεί ασύλληπτους κινδύνους στο να βρεθούν ξαφνικά ξεκρέμαστοι και κυρίως άστεγοι  πάρα πολλοί άνθρωποι !




















Η στέρηση μισθών,  η ανεργία, αλλά κυρίως τα δάνεια με τα οποία ένα μεγάλο μέρος απερίσκεπτου λαού έχει  φορτωθεί, κλείνοντας έτσι  μεγάλο μέρος του μισθού τους στίς Τράπεζες είναι ο μέγιστος κίνδυνος…



 Αυτό πού οί παλαιότεροι λέγανε  «μη βάζεις γραμμάτια  πάνω από το 15 με 20% του μισθού σου…»  δυστυχώς οί σημερινοί πολλάκις το παραβίασαν με αποτέλεσμα τώρα  να αδυνατούν να ξεχρεώσουν τα δάνεια, να κινδυνεύουν να χάσουν το μυαλό και το σπίτι τους πού παραμένει γιαπί μερικές φορές και πού ακατοίκητο όπως είναι το πληρώνουν κι΄ από πάνω !



Από την άλλη πλευρά τώρα οί Τράπεζες παραμονεύουν και ουδείς εγγυάται πιά για την συνέχεια. Οί παρακάτω ιστορίες είναι χαρακτηριστικές μιάς εποχής πού κανείς δεν περίμενε ότι θα ερχόταν…



Πού ήλθε όμως σαν σίφουνας και αυτό πού με πολλούς  αγώνες δημιούργησε η εργατική τάξη το ανέτρεψε μιά, και πιθανόν και για πάντα…



Αντίο μισθοί, αντίο αυξήσεις, επιδόματα, δώρα, παροχές και ότι άλλο…, αλλά και αντίο εργασία!



Έτσι λοιπόν και οί άστεγοι είναι σήμερα μία πραγματικότητα…



Ζουν κάτω από γέφυρες, σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε στοές, σε πιλοτές πολυκατοικιών. Η εικόνα μιας Αθήνας που μας θλίβει, μας θυμώνει, μας εξοργίζει…

 



Ο Γιώργος και ο Λέων  θεωρούν τους εαυτούς τους λίγο πιο «προνομιούχους» από τους άλλους άστεγους, καθώς φιλοξενούνται στον ξενώνα της «Κλίμακας».



Άνθρωποι της διπλανής πόρτας με όνειρα και φιλοδοξίες, με άποψη και φωνή που λέει αλήθειες σκληρές. Οι ιστορίες τους δυνατές, αληθινές και επίκαιρες όσο ποτέ….

Ο Γιώργος είναι άστεγος από το 2008. Δούλευε ως τεχνικός υπολογιστών, μουσικός και μουσικός παραγωγός στο ραδιόφωνο και σε δισκογραφικές εταιρίες.

Ώσπου έφτασε η κρίση. «Η μεγάλη κρίση ξεκίνησε για μένα με την ανεργία από το 2007 και κατέληξε στο να μην μπορώ να επιβιώσω σε έναν δικό μου χώρο κι έτσι από το 2008 βρέθηκα ουσιαστικά άστεγος».

Στην αρχή φιλοξενήθηκε στο σπίτι ενός φίλου του, αλλά δεν ήθελε να τον επιβαρύνει περαιτέρω. «Πήρα την απόφαση να φύγω, όχι να μείνω άστεγος. Αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση παρά να μείνω άστεγος».

Θυμάται την πρώτη νύχτα του στο δρόμο. «Αρχικά δεν συνειδητοποιείς τι ακριβώς συμβαίνει. Παρακολουθείς, κοιτάζεις γύρω σου, περνάει η ώρα, σκέφτεσαι. Ακόμα είσαι στον παλιό σου κόσμο.

Το πρόβλημα ξεκινά από τη δεύτερη, ή την τρίτη νύχτα…



Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Λαζανάς : τούς δικάζει από τον τάφο του ! Κωφοί και άλαλοι οί 15 σύλλογοι Προστασίας μεταναστών και το «Παρατηρητήριο Ελσίνσκι»…















Με αφορμή την διαμαρτυρία της μητέρας τού αδικοχαμένου Θανάση Λαζανά πού τον έσφαξε σαν αρνί ένας Αφγανός πού μετά έγινε άφαντος και ψάχνει σήμερα μέσα στα άχυρα να τον βρεί η Ελληνική Αστυνομία
( καθ΄ ότι «ψύλλος» ο μικρός ( ; ), μας πήρε τηλέφωνο προχθές ένας άσπονδος φίλος και τακτικός αναγνώστης μας…

Και αφού έλουσε τις Ανακριτικές αρχές πού έβγαλαν ανήλικο τον φονιά ( όπως τον άλλο στην Πάρο ) «επειδή το έλεγε μόνος του ότι ήταν ανήλικος…»,  και πού σαν χάνοι κάποιοι εξ΄ αυτών τον πίστεψαν στέλνοντάς τον σε σωφρονιστικό Ξενοδοχείο απ΄ όπου πηδώντας μια μάντρα τόσκασε, μας διάβασε αγανακτισμένος την παρακάτω είδηση…

-----------------------------------------

Στρασβούργο



Τετραήμερη, επίσημη επίσκεψη στην Ελλάδα πραγματοποιεί από την Κυριακή ο επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς.





Στο πλαίσιο των καθηκόντων του, ο Λετονός επίτροπος θεωρείται βέβαιο ότι θα επισκεφθεί φυλακές, αναμορφωτήρια ανηλίκων, κέντρα κράτησης μεταναστών και αιτούντων άσυλο καθώς και ότι, θα έχει επαφές με αντιρατσιστικές οργανώσεις, προκειμένου να συγκεντρώσει στοιχεία για την άνοδο της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα…

Στο πρόγραμμα της επίσημης επίσκεψης του επιτρόπου στην Ελλάδα, σύμφωνα με πληροφορίες, συμπεριλαμβάνονται και συναντήσεις με τους αρμόδιους υπουργούς Δικαιοσύνης και Προστασίας του Πολίτη.
---------------------

«Έτσι λοιπόν…» μας είπε, «ούτε λίγο ούτε πολύ μας στέλνουν εδώ στην Ελλάδα, πλέον των άλλων χιλιάδων μεταναστών πού εσκεμμένως προστατεύουν, μας στέλνουν και επίτροπο ελέγχου υπέρ των λαθρομεταναστών !!!

«Μά καλά» , μας είπε, « δεν σας φαίνεται κι΄ εσάς ότι σαν πολύ κόψιμο να τούς έχει πιάσει εκεί πέρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο Στρασβούργο για τους μετανάστες, ενώ δεν δίνουν τρύπιο σέντς όταν κακοποιούνται, ληστεύονται και σκοτώνονται  από τους λαθρομετανάστες οί  Έλληνες;


Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

«Τέσσερα Θηρία μας έχουν περικυκλώσει…» ( γέροντας Σωφρόνιος )


Μερικές φορές στην ζωή μας συναντάμε κάποιους ανθρώπους πού επιτέλους  «κάτι έχουν να πούνε» μέσα σ΄ αυτήν τήν ταραγμένη εποχή πού ζούμε…




Σταυρός, η νέα κιβωτός τού Νώε !

Όσοι πιστέψουν καί ταξιδέψουν μαζί του μέσα στόν φουρτουνιασμένο κόσμο, σώζονται...
 






Πηγή:  http://patrablog.blogspot.com
 

Άνθρωποι, πού δεν θα σού μιλήσουν μόνο για χαράτσια, για την εφορία, για τους πολιτικούς, για την ακρίβεια, το εμπόριο, την αγορά, και γενικότερα  το χρήμα, αλλά πού θα μιλήσουν και λίγο στην ψυχή σου…

Αυτή την ψυχή πού δυστυχώς εμείς οί Νεοέλληνες δεν γνωρίζουμε αν έχουμε, και μερικές φορές ψάχνουμε μέσα στο σακάκι μας μήπως είναι τρυπωμένη σε καμιά τσέπη και δεν την βλέπουμε, γιατί τέτοια πάνω κάτω χαμηλής στάθμης εντύπωση έχουμε για την αθάνατη ψυχή μας…

Την έχουμε βάλει στο περιθώριο λές και η ψυχή μας είναι το τελευταίο πράγμα αυτής της ζωής πού πρέπει να προσέξουμε…

Ακόμη κι΄ αυτοί οί ψυχολόγοι και ψυχίατροι πού έχουνε ειδικότητα «περί ψυχής», όταν λένε «ψυχή» δεν εννοούνε αυτό το πνεύμα πού ό Θεός μας ενεφύσησε καί μας ζωοποίησε, και πού όταν φύγει από μέσα μας νεκρώνεται το σώμα και ξαπλώνει κάτω νεκρό, αλλά εννοούνε άλλα πράγματα και κρίμα την επικεφαλίδα της ειδικότητας !

Άκου τώρα, να λέγεσαι ψυχίατρος και να μη πιστεύεις στην ύπαρξη ψυχής !

Τερατώδη πράγματα εν μέσω τού 21ου αιώνος! 

Οί παρακάτω λοιπόν λόγοι  ενός σύγχρονου Ομολογητή πού ζεί και κινείται μέσα στην καταχνιά της Αθηναϊκής  πρωτεύουσας, τού γέροντα Σωφρόνιου, θά λέγαμε ότι είναι, γιατί όχι και Προφητικοί,  καί μεταφέρουν μέσα τους ένα σαφές μήνυμα προς τον Ελληνικό λαό…